Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "temporariness" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Teatr tymczasowy – signum temporis
Temporary theaters – signum temporis
Autorzy:
Smoliński, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623594.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
Tematy:
architektura
teatr
tymczasowość
architecture
theatre
temporariness
Opis:
Tymczasowość to odmiana pożądanej cechy zmieniającej się rzeczywistości, jednak nie oznacza ona peryferyjnego znaczenia i niskich walorów estetycznych. Wręcz przeciwnie. W ramach prowadzonych badań związanych z przejawami koherencji po roku 2000, autor dokonuje przeglądu architektury teatrów w tym właśnie aspekcie. W obszarze teatru tymczasowość skłania twórców do bardzo odważnych poszukiwań formalnych, do innowacyjnych i niestandardowych rozwiązań stanowiących wyraźne znaki w przestrzeni. Intencja twórcza oparta na założeniu tymczasowości daje możliwość swojej krystalizacji nawet w formie pewnych kontrowersyjnych rozwiązań, które nie byłyby do przyjęcia w konwencji architektury nie tymczasowej. Osiągnięta forma staje się bardziej atrakcyjna, wyraźna, wręcz krzykliwa, mówiąca językiem współczesnej percepcji (czasami krótkotrwałym), a tym samym jest intrygująca i wzbudzająca ciekawość. Element tymczasowości to też pretekst do projektowania zrównoważonego. Ograniczone z reguły koszty przy tego typu inwestycjach ograniczają możliwości zaawansowanych technologii, co sytuuje te obiekty w nurcie low-tech. Tymczasowość i nietrwałość jako idea, stanowią rodzaj współczesnej ekspresji. Są one wyrazem swoiście pojmowanej mobilności – odpowiedzią na zmienność i nieprzewidywalności obecnej rzeczywistości.
Temporariness is a desired feature of our ever changing reality; however, it means neither a secondary significance nor low aesthetic value; on the contrary. As part of a study on manifestations of coherence after 2000, the author analyses the examples of architecture of theatre from this perspective. In the realm of theatre, temporariness makes the designers reach for courageous formal explorations, and for innovative and non-standard solutions which are clear signs in the landscape. The creative intention based on the concept of temporariness provides potential for fruition even as controversial solutions, which would be unacceptable in the convention of the non-temporary architecture. The resulting form becomes more attractive, clear, even garish, speaking the language of contemporary perception, (sometimes a short-lived one,) and as such, is intriguing and inspires curiosity. The element of temporariness is also an excuse for balanced design. The budget of these kinds of projects is usually limited and therefore limits the use of advanced technologies, which places these buildings in a low-tech trend. Temporariness and impermanence, as concepts, are a kind of contemporary expression. They are the expression of a specifically understood mobility, an answer to the volatility and unpredictability of current reality.
Źródło:
Środowisko Mieszkaniowe; 2020, 33; 4--12
1731-2442
2543-8700
Pojawia się w:
Środowisko Mieszkaniowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem bezpieczeństwa współczesnego człowieka jako wyzwanie dla etyki
The Security Problem of Modern Manas a Challenge for Ethics
Autorzy:
Najder-Stefaniak, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/903503.pdf
Data publikacji:
2015-12-30
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
security
ethics
subjectivity
temporariness
danger
bezpieczeństwo
etyka
podmiotowość
tymczasowość
niebezpieczeństwo
Opis:
This article fits into the discourse concerning the safety of modern man and seeks to find a wise response to the emerging threats. The author reflects upon the specific character of ethics as a domain of knowledge that came into being in order to gather truths, which would help human beings to take care of themselves wisely. She points out that security is an issue in the field of ethics and writes about the relationship between security and subjectivity. This article describes the problems that are associated with the loss of subjectivity and consequently, security, understood as the ability to stand up to threats.
Artykuł wpisuje się w dyskurs o bezpieczeństwie współczesnego człowieka i w poszukiwania mądrych odpowiedzi na pojawiające się zagrożenia. Autorka ukazuje specyfikę etyki jako nauki, która powstała, by odkrywać i zbierać prawdy potrzebne człowiekowi do mądrego troszczenia się o siebie. Zwraca uwagę na to, że bezpieczeństwo jest zagadnieniem z zakresu etyki. Pokazuje jego relacje z podmiotowością. Zwraca uwagę na problemy, które mają związek z utratą podmiotowości i w konsekwencji bezpieczeństwa rozumianego jako możliwość przeciwstawienia się zagrożeniom.
Źródło:
Studies in Global Ethics and Global Education; 2015, 4; 57-67
2392-0890
Pojawia się w:
Studies in Global Ethics and Global Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola imiesłowów przysłówkowych uprzednich w wyrażaniu stosunków temporalnych w rosyjskiej gwarze staroobrzędowców mieszkających w Polsce
The role of past adverbial participles in expressing temporal relationships in the Russian dialect used by the Old Believers living in Poland
Autorzy:
Paśko-Koneczniak, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594072.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
staroobrzędowcy
imiesłów przysłówkowy uprzedni
rosyjska gwara
dwujęzyczność
temporalność
Old Believers
past adverbial participle
Russian dialect
bilingualism
temporariness
Opis:
Przedmiotem rozważań jest analiza znaczeń i relacji temporalnych wyrażanych za pomocą imiesłowów przysłówkowych uprzednich w rosyjskiej gwarze staroobrzędowców mieszkających w P olsce. Analizowane przykłady zostały wyekscerpowane z materiału zgromadzonego współcześnie oraz pochodzącego z badań z lat 1950–1970 prowadzonych przez Irydę Grek-Pabisową i Irenę Maryniakową. Rosyjska gwara staroobrzędowców określana jest jako najbardziej zbliżona do grupy zachodniej środkowowielkoruskich gwar akających, tzw. grupy pskowskiej. Imiesłowy przysłówkowe uprzednie na -(f)šy mają w gwarze staroobrzędowców szerokie zastosowanie i tworzone są zarówno od czasowników nieprzechodnich, jak i przechodnich. W odróżnieniu od rosyjskiego języka literackiego w gwarze staroobrzędowców mieszkających w Polsce formy imiesłowowe na -(f)šy występują w funkcji orzeczenia. W badanej gwarze staroobrzędowców imiesłowy przysłówkowe uprzednie mogą wyrażać m.in. czynność przeszłą, której skutki są aktualne w momencie mówienia; cechę lub stan subiektu w teraźniejszości lub przeszłości; cechę lub stan obiektu, która jest rezultatem czynności przeszłej; czynność uprzednią w stosunku do innej czynności przeszłej; tzw. conclusivus, czyli wnioskowanie na temat realizacji czynności; możliwy rezultat w teraźniejszości; możliwe zdarzenie przyszłe w przeszłości; możliwą czynność następczą w przyszłości; uprzedniość zdarzenia w przyszłości; czynność lub stan towarzyszące innej czynności, która ma miejsce w teraźniejszości; równoczesność dwóch czynności w przeszłości.
The article is an analysis of meanings and temporal relationships expressed by means of past adverbial participles in the Russian dialect spoken by the Old Believers living in Poland. Linguistic samples have been excerpted from the recently collected material as well as from the research which was carried out by Iryda Grek-Pabis and Irena Maryniak between the 1950s and the 1970s. The Russian dialect used by the Old Believers is considered closest to the western group of Central Russian akanie dialects, the so-called Pskov group. Past adverbial participles ending in -(f)šy are widely used in the Old Believers’ dialect and they are formed on the basis of both transitive and intransitive verbs. In contrast to the standard variety of Russian, in the dialect used by the Old Believers inhabiting Poland, adverbial forms ending in -(f)šy can function as predicates. In the researched dialect, past adverbial participles can be used to express, for example, an activity performed in the past whose result is still present at the moment of speaking, a feature or state of the subject in the present or in the past, a feature or state of the object which is the result of an activity performed in the past, an activity anterior to another activity in the past, a conclusive meaning, a possible result in the present, a probable future activity expressed in the past, a possible consequence in the future, an activity anterior to another activity in the future, an activity or state accompanying another activity in the present, or two activities happening at the same time in the past.
Źródło:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN; 2018, 66; 371-384
0076-0390
Pojawia się w:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielość. Architektura w erze postfordyzmu
Multiplicity. Architecture in post-Fordist Times
Autorzy:
Siuda, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/344717.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
Tematy:
rewolucja poprzemysłowa
reindustrializacja
depopulacja
tymczasowość architektury
architektura w czasach postfordyzmu
globalna lokalność
nowe definicje współczesnej architektury
nowe formy pracy
postindustrial revolution
reindustrialisation
population decline
temporariness of architecture
architecture in post-Fordist times
global locality
new definitions of modern architecture
new work forms
Opis:
Artykuł podejmuje temat formowania się nowych cech architektury w erze postfordyzmu. Od czasów pierwszej rewolucji przemysłowej krajobrazy miast oraz ówczesne formy architektoniczne zaczęły reagować na gwałtowne zmiany w nauce i technologii. W okresie modernizmu symbolem współczesnej aglomeracji stał się samochód i rozbudowana infrastruktura motoryzacyjna. Wiodące metropolie z Europy, Azji i Stanów Zjednoczonych zaczęły prześcigać się w przekraczaniu kolejnych limitów konstrukcyjnych, dążąc do coraz większy rozpiętości i wysokości. W latach 90. i rozpowszechnienie się nowych technologii kompueterowych i komunikacyjnych doprowadził do wysokiego stopnia usieciowienia przestrzeni fizycznej. Do nomenklatury architektonicznej na stałe weszły takie pojęcia jak internet przedmiotu, inteligentne budynki, interaktywne obiekty, projektowanie parametryczne czy spersonalizowane. Rozpowszechnienie się internetu w skali światowej przyspieszyło proces globalizacji i przemieszczanie się lokalnego kapitału na rynek międzynarodowy. To z kolei wywołało kryzysy w licznych miastach przemysłowych, których infrastruktura architektoniczna okazała się niewystarczająca do zatrzymania inwestorów w olibczu konkurencyjności rynków zagranicznych i możliwości obniżenia płac. Struktury ekonomiczne miast uległy przeobrażeniu. W dużej części przemysłowych algomeracji rozpoczął się proces dezindustrializacji i depopulacji, zwiększyły się zarobkowe ruchy migracyjne. W dziedzinach naukowych i projektowych nastąpił proces przenikania się i redefinicji pojęć. Zapoczątkowane na początku lat 80-tych ewolucje terminologiczne w filozofii czy socjologii (ACT) zaczęły wpływać na inne dziedziny. W architekturze rozpoczęło się nakreślanie nowego rozumienia urbanistyki, bardziej sieciowego, z punktowymi, miastotwórczymi, oddolnym działaniami, dopełniającymi całościowe plany. W skali budynku zaczęto przeredagowywać znaczenie poszczególnych elementów budowlanych i konstrukcyjnych, niejednokrotnie nadając im nowe znaczenie, tworząc hybrydy funkcjonalne. Artykuł zamyka projekt wystawy dla Muzeum Architektury we Wrocławiu, będącym eksperymentem naukowo-projektowym na temat architektury w czasach postfordowskich i próbą definiowania nowych form architektonicznych za pomocą odmiennego procesu pracy.
The article tackles the formation of new architecture features in post-Fordist times. Even since the first industrial revolution began, city images and architectural forms of that time have started reacting to violent changes in both science and technology. In modernism a car and well-developed automobile infrastructure served as symbols of modern urban agglomerations. European, Asian and American metropolies were outdoing one another, trying to exceed further construction limits, achieving even better heights and spans. The 1990s as well as the popularization of new computer and communication technologies led to high networking of physical spaces. Architectural nomenclature was permanently enriched by such terms as e.g. Internet of Things, interactive objects, intelligent buildings as well as parametric or personalized design. The development of the Internet on a global basis accellerated the process of globalization and the transfer of the local capital onto the international market. This, in turn, sparked a crisis in many industrial cities, their architectural infrastructure turned out to be insufficient in order to retain investors – especially because foreign markets promised more benefits and the opportunity to offer lower salaries. Economic structures of many cities underwent a tremendous change. Many industrial agglomerations were plagued by deindustrialization and population decline; therefore, a lot of citizens decided to leave their locations for purely financial reasons. Several projects and scientific disciplines soon experienced the redefinition and permeating of their terms. Terminological evolutions in philosophy and sociology (ACT) initiated in the 1980s were subsequently influencing other fields of study. Architecture soon started enforcing a new, more network-like approach towards urban studies, with point, city-forming bottom-up actions aimed to complete complex, ready top-down plans. When it comes to the buildings themselves, the meaning of some building and construction elements was subjected to redefinition, some were given an entirely new significance, which in turn contributed to the creation of functional hybrids. The article is concluded with an exhibition designed for the Museum of Architecture in Wroclaw, which is a research-project experiment devoted to architecture in post-Fordist times and simultaneously constitutes an attempt to define new architectural forms with the help of another work processes.
Źródło:
Środowisko Mieszkaniowe; 2016, 17; 57-66
1731-2442
2543-8700
Pojawia się w:
Środowisko Mieszkaniowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies