Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rak płaskonabłonkowy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Histopatologia i zmiany przedrakowe w raku krtani
Autorzy:
Kaczmarczyk, Dariusz
Bruzgielewicz, Antoni
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401940.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zmiany przedrakowe
rak płaskonabłonkowy
zalecenia
Opis:
Carcinoma of the larynx is the one of the most common malignant deaseases. Squamouscell carcinoma are 95% of the laryngeal malignancy, the other malignant neoplasmsconsist only 5% of them. In this study we present morphological and histopathologicaltypes of the SSC of the larynx, the clinical and histopathological menagement of theprecancerous lesion and the treatment recomendations.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2014, 3, 3; 132-139
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mnogie pierwotne nowotwory u chorych leczonych z powodu płaskonabłonkowego raka przełyku
Autorzy:
Dranka-Bojarowska, Daria
Lewiński, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392090.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
drugi pierwotny nowotwór (SPTs)
rak płaskonabłonkowy przełyku
Opis:
Płaskonabłonkowy rak przełyku jest powiązany z podwyższonym ryzykiem wystąpienia innych pierwotnych nowotworów złośliwych, głównie w obrębie głowy i szyi, ale także w substytucie przełyku wykonanym z żołądka. Częstsze rozpoznawanie mnogich pierwotnych nowotworów związanych z rakiem przełyku (zarówno synchronicznych, jak i metachronicznych) wynika z dłuższego okresu obserwacji chorych po radykalnym leczeniu z powodu raka przełyku oraz z wysokiej jakości postępowania diagnostycznego zarówno przed, jak i pooperacyjnego. W przedstawionej pracy dokonano przeglądu piśmiennictwa oraz opisano podstawy molekularne powstawania mnogich pierwotnych nowotworów związanych z rakiem płaskonabłonkowym przełyku.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 5; 38-41
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kliniczno-patologiczne badanie nowotworów jamy nosowej i zatok przynosowych
Autorzy:
Joshi, Ankita
Behera, Subrat
Malik, Junaid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398992.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
histopatologia
niedrożność nosa
rak płaskonabłonkowy
zmiana nowotworow
Opis:
Wprowadzenie: W praktyce klinicznej często napotyka się rozmaite łagodne i złośliwe nowotwory jamy nosowej i zatok przynosowych. Wszystkie masy w obrębie nosa i zatok charakteryzują się podobnym obrazem klinicznym i symptomatologią. W związku z tym nie jest możliwe określenie choroby podstawowej na podstawie obrazu klinicznego. Rozpoznanie wymaga: dokładnego wywiadu, badania klinicznego, odpowiednich badań obrazowych oraz szczegółowej oceny histopatologicznej.Cel: Celem niniejszego badania, prowadzonego w ośrodku trzeciego stopnia referencyjności w stanie Odisha, było sklasyfikowanie różnych rodzajów łagodnych i złośliwych zmian przyjmujących postać mas w jamie nosowej i zatokach przynosowych oraz scharakteryzowanie ich profilu kliniczno-patologicznego.Metody: Do badania prospektywnego, prowadzonego w ciągu 24 miesięcy (wrzesień 2013–wrzesień 2015), włączono 120 przypadków mas nowotworowych w obrębie jamy nosowej i zatok. Wszystkie przypadki poddano analizie kliniczno-patologicznej. Wstępne rozpoznanie formułowano po przeprowadzeniu oceny klinicznej i badań radiologicznych, zaś ostatecznego rozpoznania dokonywano w oparciu o badanie histopatologiczne.Wyniki: Liczba zmian łagodnych była większa niż złośliwych (odpowiednio: 66,66% i 33,33%). W grupie badanej znaleźli się pacjenci ze wszystkich grup wiekowych, przy czym średnia wieku w momencie prezentacji wynosiła 29,5 lat dla nowotworów łagodnych i 50,25 lat dla nowotworów złośliwych. Stosunek mężczyzn do kobiet to 3:1 w przypadku nowotworów łagodnych i 1,7:1 w przypadku nowotworów złośliwych. Wśród łagodnych zmian obserwowanych w naszym badaniu największą częstością występowania charakteryzowały się naczyniakowłókniaki, które stanowiły 37,5%. W przypadku zmian złośliwych najczęściej obserwowano raka płaskonabłonkowego, który stanowił 67,5%. Rak jamy nosowej stanowił 70% wszystkich zmian złośliwych. Dolegliwościami najczęściej zgłaszanymi przy prezentacji były: niedrożność nosa (91,6%), okresowe krwawienie (69,16%) i wysięk z nosa (58,3%).Wniosek: Stwierdziliśmy, że w celu prawidłowej oceny patologicznej masy w obrębie jamy nosowej i zatok przynosowych konieczne jest jednoczesne wykonanie badania klinicznego, radiologicznego i histopatologicznego. Choć badanie histopatologiczne we wszystkich przypadkach zapewnia potwierdzenie rozpoznania, techniką diagnostyczną umożliwiającą prawidłową i szybką interwencję staje się badanie immunohistocytochemiczne.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 1; 28-35
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związek stadium zaawansowania klinicznego raka jamy ustnej z ekspresją markerów immunohistochemicznych
Autorzy:
Świątkowski, Wojciech
Rahnama, Mansur
Tomaszewski, Tomasz
Bigas, Mariola
Świątkowska, Agnieszka
Łobacz, Michał
Wallner, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393183.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak jamy ustnej
markery nowotworowe
rak płaskonabłonkowy
markery proliferacyjne
Opis:
Cel. Celem pracy jest ocena zależności pomiędzy ekspresją wybranych markerów białkowych: p53, EGFR, PCNA, p44/42 a stopniem zaawansowania klinicznego nowotworów jamy ustnej. Materiał. 48 pacjentów z Katedry i Kliniki Chirurgii Stomatologicznej i Szczękowo-Twarzowej, ze zdiagnozowanym nowotworem jamy ustnej. Grupę kontrolną stanowiło 10 pacjentów ze zdiagnozowaną leukoplakią jamy ustnej. Metody. Analizę immunohistochemiczną wykonano z użyciem systemu DAKO K5007 Cat - Dako REAL ™ Detection System, Peroxidase DAB +, Rabbit / Mouse. Wyniki. Na podstawie analizy statystycznej wykazano znamienne korelacje pomiędzy ekspresją białka p53 oraz stopniem zaawansowania klinicznego nowotworu. Nie stwierdzono istotnej korelacji pomiędzy pozostałymi badanymi markerami a stopniem zaawansowania klinicznego nowotworu jamy ustnej. Wnioski. Poszukiwanie markerów nowotworowych raka jamy ustnej pozostaje wciąż zasadne. Rozpoznanie miarodajnych markerów związanych z rozwojem raka jamy ustnej, mogłoby umożliwić zastosowanie badań przesiewowych populacji w celu wcześniejszego diagnozowania i leczenia nowotworów jamy ustnej.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 6; 17-22
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudności w ocenie zaawansowania raka przewodu słuchowego zewnętrznego – opis przypadku
Autorzy:
Żurek, Michał
Rzepakowska, Anna
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399748.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak płaskonabłonkowy
przewód słuchowy zewnętrzny
petrosektomia boczna
nerw twarzowy
Opis:
Nowotwory przewodu słuchowego zewnętrznego (PSZ) są niezwykle rzadkie, występują z częstotliwością 1–6 przypadków na 1 000 000 pacjentów. Zazwyczaj dotykają osoby w średnim wieku (50–60 lat), równie często kobiety, jak i mężczyzn. Najczęstszym typem histologicznym jest rak płaskonabłonkowy. Celem pracy jest omówienie przypadku raka PSZ u 56-letniej pacjentki leczonej w Klinice Otolaryngologii WUM. Pacjentka zgłosiła się z powodu trwającego od ponad 5 miesięcy szumu w prawym uchu, stopniowego pogorszenia słuchu i okresowego wycieku z prawego ucha. W badaniu otoskopowym uwidoczniono guz w PSZ całkowicie wypełniający jego światło. Wykonano biopsję tkanek guza. Rozpoznano raka płaskonabłonkowego. Następnie wykonano tomografię komputerową kości skroniowych, rezonans magnetyczny głowy i badanie ultrasonograficzne szyi. Na ich podstawie ustalono stopień zaawansowania guza na T3 N0. Zaplanowano zabieg petrosektomii bocznej z elektywną operacją węzłów chłonnych szyi. W czasie resekcji śródoperacyjne badania histopatologiczne potwierdziły naciekanie przez raka przedniej ściany PSZ, jamy bębenkowej, szczytu piramidy kości skroniowej, torebki stawu skroniowo-żuchwowego oraz ślinianki przyusznej. Poszerzono resekcję o staw żuchwowo-skroniowy wraz z głową żuchwy oraz śliniankę przyuszną. Przypadek pokazuje, że badania obrazowe są niezbędne przed planowanym leczeniem operacyjnym, ale rozległość nacieku raka często jest niedoszacowana. Dostępne w literaturze wyniki badań sugerują, że najlepsze rokowania mają chorzy poddani rozległej resekcji, uzupełnionej radioterapią, choć dokładny schemat leczenia nie został do tej pory w pełni ustalony.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 1; 45-50
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie techniki biopsji węzła wartowniczego w laryngologii onkologicznej
Autorzy:
Krawczyk, Przemysław Hubert
Marcin, Braun
Kaczmarczyk, Dariusz
Morawiec-Sztandera, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400388.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
węzeł wartowniczy
biopsja węzła wartowniczego
rak płaskonabłonkowy
elektywna dysekcja szyi
Opis:
Nowotwory głowy i szyi zajmują 6 miejsce pod względem zachorowalności na nowotwory złośliwe na świecie. Skuteczność leczenia tej heterogennej grupy chorób zależy od radykalności zabiegu chirurgicznego oraz obecności przerzutów do węzłów chłonnych, których wykrycie w trakcie postępowania diagnostycznego bywa niemożliwe. Rutynowe wykonywanie elektywnej dysekcji szyi u pacjentów bez klinicznych cech limfadenopatii (cN0) sprzyja wystąpieniu powikłań związanych z zabiegiem i wydaje się być postępowaniem zbyt inwazyjnym u pacjentów z guzami o niskim stopniu zaawansowania (cT1-2). Biopsja węzła wartowniczego jest zabiegiem diagnostycznym pozwalającym na wykluczenie obecności przerzutów do węzłów chłonnych zbierających bezpośredni spływ chłonki z guza pierwotnego. Metoda ta sprzyja ograniczeniu inwazyjności zabiegu operacyjnego, pozwalając na mikroskopową ocenę obecności komórek nowotworowych w układzie chłonnym. Biopsja węzła wartowniczego jest rutynowo wykorzystywana u chorych z czerniakiem skóry i rakiem sutka, a liczne badania potwierdzają jej zastosowanie w leczeniu raka regionu głowy i szyi.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 2; 42-49
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rak płaskonabłonkowy jamy ustnej u kotów - obserwacje własne i przegląd piśmiennictwa
Feline oral squamous cell carcinoma - the own observations and literature review
Autorzy:
Sapierzynski, R.
Cyganska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/860707.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
onkologia weterynaryjna
koty
choroby zwierzat
nowotwory
rak plaskonablonkowy jamy ustnej
wystepowanie
objawy chorobowe
czynniki ryzyka
etiopatogeneza
diagnostyka
rokowanie
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2018, 93, 05
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rak płaskonabłonkowy jamy ustnej kotów - rozpoznawanie i leczenie
Feline oral squamous cell carcinoma - diagnosis and treatment
Autorzy:
Zawlocka-Hutny, E.
Jankowski, M.
Kubiak, K.
Glinska-Suchocka, K.
Spuzak, J.
Bakowska, J.
Borusewicz, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/862170.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
onkologia weterynaryjna
koty
nowotwory
rak plaskonablonkowy jamy ustnej
etiologia
objawy chorobowe
diagnostyka
badania radiologiczne
badania krwi
leczenie
rokowanie
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2015, 90, 01
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ słonecznego promieniowania ultrafioletowego (UV) na powstawanie raków skóry
The effect of solar ultraviolet radiation (UVR) on induction of skin cancers
Autorzy:
Pacholczyk, Marta
Czernicki, Jan
Ferenc, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164405.pdf
Data publikacji:
2016-04-25
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
rak podstawnokomórkowy
promieniowanie UV
czerniak
rak płaskonabłonkowy
uszkodzenia DNA
melanina
Basal cell carcinoma
UV radiation
melanoma
squamous cell carcinoma
DNA damage
melanin
Opis:
Promieniowanie ultrafioletowe (UV) jest fizycznym czynnikiem mutagennym i karcynogennym. Do powierzchni Ziemi dociera ok. 95% promieniowania ultrafioletowego A (UVA) (320–400 nm) i ok. 5% UVB (280–320 nm). Naturalnym czynnikiem ochronnym skóry przed UV jest melanina. Do raków skóry, których rozwój jest związany z długotrwałym narażeniem na promieniowanie UV, zalicza się niebarwnikowe raki skóry (non-melanoma skin cancers – NMSC) – raka podstawnokomórkowego (basal cell carcinoma – BCC) i raka kolczystokomórkowego (squamous cell carcinoma – SCC) oraz czerniaka złośliwego skóry (cutaneous malignant melanoma – CMM). Wysokie ryzyko rozwoju BCC związane jest z ostrą i wielokrotną ekspozycją na UV, powodującą oparzenia słoneczne. Badania molekularne BCC wykazały zaburzenia na szlaku regulacji sygnalizacji komórkowej sonic hedgehog (SHH), które były związane z mutacjami genu supresorowego PTCH1 (protein patched homolog 1). Ryzyko rozwoju BCC jest również związane z polimorfizmem genu receptora melanokortyny-1 (MC1R). Obserwowane w komórkach BCC mutacje genu P53 klasyfikowano jako wtórne zmiany genetyczne. W komórkach SCC mutacje indukowane UV najczęściej dotyczyły genu P53. W rozwoju SCC istotne znaczenie ma zwiększona ekspresja genu enzymu cyklooksygenazy-2 (COX-2). Innym czynnikiem patogenetycznym SCC jest nasilenie syntezy cytokin prozapalnych (czynnika martwicy nowotworu α (tumor necrosis factor α – TNF-α), interleukiny-1 α (IL-1α), IL-1β i IL-6). Obecnie w patogenezie CMM powszechnie uznawana jest rola UVB. W komórkach CMM notowano mutacje w genach: p16 INK4A (cyclin-dependent kinase inhibitor 2A INK4A), genie kodującym cyklinozależną kinazę 4 (cyclin-dependent kinase 4 – CDK4), Ras, PTEN (phosphatase and tensin homolog deleted on chromosome 10) i BRAF (proto-oncogene B-Raf). Mutacje genu BRAF stwierdzano w ok. 50% przypadków CMM. Mutacje genu P53 nie są charakterystyczne dla komórek CMM. Med. Pr. 2016;67(2):255–266
Ultraviolet radiation is a physical mutagenic and cancerogenic factor. About 95% of ultraviolet A (UVA) (320–400 nm) and 5% of UVB (280–320 nm) reach the Earth’s surface. Melanin is a natural skin protective factor against UV radiation. Skin cancers associated with long-term exposure to UV radiation are: basal cell carcinoma (BCC), squamous cell carcinoma (SCC) and cutaneous malignant melanoma (CMM). The high risk of BCC development is related to acute and repeated exposure to UV causing sunburn. Molecular studies of BBC demonstrated disorders in sonic hedgehog (SHH) cell signaling regulation pathway, associated with the suppressor protein patched homolog 1 gene (PTCH1) mutations. The risk of the BCC development is related to the polymorphism of melanokortin-1 receptor gene (MC1R). Tumor P53 gene mutations observed in BCC cells has been classified as secondary genetic changes. In SCC cells UV-induced mutations were mostly related to P53 gene. Increased expression of cyclooxigenase- 2 gene (COX-2) plays a significant role in the development of SCC. Other pathogenetic factors include intensification of the synthesis of pro-inflammatory cytokines (tumor necrosis factor α (TNF-α), interleukin-1 α (IL-1α), IL-1β and IL-6). Currently, the role of UVB has been recognized in the pathogenesis of CMM. In CMM cells the following gene mutations were noted: cyclindependent kinase inhibitor 2A INK4A (p16 INK4A), cyclin-dependent kinase 4 (CDK4), Ras, phosphatase and tensin homolog deleted on chromosome 10 (PTEN) and proto-oncogene B-Raf (BRAF). The BRAF gene mutations were observed in ~50% of CMM cases. Mutations of P53 gene are not characteristic of CMM cells. Med Pr 2016;67(2):255–266
Źródło:
Medycyna Pracy; 2016, 67, 2; 255-266
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Molekularna charakterystyka uszkodzeń chromosomów w liniach komórkowych chłoniaka Hodgkina oraz płaskonabłonkowego raka krtani
Autorzy:
Giefing, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398787.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
płaskonabłonkowy rak krtani
chłoniak Hodgkina
array-CGH
delecje homozygotyczne
geny supresji nowotworowej
Opis:
Z molekularnego punktu widzenia zarówno etap inicjacji, jak i progresji procesu nowotworowego charakteryzuje nadekspresja onkogenów i obniżenie (brak) ekspresji genów supresji nowotworowej. Zmiany ekspresji onkogenów i genów supresorowych nie dotyczą całej ich puli, ale wykazują swoistość wobec typu nowotworu oraz etapu onkogenezy (rozwoju nowotworu). Prawidłowość ta wymaga jednak wielu badań szczegółowych. Celem pracy doktorskiej było pogłębienie wiedzy na temat przebiegu płaskonabłonkowego raka krtani i chłoniaka Hodgkina poprzez wskazanie nowych, dotychczas nieopisanych w literaturze genów supresji nowotworowej inaktywowanych w przebiegu tych nowotworów. Dokonano wyboru dwóch stosunkowo różnych chorób nowotworowych, dostrzegając w nich ewidentne podobieństwo polegające na wysokim poziomie niestabilności chromosomowej, prowadzącym z kolei do dużej liczy aberracji chromosomowych. Skomplikowany obraz cytogenetyczny obu nowotworów z mnogością delecji, amplifi kacji i translokacji, sugeruje potencjalną obecność także mniejszych aberracji, jakimi są delecje homozygotyczne mogące powodować inaktywację genów, w tym genów supresji nowotworowej. Istnieje szereg doniesień dowodzących, że częstym mechanizmem inaktywacji genów supresji nowotworowej są właśnie delecje homozygotyczne. Historycznie, większość klasycznych genów supresji nowotworowej, takich jak CDKN2A (p16) czy RB1, została odkryta właśnie dzięki identyfi kacji delecji homozygotycznych w genomach komórek nowotworowych.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2008, 62, 6; 812-814
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowotwory powiek u psów i kotów
Eyelids neoplasia in dogs and cats
Autorzy:
Sapierzynski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/9881.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Okulistyka Weterynaryjna
Tematy:
okulistyka weterynaryjna
psy
koty
choroby oczu
nowotwory powiek
rak plaskonablonkowy rogowaciejacy
melanocytoma
czerniaki
plamy soczewicowe
gruczolaki z gruczolow Meiboma
chloniaki
brodawczaki
objawy chorobowe
diagnostyka
biopsja aspiracyjna cienkoiglowa
badania histopatologiczne
leczenie
Opis:
Physical and functional abnormalities of the lids or adnexal ocular structures may result in abnormalities of the cornea and subsequently vision. Cancer begins when normal cells start to change and grow uncontrollably, forming a mass called a tumor. Eyelid tumors can be either benign or malignant. The most common malignant eyelid tumors include basal cell carcinoma, sebaceous gland carcinoma, squamous cell carcinoma and malignant melanoma. Cytologic examination of the fine needle aspiration and biopsy samples may reveal a specific type of neoplasm. All cancers from the eyelid and eye globe need to be removed. Histologic examinations of incised masses are recommended.
Źródło:
Okulistyka Weterynaryjna. e-kwartalnik dla lekarzy i studentów weterynarii; 2012, 2
2082-9256
Pojawia się w:
Okulistyka Weterynaryjna. e-kwartalnik dla lekarzy i studentów weterynarii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowotwory powiek u psów i kotów
Eyelids neoplasma in dogs and cats
Autorzy:
Sapierzynski, R.A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/9924.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Okulistyka Weterynaryjna
Tematy:
okulistyka weterynaryjna
psy
koty
choroby oczu
nowotwory powiek
rak plaskonablonkowy rogowaciejacy
naczyniaki krwionosne
naczyniakomiesaki krwionosne miesakowe
melanocytoma
czerniaki
plamy soczewicowe
chloniaki
histiocytoma
brodawczaki
gruczolaki z gruczolow Meiboma
objawy chorobowe
diagnostyka
badanie okulistyczne
biopsja aspiracyjna cienkoiglowa
badania histopatologiczne
Źródło:
Okulistyka Weterynaryjna. e-kwartalnik dla lekarzy i studentów weterynarii; 2014, 3
2082-9256
Pojawia się w:
Okulistyka Weterynaryjna. e-kwartalnik dla lekarzy i studentów weterynarii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies