Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "photodegradation" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Fotoliza WWA w roztworach wodnych
Photolysis of pahs in water solutions
Autorzy:
Turek, A.
Włodarczyk-Makuła, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/372548.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
WWA
fotodegradacja
PAHs
photodegradation
Opis:
Celem pracy było określenie podatności na rozkład małocząsteczkowych WWA (3,- i 4,- pierścieniowych związków) podczas ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe. Badania fotolizy prowadzono z wykorzystaniem roztworów wodnych z dodatkiem standardowej mieszaniny wzorcowej WWA. Analizowano takie węglowodory jak: acenaften, fluoren, fenantren, antracen, fluoranten, piren, benzo(a) antracen i chryzen z wykorzystaniem układu złożonego z chromatografu cieczowego i detektora fluorescencyjnego. Naświetlanie roztworów promieniami ultrafioletowymi prowadzono w zmiennym czasie ekspozycji 1,5; 3,0 oraz 5,0 minut. Badania te prowadzono przy różnych wartościach pH środowiska reakcji. Efektywność usunięcia WWA wynosiła od 23 do 48% dla sumarycznej zawartości tych związków. Dla węglowodorów 3,- i 4-pierścieniowych była odpowiednio w zakresie od 0 do 23% oraz od 59 do 73%. Skuteczność degradacji zależała od czasu ekspozycji i pH roztworu.
In natural environment photolysis takes place in the surface layer of surface waters and soil. The yield of photolysis depends on the irradiation intensity, pH and temperature. In the waters there is a natural organic matter, which components can both inhibit and facilitate the process of oxidation of PAHs. Aromatic hydrocarbons under the influence of light and oxygen are easily photochemical reactions to form derivatives, which identification is not exactly recognized. The aim of the study was to evaluate degradability of low molecular weight PAHs (3 - and 4 - ring compounds) when exposed to ultraviolet radiation. Photolysis studies conducted using an aqueous solution containing a standard reference mixture of PAHs. Analyzed hydrocarbons such as acenaphthene, fluorene, phenanthrene, anthracene, fluoranthene, pyrene, benzo(a) anthracene and chrysene using a system comprising a high performance liquid chromatography coupled with fluorescence detector. The irradiation with ultraviolet rays was carried out in solutions of variable exposure time of 1.5; 3.0 and 5.0 minutes. These tests were carried out at different pH reaction environment. The efficiency of removal of PAH ranged from 23 to 48% of the total content of these compounds. Hydrocarbon 3 - and 4-ring is properly in the range of 0 to 23% and from 59 to 73%. The efficciency of degradation depended on the exposure time and the pH of the solution.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Inżynieria Środowiska / Uniwersytet Zielonogórski; 2015, 157 (37); 69-79
1895-7323
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Inżynieria Środowiska / Uniwersytet Zielonogórski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fotodegradacja materiałów polimerowych
Photodegradation of polymeric materials
Autorzy:
Latos, M.
Masek, A.
Zaborski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/278904.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników
Tematy:
fotodegradacja
fotostabilizatory
photodegradation
light stabilizers
Opis:
Przeróbce i użytkowaniu materiałów polimerowych towarzyszą różnorodne formy degradacji, co może powodować zmiany we właściwościach chemicznych, fizycznych, a także wyglądzie polimerów. Działanie światła słonecznego powoduje fotodegradację polimerów. Proces ten może być inicjowany przez zanieczyszczenia obecne w masie polimeru, jak również przez zanieczyszczenia atmosferyczne. W celu ograniczenia szkodliwego działania światła, do polimerów, dodaje się fotostabilizatory. Są to związki małocząsteczkowe, spełniające różne funkcje i działające według różnorodnych mechanizmów.
Processing and use of polymeric materials is accompanied by various forms of degradation, which can change chemical and physical properties of polymers. Action of sunlight causes polymer’s photodegradation. This process can be initiated by impurities present in the polymer mass, and also by atmospheric pollution. In order to limit harmful effects of light, light stabilizers are added to the polymers. Light stabilizers are low molecular weight compound, perform different functions and work according to various mechanisms.
Źródło:
Przetwórstwo Tworzyw; 2017, T. 23, Nr 4 (178), 4 (178); 358-363
1429-0472
Pojawia się w:
Przetwórstwo Tworzyw
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efektywność rozkładu WWA w roztworach wodnych o różnych wartościach pH pod wpływem promieniowania UV
Effect of pH on the efficiency of PAHs photodegradation in water solution
Autorzy:
Turek, A.
Włodarczyk-Makuła, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/297290.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
WWA
fotodegradacja
HPLC
pH
PAHs
photodegradation
Opis:
Celem pracy było określenie wpływu odczynu roztworu na efektywność fotodegradacji 5- i 6-pierścieniowych węglowodorów aromatycznych: benzo(j)fluorantenu B(j)F, benzo(b)-fluorantenu B(b)F, benzo(k)fluorantenu B(k)F, benzo(a)pirenu B(a)P, dibenzo(a,h)antracenu D(a,h)A, indeno(1,2,3,c,d)pirenu I(1,2,3,c,d)P, benzo(g,h,i)perylenu B(g,h,i)P. Badania prowadzono z wykorzystaniem wody destylowanej z dodatkiem standardowej mieszaniny wzorcowej WWA. Naświetlanie roztworów promieniami ultrafioletowymi odbywało się w zmiennym czasie ekspozycji 1,5; 3,0 oraz 5,0 min, co odpowiadało wartościom powierzchniowej gęstości energii: 2,7; 5,4 oraz 9,0 J/cm². Oznaczanie ilościowe WWA wykonano metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej z detektorem fluorescencyjnym (technika HPLC-Flu). Uwzględniając sumaryczną zawartość oznaczanych węglowodorów, efektywność fotodegradacji była w zakresie od 89 do 96%. Przy wartości pH 3 efektywność usuwania WWA była największa i sięgała 96%.
The aim of this study was to determine the effect of pH of the starting solution on the photodegradation effectiveness of 5- and 6-aromatic hydrocarbons. The study was conducted using water solutions containing standard reference mixture of PAHs. The irradiation with ultraviolet rays was carried out in solutions of variable exposure time of 1.5; 3.0 and 5.0 minutes. Quantification of PAH was performed by liquid chromatography with fluorescence detector. The efficiency of PAH removal ranged from 89 to 96% for the total content of these compounds, and hydrocarbon 5- and 6-the ring is properly in the range of 90 to 96% and from 86 to 97%. At a pH of 3 PAHs removal efficiency was the largest and reached 96%.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2015, 18, 3; 343-357
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ przyspieszonego starzenia na parametry wytrzymałościowe wybranych tkanin technicznych
The influence of accelerated aging on the strength parameters of selected technical fabrics
Autorzy:
Kamocka-Bronisz, Renata
Wilczyński, Michał
Bronisz, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/136288.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Tematy:
fotodegradacja
rozdzieranie tkaniny
odzież ochronna
photodegradation
tearing
fabrics
protective clothing
Opis:
Zbadano wpływ przyśpieszonego starzenia na parametry wytrzymałościowe tkanin technicznych stosowanych m.in. do produkcji niepalnej odzieży ochronnej, na przykład dla strażaków, wojska i innych służb pracujących w ciężkich warunkach. Jednym z czynników odpowiedzialnych za powstanie negatywnych zmian w strukturze badanych tkanin jest efekt fotodegradacji, czyli rozpad polimerów pod wpływem promieniowania ultrafioletowego. Badaniom poddane zostały dwa rodzaje tkanin o różnym składzie surowcowym zawierające włókna aramidowe typu Nomex poli(m-fenylenoizoftalamid) i Kevlar poli(tereftalano-1,4-fenylodiamid) oraz włókna polimerowe PBI (polybenzimidazole). Opisano podstawy teoretyczne procesu fotodegradacji. Negatywny wpływ fotodegradacji zbadano na podstawie określenia wytrzymałości na rozdzieranie próbek metodą pojedynczego rozdzierania oraz wytrzymałości na rozciąganie metodą paska po przyspieszonym starzeniu. Wyniki badań przedstawiono na wykresach oraz w tabelach. Wykazano dla tkaniny A po 100 oraz 200-godzinnej ekspozycji na UV spadek wytrzymałości na pojedyncze rozdzieranie odpowiednio 49% i 72%. W przypadku tkaniny B spadek ten wynosił 63% i 75%. Wytrzymałość na rozciąganie tkaniny B po 200 godzinach ekspozycji na promieniowanie UV w komorze starzeniowej spadła o 64%, natomiast dla tkaniny A o 50%.
The effect of accelerated aging on the strength of technical fabrics used as a surface layer used in protective clothing was examined. The main factor responsible for the creation of negative changes in the material structure is the photodegradation effect, i.e. the breakdown of the polymers under the influence of ultraviolet radiation. Two types of materials with different compositions were tested. The theoretical basis of the photodegradation process was described and the influence of this process on the fabric was characterized. The negative effect of photodegradation based on the determination of the tear strength and tensile strength of two types of fabric was examined. The material samples have been torn before and after the exposure to ultraviolet radiation. The results of the research are presented in diagrams and in the statistical tables. For the A fabric after 100 and 200 hours of exposure, the drop in tensile strength was found to be 49% and 72% respectively. In the case of the B fabric, the decrease was 63% and 75%. The tensile strength of the B fabric after 200h of exposure to the UV radiation in the aging chamber dropped by 64%, whereas for the A fabric, the strength dropped by 50%.
Źródło:
Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej; 2019, 2, 70; 83-111
0239-5223
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ promieniowania UV na zmiany stężenia benzo-fluorantenów w ściekach
The effect of ultraviolet radiation on changes concentration of benzo-fluoranthenes in coking wastewater
Autorzy:
Włodarczyk-Makuła, M.
Turek, A.
Obstój, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371962.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
naświetlanie UV
fotodegradacja
ścieki koksownicze
UV irradiation
photodegradation
coking wastewater
Opis:
Celem pracy było określenie wpływu czasu naświetlania promieniami ultrafioletowymi na zmiany stężenia WWA w ściekach przemysłowych. Badania prowadzono z wykorzystaniem ścieków koksowniczych pobranych z odpływu zakładowej biologicznej oczyszczalni. Naświetlanie ścieków promieniami ultrafioletowymi prowadzono stosując zmienny czas ekspozycji: 30, 60 i 90 sekund. Oznaczenia ilościowe WWA wykonywano metodą chromatografii cieczowej. Oznaczano fluoranten, benzo(j)fluoranten benzo(b)fluoranten, benzo(k)fluoranten. Podczas ekspozycji ścieków na promieniowanie ultrafioletowe odnotowano obniżenie stężenia WWA. Efektywność usunięcia WWA była w granicach od 45 do 62% dla sumarycznej zawartości tych związków, natomiast dla poszczególnych była w zakresie od 17% do 67%. Skuteczność degradacji zależała od czasu ekspozycji i połączenia pierścieni w cząsteczce węglowodoru.
The aim of the study was to determine the effect of UV exposure time on the change in concentration of PAHs in industrial wastewater. The study was conducted with the use of coking wastewater collected from the out-flow of biological wastewater treatment factory. Ultraviolet irradiation treatment plant was carried out using a variable exposure time: 30, 60 and 90 seconds. Quantification of PAHs was performed by liquid chromatography. Determined fluoranthene, benzo(j)fluoranthene, benzo(b)fluoranthene, benzo(k)fluoranthene. During exposure to ultraviolet light water treatment decreases in concentrations of PAHs. PAH removal efficiency was in the range from 45 to 62% for the total amount of these compounds, while for the individual is in the range from 17 to 67%. Percentage of degradation depended on the exposure time and the connection rings in the hydrocarbon molecule.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Inżynieria Środowiska / Uniwersytet Zielonogórski; 2014, 153 (33); 100-109
1895-7323
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Inżynieria Środowiska / Uniwersytet Zielonogórski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fotodegradacja wybranych leków przeciwzapalnych w środowisku wodnym
Photodegradation of the selected anti-inflammatory drugs in the aquatic environment
Autorzy:
Adamek, E.
Jakubczyk, J.
Baran, W.
Makowski, A.
Lipska, I.
Ziemiańska, J.
Sobczak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126432.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
leki przeciwbólowe
fotodegradacja
ścieki
TiO2
anti-inflammatory drugs
photodegradation
wastewater
Opis:
W ostatnich latach obserwuje się wzrost produkcji farmaceutyków oraz ich nadmiernej konsumpcji. Polska jest na piątym miejscu w Europie pod względem ilości sprzedawanych bez recepty leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych (NLPZ). Część tych farmaceutyków jest odporna na biodegradację i nie ulega całkowitej eliminacji podczas procesu biologicznego oczyszczania ścieków. W rezultacie trafiają one do ekosystemów wodnych w postaci niezmienionej lub jako aktywne metabolity. W ostatnich dziesięcioleciach z powodzeniem podejmuje się próby wykorzystania procesów zaawansowanego utleniania do oczyszczania wód powierzchniowych i ścieków ze związków trudno biodegradowalnych. Celem pracy było porównanie efektywności fotokatalitycznej degradacji leków przeciwzapalnych w roztworach modelowych oraz w próbkach rzeczywistych, do których dodawano badane związki. Na podstawie wstępnych badań ustalono, że wybrane farmaceutyki nie ulegają fotolizie. W trakcie doświadczeń roztwory leków naświetlano promieniowaniem UV-A (λmax = 366 nm) w otwartych naczyniach w obecności fotokatalizatora (komercyjny TiO2 P25). Po określonym czasie pobierano próbki, w których określano - metodą HPLC - stężenie farmaceutyków nierozłożonych w trakcie fotodegradacji. Na podstawie zależności ln C/Co od czasu naświetlania próbek wyznaczono stałe szybkości reakcji. Stwierdzono, że wybrane leki ulegają fotodegradacji zarówno w roztworach modelowych, jak i w ściekach komunalnych (po 60 min naświetlania ścieków stopień degradacji leków był rzędu 90%), a proces fotokatalitycznego utleniania przebiegał zgodnie z kinetyką reakcji pseudo-I-rzędu.
During the last decades, it has been observed a significant increase in the production of pharmaceuticals and their consumption. In Europe, Poland takes fifth place in the quantities of painkillers and anti-inflammatory drugs (NSAIDs) that are sold without a prescription (over the counter, OTC). Some of these pharmaceuticals are resistant to biodegradation and are not eliminated completely during biological wastewater treatment. As a result, they get into aquatic ecosystems as unchanged or as active metabolites. Since the 1990s, it has made attempts to apply the advanced oxidation processes for the treatment of surface water and wastewater from non-biodegradable compounds. The aim of this study was to compare the efficiency of photocatalytic degradation of selected drugs in model solutions and in real samples. Based on preliminary studies it was found that selected pharmaceuticals did not undergo photolysis. In the experiments, drug solutions were irradiated with UV-A irradiation (λmax = 366 nm) in open vessels, in the presence of photocatalyst (commercial TiO2 P25). After an appropriate time, aliquots of samples were taken out and concentrations of non-degraded drugs were determined using HPLC method. The reaction rate constants were estimated based on the dependence between ln C/Co and the irradiation time. It was found that the selected drugs underwent the photodegradation in the model solutions as well as in wastewater samples (the degree of degradation was above 90% after 60 min irradiation). Moreover, the process of photocatalytic oxidation proceeded in accordance with the pseudo-first-order kinetics.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2011, 5, 1; 147-153
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fotodegradacja wybranych ksenobiotyków organicznych
Autorzy:
Włodarczyk-Makuła, M
Obstój, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/273892.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Roble
Tematy:
fotodegradacja
ksenobiotyki
trwałe zanieczyszczenia organiczne
utlenianie fotokatalityczne
photodegradation
xenobiotic
persistent organic pollutants
photocatalytic oxidation
Źródło:
LAB Laboratoria, Aparatura, Badania; 2013, 18, 3; 20-27
1427-5619
Pojawia się w:
LAB Laboratoria, Aparatura, Badania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie procesu starzenia wierzchnich skór obuwniczych pod wpływem promieniowania UV
The study of aging upper leather materials when exposed to UV radiation
Autorzy:
Krysiak, K.
Serweta, W.
Ławińska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/412736.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Przemysłu Skórzanego
Tematy:
procesy starzenia skóry
fotodegradacja
odporność na promieniowanie UV
leather ageing processes
photodegradation
UV resistance
Opis:
Artykuł opisuje analizę zmian szybkości procesów starzenia skórzanych materiałów obuwiowych wierzchnich poprzez zmianę ich barwy. Badania przeprowadzono w symulatorze przyśpieszonego procesu starzenia Q-SUN Xenon Test Chamber. Do oceny trwałości barwy na światło dzienne zastosowano międzynarodową skalę niebieską według PN – EN ISO105-B02: 2014, a do oceny zmiany barwy – skalę szarą według normy PN – EN ISO 105 – A02. Ocenę instrumentalną wykonano z wykorzystaniem zaleceń normy PN – EN ISO 105-A05 oraz własne doświadczenia. Efektem badań było uszeregowanie skórzanych materiałów wierzchnich pod względem odporności ich barwy na światło.
The aim of research was analysis of ageing of upper leather materials connected with colour changes. The research was done with use of ageing chamber – XENOTEST. To the determine of colour resistance of leather materials, the Blue Wool Standard was applied (according to PN – EN ISO105-B02:2014). The changes of colour were registered by grey scale according to ISO 105 – A02. Instrumental measurements of colour changes were taken according to PN – EN ISO 105 – A05. The result of this study was the arrangement of the upper leather materials in terms of their colour resistance to light.
Źródło:
Technologia i Jakość Wyrobów; 2017, 62; 63-75
2299-7989
Pojawia się w:
Technologia i Jakość Wyrobów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie metody RF PECVD do modyfikacji ditlenku tytanu jako napełniacza fotodegradowalnych polimerów syntetycznych stosowanych w medycynie
RF PECVD modification of titanium dioxide filler of photo-degradable synthetic polymers used for medical purposes
Autorzy:
Sobczyk-Guzenda, A.
Gazicki-Lipman, M.
Szymanowski, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284758.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
ditlenek tytanu
metoda RF PECVD
fotodegradacja
zwilżalność proszku
titanium dioxide
RF PECVD
photodegradation
powder wettability
Opis:
Celem pracy była ocena wpływu modyfikacji plazmo-chemicznej sproszkowanego ditlenku tytanu (TiO2) na zmianę jego zwilżalności, właściwości mechanicznych oraz szybkości fotodegradacji polimeru syntetycznego z dodatkiem TiO2. Użyto komercyjny ditlenk tytanu - Aeroxide P25. Modyfikacja przeprowadzona była w plazmie metanowej w zakresie mocy wyładowania jarzeniowego od 20 do 200 W, przy stałym przepływie metanu i czasie trwania procesu. Badania zwilżalności dowiodły, że proszki modyfikowane wykazują zmniejszającą się tendencję do sorpcji wody, osiągając wartość progową przy mocy 100 W, po przekroczeniu której ich zdolność do pochłaniania wody znacznie wzrastała. Mieszanki polistyrenu (PS) wykonane zostały przy dwóch stężeniach TiO2 2 i 6%. Do badań użyto TiO2 modyfikowanego przy mocy 40 i 100 W. Zaobserwowano zwiększenie wytrzymałości na zerwanie dla kompozytu TiO2+PS w porównaniu do czystego PS. Z kolei modyfikacja przy mocy 100 W poprawiła znacznie właściwości mechaniczne w porównaniu do niemodyfikowanego TiO2. Przeprowadzony proces fotodegradacji dowiódł, że mieszanina modyfikowanego TiO2+PS przy mocy 100W wykazała najsilniejszy efekt degradacji ujawniający się największym ubytkiem masy po naświetlaniu światłem z zakresu UV-B w stosunku do niemodyfikowanego TiO2+PS.
The aim of the work was an assessment of the effect of plasma chemical modification of titanium dioxide (TiO2) powder on its wettability as well as on mechanical properties and rate of photodegradation of TiO2 filled synthetic polymer. As a filler, a titanium dioxide powder Aeroxide P25 was used. Filler modification was carried out in methane plasma using the glow discharge power of 20-200 Watt and a constant methane flow rate and process duration. Wettability measurements showed that plasma modified powders had a decreasing tendency towards water sorption, however, only to a power threshold of 100 Watt, above which their sorption ability substantially increased. Polystyrene blends (PS) with TiO2 at two concentrations, namely those of 2% and 6%, were prepared. Titanium dioxide filler samples modified at the power level of either 40 Watt or 100 Watt were used for testing. An increase of tensile strength of a TiO2/PS composite, with respect to plain PS, was observed. On the other hand, plasma modification of the filler, carried out at 100 Watt, substantially improved mechanical properties of the composites, compared to those filled with a nonmodified material. Photodegradation studies showed the strongest effect, consisting in the largest loss of mass following an exposure to UV-B radiation, for the samples of PS filled with TiO2 modified at 100 Watt.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, no. 122-123 spec. iss.; 26-29
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ soli Fe3+ na fotokatalityczny rozkład substancji promieniochronnych w wodnej zawiesinie TiO2
Effect of Fe3+ salts on the photocatalytic decomposition of sunscreens in the aqueous suspension of TiO2
Autorzy:
Adamek, E.
Baran, W.
Sobczak, A.
Szczepka, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126575.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
fotokataliza
sole Fe3+
TiO2 P25
substancje promieniochronne
photocatalysis
Fe3+ ions
photodegradation
sunscreens
Opis:
Przedmiotem badań były dwie substancje promieniochronne: benzofenon 4 (BP-4) i kwas fenylenobenzimidazolosulfonowy (PBSA). W pracy zbadano możliwość zwiększenia efektywności procesu fotokatalitycznego utleniania tych związków, prowadzonego w obecności TiO2 P25, po dodaniu soli Fe3+. Roztwory wodne zawierające próbki badanych substancji promieniochronnych naświetlano promieniowaniem UVA (λmax 366 nm) w obecności wyłącznie TiO2 P25 lub soli Fe3+ oraz w mieszaninie TiO2 P25 i soli Fe3+, w każdym przypadku przy pH~3. W próbkach pobieranych podczas naświetlania oznaczano metodą HPLC stężenie nierozłożonych substancji promieniochronnych. W pracy oceniano m.in. dynamikę zmian stężenia tych związków w trakcie procesu fotodegradacji oraz określono jego kinetykę. Stwierdzono, że w warunkach doświadczalnych obie substancje promieniochronne ulegały fotokatalitycznej degradacji, a jony Fe3+ miały wpływ na szybkość tego procesu. Efektywność ich fotodegradacji w mieszaninie TiO2 P25 i soli Fe3+ była większa w porównaniu z analogicznym procesem prowadzonym w obecności samego TiO2 P25. Stwierdzono też, że omawiany proces przebiegał zgodnie z kinetyką reakcji pseudopierwszego rzędu.
The subjects of this study were two sunscreens: 2-hydroxy-4-methoxy benzophenone-5-sulphonic acid (benzophenone 4, BP-4) and 2-phenylbenzimidazole-5-sulfonic acid (PBSA). In this paper the possibility of increasing the photocatalytic oxidation efficiency of these compounds after the addition of Fe3+ salts to TiO2 P25 suspension was studied. Aqueous solutions containing the investigated compounds were irradiated with UVA radiation (λmax 366 nm) in the presence of TiO2 P25 or Fe3 + salt only and in a mixture of TiO2 P25 with Fe3+ salt in all cases at pH ~ 3. In the samples taken during irradiation, the concentrations of undecomposed sunscreens were Wpływ soli Fe3+ na fotokatalityczny rozkład substancji promieniochronnych w wodnej zawiesinie TiO2 279 determined using RP-HPLC method. Additionally, the dynamics of the concentration changes during the photodegradation process and its kinetics were determined. It was found that under experimental conditions, both sunscreens underwent the photocatalytic degradation and Fe3+ ions influenced the rate of this process. Their photodegradation efficiency in the presence of TiO2 P25 with Fe3+ salt was higher than that obtained in the process carried out in the presence of TiO2 P25 alone. Moreover, the process was in accordance with the first-order kinetics.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2013, 7, 1; 273-279
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Napełniacze wspomagające proces foto-bio-degradacji medycznych odpadów polimerowych
Fillers enhancing photo+bio-degradation of medical polymer wastes
Autorzy:
Sobczyk-Guzenda, A.
Kaczmarek, M.
Grzywacz, J.
Szymanowski, H.
Gazicki-Lipman, M.
Woźniak, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284199.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
metoda RF PECVD
modyfikacja powierzchniowa napełniaczy
fotodegradacja
biodegradacja
materiały kompozytowe
RF PECVD method
surface modification of fillers
photodegradation
biodegradation
composite materials
Opis:
W niniejszej pracy został omówiony sposób plazmo-chemicznej modyfikacji napełniaczy do foto-bio-degradowalnych materiałów kompozytowych. W tych materiałach polimer syntetyczny będzie stanowił matrycę, natomiast napełniaczami będą polimer naturalny (skrobia) oraz ditlenek tytanu (TiO2), które mają za zadanie znacznie przyśpieszyć proces degradacji matrycy. Ponadto założono, że w okresie użytkowania taki kompozyt będzie wykazywał właściwości fotokatalityczne wzbudzane światłem z zakresu UV-B. W pracy został opisany wpływ modyfikacji powierzchniowej napełniaczy na ich właściwości fizyko-chemiczne. Do oceny zwilżalności skrobi wykorzystano zjawisko kapilarnego wniesienia wody. W celu określenia zmian stopnia usieciowienia została wykonana analiza spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FTIR).
A method of plasma chemical modification of fillers for photo-bio-degradable composite materials is described. In these materials, a synthetic polymer constitutes a matrix, with the fillers being natural polymer (starch) and titanium dioxide (TiO2), both aimed at a substantial quickening of the matrix degradation process. It has been assumed that such a composite will exhibit photocatalytic properties, stirred by the irradiation with the UV-B light. In this work, the effect of surface modification of the filler on its physical and chemical properties is described. For the determination of starch wettability, the effect of water capillary elevation was used. An assessment of the degree of cross-linking was made on the basis of the Furrier transform infrared (FTIR) absorption analysis.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2012, 15, no. 116-117 spec. iss.; 62-65
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ promieniowania UV-VIS na właściwości termomechaniczne i strukturę barwionej folii PLA
Effect of UV-VIS radiation on the thermomechanical properties and structure of dyed PLA film
Autorzy:
Stepczyńska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947508.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
polilaktyd
promieniowanie UV-VIS
fotodegradacja
mechaniczna analiza dynamiczna (DMA)
spektroskopia w podczerwieni (FT-IR)
polylactide
UV-VIS radiation
photodegradation
dynamic mechanical analysis (DMA)
infrared spectroscopy (FT-IR)
Opis:
Badano wybrane właściwości folii polilaktydowej (PLA) z dodatkiem barwnika poddanej działaniu promieniowania UV-VIS. Właściwości mechaniczne folii określono metodą mechanicznej analizy dynamicznej (DMA). Zaobserwowano, zależne od temperatury, zmiany wartości modułu zachowawczego (E'), modułu stratności (E”) oraz współczynnika tłumienia (tan d) folii po napromienianiu. Strukturę cząsteczkową badanych folii przed i po procesie fotostarzenia oceniano na podstawie widm spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FT-IR). Trwałość wybarwienia próbek badano za pomocą spektrofotometru sferycznego.
The changes in the selected properties of coloured polylactide (PLA) film subjected to UV-VIS irradiation were investigated. The mechanical properties of the examined film samples were determined by dynamic mechanical analysis (DMA). Temperature-dependent changes in the values of storage modulus (E'), loss modulus (E”) and damping coefficient (tan d) of the film after irradiation were observed. The molecular structure of the coloured film before and after photoageing was evaluated by Fourier Transform Infrared Spectroscopy (FT-IR). The colour fastness of the samples was tested using spherical spectrophotometer.
Źródło:
Polimery; 2015, 60, 6; 385-390
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ promieniowania UV na właściwości mechaniczne polilaktydu napełnianego grafitem i szungitem
Effect of UV irradiation on mechanical properties of polylactide filled with graphite and shungite
Autorzy:
Olewnik-Kruszkowska, E.
Kowalski, K.
Kasperska, P.
Richert, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/278914.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników
Tematy:
kompozyt polilaktydowy
folia
osnowa polimerowa
polilaktyd
napełniacz
grafit
szungit
promieniowanie UV
właściwości mechaniczne
fotodegradacja
polylactide composite
film
polymer matrix
polylactide
filler
graphite
shungite
UV radiation
mechanical properties
photodegradation
Opis:
Folie zawierające polilaktyd jako osnowę polimerową oraz szungit i grafit jako napełniacze w ilości do 20%wag naświetlano promieniowaniem UV-C (max 254 nm) w odstępach 50-godzinnych do 300 godzin. Wpływ ilości i rodzaju napełniacza na proces fotodegradacji analizowano przeprowadzając badania właściwości mechanicznych zarówno wyjściowych materiałów jak i po różnych czasach ekspozycji na UV. Pod uwagę brano następujące parametry: moduł Younga, naprężenie zrywające i odkształcenie przy zerwaniu. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, iż obecność grafitu podobnie jak i szungitu poprawia odporność kompozytów polilaktydowych na działanie promieniowania UV. Otrzymane wartości wskazują, iż wprowadzenie grafitu w większym stopniu ekranuje działanie UV niż szungit.
Films consisting of polylactide as polymer matrix and graphite as well as shungite as fillers in an amount up to 20%wt were irradiated with UV (254 nm) at intervals of 50-300 hours. Effect of quantity and type of filler on photodegradation process was analyzed by examination mechanical properties of both the starting material and the material after various times of exposure to UV irradiation. The following parameters were taken into account: Young’s modulus, stress at break and strain at break. Based on obtained results it has been established that the presence of graphite as well as shungite improves resistance of polylactide composites to UV radiation. Determined values indicate that the introduction of graphite into polymer matrix has got a more substantial UV screening effect than the introduction of shungite.
Źródło:
Przetwórstwo Tworzyw; 2015, T. 21, Nr 2 (164), 2 (164); 143-148
1429-0472
Pojawia się w:
Przetwórstwo Tworzyw
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw procesow fotodegradacji i biodegradacji na wlasciwosci opakowaniowej folii z polietylenu
Autorzy:
Szostak-Kotowa, J
Witalis, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826602.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
promienie ultrafioletowe
mikroflora glebowa
polietylen
folie opakowaniowe
biodegradacja
opakowania z tworzyw sztucznych
analiza wariancji
tworzywa sztuczne
fotodegradacja
ultraviolet ray
soil microflora
polyethylene
packaging film
biodegradation
plastic packaging
variance analysis
plastic
photodegradation
Opis:
Folię opakowaniową z polietylenu poddano działaniu promieniowania UV oraz połączonemu wpływowi promieni UV i mikroflory glebowej. Stopień degradacji folii określano na podstawie zmian naprężenia maksymalnego przy zerwaniu. Otrzymane wyniki poddano analizie wariancji. Z przeprowadzonych badań wynika, że: 1) mikroflora gleby wpływa w sposób statystycznie istotny na degradację folii PE, naświetlanej uprzednio UV; 2) naprężenie maksymalne przy zerwaniu jest dobrą miarą zmian właściwości mechanicznych folii PE; 3) model regresyjny, w którym czas naświetlania występuje w postaci wielomianu stopnia trzeciego, najlepiej opisuje trójfazowe zmiany właściwości badanej folii pod wpływem promieni UV.
The polyethylene packaging film was exposed to UV-radiation combined with or without soil microflora. Tensile strength was used as a measure of the film degradation. The results were analysed by means of the regression models. From the obtained results it follows that: 1) the soil microflora has statistically significant impact on the degradation of polyethylene film subjected to UV; 2) the tensile strength is a useful measure of the mechanical changes in the polyethylene film; 3) the 3rd order polynomial seems to be adequate model for describing the three-phase changes of the tensile strenght of polyethylene film subjected to UV radiation.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 1999, 06, 1; 49-58
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fotoporządkowanie : alternatywna technika dla szybkich przetworników ciekłokrystalicznych
Photoalignment : an alternative aligning technique for fast liquid crystal shutter
Autorzy:
Chrzanowski, M. M.
Zieliński, J.
Nowinowski-Kruszelnicki, E.
Olifierczuk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/210044.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
Tematy:
fotoporządkowanie
izomeryzacja cis-trans
sieciowanie krzyżowe
fotodegradacja
model dyfuzyjny
LCD (ang. liquid crystal display, wyświetlacz ciekłokrystaliczny)
LPP (ang. Linear photopolymerization, fotopolimeryzacja liniowa)
LPUV (ang. linear polarized ultraviolet light, światło ultrafi oletowe spolaryzowane liniowo)
LC (ang. liquid crystal, ciekły kryształ)
photoalignment
cis-trans isomerization
diffusion model
photodegradation
crosslinking
LCD
LPP
LPUV
LC
Opis:
W artykule podjęto temat wyboru techniki fotoporządkowania ciekłego kryształu. Technologia ta jest alternatywą dla najczęściej stosowanego rubbingu, czyli jednostronnego polerowania warstw poliimidowych i poliamidowych. Zarówno w przypadku rubbingu (buffingu), który ma naturę kontaktową, jak i bezkontaktowego fotoporządkowania efektem pracy jest wytworzenie anizotropii warstwy, która następnie ma za zadanie porządkować leżącą bezpośrednio na niej warstwę ciekłego kryształu (LC). Rubbing jest metodą stosunkowo prostą i tanią i jest zwyczajowo używany przy produkcji wyświetlaczy ciekłokrystalicznych. W trakcie polerowania mogą jednak powstawać uszkodzenia struktury matrycy aktywnej oraz tworzyć się pyły, które są szkodliwe zwłaszcza dla bardzo cienkich warstw ciekłego kryształu. W związku z tym poszukuje się metod alternatywnych porządkowania. Z fotoporządkowaniem mamy do czynienia wtedy, gdy anizotropia warstwy porządkującej wywołana jest przez ekspozycję materiału fotoczułego na działanie światła ultrafioletowego spolaryzowanego liniowo. Jest to proces bezkontaktowy, więc eliminuje on większość wymienionych wcześniej wad rubbingu. Ponadto umożliwia pracę na plastycznych oraz zakrzywionych podłożach. Istnieją cztery różne drogi realizacji procesu fotoporządkowania warstwy światłoczułych materiałów organicznych: 1) fotodegradacja w materiałach poliimidowych, 2) izomeryzacja cis-trans azozwiązków, 3) czysta reorientacja związków azowych w polu potencjału światła UV oraz 4) sieciowanie w strukturze polimerowej. W pracy przedstawiono krytyczny przegląd wyżej wymienionych metod. Zastosowanie fotoporządkowania badane jest pod kątem przydatności w komórkach działających w oparciu między innymi o efekty: FLC (ang. ferroelectric liquid crystal, ciekły kryształ ferroelektryczny), TN (ang. twisted nematic, skręcony nematyk), BTN (ang. bistable twisted nematic, bistabilny skręcony nematyk), VAN (ang. vertical alignment nematic, pionowa deformacja fazy nematycznej), IPS (ang. in plane switching, przełączanie w płaszczyźnie) i inne. Celem poniższej pracy jest porównanie i określenie przydatności różnych metod fotoporządkowania dla technologii przetworników ciekłokrystalicznych o dużej jasności zobrazowania.
In this study we consider the topic of the photoalignment of liquid crystal material. It is an alternative method to the rubbing of polyimide and polyamide layers. Both techniques provide the anisotropy in organic layers. This anisotropy aligns overlaying liquid crystal. The rubbing is a well known and cheap technique and it's ordinarily used in liquid crystal displays manufacturing. However, it has several disadvantages, for example it produces dust particles and charges the layer. Furthermore it may damage the surface electronic. These drawbacks can be critical factors in working with thin liquid crystal layers (about 2-5 µm) for example ferroelectric and antiferroelectric Lcs. Heterogeneity at the microscopic level can be noxious especially in the area of some types of liquid crystals and in manufacturing high-resolution liquid crystal displays (over 40”) and state-of-art projector display systems. In order to omit these problems, very important for the future work is to develop a new, universal and high-performance, technique for liquid crystal aligning. One of alternatives is photoalignment. It eliminates many of drawbacks mentioned above. This technique uses light (generally linearly polarized ultraviolet light, LPUV) to produce anisotropy in photodephiniable materials. In addition this technique allows us to obtain layers on plastic or curve surfaces. We can distinguish four main photoalignment mechanisms (including photo-chemical reactions and photo-physical changes): (1) cis-trans isomerization in azo-structures: pure dyes films, polymers containing azo-groups and monolayers of azodyes, (2) pure reorientation of photo-chemically stable azo-dyes molecules, (3) photodegradation in polyimide materials and (4) crosslinking in cinnamoyl and coumarin side-chain polymers. There are some modifications among these procedures, such as polymerizable azo-dyes or Langmuir-Blodgett films. Photoalignment is investigated in diverse liquid crystal modes, such as: twisted nematic (TN), vertical alignment (VAN), in plane switching (IPS) and many others. In this paper we describe all of the photoalignment mechanisms mentioned above and compare their ability to align the liquid crystal material in the field of application in various modes of LC cells.
Źródło:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej; 2010, 59, 3; 375-394
1234-5865
Pojawia się w:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies