Temat: mise-en-scène - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: („Wędrujące pojęcia”. Koncepcja Mieke Bal – przykład inter- czy transdyscyplinarności?
Autorzy:: Tabaszewska, Justyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/631115.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: INTERDISCIPLINARITY
TRANSDISCIPLINARITY
VISUALITY
IMAGE
MISE-EN-SCENE
Opis:: The notions of inter- and transdisciplinarity represent categories which the humanities frequently resort to in the discourse, but which remain difficult to define. The attempts to do so are most often associated with subscribing to one of the possible models of interpreting relationships between individual disciplines of science. Mieke Bal’s concept of transdisciplinarity, which this paper discusses, envisages a framework where the privileged form of formulating scientific concepts would be in research practice that is rooted not only in the methodologies of individual sciences but most of all in the everyday practices and experiences.
Źródło:: Studia Europaea Gnesnensia; 2013, 8; 113-130
2082-5951
Pojawia się w:: Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Film jako instalacja. Przestrzeń, narracja i afekt w ekspozycji Mieke Bal „Madame B.
Film as an Installation. Space, Narrative and Affect in Mieke Bal’s Exhibition “Madame B.“
Autorzy:: Rejniak-Majewska, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/909568.pdf
Data publikacji:: 2020-12-20
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: video installation
space
narrative
mise-en-scène
Mieke Bal
Opis:: The article discusses the construction of space and the position of the viewer in the video installation Madame B. Explorations in Emotional Capitalism, presented at the turn of 2013 at the Museum of Art in Łódź. Directed and designed by Mieke Bal and Michelle Williams Gamaker, the installation was produced in parallel with a full feature film of the same title. Both the installation and the film constitute an intersemiotic translation of a literary work – Gustave Flaubert’sMadame Bovary. Part of the inspiration for this experiment was the proto-cinematic quality of Flaubert’s style (narrative simultaneity resembling parallel editing, the suppression of drama, dissolution of the time-flow). The museum installation, with its use of dark exhibition space and multiscreen projection, provided an innovative interpretation of the novel by bringing to the fore its acute audio-visuality: the non-verbal level of meaning found in the presentation of material surroundings, fashion, gesture, facial expressions, sound, tone, and tempo of action. In this respect, the exhibition had an advantage over the continuous version of the feature film, which tends to focus the viewer’s attention more directly on the plot. In the case of the museum installation, the narrative continuity was disregarded in favor of the affective resonance of selected scenes from Emma’s life. Walking through a series of episodes split across nineteen screens, the viewer had to choose his or her own way through a complex narrative (the whole comprised 450 min. of filmic material), so in a sense it was the viewer who “performed the piece”. The narrative of Madame B. partly diverged from Flaubert’s story to bring it closer to our times. The anachronistic intermingling of the 19th century and contemporary realities set it away from the conventions of costume movies and suggested the actuality of Emma’s story – its relevance for contemporary questions of “emotional capitalism”. These anachronisms and the spatialization of the narrative occasioned a specific position for the viewer, who, despite the immersive effect of the images, remained conscious of his or her participatory presence here and now. Thus, while attending to the scenes of Emma’s life, the viewer might also reflect on the emotional effects they raised in him/herself. This analytic outlook did not necessarily inhibit the viewer’s sympathetic engagement with the protagonists’ emotions and experiences, but gave it a more informed character. The spatial arrangement of images, as well as the situations performed in several episodes, also invited reflections on the social function of looking and being seen. In this sense, the installation may be counted as a part of Mieke Bal’s practice of visual culture analysis.
Źródło:: Artium Quaestiones; 2020, 31; 39-66
0239-202X
Pojawia się w:: Artium Quaestiones
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Inscenizacje intermedialności w filmie "Tlen" Iwana Wyrypajewa
Representations of intermediality in Ivan Vyrypaev’s "Oxygen"
Autorzy:: Skowronek, Bogusław
Paździo, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/521204.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:: Ten Commandments
intermediality
intertextuality
iconisation of writing
mise-en-page
mise-en-scene
videoclip
rap
Opis:: Intermediality of the cinema has been discussed many times, and what is especially indicated is a specific “imprint” that was left on film by the theatre. Similarities between a movie and a performance are described well by the mise-en-scene category (placing on the stage). By replacing the analogue picture with the digital one, the mise-en-page category becomes more familiar to today’s mechanisms of creating film. Intermediality of modern film should be seen as a peculiar realization of common points of arts and media. In Ivan Vyrypaev’s Oxygen, functioning of these intermedialities is based on mutual circulations of different means of expression, both theatrical and cinematographical. Vyrypaev based his film’s construction on a convention of recording a CD, consistently using poetics of a postmodern videoclip.
Źródło:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2013, 5, 1; 128-135
2083-7275
Pojawia się w:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Reżyserskie szlify. Władysław Ślesicki w Szkole Filmowej (1950-1955)
Movie Director Exercise. Władysław Ślesicki and a Film School (1950–1955)
Autorzy:: Pławuszewski, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/920845.pdf
Data publikacji:: 2015-06-13
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Władysław Ślesicki
school film
documentary
Kazimierz Karabasz
Gypsies
mise-en-scene
movie style
film school
Opis:: The article discusses Władysław Ślesicki’s studies at the Lodz Film School (1950–1955). The years he spent at Film Directing Department were fruitful not only because of a few worth-while writings, but also due to some of his first directing experiences. Ślesicki was an assistant on the set of Kazimierz Karabasz’s school films, but he also directed his own (debut) short movies (the short feature Kawaler Kubiak; the short documentary Jedzie tabor). The claim is also made that these early works foreshadow his unique cinematic style, which Władysław Ślesicki developed especially within the documentary genre and which gave him a lasting place in the history of Polish cinema.
Źródło:: Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2015, 17, 26; 282-290
1731-450X
Pojawia się w:: Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Architektura pamięci w twórczości filmowej Piera Paolo Pasoliniego
Architecture of memory in the cinema of Pier Paolo Pasolini
Autorzy:: Jóźwiak, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/398476.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:: miejsca pamięci
lieux de memoire
czasoprzestrzeń
film
inscenizacja
Pasolini
sites
space-time
movie
mise-en-scene
Opis:: Punktem wyjścia rozważań jest teoria miejsc pamięci Pierre’a Nory, a także jej potencjał interpretacyjny w materii filmu i przestrzeni. Zestawienie tej teorii z wątkami przestrzeni wyobrażonej i wykreowanej mentalnie z technicznymi i formalnymi uwarunkowaniami sztuki filmowej będzie wstępem do dalszych analiz wybranych przykładów. Interesuje mnie twórczość filmowa Piera Paolo Pasoliniego, w której te zagadnienia pojawiają się z wyjątkową wyrazistością. Jak będę starał się to wykazać, w sposób szczególny przepracowywał on zagadnienie przestrzeni i czasu w filmowej narracji. Omawiając pierwszy okres twórczości tego reżysera, będę starał się przedstawić kilka intrygujących formalnie rozwiązań, które zastosował Pasolini w filmowym problematyzowaniu konwencji czasoprzestrzeni.
The analysis of the Pierre Nora’s theory of memory sites is the starting point of my article. I found it extremely relevant to both the film studies and space related issues. After compiling that theory with the chosen threads of the imaginary and mental space, technical and formal conditions of film art, I will move towards particular examples of Pier Paolo Pasolini’s films. In this context his output seems very interesting since in the films he elaborated on such issues as the space-time, memory, the blend of mythical, archaic and modern space. Discussing the first period of his film production I will show some of the intriguing formal devices Pasolini used to question the conventional filmic space-time.
Źródło:: Architecturae et Artibus; 2015, 7, 2; 12-18
2080-9638
Pojawia się w:: Architecturae et Artibus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Pierwsza ekranizacja Pana Twardowskiego
The first film adaptation of Pan Twardowski
Autorzy:: Hendrykowska, Małgorzata
Hendrykowski, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/921333.pdf
Data publikacji:: 2017-08-17
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: First World War
Skobielevski Committee
Russian cinema
Polish culture
film
legend
adaptation
Starewicz
mise-en-scène
Opis:: The article discusses the oldest recorded film adaptation of the legend of Pan Twardowski, found in the archives of the George Eastman House in Rochester, New York. The two-part feature film was filmed in Russia between 1916 and 1917, and its creator was the famed Polish filmmaker Władysław Starewicz.
Źródło:: Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 20, 29; 149-160
1731-450X
Pojawia się w:: Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Szafa marzeń. Dziecięce kryjówki w E.T. Stevena Spielberga
The Dream Closet. Children’s hiding places in Steven Spielberg’s E.T. the Extra-Terrestrial
Autorzy:: Kostyra, Karolina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1047271.pdf
Data publikacji:: 2020-12-15
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: E.T. the Extra-Terrestrial
Steven Spielberg
children’s bedroom
American cinema
child’s gaze
mise en scène
Opis:: The filmmakers made efforts to present reality from a child’s viewpoint. Among the strategies applied for this purpose, we find a detailed approach to grasping the atmosphere of children’s bedrooms. The wardrobe, intimate lighting, cozy nooks and child’s props allow the creation of a space of autonomy and the uncanny effect, which slips away from adults’ perception. The author uses works on the anthropology of place, the psychoanalysis of dreams, film studies analyses of E.T. and also the history of cinematic representation of children’s worlds in order to describe the specificity of domestic space in Spielberg’s movie. At the same time, the author proposes that E.T. can be interpreted as a movie about the relative independence of children’s worlds in relation to the overpowering and stiflingAmerican suburbs. If we follow the proposed interpretation, then the popular judgment of E.T. as a conservative and family narration from Reagan’s days would seem to be too one-sided.
Źródło:: Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2020, 27, 36; 41-55
1731-450X
Pojawia się w:: Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Abiekt uwięziony w języku: Współczesne inscenizacje mitu Fedry w teatrze polskim – Kleczewska, Zadara, Wiśniewski
The Abject Trapped in Language: Contemporary Stagings of the Myth of Phaedra – Kleczewska, Zadara, Wiśniewski
Autorzy:: Budzowska, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/36128146.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: mit Fedry
abiekt
język dramatu
inscenizacja
Maja Kleczewska
Michał Zadara
Grzegorz Wiśniewski
myth of Phaedra
abject
language of drama
mise en scène
Opis:: Artykuł przedstawia analizę porównawczą trzech współczesnych inscenizacji mitu Fedry wyreżyserowanych przez Maję Kleczewską (Teatr Narodowy w Warszawie, 2006), Michała Zadarę (Narodowy Stary Teatr w Krakowie, 2006) i Grzegorza Wiśniewskiego (Teatr Wybrzeże w Gdańsku, 2019). Ramę teoretyczną rozważań stanowi koncepcja abiektalności postaci Fedry i jej reprezentacji w języku dramatu. Przedmiotem analizy są reżyserskie interwencje w teksty literackie podejmujące mit Fedry: strategie ich multiplikacji, modyfikacji i anihilacji. W intertekstualnym przedstawieniu Kleczewskiej, zestawiającej różne powiązane z tematem dramaty, tekst i język stają się mniej istotne niż ciała aktorów. W ironicznym teatrze Zadary formacja dyskursywna klasycystycznego tekstu Racine’a zostaje poddana dekonstrukcyjnej analizie, ale staje się zarazem głównym tematem przedstawienia. Wiśniewski powraca do języka Racine’a, ale próbuje go przekroczyć, kontrapunktując go wyciszoną i oszczędną grą aktorską wzmacnianą kilkoma mocnymi frazami muzycznymi. Trzy analizowane przedstawienia wpisują się w koncepcję teatru jako laboratorium kryzysu, w tym przypadku – kryzysu abiektalności.
This article presents a comparative analysis of three contemporary stagings of the myth of Phaedra: by Maja Kleczewska (Teatr Narodowy, Warsaw 2006), Michał Zadara (Narodowy Teatr Stary, Cracow 2006), and Grzegorz Wiśniewski (Teatr Wybrzeże, Gdańsk 2019). The theoretical framework refers to the abject quality of the character of Phaedra and its representation in language. The author analyses the directors’ interventions in literary texts reworking the myth of Phaedra: strategies ranging from multiplication, through modification, to annihilation of the dramatic text. In Kleczewska’s intertextual staging, which juxtaposes different plays addressing the theme, the text and the language become less important than the actors’ physicality. Zadara’s ironic theatre deconstructs the discursive formation of Racine’s classical tragedy, while retaining it as the main subject of the performance. Wiśniewski returns to Rancine’s language, but tries to transcend it, counterbalancing it with quiet, restrained acting, enhanced by strong musical phrases. The three stagings resonate with the concept of the theatre as a laboratory of crisis, here: of the crisis of the abject.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 1; 51-70
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Film o sprawie Dreyfusa
A Film about Dreyfus Affair
Autorzy:: Jazdon, Mikołaj
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1075489.pdf
Data publikacji:: 2021-05-31
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: anti-Semitism;
film history;
film analysis;
Holocaust;
Roman Polański;
Dreyfus affair;
mise-en-scene
antysemityzm;
historia kina;
analiza filmu;
sprawa Dreyfusa;
scena filmowa;
sekwencja filmowa;
inscenizacja
Opis:: Autor analizuje w swym artykule film Romana Polańskiego Oficer i szpieg, film o sprawie Dreyfusa, przyglądając się uważnie wybranym scenom i sekwencjom, pokazując, w jaki sposób reżyser przedstawia i eksponuje temat antysemityzmu, jego zakorzenienie w elitach wojskowych i części społeczeństwa Francji końca XIX wieku. Sprawa fałszywego oskarżenia i skazania niewinnego oficera żydowskiego pochodzenia została pokazana w filmie jako złowróżbna zapowiedź nadchodzącego stulecia naznaczonego hekatombą Holokaustu, a wcześniej rzezią milionów ludzkich istnień na frontach I wojny światowej. W filmie Polańskiego pojawiają się aluzje do obu tych wydarzeń z historii. Autor wskazuje w artykule na obecne w dziele Polańskiego odniesienia do innych dzieł filmowych, nie tylko tych podejmujących temat sprawy Dreyfusa i słynnego artykułu Emila Zoli J’accuse.
The author analyzes Roman Polański's J’accuse (2019), a film about the Dreyfus affair, carefully examining selected movie scenes and sequences, showing how the director presents and exposes the topic of anti-Semitism, its roots in the military elite and part of the French society at the end of the 19th century. The case of the false accusation and conviction of an innocent officer of Jewish origin was shown in the film as a ominous foreshadowing of the coming century marked by the hecatomb of the Holocaust and earlier by the slaughter of millions of human lives on the fronts of The Great War. Polański's film alludes to both of these historical events. In the article, the author indicates references to other films in Polański's movie, not only those dealing with the Dreyfus affair and the famous article by Emil Zola, entitled J'accuse.
Źródło:: Polonistyka. Innowacje; 2021, 13; 91-108
2450-6435
Pojawia się w:: Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Strategie uhistoryczniania filmowego świata przedstawionego i narracji filmowej w kinie historycznym. Analiza zjawiska na wybranych przykładach
Autorzy:: Witek, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041207.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: visual history
historical film
film narrative
depicted world
staging
historicizing
set design
costumes
language
music
events
characters
makeup
mise-en-scène
historia wizualna
film historyczny
narracja filmowa
świat przedstawiony
inscenizacja
uhistorycznianie
scenografia
kostiumy
język
muzyka
wydarzenia
postacie
charakteryzacja
Opis:: The article deals with the issue of strategy of historicizing film narrative and the world presented on a screen in historical cinema. It shows with what elements the film narrative and the world presented on a screen are historicized. In the introduction of the article, the most important analytical categories such as historical film and strategies of historicizing film narrative and the world presented on a screen are conceptualized. Historical film is defined as an operational category requiring conceptualization relativized to a cultural context of its use. A historical film is described as a screening work covering various genological structures, the subject of which relates to the past. The strategies of historicizing the film narrative and the film world presented on a screen are understood as numerous ways of equipping the film with various signs of historicity that allow the viewer/researcher to get an impression of the screen effect of a time shift towards the past. In the following parts of the article, the signs of historicity that have the function of historicizing the film narrative and the world presented on a screen are analyzed on the examples of various films covering a wide spectrum of history from ancient times to the present day. The Signs of historicity include the following elements: (1) scenery, stage design, costumes; (2) language; (3) music; (4) characterization; (5) events and characters. Strategies of historicizing the world presented on a screen and film narrative, which have been analyzed in the article, play a particularly important role in the so-called classic films made in the aesthetics of zero style cinema.
Różnorodne sposoby wyposażania filmu w różnego rodzaju oznaki historyczności w artykule są nazywane strategiami uhistoryczniania filmowej narracji oraz filmowego świata przedstawionego. W związku z faktem, że w ramach respektowanej w tekście koncepcji film historyczny jest opowieścią przedstawiającą bliższą lub dalszą przeszłość, jedną z najistotniejszych oznak historyczności filmowej opowieści jest w tym przypadku efekt ekranowego przesunięcia w czasie ku przeszłości. Polega on na tym, że oglądając film, widz ma świadomość odmienności świata prezentowanego na ekranie od tego, który znamy z codziennego współczesnego doświadczenia. Artykuł skupia się na ukazaniu roli Mise-en-scène w uhistorycznianiu filmowej narracji i świata przedstawionego.
Źródło:: Res Historica; 2020, 50; 573-604
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "mise-en-scène" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język