Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "literatura i muzyka" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 60
Tytuł:
Obecność mitu tristanowskiego w nowoczesnej literaturze, filozofii i muzyce
The Presence of the Tristan Myth in Modern Literature, Philosophy and Music
Autorzy:
Halwa, Adrianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27309698.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Artur Żywiołek
Tristan Myth
Modernism
literature and music
literature and philosophy
mit tristanowski
Modernizm
literatura i muzyka
literatura i filozofia
Opis:
Adrianna Halwa przedstawia recenzję książki Artura Żywiołka:Tristitia moderna – pasja mitu tristanowskiego w nowoczesnej literaturze, filozofii i muzyce.Artur Żywiołek w swojej monografii ukazuje obecność i przemiany mitu Tristana w kulturze europejskiej.Autor analizuje punkt zwrotny epoki modernizmu, kiedy nastąpiły rewolucyjne zmiany w literaturze, muzyce i filozofii. Żywiołek przygląda się temu zjawisku w odniesieniu do mitu Tristana, jego nowych interpretacji, a także symboli i kodów kulturowych, które rozwijały się od średniowiecza.  
Adrianna Halwa presents a review of the book by Artur Żywiołek Tristitia moderna – pasja mitu tristanowskiego w nowoczesnej literaturze, filozofii i muzyce [Tristitia moderna - the passion of the Tristan myth in modern literature, philosophy and music]. Artur Żywiołek in his monograph shows the presence and changes of the Tristan myth in European culture. The author analyzes the turning point of the Modernist era, when there were revolutionary changes in literature, music and philosophy. Żywiołek examines this phenomenon in relation to the Tristan myth, its new interpretations, as well as symbols and cultural codes that it has developed since the Middle Ages.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2022, 17, 12; 417-424
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kornel Ujejski i muzyka
Autorzy:
Maciąg, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030742.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Kornel Ujejski
Kinga Fink
Galicia in literature
Romanticism
poetry
literature and music
Galicja w literaturze
romantyzm
poezja
literatura i muzyka
Opis:
Autor przedstawia obszerną recenzję książki Kingi Fink Muzyka w życiu i twórczości Kornel Ujejskiego, Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów 2018). Kornel Ujejski (1823-1897), zwany „ostatnim wielkim poetą romantyzmu”, jest twórcą nieco zapomnianym. Analizowana monografia składa się ztrzech części, w nich autorka zawarła: analizę tła muzycznego, na którym poeta tworzył, poezję Ujejskiego inspirowaną muzyką oraz historię wierszy, dla których powstawała muzyka. Największą wartością rozprawy jest nie tylko ukazanie źródeł i skutków muzycznych inspiracji, ale także dostrzeżenie w twórczości Kornela Ujejskiego motywów i tematów ważnych dla twórców i czytelników kolejnych epok.
Kazimierz Maciąg presents an extensive review of the book by Kinga Fink Muzyka w życiu i twórczości Kornel Ujejskiego [„Music in the life and workof Kornel Ujejski”], Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów 2018). Kornel Ujejski (1823–1897), known as the “last great poet of Romanticism”, is a poet who is somewhat forgotten. The analyzed monograph consists of three parts, in which the author presents: the analysis of the musical background on which the poet created, Ujejski’s poetry inspired by music and the history of poems for which music was created. The greatest value of the dissertation is not only to show only the sources and effects of musical inspirations, but also to see in the work of Kornel Ujejski motifs and themes that were and are important for the creators and readers of subsequent eras.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2020, 15, 10; 548-555
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkarłatna partytura Ralfa Isaua jako przykład recepcji twórczości Franza Liszta w literackiej kulturze popularnej
Die Dunklen by Ralph Isaura as an Example of Franz Liszt’s works reception in Pop Culture
Autorzy:
Gamrat, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649282.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Ralf Isau
Franz Liszt
Die Dunklen
Szkarłatna partytura
muzyka i literatura
Music and Literature
Opis:
This paper presents a novel Die Dunklen (2007) by Ralf Isau. I analyse the presence of Franz Liszt’s music in this work. Isau uses Liszt’s music to explain history and the aesthetics of music, and also the influence of music on human being (e.g. Plato, music rhetoric, programme music, and audio marketing). The most important part of this paper is the analysis of structure and narration in this novel in relationship with musical techniques and forms.
Artykuł stanowi studium powieści Ralfa Isaua Die Dunklen (2007; wyd. pol. Szkarłatna partytura, 2011). Analizie poddane zostało znaczenie obecności twórczości i postaci muzyka Franza Liszta w powieści. Isau zawarł w niej wykład z historii muzyki i estetyki muzycznej, a także biografię Franza Liszta oraz rozważania dotyczące wpływu muzyki na zachowanie człowieka (Platon, barokowa teoria afektów, retoryka muzyczna, muzyka programowa, audiomarketing). Zasadniczą część pracy stanowią rozważania dotyczące powiązań między powieściową narracją i kształtowaniem struktury powieści a elementami i technikami muzycznymi.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 52, 1; 359-377
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witolorauda Józefa Ignacego Kraszewskiego w twórczości Stanisława Moniuszki
Witolorauda by Józef Ignacy Kraszewski in the Works by Stanisław Moniuszko
Autorzy:
Magdziak, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37515140.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Stanisław Moniuszko
Józef Ignacy Kraszewski
Witolorauda
„starożytności” litewskie
muzyka i literatura
Lithuanian “antiquities”
music and literature
Opis:
Artykuł poświęcony jest analizie metod adaptacji artystycznej Witoldoraudy Józefa Ignacego Kraszewskiego przez Stanisława Moniuszkę w kantatach mitologicznych Milda, Nijoła i Krumine, a także opisowi związków słowa i muzyki w utworach Moniuszki inspirowanych tą epopeją Kraszewskiego. Na podstawie korespondencji oraz tekstów publicystycznych obydwu twórców omówione zostały kulisy ich współpracy, a także Moniuszkowska wizja sztuki (zwłaszcza muzyki i literatury oraz związków między nimi). Wykorzystane w badaniach źródła są świadectwem stosunku kompozytora do muzycznych opracowań wielkiej poezji, a nawet zawierają jego deklaracje programowe w tym zakresie. Prócz próby zobrazowania konkretnych, retorycznych związków dźwięków ze słowem w opisywanej parze dzieł artykuł zawiera analizę sposobu, w jaki „litewskość” literackiej fantazji Kraszewskiego została oddana w muzyce związanego z Wileńszczyzną Moniuszki. Wnioski płynące z analiz pozwoliły dookreślić i pogłębić rozumienie osobowości twórczej Stanisława Moniuszki. Są także są przykładem realizacji idei powinowactwa sztuk w okresie polskiego romantyzmu.
The article presents an analysis of Stanisław Moniuszko’s artistic adaptation methods of Józef Ignacy Kraszewski’s Witolorauda in the mythological cantatas Milda, Nijoła, and Krumine, alongside an examination of the interplay between words and music in Moniuszko’s compositions inspired by Kraszewski’s epic. Drawing on correspondence and journalistic texts of both artists, the study explores their behind-the-scenes collaboration and Moniuszko’s artistic vision, particularly concerning the relationship between music and literature. The sources utilized in the article serve as a testament to the composer’s approach to setting great poetry to music, encompassing his programmatic declarations on this subject matter. Apart from elucidating specific rhetorical connection between sounds and words in the aforementioned works, the article analyzes how Moniuszko’s music reflected the “Lithuanianness” of Kraszewski’s literary fantasy, given Moniuszko’s own connection to the Vilnius Region. The conclusions derived from this analysis have the potential to delineate and enrich comprehension of the creative persona of Stanisław Moniuszko, while also exemplifying the manifestation of the interconnectedness of the arts during the era of Polish Romanticism.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2024, 44, 1; 371-384
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Deprecjacja czy podziw? O Skrzypcach i Klawesynie Zbigniewa Herberta
Depreciation or admiration? About Zbigniew Herbert’s Violin and Harpsichord
Autorzy:
Wiśniewski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649280.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Poezja XX wieku
Zbigniew Herbert
Muzyczność
Muzyka i Literatura
Poetry of the 20th Century
Musicality
Music in Literature
Opis:
In Zbigniew Herbert’s early works from the volume Hermes, pies i gwiazda (Hermes, a dog and a star, 1957), one can find cues indicating that contacts with music were his source of ambivalent feelings and reflections. This is evidenced by, among other things, his observations and opinions on symphonic music, expressed in poetic prose Po koncercie (After the concert), as well as considerations regarding the sound of musical instruments in the prose of Skrzypce (Violin) and Klawesyn (Harpsichord). In both these works, one can see the presence of the mechanism of unmasking, characteristic – according to Stanisław Barańczak – of many poetic statements by Herbert, which organizes the works’ construction. The poetic prose of Skrzypce (Violin) initially seems to be the unmasking of the intellectual abuse that “musical reviewers” admit, wanting to explain why violins sound in the special moving way (“cry”). Herbert’s intention, however, is first of all to indicate the reasons that determine the nature of these sounds, causing ambiguous feelings and opinions. In turn, the poetic prose of Klawesyn (Harpsichord) initially seems to be the unmasking of the incompetence of someone looking at the not well-known musical instrument for the first time. However, the poet’s intention is to develop a valuable reflection on the peculiar sounds. These sounds are described figuratively in the last sentence in a way indicating their aesthetic ambivalence (“And there really is only a cuckoo tangled in the thicket of silver leaves”). Herbert’s Considerations of the violin and harpsichord are a way of expressing ambiguous judgments about music. They are also a confirmation of his preference for making poetic statements ambiguous.
Już we wczesnych utworach Zbigniewa Herberta z tomu Hermes, pies i gwiazda (1957) można odnaleźć sygnały wskazujące, że kontakty z muzyką stanowiły dla poety źródło ambiwalentnych odczuć i refleksji. Świadczą o tym między innymi spostrzeżenia i opinie na temat muzyki symfonicznej, wyrażone w prozie poetyckiej Po koncercie, a także rozważania dotyczące dźwięku instrumentów muzycznych zawarte w prozach Skrzypce i Klawesyn. W obu tych utworach można dostrzec obecność mechanizmu demaskacji, charakterystycznego – według Stanisława Barańczaka – dla wielu poetyckich wypowiedzi Herberta i organizującego ich konstrukcję. Proza poetycka Skrzypce początkowo wydaje się demaskacją myślowych nadużyć, których dopuszczają się „recenzenci muzyczni”, chcący wyjaśnić, dlaczego skrzypce brzmią w specyficzny i przejmujący sposób („płaczą”). Intencją Herberta jest jednak przede wszystkim wskazanie przyczyn, decydujących o naturze tych brzmień, wywołujących dwuznaczne odczucia i opinie. Z kolei, proza poetycka Klawesyn początkowo wydaje się demaskacją niekompetencji kogoś przyglądającego się po raz pierwszy dawnemu i niezbyt dobrze znanemu instrumentowi muzycznemu. Zamiarem poety jest jednak rozwinięcie wartościującej refleksji o jego osobliwych dźwiękach. Brzmienia te zostały opisane przenośnie w ostatnim zdaniu prozy w sposób wskazujący na ich estetyczną ambiwalencję („A naprawdę jest tam tylko kukułka zaplątana w gąszczu srebrnych liści.”). Rozważania o skrzypcach i klawesynie stają się dla Herberta sposobem wyrażenia niejednoznacznych sądów na temat muzyki. Są także potwierdzeniem jego upodobań do nadawania poetyckim wypowiedziom ujęć dwuznacznych.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 52, 1; 139-162
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poetyckie symfonie Karola Wojtyły
The Poetic Symphonies of Karol Wojtyła
Autorzy:
Seweryn, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1731574.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Karol Wojtyła
juwenilia
muzyka i literatura
korespondencja sztuk
tradycja romantyczna
juvenilia
music and literature
correspondance des arts
romantic tradition
Opis:
Tematem artykułu jest cykl Symphonie – Scalenia zawarty w juwenilnym tomie poezji Karola Wojtyły zatytułowanym Psałterz Dawidów (Księga Słowiańska). Autorka, koncentrując się na semantyce terminu „symfonia” użytego przez młodego poetę w kontekście genologicznym, wskazuje na tradycje literackie, z których można wywieść koncepcję łączenia gatunków literackich i muzycznych, zwłaszcza na romantyczną correspondance des arts. Idąc tym tropem, pokazuje, że poemat Mοuσικη [Mousike] można czytać jako literacki odpowiednik allegra sonatowego. Przede wszystkim interesuje ją jednak sama idea „symfoniczności” w ujęciu Wojtyły, która ewoluowała w późniejszej myśli o muzyce Jana Pawła II. W uprzywilejowaniu przez Papieża sztuki dźwięków jako mistycznej „mowy bez słów” pozwalającej na harmonijne połączenie wymiaru ludzkiego z Boskim, autorka dostrzega przetworzenie młodzieńczej idei „symfoniczności” pojmowanej w kategoriach mediacyjnych (jako „scalanie”, „uzgadnianie”, „łączenie”).
The subject of this article is the Symphonie – Scalenia [Symphonies – Unifications] series contained in the juvenilia volume of Karol Wojtyła’s poetry entitled Psałterz Dawidów (Księga Słowiańska) [The Psalter of David (The Slavonic Book)]. The author, focusing on the semantics of the term “symphony,” points to those literary traditions from which the concept of combining literary and musical genres can be derived, especially the romantic correspondance des arts. Following this lead, the article shows that the poem Mοuσικη [Music] can be understood as the literary equivalent of a sonata-allegro. Above all, however, the author is interested in the very idea of the “symphony” in Wojtyła’s approach, which evolved in the later writings of John Paul II on music. The Pope’s favouring of the art of sounds as a mystical “speech without words,” which enables the harmonious combination of the human and the divine, is here presented as the transformation of his youthful idea of a “symphony” as comprehended in mediatorial terms (“merging,” “reconciliation,” “connecting”).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 51-63
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 60

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies