- Tytuł:
-
Postępowanie o ubezwłasnowolnienie na tle akt Sądu Okręgowego w Krakowie z 1949 roku
Procedures for guardianship as set down in the files of the District Court in Kraków of 1949 - Autorzy:
- Przewoźnik, Sylwia
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/532999.pdf
- Data publikacji:
- 2014
- Wydawca:
- Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
- Tematy:
-
capacity to legal transactions
guardianship
non-contentious proceedings
District Court
zdolność do czynności prawnych
ubezwłasnowolnienie
postępowanie niesporne
Sąd Okręgowy - Opis:
-
On the grounds of post-war legislation, guardianship affected people who were not capable of independent management of their own affairs, and care for their own well-being. This first of all concerned persons with psychological conditions, mental deficiency, and ones whose psychological disorders were related to alcohol abuse, and wasteful mismanagement. The practice of guardianship was aimed at helping the people unable to manage their conduct and/or their affairs independently. Protection of personal and property interest of these people sometimes required that their capacity to legal transactions had to be limited, or else that they were entirely bereft of it. Guardianship was applied when, due to the state of their health, a person was not capable of making conscious decisions. The legislator envisaged two types of guardianship: partial, which meant that a person subjected to it concluded legal actions on his of their own, while to have them valid, a consent of the guardian was necessary. On the other hand, such a person could make decisions concerning minor life affairs on his or her own. In turn, the plenary guardianship bereft one of the possibility of performing legal transactions, and had them represented in all legal matters by the legal guardian appointed by the court.
Na gruncie powojennych przepisów ubezwłasnowolnienie dotyczyło osób, które nie potrafiły samodzielnie zatroszczyć się o swoje sprawy i dbać o własne dobro. Przede wszystkim dotyczyło osób z chorobą psychiczną, niedorozwojem umysłowym oraz tych, u których zaburzenia psychiczne związane były z nadużywaniem alkoholu lub marnotrawstwem. Instytucja ubezwłasnowolnienia miała na celu pomoc osobom, które nie były w stanie samodzielnie kierować swoim postępowaniem bądź samodzielnie prowadzić swoich spraw. Ochrona interesów osobistych i majątkowych tych właśnie osób wymagała niekiedy, by ich zdolność do czynności prawnych została ograniczona bądź też, by zostali oni jej całkowicie pozbawieni. Ubezwłasnowolnienie stosowało się wówczas, gdy osoba ze względu na stan zdrowia nie była w stanie podejmować decyzji w sposób świadomy. Ustawodawca przewidział dwa rodzaje ubezwłasnowolnienia: czę ś ciowe, które polegało na tym, że osoba ubezwłasnowolniona sama dokonywała czynności prawnych, natomiast do ich ważności potrzebowała zgody opiekuna. Natomiast decyzje dotyczące drobnych spraw życia codziennego mogła ona podejmować samodzielnie. Natomiast całkowite ubezwłasnowolnienie osoby pozbawiało ją możliwości dokonywania czynności prawnych, a we wszystkich sprawach reprezentował ją prawny opiekun, wyznaczony przez sąd. - Źródło:
-
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2014, 17; 195-210
1733-0335 - Pojawia się w:
- Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł