Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "profilaktyka wtórna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Postępowanie z chorym po zawale serca
Treatment of patient after myocardial infarction
Autorzy:
Niedolaz, Kalina
Hałas, Katarzyna
Kaźmierczak-Dziuk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031836.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
diabetes
management after myocardial infarction
medical therapy
other concomitant diseases
secondary prevention
postępowanie po zawale serca
farmakoterapia
profilaktyka wtórna
cukrzyca
inne choroby współistniejące
Opis:
Coronary artery disease (CAD) or ischaemic heart disease caused by atherosclerosis is the most common form of cardiovascular disease. CAD leads to acute coronary syndrome which is the clinical syndrome caused by new or growing interruption or occlusion of blood supply to a part of the heart, causing heart cells to die and myocardial infarction. Patient after myocardial infarction is at great cardiovascular risk and has high possibility of next cardiovascular incidents, such as myocardial infarction, stroke or cardiovascular death. Correct treatment of patient after myocardial infarction facilitates cardiovascular risk reduction and improves the prognosis. Secondary prevention after myocardial infarction includes non-pharmacological management – modification of life style – and pharmacological treatment. The most important is elimination of risk factors: smoking cessation, proper control of blood pressure, normalization of cholesterol level, reduction of overweight and regular physical activity. Patient awareness and physician commitment are essential for achieving beneficial effects of secondary prevention after myocardial infarction. This paper describes the recommendations for patient after myocardial infarction as far as non-pharmacologic and pharmacologic treatment according to contemporary guidelines are concerned. There are specific situations, such as concomitant diseases: hypertension, diabetes, left ventricle dysfunction and heart failure, chronic kidney disease, chronic obstructive pulmonary disease that require modified approach.
Choroba wieńcowa, czyli choroba niedokrwienna serca na podłożu miażdżycy tętnic wieńcowych, stanowi niezwykle istotny problem kliniczny. Jej bezpośrednim i często nieuchronnym następstwem jest zawał mięśnia serca. Zawał najczęściej jest spowodowany zamknięciem tętnicy wieńcowej w wyniku uszkodzenia blaszki miażdżycowej (jej pęknięcia lub erozji) z następowym wytworzeniem dystalnego zakrzepu i powoduje zniszczenie prawidłowo działającego mięśnia sercowego. Chory po przebytym zawale mięśnia serca należy do grupy pacjentów obciążonych wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym, a więc zagrożony jest wystąpieniem kolejnych incydentów, takich jak zawał, udar mózgu i zgon. Prawidłowe postępowanie po przebytym zawale pozwala na istotną redukcję ryzyka i korzystnie wpływa na rokowanie. Prewencja wtórna po zawale serca obejmuje postępowanie niefarmakologiczne, czyli modyfikację stylu życia, i leczenie farmakologiczne. Największe znaczenie ma wyeliminowanie czynników ryzyka, tj. zaprzestanie palenia papierosów, prawidłowa kontrola ciśnienia tętniczego i normalizacja poziomu cholesterolu, a także redukcja nadwagi i systematyczna aktywność fizyczna. Świadomość pacjentów i zaangażowanie lekarzy są decydujące dla osiągnięcia korzystnych efektów prewencji wtórnej po zawale serca. Artykuł przedstawia zasady, którym powinien podlegać każdy chory po zawale mięśnia serca, uwzględnia zalecenia dotyczące postępowania niefarmakologicznego, wytyczne dotyczące odpowiedniej farmakoterapii według aktualnych standardów. W pracy uwzględniono również zasady postępowania z chorym po zawale w sytuacjach szczególnych, jakimi są choroby współistniejące, takie jak nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, dysfunkcja lewej komory i niewydolność serca, przewlekła choroba nerek, przewlekła obturacyjna choroba płuc.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 3; 186-198
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choroby odzwierzęce w okulistyce. Część I – Toksoplazmozowe zapalenie siatkówki i naczyniówki
Zoonoses in ophthalmology. Part I – Toxoplasmic recurrent retinochoroiditis
Autorzy:
Borkowski ., Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927568.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
Toxoplasma gondii
antagoniści kwasu foliowego
kuracja
leczenie klindamycyną
oczna toksoplazmoza
pyrimetamina
sulfadiazyna
wtórna profilaktyka
zapalenie siatkówki i naczyniówki
Opis:
Inwazja Toxoplasma gondii jest prawdopodobnie najczęściej występującą parazytemią na świecie. Szacuje się, że może być nią zarażona nawet połowa populacji. Ten pasożyt jest oportunistą i rzadko powoduje objawy chorobowe, które są mało specyficzne, łagodne i szybko ustępujące, więc powszechnie się ignoruje istnienie tej choroby. Toksoplazmoza stanowi jednak najczęstszą przyczynę zapalenia tylnego odcinka oka w Polsce. Problem ten w naszym kraju szacunkowo może dotyczyć ok. 300 000 osób. Pomimo że specjaliści okuliści często widzą stare, nieczynne blizny toksoplazmozowe, to czynne ognisko toksoplazmozowe powoduje pewne trudności dotyczące rozpoznania i leczenia. Niniejszy artykuł opracowano w oparciu o najnowsze oraz stare, ale istotne, pozycje literatury i ma on pomóc specjalistom okulistom zrozumieć, diagnozować i leczyć tę chorobę.
Toxoplasma gondii invasion is probably the most common parasitosis in the world. It estimated that up to half of the world population can be infected with it. This parasite is an opportunist and rarely causes disease symptoms that are unspecific, mild and quickly disappearing, so the existence of this disease is widely ignored. However, in Poland toxoplasmosis is the most common cause of posterior segment inflammation and estimated to affect about 300,000 people. Although ophthalmologists often see old, inactive toxoplasmosis scars, an active toxoplasmic lesion can cause some difficulties in diagnosis and treatment. This article is based on the latest and relevant literature to help ophthalmologists understand, diagnose and treat this disease.
Źródło:
OphthaTherapy; 2019, 6, 4; 225-230
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies