Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "military historiography" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    WOJSKOWOŚĆ ŚREDNIOWIECZNA NA ŁAMACH „ZAPISEK HISTORYCZNYCH” (1908–2014)
    MEDIEVAL MILITARY ON THE PAGES OF „ZAPISKI HISTORYCZNE” (1908–2014)
    Autorzy:
    Samp, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/418838.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
    Tematy:
    Polish military historiography
    ,,Zapiski Historyczne”
    military of medieval Poland
    Opis:
    The article discusses the historical and military problems of the Polish Middle Ages in the journal ,,Zapiski Historyczne”. The most important articles from the years 1908–2014 were taken into account. Their authors mainly studied issues from the history of the pomeranian wars, and to a lesser extend issues related with weapons and fortifications.
    Źródło:
    Colloquium; 2017, 9, 2; 103-122
    2081-3813
    2658-0365
    Pojawia się w:
    Colloquium
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karol Taube (1888–1940) i jego wkład w rozwój historiografii wojskowej
    Karol Taube (1888–1940) and his input into the development of the military historiography
    Autorzy:
    Michliński, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1932355.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów
    Tematy:
    Karol Taube
    Flotylla Pińska
    Wojskowe Biuro Historyczne
    historiografia wojskowa
    zbrodnia katyńska
    Pinsk Flotilla
    Military History Bureau
    military historiography
    Katyn massacre
    Opis:
    Having retired, Karol Taube – officer of the Polish Navy, participant in the Polish–Soviet war as a member of the Riverine Flotilla – engaged in the research work in the Military History Bureau and as a social activist and an essayist within the Maritime and Colonial League. Working for the AHO, he wrote important works for the historiography of the Polish–Soviet War: “Zarys historji wojennej flotyll rzecznych” (1931) and “Zarys historji wojennej Pułku Morskiego” (1933). He was an active member of the scientific community of the Military History Bureau and wrote entries for “Military Encyclopedia”, edited by Otton Laskowski. Taube’s diary of the Polish–Soviet war, entitled “Figle diablika błot pińskich. Ze wspomnień marynarza” (1937), has become an important source for many of the later researchers working on the history of the Polish Navy. His scientific work was interrupted by the Second World War. He was a victim of Katyn massacre. As its result, Poland lost not only a distinguished officer of the Navy but also a promising historian and essayist.
    Źródło:
    Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki; 2021, 30, 3; 217-245
    1509-0957
    Pojawia się w:
    Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Otton Laskowski – współtwórca nowoczesnej polskiej historiografii militarnej
    Otton Laskowski – co-creator of modern Polish military historiography
    Autorzy:
    Maroń, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1932354.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów
    Tematy:
    historia polskiej historiografii militarnej
    historia militarna XV–XVII w.
    Otton Laskowski
    Wojskowe Biuro Historyczne
    history of Polish military historiography
    military history of the 15th–17th centuries
    Military History Bureau
    Opis:
    Otton Laskowski (1892–1953) is one of the military historians who, despite a low military rank and academic degree, are important figures of the history of historiography. Laskowski’s position is a result of his activities in different fields: creation of Polish military language, research and edition of sources, studies of the medieval and Old Polish military strategy, as well as organisational work. His first interest resulted in his participation in the discussion on the creation of military terminology in independent Poland. His second – in outlining the structure of the military history. His translations of French military texts are a seminal body of work. His studies of the history of the military had a considerable, although not always positive, influence on further research of Polish historians. His most notable work is the edition of “Military Encyclopedia”.
    Źródło:
    Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki; 2021, 30, 3; 263-309
    1509-0957
    Pojawia się w:
    Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polskie formacje wojskowe okresu I wojny światowej i Wojsko Polskie z lat 1918–1939 – węzłowe problemy oraz stan badań i postulaty badawcze
    Polish military formations from the period of the First World War and the Polish Army in years 1918-1939 - crucial problems and the stage of research as well as research postulates
    Польские воинские формирования периода Первой мировой войны и Войско Польское 1918-1939 гг. – ключевые проблемы, обзор исследова¬ний и исследовательские принципы
    Autorzy:
    Smoliński, Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/482791.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Muzeum Wojska w Białymstoku. Ośrodek Badań Historii Wojskowej
    Tematy:
    Polish military formations in the First World War
    Polish-Soviet War
    Polish Armed Forces
    modernization of Polish Army
    Polish military historiography
    Польские военные формации Первой мировой войны
    советско-польская война
    Вооружённые Силы Речи Посполитой
    модернизация польской армии
    польская военная историография
    Opis:
    The article presents the stage of research concerning Polish professional litera¬ture which was published before the end of September 2014, mainly in the form of extensive footnotes. Apart from what constituted obvious issues, it does not present the complete hitherto work of Polish historiography and the full catalogue of trans¬lations of works by foreign authors concerning mostly the armed forces of our then neighbours. What is more, in the case of selected major topics of this study, the author cited a limited number of foreign-language publication as well which dealt either with the Red Army or with Reichswehr or Wehrmacht. As a result of three partitions of the Polish-Lithuanian Commonwealth the inde¬pendent Polish state disappeared from the map of Europe for 123 years. Till October 1831 the Polish armed forces continue existing, although in an abridged form. Conse¬quently, between the autumn of 1831 and the late autumn of 1918 there were no for¬mation of the Polish Army dependent solely on Polish, national, independent political centres and following Polish national interests exclusively. As a result, the continuity of the development as regards the national armed forces was broken. For that reason the Republic of Poland had to establish armed forces basically from scratch. In this extensive article the author addresses almost all issues corresponding to reconstruction, warfare, training, equipment and outlining as well as expansion of the Polish Army during the time of Polish-Lithuanian Commonwealth. The extensive pro¬fessional literature devoted to this subject suggests that a significant part of the issues described in the work have already been the subjects of more or less reliable analysis. Naturally, this does not mean that there are no problems requiring further exploration and source research. In many cases even a large number of bibliographic items are not sufficient to answer a complete range of questions. This is the case, for example, as regards Polish military formation in the East operating in years 1914-1918 which have been so far studied exclusively based on source materials located in the country and using Polish professional literature devoted to the subject. Despite recent literature increasing rapidly in numbers the situation is similar as regards other issues connected to the Polish Army. Consequently, Polish historiog¬raphy faces significant problems in determining the scale of Polish military effort in the period 1918-1921 and the size of the victory in the Polish-Soviet war of 1919- 1921. The situation is comparable with the one concerning the relationship between the status of the Polish armed forces at the peace rate and their development and modernization from 1921 to 1936-1939 as well as the level of armaments of Ger¬many and USSR. And it is indisputable that there was connection between these phenomena. In the meantime, in hitherto Polish historical professional literature, researchers often seem to abstain from these dependencies. This results in a very unilateral and little objectified description of reality which practically lacks knowl¬edge on real or potential opponents of the Polish Army.
    Представленный в статье, преимущественно в виде обширных коммента¬риев, обзор исследований касается исключительно польскоязычной литера¬туры, изданной до конца сентября 2014 г. Кроме того (и это очевидно), она не представляет всей польской историографии и не приводит полного перечня переводов работ иностранных авторов, касающихся, прежде всего, воору¬женных сил наших соседей того времени. Кроме того, по некоторым важным вопросам данной работы автор приводит ограниченное количество иностран¬ных исследований, посвященных, напр., Красной армии, Рейхсверу и Вермахту. В результате трех разделов Речи Посполитой Обоих Народов на 123 года с карты Европы исчезло независимое польское государство. До октября 1831 г. сохранились польские вооруженные силы, хотя и в ограниченном формате. Таким образом, с осени 1831 г. до поздней осени 1918 г. не было ни одного формирования Войска Польского, зависящего только от польских, националь¬ных и независимых политических центров и защищающих исключительно польские национальные интересы. Таким образом, была прервана непрерыв¬ность развития национальных вооруженных сил, что привело к тому, что, как и Республику Польша, их необходимо было возрождать почти с нуля. В статье автор затрагивает почти все вопросы, связанные с возрождением, военными действиями, обучением, оснащением и обмундированием, а также с реорганизацией Войска Польского в период Второй Речи Посполитой. При¬веденная обширная библиография по данной теме позволяет утверждать, что преимущественное большинство обозначенных вопросов уже было предме¬том в большей или меньшей степени объективного анализа. Однако это не означает, что уже не осталось проблем, требующих дальнейших поисков и исследования источников. Зачастую даже обширная библиография не в состо¬янии ответить на целый ряд вопросов. Так складывается ситуация с польскими воинскими формированиями на Востоке 1914-1918 гг., которые до настоящего времени исследовались исключительно по источникам, имеющимся в Польше, а также по польскоязычным источникам по данной теме. Подобным образом, несмотря на огромный рост в последнее время числа работ, выглядит ситуация с оценкой вопросов, связанных с Войском Поль¬ским. В результате в польской историографии возникают серьезные про¬блемы с определением масштабов усилий польской армии в 1918-1921 гг. и значимости победы в советско-польской войне 1919-1921 гг. Подобным оба¬зом выглядит оценка соотношения состояния польских вооруженных сил в мирное время, а также их развитием и модернизацией в 1921-1936-1939 гг., и уровнем вооружения Германии и СССР. Очевидно, что между данными явле-ниями существовала причинно-следственная связь. Тем не менее, в польской исторической литературе исследователи зачастую, кажется, абстрагируются от данной зависимости, что приводит к весьма одностороннему и мало объ¬ективному описанию действительности, в которой практически нет объектив¬ного знания о реальных и потенциальных противниках Войска Польского.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Wojskowości; 2017, 6; 179-295
    2299-3916
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Wojskowości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dyskurs historiograficzny wokół służby wojskowej Tadeusza Kościuszki w latach 1790–1792
    Historiographic discourse around the military service of Tadeusz Kościuszko in the years 1790–1792
    Autorzy:
    Srogosz, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/46171359.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    historiografia
    służba wojskowa
    Tadeusz Kościuszko
    1790–1792
    historiography
    military service
    Opis:
    Życie i działalność Tadeusza Kościuszki były przedmiotem zainteresowania zarówno profesjonalnych historyków, jak również innych autorów, którzy podejmowali tematy związane z postacią Naczelnika. Wydarzenia z bogatego życia Kościuszki stały się niejednokrotnie przedmiotem gorących sporów, jednak o mniejszym natężeniu wokół jego służby wojskowej w latach 1790–1792. Jeszcze w XVIII w. zaczął się spór o Kościuszkę, który był podstawą do rekonstrukcji wydarzeń i ocen przez historyków. Mimo zgłaszanych przez poszczególnych autorów deklaracji, dyskurs historiograficzny nie miał zwykle cech neutralności, a raczej górowały często emocje czy rocznicowe publikacje. Ponadto w historiografii występują niekonsekwencje, na przykład w sprawie stosunku Kościuszki do systemu kordonowego.
    The life and activity of Tadeusz Kościuszko were of interest to both professional historians and other authors, who took up topics related to the figure of the leader of the uprising. The events of Kościuszko’s rich life were more than once the subject of heated disputes, albeit to a lesser degree, over his military service in the years 1790–1792. As early as in the 18th century, a dispute over Kościuszko began, which formed the basis for the reconstruction of events and assessments by historians. Despite the declarations made by individual authors, the historiographical discourse usually did not have any features of neutrality, but rather expressed emotions or consisted of anniversary publications. Moreover, there are inconsistencies in historiography, for example in the case of Kościuszko’s attitude to the cordon system.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2022, 110; 191-222
    0208-6050
    2450-6990
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Narodziny „polskiej szkoły” historii militarnej a wojskowość antyczna. W poszukiwaniu tożsamości badawczej (część 2)
    The Birth of the “Polish School” of Military History and Ancient Warfare In Search of a Research Identity (Part 2)
    Autorzy:
    Faszcza, Michał Norbert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23050700.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    historiografia polska
    historia wojskowa
    dwudziestolecie międzywojenne
    neoromantyzm
    wojskowość antyczna
    Polish historiography
    military history
    interwar period
    neo-romanticism
    ancient warfare
    Opis:
    Problematyka antycznej wojskowości była częstokroć uwzględniana w publikacjach polskich starożytników, choć zazwyczaj nie stanowiła samodzielnego obszaru badań. Wieloletnia, a przez to ugruntowana tradycja studiów klasycznych sprawiała, że możliwość wypracowania wspólnego stanowiska z przedstawicielami „polskiej szkoły” historii wojskowej była znacząco utrudniona, szczególnie wobec przemian zachodzących po 1926 r. Po zakończeniu II wojny światowej kontynuowano model odziedziczony po II Rzeczpospolitej, ale przeobrażenia zachodzące w polskim szkolnictwie wyższym po 1989 r. stanowią szansę na zbliżenie obu środowisk i naturalne ujednolicenie optyki badawczej.
    The issue of ancient warfare was often included in the publications of Polish classicists, although it usually did not constitute an independent research area. The long and well-established tradition of classical studies resulted in difficulties in the possibility of working out a common research position with representatives of the “Polish school” of military history, especially due to the changes taking place after 1926. After the end of World War II, the model inherited from the Second Polish Republic was continued, but the transformations taking place in the Polish higher education after 1989 constitute an opportunity to bring the two communities closer together and to unify research approaches in a natural way.
    Źródło:
    Przegląd Nauk Historycznych; 2023, 22, 1; 135-167
    1644-857X
    2450-7660
    Pojawia się w:
    Przegląd Nauk Historycznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Narodziny „polskiej szkoły” historii militarnej a wojskowość antyczna. W poszukiwaniu tożsamości badawczej (część 1)
    The birth of the “Polish school” of military history and ancient warfare. In search of a research identity (Part 1)
    Autorzy:
    Faszcza, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23050735.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    historiografia polska
    historia wojskowa
    dwudziestolecie międzywojenne
    neoromantyzm
    wojskowość antyczna
    Polish historiography
    military history
    interwar period
    neo-romanticism
    ancient warfare
    Opis:
    Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. doszło do formalnego powiązania głównego nurtu piśmiennictwa historyczno-wojskowego z instytucjami naukowo-wydawniczymi Wojska Polskiego. Sprawiło to, że większość ukazujących się w tzw. dwudziestoleciu międzywojennym (1918–1939) publikacji poświęconych zagadnieniom militarnym miała służyć umacnianiu patriotyzmu i celom wychowawczym realizowanym w armii, co determinowało ich tematykę oraz sposób ujęcia poruszanych zagadnień. Ponadto nałożyły się na to dwie inne dominujące tendencje: koncentracja na dziejach narodowych, jak również popularność nurtu neoromantycznego. Zjawiska ta uległy wzmocnieniu po 1926 r. w wyniku zmian personalnych przeprowadzonych w Wojsku Polskim. W takich warunkach nie było możliwości, aby historycy wojskowi mogli wnieść znaczący wkład do badań nad antykiem, co przełożyło się na odmienne drogi rozwojowe środowiska badaczy polskich militariów i przedstawicieli Altertumswissenschaft. Perspektywie badawczej tych drugich, a także wskazaniu wspólnej płaszczyzny naukowej pozwalającej na zbliżenie stanowisk obu grup uczonych będzie poświęcona druga część artykułu.
    After Poland regained independence in 1918, the mainstream of military historians was formally linked with the institutions of the Polish Army. As a result, most of the publications devoted to military issues were intended to strengthen patriotism and educational goals implemented in the army, which determined their content and approach. In addition, there were two other dominant trends: focusing on national history, as well as the popularity of the neo-romanticism. This phenomenon was intensified after 1926 as a result of personal changes carried out in the Polish Army. Under such conditions, it was not possible for military historians to make a significant contribution to the study of ancient history, which resulted in permanent separateness of the Polish military historians and representatives of Altertumswissenschaft. The second part of the article will be devoted to the research perspective of Polish classicists, as well as to the indication of a common research ground allowing for the approximation of the positions of both groups of scholars.
    Źródło:
    Przegląd Nauk Historycznych; 2022, 21, 2; 217-249
    1644-857X
    2450-7660
    Pojawia się w:
    Przegląd Nauk Historycznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mowy przedbitewne w armii rzymskiej w świetle cezariańskich Commentarii
    Pre-battle exhortations in the Roman army in the light of the Caesarian Commentarii
    Autorzy:
    Wilczyński, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2109046.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Gajusz Juliusz Cezar
    wojskowość rzymska
    mowy przedbitewne
    historiografia rzymska
    wojna galijska
    Gaius Julius Caesar
    Roman military
    pre-battle speeches
    Roman historiography
    Gallic War
    Opis:
    Opisy przedbitewnych ekshortacji są częstym toposem literackim w historiografii antycznej. Można je również odnaleźć w treści dzieł Gajusza Juliusza Cezara – Commentarii de bello Gallico oraz Commentarii de bello civili. Przedmiotem analizy w poniższym artykule jest zagadnienie mów przedbitewnych w armii rzymskiej w świetle wspomnianych dzieł. W swojej pracy autor zwraca uwagę na takie aspekty tegoż zagadnienia, jak: częstotliwość występowania opisów mów przedbitewnych wygłaszanych przez rzymskich wodzów; okoliczności, w których występują; grono słuchaczy (czy byli to tylko oficerowie, czy też Cezar pisze o przemowach do oddziałów wybranych lub wszystkich); elementy, na jakie Cezar i inni rzymscy wodzowie kładli nacisk w swoich przemowach; ich podejście do własnych żołnierzy; zabiegi retoryczne, jakimi się posługiwali; efekty tychże przemów; a także rzetelność przekazu Cezara. W artykule dokonana zostaje również próba udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy mowy przedbitewne stanowiły stały element ceremoniału przedbitewnego armii rzymskiej w okresie późnej republiki. Szczególna uwaga została zwrócona na przemowę Cezara w Wezoncjo przed starciem z Ariowistem, wodzem germańskich Swebów (BG I, 40–41), a także na porównanie mów Cezara z oracjami pompejańczyków, wygłoszonymi przed decydującym starciem wojny domowej pod Farsalos (BC III, 85–87; 90). Ponadto w artykule rozważono znaczenie sposobu opisywania mów przedbitewnych dla zabiegu autoprezentacji, który przyświecał autorowi Commentarii.
    Descriptions of pre-battle exhortations are frequent literary topos in ancient historiography. They can also be found in the works of Gaius Julius Caesar – Commentarii de bello Gallico and Commentarii de bello civili. The subject of the analysis in the following article is the issue of pre-battle speeches in the Roman army in the light of the aforementioned works. The author of the paper draws attention to such aspects of this issue as: frequency of occurrence of pre-battle speeches delivered by the Roman generals; the circumstances in which they occur; an audience (whether there were only officers or Caesar writes about speeches given to selected units or even to the entire army); the elements that Caesar and other Roman generals emphasized in their speeches; their approach to their own soldiers; the rhetorical devices they used; the effects of these speeches as well as reliability of Caesar’s account. The article also attempts to answer the question whether the pre-battle speeches were a permanent part of pre-battle ceremonial in the Roman army in the late republic period. Particular attention was paid to Caesar’s harangue in Vesontio before the battle with Ariovistus, the leader of the Germanic Suebi (BG I, 40–41), as well as to the comparison of Caesar’s speeches with the orations of the Pompeians, delivered before the decisive clash of the civil war at Pharsalus (BC III, 85–87; 90). Moreover, the author considers the importance of the way of describing pre-battle speeches for the process of self-presentation that motivated the author of Commentarii.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2021, 109; 13-24
    0208-6050
    2450-6990
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historycy wojskowości – uczniowie Stanisława Herbsta
    Military Historians – Stanisław Herbst’s Students
    Военные историки – ученики Станислава Хербста
    Autorzy:
    Kozłowski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1918598.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-24
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Stanisław Herbst
    historia historiografii
    Instytut Historyczny UW
    Wojskowa Akademia Polityczna
    historia wojskowości
    history of historiography
    Institute of History at the University of Warsaw
    Military Political Academy
    military history
    Станислав Хербст
    история историографии
    Исторический институт Варшавского университета
    Военно-политическая академия
    Opis:
    Niniejszy artykuł traktuje o seminarium Stanisława Herbsta (1907–1973) w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, które należało – po II wojnie światowej – do jednego z najpopularniejszych seminariów historycznych. Stanisław Herbst prowadził ponadto seminaria magisterskie i doktorskie w Wojskowej Akademii Politycznej, tym samym tworząc szeroką bazę dla recepcji własnych poglądów. Dużą część uczniów Herbsta stanowili historycy wojskowości. O braku ciągłości szkoły Herbsta przesądziły sprawy strukturalne omówione w niniejszym tekście, z których najważniejszą było nieistnienie w Instytucie Historycznym UW katedry historii wojskowej.
    This article is devoted to Stanisław Herbst’s (1907–1973) seminar at the Institute of History at the University of Warsaw, which after World War II was one of the most popular historical seminars. Stanisław Herbst also conducted master and doctoral seminars at the Military Political Academy, thus creating a broad base for the reception of his views. Military historians constituted a large part of Herbst’s students. The discontinuation of the Herbst school was determined by structural issues discussed in this text, the most important of which was the lack of a military history department at the Institute of History at the University of Warsaw.
    Эта статья посвящена семинару Станислава Гербста (1907–1973), который после Второй мировой войны считался одним из самых популярных исторических семинаров и проходил в Историческом институте Варшавского университета. Кроме того, Станислав Хербст проводил магистерские и аспирантские семинары в Военно-политической академии, создавая тем самым широкую базу для воспитания своих собственных взглядов. Военные историки составляли большую часть учеников Хербста. Отсутствие преемственности школы Хербста было обусловлено структурными вопросами, отмеченными в данной статье, наиболее важным из которых было отсутствие кафедры военной истории в Историческом институте Варшавского университета.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 4 (270); 108-155
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies