Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ius gentium" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Ius gentium w moralności i polityce. Nauka o państwie i prawie Pawła Włodkowica w ujęciu Antona Hilckmana
    Ius Gentium in morality and politics Paweł Włodkowics doctrine about state and law in the approach by Anton Hilckman
    Autorzy:
    Stępień, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38914422.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    ius gentium
    Paweł Włodkowic
    Anton Hilckman
    Opis:
    The author of the paper explores Paweł Włodkowic's outlooks concerning the concept of the middle age international law. The analysis is mainly based on Anton Hilckman’s approach – German philosopher who stated that one of the most intellectual Polish contribution into European culture was Paweł Włodkowic's (1370-1436) political and legal doctrine. Włodkowic along with Stanisław from Skarbimierz (1360-1431) were the authors of Polish middle aged doctrine ius gentium (the law of the nations). The background of the doctrine foundation was the confrontation between Poland and Teutonic Knights in XIV and XV century.
    Źródło:
    Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2008, 4, 1; 201-218
    1896-6365
    Pojawia się w:
    Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od tolerancji do pokojowej koegzystencji. Znaczenie doktryny prawnej Pawła Włodkowica względem innowierców
    From Tolerance to Peaceful Coexistence. The Significance of Paweł Włodkowic’s Legal Doctrine Toward non-Christians
    Autorzy:
    Świeboda, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/37480435.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Paweł Włodkowic
    innowiercy
    ius gentium
    tolerancja religijna
    pokój
    non-Christians
    religious tolerance
    peace
    Opis:
    Artykuł ukazuje proces kształtowania się w środowisku polskich doktorów prawa kanonicznego w pierwszej połowie XV w. koncepcji pokojowego współistnienia z innowiercami. Okoliczności podjęcia tego zagadnienia związane były ściśle z konfliktem Polski i Litwy z zakonem krzyżackim, a bezpośrednim impulsem były oskarżenia ze strony Krzyżaków o zawarcie sojuszy z niewiernymi w wojnie. Za twórców idei uważa się Stanisława ze Skarbimierza, Andrzeja Łaskarzyca oraz Pawła Włodkowica. Uczeni ci zwrócili uwagę na niezbywalne prawa innowierców, które wynikają z prawa naturalnego oraz ius gentium, a które obejmują możliwość samoobrony, posiadania własnych państw, władzy i własności. Wykazali w ten sposób, że Krzyżacy nie mogą napadać na Żmudzinów i Litwinów pod pretekstem nawracania. Łaskarzyc i Włodkowic podkreślali ponadto, że poganom należy się szacunek wynikający z godności ludzkiej, a ich odmienność religijna nie stanowi przeszkody w utrzymywaniu pokojowych relacji z nimi. Ostatni z uczonych dużo miejsca poświęcił relacjom między chrześcijanami a innowiercami. Przekonywał, że sama przynależność religijna nie daje podstaw do uznania kogokolwiek za wroga Kościoła. Nie można też nikomu narzucać wiary siłą, a chrystianizacja ma się dokonywać na drodze cierpliwego nauczania i przykładu osobistego. Jego zdaniem tolerancja wynikająca wprost z prawa naturalnego buduje atmosferę zaufania, dzięki czemu łatwiej jest pozyskać nowych wiernych. Propagowana przez Włodkowica idea pokojowej koegzystencji z różnowiercami oraz troska o zachowanie ich praw była w jego oczach naturalną konsekwencją dążenia do sprawiedliwości i uczciwości w stosunkach między społecznościami. Tolerancja religijna była zaś metodą umożliwiającą zachowanie życzliwych relacji i w konsekwencji stanu pokoju między narodami.
    The article shows the process of formation of the concept of peaceful coexistence with other religions among Polish doctors of canon law in the first half of the 15th century. The circumstances of taking up this issue were closely related to the conflict of Poland and Lithuania with the Teutonic Order, and the immediate impetus was the accusation from the Teutonic Knights that they had made alliances with infidels in the war. Stanisław of Skarbimierz, Andrzej Łaskarzyc and Paweł Włodkowic are considered the originators of the idea. These scholars drew attention to the inalienable rights of pagans, which derive from natural law and ius gentium, and which include the possibility of self-defense, having their own states, power and property. They thus demonstrated that the Teutonic Knights could not invade the Samogitians and Lithuanians under the pretext of conversion. Łaskarzyc and Włodkowic further stressed that pagans should be respected as a result of their human dignity, and that their religious differences are no obstacle to maintaining peaceful relations with them. The last of the scholars devoted much space to relations between Christians and non-Christians. He argued that religious affiliation alone does not give grounds to consider anyone an enemy of the Church. Nor can the faith be imposed on anyone by force, and Christianization is to be accomplished through patient teaching and personal example. In his view, tolerance that stems directly from natural law builds an atmosphere of trust, making it easier to attract new believers. The idea promoted by Włodkowic, one of peaceful coexistence with non-Christians and concern for the preservation of their rights was, in his eyes, a natural consequence of the pursuit of justice and fairness in relations between communities. Religious tolerance, on the other hand, was a method for maintaining benevolent relations and, consequently, a state of peace between nations.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2023, 41, 2/2; 137-152
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historyczne znaczenie definicji 'ius gentium' św. Izydora z Sewilli
    The historical significance of the definition of the term ‘ius gentium’ proposed by St. Isidore of Seville
    Autorzy:
    Zalewski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143506.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-19
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Izydor z Sewilli
    ius gentium
    prawo narodów
    Isidore of Seville
    the law of nations
    Opis:
    Zaproponowana przez św. Izydora z Sewilli (ok. 560-636) definicja pojęcia ius gentium stanowi jeden z najciekawszych fragmentów księgi V jego Etymologii (Etymologiarum sive Originum libri XX). Święty Izydor antycypuje w niej rozumienie pojęcia ius gentium, które charakteryzowało wczesnonowożytną jurysprudencję i stanowiło fundament dla wykształcenia teorii współczesnego prawa międzynarodowego publicznego. Celem artykułu jest analiza izydoriańskiej definicji ius gentium z trzech perspektyw. Pierwsza z nich ma na celu charakterystykę definicji św. Izydora z uwzględnieniem rzymskich źródeł jurydycznych. Druga uwzględnia współczesny biskupowi Sewilli kontekst polityczny i społeczny. Trzecia perspektywa powinna obejmować szerszą panoramę historyczną i koncentrować się na recepcji zawartego w Etymologiach ujęcia kategorii ius gentium w późniejszych stuleciach. Pozwoli to na dokonanie prawidłowej oceny historycznego znaczenia definicji ius gentium zaproponowanej przez św. Izydora z Sewilli.
    The definition of the concept of ius gentium proposed by St. Isidore of Seville (c. 560-636) is one of the most interesting parts of Book Five of his Etymologies (Etymologiarum sive Originum libri XX). St. Isidore anticipates the understanding of the concept characteristic for early modern jurisprudence and constituting the foundation for the theory of contemporary public international law. The aim of this paper is to analyze the Isidorian definition from three perspectives. The first is to characterize St. Isidore’s definition, taking Roman juridical sources into account. The second looks at the political and social context of St. Isidore’s times. In the third perspective, the aim is to cover a broader historical panorama and focus on the reception of the Isidorian approach to the category of ius gentium in later times. This will help to make a thorough assessment of the historical significance of the definition of ius gentium proposed by St. Isidore of Seville.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 3; 7-35
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gaius’ Concept of The Law of Nations ( Ius Gentium ) and Natural Law ( Ius Naturale )
    Autorzy:
    Brtko, Róbert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1833877.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    rzysmkie prawo klasyczne
    ius gentiu
    ius naturale
    ius civile
    jursyta Gaius
    Instytucje Gaiusa
    jurusprudencja rzymska
    classical Roman law
    ius gentium
    Roman jurist Gaius
    Institutes of Gaius
    Roman jurisprudence
    Opis:
    The paper, after a brief presentation of the classical Roman jurist Gaius and his mostimportant and best known work, Gai Institutionum commentarii quattuor, presentsand analyzes his legal texts concerning mainly ius gentium and its relationship to iusnaturale. At the beginning of his textbook, this Roman jurist distinguishes only twotypes of law: civil law – ius civile and the law of nations – ius gentium (Gai Inst. 1, 1).Gaius mentions the law of nations (ius gentium) explicitly in the above mentionedfragment in a way that he relates it to “natural ratio” – natural order or natural reason.Gaius defined the concept of ius gentium two centuries after Cicero. Unlike Cicerowho was more a philosopher than a lawyer and perceived “ius gentium” mainly inan abstract sense, Gaius came up with the concrete concept of ius gentium, whichwas clearly separated from the concept of ius civile. Ius gentium is the law which iscommon for all nations. On the other hand ius civile is the law which concerns onlyRoman citizens. Ius gentium is the law which obliges both Romans and foreigners,because its basis is “naturalis ratio”.In addition, Gaius, in characterizing ius gentium, gives attention to two elements:a) any standards apply to all nations; b) or standards come out of natural reason(naturalis ratio). Gaius in this way presented two perspectives on one and the sameius gentium which are intrinsically and therefore necessarily linked. The first point ofview is concrete and the second one is abstract. In other words Gaius presented somelegal institutions which belong to the area of ius gentium from the concrete point ofview, the other ones from the abstract point of view, which is based on the so-called“naturalis ratio”.As far as the category of ius naturale is concerned, Gaius, in terms of content, identifiedit with ius gentium. So ius gentium differs from ius naturale only on the basis ofa point of view, which individual standards or legal institutions are expressed through.If legal standards are expressed from the concrete point of view (i.e. in standardsthere is an explicit mention that they apply to all nations), then they can be includedin the category of ius gentium. If they are formulated from the abstract point of view(i.e. in standards there is a mention of their origin from “naturalis ratio”), they can beincluded in the category of natural law.
    W artykule, po krótkiej prezentacji sylwetki jurysty Gaiusa i jego najważniejszeji najbardziej znanej pracy, Gai Institutionum commentarii quattuor, autor skoncentrował się na jego spostrzeżeniach dotyczących głównie ius gentium i jego związkuz ius naturale. Na początku swojego podręcznika ten rzymski jurysta wyróżnił tylko dwa rodzaje prawa: prawo cywilne – ius civile i prawo narodów – ius gentium(Gai Inst. 1, 1). Gaius wyraźnie przywołał prawo narodów (ius gentium) we wspomnianym fragmencie w taki sposób, że odnosiło się do naturalis ratio – porządkunaturalnego. Zdefiniował pojęcie ius gentium dwa wieki po Cyceronie. W przeciwieństwie do niego, który był bardziej filozofem niż prawnikiem i postrzegał iusgentium głównie w sensie abstrakcyjnym, Gaius wymyślił konkretną koncepcję iusgentium, która była wyraźnie oddzielona od pojęcia ius civile. Ius gentium było prawem wspólnym dla wszystkich narodów. Z drugiej strony ius civile to prawo, któ-re dotyczyło tylko obywateli rzymskich. Ius gentium to prawo, które zobowiązujeRzymian i cudzoziemców, ponieważ jego podstawą jest naturalis ratio.Ponadto Gaius, charakteryzując ius gentium, zwracał uwagę na dwa elementy:a) wszelkie normy mają zastosowanie do wszystkich narodów; b) lub normy pochodzą z naturalnego rozumu (naturalis ratio). W ten sposób przedstawił dwie perspektywy na jedno i to samo ius gentium, które są wewnętrznie ze sobą powiązane.Pierwszy punkt widzenia jest konkretny, a drugi abstrakcyjny. Innymi słowy, Gaiusprzedstawił pewne instytucje prawne, które należą do obszaru ius gentium z konkretnego punktu widzenia, pozostałe z abstrakcyjnego punktu widzenia, który opierał sięna tak zwanym naturalis ratio. Jeśli chodzi o kategorię ius naturale, Gaius pod względem treści zidentyfikował ją zapomocą ius gentium. Więc ius gentium różni się od ius naturale tylko na podstawiepunktu widzenia, przez który wyrażane są poszczególne standardy lub instytucjeprawne. Jeśli normy prawne są wyrażone z konkretnego punktu widzenia (czyli w normach istnieje wyraźna wzmianka, że mają one zastosowanie do wszystkich narodów),wówczas mogą one zostać włączone do kategorii ius gentium. Jeśli są sformułowanez abstrakcyjnego punktu widzenia (czyli w normach jest wzmianka o ich pochodzeniuz naturalis ratio), mogą one zostać włączone do kategorii prawa naturalnego.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2018, 17, 2; 39-54
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Mare liberum" w myśli polityczno-prawnej Fernando Vázqueza de Menchaca (1512–1569). Uwarunkowania, korzenie, istota
    Mare liberum in political and legal thought of Fernando Vázquez de Menchaca (1512–1569). Determinants, roots, essence
    Autorzy:
    Jakóbczyk-Adamczyk, Patrycja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1600949.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    principle of freedom of the seas
    Fernando Vázquez de Menchaca
    ius gentium
    Hugo Grotius
    zasada wolności mórz
    prawo narodów
    Hugo Grocjusz
    Opis:
    Dyskusja nad koncepcją morza jako przestrzeni otwartej (mare liberum) lub zamkniętej (mare clausum) w ramach formułowanych w XVII wieku zasad nowożytnego prawa międzynarodowego była kontynuacją dysput toczonych od czasów starożytnych. Myśl Grocjusza, przełomowa w wielu aspektach, sięgała do dorobku XVI-wiecznej hiszpańskiej szkoły prawa. W okresie, kiedy Hiszpania przejmowała kontrolę nad szlakami atlantyckimi, przedstawiciele szkoły, która kontynuowała tradycję scholastyczną, próbowali legitymować zasadę wolności mórz. Argumentacja uczniów Francisco de Vitoria pozbawiona była teologicznej polemiki czy politycznej motywacji. Fernando Vázquez de Menchaca przedstawił swoją koncepcję statusu mórz, prawa do żeglugi, a pośrednio także handlu w traktacie pt. Controversiarum illustrium alliarumque usu frequentium libri tres, po raz pierwszy opublikowanym w 1564 roku. Jego stanowisko, będące wynikiem nadzwyczajnej erudycji i niezależności intelektualnej, charakteryzuje wyjątkowa oryginalność i racjonalizm. Odwołując się do idei prawa natury i jego nienaruszalności, przede wszystkim zaś do zasady dobra wspólnego oraz idei międzynarodowej wspólnoty, autor położył podwaliny pod utylitarną doktrynę, usystematyzowaną następnie przez Hugo Grocjusza.
    The discussion on the concept of the sea as an open space (mare liberum) or closed space (mare clausum) within the context of the principles of modern international law formulated in the seventeenth century, constituted a continuation of the disputes lasting since ancient times. Grotius’ thought, ground-breaking in many ways, drew upon the accomplishment of the Spanish law school of the sixteenth-century. During the period when Spain was taking control over the Atlantic routes, the representatives of the school that followed the scholastic tradition attempted to establish the validity of the principle of the freedom of the seas. The argumentation of F. de Vitoria’s disciples was devoid of theological polemics and political motivation. F. Vázquez de Menchaca presented his view on the issue of the status of the seas, the navigation right, and also indirectly trade, in a treaty called Controversiarum illustrium aliarumque usu frequentium libri tres, first published in 1564. His conception, being the result of his extraordinary erudition and intellectual independence, is characterised by unique originality and rationalism. Referring to the concept of natural law and its inviolability, mainly the principle of the common good and the idea of the international community, the author laid the foundations for the utilitarian doctrine, later systematized by the Dutch philosopher.
    Źródło:
    Studia Maritima; 2017, 30; 5-20
    0137-3587
    2353-303X
    Pojawia się w:
    Studia Maritima
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pojęcie „ius gentium” w „Summa Theologiae” św. Tomasza z Akwinu
    Concept of ius gentium in Summa Theologiae of St. Thomas Aquinas
    Autorzy:
    Zalewski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/5946010.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
    Tematy:
    ius gentium
    prawo narodów
    prawo rzymskie
    św. Tomasz z Akwinu
    Izydor z Sewilli
    law of nations
    roman law
    Thomas Aquinas
    Isidore of Sevilla
    Opis:
    The subject of the considerations in presented paper is the concept of ius gentium in two selected fragments of St. Thomas Aquinas: S.Th. I-II, q. 95, a. 4 and S.Th. II-II, q. 57, a. 3. The introduction to their detailed analysis is the discussion of three issues necessary for the correct interpretation of Aquinas’ argu-ments, i.e. the concept of ius gentium in the first book of the Justinian Digest, the definition of ius gentium in the Etymologies of St. Isidore of Seville and an explanation of the relationship between the concepts of ius and lex in the Summa Theologica. The conducted research allows to conclude that the Angelic Doctor uses the concept of ius gentium in a twofold sense. The first of them is of a juridical nature and can be equated with the understanding of this term on the basis of the sources of Roman law. Ius gentium is therefore a set of legal norms common to all peoples, which enable, first of all, mutual economic turnover, although to some extent also apply to the external activity of the state. The second meaning of the term ius gentium, although also to some extent inspired by the sources of Roman law, has a broader character and a deeper philosophical foundation. On the basis of the treaty on justice, ius gentium constitutes the social order of functioning of all people based on natural reason (naturalis ratio).
    Źródło:
    Rocznik Tomistyczny; 2022, 11; 159-179
    2300-1976
    Pojawia się w:
    Rocznik Tomistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies