Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "right to the court" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 41
Tytuł:
Nadmierny formalizm procesowy jako naruszenie art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności
Excessive procedural formalism as a violation of Article 6(1) of the Convention on Human Rights and Fundamental Freedoms
Autorzy:
Szwed, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037626.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
right to court
excessive formalism
limitations of the right to court
ECtHR
Article 6 of ECHR
Opis:
All judicial proceedings are inevitably based on the formalized procedures. Procedural provisions pursue many important objectives, such ensuring the effectiveness of proceedings or protecting legal certainty by regulating the competences of procedural bodies and the rights and duties of parties. At the same time, excessive procedural formalism may disproportionately limit the right to court, making access to court illusory. Within the framework of the European Convention on Human Rights, the permissible limits of procedural formalism are set by Article 6(1). The European Court of Human Rights, assessing whether excessive formalism has occurred in a given case, examines whether relevant formal requirements served a legitimate purpose, in particular legal certainty and proper administration of justice, and did not lead to a disproportionate restriction of the right of access to court. This assessment is made on the basis of all relevant circumstances of the case, such as the stage at which the proceedings were terminated, the type of proceedings, the party’s due diligence, the existence of circumstances justifying failure to comply with a formal requirement or the fact that the party was represented by a professional representative. Therefore, not only the content of national provisions is important, but also the manner of their application by courts.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2020, 82, 2; 123-136
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 sierpnia 2014 r., sygn. akt I OSK 170/13 [odnośnie do oceny formalnej skargi na czynność z zakresu administracji publicznej dotyczącej uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa]
Case comment to a judgment of the Supreme Administrative Court of 26 August 2014, Ref. Act I OSK 170/13 [relating to the assessment of a formal complaint to the operation of public administration of entitlements or obligations under the laws]
Autorzy:
KOPACZ, MARTA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546652.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
competence of the authority
the right to good administration. a formal breach
of the right
the right to court
Opis:
The assessment of formal complaint is discussed in this comment. It concerns the activities of the public administration of entitlements or obligations under the law. It was pointed out that file the claim against such action must be preceded by a summons of the competent authority to remove a breach of the law. It was noted, there is no regulation process, that could be applied in the case of a referral of this summons to the incompetent authority to his diagnosis, in the domestic legal order. The analysis of legal regulations, which could be relevant in such situation was done in this paper. The reference made by the Court in its judgment to rule contained in Art. 15 of the European Code of Good Administration, was rated correct. That argument was way out of the realization of this case, under Art. 41 of the Charter of Fundamental Rights of the European Union, the right to good administration.
Źródło:
Civitas et Lex; 2016, 1(9); 35-40
2392-0300
Pojawia się w:
Civitas et Lex
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dochodzenie roszczeń wynikających z przewlekle prowadzonego postępowania sądowego
Assertion of claims arising from long-running court proceedings
Autorzy:
Ciućkowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046513.pdf
Data publikacji:
2020-10-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prawo do sądu
przewlekłość postępowania
dobra osobiste
odszkodowanie
the right to access to the court
chronicity of litigation
personal rights, damages
Opis:
Niniejszy artykuł dotyka problematyki długości postępowań sądowych i przewlekłości postępowań. Odnosi się do konstytucyjnych i konwencyjnych regulacji dotyczących prawa do sądu oraz prawa do rzetelnego procesu, z których wynika prawo do rozpaoznania sprawy w rozsądnym terminie. Także problematyka dotycząca dochodzenia kompensaty szkody majątkowej i niemajątkowej w związku z przewlekłością postępowania objęta została zakresem artykułu.
This paper deals with the issues related to the lenght of court proceedings and chronicity of litigations. It concernes constitutional and conventional regulations related to the right to the court and the right to a fair trail, from which follows the right to reasonable time of litigation. Also problems conected to compensation for pecuniary and non-pecuniary damages arrising from chronicity of litigation found their reflections in this article.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 3; 139-149
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozprawa zdalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi a prawo do jawnego rozpoznania sprawy
Autorzy:
Krzykowski, Przemysław
Hrymowicz, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147407.pdf
Data publikacji:
2022-11-29
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
postępowanie sądowoadministracyjne
rozprawa zdalna
prawo do sądu
jawne rozpoznanie sprawy
stan epidemii
warunki techniczne
administrative court proceedings
remote hearing
right to the court
public
hearing of the case
the state of epidemic
technical conditions
Opis:
Przedmiotem niniejszej publikacji jest analiza obecnie obowiązujących regulacji ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 2095 ze zm.) oraz wskazanie na ich niedostatki w kontekście realizacji zasady jawnego rozpatrywania spraw sądowoadministracyjnych. Z zasad naczelnych postępowania sądowoadministracyjnego wynika, że proces powinien być jawny, a strona powinna mieć prawo dostępu do sądu, kontroli zaskarżonych aktów oraz czynnego w nim udziału. Prawo jednostki do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd, ma wymiar konstytucyjny. Celem zasady jawności jest motywowanie sądu do skrupulatnego i rzetelnego wypełniania obowiązków procesowych oraz umożliwianie osobom postronnym sprawowania obywatelskiej kontroli nad działalnością sądów. Autorzy w artykule próbują odpowiedzieć na pytanie, czy rozprawa odmiejscowiona w sądach administracyjnych oraz zastępcza jej forma, jaką jest posiedzenie niejawne, spełnia konstytucyjne standardy jawności postępowania. Wartością nieocenioną dla strony jest jej osobisty udział w rozprawie i możliwość swobodnego zaprezentowania swojego stanowiska na sali rozpraw, bezpośrednio przed sądem. To stanowi realizację prawa do aktywnego udziału w postępowaniu. Strony mają wówczas możliwość wypowiedzenia swoich racji, a to przekłada się na poczucie podmiotowego ich traktowania. Autorzy w konstatacji wskazują, że ustawodawca powinien wprost określić formułę dostępu publiczności do rozprawy zdalnej, ewentualnie zmodyfikować covidowe regulacje w ten sposób, by sąd miał swobodę w ocenie sytuacji pozwalającej lub nie na przeprowadzenie rozprawy w budynku sądu. Być może większy wachlarz możliwości pozwoliłby na trafniejsze rozwiązania, które nie naruszałyby zasady jawności postępowania sądowego i nie ograniczałyby obywatelowi prawa do sądu.
The subject of this publication is an analysis of the currently applicable regulations of the Act of 2 March 2020, on special solutions related to the prevention, counteraction and combating of COVID-19, other infectious diseases and crisis situations caused by them (i.e. Journal of Laws of 2021, item 2095, as amended, hereinafter: the covid act) and an indication of their shortcomings in the context of implementation of the principle of open examination of administrative court cases. It follows from the overriding principles of administrative court proceedings that the trial should be open and the party should have the right to access the court, control the contested acts and actively participate in it. The right of the individual to a fair and public hearing of a case without undue delay, by a competent, independent and impartial court has a constitutional dimension. The purpose of the principle of openness is to motivate the court to scrupulously and diligently fulfill procedural obligations and to enable third parties to exercise civic control over the activities of the courts. The authors of the article try to answer the question whether the hearing located in administrative courts and its substitute form, which is a closed session, meet the constitutional standards of open proceedings. An invaluable asset for the party is their personal participation in the hearing and the possibility to freely present their position in the courtroom, directly before the court. This constitutes the exercise of the right to active participation in the procedure. The parties then have the opportunity to express their arguments, and this translates into a sense of treating them subjectively. The authors conclude that the legislator should explicitly define the formula for public access to remote hearing, or modify covid regulations in such a way that the court has the freedom to assess the situation permitting or not to conduct a hearing in the court building. Perhaps a greater range of options would allow for more appropriate solutions that would not violate the principle of open court proceedings and would not restrict the citizen’s right to the court.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2022, 1; 145-163
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Right to the Court in Legal Advisors Disciplinary Case
Autorzy:
Pilipiec, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618333.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
legal advisor
disciplinary case
self-governments of legal advisors
the right to access the court
the right to fair proceedings
the right to court judgement
the right to defence
the right to be heard
prawo do sądu
radca prawny
postępowanie dyscyplinarne
odpowiedzialność dyscyplinarna
sąd dyscyplinarny
samorząd zawodowy
dostęp do sądu
rzetelność postępowania
domniemanie niewinności
prawo do obrony
Opis:
Self-governments of legal advisors represent legal advisors practice profession in which the public repose confidence, and such self-governments shall concern themselves with the proper practice of such professions in accordance with, and for the purpose of protecting, the public interest. Legal advisors self-governments shall concern themselves with the proper practice of such professions is formal in the disciplinary case. Disciplinary case is repressive and extrajudicial. Legal advisors right to the court is also a similar right to the state court but is guided by the disciplinary prosecutor and disciplinary court The right to the court, as a personal right of each individual, is defined in Article 45, § 1 of the Constitution which states “Everyone shall have the right to a fair and public hearing of his case, without undue delay, before a competent, impartial and independent court”. Thus, the right to the court consists of a few inseparable elements: 1) the right to access the court, that is the right to initiate court proceedings in the case of infringing the protected rights of an individual; the access has to be genuine due to, among others, the right territorial organization of courts and reasonable fees, 2) the right to fair proceedings, that is the proper shaping of the court proceedings (based on the proper procedure, honest and public trial, participation of the suing individual in the proceedings which guarantee their rights), 3) the right to court judgement (receiving a court decision solving the issue within reasonable time), 4) the right to defence, 5) the right to be heard (the right to information, taking positions, considering actual statements and legal demands). It seems that the right to court judgement, the right to defence and to be heard are all included in the widely interpreted right to fair proceedings. A complementary item to the right to sue is Article 77, § 2 of the Constitution of the Republic of Poland according to which “Statutes shall not bar the recourse by any person to the courts in pursuit of claims alleging infringement of freedoms or rights”.
Samorząd zawodowy radców prawnych reprezentuje radców prawnych wykonujących zawód zaufania publicznego i sprawuje pieczę nad należytym wykonywaniem zawodu radcy prawnego w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony. Piecza sprawowana przez samorząd zawodowy ma charakter formalny i jest realizowana w postępowaniu dyscyplinarnym. Prawo do sądu w sprawach dyscyplinarnych radców prawnych jest zatem realizowane w ramach postępowania dyscyplinarnego, które ma charakter postępowania represyjnego, tj. takiego, które ma na celu poddanie jednostki jakiejś formie dolegliwości, najczęściej w postaci określonej sankcji. Postępowanie dyscyplinarne ma charakter postępowania pozasądowego (w sensie rozumienia sądów powszechnych), gdyż jest prowadzone przez organy dyscyplinarne samorządu radców prawnych, którymi są rzecznik dyscyplinarny i sądy dyscyplinarne. Prawo radcy prawnego do sądu dyscyplinarnego w postępowaniu dyscyplinarnym w swej treści jest podobne do prawa do sądu powszechnego. Gwarancje prawa do sądu odnoszą się do postępowania dyscyplinarnego z uwagi na jego represyjny charakter, ale również dlatego, że w postępowaniu takim dochodzi do orzekania o sytuacji prawnej jednostki. Prawo do sądu, jako prawo osobiste każdego człowieka, jest określone w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, zgodnie z którym „Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd”. Prawo do sądu składa się z kilku nierozerwalnych elementów: 1) prawa dostępu do sądu, 2) prawa do rzetelnego postępowania, czyli odpowiedniego ukształtowania postępowania przed sądem (opartego o właściwą procedurę, uczciwego i publicznego procesu, z uczestnictwem podmiotu w gwarantującym jego prawa postępowaniu), 3) prawa do wyroku sądowego (uzyskania w rozsądnym terminie rozstrzygnięcia sprawy orzeczeniem sądu), 4) prawa do obrony, 5) prawa do wysłuchania (prawa do informacji, zajęcia stanowiska, rozważenia faktycznych twierdzeń i prawnych roszczeń). Wydaje się, że prawo do wyroku sądowego, prawo do obrony i prawo do wysłuchania mieszczą się w szeroko pojętym prawie do rzetelnego postępowania. Uzupełnieniem treści prawa do sądu jest art. 77 ust. 2 Konstytucji RP, zgodnie z którym ustawa nie może nikomu zamykać drogi sądowej dochodzenia naruszonych wolności lub praw. Artykuł ten normuje prawo do sądu rozumiane jako środek ochrony wolności i praw. Prawo do sądu należy rozumieć jako konstytucyjną zasadę prawa. Prawo do sądu jest zasadą prawa, gdyż jest prawem człowieka, a jednocześnie jest środkiem ochrony wolności praw człowieka i obywatela.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brak obowiązku uzasadnienia i uzasadnienie skrócone a prawo do sądu
Autorzy:
Rzucidło-Grochowska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788200.pdf
Data publikacji:
2014-09-04
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
obowiązek uzasadnienia
uzasadnienie skrócone
prawo do sądu
prawa człowieka
orzecznictwo
Europejski Trybunał Praw Człowieka
justifying a judgement
shortened justification
right to fair trial
right to access to the court
human rights
judicial decisions
European Court of Human Rights
Opis:
The right to fair trial and access to the court is interpreted by European Court of Human Rights in a wide manner. Amongst these rulings, there are numerous judicial opinions, where ECHR addesses the problem of giving grounds for judicial decisions (not mention explicitly in the Convention). Out of that reason we may say that there is possible to notice special element of the general right to due process – right to obtain grounds for judicial decisions. This particular right has many aspects and – at least at the first glance – seems to impose the duty to prepare justifications without exceptions. In practice the situation is yet quite different. ECHR approves some limitations of this duty, that migh arise from different sources. In other words, shortened justifications and lack of the duty to justify may be, under some conditions, compliant with standards set forth by the Convention. The clou of this matter is proportionalization of the justifying process, as well as considering of arguments pro and contra fulfilling maximum standard. Sometimes it is therefore possible that guaranteeing the right to fair trial may be overcome by another values (like promptness of receiving a decision, better governance of judges‘ time and effort, etc.). Considering this issue in a wider perspective, we, hence, cannot try to maximalize one aspects of a standard because, if it may cause obstacles in meeting another elements slocated within it the other rights’ domain.
Źródło:
Studia Prawnicze; 2014, 4 (200); 61-71
0039-3312
2719-4302
Pojawia się w:
Studia Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawa ofiar przestępstw handlu ludźmi w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 roku
Rights of Human Trafficking Crime Victims’ in the Polish Constitution from 1997
Autorzy:
Makarska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22858292.pdf
Data publikacji:
2015-12-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
prawo do rzetelnego procesu
prawo do życia prywatnego
ofiary
prawo do sądu
the right to court
the right to a fair trial
the right to privacy
victims
Opis:
This article presents the rights guaranteed by the Polish Constitution to the victims of human trafficking crime which include: the right to respect of human dignity, the right to court, the right to a fair trial, the right to privacy, the right of children to special care from the state, the right to freedom of expression, the right to free medical treatment.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2015, 10, 12 (2); 35-45
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstytucyjność wyłączenia jawności posiedzeń sądowych w postępowaniu cywilnym – przyczynek do dyskusji
The Constitutionality of Excluding the Openness of Court Sessions in Civil Proceedings – a Contribution to the Discussion
Autorzy:
Kościółek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2197719.pdf
Data publikacji:
2023-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prawo do sądu
prawo do jawnego rozpatrzenia sprawy
jawność posiedzeń sądowych
posiedzenie niejawne
the right to a court
the right to a public hearing of a case
open court sessions
in camera sessions
Opis:
This article is a contribution to the discussion on the constitutionality of examining civil cases in camera. The remarks presented in the article are based on the assumption that the essence of in camera sessions is not compliant with the constitutional right to an open examination of the case, which – being a component of the right to a properly shaped court procedure, co-creates the content of the right to a court. These sessions are the most far-reaching form of limiting, or rather excluding, openness of court sessions – both in its external and internal aspect. Therefore, the article attempts to assess the use of in camera sessions considering acceptable exceptions to the public nature of court sessions. Finally, reference was made to a party’s right to consideration of a case without undue delay, which also co-creates the right to a court.
Niniejszy artykuł stanowi przyczynek do dyskusji na temat konstytucyjności wybranych przypadków rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy cywilnej na posiedzeniu niejawnym. Przedstawione w opracowaniu uwagi opierają się na założeniu, że istota posiedzeń niejawnych nie daje się pogodzić z konstytucyjnym wymogiem jawnego rozpatrzenia sprawy, który – będąc komponentem prawa do odpowiednio ukształtowanej procedury sądowej, współtworzy treść prawa do sądu. Posiedzenia te stanowią bowiem najdalej idącą formę ograniczenia, a właściwie wyłączenia jawności – zarówno w jej aspekcie zewnętrznym, jak i wewnętrznym. Dlatego też w artykule podjęto próbę przeprowadzenia oceny wspomnianych przypadków z perspektywy przesłanek warunkujących dopuszczalności wyłączenia jawności rozprawy. Na koniec zaś odniesiono się do współtworzącego prawo do sądu wymogu rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 2(72); 207-217
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada sprawnej egzekucji sądowej jako element efektywnego wymiaru sprawiedliwości
The principle of efficient court enforcement as an element of effective execution of justice
Autorzy:
Derlatka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046514.pdf
Data publikacji:
2020-10-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
egzekucja sądowa
przewlekłość postępowania
zasada dyspozycyjności
zasada formalizmu
prawo do sądu
court enforcement
excessive length of proceedings
principle of availability
the principle of formalism
the right to a court
Opis:
Zasada efektywnej ochrony sądowej stanowi element unijnego porządku prawnego, systemu konwencyjnego oraz występuje w systemach krajowych. Podstawowym elementem skutecznej ochrony prawnej jest prawo do sądu (art. 47 zd. 1 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej, art. 6 ust. 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności). Zasada sprawnej egzekucji stanowi istotę prawa do sądu. Sprawna egzekucja sprzyja pogłębianiu zaufania obywateli do organów wymiaru sprawiedliwości. Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego wykonanie orzeczenia jest integralną częścią procesu. Postępowanie rozpoznawcze stanowi tzw. „fazę wstępną”, zaś egzekucja służy właściwej realizacji efektywnej ochrony sądowej. Postępowanie egzekucyjne służy zaspokojeniu roszczeń wierzyciela, których nie udało mu się uzyskać dobrowolnie. Zasada sprawnej egzekucji w pełni realizuje interes wierzyciela, nie zaś dłużnika. Egzekucja sądowa, stanowiąca istotę postępowania egzekucyjnego, powinna przebiegać w sposób sprawny i szybki. Sprawność egzekucji gwarantują stosowane przez organy egzekucyjne, tj. komornika oraz sąd, środki przymusu przewidziane w ustawie procesowej. Zasada prawa do sądu (art. 45 ust. 1 Konstytucji RP) oraz zasada demokratycznego państwa prawnego (art. 2 Konstytucji RP) chronią egzekucję prawomocnych wyroków. Postępowanie egzekucyjne wyróżnia działanie dwóch naczelnych zasad postępowania cywilnego, tj. zasady formalizmu oraz dyspozycyjności.
The principle of effective judicial protection constitutes an element of the EU law, the Convention system and is found in national systems. The right to a court is a fundamental element of effective legal protection (Article 47/1 of the Charter of Fundamental Rights of the European Union, Article 6, Paragraph 1 of the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms). The principle of effective enforcement is the essence of the right to a court. Efficient execution enhances citizens’ confidence in the law. According to the Constitutional Court, the execution of a court ruling is an integral part of the trial. Examination proceedings constitute the so-called “preliminary stage”, and the execution serves the proper implementation of effective judicial protection. Enforcement proceedings serve the fulfillment of the creditor’s claims, which he has not been able to obtain on a voluntary basis. The principle of effective enforcement fully serves the interests of the creditor, not the debtor. Court enforcement, which is the essence of enforcement proceedings, should be conducted in a fast and efficient manner. The efficiency of enforcement is ensured by enforcement bodies, i.e. bailiffs and courts, coercive measures provided for by the law of civil procedure. The principle of the right to a court (Article 45, Paragraph 1 of the Constitution of the Republic of Poland) and the principle of democratic rule of law (Article 2 of the Constitution of the Republic of Poland) protect the execution of final judgments. Enforcement proceedings is distinguished by the operation of two main principles of civil proceedings, i.e. the principle of formalism and availability.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 3; 119-138
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyłączenie stosowania art. 1481 § 3 Kodeksu postępowania cywilnego w świetle konstytucyjnego wymogu jawnego rozpatrzenia sprawy
Exclusion of Article 148 (1) § 3 of the Code of Civil Procedure in the Light of the Constitutional Right to an Open Hearing
Autorzy:
Kościółek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32083683.pdf
Data publikacji:
2024-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
the right to a court
the right to a public hearing of a case
open court sessions
closed sessions
motion to be heard in a trial
prawo do sądu
prawo do jawnego rozpatrzenia sprawy
jawność posiedzeń sądowych
posiedzenie niejawne
wniosek o wysłuchanie na rozprawie
Opis:
The purpose of this study is to analyze the constitutionality of the provisions excluding the application of Art. 148 (1) § 3 of the Civil Procedure Code – i.e. Art. 505 (1a) and 205 (5) § 1 (1), added by the Act of 9 March 2023 amending the Civil Procedure Code and certain other acts. These provisions deprive a party of the right to submit a motion that allows preventing a case from being heard at a closed session pursuant to Art. 148 (1) § 1. This occurred in cases in which a preparatory hearing was scheduled but the dispute was not resolved, and in cases heard in simplified procedure, where the value of the subject matter of the dispute does not exceed PLN 4,000. These changes make it even more difficult to defend the thesis on the constitutionality of hearing the case in accordance with Art. 148 (1) § 1.
Celem niniejszego opracowania jest analiza konstytucyjności przepisów wyłączających stosowanie art. 148 (1) § 3 KPC w postępowaniu cywilnym – tj. art. 505 (1a) i art. 205 (5) § 1 (1) KPC, dodanych na mocy ustawy z 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw. Przepisy te pozbawiają stronę uprawnienia do złożenia wiążącego dla sądu wniosku, który pozwala zapobiec rozpoznaniu sprawy na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 148 (1) § 1 KPC. Doszło do tego w sprawach, w których wyznaczono posiedzenie przygotowawcze, w toku którego nie udało się rozwiązać sporu, oraz w sprawach rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym, w których wartość przedmiotu sporu nie przekracza czterech tysięcy złotych. Zmiany te sprawiają, że coraz trudniejsza staje się obrona tezy o zgodności rozpoznania sprawy w trybie art. 148 (1) § 1 KPC z konstytucyjnym wymogiem jawnego rozpatrzenia sprawy.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2024, 2(78); 79-89
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ograniczenia dopuszczalności złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy przed sądem administracyjnym
Limitations on the admissibility of submitting an application for granting the right to assistance
Autorzy:
Talaga, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/926645.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
right to a fair trial
admission of application for the right to assistance
exemption from court costs
court-appointment of legal representative
evident groundlessness of the complaint
Opis:
The right to a fair trial remains a common heritage of European legal culture. Such a standard has been guaranteed under the functioning system of human rights. Equally, the right to a fair trial was confirmed in the Constitution of the Republic of Poland. It does not mean unlimited access to justice without bearing the costs of the initiated proceedings. As a result, mechanisms were created to bear the costs of proceedings and to release certain categories of citizens from such an obligation. In proceedings before administrative courts, it is possible to apply for the right to assistance in order to maintain the right to judicial control of public administration activities. However, the relevant request from the person involved is subject to certain formal requirements. Among other things, it should be submitted using the appropriate official form, and the information contained therein may also indicate the manner in which the request was submitted. An application for granting the right to assistance may be submitted in the course of court proceedings or before their initiation. However, such a statutory definition of the moment for submitting an application for the right to assistance requires clarification. In fact, such a requestcannot be made before the individual has been entitled to submit the appropriate appeal to the administrative court. Failure to comply with such a requirement results in the fact that the application submitted for the right to assistance does not generate any legal effects. A person applying for aid from the state is not yet obliged to bear court costs. There is also no need to provide such persons with professional legal assistance in proceedings before administrative authorities. This situation makes it impossible to grant the right to assistance due to the systemic limitations. In effect, such a procedure under the application for granting the right to assistance is discontinued as being deemed redundant. Moreover, premature submission of an application for the right to assistance may also reveal additionally that the substantive examination of the complaint or objection is inadmissible.
Źródło:
Studia Prawa Publicznego; 2020, 4, 32; 87-108
2300-3936
Pojawia się w:
Studia Prawa Publicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uczestnicy wielopodmiotowych postępowań sądowoadministracyjnych
Participants in Administrative Court Proceedings in Multi-Stakeholder Proceedings
Autorzy:
Polanowski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014410.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Fundacja Inicjatyw Akademickich
Tematy:
administrative court proceedings
participants in administrative court proceedings
the right of access to court
the right to be heard without unreasonable delay
minimising the costs of proceedings
postępowanie sądowoadministracyjne
uczestnicy postępowania
prawo dostępu do sądu
prawo do rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki
minimalizacja kosztów postępowania
Opis:
Artykuł ma charakter koncepcyjny i dotyczy problematyki stosowania przepisów dotyczących udziału uczestników w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Główna teza opracowania opiera się na stwierdzeniu, że osoba, która jako strona postępowania administracyjnego była zawiadamiana na podstawie art. 49a k.p.a. o czynnościach organu poprzez publiczne ogłoszenie, może stać się uczestnikiem postępowania sądowoadministracyjnego po spełnieniu warunku określonego w art. 33 § 1a p.p.s.a. Teza pomocnicza wyraża się w twierdzeniu, że względy ekonomiki procesowej przemawiają za przyjęciem takiego ograniczenia uprawnień wskazanych podmiotów, które nie będzie naruszać istoty ich prawa do sądu oraz nie będzie utrudniać realizacji tego prawa stronom i pozostałym uczestnikom postępowania. Celem artykułu jest więc wykazanie, że art. 49a k.p.a. stanowi jeden z „przepisów szczególnych”, o jakich mowa w art. 33 § 1a p.p.s.a. Przyjęta argumentacja opiera się na założeniu, że interpretacja powyższych przepisów powinna uwzględniać zarówno wymagania wynikające z prawa dostępu do sądu, jak i prawa do rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki oraz konieczność minimalizacji kosztów postępowania. Opisane zagadnienie, oparte na badaniach o zasięgu krajowym, ma istotne znaczenie dla praktyki i nie zostało dotychczas szerzej omówione w doktrynie.
This article is conceptual in nature and addresses the application of the rules on the participation of participants in administrative court proceedings. The main thesis of the paper is based on the statement that a person who, as a party to administrative proceedings, was notified, pursuant to Art. 49a of the Administrative Procedure Code, of the activities of an authority by public announcement, may become a participant in administrative court proceedings after fulfilling the condition specified in Art. 33 § 1a of the Law on Administrative Courts Proceedings. The subsidiary thesis is that reasons of procedural efficiency require the adoption of such a limitation of the rights of the designated entities that will not infringe the essence of their right to a court and will not impede the exercise of that right by the parties and other participants to the proceedings. The purpose of this paper is to provide that Art. 49a of the Code of Administrative Procedure is one of the “special provisions” referred to in Art. 33 § 1a of the Law on Administrative Courts Proceedings. The reasoning adopted is based on the assumption that the interpretation of the above provisions should take into account both the requirements arising from the right of access to court and the right to be heard without unreasonable delay and the need to minimise the costs of proceedings. The described issue, based on national research, is of significant importance for practice and have not yet been discussed in more detail in the doctrine.
Źródło:
Przegląd Prawa Administracyjnego; 2020, 3; 123-143
2545-2525
2657-8832
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Administracyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ograniczony krąg uczestników w postępowaniu wieczystoksięgowym a realizacja prawa do sądu
A limited group of participants in land and mortgage register proceedings and the exercise of the right to court
Autorzy:
Kowalik, Emil Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395750.pdf
Data publikacji:
2021-07-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
księgi wieczyste
postępowanie wieczystoksięgowe
uczestnik postępowania
prawo do sądu
Konstytucja RP
Land and mortgage registers
land and mortgage register proceedings
participant in proceedings
the right to a court
the Constitution
Opis:
Odpowiednio ukształtowane relacje pomiędzy organami państwa a obywatelem oraz pomiędzy obywatelami mają bezpośrednie przełożenie na prawidłowe funkcjonowanie organizmu państwowego. Często podnoszony jest zarzut, że wyrażony w art. 6261 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego ograniczony krąg uczestników postępowania wieczystoksięgowego oraz wywodzący się z art. 6268 § 2 K.p.c. ograniczony zakres kognicji sądu w tym postępowaniu narusza konstytucyjną zasadę prawa do sądu. Przedmiotem zainteresowania autora artykułu jest wpływ ograniczonego kręgu uczestników w postępowaniu wieczystoksięgowym na zapewnienie podmiotom uczestniczącym na rynku nieruchomości prawa do sądu i gwarancji rzetelnego prowadzenia postępowania przed nim.
Properly shaped relations between state bodies and citizens as well as between citizens have a direct impact on the proper function of the state as an organism. The objection is often raised that, expressed in Art. 6261 § 2 of the Code of Civil Procedure, a limited group of participants in land and mortgage register proceedings and derived from art. 6268 § 2 of the Code of Civil Procedure limited the scope of the court’s jurisdiction in these proceedings violate the constitutional principle of the right to a fair trial. The subject of this article is the discussion of the influence of a limited group of participants in the land and mortgage register proceedings to provide entities participating in the real estate market with the right to a court and guarantees of fair conduct of proceedings before him.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2021, 2; 103-119
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kompetencja sądu administracyjnego do uznania w wyroku uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa
Competence of the administrative court to recognize in its judgment the right or obligation arising from the provisions of law
Autorzy:
Ciesielska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911182.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
administrative court proceedings
complaint to the administrative court
other acts or actions related to public administration
recognition of the right or obligation arising from the provisions of law
Opis:
The purpose of the article is to present the competence of the administrative court indicated in Article 146 § 2 of the Act of 30 August 2002 – the Law on proceedings before administrative courts (LPAC). In accordance with this provision, in matters concerning complaints against an Act or an action related to public administration referred to in Article 3 § 2 point 4 of the LPAC, the court may recognize in its judgment a right or an obligation arising from the provisions of law and may issue a relevant decision in the matter if it first annuls the act or declares that the action is with no legal effect pursuant to Article 146 § 1 of the LPAC. It must be emphasized however, that Article 146 § 2 of the LPAC is not an independent basis for issuing a judgment and the doctrine often presents differing views. It should be assumed that the court may recognize the right or the obligation of an individual that arises from the provisions of law if the nature of the case permits doing so and when the facts and the legal framework of the case do not raise reasonable doubts. Unfortunately, judicial case studies show that this possibility is rarely used. Furthermore, courts encounter numerous problems in applying Article 146 § 2 of the LPAC, most probably because of the huge controversy regarding this procedural institution. Firstly, there is no consensus as to the function of the judicial decision based on the provision in question, and the interpretation of its facultative nature is also problematic. In the author’s opinion administrative courts should use the competence referred to in Article 146 § 2 of the LPAC more frequently. Such a change of practice would increase the effectiveness of judicial review of public administration as well as will enhance the level of protection of individual rights. The article also contains some interesting examples of the application of Article 146 § 2 of the LPAC.
Źródło:
Studia Prawa Publicznego; 2019, 4, 28; 27-51
2300-3936
Pojawia się w:
Studia Prawa Publicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Gloss for the Judgement of the Constitutional Tribunal of November 10, 2009, File Ref. No. P88/08
Autorzy:
Zarzycki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804772.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
formal requirements
a bankrupcy petition
professional representatives
protection of the debtor
right to court
Opis:
The presented gloss, addressing the judgement of the Constitutional Tribunal, file ref. no. P88/08, issued on November 10, 2009, concerning the decision under art. 28 para. 1 of the act of 28 February 2003 (Bankruptcy and Reorganisation Law) [referred to as BRL] as regards the debtor who is not using an advocate or legal counsel, demonstrates inconsistency of art. 28 para. 1 of the above law with art. 45 and art. 32 para. 1 of the Constitution. The Speaker of the Sejm, Public Prosecutor General and the Research and Analysis Bureau have presented their positions approving the compliance of art. 28 para. 1 BRL with art. 32 para. 1 and art. 45 para. 1 of the Constitution. The Constitutional Tribunal draws attention to numerous formal requirements, especially concerning the bankruptcy petition filed by the debtor. The Tribunal argues that the right to trial may be infringed not only directly, but also indirectly as a result of the procedural requirements being formed by the legislator in the manner which makes the initiation of the proceedings excessively difficult. Subsequently, the Tribunal points out that excessive strictness connected with considerable formalism of petitions for bankruptcy does not fulfil a compensatory function, and does not satisfactorily protect the debtor and his undertaking. In the context of professional representatives, the Tribunal expresses its position on the professional skills that assure professional legal service in court proceedings. The Constitutional Tribunal drew a distinction between debtors having a professional representative and debtors acting on their own, by defining a relevant feature that allows to separate a group, as a consequence the provision in question does not fulfil the constitutional requirements in art. 45 para. 1 of the Constitution. As regards art. 32 of the Constitution, the Constitutional Tribunal presents the view that with considerable complexity and strictness connected with the lack of representation, in a concrete case the constitutionally guaranteed rights may be infringed. As part of the judgement of the Constitutional Tribunal, a separate statement was made in the part concerning the compliance of art. 28 BRL with art. 45 para. 1 of the Constitution. The presented gloss shares the argumentation observed by the Constitutional Tribunal, at the same time considering the public interest, negative results of the late submission of the bankruptcy petition, pointing to the legislator that greater protection of entrepreneurs debtors may be considered.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 3; 121-134
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 41

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies