Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "katolickie Kościoły wschodnie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Małżeństwo pod warunkiem według tradycji u prawa katolickich kościołów wschodnich
Il matrimonio condizionato secondo la tradizione e diritto delle Chiese Orientali cattoliche
Autorzy:
Nowicka, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663271.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
małżeństwo
małżeństwo pod warunkiem
katolickie kościoły wschodnie
marriage
conditional marriage
Catholic Eastern Church
Opis:
Dal 1 ottobre 1991 è in vigore il Codice Canonum Ecclesiarum Orientalium promulgato da Giovanni Paolo II il 18 ottobre 1990. È la legislazione che corrisponde con la genuine tradizione orientale; per questo sebbene molte norme sono regulate identicamente in entrambi Codici, esistono anche le differenze essenziali. Fra le numerose questioni si trova anche il can. 826 CCEO e il can. 1102 CIC, che determinano diversamente gli effetti della condizione alla quale si trovi subordinata l’efficacia del consenso nella celebrazione del matrimonio e quindi la validità dello stesso matrimonio. Mentre CIC ammette l’apposizione di condizione presente o passata, promulgato 7 anni dopo CCEO sanziona la nullità del matrimonio celebrato sotto qualsiasi condizione. La mira dello studio è indicare le fonte della norma orientale per la spiegazione delle differenze fra il diritto matrimoniale del Codice latino e quello orientale per quanto riguarda la condizione, e anche una prova di risoluzione problemi interrituali, le quali sono l’effetto delle regolazioni diverse.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2009, 20, 14; 89-113
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ ustroju prawnego Kościoła łacińskiego na kształtowanie się aktualnego porządku prawnego katolickich Kościołów wschodnich na przykładzie urzędów protosyncela i syncela
Influence of the Legal System of the Latin Church on Formation of the Current Legal Order of the Eastern Catholic Churches as Illustrated by the Offices of protosyncellus and syncellus
Autorzy:
Bakalarz, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1897177.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
syncel
protosyncel
wikariusz generalny
wikariusz biskupi
katolickie Kościoły wschodnie
Kościół łaciński
latynizacja
syncellus
protosyncellus
general vicar
episcopal vicar
Catholic Eastern Churches
Latin Church
latinization
Opis:
Urząd wikariusza generalnego powstał w Kościele zachodnim w XII w. Stopniowo jego władza umacniała się, aż stał się urzędem obligatoryjnym i głównym współpracownikiem biskupa diecezjalnego w zarządzie Kościołem partykularnym. Podczas przygotowań Soboru Watykańskiego II dostrzeżono potrzebę utworzenia nowej instytucji w strukturze Kościoła partykularnego. Obok urzędu wikariusza generalnego, ustanowiono urząd wikariusza biskupiego – nową funkcję o zbieżnej naturze prawnej i kompetencjach, ale przeznaczoną do wspierania biskupa diecezjalnego w poszczególnych aspektach jego działalności. W Kościele wschodnim powstał zwyczaj wybierania biskupów spośród zakonników. Biskupi chcieli nadal prowadzić życie monastyczne. Dobierali sobie współtowarzyszy, którzy zamieszkiwali wspólnie z biskupem w jego mieszkaniu. Tego towarzysza życia biskupa określano mianem synkellios, co w wersji łacińskiej uzyskało formę syncellus. Syncel był nie tylko współtowarzyszem życia biskupa, ale także wspomagał go w jego funkcjach, a nawet reprezentował biskupa w wielu sprawach kościelnych, przez co uzyskał znaczący wpływ w Kościele lokalnym. Unie zawierane z Kościołami uznającymi zwierzchność Biskupa Rzymu, wiązały się także z przyjęciem przez nie łacińskiego systemu prawa kościelnego i form strukturalnych istniejących w Kościele zachodnim. Jednym z elementów tego dziedzictwa jurydycznego był urząd wikariusza generalnego. W motu proprio Piusa XII Cleri sanctitati i Kodeksie Kanonów Kościołów Wschodnich rozwiązania te zostały ugruntowane. Wprowadzono urzędy wikariusza generalnego i wikariusza biskupiego, nadając im starożytne nazwy syncela i protosyncela.
The office of vicar general was created in the Western Church in the 12th century. Gradually, his authority was strengthened until the office became mandatory and he became the main collaborator of the diocesan bishop in the administrative body of the particular Church. During the preparation of the Second Vatican Council the need to establish a newinstitution within the structure of particular Churches was recognized. In addition to the office of vicar general, the office of episcopal vicar was created – a new function with a similar legal characteristics and competences, but intended to support the diocesan bishop in specific aspects of his activity. In the Eastern Church, it was customary to choose bishops from among religious. Bishops wanted to continue their monastic life. A bishop would choose a fellow man who lived with him in home. Such a life companion was known as synkellios, which in Latin was rendered as syncellus. A syncellus was not only a companion of the bishop’s life but also assisted him in his functions and even represented him in many ecclesiastical matters, which made the syncellus a significant figure in the local Church. The unions concluded with Churches that recognized the supremacy of the Bishop of Rome were also associated with their adoption of the Latin system of ecclesiastical law and structural forms existing in the Western Church. One of the elements of this juridical heritage was the office of vicar general. These solutions were laid down in Pius XII’s motu proprio Cleri sanctitati and the Code of Canons of the Eastern Churches . The offices of vicar general and episcopal vicar were introducted and assigned the ancient names of syncellus and protosyncellus.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2018, 7, 2; 45-62
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyczny powrót do źródeł: Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny w liturgii Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego
Problematic Return to Sources: Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary in the Liturgy of the Ukrainian Greek Catholic Church
Autorzy:
Pańczak, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035173.pdf
Data publikacji:
2020-02-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Katolickie Kościoły Wschodnie
latynizacja
reforma liturgiczna
Kongregacja Kościołów Wschodnich
rok liturgiczny
Eastern Catholic Churches
Latinization
liturgical reform
Congregation for the Oriental Churches
liturgical year
Opis:
Artykuł dotyczy jednego z najistotniejszych aspektów życia Katolickich Kościołów Wschodnich, jakim jest ich wierność własnemu obrządkowi, czyli liturgicznemu, teologicznemu, duchowemu i dyscyplinarnemu dziedzictwu (por. kan. 28 §1 Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich). Magisterium Kościoła, od dokumentów Soboru Watykańskiego II do wydanej w 1996  r. przez Kongregację Kościołów Wschodnich Instrukcji w sprawie stosowania przepisów liturgicznych Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich wzywa te wspólnoty do ponownego odkrycia bogactwa swojej tradycji, a gdzie zachodzi taka potrzeba – do roztropnego usunięcia obcych zapożyczeń i powrotu do źródeł. Na przykładzie święta celebrowanego na chrześcijańskim Wschodzie 9 grudnia widać, jak trudny jest ten proces w Ukraińskim Kościele Greckokatolickim. Rzymska reforma ksiąg liturgicznych (lata 40. XX wieku), która przywróciła zmienioną w 1891 r. nazwę i liturgię bizantyńskiego święta „Poczęcie św. Anny, gdy poczęła ona Najświętszą Bogurodzicę”, czeka na pełną recepcję i implementację.
The article concerns one of the most important aspects of the Eastern Catholic Churches’ life, which is their faithfulness to their own rite, that is, a liturgical, theological, spiritual, and disciplinary heritage (c. 28 §1 of The Code of Canons of the Eastern Churches). The Magisterium of the Church, from the documents of the Second Vatican Council to the edition in 1996 by the Congregation for the Oriental Churches of The Instruction for the Application of the Liturgical Prescriptions of the Code of Canons of the Eastern Churches, urges these communities to rediscover the richness of their traditions, and if necessary, to prudently remove foreign borrowings and return to the sources. The example of the holiday celebrated in the Christian East on December 9 shows how difficult this process is in the Ukrainian Greek Catholic Church. The Roman reform of liturgical books (1940s), which restored the name and liturgy of the Byzantine feast: The Conception of St. Anne, when she conceived The Holy Mother of God, changed in 1891, is still waiting for full reception and implementation.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 8; 111-123
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumeniczna koncepcja Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego
Ukrainian Greek Catholic Church ecumenical concept
Autorzy:
Trochanowski, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469567.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
katolickie Kościoły wschodnie
jedność chrześcijan
Ukraiński Kościół Greckokatolicki
koncepcja ekumeniczna
ekumenizm
patriarchat
Eastern Catholic Churches
the unity of Christians
Ukrainian Greek Catholic Church
ecumenical concept
ecumenism
patriarchate
Opis:
Katolickie Kościoły wschodnie (KKW) stanowią integralną część Kościoła powszechnego. Dekret o Kościołach Wschodnich Katolickich „Orientalium Ecclesiarum” podkreśla, że posiadają one taką samą godność w relacji do siebie oraz do Kościoła łacińskiego. Działania tychże Kościołów na płaszczyźnie ekumenicznej określają dokumenty Soboru Watykańskiego II: Dekret o Kościołach Wschodnich Katolickich „Orientalium Ecclesiarum” oraz Dekret o Ekumenizmie „Unitatis Redintegratio”. KKW mają także prawo i obowiązek pomagać Stolicy Apostolskiej zrozumieć chrześcijański Wschód w poszukiwaniu utraconej jedności. Na tych Kościołach ze względu na wspólne dziedzictwo duchowe chrześcijańskiego Wschodu spoczywa odpowiedzialność współpracy z Kościołami prawosławnymi. W trosce o jak najlepsze relacje z bratnimi chrześcijanami pomocą ma służyć dokument opracowany przez Synod Biskupów Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego pt. Koncepcja ekumeniczna Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego (UKGK). Dokument został ogłoszony 23 grudnia 2015 r., a swojej mocy prawnej nabrał 23 lutego 2016 r. Koncepcja, zatwierdzona na pięć lat, szczegółowo przedstawia zagadnienia dotyczące genezy UKGK. Ponadto podchodzi bardzo krytycznie do procesów historycznych, które z jednej strony utrudniały rozwój UKGK, a z drugiej stanowiły zagrożenie utraty własnej tożsamości. Koncepcja ekumeniczna UKGK ukazuje otwartość na dialog z Kościołami prawosławnymi, w sposób szczególny na Ukrainie, oraz podkreśla potrzebę zjednoczenia chrześcijan, którzy są spadkobiercami chrztu św. Włodzimierza. W zakończeniu ekumenicznej koncepcji Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego autorzy stwierdzają, że odrodzenie wiary na Ukrainie nastąpi poprzez odnowienie Kościoła kijowskiego w jednym patriarchacie w jedności z biskupem Rzymu i z innymi Kościoła partykularnymi.
Eastern Catholic Churches (ECC) are an integral part of the universal Church. The Decree about Catholic Eastern Churches ‘Orientalium Ecclesiarum’ emphasizes that they have the same dignity in relation to each other and to the Latin Church. The actions of these churches on the field of ecumenism are determined by the documents of the Second Vatican Council: The Decree about Ecumenism ‘Orientalium Ecclesiarum’ and The Decree about Catholic Eastern Churches ‘Unitatis Redintegratio’. ECC Churches also have the right and duty to help the Holy See to understand the Christian East in search of the lost unity. These churches are responsible for cooperating with Orthodox Churches because of their common spiritual heritage. The Synod of Bishops of the Ukrainian Greek Catholic Church prepared a document in the interest of the best possible relations with fraternal Christians. The mentioned document is entitled ‘The ecumenical concept of the Ukrainian Greek Catholic Church’ (UGCC). It was published on 23 December 2015 and its legal force took on 23 February 2016. The concept has been approved for five years. The idea broadly describes the issues that are the source of the UGCC. The document is very critical to the historical processes, which on the one hand, hindered the development of UGCC and on the other hand posed a threat of losing its own identity. The ecumenical concept of the UGCC shows openness to dialogue with Orthodox Churches in particular in the Ukraine and emphasizes the need to unite the Christians, who are the heirs of St. Vladimir baptism. In the end of the ecumenical concept of the UGCC the authors state that the revival of faith in the Ukraine will take place through the renewal of the Church of Kiev in one Patriarchate in union with the Roman Pontiff and with the other particular Churches.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2016, 23; 201-211
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobre chęci, złe skutki : efekty wejścia w życie unii brzeskiej
Efekty wejścia w życie unii brzeskiej
Autorzy:
Beczek, Hubert.
Powiązania:
Mówią Wieki 2021, nr 12, s. 38-41
Data publikacji:
2021
Tematy:
Reformacja
Kościoły katolickie wschodnie
Kościoły greckokatolickie
Kościoły prawosławne
Polityka wyznaniowa
Unia Brzeska (1596)
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma popularnonaukowego
Opis:
Wydarzenia toczących się w Europie wojen religijnych i reformacji miały swoje odbicie w Polsce. Jednak do najbardziej dramatycznych zdarzeń w Polsce doszło na linii dużo starszego podziału na kościół wschodni i zachodni. Rozwiązaniem miała być unia kościołów rzymskokatolickiego z prawosławnym, przy zachowaniu dotychczasowej hierarchii kościelnej prawosławnych oraz ich obrządku. Jedyną nowością miało być przejście spod zwierzchności patriarchy Konstantynopola pod władzę papieża. Wielkim zwolennikiem unii był biskup włodzimiersko-brzeski Hipacy Pociej, wojewoda kijowski Konstanty Wasyl Ostrogski i papież Grzegorz XIII. Jedyną rzeczą dzielącą oba kościoły była niezgoda biskupów katolickich na zrównanie hierarchów i przyznanie biskupom prawosławnym godności senatorskich, jakie mieli biskupi katoliccy. Do zawarcia unii kościelnej nie doszło.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
"Hybrydowa" instrumentalizacja wiary : Rosja, prawosławie i unici w XVIII wieku
Autorzy:
Skočilâs, Ìgor.
Powiązania:
Mówią Wieki 2020, nr 3, s. 46-49
Współwytwórcy:
Bohun, Tomasz (1973- ). Tłumaczenie
Data publikacji:
2020
Tematy:
Konfederacja barska (1768-1772)
III wojna północna (1700-1721)
Kościoły katolickie wschodnie
Polityka wyznaniowa
Prawosławie
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Artykuł przybliża sytuację innowierców w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Autor artykułu omawia wpływ polityki wyznaniowej Rosji na jawną bądż ukrytą ingerencję w wewnętrzne sprawy państwa polsko-litewskiego. Zanalizowano wpływ polityki wyznaniowej na stosunki między państwami w XVII i XVIII wieku.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies