Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "post-structuralism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Wstęp do filozofii Jean-François Lyotarda
    Autorzy:
    Słomski, Wojciech
    Czarnecki, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148217.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
    Tematy:
    Deconstruction
    Postmodernism
    Post-structuralism
    Opis:
    There is no doubt that Lyotard’s the most famous achievement is his conception of metanarrative. This concept undermines the credibility of traditional philosophy along with its claim for conceptual clarity, thanks to which we would be able to speak about the world as it “really” appears. Lyotard has pointed out that since the Enlightenment we have lived in an illusion believing in future possibility of coming to fruition of the narrative of the dialectics of Spirit, the emancipation of reason, social progress, etc. While rejecting metanarratives and proposing a limitation to micro-narration instead, Lyotard has established the theoretical foundations of a pluralistic society, seeking solutions of its own problems not by consensus, but by permanent endless disputes. He has presented, in essence, a new image of society as a multiplicity of various subsystems and discourses, none of which can claim to be superior to others. Despite sometimes harsh criticism, there will be only a slight exaggeration in the statement that his concepts have influenced not only the philosophy of the last decades of the 20th century, but indirectly also social reality, since the concept of the pluralistic society is derived directly from the philosophy of modernism. Even if we find that complaints made against Lyotard to be legitimate, we cannot deny that society functioning as Lyotard has desired, would be the society free from the threat of the rebirth of totalitarianism.
    Źródło:
    Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2018, 4(25); 119-142
    1730-0266
    Pojawia się w:
    Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Derrida i Lyotard. Obok siebie
    Autorzy:
    Słomski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148221.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
    Tematy:
    Deconstruction
    Postmodernism
    Post-structuralism
    Opis:
    The present reflections will be devoted to the philosophies of Jacques Derrida and Jean- François Lyotard. We will attempt here to identify differences and similarities both between these two thinkers, and among the philosophical movements which their deliberations have given rise to. In the beginning, it is obviously necessary to make some terminology standardization, because such terms as “deconstructionism,” “post-structuralism” or “postmodernism” are sometimes used in various meanings, and are often the matter at issue. As a consequence of ambiguity of all these concepts, is the fact that individual authors are included either in post-structuralism or postmodernism, even when they have dissented themselves from belonging precisely to those philosophical currents.
    Źródło:
    Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2018, 4(25); 147-155
    1730-0266
    Pojawia się w:
    Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Derrida. Dekonstrukcja i jej konsekwencje
    Autorzy:
    Słomski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148223.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
    Tematy:
    Deconstruction
    Postmodernism
    Post-structuralism
    Opis:
    The purpose of deconstruction is not an understanding of the content of the text in the ordinary sense of the word, but to get to the bottom of everything that the text does not speak about explicitly, and thanks to it, it can lay claim to the truth. While speaking of signs which are rooted in metaphysics, Derrida, in fact, means precisely that the accepted tacit assumption that the text tells us something about the world, and that our task while reading the text is to bring out all there is in it that is directly related to real objects. That assumption can be accepted, and it may determine the way of reading the text only while going through a series of rhetorical procedures including the use of hierarchical conceptual oppositions, often possessing the evaluative character, or ignoring certain contents. Remaining outside the discourse and viewing it as a historical product, deconstruction should determine what and why has been relegated in that discourse to the margins and doomed to oblivion. The deconstructed text turns out to be another myth, moreover, the internally contradictory myth because in its innermost layer, which has just been revealed by deconstruction, denying it what it is trying to express itself.
    Źródło:
    Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2018, 4(25); 175-187
    1730-0266
    Pojawia się w:
    Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wstęp do estetyki Derridy i Lyotarda
    Autorzy:
    Słomski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148218.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
    Tematy:
    Deconstruction
    Postmodernism
    Post-structuralism
    Opis:
    There have been outlined serious discrepancies between philosophies of Derrida and Lyotard on the grounds of deliberations concerning art. Lyotard questions the notion of beauty, demanding a replacement of it with a notion of the sublime, thanks to which artistic creation could also get rid of its constraints. Lyotard argues that beauty is possible thanks to the mimesis of nature, but the mimesis requires observance of the rules. Rejecting the idea of beauty, as a supreme value in art, we reject the necessity of subordinating art to rules, or, in Lyotard’s words, we sacrifice it for the freedom of practical reason.
    Źródło:
    Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2018, 4(25); 143-145
    1730-0266
    Pojawia się w:
    Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Systemy filozoficzne Derridy i Lyotarda
    Autorzy:
    Słomski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148222.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
    Tematy:
    Postmodernism
    Post-structuralism
    Deconstruction
    Opis:
    Jacques Derrida and Jean-François Lyotard are the creators of a philosophical and cultural movement called postmodernism (Lyotard has also contributed to the popularization of the term “postmodernism”), but it should be remembered that currently the term “postmodernism” refers to the entire spectrum of various ideas, the ideas and texts from various fields, therefore, it is impossible to identify the philosophy of Derrida or the philosophy of Lyotard with the movement in philosophy or, more importantly, the humanities and social sciences, which we now call postmodernism. From today’s perspective, both Derrida and Lyotard belong to a large group of authors whose work constitutes broadly understood postmodernism, but it would be unwarranted to claim that this movement stems directly from their achievements. These philosophers have begun a new way of practicing philosophy and proposed a new point of view, but they did not create concepts that would be widely accepted by philosophers who describe themselves as postmodernists. They also did not raise any disciples or successors who would attempt to develop the concepts outlined by them, although undoubtedly some of their concepts have had a significant impact on both the development of philosophy and the humanities, and social sciences. The concept of Derrida’s deconstruction proved to be the most influential (by that, however, it is necessary to understand the general method of reading texts, but not the collection of Derrida’s views, sometimes referred to as “deconstruction”), and Lyotard’s thesis concerning the end of Grand Narratives. The detailed theses on aesthetic, social, semantic and, finally, political issues are, as it seems, known primarily to philosophy experts.
    Źródło:
    Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2018, 4(25); 157-173
    1730-0266
    Pojawia się w:
    Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O dekonstrukcji
    Autorzy:
    Słomski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148232.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
    Tematy:
    Deconstruction
    Postmodernism
    Post-structuralism
    Opis:
    From general assumptions concerning the method of reading the text, a series of detailed implications, important both for philosophy and for social, and political reality are drawn by Derrida. One of the binary oppositions, which Derrida submits to deconstruction, is the opposition between literalism and a metaphor. Also, that opposition, according to the French thinker, after a closer examination turns out to be a myth. According to popular belief, the literal meaning of the expression takes precedence over all metaphorical use in the sense that it is the foundation upon which the metaphorical use is built. From this point of view, a metaphor is supposed to be at most an addition and an ornament, and if it is supposed to be used in philosophy, it is only in exceptional circumstances, and to facilitate the understanding of the content that the philosopher tries to explain in any way possible in a language devoid of metaphors. In accordance with the assumptions of deconstruction, Derrida reverses this order and the concept, traditionally considered subservient to its opposition, puts in the first place. First of all, he notices that a metaphor does not belong to the language of philosophy, but to the colloquial language. We could expect that in order to understand the meaning of a metaphor in a philosophical text, we should translate it into a natural language in which we will be able to discover its literal meaning. Derrida believes that the process of reaching that literality we can admittedly begin, i.e., for any philosophical metaphor we can indicate some other term that comes off as literal, however, the term, after a closer analysis, also turns out to be a metaphor for which we need to find another expression that comes off as literal, etc. The difference between a philosophical metaphor and a natural expression comes down to the superficial impression of literalness, while, as a matter of fact, the natural expressions turn out to be old, “worn-out”, as Derrida expresses, metaphors.
    Źródło:
    Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2018, 4(25); 261-268
    1730-0266
    Pojawia się w:
    Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Noty o książkach
    Notes on books
    Autorzy:
    Kisiel, Michał
    Maraś, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/467909.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Trauma
    Historia
    Czas
    Post-strukturalizm
    History
    Time
    Post-structuralism
    Opis:
    Critical notes on books: Michał Kisiel's critical note on:Jacques Derrida, Cinders, przeł. Ned Lukacher, Minneapolis, London, University of Minnesota Press, 2014. Anna Maraś's critical note on: Marianne Hirsch, The Generation of Postmemory: Writing and Visual Culture After the Holocaust, New York: Columbia University Press, 2012.
    Noty o książkach zawierają krytyczną notę Michała Kisiela poświęconą książce Jacques'a Derridy, Cinders, przeł. Ned Lukacher, Minneapolis, London, University of Minnesota Press, 2014 oraz Anny Maraś poświęconą książceMarianne Hirsch, The Generation of Postmemory: Writing and Visual Culture After the Holocaust, New York: Columbia University Press, 2012.
    Źródło:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2015, 31
    1508-6305
    2544-3186
    Pojawia się w:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spór o podmiotowość w teorii filmu. Kognitywizm i poststrukturalizm w aspekcie ich przeciwieństw oraz prób syntezy
    Discussion on Subjectivity in Film Theory. Cognitivism and Post-structuralism in the Aspect of their Opposition and an Attempt at a Synthesis
    Autorzy:
    Wyczyński, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340613.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    kognitywizm
    poststrukturalizm
    współczesna teoria filmu
    contemporary film theory
    cognitivism
    post-structuralism
    Opis:
    Jak słusznie wskazują autorzy reprezentujący odmienne orientacje badawcze, współczesna teoria filmu stawia w centralnym punkcie swoich refleksji zagadnienia widza. Różnice, jakie w tej kwestii zachodzą pomiędzy różnymi tradycjami, są związane z odrębnymi sposobami rozumienia podmiotowości. Jest to problem wykraczający poza grunt czysto filmoznawczy i odsyłający do bogatych kontekstów filozofii, psychologii, biologii, socjologii. W prezentowanym tekście autor skupia się na sporze o podmiotowość widza toczącym się między kognitywizmem a poststrukturalizmem. W pierwszej części Wyczyński zarysowuje podstawowe różnice, występujące między tymi podejściami. Następnie podejmuje próbę wykazania, że między kognitywizmem a poststrukturalizmem nie istnieje absolutna przepaść i tradycje te mogą się owocnie przenikać. Pogląd taki został ufundowany na wizji podmiotowości rozchwianej, której wyczerpujące ujęcie wymaga łączenia ze sobą różnych optyk.
    As the authors of different research orientations rightly point out, contemporary film theory puts the viewer in the centre of its reflections. Differences that occur between different traditions in this matter are related to different ways of understanding subjectivity. It is a problem that goes beyond the purely cinematographic ground and refers to the rich contexts of philosophy, psychology, biology, and sociology. In the text presented, the author focuses on the dispute about the subjectivity of the viewer, which takes place between cognitivism and post-structuralism. In the first part, Wyczyński outlines the basic differences between these approaches. Then he attempts to show that there is no absolute gap between cognitivism and post-structuralism and that these traditions can permeate each other with good results. Such a view was founded on a vision of unstable subjectivity, the understanding of which requires joining of various optics.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 274-291
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jean-Luc Nancy i polityka. Komunizm a Rozdzielona wspólnota
    Jean-Luc Nancy and politics. Communism and Inoperative community
    Autorzy:
    Sadzik, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1016070.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Jean-Luc Nancy
    community
    communism
    political philosophy
    post-structuralism
    wspólnota
    komunizm
    filozofia polityki
    poststrukturalizm
    Opis:
    Artykuł stara się pokazać, w jaki sposób w pracach francuskiego filozofa Jean-Luca Nancy’ego przebiegają połączenia pomiędzy pojęciem „wspólnoty” a pojęciem „komunizmu”. To drugie posiada dla niego znaczenie przekraczające sferę polityki i powinno być rozumiane jako swego rodzaju kategoria pre-egzystencjalna i quasi-ontologiczna. Bycie we wspólnocie oznacza dla filozofa bycie-z, które podkreślone zostaje przez łaciński prefiks „com” charakteryzujący tak „communitas”, jak i „komunizm”. „Com” wskazuje na to, że bycie jest przede wszystkim byciem z innym (nie tylko z innymi ludźmi, lecz z wszelkim innym istnieniem, wliczając w to zwierzęta, rośliny itd.). Ponadto, jak powiedział Nancy, „komunizm jest byciem-razem –Mitsein, byciem-z rozumianym jako coś przynależnego do istnienia jednostek, co znaczy, w egzystencjalnym sensie, do ich istoty”. Dlatego też wspólnota Nancy’ego nie przynależy do „logiki mitu” jako że jest, w pierwszej kolejności, tym, co nazwał on „wspólnotą rozdzieloną”.
    In this article I would like to show in which way in the works ofFrench philosopher Jean-Luc Nancy there are links between “community” and“communism”. The latter, for him, has a meaning exceeding the domain of politics and should be understood as a some kind of pre-existential and quasi-onthologicalcategory. Being-in-common means for philosopher being-with which is expressed by Latin prefix “com” characterizing “communitas” and “communism”. “Com”emphasizes that being is first of all being with other (not only with other people but with every other being including in it animals, plants etc). Furthermore, asNancy said: “communism is togetherness – the Mitsein, the being- with, understood as the belonging to existence of the individuals, which means, in the existential meaning, to their essence”. Therefore, Nancy’s community doesn’t belong to “the logic of myth” since is, in the first place, what he called “the inoperative community”.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2013, 9, 3; 111-131
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Umiar” jako spadek – potencjał i ograniczenia tworzenia alternatywy
    “Moderation” as Inheritance – the Potential and Limitations of Creating an Alternative
    Autorzy:
    Kopel, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2057302.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-02
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Rzeczpospolita
    wspólnota
    alter-Państwo
    umiar
    poststrukturalizm
    Polish–Lithuanian Commonwealth
    community
    alter-State
    moderation
    post-structuralism
    Opis:
    Pojawiające się projekty alternatyw dla współczesnej hegemonicznej organizacji władzy (rozumianej jako porządek państwowy, kapitalizm, nowoczesność, biowładza itp.) są konstruowane na fundamentach zarówno kulturowo znanych, jak i obcych. Artykuł jest próbą rozpoznania potencjału i ograniczeń „umiaru”, który pozwoliłby na wytworzenie organizacji alter-państwowych. Wychodząc od analizy Rzeczpospolitej Obojga Narodów jako bytu niepaństwowego, autor wskazuje na bardzo ważną rolę „umiaru” w jej mechanizmach wspólnotowych. Rozumiejąc je zgodnie z deleuzjańską koncepcją systemów maszynowych, śledzi je za pomocą narzędzi teoretycznych: sieci wyobrażeniowej oraz pamięci formulicznej i fantasmagorycznej, które pozwalają na określenie potencjalnej pracy „umiaru” we współczesnych projektach alternatywnych organizacji władzy.
    The emerging projects of alternatives to the contemporary hegemonic organization of power (recognized as the order of the State, capitalism, modernity, biopower, etc.) are constructed on both culturally familiar and alien foundations. The article is an attempt to recognize the potential as well as the limitations of “moderation” that would allow generating alter-State organizations. Starting from the analysis of the Polish–Lithuanian Commonwealth as a non-state, the author points out the key role of “moderation” in its community mechanisms. Understanding them in accordance with the Deleuzian concept of machine systems, the author traces them with theoretical tools: the imaginary network and formulative and phantasmagoric memory, which specify the potential work of “moderation” in contemporary projects of alternative organizations.  
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2022, 37, 2; 185-200
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Retoryczność kolekcji w świetle powieści Johna Fowlesa "Kolekcjoner" (1963)
    The rhetoric of the collection in the light of John Fowles novel "The Collector" (1963)
    Autorzy:
    Kowalski, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2232069.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
    Tematy:
    retoryczność kolekcji
    John Fawles
    poststrukturalizm
    retoryczność literacka
    piękno w literaturze
    rhetoric of collection
    post-structuralism
    literary rhetoric
    beauty in literature
    Opis:
    Artykuł porusza problematykę retoryczności kolekcji w świetle debiutanckiej powieści angielskiego pisarza i eseisty Johna Fowlesa Kolekcjoner (1963). Na wstępie uzasadniono sposób rozumienia pojęcia retoryczność jako swoistego doświadczenia kulturowego w oparciu o poststrukturalistyczną teorię literatury Adama Regiewicza oraz przy postrzeganiu literatury jako świadectwa swoistego katalogowania, według Umberto Eco. W artykule retoryczność kolekcji w utworze Fowlesa omówiona jest w kontekście nowoczesnego doświadczenia piękna. Treść została przeanalizowana przez pryzmat wybranych pism Waltera Benjamina, gdzie retoryczność jest traktowana jako kulturowa gra z konwencją.
    The article deals with the issue of the rhetorical nature of the collection in the light of the debut novel by the English writer and essayist John Fowles – The Collector (1963). The introduction of the article justifies the way of understanding the concept of rhetoric as a specific cultural experience based on the post-structuralist theory of literature by Adam Regiewicz, and on the basis of the idea of literary writing as a testimony to a specific form of cataloguing espoused by Umberto Eco. The article explores the rhetoricality of the collection in Fowles' work in the context of the modern experience of beauty, which is analyzed through the lens of selected writings of Walter Benjamin, where rhetoricality is treated as a cultural game with a convention.
    Źródło:
    Res Rhetorica; 2022, 9, 4; 83-95
    2392-3113
    Pojawia się w:
    Res Rhetorica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między istotnością dzieła a konkretyzacją czytelniczą ucznia... Miejsce teorii literatury w szkolnym kształceniu literackim (zarys problemu)
    Autorzy:
    Maria Sienko, Zofia Budrewicz,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/445590.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    theory of literature
    structuralism
    poetics of reception
    hermeneutics
    poetics
    of experience
    post-humanism
    Opis:
    Between the sense of work and students’ reading concretisation. The significance of theory of literature in school education of literature (the outline of problem) The article depicts a synthesis of views on the role and significance of theory of literature in school practice of reading from the interwar period to contemporary times. It consists of three parts. In the first one the authors discuss the view of S. Skwarczyńska who sees theory of literature as fundamental in developing the analytical and interpretative skills of high school students. A reflection of textual reality in reader’s consciousness depends on the sense of literary work and its concretisation (or individuality, which is independent from reader’s perception). This view (and other scholars’ beliefs) did not solve more difficult issues, such as how to combine the analysis of the work structure with the involvement of student’s emotions. In later stages of the development of didactics of literature, the rift between the methods of text interpretation and theory of cognition, the aim of which is an aesthetic experience, did not offer satisfying methodological solutions. In the second part of the article the authors discuss a variety of methods serving to “improve”/modify the structural concept (of B. Chrząstowska), retaining its most significant elements: systematisation and organisation of students’ literary experience. These activities were inspired by new trends in the development of humanities thought (hermeneutics, cultural theory of literature, anthropology, poetics of experience). They recognize the primacy of reading over poetics, and interpretation over theory of literature which is given an important, anthropo-cognitive role. One of such proposals, which was fully used in I like it!, the series of course books (of Z.A. Kłakówna and others) designed for all levels of school Polish language and literature education, was discussed in the third part of the article. The place of theory of literature in the system of science of literature was changed over many years; as a result, its role in school education decreased. Contemporary didactic discourse demonstrates the complexity of the problem but it does not solve it unambiguously. It does not offer a “readymade” knowledge on the universal order of analytical and interpretation practices, but it obligates Polish philology teachers to be creative and to search for best solutions for their students. As such, it requires a professional philological preparation during the time of studies.  
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2017, 5; 15-36
    2353-4583
    2449-7401
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postkeynesowskie teorie endogenicznej podaży pieniądza
    Post-Keynesian theories of endogenous money supply
    Autorzy:
    Bludnik, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693271.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    endogenous money supply
    Post-Keynesianism
    horizontalism
    structuralism
    monetary circuit theory
    liquidity preference
    JEL
    B26
    E12
    E41
    E51
    endogeniczna podaż pieniądza
    postkeynesizm
    horyzontalizm
    strukturalizm
    teoria obiegu pieniężnego
    preferencja płynności
    Opis:
    One of the pillars of the research programme of heterodox Post-Keynesian economics is the endogenous creation of money supply, according to which the amount of money in circulation automatically accommodates to the needs reported by economic agents. Ensuring an adequate supply of funds is the role of commercial banks that create credit money ex nihilo, while monetary authorities are responsible for providing commercial banks with money reserves that guarantee the continuity of lending, and thus the process of the production and exchange in the economy. While the Post-Keynesians agree on the endogenous nature of money supply, not all of them perceive the role and operation of the central bank aimed at meeting the demand for reserves reported by commercial banks in the same way. As a result, four Post-Keynesian interpretations of this issue emerged: horizontalism, structuralism, an interpretation from the monetary circuit perspective and from the liquidity preference circuit. The purpose of this article is to present these approaches and to indicate the differences between them and the mainstream economics, as well as among themselves. The impact of such heterogeneity of views on the coherence of Post-Keynesianism and the ability of the school to create an alternative to neoclassical orthodoxy is also emphasised.
    Jednym z filarów programu badawczego heterodoksyjnego postkeynesizmu jest endogeniczna kreacja podaży pieniądza. Zgodnie z nią ilość pieniądza w obiegu samoistnie dostosowuje się do potrzeb zgłaszanych przez podmioty gospodarcze. Zapewnienie odpowiedniej podaży środków finansowych jest rolą banków komercyjnych, które kreują pieniądz kredytowy ex nihilo. Natomiast zadaniem władz monetarnych jest dostarczanie bankom komercyjnym rezerw pieniężnych gwarantujących ciągłość akcji kredytowej, a tym samym procesu produkcji i wymiany w gospodarce. Podczas gdy postkeynesiści zgadzają się co do endogenicznego charakteru podaży pieniądza, to nie wszyscy w ten sam sposób postrzegają rolę i działania banku centralnego w kierunku zaspokajania popytu na rezerwy zgłaszanego przez banki komercyjne. W rezultacie ukształtowały się cztery postkeynesowskie interpretacje tej kwestii: akomodacyjne, strukturalistyczne, z perspektywy teorii obiegu pieniężnego oraz z perspektywy preferencji płynności. Celem artykułu jest przybliżenie tych ujęć oraz wskazanie, w czym są one odmienne od stanowiska głównego nurtu ekonomii oraz w jakim stopniu różnią się między sobą. Podkreślono również wpływ takiej heterogeniczności poglądów na spójność postkeynesizmu i możliwość stworzenia przez tę szkołę alternatywy dla neoklasycznej ortodoksji.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 2; 159-170
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies