Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "singing voice" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Kol isza be-lakasz vs mulier taceat in ecclesia. Głos kobiecy w judaizmie i chrześcijaństwie
    Kol isha be-lakash vs mulier taceat in ecclesia. A woman’s voice in Judaism and Christianity
    Autorzy:
    Muszkalska, Bożena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585214.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    głos kobiecy
    śpiew
    judaizm
    chrześcijaństwo
    modlitwa
    female voice
    singing
    Judaism
    Christianity
    prayer
    Opis:
    The object of the considerations in the present study is the prohibition of the use of female voice in Orthodox synagogues and similar restrictions which were in force in the Christian Church, as well as changes that have taken place in this regard While in the female monasteries religious music began to flourish relatively early, the Jewish women could turn to perform liturgical chants only in effect of resistance against the dictum called in brief Kol isha. Beginning of these changes coincides with the period of the Jewish Enlightenment, Haskalah, in the nineteenth century, and they have been proceeding to modern times.
    Przedmiotem rozważań autorki jest zakaz używania kobiecego głosu w ortodoksyjnych synagogach i podobne restrykcje w kościele chrześcijańskim, jak również zmiany, które zachodziły w tym zakresie. O ile w żeńskich klasztorach chrześcijańskich obserwujemy rozkwit muzyki religijnej stosunkowo wcześnie, o tyle kobiety żydowskie mogły włączyć się do wykonywania śpiewów liturgicznych dopiero w efekcie poddania krytyce talmudycznego zakazu, nazywanego w skrócie kol isza. Początek owych przemian w judaizmie przypada na okres żydowskiego oświecenia, haskali (koniec XVIII w.), i proces ten trwa do czasów współczesnych.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2018, 51, 1; 189-198
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Głos w muzyce klasycznej i rozrywkowej. Zastosowania modelu „Estill Voice Training” w praktyce trenera głosu – studium przypadku
    Voice in Classical and Contemporary Commercial Music. Applications of the Estill Voice Training Model in the Practice of a Voice Trainer: A Case Study
    Autorzy:
    Zwierzychowska-Wydra, Michalina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408978.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    głos
    Estill Voice Training
    trening wokalny
    śpiew klasyczny
    muzyka rozrywkowa
    pedagogika wokalna
    voice
    vocal training
    classical singing
    contemporary commercial music
    vocal pedagogy
    Opis:
    Wokaliści wykonujący muzykę klasyczną i rozrywkową prezentują odmienny model brzmienia głosu. W ostatnich dekadach nauka o głosie poczyniła ogromne postępy. Bazowanie na anatomii, fizjologii, akustyce i świadomości pracy mięśni pomaga w zaplanowaniu treningu oraz ułatwia zmianę strategii brzmieniowej i stylu wokalnego. W artykule scharakteryzowano model Estill Voice Training oraz przedstawiono autorską propozycję wykorzystania go w pracy z osobą kształconą w śpiewie klasycznym, która dąży do uzyskania brzmienia charakterystycznego dla muzyki rozrywkowej.
    Classical and contemporary commercial music singers have a different model of the sound of their voices. Significant progress has been made in the field of voice science in recent decades. Anatomy, physiology, acoustics and awareness of muscle work helps in planning training and influences sound strategy and vocal style. The article characterises the Estill Voice Training model and uses the original method of using Estill Voice Training in working with a classical singer who is intended to produce a sound characteristic of contemporary commercial music.
    Źródło:
    Logopaedica Lodziensia; 2023, 8; 213-221
    2544-7238
    2657-4381
    Pojawia się w:
    Logopaedica Lodziensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antropologia słowa Nicka Cave’a na jego debiutanckiej płycie z zespołem The Bad Seeds From Her to Eternity (1984)
    Anthropology of the word: The case of From Her to Eternity (1984), a debut album by Nick Cave and The Bad Seeds
    Autorzy:
    Tański, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1944362.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Narodowe Centrum Kultury
    Tematy:
    antropologia rocka
    teksty piosenek rockowych
    głos
    śpiew
    Nick Cave
    anthropology of rock
    rock song lyrics
    voice
    singing
    Opis:
    This article tries to interpret the lyrics from From Her to Eternity (1984), a debut studio album by Nick Cave and the Bad Seeds, including a cover of a song originally written by Leonard Cohen. As an example of a rock song lyrics study, it follows the receptive trace while reflecting on the beginnings of the creative path of this outstanding songwriter, rock music composer and vocalist endowed with a captivating voice. Nick Cave’s first musical incarnation was the Boys Next Door (1976–1980, the band changed its name several times and for a longer time was known as Concrete Vulture), later followed by the Birthday Party (1980–1983), Nick Cave and the Bad Seeds (1984–), and Grinderman (2006–2011). Originating from Warracknabeal, Australia, Nicholas E. Cave is considered to be one of the best rock culture artists, confirming his class as with every new album. His last two productions, Idiot Prayer: Nick Cave Alone at Alexandra Palace (2020) and Carnage (2021, a studio album recorded in a duo with the outstanding multi-instrumentalist Warren Ellis), are beautiful, moving, and extraordinary works. The former is a concert film and a live album featuring Cave performing solo on piano, and it serves as the final film in a trilogy of this Brighton-based singer and composer, along with the phenomenal 20,000 Days on Earth (2014) and One More Time with Feeling (2016). Nick Cave is an artist who writes about loneliness, pain, and yearning for love, as clearly evidenced by From Her to Eternity, a moving study of the anthropology of love.
    Źródło:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2021, 114, 2; 31-47
    1230-4808
    Pojawia się w:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Hee Haw”. Performanse śpiewu i tekstów songów Nicka Cave’a z formacją The Birthday Party na płycie The Birthday Party (1980)
    “Hee Haw:” Singing and performing song lyrics on Nick Cave and The Birthday Party’s album The Birthday Party (1980)
    Autorzy:
    Tański, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143257.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-11
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    rock performance
    punk
    song’s language and style
    rock lyrics
    the lyrical and the musical “I
    singing
    Nick Cave’s work
    habitus
    the grain of the voice
    the pheno-text
    the geno-text
    voice
    performatyka rocka
    język i styl piosenki
    teksty piosenek rockowych
    persona tekstowo-muzyczna
    głos
    śpiew
    twórczość Nicka Cave’a
    ziarno głosu
    feno-tekst
    geno-tekst
    Opis:
    W artykule podjęto próbę interpretacji aspektów performatywnych śpiewu i tekstów piosenek Nicka Cave’a oraz autorstwa gitarzysty Rowlanda Stuarta Howarda (1959–2009), a także Micka Harveya, Vincenta Eugene’a Craddocka (znanego jako Gene Vincent) i Billa Davisa (właściwie: William Douchette) z albumu śpiewającego pianisty z grupą The Birthday Party The Birthday Party (1980). Studium, wpisując się w nurt rock song lyrics studies, jest recepcyjnym śladem i refleksją nad początkami drogi twórczej wybitnego autora tekstów piosenek oraz kompozytora muzyki rockowej i wokalisty, obdarzonego interesującym głosem. Teza prezentowanej pracy jest następująca: pochodzący z Australii wokalista od pierwszych nagrań z zespołem The Boys Next Door (płyta Door, Door z roku 1979) pisze utwory o miłości, bólu i samotności, a przede wszystkim każdy kolejny krążek autora Into My Arms to zapis doświadczenia tęsknoty, nie inaczej jest zatem i w przypadku omawianego tutaj albumu, który wyraża żal i smutek – uczucia autora/piosenkarza, „ja” opowiadającego/śpiewającego, persony tekstowo-muzycznej, czy inaczej mówiąc – piosenkowego podmiotu performatywnego. Śpiew Nicka Cave’a można określić jako metaforę habitusu punkowych miniatur piosenkowych, będących tekstowymi i głosowymi ekspresjami buntu, w których dominuje ironia, konstytutywną zasadą poetyki tych utworów zaś jest groteska.
    This article attempts to interpret the performative aspects of Nick Cave’s singing and song lyrics written in collaboration with the guitarist Rowland Stuart Howard (1959–2009), Mick Harvey, Vincent Eugene Craddock (also known as Gene Vincent) and William Douchette (also known as Bill Davis). I focus specifically on the album The Birthday Party (1980) which Nick Cave recorded together with his band The Birthday Party. This analysis, representative of rock song lyrics studies, is a receptive trace and a reflection on the beginnings of this outstanding songwriter, rock musician, and singer’s career. I argue that the Australian singer, beginning with the first recordings with the band The Boys Next Door (Door, Door from 1979), writes about love, pain, and loneliness, and show how each new album by the author of Into My Arms records the experience of longing. The Birthday Party, therefore, is no different; it expresses regret and sadness – the feelings of the author/singer, the narrating/singing “I,” the lyrical and the musical persona or, in other words, the singing and performing subject. Cave’s signing is a metaphor for the habitus of punk song miniatures, which are lyrical and vocal expressions of rebellion, filled with irony, while the main principle of the poetics of these works is the grotesque.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2022, 27; 44-57
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies