Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "reformers" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Biblioteka Klasztoru OO. Reformatorów w Łąkach na Pomorzu
Autorzy:
Piszcz, Edmund
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048523.pdf
Data publikacji:
1961
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
biblioteka
klasztor
Pomorze
ABMK
reformatorzy
library
monastery
Pomerania
reformers
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1961, 2, 1-2; 207-226
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
XVIII wieczny fresk na łuku tęczowym byłego kościoła reformatów pod wezwaniem św. Kazimierza przy ul. Bernardyńskiej 15 w Lublinie
18th century fresco on the rainbow arch of the former St. Kazimierz’s church at Bernardyńska 15 street in Lublin
Autorzy:
Janus, K.
Janusz, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/390411.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
browar
klasztor oo. Reformatów
polichromia
brewery
Reformer’s monastery
polychromy
Opis:
Streszczenie: Praca przedstawia zapomniane od kilkuset lat malowidło sakralne znajdujące się na łuku tęczowym byłego kościoła św. Kazimierza klasztoru oo. Reformatów. Malowidło to wykonane w technice fresku zachowało się pod kilkoma warstwami malatury (zarówno współczesnej jak i XIX wiecznej). Zachowało się zapewne dzięki „niewygodnej” lokalizacji do adaptacji na cele przemysłowe. Pomieszczenie było wykorzystywane jako magazyn, świetlica, czy obecnie jako składzik mieszkańców i suszarnia. Obecne funkcja pomieszczenia jest całkowicie nieadekwatna do dzieła znajdującego się na ścianie.
The paper presents a sacred painting located on the road arch in St. Kazimierz Church in Lublin, which was forgotten for hundreds of years. The fresco was covered by several layers of paints dated from XIX and XX century. It survived likely because the space was too difficult for adaptation as an industry space. The space was used as a storage or a meeting room. Currently it works as a storeroom and a drying room for people living in the building. The present function is utterly incompatible with surrounding work of art you can see on the wall.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2010, 6, 1; 23-29
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niepokorne – buntowniczki, reformatorki, aktywistki, czyli kobiety dokonujące transformacji rzeczywistości (Różne opcje i alternatywy. Refleksje osobiste)
Rebellious – Rebels, Reformers, Activists, or Women Transforming Reality (Different Options and Alternatives. Personal Reflections)
Autorzy:
Malinowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40693214.pdf
Data publikacji:
2016-10-23
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
kobiety
buntowniczki
reformatorki
akywistki
women
rebellious girls
women reformers
activists
Źródło:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny; 2016, 11; 13-17
1896-1819
2391-5145
Pojawia się w:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agnotologia pedagogiczna. Zarys problematyki. Trzy subiektywne opowieści
An Outline of Pedagogical Agnotology. Three Subjective Tales
Autorzy:
Kwieciński, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/915662.pdf
Data publikacji:
2020-01-06
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
agnotology
pedagogy of ignorance
risk of error of main reformers of education
Opis:
The term „agnotology” was introduced by Robert Proctor. Agnotology is the study on the spread of ignorance, its social scope and impact, causes and effects. The author tried to analyze whether it is possible that ignorance is disseminated by schools, the principal institution of the Enlightenment, i.e. not only of equipping invididuals with broad knowledge, but of taking care of each individual’s ability to judge (critical thinking). The author discusses three examples of deliberate structural changes to indicate that school „reforms” may bring about effects opposite to the intended ones, have an offside effect of belated imitation and widespread side effects, which destroy the entire education system.
Źródło:
Studia Edukacyjne; 2017, 46; 23-38
1233-6688
Pojawia się w:
Studia Edukacyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mistrz Jan Hus – słowiański prekursor Reformacji. Spór o prawdę?
Master Jan Hus – the Slavic Precursor of the Reformation. A Dispute about the Truth?
Autorzy:
Górka, Leonard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480256.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
konsekwencje
odnowa Kościoła
propozycje
reformatorzy religijni
consequences
Church renewal
proposals
religious reformers
Opis:
W artykule przedstawione zostały myśl oraz działalność średniowiecznego reformatora czeskiego, mistrza Jana Husa, na tle historycznego i doktrynalnego kontekstu życia kościelnego. W szczególny sposób wyakcentowano idee, które Hus przedstawił w swoim sztandarowym dziele teologicznym De Ecclesia, jak również oskarżenia stawiane mu na Soborze w Konstancji. Dzisiaj możemy postawić tezę, że tragiczna historia mistrza Jana Husa oraz jego doktryna eklezjologiczna stoją pomiędzy Kościołami poreformacyjnymi i Kościołem rzymskokatolickim, tworząc wspólne dziedzictwo. Myśl eklezjologiczna Jana Husa, ukazana w kontekście ówczesnych postaw teologiczno-doktrynalnych oraz przez pryzmat krytyki nadużyć w życiu chrześcijańskim, uzasadnia potrzebę reformy Kościoła, szukania przyczyn rozłamów, a także konieczności naprawy życia moralnego kleru i wierzących. W artykule postawiono również pytanie: czy w ocenie myśli i działań mistrza Jana Husa chodzi o obronę jego przynależności konfesyjnej, czy też o poszukiwanie prawdy?
The article presents the thinking and activity of the medieval Czech reformer, master Jan Hus, against the background of the historical and doctrinal context of ecclesiastical life. The ideas exposed by Hus in his theological work De Ecclesia, as well as the accusations against him at the Council of Constance, have been pointed up in a special way. Today, we can make an argument that the tragic history of master Jan Hus and his ecclesiological doctrine stand between the reformate Churches and the Roman Catholic Church, forming a common heritage. The ecclesiological thinking of Jan Hus, shown in the context of contemporary theological and doctrinal attitudes as well as in the perspective of criticizing abuse in Christian life, justifies the need to reform the Church, to search for the causes of divisions, and the need to renew the moral conduct of clergy and common believers. The article also poses a question: is the assessment of reasoning and activity of Jan Hus pointing to the defense of his confessional affiliation, or about seeking the truth?
Źródło:
Nurt SVD; 2019, 1; 191-205
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O Kościele katolickim bez namaszczenia
Autorzy:
Drozdowicz, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546283.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
Kościół katolicki
bez namaszczenia
refromy
filozofowie
byli księża
Catholic Church
no anointing
reformers
philosophers
ex-priests
Opis:
In these considerations, I refer to examples of such a statement about the Catholic Church without anointing, which is not only a testimony of a lack of faith in his help in achieving salvation, but also a deep conviction that he is affected by serious illnesses. This expression was differently motivated, and it had and has very diverse consequences – both for those expressing their words and for the addressees. In each case, however, it meant and signifes the specifc votum of the former separatum towards the Catholic Church, and put in the role of complicit all those who, despite revealing serious ills, agree to remain in this community, and even express their tacit acceptance of the irregularities occurring in it.
Kościół katolicki nie jest jedyną instytucją wrażliwą na to, co się o nim mówi oraz jak się o nim mówi. W tym jednak przypadku ma to szczególnie duże znaczenie, bowiem wiąże się nie tylko z budowaniem lub rujnowaniem jego pozycji społecznej, ale także z wiązaniem przez członków tej wspólnoty nadziei na takie życie, które będzie pozbawione nieszczęść i niedogodności tego świata, a mówiąc językiem wierzących – na zbawienie duszy. Stąd formułowana przez Ojców Kościoła (takich jak św. Augustyn czy św. Cyprian) i powtarzana później przez wieki z namaszczeniem zasada: „poza Kościołem nie ma zbawienia”.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2018, 1/267
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zanik obecności zakonników franciszkańskich w diecezji sandomierskiej po 1864 roku
The disappearance of the presence of Franciscan monks in the Sandomierz diocese after 1864
Autorzy:
Prejs, Roland
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1602549.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kasata klasztorów
diecezja sandomierska
bernardyni
franciszkanie
reformaci
dissolution of monasteries
Diocese of Sandomierz
Observantes (Bernardines)
Conventual Franciscans
Reformers Franciscans
Opis:
Władze carskie dokonały w 1864 r. kasaty klasztorów w Królestwie Polskim. W diecezji sandomierskiej zostały skasowane klasztory: Bernardynów w Kazanowie, Opatowie i Radomiu, Franciszkanów konwentualnych w Smardzewicach i Zawichoście oraz Franciszkanów-Reformatów w Rytwianach, Sandomierzu i Solcu. Nie został skasowany klasztor Bernardynów w Paradyżu (Wielkiej Woli). W 1870 r. władze carskie przesiedliły Reformatów z klasztoru w Jędrzejowie (diecezja kielecka) do klasztoru w Wysokim Kole. Tak więc na terenie diecezji ostatecznie były dwa klasztory franciszkańskie zachowane od kasaty: Bernardynów w Paradyżu i Reformatów w Wysokim Kole. Liczba zakonników systematycznie się zmniejszała z powodu zgonów, zakazu przyjmowania nowicjuszy oraz przechodzenia niektórych zakonników do pracy duszpasterskiej w parafiach. To sprawiło, że klasztor w Wysokim Kole przestał istnieć z chwilą śmierci ostatniego zakonnika w 1891 r., a klasztor w Paradyżu został za-mknięty w 1893 r. W 1899 r. zmarli dwaj dawni bernardyni, którzy w tym czasie byli już se-kularyzowani i pracowali w duszpasterstwie parafialnym jako księża diecezji sandomierskiej. Na nich zakończyła się obecność dawnych zakonników, którzy zostali sekularyzowani. Przy kościołach klasztorów skasowanych w 1864 r. władze carskie zostawiały jednego lub dwóch zakonników dla odprawiania nabożeństw. Ostatni z takich zakonników zmarł w 1911 r. i z tą chwilą zakończyła się obecność zakonników franciszkańskich w diecezji sandomierskiej.
Tsarist authorities dissolved monasteries in the Kingdom of Poland in 1864. The monasteries of the Observantes (Bernardines) in Kazanów, Opatów and Radom, the Conventual Fran-ciscans in Smardzewice and Zawichost and the Reformers Franciscans in Rytwiany, Sandom-ierz and Solec were closed in the diocese of Sandomierz. The Observante (Bernardine) monastery in Paradyż (Wielka Wola) was not closed. In 1870, the tsarist authorities relocated the Reformers Franciscans from the monastery in Jędrzejów (Kielce diocese) to the monastery in Wysokie Koło. Thus, in the diocese there were ultimately two Franciscan monasteries preserved from dissolution: the Bernardines in Paradyż and the Reformers Franciscans in Wysokie Koło. The number of monks systematically decreased, mainly due to deaths, the ban on admitting novices and the transfer of some monks to pastoral work in parishes. This meant that the monastery in Wysokie Koło ceased to exit along with the death of the last monk in 1891, and the monastery in Paradyż was shut in 1893. In 1899, two former Bernardines died, who at that time were secularised and worked in the parish ministry as priests of the Sandomierz diocese. The presence of former religious who had been secularised ended there. At the churches of the monasteries closed in 1864, the tsarist authorities left one or two monks to celebrate the services. The last of such friars died in 1911, and that is when the presence of Franciscan friars in the diocese of Sandomierz ended.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 115; 337-358
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies