Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "lekarz rodzinny" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 19
Tytuł:
Przestrzeganie zaleceń lekarskich przez pacjentów wiejskich praktyk lekarza rodzinnego
Autorzy:
Celczyńska-Bajew, Liliana
Posadzy-Małaczyńska, Anna
Rabiza, Natalia
Skrzypek, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551655.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
compliance
lekarz rodzinny
pacjenci
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2014, 3; 208-210
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Telemedycyna – przyszłość lekarza rodzinnego
Autorzy:
Zdrojewicz, Zygmunt
Głód, Jakub
Dołowiec, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552590.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
telemedycyna
przyszłość
lekarz rodzinny
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2014, 4; 3820386
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola lekarza rodzinnego w opiece nad pacjentem z chorobą nowotworową – doniesienie wstępne
The role of the family physician in medical care on the cancer patient – the preliminary report
Autorzy:
Drobnik, Jarosław
Grata-Borkowska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553050.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
medycyna paliatywna
lekarz rodzinny
Opis:
Wstęp. Pacjenci z chorobą nowotworową wymagają dużego nakładu czasu i pieniędzy ze strony lekarza rodzinnego. Cel pracy. Określenie roli lekarza rodzinnego w opiece nad pacjentem z chorobą nowotworową oraz jego ocena leczenia pacjentów w Hospicjum Domowym. Materiał i metody. Badaniem objęliśmy pacjentów POZ jednej z przychodni NZOZ na terenie Wrocławia oraz lekarzy POZ tej przychodni. Wyniki. W przychodni zdeklarowanych jest do lekarzy rodzinnych w ramach NFZ 8308 pacjentów. Pacjenci z chorobą nowotworową stanowią jedynie 1,2% pacjentów będących pod opieką lekarzy rodzinnych tej przychodni. Jednakże chory przewlekle na chorobę nowotworową wymaga szczególnej opieki ze strony lekarza rodzinnego. Około 70% pacjentów z chorobą nowotworową znajduje się pod opieką Hospicjum Domowego. Około 80% lekarzy rodzinnych ma dobre relacje z domową opieką hospicyjną. Wnioski. Tylko 1,2% pacjentów w praktyce lekarza rodzinnego jest chorych na raka. Jednakże pacjenci z chorobą nowotworową wymagają specjalnej opieki medycznej ze strony lekarza rodzinnego.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2014, 2; 94-95
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosowanie leków OTC przez pacjentów Poradni Lekarza Rodzinnego
Autorzy:
Derkacz, Marek
Wicha, Joanna
Flisek, Joanna
Tarach, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552029.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
leki OTC
lekarz rodzinny
pacjenci
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2014, 3; 216-218
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena przydatności oznaczeń białka C-reaktywnego metodami półilościową i ilościową w diagnostyce infekcji górnych dróg oddechowych
Autorzy:
Sapilak, Bartosz
Szablewski, Edward
Melon-Sapilak, Monika
Bujnowska-Fedak, Maria
Steciwko, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552772.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
lekarz rodzinny
CRP
infekcja
leczenie.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 3; 431-433
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie fizjoterapii w leczeniu schorzeń górnych dróg oddechowych w praktyce lekarza rodzinnego
Autorzy:
Pucher, Beata
Szydłowski, Jarosław
Michalik, Sylwia
Prauzińska, Magdalena
Polski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551979.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
fizjoterapia
lekarz rodzinny
choroby dróg oddechowych
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 2; 163-164
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spadek zainteresowania szczepieniami przeciw grypie wśród pacjentów podstawowej opieki zdrowotnej w dwóch ostatnich sezonach: 2012–2013 i 2013–2014
Autorzy:
Maszke, Marcin
Stasiak, Agnieszka
Kałucka, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552679.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
szczepienie
grypa
pacjenci
lekarz rodzinny
Łódź
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2014, 3; 260-262
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ reklam na zakup leków bez recepty przez osoby powyżej 60. roku życia
Autorzy:
Mroczek, Bożena
Witsanko, Aleksandra
Grochans, Elzbieta
Rotter, Iwona
Jasińska, Maria
Jurczak, Anna
Żułtak-Bączkowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551759.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
OTC
reklama
osoby starsze
lekarz rodzinny
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 3; 407-409
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowy przesiewowy test diagnostyczny w kierunku Chlamydophila pneumoniae – doniesienie wstępne
Autorzy:
Sapilak, Bartosz
Frej-Mądrzak, Magdalena
Jama-Kmiecik, Agnieszka
Teryks-Wołyniec, Dorota
Muszyńska, Agnieszka
Steciwko, Andrzej
Gościniak, Grażyna
Choroszy-Król, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552507.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
testy przesiewowe
Chlamydophila pneumoniae
lekarz rodzinny
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2011, 2; 238-240
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół nerczycowy – wątpliwości diagnostyczne w praktyce lekarza rodzinnego
Nephrotic syndrome – diagnostic problems in general practice
Autorzy:
Sobieszczańska-Droździel, Aleksandra
Borzęcka, Halina
Sikora, Przemysław
Wojciechowska, Monika
Bieniaś, Beata
Wieczorkiewicz-Płaza, Anna
Zajączkowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552864.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
zespół nerczycowy
dzieci, lekarz rodzinny
objawy kliniczne
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2014, 2; 164-165
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola lekarza pierwszego kontaktu we wczesnym rozpoznawaniu zakażeń okołoprotezowych stawów
The role of the primary care physician in early diagnosis of periprosthetic joint infection
Autorzy:
Białecki, Jerzy
Para, Marcin
Bartosz, Paweł
Marczyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034554.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
antybiotykoterapia
lekarz rodzinny
postępowanie pooperacyjne
rozpoznawanie
zapalenie okołoprotezowe stawu
Opis:
Hip and knee replacement is a common procedure in the treatment of advanced arthropathy. It relieves pain and restores joint function. That is why the number of arthroplasties is continuously increasing. In view of the growing number of patients with endoprostheses, shorter hospitalisation after the surgery, problems with availability of specialists and an increasing role of primary care physicians, family doctors need better knowledge of the most severe postoperative complication, i.e. periprosthetic joint infection. The diagnosis of chronic periprosthetic infection is a complex and challenging problem. The symptoms of early postoperative infection or acute haematogenous periprosthetic infection should be diagnosed as soon as possible as proper treatment preconditions full recovery with implant preservation. Delayed diagnosis and failure to apply early surgical intervention change the treatment algorithm and which frequently entail prolonged multi-stage treatment. If early periprosthetic joint infection is suspected, the best decision is to urgently refer the patient again to the hospital where the surgery was performed. In this case, antibiotic therapy is vital; however, if it is instituted without proper indications, it cannot warrant recovery and blurs the picture of the disease. Before antibiotics are administered, an attempt at confirming the inflammation should be made and the responsible pathogen isolated so that targeted antibiotic therapy can be implemented. Early antibiotic administration makes it much harder to isolate the pathogen responsible and increases the number of multidrug resistant strains. The treatment of periprosthetic joint infection is always based on surgery combined with targeted antibiotic therapy. Prompt diagnosis and proper surgical management offer chances for the patient’s recovery and normal functioning. Orthopaedic surgical procedures are usually scheduled. Proper patient preparation, consisting in the stabilisation of systemic diseases, their proper control and elimination of systemic inflammatory foci, is crucial in the prevention of periprosthetic joint infection.
Endoprotezoplastyka stawu biodrowego i kolanowego jest powszechnie stosowaną procedurą w zaawansowanej chorobie zwyrodnieniowej, która likwiduje ból i przywraca sprawność choremu. Z tego powodu liczba wykonywanych zabiegów alloplastyki systematycznie wzrasta. Zwiększenie liczby chorych z endoprotezami, skrócenie czasu pobytu w szpitalu po operacji, problem z dostępem do specjalistów oraz rosnąca rola lekarzy rodzinnych nakładają na tych ostatnich obowiązek bliższego zapoznania się z najpoważniejszym powikłaniem pooperacyjnym, jakim są zapalenia okołoprotezowe. Diagnostyka przewlekłego zapalenia okołoprotezowego jest złożonym i trudnym zagadnieniem, natomiast objawy zapalenia występujące w krótkim okresie po operacji lub też ostre krwiopochodne zapalenie stawu z endoprotezą powinny zostać rozpoznane jak najszybciej, ponieważ prawidłowe postępowanie daje szansę na pełne wyleczenie z uratowaniem implantu. Opóźnienie rozpoznania i zaniechanie leczenia operacyjnego skutkują zmianą algorytmu i często kilkuetapowym, długotrwałym leczeniem. Jeśli występują objawy sugerujące wczesne zapalenie okołoprotezowe, najlepszym postępowaniem jest ponowne pilne skierowanie chorego do szpitala, w którym była wykonana operacja. W przypadku podejrzenia zapalenia okołoprotezowego antybiotykoterapia ma ogromne znaczenie, ale rozpoczęta bez właściwych wskazań nie daje gwarancji wyleczenia i zaciemnia obraz choroby. Przed podaniem antybiotyku powinno się podjąć próbę potwierdzenia rozpoznania zapalenia i wyizolowania patogenu, tak aby można było zastosować antybiotykoterapię celowaną. Wczesne podanie antybiotyku znacznie osłabia możliwość wyizolowania patogenu i zwiększa liczbę szczepów wielolekoopornych. Podstawą leczenia infekcji okołoprotezowych zawsze jest leczenie operacyjne skojarzone z celowaną antybiotykoterapią. Szybka diagnoza i właściwe postępowanie operacyjne zapewniają choremu możliwość wyleczenia i dają szanse na normalne funkcjonowanie. Operacje ortopedyczne to zazwyczaj zaplanowane procedury. W zapobieganiu infekcji okołoprotezowej kluczowe znaczenie ma odpowiednie przygotowanie pacjenta, które polega na ustabilizowaniu chorób ogólnoustrojowych, prawidłowej ich kontroli i eliminacji wewnątrzustrojowych ognisk zapalnych.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 4; 460-469
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metoda optyczna badania oporności osmotycznej erytrocytów w praktyce lekarza rodzinnego
The optical method of erythrocyte osmotic fragility investigation in family doctor practice
Autorzy:
Szołna-Chodór, Alicja
Grzegorzewski, Bronisław
Bosek, Maciej
Dobosz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551921.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
biofizyka
diagnostyka laboratoryjna
erytrocyty
lekarz rodzinny
oporność osmotyczna
rozpraszanie światła.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2014, 2; 172-174
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie otyłości w praktyce lekarza rodzinnego
Treatment of obesity in the practice of a family doctor
Autorzy:
Olszanecka-Glinianowicz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037871.pdf
Data publikacji:
2021-03-04
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:
otyłość
leczenie otyłości
lekarz rodzinny
obesity
treatment of obesity
family doctor
Opis:
Otyłość jest chorobą przewlekłą o postępującym charakterze, bez tendencji do samoistnego ustępowania i z tendencją do nawrotów, powodującą liczne inne choroby, które są przyczyną niepełnosprawności i przedwczesnej śmierci. Co czwarty dorosły Polak choruje na otyłość. Leczenie wszystkich powikłań otyłości znalazło miejsce w systemie specjalistycznej opieki zdrowotnej. W leczeniu otyłości powinien brać udział zespół terapeutyczny złożony z lekarza, psychologa, dietetyka, fizjoterapeuty, a w przypadku chorych z otyłością II stopnia i występującymi powikłaniami oraz otyłością III stopnia, również chirurga bariatry. Pozostawiony sam lekarz rodzinny ma przed sobą trudne zadanie, dlatego często nie diagnozuje otyłości i nie porusza tego tematu z pacjentem lub kieruje go do dietetyka. Celem niniejszego opracowania jest wskazanie lekarzom rodzinnym, jak można podjąć leczenie otyłości w ramach ograniczonego czasu i braku wsparcia innych członków zespołu terapeutycznego. Pozostawiony sam lekarz rodzinny ma przed sobą trudne zadanie, dlatego często nie diagnozuje otyłości i nie porusza tego tematu z pacjentem lub kieruje go do dietetyka. Celem niniejszego opracowania jest wskazanie lekarzom rodzinnym, jak można podjąć leczenie otyłości w ramach ograniczonego czasu i braku wsparcia innych członków zespołu terapeutycznego. Otyłość nie jest wstydliwym problemem, tylko chorobą taką jak każda inna i bardzo ważne jest, żeby lekarz tak do niej podchodził. Ponadto istotne jest, żeby nie mówić o odchudzaniu, tylko o leczeniu otyłości. Większość chorych na otyłość od lat się odchudza, czego efektem jest postęp choroby i rozwój jej powikłań. Odchudzanie to działania, które nie są oparte na aktualnej wiedzy medycznej, a ich celem jest uzyskanie ubytku jak największej liczby kilogramów w jak najkrótszym czasie. Natomiast leczenie otyłości ma na celu uzyskanie trwałego ubytku masy ciała, powodującego ogólną poprawę stanu zdrowia, a stosowane metody są zgodne z aktualnymi rekomendacjami towarzystw naukowych, opartych na wynikach przeprowadzonych badań (medycyna oparta na dowodach naukowych)
Obesity is a chronic disease of a progressive nature, with no tendency to self-relapse and atendency to relapse, resulting in numerous other diseases that are the cause of disability and premature death. Every fourth adult Pole suffers from obesity. The treatment of all obesity complications was found in the system of specialized health care. However, the treatment of obesity is included in the duties of the family doctor, who currently has no possibility of referring the patient to a specialist center. The therapeutic team consisting of a doctor, psychologist, dietitian, physiotherapist should take part in the treatment of obesity, and in the case of patients with II degree obesity and complications and third-degree of obesity, also a bariatric surgeon. A family doctor left behind has a difficult task ahead of him, which is why he often does not diagnose obesity and does not raise this topic with the patient or directs him to the dietician. The manuscript aims to show family doctors how to take obesity treatment within a limited time and lack of support from other members of the therapeutic team.
Źródło:
Gabinet Prywatny; 2021, 28 (274), 01; 32-38
2353-8600
Pojawia się w:
Gabinet Prywatny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pacjent z zespołem Marfana w gabinecie lekarza rodzinnego
A patient with Marfan syndrome in a general practitioner’s office
Autorzy:
Czerżyńska, Magdalena
Tyrakowska, Zuzanna Judyta
Wiśniewska, Anna
Rozwadowska, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033893.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Marfan syndrome
diagnosis
general practitioner
symptoms
zespół marfana
symptomatologia
lekarz rodzinny
diagnostyka
Opis:
Marfan syndrome is a disorder of the connective tissue (fibrillins and elastins). It is an autosomal dominant disease associated with a defect of chromosome 15 which encodes fibrillin-1. The syndrome is characterised by a varying extent of connective tissue disorders. A mutation in the gene encoding connective tissue can be manifested in all organs irrespective of the patient’s age. This disorder is characterised by multiple symptoms manifested mainly in the cardiovascular and skeletal systems as well as in the organ of vision. Ghent criteria are commonly recognised in the diagnosis of Marfan syndrome. Moreover, clinical symptoms reported by patients should also be considered. Patients presenting at the office of a general practitioner with symptoms resembling Marfan-like syndromes should undergo a detailed medical interview for the presence of cardiovascular diseases in the family. A general practitioner should examine the patient, drawing particular attention to organs that are frequently affected by disorders of connective tissue encoding (chest, oral cavity and general body stature). The family of a patient with Marfan syndrome should be referred to a genetic clinic to conduct tests for the presence of gene mutation. The diagnosis of Marfan syndrome in neonates is complex since not all symptoms of the syndrome are clinically manifested. In female patients with Marfan syndrome, pregnancy is contraindicated if the size of the aorta exceeds 50 mm. In other cases, women must be informed about possible risks and monitored for a change in the width of the aorta. Sometimes, procedures of prophylactic aortic replacement on its entire course are conducted prior to a planned pregnancy. Regular echocardiographic check-ups (every 4–7 weeks) as well as cooperation of a gynaecologist and cardiologist are necessary. A general practitioner should inform the patient’s family about any sudden conditions that can develop in the course of Marfan syndrome (aortic dissection) and explain to them the algorithms of management (immediate call for an ambulance).
Zespół Marfana wynika z wady tkanki łącznej (fibryliny, elastyny). Choroba najczęściej przenoszona jest w sposób autosomalny dominujący, związany z defektem chromosomu 15 kodującego białko fibrylinę-1. Cechą charakterystyczną zespołu jest różnorodna ekspresja zaburzeń tkanki łącznej. Mutacja w genie kodującym tkankę łączną może objawić się we wszystkich narządach, niezależnie od wieku pacjenta. Zaburzenie to cechuje się mnogością objawów, manifestujących się głównie w układzie krążenia i kostno-stawowym, a także w narządzie wzroku. Powszechnie przyjętymi kryteriami rozpoznawania zespołu Marfana są kryteria Ghenta. Ocenie powinny zostać poddane także objawy kliniczne zgłaszane przez pacjenta. Osoby zgłaszające się do lekarza pierwszego kontaktu z symptomatologią zespołów marfanopodobnych powinny przejść dokładny wywiad medyczny pod kątem chorób sercowo-naczyniowych występujących w rodzinie. Lekarz rodzinny powinien zbadać pacjenta, zwracając szczególną uwagę na narządy najczęściej dotknięte zaburzeniem kodowania tkanki łącznej (klatka piersiowa, jama ustna, ogólna budowa ciała). Rodziny pacjentów z zespołem Marfana należy skierować do poradni genetycznej w celu przeprowadzenia testu na obecność mutacji. Diagnostyka noworodków jest skomplikowana, z uwagi na fakt, że nie wszystkie symptomy zespołu Marfana demonstrują się klinicznie. U pacjentek ze stwierdzonym zespołem Marfana ciąża jest przeciwwskazana, gdy wymiar aorty przekracza 50 mm. W innych przypadkach pacjentkę należy poinformować o istniejącym ryzyku oraz monitorować zmiany w szerokości aorty. Przed planowaną ciążą wykonuje się czasami zabieg profilaktycznej wymiany aorty na całym przebiegu. Nieodzowna jest stała kontrola echokardiograficzna (co 4–7 tygodni) oraz współpraca lekarza ginekologa i kardiologa. Lekarz pierwszego kontaktu powinien wyjaśnić rodzinie chorego stany nagłe mogące wystąpić w przebiegu zespołu Marfana (rozwarstwienie aorty) oraz wytłumaczyć algorytmy postępowania (natychmiastowe wezwanie pogotowia).
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 2; 134-144
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prewencja chorób układu krążenia w podstawowej opiece zdrowotnej
Autorzy:
Tomasik, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635332.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
choroby układu krążenia, lekarz rodzinny, prewencja, podstawowa opieka zdrowotna, ryzyko ogólne, styl życia
Opis:
Cardiovascular diseases in primary health careCardiovascular diseases (CVD) are the leading cause of lost productivity, morbidity, disability and mortality in Poland.The aim of this article is to present feasible in primary health care (PHC) actions to prevent or delay the onset of CVD. The role of the family doctor in these activities is discusses.Both in the Polish and European publications special attention is paid to health promotion and disease prevention as an important task of family doctors. Preventive measures should be implemented in all age groups (children, adults, elderly), and regardless of gender. This article highlights the need to assess the total CVD risk, which is the basis for selection of the best treatment decisions; discusses the risk factors for CVD; presents their occurrence in the Polish population and the methods used in PHC for their early diagnosis. It also describes the method of "brief interventions", which is a technique  that allows altering the lifestyle of patients.CVD prevention should include the correction of all modifiable risk factors. In our country, there are still areas in which there is much room for improvement of the quality of preventive care. In addition to the activities conducted in PHC, it is advisable to take action at other levels of health care system.
Źródło:
Zdrowie Publiczne i Zarządzanie; 2014, 12, 4
2084-2627
Pojawia się w:
Zdrowie Publiczne i Zarządzanie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 19

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies