Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kabała żydowska" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Narzędzia powrotu. Ludowe, wiejskie i chłopskie w poezji Piotra Szewca
Tools of Return: the Folk, the Rural and the Peasant in the Poetry of Piotr Szewc
Autorzy:
Tomczok, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54138956.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
narzędzia wiejskie
kabała żydowska
ludowość
folklor
wieś
Piotr Szewc
peasant tools
Jewish Kabbalah
folk culture
folklore
village
Opis:
Rozważaniom towarzyszy założenie, że poezję Szewca należy przede wszystkim widzieć w układzie poglądów badaczy starszej generacji, a nie w kontekście najnowszych dyskusji o miejscu polskiej wsi w kulturze. Wpływ na to miały – w zakresie, który będzie mnie tu przede wszystkim interesował, refleksji na temat wsi – wspomnienia poety z okresu dzieciństwa i wczesnej młodości, przypadającego na lata sześćdziesiąte i siedemdziesiąte. Prawdopodobnie większość poetyckich obrazów wsi w tej poezji została ukształtowana w wyniku najwcześniejszych doświadczeń. Analizowane wiersze pochodzą z rożnych okresów życia poety, część z nich czeka dopiero na publikację. W artykule została wykorzystana wiedza z zakresu socjologii wsi, filozofii rzeczy oraz kabały żydowskiej. Obiektem najintensywniejszego namysłu są podręczne wiejskie narzędzia. Autorka stawia pytanie, z czego wynika ich obecność w wierszach, do czego służą, dlaczego Szewc pamięta o nich w sposób szczególny. Rozważa też, jak na tym tle definiowane są pojęcia elementarne, takie jak wiejskie, chłopskie, ludowość czy folklor, co z kolei prowadzi do uwag o charakterze ogólniejszym, czym dzisiaj w poezji jest ludowość i w jaki sposób jej obecna wersja współgra z tradycją. 
The following considerations are accompanied by the assumption that the poetry of Szewc should be primarily viewed in the framework of opinions represented by the researchers of the older generation and not in the context of the recent discussions about the place of Polish village in the culture. Influential – to the extent most interesting to the author: the reflection concerning the village – were poet’s memories from the time of his childhood and early adulthood, which coincided with the 60s and the 70s. Most probably the majority of poetic village visions in his poetry was formed as a result of the earliest experiences. The analysed poems come from different periods in poet’s life, some of them are still awaiting their publication. In the article the knowledge regarding village sociology, philosophy of things and the Jewish Kabbalah was utilised. The object of the utmost intensive consideration were the handy peasant tools. The author poses a question as to their presence in the poems, their role and the reason why Szewc remembers them in this particular way. The author also reminiscences over the way the elementary ideas of village, peasantry, folk culture or folklore are being defined, which leads to the remarks of a more general character on what is the folk culture in today’s poetry and in what way its modern version coexists with the tradition.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2020, 17, 4; 441-452
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Światło z Bezkresu – pochodzenie pleromy według dzieła Ocarot Chaim („Skarbce życia”) rabina Chaima Vitala – wstęp, tłumaczenie, komentarz
Light from infinity - The origin of pleroma according to the woek of Ocarot Chaim (Treasures of life) by R. Chaim Vital - intoduction, translation, commentary
Autorzy:
Sikora, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1402412.pdf
Data publikacji:
2021-07-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
mistyka żydowska
gnoza
kabała luriańska
emanacjonizm
pleroma
Opis:
The presented text contains an introduction, translation and commentary on the stages of the manifestation of the deity and the pleromatic emanation presented in the Ocarot chajim (Treasures of Life) treatise by rabbi Chajim Vital, a disciple of Isaac Luria. This work is the most systematic display of Lurianic metaphysics. In the introduction, the author situates the position of the treaty in the broader context of Lurianic literature. Then he discusses the diff erences and similarities between the ancient Hebrew concept of prophetic spirit transmission, and the Gnostic, Platonic and Neoplatonic understanding of the process of emanation. The translated source text and commentary analyze the act of self-contraction of infi nity and the emergence of a plerome as given in the form of a dialectical game of linear and circular sefi rots until the final emergence of megaanthropos – Adam Qadmon.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2020, 17; 71-94
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mistyka i fizjologia – ciała Brunona Schulza
Physiology and mystique – the bodies of Bruno Schulz
Autorzy:
Fazan, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969163.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
ciało
fi zjologia
kabała
mistyka
literatura żydowska
body
physiology
kabbalah
jewish literature
Opis:
The article concerns the close-knit relationship between the physiologically perceived human body and the mystical vision of the world which appears in Bruno Schulz’s literary creation. The search for an artistic formula for joining the opposites – the pungent, bestial nature of the earthly life and its cabalistic roots – characterizes the tension in Schulz’s writing, at the same time being a reaction to the crisis of the humanistic conception of man. In its creative, original remaking, it captures the Jewish tradition as well as elements of the Polish interwar avant-garde.
Źródło:
Wielogłos; 2012, 4, 14; 307-314
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofia kabały żydowskiej jako podstawa warstwy fabularnej w dramacie Szymona An-skiego Na pograniczu dwóch światów. Dybuk
The Kabbalah Philosophy as The Core of The Plot Dimension in S. An-sky’s Drama “Between Two Worlds (the Dybbuk)”
Autorzy:
Kornacka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179618.pdf
Data publikacji:
2015-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
“Dybbuk” by S. An-sky
Jewish drama
Jewish kabbalah
Hasidism
Jewish mystical thought
dybbuk’s phenomenon
„Dybuk” S. An-skiego
dramat żydowski
kabała
chasydyzm
żydowska myśl mistyczna
fenomen dybuka
Opis:
Niniejszy artykuł stanowi próbę filozoficznej interpretacji tekstu sztuki Dybuk autorstwa S. An-skiego (S. Z. Rapoporta) oraz odszukania właściwej genezy dramatu, w którym kluczową rolę pełni myśl żydowskiej kabały, przekształconej w XVIII stuleciu przez twórców chasydyzmu. Podsta-wą warstwy fabularnej dzieła An-skiego jest bowiem luriański mit teozoficzno- teurgiczny, jak również kabalistyczne założenia epistemologiczne, związane z przekonaniem o istnieniu i moż-liwości poznawania rzeczywistości w jej wielu wymiarach. Wnioski wypływające przeprowa-dzonej analizy pozwalają określić sztukę An-skiego jako dramat filozoficzny, którego poprawne rozumienie nie jest możliwe, w oderwaniu od założeń wypracowanych przez wielowiekową tradycję żydowskiego mistycyzmu.
The article presented above is an attempt to philosophically re-interpret a famous play Dybbuk of S. An-sky (S. Z. Rapoport), by searching the drama’s real origins: the thought of the Jewish Kabbalah, reborn on Polish lands in the 18th century thanks to the founders of Hassidism. The Lurianic theosophy and theurgy, as well as the Kabbalistic epistemological assumptions – connected with the possibility of perceiv-ing reality in its different dimensions – form, as it seems, the basis of the play’s plot. There can also easily be found in Ansky’s drama many other Kabbalistic doctrines and legends, for exam-ple, the belief both in the soul transgression and the divine origin of evil, gematria, magical ritu-als (the practical Kabbalah). On the other hand, the structural dominant of Rapoport’s text is an exclusively Hassidic concept of a dybbuk, i. e. the soul of a dead person, who exists ‘between worlds’, in another person’s body. In the article, the connection between the Kabbalistic thought and the philosophy of Plato and that of Neoplatonist thinkers is also demonstrated. The analysis’ conclusion allows to define An-sky’s play as a philosophical drama, which cannot be understood at all, if one does not know the doctrines elaborated by the Jewish mystics during centuries.
Źródło:
Porównania; 2015, 17; 197-213
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szema Karola Péguy
Shema de Charles Péguy
Autorzy:
Pereira, Katarzyna R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954962.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Biblia a literatura
dialog judeo-chrześcijański
ekumenizm
kabała chrześcijańska
mistyka żydowska
Mystères de Jeanne d'Arc
Péguy Charles
Le Porche du mystère de la deuxième vertu
Szema [Izrael]
Bible and literature
Jewish-Christian dialogue
ecumenism
Cabbala
Cabala
Jewish mysticism
Shema [Israël]
Opis:
Beaucoup de biographes, amis et critiques de Péguy, constatent que sa vie et son œuvre sont indéniablement liées à la fois à Israël et à l’Église. Il est l’homme aux frontières et le précurseur de l’œcuménisme. C’est avec les Juifs qu’il a fait ses premiers pas. d’abord dans la politique, ensuite dans la philosophie. Ses nombreux amis, collaborateurs et abonnés des Cahiers de la Quinzaine. étaient sinon de confession, au moins d’origine juive. Son grand amour était une Juive. 11 avait jusqu’à son «chapelain hébraïque», comme il appelait lui-même son ami, un juif observant, Edmond-Maurice Lévy. Dans la Note conjointe de Péguy, devenue son texte ultime et restée inachevée, appa raissent «deux amis qui se promènent», L’un est juif, l’autre chrétien. Cette image, tout à fait banale et quotidienne, de «deux amis» qui «philosophent» ensemble malgré leurs différences, chacun restant soi-même et, néanmoins, faisant un effort pour essayer de «voir avec les yeux de l’autre», peut être comprise en tant que figure prophétique du dialogue judéo-chrétien et de celui des deux Testaments qui, aujourd’hui, semble voir le jour. Tout en étant leur précurseur, Péguy découvre en même temps sa propre appartenance filiale à l’Église et le don essentiel du catholicisme, sa véritable richesse, la joie. Le dialogue entre les «deux amis» correspond à celui qui peut s’instaurer entre les deux parties du Livre sacré, l’Ancien et la Nouveau Testament, en un processus décisif pour la réconciliation entre les deux peuples-héritiers de la Bible-Torah. Ce désir de réconciliation est d’autant plus justifié que la plaie de la Shoah reste ouverte, Selon la vision du salut présentée par Péguy, qui est à la fois paulinienne et proche de certains mystiques juifs, plus grande est l’ouverture dans le cœur de l’homme suite à la souffrance, (celle-ci étant le fruit de son propre péché ou de celui des autres), plus grande peut être aussi la grâce qui s’y glisse. La promenade de «deux amis», le juif et le chrétien, est à la fois une réalité palpable de la vie de Péguy et une figure symbolique qui exprime l’essentiel de la vocation de l’auteur. Elle est l’image de son dialogue interne, mais semble être également la promesse du meilleur dans le dialogue externe, devenu aujourd’hui possible. C’est sous l’éclairage de ces recherches sur le dialogue œcuménique que nous avons choisi d’aborder Le Porche du mystère de la deuxième vertu de Péguy. Péguy se révèle comme un annonciateur du dialogue, mais il s’avère aussi beaucoup plus que cela; en mystique, il pressent la dimension profondément trinitaire de celui-ci. Les deux Testaments, en tant que deux pièces d’une même unité, deviennent eux-mçmes de véritables «symboles» (sumbolon en grec signifiant étymologiquement «morceau d’un objet partagé entre deux personnes pour servir entre elles de signe de reconnaissance»). 11 faut préciser le terme de symbole, dont l’usage est devenu ambigu. Tout au long de notre travail, il sera pour nous le porteur d’une signification «méta-physique» (au sens propre) et sacramentaire. Il s’agit donc d’un signe visible (étant lui-même une réalité palpable, un événement) qui rend réellement présente une réalité, d’un événement voilé, invisible. Dans cette compréhension du terme de symbole, il n’y a que deux pièces, soudées entre elles, d’une unique et même réalité. Nous nous situons ainsi dans la ligne des traditions (sur ce point convergentes) judaïque et chrétienne. Dans les deux cas, le symbole diffère essentiellement de l’allégorie. Celle-ci n’est qu’une représentation de quelque chose d’exprimable par une autre chose, elle aussi exprimable, avec un nombre infini de signifiés. Le symbolisme lisible chez Péguy se fait particulièrement transparent dans les textes de ses Mystères. Cette œuvre étant elle-même un grand dialogue dont l’auteur s’efface (il semble être à la fois Madame Gervaise et son interlocuteur, Jeanne d’Arc, figurant ainsi une véritable mise en scène trinitaire) porte, selon nous, scs marques les plus pertinentes. L’auteur se révèle non seulement comme l’homme du dialogue entre deux Alliances, T Ancienne et la Nouvelle, mais encore comme leur héritier. Cela transparaît sans cesse dans son œuvre. Il semble se mouvoir, à travers ces deux réalités selon un certain «code intuitif» que nous appe- lerions le Sherna. Ce verbe hébreu signifiant «écoute!» et «écouter» commence la prière juive Shema, Israël. Elle tire son appellation des premiers mots du texte du Deutéronome (6, 4-9): «Écoute, Israël: le Seigneur est notre Dieu, le Seigneur est un!». Récitée tous les jours, matin et soir, elle est devenue la «profession de foi» juive par excellence. «Écoute, ma fille», «Écoute, mon enfant», constamment répétés dans l’œuvre de Péguy, représentent une «mise en œuvre» de la situation existentielle et spirituelle de l’auteur.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2000, 48, 5; 5-24
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies