Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "memory politics" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 58
Tytuł:
Pamięć i zapominanie w <i>Pogrzebanym olbrzymie</i> Kazuo Ishigury
Memory and Forgetting in Kazuo Ishiguro’s <i>The Buried Giant</i>
Autorzy:
Gołębiowska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467313.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Ishiguro
amnezja
amnestia
amnezja/amnestia
pamięć zbiorowa
pamięć mimowolna
polityka pamięci
Key words: Ishiguro, amnesia/amnesty, collective memory, involuntary memory,  memory politics;
amnesia
amnesty
amnesia/amnesty
collective memory
involuntary memory
memory politics
Opis:
Abstract: Memory and forgetting in Kazuo Ishiguro’s The Buried Giant The article examines the theme of memory and forgetting in Kazuo Ishiguro’s 2015 novel The Buried Giant. The novel offers a reflection on the role of forgetting in dealing with a traumatic past, an issue which remains relevant for individuals and societies alike. Although Ishiguro does not provide easy answers to the question of whether it is better to remember or to erase difficult memories, temporary amnesia emerges in the novel as a legitimate strategy: it allows individuals to maintain relationships and helps to prevent feuding nations from resuming violence. The other related issues that the article discusses include the problem of memory which inevitably returns after temporary amnesia/amnesty with its entrapment in competing politics of memory, the issue of collective memory and the relationship between memory and forgetting as well as the role of involuntary memory in the undermining of official discourses about the past. Twentieth-century conceptions and discourses on memory – Maurice Halbwachs’, Walter Benjamin’s, Marcel Proust’s, as well as Galen Strawson’s – have been mobilized to illuminate the concerns that the novel raises.    
Abstrakt Celem artykułu jest odczytanie najnowszej powieści Kazuo Ishigury jako refleksji pisarza nad rolą pamięci i zapominania w życiu indywidualnym i zbiorowym. Wydany w 2015 roku Pogrzebany olbrzym odnosi się do kwestii niezmiennie aktualnej, dotyczącej zarówno jednostek jak i społeczeństw próbujących uporać się z traumatyczną przeszłością. Mimo że Ishiguro nie udziela łatwych odpowiedzi na pytanie o to, czy pamiętać o trudnych wydarzeniach, czy raczej je wymazać, tymczasowa amnezja jawi się w powieści jako uzasadniony zabieg, pozwalający jednostkom utrzymać relacje, a społeczeństwom uniknąć ponownego wybuchu przemocy. Zjawisko pamięci zbiorowej, problem pamięci, która nieuchronnie powraca po okresie amnezji/amnestii i jej uwikłania w konkurujące ze sobą polityki pamięci, wzajemne powiązanie pamięci i zapominania, rola pamięci mimowolnej w podważaniu oficjalnej narracji to kwestie, które powieść porusza i które zostały omówione w artykule w odniesieniu do XX-wiecznych koncepcji i dyskursów na temat pamięci: Maurice’a Halbwachsa, Waltera Benjamina, Marcela Prousta, a także współczesnego brytyjskiego filozofa Galena Strawsona.    
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2020, 40; 117-131
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pamięć polityczna. Analiza uchwał rocznicowych Sejmu i Senatu RP na 2022 rok
Political memory. The analysis of the commemorative resolutions of the Sejm and Senate of the Republic of Poland for the year 2022
Autorzy:
Bącal, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22444322.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
memory
power over memory
memory politics
commemorative resolutions
pamięć
władza nad pamięcią
polityka pamięci
uchwały rocznicowe
Opis:
Każdego roku Sejm oraz Senat RP przyjmują uchwały ustanawiające dany rok rokiem osoby lub wydarzenia. Ma to na celu uhonorowanie ważnych – zdaniem parlamentarzystów – elementów historii. Zazwyczaj związane jest także z podejmowaniem dalszych działań upamiętniających. Celem artykułu jest analiza uchwał rocznicowych przyjętych na 2022 rok. Skupia się ona na roli podziałów politycznych widocznych w tych organach oraz ich wpływie na finalny wybór uhonorowanych osób czy wydarzeń. Analiza wskazuje, że uchwały te niekoniecznie muszą być źródłem konfliktu. Wyjątkiem są tu osoby, które mogą być postrzegane jako uczestnicy aktualnego sporu politycznego.
Each year, the Sejm and Senate of the Republic of Poland pass the resolutions choosing the patrons of the year. Its goal is to commemorate the important – in the opinion of the members of parliament – people or events. It is also usually connected to the further commemorative activity. The aim of the paper is to analyse such resolutions regarding the year 2022. The focus is put on role of the political divisions in both chambers of the parliament and their influence on the final choice of the commemorated people or events. The analysis shows that the resolutions do not necessarily need to cause conflict – with the exception of the people who can be considered as the participants of the present political feud.
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2022, 20, 3; 5-17
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inteligencja i Zagłada. Rozpraszanie obrazu [The intelligentsia and the Holocaust. Dispersing the image]
Autorzy:
Chmielewska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643717.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Holocaust
politics of memory
intelligentsia
Opis:
The intelligentsia and the Holocaust. Dispersing the imageThis paper in the field of cultural memory studies addresses the workings of memory, or more precisely – a politics of memory whereby the image of the intelligentsia and its role in the Holocaust vanishes from the collective consciousness. The relative visibility of peasants denouncing Jews, murdering them and plundering their property is accompanied by an invisibility of the intelligentsia and its essential role in reinforcing the exclusion and antisemitic patterns of behavior before the Holocaust which facilitated direct involvement in these events, as well as an invisibility of the intelligentsia’s own participation in the events of the Holocaust. Inteligencja i Zagłada. Rozpraszanie obrazuTekst z zakresu badań nad pamięcią kulturową dotyczy pracy pamięci, a właściwie polityki pamięci, w której ramach ze społecznej świadomości znika obraz inteligencji i jej roli podczas Zagłady. Względnej widzialności chłopskiego wydawania Żydów, ich mordowania i grabienia towarzyszy niewidzialność inteligencji i jej kluczowej roli w reprodukowaniu wykluczenia i wzorów antysemickich poprzedzających Zagładę i umożliwiających bezpośrednie zaangażowanie w wydarzenia, a także jej własnego udziału w Zagładzie.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2018, 7
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Polityka krzywdy” PiS
The “policy of harm” by the Law and Justice party (PiS)
Autorzy:
Rakusa-Suszczewski, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/961587.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
krzywda
resentyment
populizm
PiS
polityka historyczna
nowy autorytaryzm
harm
resentment
populism
memory politics
new authoritarianism
Opis:
W poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie dlaczego partia rządząca w Polsce (PiS) utrzymuje tak silne poparcie, uciekamy się do argumentów z pogranicza socjologii, analizy dyskursu, psychologii społecznej i filozofii kultury, utrzymując, że PiS konsekwentnie prowadzi populistyczną politykę, która opiera się na budowaniu silnych antagonizmów społecznych i podsycaniu krzywdy. Pojęcie krzywdy ma wyjątkową i niespotykaną moc, która działa na uczucia i wyobraźnię ludzi. To sprawia, że jej przywoływanie jest szczególnie poręcznym narzędziem zarządzania sumieniami i przekonaniami obywateli. W tym duchu rozważamy, w jaki sposób krzywda i związane z nią pojęcia (resentyment) zaprzęgnięte są w politykę populistyczną, jak dyskurs krzywdy uobecnia się w najnowszej polityce historycznej kraju, i jak może przysparzać niektórym grupom społecznym „perwersyjnej” satysfakcji. W tej połowicznie uświadomionej taktyce, którą określamy jako „politykę krzywdy”, upatrujemy jednak długofalowych destrukcyjnych konsekwencji.
Answering the question of why the ruling party in Poland (PiS) maintains such strong support, we refer to various arguments and disciplines, from sociology, discourse analysis, and social psychology to cultural philosophy. We maintain that PiS consistently conducts populist politics, building on strong collective antagonisms and fuelling the social sense of harm. The concept of “harm” has a unique and exceptional power that affects the feelings and the imagination of people. This means that evoking this feeling of harm recalling it proves to be a particularly convenient tool to manage people’s consciences and beliefs. In this spirit, we consider how “harm” and its related concepts (resentment) are bound with populist politics, and how the “discourse of harm” is actually present in the recent memory of politics in Poland, and how it can give some social groups “perverse” satisfaction. However, what we see in this semi-conscious tactic, which we describe as the “policy of harm”, is long-term destructive consequences.
Źródło:
Przegląd Socjologiczny; 2018, 67, 2; 119-138
0033-2356
Pojawia się w:
Przegląd Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obywatel dwóch narodowych kultur
A Citizen of Two National Cultures
Autorzy:
Darasz, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1068019.pdf
Data publikacji:
2021-02-23
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Emil Korytko
Slovene folk poetry
Slovene national movement
Illyrian movement
Polish-Slovenian cultural relations
memory politics
Opis:
Emil Korytko, a Polish student in Lwów (Galicia, Austrian partition), was arrested on accusations of activity in a Polish independence movement organisation. After over two years long investigation and imprisonment, he was exiled to Ljubljana (Laibach), the capital of Carniola. While living in exile, he collected and studied Slovene folk poetry and the customs of Carniola, thus becoming a pioneer of Slovenian ethnology and at the same time one of the most influential activists of Slovenian national awakening. In Slovenia he is known better than in his native country. In November 2013, the University in Ljubljana (Faculty of Philosophy) organized, in cooperation with the Embassy of Poland in Slovenia, a symposium dedicated to the celebration of the 200th anniversary of his birth, including an exhibition about his life and career, held in the National and the University Library of Slovenia. In June 2019 this exhibition, supplemented by several documents, was held in the Slovenian Parliament as a celebration of the 180th anniversary of Korytko’s death. The bilingual book presented here reflects these cultural celebrations and the current state of knowledge about Polish-Slovenian ethnographer, philologist, poet, and translator.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2020, 19; 405-419
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tektoniczne napięcia, rowy, wypiętrzenia: materialność pamięci w „Festung Warschau” Elżbiety Janickiej
Tectonic tensions, trenches, piles: materiality of memory in “Festung Warschau” by Elżbieta Janicka
Autorzy:
Korczyńska-Partyka, Dobrosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545542.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
politics of memory
Holocaust
conflicts of memory
urban space
Opis:
The presented text is an analysis of materiality of memory in Elżbieta Janicka's book Festung Warschau. The text presents two approaches of defying the relation between space and memory. The first approach is related to searching for past signs, while the second approach uncovers past traces. In the studied book each approach is bonded to a different narration style. Furthermore, the presented text conceptualizes the city space of Warsaw, created by Janicka, as a space of memory (S. Kapralski's term).
Źródło:
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne; 2015, 3; 51-68
2353-4699
Pojawia się w:
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dychotomia pamięci w postkomunistycznej Bułgarii
Autorzy:
Gołek-Sepetliewa, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/676463.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
conflicts of memory
politics of memory
transformation
Bulgaria
collective memory
private memory
Opis:
The dichotomy of memory in post-communist BulgariaThe democratic breakthrough of 1989 in Bulgaria has resulted in a clearly problem-oriented approach of society towards memory and the past. The process of developing an efficient model of reckoning with the traumatic heritage of communism divides the national community into dichotomous memory groups with their own understanding, assessment and modes of using the past. Developing a memory policy without a clear institutional support (Georgi Lozanov) oscillates between the attitudes of retribution and reconciliation (Ana Luleva, Svetla Kazalarska). Bulgarian society is characterised by a lack of remembrance of the past and its excess at the same time (Ivaĭlo Znepolski). The recent national past remains unprocessed, which results in the emancipation of private memory, characterised by the ability to overcome the impasse thanks to reliance on shared, non-conflicting, fragmentary memories of ordinary reality (Az zhiviakh sotsializma, I lived socialism, Georgi Gospodinov, et al.). As it is today, Bulgarian culture of memory is characterised by diverse collective memories, the multiplication of conflicts over the interpretation of the past and the fragmentation of memory, which leads to growing antagonisms and social crises. Dychotomia pamięci w postkomunistycznej BułgariiPrzełom demokratyczny z 1989 roku w Bułgarii spowodował wyraźne sproblematyzowanie stosunku społeczeństwa do pamięci i przeszłości. Wypracowanie modelu rozliczenia z traumatycznym dziedzictwem komunizmu dzieli wspólnotę narodową na dychotomiczne grupy pamięci, posiadające własne rozumienie, ocenę i sposób wykorzystywania przeszłości. Tworzone polityki pamięci, nieposiadające wyraźnego umocowania instytucjonalnego (Georgi Łozanow), oscylują między postawami retrybucji oraz rekoncyliacji (Ana Łulewa, Swetła Kazałarska). Społeczeństwo bułgarskie charakteryzuje się jednoczesnym niedostatkiem i nadmiarem pamięci o przeszłości (Iwajło Znepołski). Nieprzepracowana niedawna przeszłość narodowa powoduje emancypację pamięci prywatnej, którą cechuje zdolność przełamania impasu, dzięki oparciu na wspólnych niekonfliktogennych fragmentarycznych wspomnieniach potocznej rzeczywistości (Аз живях социализма, Georgi Gospodinow i inni). W bułgarskiej kulturze pamięci dochodzi do różnicowania się pamięci zbiorowej, mnożenia konfliktów o interpretację minionego okresu oraz fragmentacji pamięci, co doprowadza do pogłębiających się antagonizmów i kryzysów społecznych.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2018, 42
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od internacjonalnej do własnej historii – mniejszość białoruska w Polsce
Autorzy:
Śleszyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/676422.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Belarusian minority in Poland
historical politics
politics of memory
communism
Opis:
From international history to one’s own history – Belorusian minority in PolandAfter World War II the Belarusians who did not leave Poland could gain upward mobility only if they avoided displaying their national and cultural distinctiveness. Belarusians made a political choice which coincided with a vision of history and thus accepted a historical narrative spread by communist circles. The narrative constructed by the Belarusian minority was consistent with the officially proclaimed state ideological narrative. It contained mostly the history of the Communist Party of Western Belarus and described a difficult situation of Belarus in the Second Polish Republic and during World War II (especially the Great Patriotic War).The Belarusian community made first attempts to rebuild the current vision of the world in 1980–1981. Students tried to create an alternative historical narrative that contradicted the communist one. However, it was a gradual collapse of the communist system that became an impetus for more active development of the Belarusian minority in Poland, and consequently, the creation of its own national vision of history. The Belarusian heritage has been based on the Belarusian People's Republic and the Grand Duchy of Lithuania, and not, as it was in the Soviet Socialist Republic of Belarus or after 1994, on the Republic of Belarus and the victory in the Great Patriotic War.  Od internacjonalnej do własnej historii – mniejszość białoruska w PolscePozostała w Polsce po II wojnie światowej społeczność białoruska uzyskała możliwość awansu społecznego pod warunkiem nieeksponowania swojej narodowej i kulturowej odrębności. Białorusini, dokonując wyboru politycznego, pokrywającego się z wyborem wizji historii, akceptowali obraz dziejów prezentowany przez środowiska komunistyczne. Konstruowany przez mniejszość białoruską przekaz historyczny zgodny był z oficjalnie głoszonym państwowym przekazem ideologicznym. Dominowały treści o historii Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi, o trudnej sytuacji białoruskiej w II RP i w latach II wojny światowej, ale z naciskiem położonym jedynie na okres Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.Pierwsze próby przebudowy dotychczasowej wizji świata przez społeczność białoruską zostały podjęte w latach 1980–1981. Zwłaszcza środowiska studenckie próbowały stworzyć alternatywę dla dotychczasowego skomunizowanego, białoruskiego przekazu historycznego. Jednak dopiero stopniowy upadek systemu komunistycznego stał się impulsem do coraz bardziej aktywnego rozwoju mniejszości białoruskiej w Polsce, a co za tym idzie także kreowania własnej, narodowej wizji dziejów. Fundamentem, na którym budowana była pamięć o dziedzictwie, stało się odwoływanie się do Białoruskiej Republiki Ludowej i Wielkiego Księstwa Litewskiego, a nie, jak to miało miejsce w Białoruskiej Socjalistycznej Republice Sowieckiej czy po 1994 r. w Republice Białoruś, zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2017, 41
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O HISTORII HISTORIOGRAFII. KILKA REFLEKSJI O SUBDYSCYPLINIE
ON THE HISTORY OF HISTORIOGRAPHY. A FEW THOUGHTS ABOUT THE SUBDISCIPLINE
Autorzy:
Wójcik-Łagan, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909814.pdf
Data publikacji:
2017-05-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
history
history of historiography
politics of memory
historical research
Opis:
Historians of historiography who seek new possibilities to research the historiographic phenomena believe that the traditional historiography has also become obsolete in its academic form. Th ey think of methods that would allow building a coexistence of the traditional model of historiographic research, which has been simplifi ed to erudite research and presentation of historians – masters with a concept that respects the dynamics of historic thinking, included within the contexts of a political, ideological, and social epoch. Th e latt er task requires from historians of historiography signifi cantly developed professional competences within the scope of sociology, philosophy, and psychology.
Źródło:
Historia@Teoria; 2017, 1, 3; 63-73
2450-8047
Pojawia się w:
Historia@Teoria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nie nasza to wojna – społeczne ramy niepamięci o I wojnie światowej
This is not our war – the social frames of the “non-memory” of World War I
Autorzy:
Wysmułek, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/413482.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
collective memory, First World War, politics of memory, places of memory
pamięć zbiorowa, I wojna światowa, polityka pamięci, miejsca pamięci
Opis:
The article discusses the place of World War I in contemporary Polish culture and politics of memory. In Poland, the centenary commemorations of the Great War in 2014 and 2018 went by with a telling lack of reference to the related events at the national level. The impression of this collective forgetting prompts questions about its scale, coherence and causes. In order to define the frames of this “non-memory” about the Great War, the article identifies registers which contain references to people, places and events connected with the Great War. They were assigned to the three dimensions of the collective memory, defined here as: first, the official, state politics of memory, second, the local politics of memory and third, the individual memory. The collected data indicate that despite the significant influence that the First World War had on the life of the entire war generation, and despite the scale and severity of warfare taking place on the territory of today’s Poland, the history of the Great War is mostly silent in the national historical narratives. In the official, state politics of memory, its role is reduced to a certain “prelude” before the rebirth of Polish statehood, while in the minds of contemporary Poles the experiences of 1914–1918 are mostly forgotten. The popular silhouette of Józef Piłsudski and the celebrations of Independence Day on November 11 function in isolation from the historical context and are not the subjects of contemporary public debate. However, in recent years, in the local dimension of memory, we may observe a certain renaissance of the remembrances connected with the First World War. Local authorities, activists and communities have started to commemorate the participants and victims of the war, regardless of the language they used and the banner under which they fought. The article finishes with the presentation of three hypotheses of the social and political reasons that prevented the memories of wartime experiences from entering into the canon of Polish national culture.
W artykule postawiono pytanie o miejsce I wojny światowej we współczesnej polskiej kulturze i polityce pamięci. Analiza jubileuszowych obchodów w 100-lecie rozpoczęcia i zakończenia Wielkiej Wojny wskazuje na zasadniczy brak odniesień do związanych z nią wydarzeń w polskiej oficjalnej polityce pamięci. Dostrzeżenie tej sfery „niepamięci” skłania do postawienia pytań o jej skalę, spójność oraz przyczyny. W celu określenia ram społecznej niepamięci o Wielkiej Wojnie w artykule podjęto próbę odnalezienia i zarysowania miejsc w przestrzeni pamięci, w których pojawiają się odwołania do osób, miejsc i wydarzeń z nią związanych. Problem ten został rozpatrzony w trzech rejestrach działania pamięci zbiorowej, określonych tu jako: wymiar oficjalnej, państwowej polityki pamięci, wymiar pamięci lokalnej oraz wymiar pamięci na poziomie indywidualnym. Zebrany materiał badawczy wskazuje, że pomimo znaczącego wpływu I wojny światowej na życie całego wojennego pokolenia oraz pomimo skali i dotkliwości działań wojennych mających miejsce na terytorium dzisiejszej Polski doświadczenia z lat 1914–1918 zostały przez Polaków zapomniane. Wielka Wojna w oficjalnej narracji państwowej jest przeważnie przemilczana bądź traktuje się ją jedynie jako swego rodzaju „preludium” do odrodzenia się polskiej państwowości. W jeszcze większym stopniu jest ona nieobecna w świadomości współczesnych Polaków, którym zazwyczaj brakuje podstawowej wiedzy faktograficznej. Nie mają także skojarzeń kulturowych związanych z I wojną światową. Popularna symbolika Józefa Piłsudskiego i 11 listopada 1918 roku funkcjonuje w oderwaniu od kontekstu historycznego i nie jest przedmiotem debaty publicznej. W ostatnich latach w wymiarze lokalnym mamy jednak do czynienia z pewnym renesansem pamięci o I wojnie światowej oraz jej uczestnikach i ofiarach, niezależnie od tego, jakim posługiwali się językiem i pod jakim występowali sztandarem. Artykuł kończy przedstawienie trzech hipotez na temat społecznych i politycznych przyczyn, które sprawiły, że pamięć o doświadczeniach wojennych Polaków nie weszła do kanonu kultury narodowej.
Źródło:
Przegląd Socjologiczny; 2019, 68, 3; 157-183
0033-2356
Pojawia się w:
Przegląd Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
UKRAINIEC JAKO WRÓG: ROSYJSKA PROPAGANDA I JEJ WPŁYW NA NASTROJE W POLSCE
Ukrainian as an enemy: Russian propaganda and its influence on opinion in Poland
Autorzy:
Urban, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483804.pdf
Data publikacji:
2016-05-30
Wydawca:
Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim
Tematy:
propaganda
stereotypy
resentymenty
polityka pamięci
stereotypes
ressentiments
politics on memory
Opis:
Rosja, prowadząc wojnę hybrydową, korzysta ze strategii określanej jako wojna informacyjna. Jedną z jej głównych metod jest nasilenie propagandy oraz wykorzystywanie, przetwarzanie i rozpowszechnianie stereotypów narodowościowych oraz resentymentów na tle historycznym. Głównym działaniem jest oczywiście utrwalanie obrazu Ukraińca jako wroga w społeczeństwie rosyjskim. Jednak długofalowe, przemyślane działania rosyjskiego sztabu i służb przewidują wzmożone działania na tym polu także w odniesieniu do społeczeństw państw sąsiadujących z Ukrainą i Rosją, w celu pogłębienia izolacji tej pierwszej i zdobycia sojuszników dla drugiej. Proponowane wystąpienie ma na celu zanalizowanie rosyjskich działań propagandowych skierowanych wobec Polski i jej społeczeństwa, ustalenie wiarygodności rozpowszechnianych poglądów, a także rozważenie potencjalnych metod przeciwdziałania.
Russian Federation leading hybrid war against Ukraine use the strategy known as the information war. One of its main methods is intensification of propaganda and exploitation, modification and broadcasting national stereotypes and resentments based on history. The main activity is creation of vision of Ukrainians as enemies among Russian society. Nevertheless, long‒term actions of Russian command and institutions provide also influence on states bordering with Ukraine and Russia in order to isolate the first one and to gain allies for the second one. The aim of this paper is to analyze Russian propaganda activities directed on Poland and its society, to investigate credibility of opinions that are being popularized and to consider potential method of counteraction.
Źródło:
Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem; 2016, 1(6) Kryzys ukraiński i jego znaczenie dla bezpieczeństwa międzynarodowego: aspekty militarno-polityczne; 83-96
2353-6306
Pojawia się w:
Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polin: „Ultimate Lost Object”
Autorzy:
Tokarska-Bakir, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643795.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
POLIN Museum in Warsaw
erasing
performative democracy
politics of memory
Opis:
Polin: "Ultimate Lost Object”The article is a critique of the POLIN Museum’s contemporary exhibition, which – according to the author – suppresses the most difficult aspect of Polish-Jewish past, the ones associated with the violence of the pogroms that were the decisive factor in the greatest waves of Jewish emigration from Poland.Polin: „Ultimate Lost Object”Tekst stanowi krytykę projektu wystawy współczesnej Muzeum POLIN, tłumiącej – zdaniem autorki – najtrudniejsze, związane z przemocą pogromową, aspekty polsko-żydowskiej przeszłości, które zdecydowały o największych falach emigracji Żydów z Polski.  
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2016, 5
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura pamięci i polityka historyczna w dzisiejszej Rosji
Autorzy:
Nikžentaitis, Alvydas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/676484.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
memory culture
culture of remembrance
politics of memory (historical politics)
Russia
Stalin’s cult
myth of the Great Patriotic War
the Gulag (the Main Administration of Corrective Labour Camps and Settlements)
Opis:
Memory culture and historical politics in today’s RussiaConsidering that other countries are still conducting their studies, it is too early to make conclusions and summarise the question of Russia’s memory culture and historical politics. However, it is possible to share some insights concerning this topic:(1) This analysis indicates that Russia’s case is in stark contrast to the opinions of those theorists who negate the existence of national memory culture. In Russia, this culture began to materialise in 2005, after the complicated period of post-Soviet transformation. What became central was the narrative of the empire (derzhava), whose status should also be recognised by the rest of the world. The main symbolical resource used in the construction of the motif of powerful Russia is a myth of victory in the Great Patriotic War. More recently, however, this general myth has been strengthened by selected facts from other historical periods.(2) Symbolical figures of Russia’s memory culture – both those developing and those already formed – are continuously reinterpreted. Since 1992 the myth of victory has undergone a few stages of transformation: the first years of Boris Yeltsin’s presidency (until 1995) were dominated by active efforts to deconstruct this myth; in the period between 1995 and 2000 it was restored, with a particular stress put on the status of Russian people as the unconquered victim; in 2000–2005, the State regained its vital place in the structure of the myth. Recently, the myth has been instrumentalised and used as an argument in Russia’s confrontation with the West. The period since 2011 has seen a noticeable increase in attempts to expand the symbolic instrumentarium through active use of selected facts from other historical periods(3) Although what dominates in Russia is the imperial mega narrative (derzhava),there is also an alternative stream that makes a substantial opposition – the myth of a victim. The years 2009–2013 have shown us that the memory of Stalin’s crimes is really strong. In this sense, the structure of memory in Russia, although with some exceptions, is comparable to the Polish one. On the other hand, substantial differences are noticed in comparison with Germany, Lithuania or Belarus. Those countries have only one memory culture, although with different topics included in the content. Ukraine remains beyond the regional context: even though the process of forming a single policy of remembrance is in place, it is only in its initial phase.  Kultura pamięci i polityka historyczna w dzisiejszej RosjiBadania nad zagadnieniem kultury pamięci w Rosji i krajach ościennych ciągle trwają, dlatego nie można jeszcze mówić o ich podsumowaniu. Istnieją jednak przesłanki, by przedstawić pewne wnioski na ten temat.1. Przeprowadzona analiza ukazuje, że przypadek Rosji wyraźnie przeczy poglądom tych teoretyków, którzy negują możliwość istnienia narodowej kultury pamięci. Po skomplikowanym etapie transformacji postsowieckiej w Rosji kultura pamięci w 2005 roku nabrała konkretnych kształtów. W jej centrum znalazła się opowieść o imperium (dieržava), którego status powinna uznać także reszta świata. Podstawowym symbolicznym zasobem dla toposu silnego państwa rosyjskiego jest mit zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej. Jednak w ostatnim czasie do wzmocnienia mitu centralnego aktywnie wykorzystuje się także selektywnie wybrane fakty z innych epok historycznych.2. Symboliczne figury tworzącej się czy też już ukształtowanej kultury pamięci są w Rosji stale reinterpretowane. Także mit zwycięstwa po 1992 roku przeszedł kilka etapów transformacji: w pierwszych latach prezydentury Borysa Jelcyna (do roku 1995) dominowały aktywne próby dekonstrukcji tego mitu, w latach 1995–2000 był on odnowiony, akcentowano przede wszystkim status rosyjskiego narodu jako niepokonanej ofiary. W latach 2000–2005 w centrum mitu znów usytuowano państwo, a w ostatnim czasie został on poddany instrumentalizacji i wykorzystany jako argument w konfrontacji Rosji z Zachodem. Po 2011 roku wyraźnie widać próby ilościowego rozszerzenia zasobu instrumentarium symbolicznego za pomocą aktywnego wykorzystania wybranych faktów z innych epok historycznych.3. Choć w Rosji wyraźnie dominuje meganarracja imperialna (dieržava), to jednak ma ona swoją konkurencję. W Rosji nadal w silnej opozycji do mitu zwycięstwa pozostaje mit ofiary. Lata 2009–2013 wyraźnie pokazały żywotność pamięci o ofiarach stalinowskich. W tym sensie struktura pamięci Rosji, choć z pewnymi wyjątkami, może być porównywana do polskiej, jednocześnie różniąc się istotnie od niemieckiej, litewskiej czy białoruskiej. W tych krajach dobitnie wyrażona jest jedna kultura pamięci, choć jej treść zawiera różne wątki tematyczne. W kontekście regionalnym nie mieści się Ukraina, w której jednolita polityka pamięci jest wprawdzie formowana, ale to dopiero początek procesu.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2018, 42
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O kolonializmie niezachodnim
About Non-Western Colonialism
Autorzy:
Adamczak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806632.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino japońskie
kolonializm
polityka pamięci
Japanese cinema
colonialism
politics of memory
Opis:
Tekst jest recenzją książki Krzysztofa Loski W cieniu Imperium Wschodzącego Słońca. Japoński projekt kolonialny i kultura filmowa w Azji Wschodniej (2022) poświęconej planowi imperialnemu realizowanemu przez Japonię od końca XIX w. do 1945 r. Znaczącą rolę odgrywało w nim kino. Zaletą publikacji jest ukazanie projektu kolonialnego prowadzonego przez mocarstwo niezachodnie w odniesieniu do wspólnot pokrewnych kulturowo hegemonowi. W książce omówiono dzieje japońskiego planu kolonizacyjnego realizowanego względem podbitych społeczeństw Tajwanu, Korei oraz Chin. Istotnym elementem analiz jest przedstawienie polityki pamięci. Wywód historyczny uzupełniają interludia poświęcone współczesnym filmom traktującym o wydarzeniach historycznych związanych z japońskimi próbami mocarstwowymi.
The text is a review of Krzysztof Loska’s book W cieniu Imperium Wschodzącego Słońca. Japoński projekt kolonialny i kultura filmowa w Azji Wschodniej [In the Shadow of the Empire of the Rising Sun: Japanese Colonial Project and Film Culture in East Asia] (2022), which offers an in-depth analysis of Japan’s colonial project from the late 19th century till 1945. A prominent role in the project was played by cinema. The strong point of the book is an analysis of the colonial project of a non-Western power trying to subdue communities relatively similar in cultural terms. The book covers the history of the Japanese project in Taiwan, Korea, and China. An additional distinguishing characteristic is the author’s inquiry into the field of memory studies and presentation of how the memory of historical events connected to the colonial project works in contemporary films.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2023, 121; 199-204
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka historyczna Federacji Rosyjskiej i Związku Radzieckiego wobec Polski na przykładzie opisu agresji ZSRR na Polskę w świetle narracji podręcznikowej
Russians and Soviets historical policy towards Poland: description of the Soviet invasion of Poland in textbook narrative
Autorzy:
Boridczenko, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1935963.pdf
Data publikacji:
2019-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
polityka historyczna
Federacja Rosyjska
ZSRR
politics of memory
Russian Federation
USSR
Opis:
W niniejszym artykule omówiono rosyjską narrację historyczną w rodzimym szkolnictwie. Poruszony temat polega na badaniu polityki historycznej Federacji Rosyjskiej i Związku Radzieckiego. Uwagę skupiono na zawartym w podręcznikach Federacji Rosyjskiej oraz Związku Radzieckiego opisie 17 września 1939 roku. Podstawą analizy stała się szeroko zakrojona kwerenda, w trakcie której zanalizowano teksty obowiązujących od 1954 roku podręczników szkolnych. Główne uzasadnienie podjętej tematyki stanowi cieszący się popularnością w polskiej publicystyce dyskurs nawiązujący do polityki historycznej Rosji. Zgodnie z założeniem artykułu historyczna wiedza przekazywana w szkołach Rosji cechuje się starannym pomijaniem wątków związanych z radziecką agresją na Polskę.
The article discusses the presentation of events from September 17, 1939 in the textbooks of the Russian Federation and the Soviet Union. Thematically, the topic is related to the politics of memory in Russia. The research is based on a wide-ranging analyses of the texts of the school literature published after 1958 in the USSR and in the Russian Federation. Constant discourse on the Polish political scene creates a vision of Russia neglecting Poland. As a main thesis a problem was selected concerning the indoctrination in a Russian school, which is based on ignoring the Soviet aggression on Poland.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 61; 74-91
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 58

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies