Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "spirometry" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Modelowanie pomiaru spirometrycznego - wartości referencyjne parametrów modelu
    Respiratory mechanism modelling - the reference value of the model parameters
    Autorzy:
    Kalicka, R.
    Słomiński, W.
    Kuziemski, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/153754.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
    Tematy:
    układ oddechowy
    spirometria
    modelowanie
    spirometry
    modelling
    respiratory mechanism
    Opis:
    W pracy przedstawiono propozycję wykorzystania wyników modelowania pomiaru spirometrycznego do celów diagnostycznych. Zastosowanie praktyczne modelu wymaga określenia wartości referencyjnych parametrów modelu w zależności od cech antropologicznych pacjenta. Zaprezentowano liniowy i nieliniowy opis wyznaczania tych wartości. Błąd aproksymacji wartości referencyjnych parametrów, wyznaczonych z wykorzystaniem nieliniowego równania referencyjnego, umożliwia obliczenie wartości referencyjnej badanego parametru (w zależności od płci, wieku i wzrostu) z dobrą dokładnością, wystarczającą do różnicowania stanów zdrowia. Daje to możliwość wsparcia procesu diagnostycznego nowymi informacjami uzyskanymi dzięki zastosowaniu modelu pomiaru spirometrycznego.
    The paper presents the application of model respiratory mechanism based on the spirometry measurement. The model parameter estimates are obtained based on the spirometry test results. The model parameters enable to obtain the new information concerning breathing conditions. The diagnostic practice requires the reference values of model parameters, which depended on anthropometric data of the subject. The linear and non-linear reference equations are presented. The Mean Squared Error obtained for the non-linear reference equation, in comparison to quantitative change in parameter value on different state of health condition, allows us to postulate that the spirometry respiratory model parameter estimates could be successfully applied for diagnostic purposes.
    Źródło:
    Pomiary Automatyka Kontrola; 2008, R. 54, nr 3, 3; 122-125
    0032-4140
    Pojawia się w:
    Pomiary Automatyka Kontrola
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przydatność określania stężenia tlenku azotu w wydychanym powietrzu w ocenie stopnia ciężkości astmy u dzieci
    Usefulness of determining exhaled nitric oxide levels for the assessment of asthma severity in children
    Autorzy:
    Mierzejewska, Anna
    Jodłowska, Maria
    Kućko, Anna
    Rybak, Katarzyna
    Sołtysiak, Malwina
    Sroka, Sylwia
    Kalicki, Bolesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030540.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    asthma
    nitric oxide
    spirometry
    diagnostics
    children
    astma
    tlenek azotu
    spirometria
    diagnostyka
    dzieci
    Opis:
    Asthma is a common disease, occurring increasingly among both children and adults. It is defined as a chronic inflammatory disease, characterized by hyperresponsiveness and reversible bronchial obstruction. The diagnosis of asthma in children is currently based mainly on clinical and spirometric evaluation as well as on the assessment of response to anti-inflammatory treatment. Currently there are ongoing discussions on the choice of optimal diagnostic and staging methods. Therefore, the measurement of the levels of exhaled nitric oxide (FeNO) is being seen as a viable option. The results of the measurement are obtained easily and non-invasively. High variability in the levels depending on both environmental factors and patient cooperation is a disadvantage of the test. The aim of this study was to determine the relationship between the levels of exhaled nitric oxide and the severity of asthma based on spirometric outcomes. A total of 141 children aged 5–17 years, including 35 patients diagnosed with asthma, among whom eight were in the stage of exacerbation, were qualified for the study. The control group consisted of 106 children admitted to the hospital for other reasons, with the exception of respiratory diseases. Spirometry and FeNO measurements were performed. No statistically significant differences were found between FeNO levels in patients with asthma or asthma exacerbations and the control group. The highest variation of FeNO levels was observed in the control group, indicating intersubject and factor variability of FeNO levels in exhaled gases. Although the utility of FeNO levels as an indicator of the severity of airway inflammation has been demonstrated in numerous studies, this study questions the usefulness of this parameter as a marker of asthma severity. This is probably due to the large intersubject variations in the concentration of exhaled NO, depending on patient cooperation and clinical status (and thus the accuracy of spirometry) and the fact that FeNO is affected by multiple other factors, such as diet rich in nitrogen compounds, hyperventilation, viral infections, tobacco smoke, airway pH. Only some of these factors can be eliminated, which renders the interpretation of FeNO concentration much more difficult and almost excludes its use in the diagnostics and monitoring of asthma on a large scale.
    Astma jest powszechnym, coraz częstszym schorzeniem, występującym zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Definiuje się ją jako przewlekłą chorobę zapalną, cechującą się nadreaktywnością i odwracalną obturacją oskrzeli. Rozpoznanie astmy u dzieci opiera się obecnie przede wszystkim na ocenie klinicznej i spirometrycznej, a także na ocenie odpowiedzi na zastosowane leczenie przeciwzapalne. Nadal trwają dyskusje nad wyborem optymalnych metod diagnostyki i oceny zaawansowania schorzenia – w tym kontekście rozważa się pomiar stężenia tlenku azotu w wydychanym powietrzu (FeNO). Stężenie tlenku azotu, jako regulatora czynności układu oddechowego i związku biorącego udział w patogenezie astmy, koreluje z poziomem innych markerów stanu zapalnego. Wynik pomiaru uzyskuje się w sposób łatwy i nieinwazyjny. Wadą badania jest duża zmienność stężenia w zależności od czynników środowiskowych i współpracy pacjenta. Celem pracy była ocena zależności między stężeniem tlenku azotu w wydychanym powietrzu a stopniem ciężkości astmy określanym na podstawie wyniku badania spirometrycznego. Do badania zakwalifikowano 141 dzieci w wieku 5–17 lat, wśród nich 35 pacjentów z rozpoznaniem astmy, w tym ośmiu w stadium zaostrzenia choroby. Grupę kontrolną tworzyło 106 dzieci przyjętych do Kliniki z innych przyczyn, z wyłączeniem chorób układu oddechowego. Wykonywano badanie spirometryczne i pomiar FeNO. Nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy między FeNO w astmie i jej zaostrzeniu a wynikami pomiarów w grupie kontrolnej. Zróżnicowanie rezultatów okazało się największe w grupie kontrolnej, co wskazuje na osobniczą i czynnikową zmienność zawartości tlenku azotu w gazach wydychanych. Choć liczne badania wykazały użyteczność pomiaru FeNO jako wskaźnika nasilenia procesu zapalnego dróg oddechowych, niniejsze badanie podaje w wątpliwość przydatność omawianego parametru jako markera stopnia zaawansowania astmy. Wynika to zapewne z dużej zmienności osobniczej stężenia NO w powietrzu wydychanym w zależności od stopnia współpracy pacjenta i jego stanu klinicznego (a co za tym idzie stopnia poprawności wykonania badania spirometrycznego) oraz z tego, że na FeNO wpływa wiele czynników: dieta bogata w związki azotu, hiperwentylacja, infekcje wirusowe, dym tytoniowy, pH w drogach oddechowych. Jedynie część tych czynników można wyeliminować, co znacznie utrudnia interpretację wyników pomiarów FeNO i niemal wyklucza ich zastosowanie w diagnostyce czy monitorowaniu na szeroką skalę.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 2; 186-196
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie freeflowmetrii w ocenie parametrów oddechowych młodych pływaków
    Application of freeflowmetry in measuring lung function in young competitive swimmers
    Autorzy:
    Podolec, Z.
    Kozłowska, D.
    Panek, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/98848.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
    Tematy:
    pływak
    badanie czynnościowe płuc
    spirometria
    freeflowmetria
    swimmer
    pulmonary function testing
    spirometry
    freeflowmetry
    Opis:
    Badanie freeflowmetryczne (FFM) pozwala na ocenę wpływu techniki wydechu na wartości parametrów oddechowych. W niniejszym projekcie wykorzystano badanie FFM w celu zbadania mechanizmów zmian zachodzących w układzie oddechowym na skutek treningu pływackiego. Stwierdzono, że zastosowanie wydechu przez zasznurowane usta i przez nos istotnie redukuje pułapkę powietrzną. Pozwala to przypuszczać, że przyczyną występowania pułapki powietrznej u pływaków może być wiotkość dróg oddechowych.
    Freeflowmetry allows to evaluate influence of exhalation technique on spirometric parameters. This project uses freeflowmetric examination to explore the changes occurring in respiratory tract of young swimmers. We found that pursed lips breathing and nose breathing significantly reduces air trapping. Therefore, it is possible that air trapping in swimmers may be caused by limpness of respiratory tract.
    Źródło:
    Aktualne Problemy Biomechaniki; 2013, 7; 143-146
    1898-763X
    Pojawia się w:
    Aktualne Problemy Biomechaniki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena jakości badań spirometrycznych - wymagania, automatyzacja, praktyka
    Quality of spirometry – requirements, automation, practice
    Autorzy:
    Radliński, J.
    Tomalak, W.
    Czajkowska-Malinowska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/152381.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
    Tematy:
    spirometria
    zapewnienie jakości QA
    krzywa przepływ-objętość
    zalecenia
    spirometry
    quality assurance (QA)
    flow-volume curve
    recommendations
    Opis:
    W pracy omówiono podstawy wykonywania badania spirometrycznego ze uwzględnieniem procedury pomiaru krzywej przepływ – objętość oraz kryteriów jakościowych oceny spirometrii na podstawie zaleceń standaryzacyjnych. Dokonano analizy jakości pomiaru krzywej przepływ objętość w trzech grupach: u dzieci, u osób w podeszłym wieku oraz uzyskanych w trakcie Światowego Dnia Spirometrii. Podkreślono rolę personelu wykonującego badania oraz sformułowano kilka postulatów dotyczących realizacji sprzętowo – programowych systemów spirometrycznych.
    The authors present description of the spirometry focusing on forced flow volume loop measurements and corresponding requirements according to ERS/ATS 2005 [2,3] and PTChP [4] 2006 statements. The introduction to actually applied solutions in supporting automatic assessment of quality assurance (QA)criteria is also presented. The quality analysis of spirometric measurements was performed for three different groups: children younger than 10 years, the group of elderly people and the spirometry obtained during the World Spirometry Day. All the three groups expressed different quality problems: the main problem in children group was too restrictive value of the demanded time of forced expiration (especially regarding significant correlation between the age and the forced expiratory time) – only 23.9% children fulfilled this re-quirements, in the group of elderly people lack of plateau on the expiratory end was the mostly registered error – 60,2%. In the spirometries obtained during the World Spirometry Day the significant number of non-repetitive measurements and the small number of properly performed measurements (only 28%) was the most interesting aspect. The authors concluded that competence and qualifications of the laboratory staff played the most important role in ensuring the quality of spirometry. However, some demands could be addressed to manufacturers of spirometry equipment.
    Źródło:
    Pomiary Automatyka Kontrola; 2013, R. 59, nr 3, 3; 250-253
    0032-4140
    Pojawia się w:
    Pomiary Automatyka Kontrola
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koszt fizjologiczny pracy strażaka w ubraniu specjalnym
    Physiological Impact on Firefighters Wearing Special Garments During Operations
    Autorzy:
    Węsierski, T.
    Kowalczyk, P
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/373674.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
    Tematy:
    badania ergospirometryczne
    obciążenie strażaka
    zużycie tlenu
    wentylacja
    rytm serca
    ergo-spirometry
    fireman workload
    oxygen consumption
    ventilation
    heart frequency
    Opis:
    Cel: Celem artykułu jest określenie wpływu ubrania specjalnego na obciążenie strażaka w trakcie prowadzenia działań ratowniczych. Projekt i metody: W artykule przedstawiono wyniki badań wykonanych za pomocą ergospirometru Start 2000M. Badaniu poddano ratownika w wieku średnim, o przeciętnej budowie ciała (179 cm, 92 kg, 36 lat), powtarzając pomiar pięciokrotnie. Każde badanie było wykonane na czczo, w różnych dniach, w pomieszczeniu zamkniętym o stabilnych warunkach temperaturowych oraz wilgotności (21–22°C, wilgotność względna 33–41%). Użyte w badaniach czterowarstwowe strażackie ubranie specjalne spełniało wymagania normy PN-EN 469:2008. Masa ubrania w przeliczeniu na jednostkę powierzchni wynosiła 620 g/m2. Wyniki zostały odniesione do warunków pracy w stroju sportowym, które uznano za niepowodujące obciążenia termicznego i dające możliwie najwyższy komfort. Badania porównawcze wykonano w trakcie obciążenia pracą polegającą na stałym 10-minutowym szybkim marszu (v = 7 km/h) poprzedzonym czterominutowym okresem spoczynkowym. W toku badań rejestracji i analizie poddano takie parametry jak częstość skurczów serca (HR), wentylacja minutowa płuc (VE), zużycie tlenu na kilogram masy ciała (VMO2), częstość oddechu (BF). Wyniki: Wszystkie badane parametry wskazały wzrost obciążenia pracą w ubraniu specjalnym w odniesieniu do ubrania sportowego. Ponadto wszystkie zakresy analityczne poza częstością oddechową podczas pracy w obciążeniu dla ubrania specjalnego (VBF = 21,7%) charakteryzowały się współczynnikiem zmienności poniżej 20%, a zatem oznaczały niskie zróżnicowanie cechy. Potwierdzają to również niskie wartości niepewności pomiarowych, które poza BF są niższe od 5%. Żaden z przedziałów ufności dla α = 0,1 nie zazębiał się, a kryterium porównawcze w każdym z przypadków spełniało zależność |X2 – X1| > ΔX1 + ΔX2. Zatem wartości parametrów w ubraniu specjalnym można uznać za istotnie wyższe od parametrów w stroju sportowym z prawdopodobieństwem równym 90%. Wnioski: Różnica parametrów mierzonych pomiędzy strojem sportowym a ubraniem specjalnym jest duża i wynosiła co najmniej 16,7% (VM02), osiągając w przypadku BF aż 51%. Jako pomiar analizowany przyjęto pomiar będący medianą badanej serii pomiarowej odpowiednio dla ubrania specjalnego oraz stroju sportowego. Tak znaczne różnice wskazują konieczność podjęcia kroków mających na celu skonstruowanie ubrań specjalnych powodujących mniejsze obciążenie organizmu. Dane literaturowe wskazują, iż sam aspekt psychologiczny prowadzenia działań (np. przystąpienie do ataku na pożar) powoduje wzrost HR do 71% osobniczego HRmax oraz VE do ~56 dm3/min, co pokazuje konieczność ograniczenia innych czynników stresu – jednym z nich może być zbyt niski komfort pracy w ubraniu specjalnym.
    Aim: The purpose of this article is to determine the demands placed on a firefighter as a result of wearing special garments during rescue operations. Design and Methods: The article presents results from research performed with the aid of ergo-spirometer Start 2000M. A middle aged firefighter, of average physical build (36 years of age, 179 cm high, 92 kg weight) was exposed to research tests which were repeated five times. Each test was performed after fasting, on different days in an enclosed space with stable temperature conditions and humidity (temperature in the range 21–22°C and relative humidity 33–34%). The mass of the garment was calculated at 620 g/m2. Results were compared with performance where sport attire was worn. It was assumed that wearing sportswear precluded generation of heat and probably afforded maximum comfort. Comparative tests were performed for constant workload sessions consisting of a 10-minute quick march (v = 7 km/h), preceded by a four minute rest period. During the course of research, parameters such as the heart rate (HR), lung ventilation per minute (VE), oxygen consumption for every kilogram of body weight (VMO2) and breathing rate (BF) were recorded and analyzed. Results: All tested parameters revealed a higher workload during tests, when the special garment was worn compared with sportswear. Additionally, all analysed parameters whilst attired in the special garment, apart from breathing frequency (VBF = 21.7%) were characterized by a variation coefficient of less than 20% (low population differential). This is confirmed by low uncertainty values, which are, apart from BF, lower than 5%. None of the confidence intervals for α = 0.1 overlapped, and the comparative criterion for each of the cases fulfilled the dependence |X2– X1| > ΔX1 + ΔX2. Thus, parameter values for a special garment are significantly higher than parameters for sportswear with a probability of 90%. Conclusions: The difference between measured parameters for sportswear and specialist garment is large, at least 16.7% (VMO2) and in the case of BF rising to 51%. The median of all measurements obtained during experiments, for conditions involving specialist attire and sportswear, was exposed to analysis. Such significant differences indicate a need for steps to manufacture special garments, which cause less stress on the body. Data contained in literature reveals that the psychological aspect alone, of performing operational activities (eg. initial approach to attack the fire) causes an increase in HR to 71% of an individual’s maximum heart rate and VE up to ~56 dm3/min. This indicates a need to minimise the influence of other stress factors, one of which may be relatively low comfort at work whilst wearing a special garment.
    Źródło:
    Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2015, 2; 63-72
    1895-8443
    Pojawia się w:
    Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ pobytu w warunkach podwyższonego ciśnienia na sprawność strzelecką nurka
    Divers pulmonary function following air hyperbaric exposures
    Autorzy:
    Samołyk, A.
    Wiązek, W.
    Jethon, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/347615.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
    Tematy:
    ekspozycja hiperbaryczna
    spirometria
    wentylacja płuc
    nurek
    nurkowanie
    podwyższone ciśnienie
    hyperbaric exposure
    spirometry
    lung ventilation
    diver
    diving
    increased pressure
    Opis:
    W czasie nurkowania na układ oddechowy nurka zaczyna oddziaływać szereg czynników mogących modyfikować pracę płuc. Te czynniki są wskazywane jako zaburzające prawidłową pracę płuc w czasie nurkowania, a także po wynurzeniu. Nieprawidłowości utrzymujące się po pobycie w warunkach podwyższonego ciśnienia i działania pozostałych czynników stresowych, mogą przyczyniać się do zmniejszenia efektywności działania nurka po powrocie do warunków normobarii. Istotne jest więc określenie czy, i ewentualnie jak długo takie zmiany się utrzymują oraz jakie są możliwości ich minimalizowania. W badaniach uczestniczyło 19 osób w wieku 22,1š1,3 lat. Wszystkie ekspozycje hiperbaryczne odbywały się w komorze hiperbarycznej Zakładu Technologii Nurkowania i Prac Podwodnych Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni. Badane osoby były sprężane w komorze hiperbarycznej dwukrotnie: do ciśnienia 2 atmosfer (10 metrów) oraz do ciśnienia 3 atmosfer (20 metrów). Czas pobytu na zadanych głębokościach wynosił 20 minut. W przypadku obu ekspozycji jako mieszaninę oddechową wykorzystano sprężone powietrze. Sprawność układu oddechowego, określano wykonując badanie spirometryczne z wykorzystaniem spirometru MicroLab ML3500 (Micro Medical, Wielka Brytania). Przed każdym pobytem w komorze hiperbarycznej wykonywano badanie spoczynkowe oraz badanie po ekspozycji hiperbarycznej. Analizując wyniki, można zauważyć, że wyższe wartości prawie wszystkich parametrów zostały uzyskane w pomiarach wykonanych po pobycie w komorze hiperbarycznej. Potwierdza to brak negatywnych zmian w funkcji płuc po jednorazowej ekspozycji hiperbarycznej. Porównanie wartości badanych parametrów spirometrycznych z wartościami należnymi wskazuje, że pozostają one poniżej lub na granicy norm, co świadczy o występowaniu umiarkowanych zmian obturacyjnych w obrębie średnich i małych oskrzeli. Potwierdza to, że nieistotne zmiany w pracy płuc obserwowane po jednorazowym nurkowaniu, mogą w wyniku częstych i wielokrotnych nurkowań ulegać pogłębianiu i utrwalaniu, prowadząc do uszkodzeń obturacyjnych dolnych dróg oddechowych
    During diving a number of factors capable of affecting pulmonary function begin to influence a diver's respiratory system. These factors are shown as disrupting the proper functioning of lungs during diving as well as after surfacing. The negative effects that extend their influence beyond the stay in an increased pressure environment and other stress factors may contribute to lowering the effectiveness of a diver's functioning after that person returns to normal pressure conditions. It is, therefore, imperative to determine whether and for how long such changes endure, and to seek ways to minimize their effects. Nineteen subjects participated in the study, with a mean age of 22.1 š 1.3 years. All of the hyperbaric exposures took place in a hyperbaric chamber at The Department of Diving Technology and Underwater Works at the Naval Academy in Gdynia, Poland. The subjects were exposed to increased pressure twice: in one session to the pressure of 2 atmospheres (10 meters), and in the other session to the pressure of 3 atmospheres (20 meters). The stay lasted 20 minutes. In both cases, compressed air was used as respiratory substance. The efficiency of the respiratory system was evaluated through a spirometric examination with a MicroLab ML3500 (Micro Medical, Great Britain) spirometer. Before each session in the hyperbaric chamber, a control examination was performed. Another examination was conducted after an increased pressure exposure. It can be observed from the results that the higher values of virtually every parameter were obtained during the examination performed after the hyperbaric chamber sessions. This confirms the fact that there are no negative changes in pulmonary function after a single hyperbaric exposure. The juxtaposition of the examined spirometric parameters with the due values indicates that they remain below or at normal level. This, in turn, suggests the presence of moderate constrictions in the medium and small bronchi. These results confirm that insignificant changes in pulmonary function observed after a single diving may increase and become more permanent as a result of frequent divings, leading to constriction damage of the lower respiratory tract.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2009, 4; 116-124
    1731-8157
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spirometria praktycznie – jak wykorzystać badania spirometryczne w diagnostyce i leczeniu chorob drog oddechowych?
    Practical spirometry – how to use it in diagnosis and treatment of respiratory diseases?
    Autorzy:
    Ziółkowska-Graca, Bożena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032758.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    lung capacity and volume
    spirometer
    spirometry
    ventilation disorder types
    spirometria
    spirometr
    pojemności i objętości płuc
    typy zaburzeń wentylacyjnych
    Opis:
    Spirometry is one of the basic additional examinations which should be performed by the family doctor and other physicians of primary care. It is used to assess ventilation of the respiratory system. It measures the amount of air in the lungs and the velocity of its flow through the airways during inspiration and expiration. Reciprocal relationship between flow and volume determine whether lung function is normal or whether there are certain anomalies. Spirometry is the essential tool in diagnosis, monitoring and treatment assessment as well as establishing prognosis of numerous respiratory disorders including common lung diseases i.e. chronic obstructive pulmonary disease and bronchial asthma. Absolute contraindications to spirometry include: aneurysms of the aorta and cerebral arteries, history of retinal detachment or recent ophthalmological surgery, haemoptysis with unknown aetiology, pneumothorax (one month before) and recent myocardial infarction or recent stroke. There are no age limitations. However, the condition necessary for performing spirometry is the ability to coordinate inspiration and expiration and thus, cooperation of the patient with the health care professional who conducts the examination. A spirometer is a measuring device used to examine lung capacity and volume. It registers the amount, flow and pressure of inhaled and exhaled air in a given time. The measured air flow velocity is changed into volume. The programme, which is built in the spirometer, calculates spirometric variables and compares them with standard values. Medical practitioners use so-called basic spirometry and spirometry performed after administration of a bronchodilator, a post BD test (referred to as “a spirometry to assess the reversibility of obturation”). A correctly performed test should include at least 3 acceptable FVC measurements. Apart from this, spirometry also includes a forced expiratory manoeuvre. It consists of three subsequent phases: maximal fast inspiration, abrupt beginning of expiration and subsequent smooth and long expiration. The basic types of ventilation disorders in respiratory diseases are: obstructive and restrictive ones.
    Badanie spirometryczne jest jednym z podstawowych badań dodatkowych, jakie powinni wykonywać lekarz rodzinny i inni lekarze podstawowej opieki zdrowotnej. Służy do oceny sprawności wentylacyjnej układu oddechowego. Mierzy składowe objętości powietrza w płucach oraz szybkość przepływu powietrza przez drogi oddechowe podczas wdechu i wydechu. Wzajemne stosunki przepływu i objętości określają prawidłowość lub odchylenia od normy w czynności wentylacyjnej płuc. Badanie spirometryczne jest niezbędnym warunkiem rozpoznawania, monitorowania i oceny przebiegu leczenia oraz przewidywania dalszego rokowania wielu chorób układu oddechowego, w tym bardzo często występujących chorób płuc, tj. przewlekłej obturacyjnej choroby płuc i astmy oskrzelowej. Bezwzględne przeciwwskazania do wykonania spirometrii to m.in.: obecność tętniaka aorty i tętnic mózgowych, przebyte odwarstwienie siatkówki lub niedawna operacja okulistyczna, krwioplucie o nieznanej etiologii, odma opłucnowa (1 miesiąc wcześniej), świeży zawał serca, świeży udar mózgu. Nie ma natomiast ograniczeń wiekowych, warunkiem jest jednak umiejętność koordynacji wdechu i wydechu, a tym samym podjęcie w tym zakresie współpracy badanego z osobą wykonującą spirometrię. Spirometr to urządzenie pomiarowe wykorzystywane do badania pojemności i objętości płuc. Rejestruje ilość, prędkość przepływu i ciśnienie powietrza wdychanego i wydychanego w zadanym czasie. Mierzona szybkość przepływu powietrza zamieniana jest na objętość. Wbudowany w spirometr program wylicza zmienne spirometryczne i odnosi je do norm. W praktyce medycznej wykonuje się tzw. spirometrię podstawową oraz spirometrię po inhalacji leku rozkurczającego oskrzela (określaną jako „spirometria z oceną odwracalności obturacji”). Poprawnie wykonane badanie powinno zawierać przynajmniej 3 akceptowalne pomiary FVC. Oprócz tego w spirometrii jest manewr nasilonego wydechu. Składa się on z trzech następujących po sobie faz: maksymalnego szybkiego wdechu, gwałtownego początku wydechu i płynnego długiego dokończenia wydechu. Podstawowe typy zaburzeń wentylacji występujące w chorobach układu oddechowego to typ obturacyjny i typ restrykcyjny.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 4; 386-396
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spirometria w długoterminowej kontroli u dzieci z alergicznym nieżytem nosa
    Spirometry in a long-term follow-up in children with allergic rhinitis
    Autorzy:
    Dadas-Stasiak, Ewa
    Jung, Anna
    Jobs, Katarzyna
    Kalicki, Bolesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1034125.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    allergic rhinitis
    asthma
    children
    recurrent respiratory infections
    spirometry
    badanie spirometryczne
    alergiczny nieżyt nosa
    astma
    nawracające infekcje układu oddechowego
    dzieci
    Opis:
    Allergic rhinitis is currently considered the most common allergic condition. The ECAP (Epidemiology of Allergic Disorders in Poland) study, which was conducted in Poland between 2006 and 2008, found that allergic rhinitis affects 23.6% of children aged 6–7 years, 24.6% of children aged 13–14 years and 21.0% of adults aged 35–44 years. It was shown that allergic rhinitis causes a nine-fold increase in the risk of allergic asthma. The aim of the study was to assess the risk of asthma in children with allergic rhinitis based on spirometric identification of bronchial obstruction. A three-year follow-up was conducted in a group of 60 children, including 37 study patients with diagnosed allergic rhinitis and 23 controls. Three (8.1%) children in the study group developed asthma. Despite normal spirometry findings in the three asthmatic children with allergic rhinitis, comparison analyses indicated statistically significant differences in FEV1 and FVC values between the study group with allergic rhinitis and asthma and the controls. Normal spirometry results in most monitored children, suggesting the absence of lower respiratory inflammation, may be associated with an adequate control of allergic rhinitis as a result of proper treatment.
    Alergiczny nieżyt nosa jest obecnie uważany za najczęściej występującą chorobę alergiczną. W Polsce w przeprowadzonym w latach 2006–2008 badaniu ECAP (Epidemiologia Chorób Alergicznych w Polsce) stwierdzono, że na alergiczny nieżyt nosa choruje 23,6% dzieci w wieku 6–7 lat, 24,6% w wieku 13–14 lat i 21,0% dorosłych w wieku 35–44 lat. Wykazano, że rozpoznanie alergicznego nieżytu nosa zwiększa ryzyko rozwoju astmy alergicznej aż dziewięciokrotnie. Celem prezentowanej pracy była ocena ryzyka rozwoju astmy u dzieci chorujących na alergiczny nieżyt nosa poprzez określenie, czy występują u nich cechy obturacji oskrzeli w badaniu spirometrycznym. Trzyletniej obserwacji poddano grupę 60 dzieci: 37 stanowiło grupę badaną z rozpoznanym alergicznym nieżytem nosa, a 23 – grupę kontrolną. W badanej grupie 3 dzieci rozwinęło astmę, co stanowiło 8,1%. Wyniki badań spirometrycznych u 3 dzieci z alergicznym nieżytem nosa, u których rozwinęła się astma, były prawidłowe, ale analizy porównawcze wskazywały na statystycznie znamienną różnicę wartości FEV1 i FVC pomiędzy grupą badaną z alergicznym nieżytem nosa i astmą a grupą referencyjną. Prawidłowe wyniki badań spirometrycznych u większości obserwowanych dzieci, sugerujące brak toczenia się procesu zapalnego w dolnych drogach oddechowych, mogą być związane z dobrą kontrolą alergicznego nieżytu nosa w wyniku poprawnie prowadzonego leczenia.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2016, 12, 1; 77-84
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Astma w badaniach spirometrycznych
    Asthma in spirometry parameters
    Autorzy:
    Grzelewska-Rzymowska, Iwona
    Mikołajczyk, Joanna
    Kroczyńska-Bednarek, Jadwiga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031469.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    asthma
    diagnosis of asthma
    nonspecific airways hyperresponsiveness
    reversibility test
    spirometry parameters
    astma
    diagnozowanie astmy
    wskaźniki spirometryczne
    test odwracalności
    nieswoista
    nadreaktywność oskrzeli
    Opis:
    Asthma and COPD are characterized by changeable narrowing of airways called bronchi obstruction. This obstruction is evoked by mucosal inflammation and remodelling which is also the result of recruitment of inflammatory cells and acting different mediators and cytokines. Varies structures and processes named epithelial- mesenchymal trophic unit are active in inflammatory process. Diagnosing of asthma is based on history, allergological examination and evaluation of spirometry parameters. The FVC, FEV1, FEV1 FVC ratio are the basic parameters used to properly interpret lung function. The severity of pulmonary function abnormalities is based on FEV1% predicted. The characteristic feature of asthma is changeability of clinical symptoms and spirometry parameters. The most important parameter for identifying an obstructive impairment in patient is FEV1 FVC ratio. The typical spirometry parameters shown are: normal FVC, decreased FEV1 and FEV1 FVC ratio. Sometimes FVC and FEV1 are concomitantly decreased and the FEV1 FVC ratio is normal or almost normal. The part of lung function is bronchial reversibility test. An increase in FEV1 and/or FVC 12% of control and 200 ml constitutes a positive bronchodilator response. The aim of this test is to determine whether the patient’s lung function can be improved after 400 μg inhalation of salbutamol or after treatment for 2-8 weeks with inhaled glycocorticosteroid. Spirometry parameter allow us to evaluate the severity of illness and possible therapeutic intervention. For asthma diagnosing and evaluation of treatment nonspecific airways responsiveness should also be measured. Bronchial hyperresponsiveness is very sensitive but not specific tool for the diagnostic purpose. Negative result of inhaled provocative test with methacholine allows to exclude asthma, positive result confirms the diagnosis of asthma in doubtful cases with non-typical symptoms when improvement of spirometry after bronchodilator administration is not observed. Monitoring of bronchial hyperresponsiveness in time of treatment of asthma allows to achieve better control of asthma also.
    Astma i POChP to choroby charakteryzujące się zmiennym zwężeniem dróg oddechowych określanym jako „obturacja oskrzeli”. Obturacja wywołana jest przez zapalenie błony śluzowej i przebudowę, które wynikają z napływu komórek zapalnych oraz działania różnorodnych mediatorów i cytokin. W procesie zapalnym zaangażowane są różne struktury i procesy określane jako „jednostka nabłonkowo-mezenchymalna”. Rozpoznanie astmy opiera się na wywiadzie, badaniu alergologicznym i ocenie wskaźników spirometrycznych. Do podstawowych wskaźników stosowanych do właściwej interpretacji czynności płuc należą: FVC, FEV1 i stosunek FEV1 do FVC. Stopień ciężkości zaburzeń wentylacji opiera się na ocenie wartości odsetka FEV1 w stosunku do wartości należnej. Charakterystyczną cechą astmy jest zmienność objawów klinicznych i wskaźników spirometrycznych. Najważniejszym wskaźnikiem charakteryzującym obturację jest FEV1/FVC. Typowe wskaźniki spirometryczne to: prawidłowa FVC, obniżone FEV1 i FEV1/FVC. Czasami FVC i FEV1 są jednocześnie obniżone, a FEV1/FVC pozostaje w normie lub prawie w normie. Częścią badań funkcji płuc jest test odwracalności obturacji. Wzrost FEV1 i/lub FVC 12% w stosunku do wartości wyjściowej i 200 ml stanowi dodatnią odpowiedź bronchodylatacyjną. Celem tego testu jest określenie, czy czynność płuc może poprawić się po wziewaniu 400 μg salbutamolu lub po 2-8-tygodniowym leczeniu wziewnymi glikokortykosteroidami. Wskaźniki spirometryczne pozwalają ocenić ciężkość choroby i możliwość interwencji terapeutycznej. W celu diagnozowania astmy i oceny leczenia należy również dokonywać pomiaru nadreaktywności oskrzeli dróg oddechowych. Nadreaktywność oskrzeli jest bardzo czułym, lecz nieswoistym narzędziem dla celów diagnostycznych. Ujemny wynik testu wziewnego z metacholiną pozwala wykluczyć astmę, dodatni wynik testu potwierdza rozpoznanie astmy w wątpliwych przypadkach z nietypowymi objawami, kiedy nie obserwuje się poprawy wskaźników spirometrycznych po lekach rozszerzających oskrzela. Monitorowanie nadreaktywności oskrzeli podczas leczenia astmy pozwala również osiągnąć lepszą kontrolę tej choroby.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 1; 8-14
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies