Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "systemic position" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Na styku marketingu wyborczego i miejskiego? W poszukiwaniu predyktora pozycji systemowej prezydentów największych polskich miast
    Autorzy:
    Glinka, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/647862.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    marketing, election marketing, city marketing, president, urban policy, systemic position
    marketing, marketing wyborczy, marketing miejski, prezydent, polityka miejska, pozycja systemowa
    Opis:
    The main aim of the article is to analyse the relations between marketing, treated as a crucial area of contemporary urban policy, and the systemic position of the presidents of the sixteen biggest Polish cities selected on the basis of the criterion of demographic potential. The application of several various, but complementary, methods (such as systemic analysis, comparative analysis and the content analysis of the collected documents and materials) is reflected not only in the conducted research procedure but also the adopted structure of the article. In the first place, the author discusses the position of a president in the system of local-government authority. The further considerations concentrate on the role and importance of marketing (both election marketing and city marketing) in urban policy. The comparison of, on the one hand, the official strategic documents of the cities in question and, on the other hand, the results of the last local government elections from 2014 implies the assessment of the systemic position of the presidents conducted on the basis of the 5-factor analytical model. The last part of the article presents the observed relationships, thus, allowing the author to formulate final conclusions. In a situation when a president wins all the elections between 2002 and 2014 (due to his/her strong systemic position), a city does not have at its disposal an official (adopted in the form of a council resolution) marketing strategy. Therefore, the synchronicity of the two, apparently different marketing areas (election marketing and city marketing) delivers measurable results. An eternal president becomes not only a main actor of the process of a local marketing communication (targeted at the development of a city and the creation of its image) but also a natural candidate for the next local government elections (a participant of the struggle for power in a city).
    Głównym celem artykułu jest analiza zależności pomiędzy marketingiem, traktowanym jako istotny obszar współczesnej polityki miejskiej, a pozycją systemową prezydentów szesnastu największych polskich miast wyodrębnionych na podstawie kryterium potencjału demograficznego. Wykorzystanie kilku różnych, choć komplementarnych metod (m.in. analizy systemowej, analizy porównawczej oraz analizy zawartości zebranych dokumentów i materiałów) znajduje odzwierciedlenie nie tylko w przeprowadzonym postępowaniu badawczym, lecz także w przyjętej strukturze artykułu. W pierwszej kolejności omówiono usytuowanie prezydenta w systemie władzy samorządowej. Dalsze rozważania koncentrują się na roli i znaczeniu marketingu (zarówno electoral marketing, jak i city marketing) w polityce miejskiej. Zestawienie, z jednej strony – oficjalnych dokumentów strategicznych badanych miast, a z drugiej – rezultatów ostatniej samorządowej elekcji z 2014 r., implikuje pomiar pozycji systemowej prezydentów przeprowadzony na podstawie pięcioczynnikowego modelu analitycznego. Ostatnia część artykułu prezentuje uchwycone zależności, pozwalając na sformułowanie finalnych wniosków. W sytuacji gdy prezydent zwycięża we wszystkich kolejnych wyborach z lat 2002–2014 (co jest rezultatem jego silnej pozycji systemowej), miasto nie dysponuje oficjalną (przyjętą w formie uchwały rady) strategią marketingową. Koincydencja dwóch, pozornie rozbieżnych obszarów aktywności marketingowej (marketingu wyborczego i marketingu miejskiego) przynosi wymierne rezultaty. Wieczny prezydent staje się nie tylko głównym aktorem procesu lokalnej komunikacji marketingowej (obliczonej na rozwój miasta i kreowanie jego wizerunku), lecz także niejako naturalnym kandydatem w kolejnych wyborach samorządowych (uczestnikiem rywalizacji o władzę w mieście).
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2018, 25, 1
    1428-9512
    2300-7567
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pojęcie legitymizacji na przykładzie statusu sędziego w polskim prawie konstytucyjnym
    The Concept of Legitimacy on the Example of the Status of a Judge in Polish Constitutional Law
    Autorzy:
    Nowotko, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/6567738.pdf
    Data publikacji:
    2023-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    władza sądownicza
    pozycja ustrojowa
    wymiar sprawiedliwości
    sędzia
    definicja legitymizacji
    judge
    administration of justice
    judicial power
    definition of legitimacy
    systemic position
    Opis:
    Przedmiotem analizy jest definicja legitymizacji statusu ustrojowego sędziego. Autor dokonał wcześniej rekonstrukcji dwóch leksykalnych rozumień terminu „legitymizacja”, które określił odpowiednio jako „stan” i „proces”. Teza, że sposób definiowania terminu „legitymizacja” jako „procesu” jest adekwatny do analizy legitymizacji pozycji ustrojowej sędziego, stanowi asumpt do prowadzenia dalszych badań. Autor sformułował własną definicję legitymizacji, odnosząca się do statusu ustrojowego sędziego. Jest to szczególnie doniosłe zadanie z uwagi na złożoność konstruktu legitymizacji, a także panujący w doktrynie chaos terminologiczny. Problem legitymizacji w odniesieniu do sędziów jest kluczowy nie tylko pod względem uprawomocnienia ich pozycji ustrojowej, ale również pod względem ewentualnego stwierdzenia braku legitymizacji, z uwagi na konsekwencje takiego stanu rzeczy.
    The subject of the analysis is the definition of legitimacy of the systemic status of a judge. The author has previously reconstructed two lexical understandings of the term “legitimacy”, which he defined as “state” and “process,” respectively. The thesis, that the way of defining the term “legitimacy” as “process” is adequate for analyzing the legitimacy of a judge’s constitutional position is the apex for further research. The author has formulated his own definition of legitimacy, referring to the judge’s systemic status. This is a particularly momentous task given the complexity of the construct of legitimacy, as well as the prevailing terminological confusion in the doctrine. The problem of legitimacy with regard to judges is crucial not only in terms of the legitimacy of their constitutional position, but also in terms of a possible finding of lack of legitimacy, given the consequences of this.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 3(73); 25-36
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pozycja ustrojowa notariusza na gruncie pierwszego polskiego Prawa o notariacie z dnia 27 października 1933 r. Część druga
    Systemic Position of the Notary under the First Polish Law on Notaries of 27 October 1933. Part Two
    Autorzy:
    Woś, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096424.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    notary
    system of notaries
    systemic position
    public functionary
    person of public trust
    notariusz
    notariat
    pozycja ustrojowa
    funkcjonariusz publiczny
    osoba zaufania publicznego
    Opis:
    The article addresses the notary’s systemic position under the first Polish Law on Notaries of 27 October 1933. The analysis of the position of the notary carried out in part one of this article pointed to serious difficulties in the precise defining of this position, both among the scholars in the field and the judicature. To precisely define the systemic position of the notary, part two has provided an analysis of the provisions of the Law on Notaries regarding the professional self-government of notaries, supervision over notaries and their activities, disciplinary liability and compensatory liability of the notary, and the rules of preparation for the profession of notary. The analysis of the Law on Notaries of 1933 presented in the first and second part of this article, leads to the conclusion that the notary’s position included in its legal position a combination of features of a public officer and a liberal profession. The legislature, using in Article 1 the term “public functionary”, and not “state official”, and giving notaries in Article 23 of the Law on Notaries the legal protection enjoyed by state officials, wanted to clearly emphasize the existing differences between them while at the same time underlining their close relationship to the state. The adoption of such a definition made it possible to grant notaries a wide range of powers. At the same time, it provided the basis to establish a professional self-government and entrust its bodies with significant powers in the area of disciplinary jurisdiction. The dualistic approach to the position of the notary was also reflected in the separate rules of training for the profession and in the special rules of notary’s liability for damages. The state, by entrusting notaries with activities related to non-contentious judiciary, secured for itself an exclusive influence on the staffing of notary positions and covered the system of notaries by a strict supervision exercised by the Minister of Justice. The discussion presented in the article leads to a conclusion that the legislature approached the position of a notary in the Law on Notaries of 1933 in a special way, creating a combination of official and professional elements, which can be called a public function. In terms of the political and administrative system, regardless of the definition itself, the notary in practice performed the function of a person of public trust.
    Artykuł dotyczy problematyki pozycji ustrojowej notariusza na gruncie pierwszego polskiego Prawa o notariacie z dnia 27 października 1933 r. Dokonana w części pierwszej opracowania analiza pozycji ustrojowej notariusza wykazała istnienie poważnych trudności w precyzyjnym jej określeniu, zarówno wśród przedstawicieli doktryny, jak i judykatury. W celu precyzyjnego określenia pozycji ustrojowej notariusza w części drugiej przeprowadzono analizę postanowień Prawa o notariacie dotyczących samorządu zawodowego notariatu, nadzoru nad notariatem i notariuszami, odpowiedzialności dyscyplinarnej i odszkodowawczej notariusza oraz zasad przygotowania do zawodu notariusza. Przedstawiona w obu częściach artykułu analiza przepisów Prawa o notariacie z 1933 r. prowadzi do wniosku, że stanowisko notariusza zawierało w swoim położeniu prawnym połączenie cech urzędniczych i cech wolnego zawodu. Prawodawca, używając w art. 1 określenia „funkcjonariusz publiczny”, a nie „funkcjonariusz państwowy”, oraz nadając notariuszom w art. 23 Prawa o notariacie ochronę prawną przysługującą urzędnikom państwowym, chciał wyraźnie zaakcentować istniejące między nimi różnice, a zarazem podkreślić ich bliski związek z państwem. Przyjęcie takiej definicji umożliwiło przyznanie notariuszom szerokiego zakresu kompetencji. Jednocześnie stworzyło ono podstawy do powołania samorządu zawodowego oraz powierzenia jego organom istotnych uprawnień w zakresie sądownictwa dyscyplinarnego. Dualistyczne ujęcie stanowiska notariusza znalazło odzwierciedlenie również w odrębnych zasadach przygotowania do zawodu oraz w szczególnych zasadach odpowiedzialności odszkodowawczej notariusza. Powierzając notariuszom czynności należące do sądownictwa niespornego, państwo zapewniło sobie wyłączny wpływ na nadawanie posad notariuszom oraz poddało notariat ścisłemu nadzorowi Ministra Sprawiedliwości. Przedstawione w opracowaniu rozważania prowadzą do wniosku, że prawodawca ujął w Prawie o notariacie z 1933 r. stanowisko notariusza w sposób szczególny, stwarzając syntezę pierwiastków urzędniczego i wolno-zawodowego, którą można określić mianem funkcji publicznej. W zakresie ustrojowym, niezależnie od samej definicji, notariusz w praktyce pełnił funkcję osoby zaufania publicznego.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 4; 573-592
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wojewoda w procesie politycznych i administracyjnych przemian Polski Ludowej w latach 1944–1950
    The voivode in the process of the political and administrative transformation of ‘People’s Poland’ in the years 1944–1950
    Autorzy:
    Wojtczak, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28409260.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    political and systemic transformations of the highest state authorities
    construction of administration at the local level
    legal position and role of the voivode in ‘People’s Poland’
    Opis:
    The article considers the legal status of the voivode in post-war Poland ruined by the Nazi occupation, deprived of its own administrative apparatus (from 1939) and the construction of this position from scratch under new rules dictated by Moscow (from 1944).This periodisation was not matched by the ability to preserve Poland’s administrative apparatus. In occupied Poland, this function was not fulfilled by the highest Polish authorities in exile and their expatriate branches in the country. This opened the way for Moscow (strengthened by an amenable attitude from the Allies) to build the ‘People’s Poland’ (1) with an apparatus of supreme power (in the period before and after the enactment of the February Constitution) and (2) local, decentralised power (from 1944 based on national councils, and until 1950, also based in general administrative bodies – voivodes, starosts and local government administration).The author refers to both spheres of legal activity in the process of constructing this administrative apparatus. In chronological order, she discusses the basic legal acts enacted by the supreme authorities of the time. She focuses her attention primarily on acts directly concerning local administration, with particular emphasis on the institution of the voivode, which from 1944 was incorporated into the system of national councils, following the example of ‘people’s’ states.This analysis enables the conclusion to be drawn that the legal conditions at the time changed the legal status of the voivode, who was nominated by the government (and thus not the head of state). Appointing the voivode required an opinion from the competent national council. The council was empowered with the right of social control over the activities of the voivode. In practice, the influence of the voivodeship national council on the activities of the voivode was weak. The voivode was still the main element in the organisational system of the state’s local administrative apparatus as the representative of the government at the local level, the head of the general (composite) administration and the chairman of the executive body of the local government. The voivode’s competences excluded that of supervising local government bodies. In the years 1945–1949, a different status applied to the governors of the Recovered Territories.
    Źródło:
    Studia Prawa Publicznego; 2023, 2 (42); 9-40
    2300-3936
    Pojawia się w:
    Studia Prawa Publicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pozycja prawna wojewody w procesie przemian II Rzeczypospolitej
    The legal position of the voivode in the process of transforming the Second Republic of Poland
    Autorzy:
    Wojtczak, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037550.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    political and systemic changes of the highest state authorities
    reconstruction of administration at the local level
    legal position and role of the voivode in the Second Republic of Poland
    Opis:
    The article considers the legal status of the voivode during the interwar period, the time of the difficult restoration of the Polish identity and the creation of the Polish state in the post-Partition lands with three separate systems of territorial division and local administration. The legal situation of the office of the voivode is closely related to the establishment of the systemic foundations of the highest Polish authorities (legislative and executive) and local administration (initially, on the territory of the former Kingdom of Poland and then on the gradually annexed former Polish territories). The author refers to both spheres of legal activity of the Polish state at that time. She discusses the primary political acts, i.e. the March Constitution (1921), the April Constitution (1935) and the Constitutional Act (1926), as well as regulations concerning county administrative authorities of the first instance, situated in the then two-tier (ministries – county offices) administrative apparatus. Attention is primarily focused on the acts directly concerning the position of the voivode, i.e. the Act of 2 August 1919, the Regulation of the President of the Republic of 19 January 1928, and executive acts issued on the basis of these, and against whose background the importance of the legal institution of the voivode is presented: during the time of attempts to unify the administrative system (1918–1928), and in the period of changes leading to a uniform organisational structure of voivodship administrative authorities (1928–1939). The analysis makes it possible to state that successive legal conditions strengthened the political position of the voivode. In both periods covered by the analysis, the voivode was a representative of the government (with broader competences in 1928–1939), the executor of orders from individual ministers, the head of state and local government authorities and offices (1918–1928), the head of general administrative bodies subordinate to him, and the supervisory body over local government (1928–1939). The position of the voivode in the interwar period was unquestionably very strong.
    Źródło:
    Studia Prawa Publicznego; 2021, 3, 35; 9-53
    2300-3936
    Pojawia się w:
    Studia Prawa Publicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies