Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "imidazolium ionic liquids" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Dynamika zanikania 1-alkilo-3-metyloimidazoliowych cieczy jonowych w aspekcie ich oddziaływania na aktywność oksydazy o-difenolowej w glebie
Dissipation dynamic of 1-alkyl-3-methylimidazolium ionic liquids and their effect on o-diphenol oxidase activity in soil
Autorzy:
Telesiński, A.
Sułkowska, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/410265.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
imidazoliowe ciecze jonowe
fluor
oksydaza o-difenolowa
gleba
imidazolium ionic liquids
fluoride
o-diphenol oxidase
soil
Opis:
Doświadczenie przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych na dwóch glebach o składzie granulometrycznym: piasku gliniastym (Corg 8.71 g/kg, pHKCl 6.36) i gliny lekkiej (Corg 10.92 g/kg, pHKCl 6.81). Do próbek gleb wprowadzono dwie ciecze jonowe: tetrafluoroboran 1-butylo-3-metyloimidazoliowy [BMIM][BF4] oraz tetrafluoroboran 1-heksylo-3-metyloimidazoliowy [HMIM][BF4] w dawkach: 0, 5, 50, 500 oraz 5000 mg/kg s.m. gleby. W 1., 7., 14., 28. i 56. dniu doświadczenia oznaczono chromatograficznie zawartość kationów imidazoliowych, potencjometrycznie zawartość fluoru rozpuszczalnego i potencjalnie dostępnego dla roślin oraz spektrofotometrycznie aktywność oksydazy o-difenolowej. Otrzymane wyniki wykazały, że kation [BMIM] okazał się układem odpornym na degradację w glebie, podczas gdy wydłużenie podstawnika alkilowego do sześciu atomów węgla zdecydowanie przyspieszyło proces zanikania. Zawartość fluoru rozpuszczalnego w roztworze glebowym, jak i potencjalnie dostępnego dla roślin, w glebie zanieczyszczonej imidazoliowymi cieczami jonowymi, zwiększała się w trakcie trwania doświadczeń. Natomiast zmiany aktywności oksydazy o-difenolowej w glebie zanieczyszczonej analizowanymi cieczami jonowymi zależne były od dawki oraz rodzaju cieczy jonowej, a także właściwości gleby.
The experiment was carried out on two soil samples with granulometric composition: loamy sand (Corg 8.71 g/kg, pHKCl 6.36) and sandy loam (Corg 10.92 g/kg, pHKCl 6.81). Two ionic liquids: 1-butyl-3-methylimidazolium tetrafluoroborate [BMIM][BF4] and 1-hexyl-3-methylimidazolium tetrafluoroborate [HMIM][BF4] at dosages of: 0, 5, 50, 500, and 5000 mg/kg dm. were applied into soil. On days 1, 7, 14, 28, and 56 content of imidazolium cations, two forms of fluoride (soluble and potentially available to plants) and activity of o-diphenol oxidase were determined by chromatographic, potentiometric, and spectophotometric methods, respectively. Obtained results showed that the [BMIM] cation was resistant to degradation in the soil, while lengthening the alkyl substituent six carbon strongly accelerated the process of decomposition. Soluble and potentially available to plants fluoride content in the soil with imidazolium ionic liquids, increased during the experiments. Changes of o-diphenol oxidase activity in soil with imidazolium ionic liquids: with tetrafluoroborate anion were dependent on the dose and the type of ionic liquid, and the soil properties.
Źródło:
Chemistry, Environment, Biotechnology; 2016, 19; 87-92
2083-7097
Pojawia się w:
Chemistry, Environment, Biotechnology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Toksyczność chlorku 1-heksylo-3-metyloimidazoliowego względem wybranych organizmów wodnych
Toxicity of 1-heksyl-3-methylimidazolium chloride according to selected marine and freshwater organisms
Autorzy:
Arendarczyk, A.
Zgórska, A.
Grabińska-Sota, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/296931.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
imidazoliowe ciecze jonowe
toksyczność
biotest
imidazolium
ionic liquids
toxicity
bioassay
Opis:
Dokonano oceny potencjału toksykologicznego imidazoliowej cieczy jonowej o nazwie chlorek 1-heksylo-3-metyloimidazoliowy (CHM). Zakres badań ekotoksykologicznych obejmował przeprowadzenie testu toksyczności ostrej z wykorzystaniem skorupiaków słodkowodnych (Thamnocephalus platyurus) i testu toksyczności chronicznej z wykorzystaniem bakterii morskich (Vibrio fischeri). Wartości wskaźników ekotoksykologicznych wyznaczone w poszczególnych testach wyniosły odpowiednio: EC50 2,51 mg/dm3 (THAMNOTOXKIT FTM) i EC50/5min 15,30 mg/dm3 i EC50/15min 14,40 mg/dm3 (MICROTOX® Basic Test 81,9%). Na podstawie uzyskanych wyników związek sklasyfikowano jako toksyczny. W ramach badań dokonano również oceny wpływu korekty odczynu i napowietrzania na redukcję toksyczności roztworu CHM. Doświadczenie przeprowadzono zgodnie z metodyką US EPA/600/6-91/005F. Stwierdzono, że korekta odczynu roztworu CHM do poziomu 3 i 11, a także przeprowadzenie symultanicznego procesu korekty pH do 3 i napowietrzania wpływa na obniżenie toksyczności badanego związku.
Ionic liquids (IL's) are defined as organic salts with low melting point. The reputation of those substances as green solvents (environmental friendly chemicals) is based primarily on their negligible vapor pressure. However, high solubility and stability of those substances in water can cause a serious concern about their toxic potential. Relatively little is still known about the toxicity of these substances as a class, especially when compared to conventional organic solvents. The aim of the study was to investigate the toxicity of imidazolium ionic liquid: 1-heksyl-3-methylimidazolium chloride (CHM) according to selected aquatic organisms: bioluminescent marine bacterium and crustacean. The results showed that CHM caused a harmful effect on tested organisms in the whole range of concentrations used in the tests. The estimated toxic index EC50 obtained 2.51 mg/dm3 according to Thamnocephalus platyurus and EC50/5min 15.30 mg/dm3, EC50/15min 14.40 mg/dm3 according to Vibrio fischeri. The CHM was classified as a toxic substance. Moreover, the toxicity of CHM samples with modified pH values and aeration has been measured. Modifications of CHM samples were based on U.S. EPA Protocol (Toxicity Identification Evaluation). Acute toxicity of each modification have been determined by using the MICROTOX® Basic Test 81.9% standard procedure. The results showed that upgrading pH value to 11 as well as diminishing samples pH to value 3 had an influence on samples' post-reaction toxicity. Both processes, pH correction and aeration, used individually caused a significant decrease of analyzed samples' toxicity expressed as toxic index's EC50 measured after 5 and 15 minutes of exposition. The toxic index values were increased from range 30% (pH 3) up to 100% (pH 11) according to non modified sample. The study showed that pH correction to value 3 connected with simultaneous aeration additionally decrease sample toxicity. The results of the present study has proved that 1-heksyl-3methylimidazolium chloride could be toxic to aquatic organisms and it is necessary to carry out the ecotoxicological risk of ionic liquids by the use of bioassays.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2011, 14, 2; 137-143
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies