Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "semantic function" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Analogia ad legendum. Funkcja znaczeniowa, użytkowa i kompozycyjna dwóch ambon w kościele oo. Dominikanów w Lublinie
Analogia ad legendum. Semantic, practical and compositional function of two pulpits in the Dominican church in Lublin
Autorzy:
Kluz, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560426.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
funkcja znaczeniowa
kompozycja
ambona
dominikanie
Lublin
semantic function
composition
pulpit
Dominicans
Opis:
W kościele dominikanów w Lublinie odnajdujemy nietypowy przykład znajdujących się we wnętrzu sakralnym dwóch ambon usytuowanych vis-à-vis na łuku tęczowym. Są one dziełem rzeźbiarza Sebastiana Zeisla, który wraz z warsztatem w latach ok. 1756–1761 wykonał rokokowe wyposażenie dla tej świątyni. Rzeźbiarska dekoracja ambon buduje odniesienia do ich funkcji kaznodziejskiej, jak również do duchowości dominikańskiej. Rozwiązanie to formalnie wydaje się zainspirowane modelem kompozycyjnym ambona–antyambona, który był wynikiem rozwinięcia posoborowej koncepcji symetrycznej (kulisowej) organizacji wnętrza sakralnego. Jego znajomość przez wykonawcę mogła być wynikiem inspiracji lokalnej (np. kościółem św. Anny w Lubartowie) bądź wcześniejszego środkowoeuropejskiego doświadczenia artysty, w tym jego edukacji odbytej prawdopodobnie w kręgu artystów wiedeńskich. Jednak budowa dwóch dominikańskich ambon, spośród których obie były użytkowane (żadna z nich nie jest pozorna), świadczy o tym, że prócz kompozycyjnej pełniły również inne funkcje. Wydaje się, że na ich powstanie miały wpływ indywidualne potrzeby lubelskiego zakonu dominikanów, przede wszystkim praktyka kaznodziejska. Dotychczasowy stan wiedzy pozwala domniemywać, że budowa dwóch ambon ma związek z ich rolą podczas liturgii, a mianowicie prowadzeniem kazań polemicznych przez Braci Kaznodziejów w Lublinie.
The Dominican church in Lublin contains an unusual example of two pulpits in a sacred interior, which are situated vis-à-vis at the rood arch. They were sculpted by Sebastian Zeisl, who, with the aid of his workshop, made the rococo furnishing of the church in the years 1756–1761. The sculptural decoration of the pulpits makes references to their preaching function, as well as to Dominican spirituality. The solution formally seems to have been inspired by the compositional model of two pulpits on either side of the altar, an elaboration of the symmetrical (stage-like) organization of the sacred interior. The fact that the contractor was familiar with such layout could stem from the impact exerted by local inspiration (e.g. St. Anne’s church in Lubartów) or the artist’s earlier Central European experience, probably including his education among Viennese artists. However, the construction of two Dominican pulpits, both of which were used (none of them is apparent) may indicate that their roles could go beyond merely compositional ones. It seems that their emergence was influenced by individual needs of the Lublin Dominican monastery, especially their preaching practices. The knowledge gained so far allows us to suspect that the construction of the two pulpits is related to their role in the liturgy, namely the polemical sermons practised by the Order of Preachers in Lublin.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2016, 22; 141-155
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preferowany typ drzewostanu i czynniki decydujące o atrakcyjności turystycznej drzewostanu w opinii społecznej
Preferred type of forest stand and factors deciding about the tourist attractiveness of the forest
Autorzy:
Skłodowski, J.
Gołos, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/989914.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Leśne
Tematy:
lesnictwo
lasy
funkcje rekreacyjne
atrakcyjnosc turystyczna
typy lasow
preferencje spoleczne
badania ankietowe
opinia spoleczna
leisure−related function of forest
social preferences
semantic differential
Opis:
The objective of the paper is to analyse the social preferences to the type of the forest stand and factors deciding about the tourist attractiveness of the forest. Data was collected during the nationwide surveys carried out in 2013 on the random representative sample of 1000 respondents above 18 years of age. The surveyed persons do not indicate strong preferences for deciduous or coniferous forest stands. The analysis of preferences for different types of forest stands with regard to respondents' sex did not confirm the importance of differences. Instead they suggest that respondents of different age tend to change their preferences with time – from broadleaved forest (the youngest respondents) to coniferous forest. Respondents in poor financial standing choose deciduous forest and mixed broadleaved forest, and people in good and very good financial standing – a coniferous forest stand, or rather a mixed one. What makes a forest stand attractive is mostly the forest's appearance and the nature along with the abundance of species, and the least, the presence of water or culture and historic sites. The older the respondents are, the more they appreciate silence and relaxation far from other people, as well as nature along with its abundance of fruits and fungi to be collected, while the least important is the diversity of land. Respondents with higher education (university degree) indicate the availability of land and the presence of waters as the most important features which decide of the attractiveness of forest, whereas people with the lowest education level – nature along with its abundance of species and the forest appearance. Respondents, who are in the best financial situation declare the appearance and the presence of lakes and rivers (features related to leisure), to be the most important factors which decide about tourist attractiveness of forest, and people in poor and very poor financial situation indicated: nature along with the abundance of species, availability of forest, places related to culture and religion, nature reserves, and tourist infrastructure.
Źródło:
Sylwan; 2015, 159, 09; 747-756
0039-7660
Pojawia się w:
Sylwan
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada przezroczystości znaku. Punkt widzenia Leona Koja
The principle of transparency of the sign. Leon Koj’s point of view
Autorzy:
Dębowski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41308472.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
logic
axiomatized logical system
semiotic
semantic
pragmatic
sign
meaning
denoted
designated
intentionality
the transparency of the sign
the principle of transparency
expressive function of the sign
communicative function of the sign
semantic antinomies
logika
zaksjomatyzowany system logiczny
semiotyka
semantyka
pragmatyka
znak
znaczenie
oznaczanie
intencjonalność
przezroczystość znaku
zasada przezroczystości
ekspresyjna funkcja znaku
komunikacyjna funkcja znaku
antynomie semantyczne
Opis:
Artykuł składa się z dwóch części. W części pierwszej (wprowadzającej) przywołuję — m. in. w ślad za Edmundem Husserlem, Stanisławem Ossowskim i Adamem Schaffem — główne sformułowania „zasady przezroczystości znaku”. W sformułowaniach tych mówi się najczęściej bądź o (1) przezroczystości znaku wobec przedmiotów przez znak oznaczanych (denotowanych, desygnowanych i/lub nazywanych), bądź o (2) przezroczystości znaku wobec jego znaczenia (resp. zdarzeń, stanów rzeczy i faktów przez znak wyznaczanych). Wszelako, na co zwracał uwagę Husserl, można również mówić o (3) przezroczystości znaku wobec czynności i stanów umysłowych użytkowników znaku (nadawców i odbiorców); wszak tylko dzięki tak rozumianej przezroczystości znaku możliwe jest porozumiewanie się ludzi ze sobą, a tym samym znak może pełnić również funkcję ekspresyjną i komunikacyjną. Cześć druga artykułu (zasadnicza) zawiera rekonstrukcję stanowiska Leona Koja, który teorii znaku opartej o zasadę przezroczystości nadał postać konsekwentnie sformalizowaną — postać zaksjomatyzowanego systemu logicznego (przy wykorzystaniu formalizmu Willarda van Ormana Quine’a z Mathematical Logic). Jednym z głównych celów Leona Koja było również wskazanie na ścisły związek semantyki z pragmatyką, a nawet prymat pragmatyki nad semantyką. Narzędzia formalnologiczne pozwoliły też wykazać, iż teoria znaku oparta o zasadę przezroczystości ani nie narusza zasady niesprzeczności (przynajmniej w jej sformułowaniu psychologicznym), ani nie zawiera i nie implikuje antynomii semantycznych typu antynomia kłamcy. Jest bowiem teorią łatwo uzgadnialną z Alfreda Tarskiego teorią stopni języka.
The article consists of two parts. In the first one (introductory) I recall—following Edmund Husserl, Stanisław Ossowski and Adam Schaff—the main formulations of the “principle of transparency of the sign.” In these formulations it is usually said about (1) the transparency of the sign regarding objects denoted by the sign (denoted, designated and/or named), or (2) the transparency of the sign regarding its meaning (respectively, events, states of affairs and facts designated by the sign). However, as Husserl pointed out, one can also speak about (3) the transparency of the sign in relations to the activities and mental states of the sign’s users (senders and recipients). After all, only due to the transparency of the sign understood in this way, it is possible for people to communicate with each other, thus the sign can also has an expressive and communicative function. In turn, the second part of the article (essential) contains a reconstruction of the Leon Koj’s approach; Koj gave a consistently formalized form to the theory of sign based on the principle of transparency—the form of an axiomatized logical system (using Quine’s formalism from his Mathematical Logic). One of Koj’s main goals was also to indicate the close relationship between semantics and pragmatics, and even the primacy of pragmatics over semantics. Formal-logical tools have also shown that the theory of sign based on the principle of transparency neither contravene The Law of Non-Contradiction (at least in its psychological formulation), nor contain or imply semantic antinomies such us antinomy of the liar. Because it is a theory easily negotiable with Alfred Tarski’s theory of language levels.
Źródło:
Filozofia i Nauka; 2020, 8, 2; 201-216
2300-4711
2545-1936
Pojawia się w:
Filozofia i Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies