Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sophists" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Culture and Philosophy. Hegel on the Sophists
    Autorzy:
    Mielczarski, C.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/702725.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    HEGEL GEORG WILHELM FRIEDRICH
    SOPHISTS
    Opis:
    Hegel was the first modern thinker that appreciated the sophists' role in the intellectual history of mankind. Without consideration of their teachings as philosophy, he nevertheless emphasized the cultural role of their tendency to consider things from various points of view and to look for the sources of law and morality.
    Źródło:
    Meander; 2005, 60, 2; 213-219
    0025-6285
    Pojawia się w:
    Meander
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Funkcja i znaczenie prologu w „Protagorasie” Platona (Prot. 309A– 316A)
    The Function and Importance of the Prologue in the Plato’s „Protagoras”
    Autorzy:
    Głodowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/648661.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Platonic dialogue
    Socrates
    sophists
    Attic comedy
    dramatic scene
    Opis:
    Plato’s Protagoras belongs to the most read and analyzed works of the philosopher. Interest is aroused not only by the content of the work, but also by its form: diligent composition, elaborate descriptions of characters and dramatic nature of separate scenes, although the work belongs to the group of narrative dialogues. The aim of this article is to analyze the prologue of Protagoras, which consists of five scenes (309a–316a), to answer the question what function they have and how important role they play in this dialogue.
    Źródło:
    Collectanea Philologica; 2019, 22; 5-32
    1733-0319
    2353-0901
    Pojawia się w:
    Collectanea Philologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Protagoras i Gorgiasz we współczesnych mass mediach
    Protagoras and Gorgias in Contemporary Mass Media
    Autorzy:
    Jęczeń, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040435.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    sofiści
    mass media
    relatywizm
    retoryka
    nihilizm
    Sophists
    relativism
    rhetoric
    nihilism
    Opis:
    Metody sofistów cieszyły się dużym zainteresowaniem młodych ludzi, zwłaszcza w sferze życia moralnego. Protagoras nie opowiadał się bezpośrednio za obiektywną prawdą, za dobrem czy złem, sprawiedliwością czy niesprawiedliwością. Uczył tylko metody, za pomocą której zwycięży argument, na którym nam zależy. Nieważne, jaka jest treść naszej wypowiedzi, ważne jest, aby ona zwyciężyła. Najsłabszy argument w dyskusji, mało prawdopodobny, a nawet nieprawdziwy, może zwyciężyć dzięki odpowiedniej technice używania słowa i zręczności. W cywilizacyjnym rozwoju człowieka owa technika używania słowa i ludzka zręczność przybierały różne formy. Najczęściej jednak służyły relatywizmowi w ludzkim myśleniu i działaniu. W mniejszym stopniu ogarniał człowieka nihilizm, którego przedstawicielem był Gorgiasz. Zanegowanie jakiejkolwiek prawdy, radykalny rozdział pomiędzy myślą, słowem i bytem znajdował w każdej epoce dziejów małą reprezentację. Poglądy sofistów osłabiały niegdyś i osłabiają dziś znaczenie prawdy w życiu człowieka, a tylko ona, jak mówi współczesny nam filozof Karol Wojtyła stanowi o człowieczeństwie i godności każdego człowieka.
    Until not so long Sophists' methods were very popular among young people, particularly the ones regarding moral life. Protagoras did not directly advocate for objective truth, for the good or evil, for justice and injustice. He only taught methods for winning disputes with the argument one was concerned about. The content of the statement itself was of no importance; argument's victory was the ultimate goal. Even the weaskest, unlikelely or simply untrue argument in the discussion can win given that the proper technique and skills in use of words are applied. Along human civilization development, this word-use technique and verbal dexterity have assumed different forms. First and foremost they have served the purpose of relativism in human thinking and acting. Man was gripped with nihilism to a lesser extent; Gorgias was a representative of nihilism. Negation of any truth, radical separation of thoughts, words and being has been present in every era and has had its small-scale representation. The Sophists' views have weakened and still weaken the importance of truth in human life. And only the truth, as the contemporary philosopher Karol Wojtyła says constitutes humanity and every human being's dignity.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 10; 79-93
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sofistyczna antylogika – wprowadzenie w problematykę
    The Sophistic Method of Antilogic – Introduction to the Problem
    Autorzy:
    Nerczuk, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52405139.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    filozofia starożytna
    sofistyka
    Protagoras
    antylogika
    ancient philosophy
    the Sophists
    antilogic
    Opis:
    The article discusses the sophistic method of “antilogic” (“double arguments”, “contrasting arguments”, “opposed speeches”, “two-fold arguments”). The main goal is to show that it is a method that, in the light of the doctrine presented in Plato’s Theaetetus, is based on philosophical foundations. The work of G.B. Kerferd was crucial for the research on the art of antilogic, as it broke with the unequivocally negative understanding of this method adopted by the earlier research tradition. Late testimonies of Diogenes Laertius, Clement of Alexandria, Seneca and Eudoxus point to Protagoras of Abdera as the creator and promoter of the antilogic. These testimonies are confirmed by references to the method of “opposed speeches” contained in the comedies of Aristophanes, in the tragedies of Euripides and in the anonymous treatise Dialexeis. Plato’s report on the doctrine attributed to Protagoras in the Theaetetus reveals the philosophical context of the antilogic. The so-called “secret doctrine”, based on the acceptance of appearances and of the privacy of perceptions (man-measure doctrine), the rejection of truth and falsehood, and acceptance of the contradictory judgments results from the new vision of reality in flux. Therefore, the “secret doctrine” presents a consistent and coherent project leading to a new concept of logic and language and lays the foundations for the method of “double arguments”.
    Źródło:
    Collectanea Philologica; 2023, 26; 11-22
    1733-0319
    2353-0901
    Pojawia się w:
    Collectanea Philologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pytanie Eutyfrona. U źródeł teologii filozoficznej i religii naturalnej
    Eutyphro Dilemma. At the root of philosophical theology and natural religion
    Autorzy:
    Chlewicki, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/546252.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Religioznawcze
    Tematy:
    philosophical theology
    natural religion
    Plato
    Socrates
    sophists
    greek enlightenment
    Opis:
    The question asked by Socrates in Plato’s Eutyphro: ’Is the pious dear to the gods because it is pious, or is it pious because it is dear to the gods?’ can be understood as symbol of a growing tension between religion and philosophy (faith and reason). Additionally, this question is linked to a crucial issue of morality’s foundations because a question ‘what is pious?’ can be interpretated as a question ‘what is morally right?’ in particular religion. Socrates’ question about the meaning of piety not only is important itself but also because of its reason and consequences. It represents the beginning of the process that lead to conclusion that only reason can decide what is pious. This conclusion is an essential feature of the Western thought because it was underlying philosophical theology evolving since Antiquity and natural religion born in Modern Age. The platonic paradigma that only the Good can be divine is applied to both of them. The question I raised in my article has ancient origin. Nevertheless, it is universal and transhistorical question, important for Modern World.
    Źródło:
    Przegląd Religioznawczy; 2019, 1/271
    1230-4379
    Pojawia się w:
    Przegląd Religioznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z rodowodu klasycznego prawa naturalnego
    From the origin of classical natural law
    Autorzy:
    Szadok-Bratuń, Aleksandra
    Bratuń, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/911253.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    natural law versus positive law
    sophists
    Socrates
    Plato
    Aristotle
    Opis:
    The issue of natural law has been mentioned by almost all philosophers of law, from the classical ones of ancient Greece to contemporary postmodernists, and is presented in various ways. In compliance with Cicero’s observation that “history is the herald of the future” we have attempted to go back to the sources and to start our considerations ab ovo. The historical review does not address systematically the issue discussed here, and only serves to properly explain what natural law in a classical reflection of ius naturale is. Therefore, our approach to the classical natural law has been narrowed down to three selected sophists, Socrates, Plato and Aristotle, and their views of ius naturale in opposition to ius positivum have been briefly outlined. The article consists of two parts: the first one entitled From Heraclitus to Socrates and the second entitled From Plato to Aristotle. The first part presents sophists’ views on the law of nature. It is worth noting that sophists did not analyse the essence of the law of nature; they were primarily interested in the relationship of the law of nature to positive law. Thus Socrates, by deriving the existence of universal and unchanging laws from human nature, gave birth to the doctrine of natural law with unchanging content. The second part contains the views of Plato and Aristotle on the question of the law of nature. Plato is considered to have discovered the ideal trend of natural law, although in his dialogues the term “law of nature” is not found. It was the theory of Plato’s ideas that became the model for the concept of lex aeterna as an arrangement of divine ideas. Whereas, Aristotle distinguished two types of good that law puts before man, and accepts them as the basis for the dichotomous division of laws. He described good that is indifferent to man, which due to specific circumstances becomes the object of his desire, as positive law. Good that is closely related to the nature of man, which is always and everywhere the object of his desire, is good indicating the natural law.
    Źródło:
    Studia Prawa Publicznego; 2019, 3, 27; 9-27
    2300-3936
    Pojawia się w:
    Studia Prawa Publicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Motywy nowelistyczne w Żywotach Sofistów Filostratosa
    Novelistic Motifs of Philostratus’ Vitae Sophistarum
    Autorzy:
    Szarmach, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2127727.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    druga sofistyka
    Filostratos
    Żywoty Sofistów
    Second Sophistic
    Philostratus
    Lives of the Sophists
    Opis:
    In his Vitae Sophistarum (Lives of the Sophists) Philostratus the Elder many times draws on the “novelistic motifs,” embroiling his heroes in them. For instance, we find several of them in the biography of Herodes Atticus (II, 1). This is a story about a wise muscleman Agathion, a story about the sources of Herodes’ legendary wealth, or a story about the misfortunes of his family. The story about the death of Polemon of Laodicea (I, 15) is similar to the story of Labienus in Seneca the Rhetor (Contr. X, praef. 7). Scopelianus’ adventures (I, 21) remind us the scenes from the New Comedy. Philostratus appears in the Lives of the Sophists as a master of words, who seems to be more interested in art than historical truth. Therefore one should be very careful when dealing with his text.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 3; 131-139
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies