Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sward" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Ocena jakości runi i darni spasanych użytków zielonych w różnych siedliskach
An evaluation of sward quality in grazed grasslands of various habitats
Autorzy:
Wasilewski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/339436.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
darń
siedliska
struktura runi
wartość żywieniowa runi
wypas
fodder value
grazing
habitats
sward
sward structure
Opis:
Łąki i pastwiska stanowią cenny i ważny składnik użytków rolnych oraz obszarów wiejskich, w tym zwłaszcza terenów ekologicznych. O ich szczególnej wartości decydują zarówno aspekty gospodarcze, jak i przyrodnicze. Są to wartościowe paszowiska oraz siedliska bogatej flory i fauny. Najtańszym, efektywnym i naturalnym sposobem użytkowania użytków zielonych jest wypas zwierząt, zwłaszcza bydła. Z badań prowadzonych w latach 2002-2004 wynika, że bydło może się paść na użytkach zielonych położonych w skrajnie różniących się siedliskach, nawet mokrych (siedliska łęgowe). Górną graniczną wilgotność gleb w badanych siedliskach łęgowych, tj. mułowej właściwej, torfowo-mułowej i madzie właściwej, w warunkach której zwierzęta mogą się dość swobodnie poruszać, określono na 50% objętości. Jakość żywieniowa spasanej runi w tych siedliskach łęgowych była bardzo mała i zdecydowanie gorsza niż w siedliskach grądowych czy pobagiennych.
Meadows and pastures are valuable components of croplands and rural areas including the areas of ecological importance. Their importance is determined by both economic and biological aspects. They are abundant sources of fodder and habitats for rich flora and fauna. The cheapest, most effective and natural way of grassland utilisation is grazing, mainly by cattle. Studies carried out in the years 2002-2004 showed that cattle might graze in extremely different habitats, even in wet (riparian) sites. An upper limit of soil moisture in studied riparian habitats (that included proper mud, peat-mud and proper alluvial soils) allowing for free animal movements was adopted at 50% of volume.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2006, 6, 1; 413-421
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Renowacja trwałych użytków zielonych
Renewal of Permanent Grasslands
Autorzy:
Grabowski, Kazimierz
Grzegorczyk, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166012.pdf
Data publikacji:
2016-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
trwałe użytki zielone
degradacja runi
siew bezpośredni w darń
permanent grasslands
sward degeneration
direct sowing into sward
Opis:
Potencjał produkcyjny trwałych użytków zielonych w regionie północno-wschodnim nie jest w pełni wykorzystany. Szacuje się, że ok. 70% terenów dawniej zmeliorowanych i zagospodarowanych kwalifikuje się do renowacji. Przyczyn tego zjawiska należy upatrywać w sferze czynników przyrodniczo – pratotechnicznych i ekonomicznych. Poglądy dotyczące odnawiania łąk i pastwisk w różnych krajach uległy znacznym zmianom, zwłaszcza na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci. Obecnie proponuje się technologię podsiewu z wykorzystaniem specjalistycznych siewników. W metodzie tej nasiona traw i roślin bobowatych wprowadza się bezpośrednio w darń, osłabioną mechanicznie bądź traktowaną w tym celu odpowiednimi herbicydami.Jest to rozwiązanie stosunkowo proste i pod względem ekonomicznym atrakcyjne.
The production potential of permanent grasslands in north-eastern Poland is not fully used. According to estimates, approximately 70% of formerly reclaimed land needs restoration. The reasons for this phenomenon include environmental and economic factors, and the applied grassland management practices. The approaches to meadow and pasture renewal, followed in different countries, have evolved over the past few decades. The currently proposed solution relies on undersowing with the use of specialist seed drills. In this method, grass and legume seeds are sown directly into the sward that had been weakened mechanically or treated with selected herbicides. The above solution is relatively simple and economically attractive.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2016, Zeszyt, XXX; 225-242
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obieg magnezu na łące trwałej nawadnianej oraz bez nawodnień w warunkach zróżnicowanego nawożenia
Magnesium circulation on permanent meadow irrigated or without irrigation in condition of different fertilization
Autorzy:
Ducka, M.
Barszczewski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/334528.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
magnez
gleba
ruń łąkowa
bilans
magnesium
soil
sward
balance
Opis:
Badania, w warunkach wieloletniego doświadczenia ścisłego, były prowadzone metodą losowanych bloków, w czterech powtórzeniach, na zdrenowanej łące trwałej położonej na glebie mineralnej w Falentach. Celem pracy było rozpoznanie obiegu magnezu i jego bilanse, w warunkach zróżnicowanego nawożenia, łąki nawadnianej oraz bez nawodnień. Obiektami badawczymi były cztery poziomy nawożenia mineralnego (N/60, N/120, N/180 i N/240) i dwa nawożenia naturalnomineralnego z wykorzystaniem gnojówki (G/180, G/240), w warunkach optymalnego uwilgotnienia, tj. nawadniane i okresowych niedoborów wody (bez nawodnień). Jesienią 2008 oraz 2011 roku oznaczono zasobność gleby w Mg oraz jej pH. Corocznie, w latach 2009-2011 zbierano trzy pokosy runi łąkowej, określając plon suchej masy oraz zawartość makroskładników. W porównywanych latach występowało znaczne zróżnicowanie w rozkładzie oraz poziomie opadów w sezonie wegetacyjnym. Na większości obiektów stwierdzono istotne różnice w plonowaniu pomiędzy porównywanymi poziomami nawożenia. Na obiektach nawożonych nawozami mineralnymi odnotowano ujemne saldo magnezu. Nawożenie łąki gnojówką znacznie uzupełniało niedobory magnezu w glebie, co wyraźnie poprawiło saldo bilansu tego pierwiastka w porównaniu z nawożeniem mineralnym. Saldo bilansowe było bardziej korzystnie na obiektach nawadnianych niż na obiektach bez nawodnień. W porównywanych warstwach gleby (0-10 i 10-20 cm) jej zasobność w magnez była wyraźnie niższa na obiektach bez nawodnień, co świadczy o jego wnoszeniu wraz z nawodnieniami oraz wymywaniu.
Study was conducted in conditions of strict long-term experiment, in a randomized block with four replications, on drained meadow located on mineral soil in Falenty. The aim of this study was to identify the circulation of magnesium and its balance in conditions of differentiated fertilization of irrigated meadows and without irrigation. Research treatments were: four levels of fertilization (N/60, N/120, N/180 and N/240) and two natural-mineral fertilization with the use of liquid manure (G/180, G/240) in conditions of optimal soil moisture that was irrigated and periodic shortages of water (without irrigation). In autumn 2008 and 2011 Mg content in soil and its pH were determined. During the years 2009-2011 three cuts of meadow sward were harvested and the yields of dry matter and macronutrient content were evaluated. The considerable variation in the distribution and amount of rainfalls during the growing season in period of study was observed. Significant differences in yielding between compared treatments were stated. Negative balances of magnesium on objects fertilized with mineral fertilizers were recorded. Liquid manure fertilization significantly implemented the deficiency of magnesium in the soil. In comparison with mineral fertilization liquid manure fertilization clearly improved the balance of this element. The balance was more beneficial for irrigated objects than for objects without irrigation. The soil richness in magnesium in both layers (0-10 and 10-20 cm) was significantly lower on objects without irrigation. It indicates on the Mg bringing with irrigation and leaching.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2013, 58, 3; 93-98
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena aktywności żerowej Cervus elaphus na zrewitalizowanych łąkach śródleśnych na podstawie analizy intensywności zgryzania runi
Evaluation of Cervus elaphus foraging activity on revitalised mid-forest meadows based on analysis of sward browsing intensity
Autorzy:
Daszkiewicz, J.
Goliński, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/372373.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
jeleń europejski
łąki śródleśne
renowacja runi
aktywność żerowa
intensywność zgryzania runi
red deer
mid-forest meadows
sward renovation
foraging activity
sward browsing intensity
Opis:
Celem niniejszej pracy jest ocena aktywności żerowej jelenia europejskiego na łąkach śródleśnych poddanych renowacji z wykorzystaniem różnych metod. Badania przeprowadzone na obiektach doświadczalnych wykazały, że zdecydowana większość aktywności żerowej zwierząt miała miejsce na powierzchniach odnowionych przy pomocy metody pełnej uprawy połączonej z wysiewem specjalistycznych mieszanek nasiennych. Stosunkowo niewielki efekt dało zastosowanie metody podsiewu. Żerowa-nie na obiektach kontrolnych miało charakter incydentalny, co pozwala wnioskować, że ruń tych powierzchni łąk nie spełniała wymagań pokarmowych jelenia europejskiego.
Aim of this study is evaluation of red deer foraging activity on renovated mid-forest meadows using different methods. Research, carried out on experimental sites, showed, that most of grazing activity of animals falls on areas renovated by full tillage method combined with sowing of specialised seed mixtures. Relative low effect occurs by using of oversowing method. Foraging activity on control areas was very low, this allow to conclude that sward of this mid-forest meadows didn’t fulfil nutritional needs of red deer.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Inżynieria Środowiska / Uniwersytet Zielonogórski; 2015, 158 (38); 66-75
1895-7323
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Inżynieria Środowiska / Uniwersytet Zielonogórski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skład botaniczny i wartość użytkowa spasanej runi w różnych siedliskach
Botanical composition and utility value of grazed sward in various habitats
Autorzy:
Wasilewski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/338840.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
antropogeniczne i naturalne użytki zielone
skład botaniczny runi
wartość użytkowa runi
anthropogenic and natural grasslands
botanical composition of sward
utility value of sward
Opis:
Badania prowadzono w latach 2002-2004 na spasanych antropogenicznych użytkach zielonych, reprezentowanych przez siedliska: grądowe właściwe i podmokłe oraz pobagienne właściwe i grądowiejące, a także na spasanych użytkach naturalnych w siedliskach grądowych właściwych, łęgowych właściwych i rozlewiskowych. Badaniami objęto 11 stanowisk - sześć na użytkach antropogenicznych i pięć na naturalnych. Niezależnie od rodzaju siedliska, z wyjątkiem łęgu rozlewiskowego, trawy stanowiły 66,7- 75,1% masy plonu na użytkach antropogenicznych i 45,0-73,8% na użytkach naturalnych; rośliny bobowate odpowiednio 0-8,3% i 0-1,7%; gatunki zaliczane do ziół i chwastów 16,6-26,6% i 8,3- 24,5%; roślinność turzycowa 0-1,7% i 0-46,7%. W sześciu siedliskach na użytkach antropogenicznych oznaczono 40 gatunków roślin, w tym: 15 traw, 3 roślin bobowatych, 21 z grupy ziół i chwastów oraz jeden gatunek turzycy. Na użytkach naturalnych występowały natomiast 44 gatunki, w tym: 19 traw, jeden gatunek roślin bobowatych, 19 z grupy ziół i chwastów oraz pięć z grupy turzyc, sitów i skrzypów. Stwierdzono, że najbogatsza w gatunki szata roślinna występuje w siedliskach grądowych właściwych na użytkach antropogenicznych (22-24 gatunki), a najuboższa w siedlisku łęgu rozlewiskowego na użytku naturalnym (10 gat.). Wartość użytkowa runi (Lwu) była bardzo zróżnicowana i zdecydowanie lepsza na użytkach antropogenicznych nawożonych niż naturalnych nienawożonych. O ile na użytkach antropogenicznych wartość ta zawierała się w przedziale między 5,4 a 8,1 pkt. w 10-stopniowej skali, o tyle na naturalnych między 2,9 a 6,5. Na użytkach antropogenicznych największą wartością użytkową charakteryzowała się ruń w siedlisku grądowym właściwym i pobagiennym grądowiejącym (7,7-8,1 pkt.), następnie pobagiennym właściwym (7,1-7,3 pkt.) i najmniejszą w grądowym podmokłym (5,4 pkt.), zaś na użytkach naturalnych odpowiednio: w siedlisku grądowym właściwym (6,5 pkt.), następnie łęgowym właściwym (3,9-4,5 pkt.) i najmniejszą w łęgowym rozlewiskowym (2,9 pkt.).
Studies were carried out in the years 2002-2004 in grazed anthropogenic grasslands represented by proper dry and dry waterlogged meadow habitats, by post-bog proper moorshed meadows and drying post-bog habitats and on grazed natural grasslands in deciduous forest, proper and flooded riparian habitats. Eleven sites were selected; six in anthropogenic and five in natural grasslands. Irrespective of the habitat type (except for flooded meadows with flowing water habitat) grasses contributed in 66.7-75.1% to plant yield in anthropogenic grasslands and in 45.0-73.8% in natural grasslands. Respective figures for legumes were 0-8.3% and 0-1.7%, for herbs and weeds 16.6- 26.6% and 8.3-24.5% and for sedges 0-1.7% and 0-46.7%. Forty plant species were determined in anthropogenic grasslands including 15 grass species, 3 legumes, 21 species of herbs and weeds and one species of sedges. There were 44 species in natural grasslands including 19 grasses, one species of legumes, 19 species of herbs and weeds and 5 species of sedges, bulrush and horsetail species. The greatest species richness was noted in proper deciduous forest habitats in anthropogenic grasslands (22-24 species) and the poorest - in flooded meadows with flowing water habitat in natural grassland (10 species). Utility value of the sward varied being definitely better in fertilised anthropogenic grasslands than in non-fertilised natural grasslands. In anthropogenic grasslands the value ranged from 5.4 to 8.1 points in a 10-grade scale while in natural grasslands it varied from 2.9 to 6.5. The highest utility value among anthropogenic grasslands was found for sward from proper dry meadow habitat and from post-bog drying moorshed meadows habitat (7.7-8.1 points) then for grass from post-bog proper moorshed meadows habitat (7.1-7.3 points) and the least for grass from dry waterlogged meadow habitat (5.4 points). In natural grasslands the respective values were: for proper dry meadow habitat - 6.5 points, for proper flooded meadow habitat - 3.9-5.4 points and for flooded meadows with flowing water habitat - 2.9 points.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2010, 10, 4; 265-280
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena stopnia skażenia bakteriami potencjalnie patogennymi runi łąkowej i gleb nawożonych płynnymi nawozami organicznymi
Evaluation of potentially pathogenic bacteria presence in manure-amended soil and meadow sward
Autorzy:
Zielińska, K. J.
Stecka, K. M.
Kupryś, M. P.
Kapturowska, A. U.
Miecznikowski, A. H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/335014.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
bakterie
skażenie
ruń łąkowa
gleba
nawożenie
nawóz organiczny
bacteria
manure
soil
meadow sward
Opis:
W gospodarstwach ekologicznych wielokrotne nawożenie trwałych użytków zielonych w czasie okresu wegetacji roślin nie przefermentowanymi płynnymi nawozami organicznymi może być przyczyną skażenia runi łąkowej potencjalnie patogennymi grupami drobnoustrojów, w tym bakteriami Salmonella spp. oraz Escherichia coli. Celem badań była ocena poziomu skażenia gleb użytków zielonych nawożonych płynnymi nawozami organicznymi i zebranej z nich runi łąkowej wybranymi bakteriami potencjalnie patogennymi oraz ocena wpływu kultury starterowej bakterii fermentacji mlekowej na ich obecność w płynnych nawozach organicznych. Na podstawie wyników przeprowadzonych badań stwierdzono, że w gospodarstwach ekologicznych, w których rolnicy nie stosowali nawożenia organicznego, nie wykrywano w glebie i w runi łąkowej obecności bakterii: Salmonella spp. i Escherichia coli. Natomiast w glebach nawożonych gnojówką lub gnojowicą liczba bakterii Salmonella spp. kształtowała się na poziomie 1,00- 2,30 log j.t.k./g, a liczba bakterii Escherichia coli 2,00-3,00 log j.t.k./g . W runi łąkowej zebranej z tych gleb liczba bakterii Salmonella spp. wynosiła od 1,00 do1,30 log j.t.k./g przy wysokim poziomie bakterii z grupy coli wynoszącym nawet do 5,90 log j.t.k./g zielonki. Ponadto stwierdzono, że stosowanie kultury starterowej bakterii fermentacji mlekowej w warunkach modelowych wpływa istotnie na obniżenie liczby lub całkowitą eliminację bakterii Salmonella spp., bakterii z grupy coli oraz Escherichia coli podczas 10-dniowej inkubacji z płynnymi nawozami organicznymi, takimi jak gnojówka czy gnojowica.
Multiple amending of arable land in ecological farms during plant vegetation with not fully fermented manure might cause a contamination of meadow sward with potentially pathogenic bacteria such as Salmonella spp. and Escherichia coli. The aim of the study was to estimate the influence of pathogenic bacteria presence in manure-amended soils of arable lands and in meadow sward grown in those soils as well as to evaluate an impact of lactic acid bacteria on lowering the number of pathogenic microorganisms in liquid manure and slurry. According to our results there can be concluded that there was no Salmonella spp. and Escherichia coli in soil and meadow sward from arable lands in ecological farm, in which the soil was not manured. There were bacteria from Salmonella genera in amended soil in the number of 1,00-2,30 log CFU/g and Escherichia coli in the number of 2,00-3,00 CFU/g. The presence of Salmonella spp. was noticed also in meadow sward collected from amended land in the number of 1,00-1,30 log CFU/g for, where the number of coliform bacteria was even 5,90 log CFU/g. In vitro application of lactic acid bacteria starter culture to the liquid manure and slurry resulted in decrease or elimination of bacteria Salmonella spp., coliform bacteria and Escherichia coli during 10-day incubation.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2011, 56, 4; 212-215
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena składu botanicznego i jakości spasanych runi w trzech grupach siedlisk
Evaluation of botanical composition and quality of grazed sward in three habitat groups
Autorzy:
Wasilewski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/334536.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
ruń łąkowa
siedliska
skład botaniczny
badania polowe
meadow sward
habitats
botanical composition
field experimentation
Opis:
Polska postrzegana jest jako kraj szczycący się bogactwem ilościowym i jakościowym zasobów szeroko rozumianej bioróżnorodności, w tym zwłaszcza na użytkach zielonych. Powyższe wpisuje się w założenia Wspólnej Polityki Rolnej na lata po2013 r. gdzie wysokść rangą nadano zachowaniu bogactwa bioróżnorodności. Najprostszym sposobem jej zachowania i ochrony, zwłaszcza w ekstremalnych warunkach siedliskowych, jest wypas zwierząt. Taki sposób rolniczego wykorzystania terenów zadarnionych jest bardzo efektywny, tani i prosty w stosowaniu. Użytki porzucone i nie użytkowane szybko podlegają procesowi degradacji wyrażającej się zachwaszczeniem i zakrzaczeniem runi, który na znacznych powierzchniach jest już mocno zaawansowany. Badania prowadzono na użytkach zielonych położonych w ośmiu siedliskach: trzech grędowych, dwóch pobagiennych i trzech łęgowych. We wszystkich siedliskach dominowały w runi trawy, następnie zioła i chwasty. Udział roślin bobowatych był niewielki. W przypadku siedlisk grędowych i pobagiennych były to zbiorowiska roślinne trawiaste, a w przypadku łęgowych trawiasto-szuwarowe. Wykorzystując metodę fitoindykacji, określono stan uwilgotnienia siedlisk i zakwalifikowano je do świeżych i wilgotnych oraz do silnie wilgotnych i mokrych. Wyliczone liczby wartości użytkowej runi (Lwu) wskazują, że najwartościowsze, pod względem paszowym, zbiorowiska roślinne stwierdzono w siedliskach grędowych i pobagiennych (wartość użytkowa dobra) natomiast mało wartościowe w łęgowych (wartość mierna). Odwrotnie układała się ich wartość na podstawie składu chemicznego, a zwłaszcza zawartości białka ogólnego i włókna surowego.
Poland is seen as the country boasting a richness of quantitative and qualitative resources of widely understood biodiversity, especially on grasslands. This is part of objectives of the Common Agricultural Policy for the period after 2013 where the high priority was given to maintain the richness of biodiversity. The easiest way to preserve and protect, especially in extreme habitat conditions, is grazing by animals. This method of agricultural utilization of green areas is very effective, cheap and simple to use. Abandoned and not utilized lands quickly undergo degradation process which involves weeds and shrubs development that on major areas is already well advanced. The study was conducted on grasslands located in eight habitats: three dry habitats, two post-peatland habitats and three flooded habitats. Grasses dominated in the sward of all habitats, then herbs and weeds. The share of legumes was low. In case of dry and post-peatland habitats it were grasslands communities and in case of flooded habitats - grass-rush communities. Using the phyto-indication method, the moisture status of habitats was determined and they were qualified to fresh and moist and highly humid and wet. The calculated utilization value number (Lwu) of sward indicated that in terms of feed value the most valuable plant communities were found in dry ground and post-peatland habitats (good utilization value) but of small value - in the flooded (poor value). Their value resulting from chemical composition and especially from the content of crude protein and crude fiber shaped conversely.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2012, 57, 4; 172-176
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gospodarka potasem w warunkach zróżnicowanego nawożenia na łące trwałej nawadnianej oraz bez nawodnień
Potassium balance in conditions of varied fertilization of irrigated or not irrigated permanent meadow
Autorzy:
Mendra, M.
Barszczewski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/335939.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
ruń łąkowa
bilans potasu
zasobność gleby
meadow sward
balance of potassium
abundance of soil
Opis:
Badania prowadzono na trzyletnim doświadczeniu ścisłym, zlokalizowanym na czarnej ziemi zdegradowanej, w warunkach zróżnicowanego nawożenia oraz uwilgotnienia. Celem pracy była ocena wpływu zróżnicowanego nawożenia oraz uwilgotnienia łąki trwałej grądowej na gospodarkę potasem. Doświadczenie składało się z czterech obiektów nawożonych mineralnie w ilościach 60, 120, 180 i 240 kg N·ha-1 oraz dwóch naturalno-mineralnie na poziomie G1-180 i G2-240 kg N·ha-1, nawożonych gnojówką bydlęcą, która pokrywała potrzeby nawozowe względem potasu, a azot i fosfor uzupełniano do podanej dawki. Jesienią w latach 2008 oraz 2011 pobrano próbki gleby z warstw 0-10 i 10-20 cm, celem określenia ich zasobności w potas. Prowadzono trzykośne użytkowanie runi łąkowej, określając jej plon oraz zawartość potasu w poszczególnych pokosach, celem wykonania jego bilansów. Bilans potasu na wszystkich badanych obiektach bez względu na poziom uwilgotnienia był ujemny. Mimo to badania wykazały wyraźny wzrost zasobności gleby w badanych warstwach w ten składnik po trzech latach badań. Wpływ nawodniania na zasobność potasu był zależny od poziomu nawożenia. Na obiekcie N-60 nawadnianie powodowało wyraźne zmniejszenie zasobności badanego składnika w obu warstwach gleby. Na pozostałych obiektach N-120, N-180, N-240, G1 oraz G2 nawodnianie powodowało istotny wzrost zawartości potasu w obu warstwach gleby.
The long-term study was conducted on experimental objects, located on the black degraded soil under varied fertilization and soil moisture conditions. The aim of study was to assess the impact of divere fertilization of permanent meadow and soil moisture on the potassium balance. The experimental field consisted of four objects with mineral fertilization applied in amounts: 60, 120, 180 and 240 kg N·ha-1, and two objects with natural-mineral fertilization: G1-180 and G2-240 kg N·ha-1 applied with liquid manure that covered the needs of potassium. The nitrogen and phosphorus were supplemented to given dose. In autumn of the years 2008 and 2011 the soil samples from layers 0-10 and 10-20 cm were taken in order to determine the abundance of potassium. Three-cut utilization of meadow was carried out. The yielding and potassium content in herbage was evaluated in order to calculate its balance. Potassium balance in all examined objects, regardless of the level of soil moisture was negative. However, after three years of study a significant increase of potassium content in both soil layers was shown. Effect of irrigation on the abundance of potassium was dependent on the level of fertilization. On the object N-60 the irrigation resulted in a marked reduction in the abundance of the potassium in both layers of the soil. On the other objects N-120, N-180, N-240, G1 and G2 irrigation resulted in a significant increase in the content of potassium in both layers of soil.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2013, 58, 4; 75-80
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ nawożenia i deszczowania na plnowanie runi łąkowej oraz masę korzeni
The effect of fertilisation and sprinkler irrigation on yielding and root mass of meadwow sward
Autorzy:
Mendra, M.
Barszczewski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/339628.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
deszczowanie
masa korzeniowa
nawożenie
plonowanie
ruń łąkowa
fertilisation
meadow sward
root mass
sprinkler irrigation
yielding
Opis:
Badania prowadzono latach 2008-2010 na łące trwałej położonej na glebie mineralnej, zaliczanej do czarnej ziemi zdegradowanej. Prowadzono trzykośny system użytkowania. Celem pracy było rozpoznanie wpływu nawożenia oraz uwilgotnienia gleby na plonowanie runi łąkowej oraz masę korzeni zlokalizowanych w górnych warstwach gleby łąki. Wilgotność na obiektach deszczowanych utrzymywano na poziomie 60-100% PPW, stosując deszczowanie. W każdym pokosie określano plony runi, a jesienią w 2008 i 2010 r. biomasę korzeni. Próbki gleby o objętości 0,5 dm³ do oznaczania masy korzeniowej pobierano z górnych warstw profilu glebowego 0-10 i 10-20 cm, i po wypłukaniu oraz wysuszeniu ważono. Masę korzeniową oraz plony runi łąkowej poddano ocenie statystycznej. Zwiększenie dawki azotu powyżej 60 kg·ha-¹ powodowało istotny wzrost plonowania runi łąkowej. Nawodnienie nie zawsze dawało wyraźny efekt w postaci wzrostu plonowania, co było związane z wysoką sumą opadów atmosferycznych, które w 2010 r. spowodowały wyższe plony na niektórych obiektach bez nawodnień w stosunku do obiektów nawadnianych. Nie stwierdzono wyraźnego wpływu nawożenia na masę korzeni. Ilość masy korzeniowej w warstwie gleby 0-10 cm z obiektów nienawadnianych była większa w porównaniu z obiektami nawadnianymi, a w warstwie 10-20 cm obserwowano tendencję odwrotną.
The study was carried out in the years 2008-2010 on permanent grassland situated on mineral soil classified as degraded black soil. The vegetation was cut three times a year (season). The aim of the study was to recognise the impact of fertilisation and soil moisture on the yield of meadow sward plants and root mass in the upper soil layer. Soil moisture was maintained at a level of 60-100 of field water capacity by sprinkler irrigation. Yields of the sward were measured in each swath and root mass was determined in autumn 2008 and 2010. Soil samples of 0.5 dm³ volume were collected from the top layer of soil profiles (0-10 and 10-20 cm) to examine the root mass. Samples were rinsed, dried and weighed. Root mass and yields of meadow sward were subjected to statistical analysis. Increase of N dose above 60 kg·ha-¹ significantly increased sward yield. Irrigation had no clear effect on yield. This was a result of unusually high precipitation in 2010 that increased the yields in some not irrigated experimental fields. The influence of fertilisation on root mass was not found. Root mass in the 0-10 cm layer from not irrigated fields was larger than that in irrigated fields. In the 10-20 cm soil layer the opposite trend was observed.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2012, 12, 3; 149-159
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena efektywności stosowania dodatków biologicznych w procesie zakiszania runi łąkowej
Evaluation of biological additives effectiveness in ensilage process of meadow sward
Autorzy:
Wróbel, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/334552.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
trawy
ruń łąkowa
kiszenie
dodatki biologiczne
badania
metody
greens
meadow sward
ensilage
biological additives
experimentation
methods
Opis:
Badania prowadzono w latach 1999-2008 w warunkach produkcyjnych. Celem badań była ocena wpływu wybranych komercyjnych preparatów bakteryjnych zawierających kultury bakterii kwasu mlekowego na jakość i stabilność tlenową kiszonek z runi łąkowej. Kiszonki sporządzano z podsuszonej runi łąkowej zakiszanej w dużych belach cylindrycznych owijanych folią z dodatkiem trzech różnych preparatów mikrobiologicznych oraz trzech dodatków mikrobiologiczno-enzymatycznych. Celem oceny efektywności zastosowanych dodatków równolegle z tego samego materiału roślinnego sporządzano kiszonki bez dodatku (kiszonki kontrolne). W uzyskanych kiszonkach oceniano zawartości suchej masy, pH, koncentracje kwasów mlekowego, octowego i masłowego oraz liczebność drożdży, pleśni i bakterii kwaszących. Badano również stabilność tlenową kiszonek metoda pomiaru temperatury przez 12 dni. Efektywność zastosowanych dodatków biologicznych w procesie zakiszania runi łąkowej była zróżnicowana, co wynikało przede wszystkim z ich składu. Większą efektywnością pod względem pozytywnego oddziaływania na proces zakiszania i jakość kiszonek wykazały się preparaty mikrobiologiczno-enzymatyczne. Kiszonki sporządzone z tymi preparatami średnio zawierały mniej kwasu octowego i masłowego, dzięki czemu uzyskały więcej punktów w skali Fliega-Zimmera niż kiszonki z preparatami mikrobiologicznymi. Większą poprawę stabilności tlenowej kiszonek z runi łąkowej uzyskano w efekcie zastosowania preparatów mikrobiologicznych zawierających w swym składzie heterofermentacyjny szczep Lactobacillus buchnerii. Kiszonki te zawierały więcej kwasu octowego, który istotnie ograniczał liczebność drożdży i pleśni.
During the years 1999-2008 the study in production conditions was conducted. The aim of this study was to assess the impact of selected commercial bacterial inoculants containing lactic acid bacteria on quality and aerobic stability of grass silage. Pre-wilted meadow sward was ensilaged in big cylindrical bales wrapped with plastic film with three different microbiological additives and three enzyme-microbiological additives. In order to assess the effectiveness of used additives, from the same plant material control silages (without any additives) were prepared. In obtained silages dry matter content, pH, lactic acid, acetic acid, butyric acid concentration and the number of yeasts, moulds and lactic acid bacteria were evaluated. Also the tests of aerobic stability of silage by measuring the temperature for 12 days were conducted. Effectiveness of the biological additives used in the process of meadow sward ensiling was varied and resulted primarily from their composition. Greater efficiency in terms of positive impact on the fermentation process and silage quality was demonstrated by microbiological-enzymatic additives. Silage made with these additives had average less acetic acid and butyric acid content so obtained more points in the Flieg-Zimmer scale than silage made with microbiological additives. More evident improvement of aerobic stability of grass silage was obtained as a result of application of microbiological additives containing heterofermentative strain Lactobacillus buchnerii. These silages contained more acetic acid, which significantly limited the number of yeasts and moulds.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2012, 57, 4; 193-198
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wybranych elementów siedliska na zawartość manganu w runi górskich użytków zielonych
The effect of selcted environmental factors on the manganese content in sward of mountain grasslands
Autorzy:
Kopeć, M.
Zarzycki, J.
Kaczmarczyk-Przetaczek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/337989.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
mangan
nachylenie
odczyn
ruń łąkowa
wzniesienie n.p.m.
height above sea level
inclination
manganese
reaction
sward
Opis:
Badaniom poddano 210 próbek materiału roślinnego i glebowego (głównie gleby brunatne) z użytków zielonych położonych w paśmie Radziejowej Beskidu Sądeckiego. Materiał badawczy był zróżnicowany pod względem warunków siedliskowych (wysokość nad poziomem morza 360-960 m; pH gleby 3,59-6,53; udział traw w runi 6-87%). Zbiorowiska opisano metodą Brauna-Blanqueta, a w runi oznaczono zawartość manganu. W przeprowadzonych badaniach prawie 1/3 zawartości manganu w runi użytków zielonych z obszaru badań zależała od odczynu gleby, udziału roślin bobowatych i wysokości n.p.m. Wraz ze zwiększaniem się wartości dwóch pierwszych czynników zmniejszała się zawartość manganu w runi. Im wyżej nad poziomem morza były położone użytki zielone, tym bardziej zawartość ta się zwiększała. Duża zawartość manganu w runi górskich użytków zielonych zlokalizowanych na glebach brunatnych powoduje zwiększenie jego dawki podawanej zwierzętom w paszy, co może skutkować zmniejszeniem przyswajalności innych składników.
In the Radziejowa mountain range in the Beskid Sądecki Mts 210 samples of plant material were collected from grasslands (mainly brown soil). The material originated from diversified habitat conditions (altitude 360-960 m a.s.l., pH 3.59-6.53; share of grasses in sward 6-87%). Plant communities were described using the Braun-Blanquet method and manganese content was determined in the sward. The study revealed that almost 1/3 of the manganese content in grassland sward from the investigated region depended on soil reaction, the share of legumes and the elevation above sea level. The higher the values of two first factors, the lower was the content of manganese in sward. Manganese content increased with altitude above sea level. High manganese content in the sward of mountain grasslands located on brown soils increases its dose administered to animals with fodder, which may result in lower assimilation of other components.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2006, 6, 2; 203-211
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zróżnicowanie wartości uzytkowej runi nieużytkowanych łąk pobagiennych niżowej części Dolnego Śląska
Diverse utility value of meadow sward from unused post-bog meadowi in the lowland part of Lower Silesia
Autorzy:
Podlaska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/338915.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
Dolny Śląsk
łąki pobagienne
wartość użytkowa łąk pobagiennych
Lower Silesia
post-bog meadows
utility value of sward
Opis:
Łąki pobagienne są ekosystemami bardzo wrażliwymi na wszelkie zmiany, a ich porzucenie powoduje degradację runi. Badaniom poddano osiem kompleksów łąk pobagiennych na Dolnym Śląsku, które są nieużytkowane lub użytkowane skrajnie ekstensywnie. Spośród 26 rozpoznanych fitocenoz tylko Alopecuretum pratensis (Regel 1925) Steffen 1931 i Phalaridetum arundinaceae (Koch 1926 n.n.) Libb. 1931 mają wartości Lwu charakteryzujące ruń dobrą i bardzo dobrą. Przeważają fitocenozy o wartości miernej i ubogiej, których wskaźnik Lwu wynosi od ∼-0,03 do ∼ 5,99. Na powierzchnie nieużytkowane wkraczają taksony ruderalne oraz inwazyjne (tawuła kutnerowata Spiraea tomentosa L., nawłoć późna Solidago gigantea Aiton i niecierpek drobnokwiatowy Impatiens parviflora DC.), a także gatunki trujące (np. skrzyp błotny Equisetum palustre L., psianka słodkogórz Solanum dulcamara L.). Zaobserwowano także, że poszczególne analizowane obiekty różnią się znacznie pod względem wartości użytkowej runi. Największą wartością charakteryzuje się fitocenoza Alopecuretum pratensis (Regel 1925) Steffen 1931, odnaleziona w Kotli (Lwu = 8,19), najmniejszą - fitocenoza Caricetum acutiformis Sauer 1937 z Głogówka (Lwu ∼-0,03). Wartość runi poszczególnych zbiorowisk łąk pobagiennych Dolnego Śląska nie wyróżnia się na tle analogicznych zbiorowisk roślinnych z obszaru Polski.
Post-bog meadows are the ecosystems sensitive to environmental changes and their abandonment leads to degeneration of meadow sward. Eight complexes of post-bog meadows situated in Lower Silesia were studied. The majority of these meadows is not used presently or is used very extensively. From among 26 recognized phytocoenoses only Alopecuretum pratensis (Regel 1925) Steffen 1931 and Phalaridetum arundinaceae (Koch 1926 n.n.) Libb. 1931 are characterised by the highest UVN typical for good and very good sward. Low value phytocoenoses (UVN in the range from ∼-0.03 to c. 5.99) prevail there. The ruderal and invasive species (Spiraea tomentosa L., Solidago gigantea Aiton and Impatiens parviflora DC.), and poisonous species like Equisetum palustre L. or Solanum dulcamara L. invade unused areas. Particular analysed objects differed markedly in the utility value of the sward. Alopecuretum pratensis (Regel 1925) Steffen 1931 phytocoenosis in Kotla was most valuable (UVN = 8.19), while the least valuable was Caricetum acutiformis Sauer 1937 phytocoenosis in Głogówko (UVN ∼-0,03). The value of post-bog meadows plant communities in Lower Silesia does not differ from similar plant communities in Poland.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2010, 10, 4; 149-163
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ podsiewu koniczyną łąkową (Trifolium pratense L.) na wartość gospodarczą łąki grądowej
The effect of undersowing with red clover (Trifolium pratense L.) on the economic value of a dry meadow
Autorzy:
Barszczewski, J.
Ducka, M.
Żuchniewicz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/338331.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
łąka trwała
koniczyna łąkowa
zawartość makroskładników w runi
content of macronutrients in the sward
permanent meadow
red clover
Opis:
Badania przeprowadzono w latach 2007–2009 w Zakładzie Doświadczalnym ITP w Falentach na łące trwałej, zlokalizowanej na glebie mineralnej (grąd właściwy). Celem badań była ocena zmian w składzie gatunkowym runi oraz w wielkości i jakości plonu z łąki trwałej po podsiewie koniczyną łąkową (Trifolium pratense L.). W nawożeniu stosowano fosfor i potas w formie mineralnej lub nawozy naturalne (obornik i gnojówkę). Corocznie oceniano skład botaniczny runi łąkowej, plonowanie oraz zawartość w niej potasu, magnezu, wapnia i fosforu. Podsiew koniczyną łąkową spowodował istotne zwiększenie plonów suchej masy na wszystkich obiektach. Efekt ten najbardziej ujawnił się na obiekcie nawożonym obornikiem, a najmniej na obiekcie nawożonym gnojówką. Wzrost udziału koniczyny łąkowej spowodował zwiększenie zawartości potasu w suchej masie runi obiektów nawożonych nawozami naturalnymi, a także istotne zwiększanie zawartości w niej wapnia, niezależnie od sposobu nawożenia. Zwiększenie udziału koniczyny łąkowej w runi w wyniku podsiewu, niezależnie od sposobu nawożenia, z punktu widzenia paszowego wyraźnie poprawiało wartości stosunków K:Mg, K:(Ca+Mg) oraz Ca:P.
The study was conducted in 2007–2009 in the Experimental Farm ITP at Falenty on permanent meadow situated on mineral soil (proper dry meadow). The aim of the study was to evaluate the changes in species composition of the sward and the quantity and quality of yields from permanent meadow after undersowing it with red clover (Trifolium pratense L.). Fertilisation with phosphorus and potassium was applied in the form of mineral or organic fertilisers (manure and liquid manure). Botanical composition of meadow sward, yielding and the content of potassium, magnesium, calcium and phosphorus were evaluated. Undersowing meadow with red clover resulted in a significant increase of dry matter yields in all objects. The effect was strongest in the object fertilised with manure, and weakest in the object fertilised with liquid manure. Increased share of red clover resulted in the elevated content of potassium in dry matter of the sward fertilised with natural fertilisers and in significant increase in the calcium content, regardless of the method of fertilisation. The increase of red clover contribution to the sward, regardless of the method of fertilisation, significantly improved the feeding value expressed by the K:Mg, K:(Ca + Mg) and Ca:P ratios.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2015, 15, 2; 5-15
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wpływu jednokośnego użytkowania na skład botaniczny runi łąk położonych w trzech siedliskach i koszonych w dwóch terminach
An assessment of the effect of one cut use on botanical composition of meadows situated in three habitats and mown in two terms
Autorzy:
Wasilewski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/339394.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
ruń
siedliska
skład botaniczny
sposoby użytkowania
termin koszenia
botanical composition
habitat
methods of use
sward
term of mowing
Opis:
Badania prowadzono w latach 2010–2012 na łąkach trwałych położonych w trzech siedliskach: grąd właściwy (A), łąka pobagienna właściwa (B) i łąka pobagienna łęgowiejąca (C). Oceniano zmiany w składzie gatunkowym runi następujących obiektów: 1 – koszenie i zbieranie plonu (biomasy), 2 – pozostawianie biomasy na pokosach, 3 – koszenie z rozdrobnieniem i pozostawianie na łące oraz obiekt 4 – łąka nieużytkowana. Ruń koszono w terminie letnim – w połowie lipca lub w jesiennym, w drugiej połowie września (na grądzie) oraz w połowie października (na łąkach pobagiennych). Badania wykazały, że tempo procesu degradacji runi jednokośnych łąk różnie użytkowanych malało od siedliska grądowego właściwego, przez pobagienne właściwe do pobagiennego łęgowiejącego. Pozostawianie skoszonej runi na łące, niezależnie w jakiej postaci, w siedlisku grądowym powodowało degradację zbiorowisk roślinnych wyrażającą się ustępowaniem z runi wartościowych traw, szczególnie w warunkach jesiennego terminu koszenia. Badane sposoby użytkowania łąki w siedlisku pobagiennym właściwym nie miały ujemnego wpływu na skład gatunkowy runi w pierwszych dwóch latach badań, a dopiero w trzecim roku stwierdzono jej degradację w wyniku zwiększenia się udziału pokrzywy zwyczajnej (Urtica dioica L.). W siedlisku pobagiennym łęgowiejącym takie użytkowanie łąki również nie miało jednoznacznie negatywnego wpływu na stan i skład botaniczny runi, na co wskazuje coroczne zwiększanie się udziału w runi wartościowych traw, w tym mozgi trzcinowatej (Phalaris arundinacea L.) i częściowo wyczyńca łąkowego (Alopecurus pratensis L.). Dla utrzymania stabilności zbiorowisk roślinnych na łąkach jednokośnych różnie użytkowanych oraz ograniczania zjawiska degradacji korzystniej jest kosić je w okresie letnim niż jesiennym.
Studies were carried out in the years 2010–2012 on permanent meadows situated in a proper dry ground (A), proper post-bog meadow (B) and a swamping habitat (C). Changes in the botanical composition of sward were estimated in the following variants: 1 – mowing and biomass harvesting, 2 – leaving biomass on swaths, 3 – mowing with fragmentation and leaving biomass on meadow, 4 – unused meadow. Sward was mown in the middle of July or in the second half of September (dry ground meadow) or in the middle of October (post-bog meadows). Studies showed that the rate of sward degradation in once-mown meadows of different use decreased from dry ground habitat to proper post-bog meadows to swamping meadows. Leaving the cut swath, irrespective of its form, on dry ground meadow resulted in the degradation of plant communities which manifested itself by the retreat of valuable grasses, particularly with the autumn term of mowing. Analysed ways of meadow utilisation in post-bog habitat did not show a negative effect on species composition in the first two years of studies. In the third year, the degradation was exerted by an increasing share of Urtica dioica L. In the swamping habitat such use of meadows did not also have unequivocally negative effect on the status and botanical composition of sward which was evidenced by every-year increasing share of valuable grasses like Phalaris arundinacea L. and party Alopecurus pratensis L. To maintain stability of plant communities on once-cut meadows and to limit their degradation it is better to mow meadows in summer rather than in autumn.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2013, 13, 2; 161-176
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plonowanie runi pastwiskowej z udziałem koniczyny białej w zależności od ilości wysiewu nasion i siedliska
Yielding of pasture sward with white clover in relation to the seeding rates and habitat
Autorzy:
Harasim, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/337824.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
ilość wysiewu nasion
koniczyna biała
plon
ruń pastwiskowa
stanowisko
locality
seeding rate
sward of pasture
white clover
yield
Opis:
Badano wpływ ilości wysiewu nasion mieszanki na plonowanie runi pastwiskowej w różnych stanowiskach. Mieszankę o składzie: koniczyna biała (Trifolium repens L.) odmiany Aura (40%) + życica trwała (Lolium perenne L.) Solen (25%) + kostrzewa łąkowa (Festuca pratensis Huds.) Motycka (20%) + tymotka łąkowa (Phleum pratense L.) Skald (15%) wysiano w trzech stanowiskach: po ziemniaku uprawianym na oborniku, na użytku przemiennym po trawach pastewnych uprawianych po jęczmieniu jarym (10 lat bez obornika), na łące, odnowionej metodą pełnej uprawy. Zastosowano zróżnicowaną ilość wysiewu nasion: 10, 20 i 30 szt. · ha-¹. Mieszankę w każdym stanowisku wysiano bez rośliny ochronnej. W roku siewu ruń koszono, określając plon suchej masy z dwóch odrostów, a w latach pełnego użytkowania wypasano krowami mlecznymi 4-5-krotnie w okresie wegetacji. W badaniach określano plon suchej masy z każdego odrostu, udział koniczyny w plonie suchej masy i wykorzystanie runi przez zwierzęta. Stwierdzono, że na plon suchej masy istotnie dodatnio wpływało stanowisko po ziemniaku na oborniku i ilość wysiewu nasion zwiększona z 10 do 20 mln szt. · ha-¹. Na użytku przemiennym i łące uzyskano plony o 50% mniejsze niż na polu uprawnym po ziemniaku. Duża zmienność warunków pogodowych spowodowała nierównomierne plonowanie mieszanki w poszczególnych latach i odrostach. Największy udział koniczyny w suchej masie wystąpił na polu uprawnym, a najmniejszy na łące. Ilość wysiewu nasion mieszanki miała dodatni wpływ na udział koniczyny tylko w pierwszym roku wegetacji. Krowy chętnie wyjadały mieszankęze wszystkich stanowisk, wykorzystując ruńpastwiskową w ponad 80%.
The aim of the study was to analyse the influence of seeding rates of mixture on the yielding of pasture sward in different habitats. The mixture containing: 40% of the white clover variety Aura + 25% of the perennial ryegrass v. Solen + 20% of the meadow fescue v. Motycka + 15% of timothy v. Skald was sown in three different habitats: in the arable field after potatoes fertilized with manure, in alternate grassland after fodder grasses cultivated after spring barley (10 years without manure) and after ploughed meadow. Mixture was sown without cover crop in every habitat. The seeding rates of the mixture were 10, 20 and 30 million seeds per ha. In seeding year the sward was cut two times. In the years of utilization sward was grazed by dairy cattle 4-5 times in the growing season. Yields of dry matter, percentage of white clover in dry matter yield and utilization of sward by cows were assessed in the study The study showed that the seeding rate increased from 10 to 20 million seeds per ha and the stand after potatoes positively affected dry matter yields. Yields of dry matter were lower by about 50% on alternate grassland or on meadow than in the stand after potatoes. Irregular yields of mixture in subsequent years and regrowths were caused by variable weather conditions. The largest percentage of white clover was observed in the arable field and the smallest - in the meadow. The seeding rates of mixture had beneficial effect on the percentage of white clover only in the year of seeding. Utilisation of the swards by dairy cattle was very good in all stands (over 80%).
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2008, T. 8, z. 2b; 19-29
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies