Temat: the Koran - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Zagadnienie lichwy w ujęciu wielkich religii monoteistycznych
Usury from the Point of View of Major Monotheistic Religions
Autorzy:: Ramocka, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/964281.pdf
Data publikacji:: 2008-05-15
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: usury
percent
religion
the Bible
the Koran
Opis:: This article provides a comparative analysis of the attitudes of three major monotheistic religions – Judaism, Christianity and Islam – to the practice of usury and looks at why these attitudes developed in different ways. Each of the parts presents the opinions of one of the religious systems, analysing the Old and New Testaments, as well as the Koran, by looking at the duties that the Holy Scriptures required of their followers. The first part is devoted to Judaism. According to this model, the moral value of usury was dependent on the ethnic and religious origins of the borrower probably because of special historical and cultural associations between the idea of money and the Jewish people. The second part is concerned with usury in Christian religion, presenting the attitude expressed in the Gospel, as well as later comments of Fathers of the Church, in order to put the change in moral attitudes to usury in its historical context. Finally, the article presents the point of view of Islam devoting particular attention to the historical reasons for the development of its specific attitude to usury, but also outlining contemporary solutions adopted in the present-day Islamic world.
Źródło:: Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym; 2008, 11, 1
1899-2226
2353-4869
Pojawia się w:: Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Wizja starzenia się, starości i umierania w islamie
Autorzy:: Grzesiak, Hanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/44742991.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:: Islam
the Koran
the Hadith
aging
old age
dying
Opis:: The purpose of the article is the analysis of the selected sociocultural aspects and the foundations of Islamic theology in the face of aging, old age and dying. Islamic Source Texts: The Koran and the Hadith recognize God as the Creator of the world who requires man’s complete submission. The elderly are treated with great respect, and old age is seen as one of the stages of life, which is a summary of life. It is also a period that brings a person closer to death. This, in turn, ends this life and is the gate to eternal life. According to Islam, after death, man will be held accountable for all earthly deeds; therefore the stage of old age is a special period in which the individual comes closer to God.
Źródło:: Przegląd Religioznawczy; 2023, 1/287; 109-122
1230-4379
Pojawia się w:: Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Rozumienie życia doczesnego i śmierci w źródłach islamskich – Koranie i hadisach
Autorzy:: Stefaniuk, Tomasz
Domańska, Karolina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/644202.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Islam
Muslime
islamisch
muslimisch
Koran
Sunna
Hadithe
Mohammed
Eschatologie
Soteriologie
Religionswissenschaft
Muslims
Muslim
Islamic
the Koran
the Quran
Hadith
Muhammad
Mahomet
eschatology
soteriology
religious studiem
islam
muzułmanie
islamski
muzułmański
sunna
hadisy
eschatologia
soteriologia
religioznawstwo
Opis:: Im Artikel werden die Grundsätze der islamischen Eschatologie und Soteriologie besprochen, insbesondere das Verständnis des irdischen Lebens und des Todes im Koran und in den Hadithen. Die Quellentexte des Islams bezeichnen Gott als Schöpfer der Welt und den Herrn aller Schöpfung, was wiederum den Glauben an völlige Abhängigkeit des Menschen von Gott bedeutet. Dem Islam zufolge ist der Mensch vor allem Träger der moralischen Tätigkeiten. Er wird nach seinem Tode die Rechenschaft über seine Entscheidungen ablegen, die er in seinem zeitlichen, als vorübergehende Probezeit begriffenen Leben, getroffen hat. Diejenigen Menschen, mit denen Gott zufrieden sein wird, werden mit ewigem Leben in paradiesischen Gärten belohnt, diejenigen dagegen, die Gottes Zorn erregt haben, werden in die Hölle verbannt.
The purpose of the article is the analysis of the foundations of Islamic eschatology and soteriology, and in particular the understanding of life and death in the Koran and the Hadith. Islamic source texts define God as the Creator of the world and the Lord of all creation, which implies absolute faith in humanity’s total dependence on the Almighty. According to the teachings of Islam, humans are primarily subjects of moral actions. As a result, they will be judged on the basis of the choices made during their lifetime, which is understood as the transient trial period. Humans who satisfy God’s wishes will be rewarded with eternal life in the heavenly gardens, while those who fail to comply with the Almighty’s commands will be subject to damnation.
Celem artykułu jest omówienie podstaw islamskiej eschatologii i soteriologii, a szczególnie rozumienia życia doczesnego oraz śmierci w Koranie i hadisach. Teksty źródłowe islamu określają Boga jako Stwórcę świata i Pana wszelkiego stworzenia, co z kolei oznacza wiarę w całkowitą zależność człowieka od Boga. Według islamu człowiek to przede wszystkim podmiot działań moralnych. Zostanie on po swej śmierci rozliczony z wyborów, których dokonał w życiu doczesnym, pojmowanym jako tymczasowy okres próby. Ci ludzie, z których Bóg będzie zadowolony, zostaną wynagrodzeni wiecznym przebywaniem w rajskich ogrodach, tych zaś, na których Bóg będzie zagniewany,obejmie kara Gehenny.
Źródło:: Kultura i Wartości; 2013, 6
2299-7806
Pojawia się w:: Kultura i Wartości
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie.
Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe.
Autorzy:: Izak, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/501533.pdf
Data publikacji:: 2017-11-15
Wydawca:: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:: przemoc
bezpieczeństwo
deradykalizacja
dżihad
dżihadyści
ekstremiści
euroislam
imigranci
islam
Koran
Muhammad
multikulturalizm
muzułmanie
Państwo Islamskie
poprawność polityczna
prawa człowieka
prorok
radykalizacja
salafici
szariat
terroryzm
wahhabizm
zagraniczni bojownicy
zagrożenie
zamach
appeasement
assassination attempt
deradicalization
extremists
foreign fighters
human rights
immigrants
Islamic State
jihad
jihadists
the Koran
Mohammad
multicultural
muslims
political correctness
prophet
radicalization
salafists
security
sharia
terrorism
threat
violence
wahhabism
Opis:: Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.
Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.
Źródło:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 17; 104-137
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Jezus jako „Sługa Boga” i „Mesjasz” w Koranie i w muzułmańskich interpretacjach
Jesus as ’the Servant of Allah’ and ‘the Messiah’ in the Quran and Muslim Interpretations
Autorzy:: Maszkowski, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040752.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Koran
interpretacje muzułmańskie
tradycja muzułmańska
Jezus
koraniczne tytuły Jezusa
„mesjasz” „sługa Allaha”
Syn Boży”
„lud Księgi”
chrześcijaństwo
islam
the Quran
Muslim interpretations
Muslim tradition
Jesus
Jesus' titles in Koran
“the Messiah”
“the servant of Allah”
“the son of God”
“the People of the Book”
The Christianity
Islam
Opis:: W tytułach teologicznych Jezusa zawarł Koran podstawową naukę o Nim, o Jego godności, wyjątkowości i misji. Rozwinięciem Jego koranicznego obrazu zajęli się komentatorzy muzułmańscy, którzy sformułowali liczne interpretacje określeń Jezusa. W niniejszym artykule omówione zostały dwa koraniczne tytuły Jezusa: „sługa Boga” i „mesjasz”. Pierwszy tytuł wyraża wspólną cechę wszystkich muzułmanów i odnosi się do wszystkich ludzi oraz eksponuje człowieczeństwo Jezusa i Jego przynależność do rodzaju ludzkiego. Tym samym wykluczone zostaje Jego Synostwo Boże. Drugi tytuł wyróżnia Jezusa na tle innych ludzi i proroków, gdyż tylko On został tak nazwany w Koranie i stanowi „pomost” do pozyskania chrześcijan dla głoszonego orędzia, nawet jeśli odmawia Mu się godności boskiej. Oba tytuły nadają Mu muzułmańską tożsamość i ukazują Go jako człowieka złączonego z Bogiem więzią służby i poświęcenia. Zaprzeczają one jednak temu, co stanowi sedno wiary chrześcijańskiej. Oba negują Jezusowe Synostwo Boże. Ich teologicznochrześcijański sens został zamieniony na teocentryczno-muzułmański. Ich wykładnią stała się nie Ewangelia, lecz Koran. Dlatego jest rzeczą słuszną, by nie tłumaczyć koranicznego tytułu al-masîh. na „Chrystus” lecz pozostawić go w uproszczonym zapisie al-masih lub jako „mesjasz”. Podobnie `abd Allâh nie powinien być w żadnym wypadku tłumaczony na „sługa Jahwe”, lecz pozostać w uproszczonej formie abd-Allah lub jako „sługa Boga” vel „sługa Allaha”.
Regarding the theological titles of Jesus, the Quran contained basic knowledge about Him, about His dignity, peculiarity and mission. Muslim commentators took up the development of His Quranic image and created numerous interpretations of the terms used for Jesus. In this article two Quranic titles of Jesus, `The Servant of God' and `The Messiah' are discussed. The first title expresses the common feature of all Muslims and eventually refers to all humans. The title also exhibits the humanity of Jesus and His membership to the human kind. Thereby His divine filiation is excluded. The second title distinguishes Jesus from other people and prophets, because only He is named like this in the Quran and He constitutes the bridge by which Christians are attracted to the proclaimed message even if one refuses Him being of God's dignity. Both titles give Him Muslim identity and delineate Him as a man connected to God with a bond of service and sacrifice. However, as both of them reject Jesus being Son of God, they deny what constitutes the focal point of Christian faith. Their Christian theological meaning is replaced by a theocentric Muslim view, as the interpretation does not refer to the Gospel, but to the Quran. Henceforth, it is not appropriate to translate the Quranic title al-masî? to `The Christ', but to leave it in the simplified notation al-masih or as `The Messiah'. Similarly `abd Allâh by no means should be translated to `The Servant of Yahweh', but remain in a simplified form abd-Allah or `The Servant of God' or `The Servant of Allah'.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 9; 127-150
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Terroryzm samobójczy w interpretacji islamu
Islamic interpretation of suicide terrorist attacks
Autorzy:: Harasim, Konrad
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1935416.pdf
Data publikacji:: 2018-08-10
Wydawca:: Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:: terroryzm samobójczy; męczennik; Koran
hermeneutyka islamu
suicide terrorism
martyr
The Holy Quran
hermeneutics of Islam
Opis:: Większość doniesień medialnych ale też wypowiedzi eksperckich, komentujących falę terroryzmu – skupia aparat semantyczny wokół „terroryzmu islamskiego” a szczegółowiej „islamskiego terroryzmu samobójczego”. Zdaje sobie w pełni sprawę, z potrzeby stosowania skrótów myślowych czy uogólnień. Niemniej, chciałbym uzyskać odpowiedź na pytanie: jaka jest eksplikacja terroryzmu samobójczego przez islam? Islam potępia samobójstwo a priori, a zamachy samobójcze przynoszą hańbę tożsamości tej religii, identyfikującej się jako religia pokoju, tolerancji i miłości. Jednocześnie islam oddaje cześć męczennikom – może zatem współcześni terroryści są postrzegani jako męczennicy? A może są tylko strategicznym narzędziem nowoczesnej taktyki wojennej? Co mówią o tym znawcy islamu, jak interpretowane są ataki terrorystyczne? Czy ich autorzy są islamistami w rozumieniu świętych ksiąg? Czy Koran różnicuje męczenników od terrorystów? Terroryści samobójcy, nie traktują siebie w kategorii ofiary. Traktują siebie jako męczenników a ich czyn ma motywować do działania współbraci. Sami określają się jako męczennicy ale islam wyklucza ich męczeństwo. Z tym, że nakazy religijne przestają mieć znaczenie w obliczu wojny, nie tylko tej dzisiejszej.
Most of the media reports and expert statements commenting the wave of terrorism concentrate their semantic on “Islamic terrorism”, especially “Islamic suicide attacks”. Although I am fully aware of the need to use mental shortcuts or generalizations, I would like to find the answer to the question: what explanation of suicide attacks does Islam provide? Islam condemns suicide a priori and suicide attacks bring shame to this religion, which identifies itself as a religion of peace, tolerance and love. At the same time Islam honours martyrs, thus, maybe contemporary terrorists are considered to be martyrs? Or maybe they are only a strategic tool of modern war tactic? What do the scholars of Islam say about it, how do they interpret terrorist attacks? Are their authors Muslim in terms of Koran? Does Koran differentiate between martyrs and terrorists? Suicide bombers do not treat themselves as victims. They treat themselves as martyrs whose deeds should motivate their brothers in faith to take action as well. They consider themselves to be martyrs, but Islam denies their martyrdom. However, religious rules are no longer valid in the face of war, not only the current one.
Źródło:: Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2017, 25; 70-84
2299-4033
Pojawia się w:: Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Koran a tradycje religijne „ludzi Księgi”
The Qur’an and the Religious Traditions of the “People of the Book”
Autorzy:: Modras, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1807376.pdf
Data publikacji:: 2020-01-02
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: apokryfy
chrześcijaństwo
islam
judaizm
Koran
ludzie Księgi
religia
tradycja
Apocrypha
Christianity
Islam
Judaism
the Qur'an
the People of the Book
religion
tradition
Opis:: Porównawcze studia Koranu wykazują pewne podobieństwa jego treści do wcześniejszych tekstów religijnych „ludzi Księgi”, czyli wyznawców judaizmu i chrześcijaństwa. Analiza tych paralelizmów pokazuje też różnice między nimi, tak że nie można uznać Koranu za zwykłą kompilację wcześniejszych pism. Muzułmanie uznają, że w tych pismach objawiło się etapami jedno Słowo Boga w różnych okresach ludzkości. Prawda Boża w nich zawarta uległa zniekształceniu, tak że potrzebne było nowe i doskonałe objawienie w postaci Koranu, by oczyścić poprzednie pisma z fałszu. Wiara w jednego Boga jest prawdą łączącą wszystkie objawienia. Nie powinno Mu się dodawać współtowarzyszy, ale okazywać Mu całkowite poddanie. Celem Koranu jest ukazanie ukrytego sensu poprzednich pism, tak by stały się pouczającym przykładem dla „obdarzonych rozumem”. Jest nim wiara w jedynego Boga, ostrzeżenie przed karą dla niewiernych oraz ogłoszenie radosnej nowiny idącym drogą prostą, wskazaną przez Boga w Jego ostatecznym objawieniu.
A comparative study of the Qur'an proves a similarity in its contents with the earlier religious texts of the “People of the Book”, that means the Jews and the Christians. An analysis of these parallelisms shows also some differences between them and does not allow to consider the Qur'an as a simple compilation of earlier Scriptures. Muslims recognize that one Word of God is revealed in them by stages in different periods of humanity. God's truth contained in them has been corrupted, so that a new and perfect revelation was necessary, that of the Qur'an, to purify the previous Scriptures from falsehood. The belief in one God is the truth uniting all the revelations. No partners should be set up with Him, but everyone must bow to His Will. The purpose of the Qur'an is to show the hidden meaning of the ancient Scriptures, so that they become an instructive example for “men endued with understanding”. It is the belief in one God, the warning of punishment for the disbelievers and the announcement of the good news to the followers of the right path indicated by God in His final revelation.
Źródło:: Roczniki Kulturoznawcze; 2013, 4, 3; 5-30
2082-8578
Pojawia się w:: Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Koran o Trójcy Świętej
The Holy Trinity in the Quran
Autorzy:: Maszkowski, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480244.pdf
Data publikacji:: 2017-06-01
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: dogmat
doktryna wiary
Koran
Muhammed
Politeizm
Trójca Święta
dogma
doctrine of faith
Quran
polytheism
the Trinity
Opis:: Dwie centralne prawdy wiary chrześcijańskiej wzbudziły u Muhammada sprzeciw. Nie do przyjęcia było uznanie „współuczestnika Boga”, który mieniłby się Synem Bożym. Dlatego Muhammad odrzucał wiarę chrześcijan w Jezusa jako wcielonego Syna Bożego oraz konsekwentnie – wiarę w Trójcę Świętą. Jego zdaniem były one nie do pogodzenia z monoteizmem, stąd uznawał je za bluźnierstwo. Koraniczna polemika w kwestii Trójcy Świętej miała wykazać bezpodstawność wiary chrześcijan, uwyraźnić monoteizm oraz oczyścić go z obcych wpływów religijno-teologicznych. Muhammad chciał w ten sposób „ochronić Jezusa” przed zarzutem o bluźnierstwo. Polemika Proroka z chrześcijaństwem dotyczyła jakościowej strony monoteizmu chrześcijan i koncentrowała się na „teizmie” w tym monoteizmie. Koran przyjmuje natomiast triadę bóstw – Allah (Bóg), Maryja (bogini), Jezus (syn boży) – ukonstytuowaną na wzór ludzkiej rodziny, występującą w panteonie bóstw politeistycznej Arabii.
Muhammad objected to the two central tenets of Christianity: belief in the Holy Trinity and in Jesus as the Son of God. He could not accept the idea of God having an associate, referring to himself as His son. He regarded it as a blasphemy that could not be made compatible with monotheism. The objectives of the Quran was to prove that the Christian faith was based on no good reasons, emphasise monotheism and cleanse it of foreign theological surplus. In this way Muhammad wanted to defend Jesus from the charge of blasphemy. In his polemics with Christians he was concerned with the qualitative aspect of their monotheism, and focused on the ‘theism’ in their monotheism. Quran presumes three gods [in Christianity]: Allah (God), Mary (goddess) and Jesus (god’s son), found in the polytheistic Arabia, made in the image of the human family.
Źródło:: Nurt SVD; 2017, 1; 161-174
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Ortodoksyjne prawo religijne a ochrona światowego dziedzictwa kulturowego – zarys zagadnień
Orthodox religious law and the preservation of the cultural heritage of the world – an overview of problems
Autorzy:: Rozmus, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/443458.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:: ikonoklazm
niszczenie zabytków
Koran
Konwencja haska
ahl al kitab
fanatyzm religijny
iconoclasm
the destruction of historic monuments
the Quran
the Hague Convention
religious fanaticism
Opis:: W ciągu ostatnich kilkunastu lat w Azji (Afganistan, Syria, Irak) w Afryce (Libia) nasiliły się akty wandalizmu związane z niszczeniem zabytków. Najbardziej widoczne jest to przy okazji niszczenia monumentalnych rzeźb (pomniki Buddy w Afganistanie) i architektury, w tym całych antycznych miast (Nimrud – Kalchu, Hatra, mury Niniwy – przedmieścia obecnego Mosulu, zagrożona jest syryjska Palmira). Niszczenie zabytków jest spektakularnym, propagandowym przejawem narzucania woli, jest również łamaniem międzynarodowych praw i konwencji, dotyczących sposobów prowadzenia wojen. Obrazoburstwo (w szerokim znaczeniu tego terminu) sta- ło się zjawiskiem nie tylko religijnym, ale również przede wszystkim politycznym. Przedmiotem artykułu jest odpowiedź czy źródeł tego wandalizmu można doszukiwać się w Koranie. Zdaniem autora publikacji tego typu zachowań nie można wywieść z Koranu. W świętej księdze islamu znajdują się liczne fragmenty mówiące o tolerancji wobec ludów księgi (ahl al kitab), czyli przede wszystkim Żydów i chrześcijan. Są to wersety Koranu pochodzące z sur o numerach 2: 194, 2: 257, 8: 40, 8: 73. Niszczenie obiektów kultu czy też miejsc, gdzie sprawowana jest modlitwa, takich jak kościoły, synagogi czy meczety (np. szyickie) według Koranu jest całkowicie niedopuszczalne. Obecne wydarzenia mają zatem przede wszystkim podłoże polityczne.
During the course of a dozen or so years in Asia (Afghanistan, Syria, Iraq) and in Africa (Libya) there was a surge of acts of vandalism associated with the destruction of historic monuments. This phenomenon is especially discernible in the context of the destruction of monumental sculptures (the statues of Buddha in Afghanistan) and of architectural monuments, including whole cities (Nimrud – Kalhu, Hatra, the walls of Nineveh – the suburbs of the present-day city of Mosul; the Palmyra in Syria is endangered). The destruction of monuments is a spectacular, propaganda manifestation of imposing one’s will; it is also a violation of the international rights and conventions associated with the form in which wars are waged. Iconoclasm (in the broad meaning of the term) is not so much a religious phenomenon but also (and above all) a political one. The object of the article is to provide an answer to the question whether the sources of these acts of vandalism may be traced in the Quran. According to the author of the publication, such instances of behaviour may not be derived from the Quran. In the sacred book of Islam there are many passages which mention tolerance toward the people of the book (ahl al kitab) i.e. above all Jews and Christians. These are lines of the Quran which derive from the following Suras: 2: 194, 2: 257, 8: 40, 8: 73. According to the Quran, the destruction of the objects of worship or of places where prayers are held, such as churches, synagogues or mosques (e.g. Shi’a mosques), is completely unacceptable. therefore the current events have a mainly political background.
Źródło:: Roczniki Administracji i Prawa; 2015, 15/1; 81-97
1644-9126
Pojawia się w:: Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Muzułmańskie prawo rodzinne. Sposoby rozwiązania małżeństwa w islamie oraz zasady dziedziczenia majątku
Muslim Family Law. The Ways to Dissolve Marriages in Islam with the Rules of Inheriting
Autorzy:: Piwko, Aldona Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480258.pdf
Data publikacji:: 2013-06-30
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: Koran
szaria
prawo rodzinne
małżeństwo
rozwód
wdowy
dziedziczenie
Qur’an
the Sharia
family law
marriage
divorce
widows
inheriting
Opis:: Artykuł analizuje nakazy Koranu oraz aspekty prawa muzułmańskiego (szari’i) w odniesieniu do rodziny. Zgodnie z nauką islamu szari’a winna odpowiadać na wszystkie pytania i wątpliwości wierzącego muzułmanina dotyczące jego wzrastania, a także dążenia do doskonałości, zgodnie z wolą Allaha. Ze względu na szczególne znaczenie rodziny w islamie, koniecznym było wprowadzenie odpowiednich regulacji jurydycznych związanych z rozwodami, śmiercią męża oraz podziałem majątku. W pierwszej części artykułu omówiono możliwości przeprowadzenia rozwodu, jego procedurę oraz rodzaje, a także ponowny związek małżeński rozwiedzionych małżonków i opiekę nad dziećmi po rozwodzie. Druga część poświęcona została kwestii muzułmańskich wdów oraz ich statusu w społeczeństwie. Całość zamyka analiza podziału i dziedziczenia majątku w rodzinie muzułmańskiej.
The present article analyses the Qur’an’s dictates as well as the aspects of the Muslim law (Sharia) concerning a family. According to the Islamic teachings, the Sharia should answer all the questions and doubts of a believing Muslim relating to their growth, also the endeavours to become perfect, in accordance with Allah’s will. Due to the extraordinary significance a family in Islam has – it was indispensable to introduce appropriate juridical regulations concerning divorces, the death of a husband and the distribution of property. The article’s first part describes the possibilities to conduct a divorce, the procedure and types as well as the repeated marriage of the divorced spouses and the custody of a child after the divorce. The article’s second part was devoted to the question of Muslim widows and their status in the society. The whole texts is closed with an analysis of the distribution and inheritance of property in a Muslim family.
Źródło:: Nurt SVD; 2013, 1; 204-234
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Feminizm islamski. Niechciane dziecko islamu politycznego
Islamic feminism. The unwanted child of political Islam
Autorzy:: Bobako, Monika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1015982.pdf
Data publikacji:: 2013-01-01
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Islamic feminism
Muslim feminism
political Islam
imperialism
Quran
the Shari’ah
feminizm islamski
feminizm muzułmański
islam polityczny
imperializm
Koran
szarijat
Opis:: Celem artykułu jest przedstawienie feminizmu islamskiego jako zjawiska polityczno-intelektualnego, które rozwija się w międzynarodowych społecznościach muzułmańskich kobiet od kilku dekad. Autorka odróżnia feminizm islamski (postulujący równość płci i upodmiotowienie kobiet w oparciu o religijne zasady islamu) od wcześniejszej feministycznej tradycji, którą za Margot Badran określa mianem feminizmu muzułmańskiego. Tekst przedstawia polityczny i intelektualny kontekst powstania feminizmu islamskiego oraz pokazuje jego skomplikowane związki zarówno z islamem politycznym, jak i zachodnimi dyskursami feministycznymi. Kluczowym czynnikiem okazuje się tutaj dziedzictwo europejskiego kolonializmu i antymuzułmańska polityka Zachodu. Przywołując prace głównych reprezentantek feminizmu islamskiego, tj Fatimy Mernissi, Aminy Wadud, Ziby Mir-Hosseini i Asmy Barlas, autorka omawia podejmowane przez nie próby antypatriarchalnych odczytań muzułmańskiej tradycji, tekstów koranicznych i utrwalonych wykładni prawa szarijatu.
A goal of the paper is to present Islamic feminism as a political-intellectual phenomenon that has been developing in the international Muslim women community for a few decades. The author distinguishes Islamic feminism (that postulates gender quality and women’s empowerment on the basis of the religious principles of Islam) from earlier feminist tradition that she labels after Margot Badran as Muslim feminism. The paper discusses political and intellectual background of the emergence of Islamic feminism and shows its complex relationships with both political Islam and the Western feminist discourses. A key factor here is a heritage of European colonialism and anti-Muslim politics of the West. The author refers to the works of main representatives of Islamic feminism, such as Fatima Mernissi, Amina Wadud, Ziba Mir-Hosseini, Asma Barlas, and examines their attempts to arrive at non-patriarchal reinterpretations of the Muslim tradition, Quranic texts and the established interpretations of the Sharia law.
Źródło:: Praktyka Teoretyczna; 2013, 8, 2; 219-247
2081-8130
Pojawia się w:: Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Pojęcie światła w islamie. Mistyka światła w traktacie Nisza świateł Al-Ghazalego
Katarzyna PACHNIAK – The Concept of Light in Islam: The Mysticism of Light in The Niche of Lights by Al-Ghazali
Autorzy:: PACHNIAK, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046908.pdf
Data publikacji:: 2020-01-12
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Al-Ghazali, Nisza świateł, światło, Koran, zoroastryzm, manicheizm, neoplatonizm, sufizm, mistyka światła, Bóg
Al-Ghazali, The Niche of Lights, light, Quran, Zoroastrianism, Manicheism, Neoplatonism, Sufism, mysticism of light, God
Opis:: Osią artykułu jest werset o świetle z 24. sury koranicznej. Pierwszą część artykułu poświęcono analizie pojęcia światła w kulturze wczesnego islamu, koncentrując się na zagadnieniu, skąd fragmenty dotyczące światła znalazły się w Koranie. Po ukazaniu ogólnych trudności wiążących się z poznaniem historii wczesnego islamu zwrócono uwagę na wpływ wątków starszych religii, szczególnie zoroastryzmu i manicheizmu, a następnie neoplatonizmu, na koncepcję światła w islamie. W dalszej kolejności pokazano, że wpływ ten miał szczególne znaczenie w przypadku muzułmańskiej filozofii mistycznej (sufizmu) i podano jej podstawowe pojęcia. Druga część artykułu poświęcona została analizie traktatu Al-Ghazalego Nisza świateł [Miszkat al-anwar]. Traktat omówiono, zwracając uwagę na sposoby ukazania w nim Boga jako najwyższego Światła, które promieniuje na inne byty, będąc jednocześnie poznawalne – na różnych poziomach – dla poszczególnych ludzi. Najwyższy z nich pojmują mistycy, którzy mogą widzieć czyste światło i „wlać" je w siebie, anihilując własne „ja".
The introductory focus of the article is the verse on light present in surah An-Nur [24] of the Quran. The author first analyzes the concept of light in the culture of early Islam, attempting to establish how the verse on light found its way to the Quran. After presenting the general difficulties in a reconstruction of the early history of Islam the author shows how its concept of light was affected by older religions, in particular Zoroastrianism and Manicheism, and later Neoplatonism. The influence in question is discussed in relation to mystical philosophy in Islam (Sufism), where the impact in question was most visible. Subsequently, the basic concepts of Sufism are discussed. The second part of the article comprises an analysis of The Niche of Lights [Mishkat al-anwar] by Al-Ghazali. The treatise is described with a view to the ways in which God is shown in it as the highest Light which radiates itself onto other beings and is cognizable by people on various levels, the highest of them being accessible solely to mystics, i.e. those capable of seeing pure light and ‘pouring’ it into themselves, thus annihilating their own selves.
Źródło:: Ethos; 2017, 30, 3 (119); 135-149
0860-8024
Pojawia się w:: Ethos
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Realizacja funkcji magicznej w tekście jednego chamaiła
THE MAGIO FUNCTION AS REALIZED IN A CHAMAIŁ
Autorzy:: Kożinowa, Ałła
Tarełko, Michaił
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/611303.pdf
Data publikacji:: 2001
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: the Quran
chamaił
cultural borderland
verbal code
object code
actional code
Slavic words
the treatment of diseases
the use of herbs
text compilation
Koran
pogranicza kulturowe
kod werbalny
kod przedmiotowy
kod akcjonalny
wyrazy słowiańskie
leczenie chorób
użycie ziół
tekst kompilacyjny
Opis:: Odnaleziony przez autorów w Mińsku fragment muzułmańskiego podręcznego notatnika zwanego chamaiłem, pochodzący z okresu I Rzeczypospolitej, jest autentycznym świadectwem pogranicza kulturowego i językowego. Poświadcza przenikanie się w tekście kodów werbalnego, przedmiotowego i akcjonalnego, łączenie praktyk magicznych muzułmańskich ze słowiańskimi, a na gruncie językowym mieszanie w jednym zdaniu elementów polskich z białoruskimi, przy czym wyrazy słowiańskie zostały zapisane pismem arabskim. Tak więc cytaty z Koranu sąsiadują ze sprzecznym z tradycją muzułmańską zaleceniem użycia alkoholu jako leku, a liczne przepisy na leczenie chorób takich jak wysypka, krwawienie, suchoty, febra, żółtaczka, łamanie kości zalecają użycie odpowiednich ziół, co jest znane lokalnej społeczności słowiańskiej. Występują w badanym chamaile także zalecenia oryginalne, szerzej w kręgu słowiańskim nieznane, co wskazuje na kompilacyjny charakter tego tekstu.
In Minsk, Byelorussia, the authors of the article have found a fragment of a Muslim pocket notebook called chamaił, dating back to the times of the 1st Polish Republic. It is a genuine piece of evidence for the existence of a cultural and linguistic borderland in that area. It documents interpenetration of the verbal, object and actional codes, combining magic Muslim and Slavonic practices. Linguistically, it evidences the mixing of Polish and Byelorussian elements (Slavonic elements being written in Arabic script). Quotations from the Koran are provided next to advice to use alcohol as medication, which is against the Muslim tradition. Numerous prescriptions to treat such illnesses as a rash, bleeding, tuberculosis, fever, jaundice or bone pains advise to use appropriate herbs, a practice known to the local Slavonic community. The chamaił also contains original pieces of advice, unknown in larger Slavonic circles, which suggests that the text is a compilation.
Źródło:: Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2001, 13; 231-246
0860-8032
Pojawia się w:: Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Jezus jako „syn Marii” w Koranie
Jesus as „Son of Mary” in the Koran
Autorzy:: Maszkowski, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2143829.pdf
Data publikacji:: 2021-01-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: koraniczne tytuły Jezusa
„syn Marii”
„mesjasz”
wybranie
uprzywilejowanie i macierzynstwo Marii
pierwsza misja Jezusa
polemika z chrześcijanami i Żydami
biograficzne i teologiczne przesłanie tytułu „syn Marii”
Jesus’ titles in Koran
„Son of Mary”
„messiah”
the election
privilege and maternity of Mary
the first mission of Jesus
the polemic with christians and jews
biographical and theological message of the title „Son of Mary”
Opis:: The title „Son of Mary”, depicted in the article, belongs to the most early and the most popular qualifications of Jesus in the Koran. It appears 23 times independently as well as in the combination with other titles and qualifications of Jesus. It characterizes his biography and includes a theological message. Its use is related not only to the presentation of Jesus’ person and life, but was useful in Mohammed’s polemic with Christians and Jews. The Koran’s monotheism and the person of Mary strengthen the human nature of Jesus which is emphasized in the title „Son of Mary”. Both Allah’s creating word and extraordinary conception, the birth of Jesus as well as the exceptionality of Mary and her son are involved to the essence of the title in three mentioned aspects: biographical, theological and polemical. Jesus as „Son of Mary” was a historical figure; who was wanted by Allah; who came into being in an extraordinary way; who realized with devotion the mission, the essential part of which was the part of mother. The virginal conception and birth of Jesus as miraculous action of God is neither the proof of Jesus’ deity nor of Allah’s fatherhood. According to the Koran Jesus is and remains the real man as well as the only and exceptional „Son of Mary”.
Źródło:: Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2009, 1; 87-109
2080-8534
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Polskie tłumaczenia Koranu
Polish translations of the Koran
Autorzy:: Czachorowski, Musa Çaxarxan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2150807.pdf
Data publikacji:: 2021-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: Centrum Badań Kitabistycznych
Koran
Muzułmański Związek Religijny
nowe przekłady
Polska
przekłady Świętej Księgi islamu
rękopis z Czombrowa
Stowarzyszenie Jedności Muzułmańskiej
Tatarzy
tefsir
tłumaczenie polskie Jana Taraka Murzy Buczackiego
Polish Tatars
Kitabist Research Centre
Quran
translations of the Holy Book of Islam
Polish translation of Jan Tarak Murza Buczacki
manuscript from Czambrów
Muslim Religious Union in the Republic of Poland
Association of Muslim Unity
new translations
Opis:: Przez wiele lat uważano, że autorem najstarszego tłumaczenia Koranu na język polski, które ukazało się drukiem w 1858 roku, jest Tatar Jan Murza Tarak Buczacki. Naukowcy z Centrum Badań Kitabistycznych w Toruniu ustalili, iż jest to dzieło dwóch Polaków: Dionizego Chlewińskiego oraz Ignacego Domeyki. Niedawno wśród dokumentów rodzinnych, ocalonych z dworu na Nowogródczyźnie, odnaleziony został manuskrypt z polskim tłumaczeniem 26 sur Koranu. Prawdopodobnie pochodzi z 20. lat XIX wieku i stanowił podstawę wydania z roku 1858. Następny przekład Koranu na język polski, dokonany przez Józefa Bielawskiego, został wydrukowany dopiero w 1986 roku. W późniejszych latach opublikowano jeszcze dwa tłumaczenia – tzw. Koran Ahmadijji oraz Koran Surdela. W październiku 2018 roku ukazał się przekład Świętej Księgi islamu, którego autorem jest polski Tatar Musa Çaxarxan Czachorowski z Muzułmańskiego Związku Religijnego w Rzeczypospolitej Polskiej, natomiast w maju 2021 roku pojawiło się tłumaczenie Rafała Bergera z szyickiego Stowarzyszenia Jedności Muzułmańskiej.
For many years it was believed that the author of the oldest translation of the Koran into Polish, which appeared in print in 1858, was Tatar Jan Murza Tarak Buczacki. Scientists from the Center for Kitabistics in Toruń have determined that it is the work of two Poles: Dionizy Chlewiński and Ignacy Domeyko. Recently, a manuscript with a Polish translation of twenty-six suras of the Koran was found among family documents saved from the manor house in the Nowogródek region. It probably dates from the 1820s and was the basis for the 1858 edition. The next translation of the Koran into Polish, made by Józef Bielawski, was not printed until 1986. In later years, two more translations were published, the so-called Ahmadiyya Koran and the Surdel Koran. In October 2018, a translation of the Holy Book of Islam was published, authored by the Polish Tatar Musa Czachorowski from the Muslim Religious Union in the Republic of Poland, and in May 2021, a translation by Rafał Berger from the Shiite Association of Muslim Unity.
Źródło:: Nurt SVD; 2021, 2; 138-158
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "the Koran" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język