Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "hydrochloride" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Problemy związane z nadużyciem substancji odurzających wśród młodzieży. Opis przypadku zatrucia benzydaminą
    Problems Associated with the Misuse of Drugs Among Young People. Benzydamine Poisoning – Case Study
    Autorzy:
    Owsianik, Dorota
    Mach-Lichota, Elżbieta
    Wojtaszek, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437660.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    chlorowodorek benzydaminy
    zatrucie
    halucynacje
    benzydamine hydrochloride poisoning
    hallucinations
    Opis:
    Obrót substancjami psychotropowymi w Polsce reguluje ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. 2005 Nr 179 poz. 1485) wraz z jej nowelizacjami. Mimo tego że do listy substancji zakazanych w 2010 r. dołączyło 17 nowych związków, wchodzących w skład tzw. „dopalaczy”, oraz wprowadzono pojęcie środka zastępczego, co dało Państwowej Inspekcji Sanitarnej narzędzie ułatwiające i przyśpieszające proces usuwania z rynku nowych substancji psychoaktywnych, podaż tego typu produktów na rynek polski nie spadła. Wzrasta także zainteresowanie młodzieży możliwością wykorzystania w celach odurzania się substancji występujących w popularnych preparatach, dostępnych w aptekach bez recepty, a które przyjmowane w dawkach znacznie przekraczających terapeutyczne, wykazują działanie psychoaktywne. Rekreacyjne stosowanie benzydaminy – występującej w preparatach ginekologicznych, i dekstrometorfanu – składnika preparatów stosowanych w leczeniu suchego kaszlu, staje się zjawiskiem niepokojącym ze względu na jego skalę. Działanie dysocjacyjne, pobudzenie, silne halucynacje wywoływane przez te leki, a także łączenie ich z alkoholem, kanabinoidami może stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia osób je nadużywających. W pracy przedstawiono przypadek ostrego zatrucia benzydaminą u 17-letniego chłopca hospitalizowanego w Ośrodku Toksykologii Szpitala Wojewódzkiego nr 2 w Rzeszowie.
    Psychotropic substances market in Poland is regulated by the Drug Abuse Prevention Bill (Dz.U.2005 Nr 179 poz.1485) with amendments. Despite adding 17 new substances, which are typical ingredients in “legal highs”, to the prohibited drug list and introducing the concept of “substitute”, which gave the State Health Inspection a tool to simplify and accelerate the process of removing new psychotropic substances from the market, the supply of products of this kind to the Polish market did not decrease. Also, teenagers’ interest in the possibility of intoxicating themselves using substances found in popular over-the-counter medications which, when ingested in doses significantly exceeding therapeutic levels, cause psychoactive effects, is on the increase. The recreational usage of benzydamine, contained in gynaecological formulations, and dextromethorphane, the ingredient of medications used in dry cough treatment, is becoming alarming because of its scale. Dissociative effects, arousal, strong hallucinations caused by these drugs, and especially their combination with alcohol or cannabinoids may become a threat to the users’ health and life. In this article, we describe a case of acute poisoning due to benzydamine usage of a 17-year-old boy who was treated at the Department of Toxicology at Regional Hospital No 2 in Rzeszów.
    Źródło:
    Medical Review; 2014, 4; 381-387
    2450-6761
    Pojawia się w:
    Medical Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie chromatografii jonowej do oznaczania lotnych kwasów nieorganicznych w powietrzu na stanowiskach pracy
    The use of ion chromatography for the determination of volatile inorganic acids in workplace air
    Autorzy:
    Kowalska, Joanna
    Szewczyńska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2118791.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-05
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    metoda oznaczania
    kwasy nieorganiczne
    bromowodór
    kwas azotowy(V)
    chlorowodór
    powietrze na stanowisku pracy
    determination method
    inorganic acids
    hydrobromide
    nitric acid
    hydrochloride
    workplace air
    Opis:
    Wstęp: Obecność kwasów nieorganicznych w powietrzu stanowi zagrożenie dla zdrowia pracowników. Lotne kwasy nieorganiczne, np. chlorowodorowy, bromowodorowy i azotowy(V), mogą powodować podrażnienie dróg oddechowych, oczu i skóry. Przedstawiona metoda wykorzystuje chromatografię jonową do oznaczania stężeń kwasów chlorowodorowego, bromowodorowego i azotowego(V) w próbkach powietrza. Materiał i metody: Metoda polega na zbieraniu lotnych kwasów unoszących się w powietrzu na impregnowanym filtrze z włókna kwarcowego, wymyciu ich wodą dejonizowaną i analizie otrzymanych roztworów metodą chromatografii jonowej z detekcją konduktometryczną. W badaniu stosowano kolumnę analityczną Dionex IonPac®AS22 (4 × 250 mm) przeznaczoną do rozdzielania i oznaczania anionów nieorganicznych. Fazą nośną w analizie jonów była mieszanina wodorowęglanu sodu i węglanu sodu o natężeniu przepływu 1,2 ml/min. Wzorcowe roztwory kalibracyjne obejmowały zakres stężeń 0,2–5 mg/l chlorków, bromków i azotanów. Wyniki: Określone warunki chromatograficzne umożliwiają selektywny pomiar anionów chlorkowych, bromkowych i azotanowych. Otrzymane stężenie masowe każdego anionu po uwzględnieniu rozcieńczenia próbki, współczynnika konwersji (przeliczającego stężenie anionów na kwas) i objętości próbki powietrza pozwala na obliczenie stężeń kwasów w analizowanym powietrzu. Wnioski: Metoda ta umożliwia oznaczenie stężeń kwasów chlorowodorowego, bromowodorowego i azotowego(V) w powietrzu na stanowisku pracy w zakresie stężeń odpowiadającym 0,1–2-krotności wartości dopuszczalnych obowiązujących w Polsce. Metoda spełnia kryteria wykonywania procedur pomiaru czynników chemicznych wymienione w PN-EN 482. Zakres tematyczny artykułu obejmuje zagadnienia zdrowia oraz bezpieczeństwa i higieny środowiska pracy będące przedmiotem badań z zakresu nauk o zdrowiu oraz inżynierii środowiska.
    Background: The presence of inorganic acids in the air poses a threat to the health of workers. Volatile inorganic acids, e.g., hydrochloric acid, hydrobromic acid and nitric acid, may cause respiratory, eye and skin irritation. The presented method uses ion chromatography to determine the concentrations of hydrochloric, hydrobromic and nitric acids in air samples. Material and Methods: The method is based on the collection of airborne volatile acids on impregnated quartz fiber filter, extraction of acids with deionized water, and analysis by ion chromatography with conductivity suppression. The separation was performed on the Dionex IonPac™ AS22 (4 × 250 mm) column for trace anion analysis. The carbonate/bicarbonate eluent was maintained at an isocratic flow rate of 1.2 ml/min. The calibration standard solutions have been covering the range of 0.2–5 mg/l of chloride, bromide and nitrate. Results: The specified chromatographic conditions enable selective measurement of chloride, bromide and nitrate anions. The obtained mass concentration of each anion, having factored in the sample dilution, the conversion factor (to convert anion concentration to acid) and the volume of the air sample, allows the calculation of acid concentrations in the analyzed air. Conclusions: This method makes it possible to determine the concentration of hydrochloric acid, hydrobromic acid and nitric acid in the workplace air within the concentration range corresponding to 0.1–2 times the exposure limit value in Poland. The method meets the criteria for the performance of procedures for the measurement of chemical agents, listed in PN-EN 482. This article discusses the problems of occupational safety and health, which are covered by health sciences and environmental engineering.
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2022, 73, 4; 337-347
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chlorowodorek doksorubicyny : metoda oznaczania w powietrzu na stanowiskach pracy z zastosowaniem wysokosprawnej chromatografii cieczowej
    Doxorubicin hydrochloride : determination in workplace air with high performance liquid chromatography
    Autorzy:
    Szewczyńska, M.
    Pośniak, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/137822.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    chlorowodorek doksorubicyny
    leki cytostatyczne
    metoda analityczna
    wysokosprawna chromatografia cieczowa
    powietrze na stanowiskach pracy
    doxorubicin hydrochloride
    cytostatic drugs
    analytical method
    high performance liquid chromatography
    workplace air
    Opis:
    W artykule przedstawiono metodę oznaczania chlorowodorku doksorubicyny (DXO) w powietrzu na stanowiskach pracy z zastosowaniem wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) z detektorem diodowym (DAD). Metoda polega na: wyodrębnieniu frakcji wdychalnej aerozolu chlorowodorku doksorubicyny z powietrza na filtrze z włókna szklanego, wymyciu analitu wodą destylowaną oraz analizie chromatograficznej otrzymanego roztworu. Oznaczenia prowadzono w układzie faz odwróconych (faza ruchoma: mieszanina 0,05 mol/L wodorofosforanu disodu i acetonitrylu (65: 35) o pH = 3 z dodatkiem 0,5 mL/L trietyloaminy) z zastosowaniem kolumny analitycznej C18 wypełnionej modyfikowanym żelem krzemionkowym. Na podstawie wyników przeprowadzonych badań ustalono zakres pomiarowy metody 0,06 ÷ 1,0 μg/m3 dla próbki powietrza 4800 l. Granica wykrywalności (LOD) tej metody wynosi 0,0005 μg/ml, a granica oznaczalności (LOQ) – 0,0015 μg /ml. Opracowana metoda oznaczania chlorowodorku doksorubicyny w powietrzu na stanowiskach pracy została zapisana w postaci procedury analitycznej, którą zamieszczono w załączniku.
    This article presents a method for measuring doxorubicin hydrochloride in workplace air with HPLC with diode array detector (DAD). The method is based on adsorption inhalable fraction of doxorubicin hydrochloride aerosol on glass fiber filter, desperation with water, and chromatographic analysis. The analysis was performed in reverse phase (mobile phase – 0.05 mol/L hydrophosphate disodum and acetonitrile (65:35) with pH – 3 with 0.5 mL/L triethylamine) on C18 column. The measurement range was 0.06 – 1 µg/m3 for 4800-L air sample. The limit of detection (LOD) was 0,0005 µg /ml and the limit of quantification (LOQ) was 0,0015 µg /ml. The developed method of doxorubicin hydrochloride determination has been recorded as an analytical procedure (see appendix).
    Źródło:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2018, 2 (96); 115-131
    1231-868X
    Pojawia się w:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Doksorubicyna i chlorowodorek doksorubicyny – frakcja wdychalna : dokumentacja proponowanych dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego
    Doxorubicine and doxorubicine hydrochloride – inhalable fraction : documentation of proposed values of occupational exposure limits (OELs)
    Autorzy:
    Kupczewska-Dobecka, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/138213.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    doksorubicyna
    chlorowodorek doksorubicyny
    adriamycyna
    NDS
    dopuszczalny poziom narażenia zawodowego
    toksyczność
    narażenie zawodowe
    nauki o zdrowiu
    inżynieria środowiska
    doxorubicine
    doxorubicine hydrochloride
    adriamycin
    OEL
    MAC
    toxicity
    occupational exposure
    health sciences
    environmental engineering
    Opis:
    Doksorubicyna (CAS: 23214-92-8) i jej chlorowodorek (CAS: 25136-40-9) to organiczne substancje chemiczne rozpuszczalne w wodzie. Doksorubicyna to lek cytostatyczny z grupy antybiotyków antracyklinowych, stosowany w antymitotycznej chemioterapii antynowotworowej, przede wszystkim drogą dożylną, dopęcherzowo, a także, w przypadku raka płuca, w postaci aerozolu do inhalacji. W Polsce, według informacji z Centralnego Rejestru Danych o Narażeniu na Substancje Chemiczne, ich Mieszaniny, Czynniki lub Procesy Technologiczne o Działaniu Rakotwórczym lub Mutagennym, prowadzonego w Instytucie Medycyny Pracy w Łodzi, liczba osób narażonych łącznie na doksorubicynę i jej chlorowodorek w 2016 r. wynosiła 587 Podawanie doksorubicyny lub jej chlorowodorku pacjentom w dawkach leczniczych może prowadzić do: mielosupresji, kardiomiopatii i zwłóknienia mięśnia sercowego oraz neurotoksyczności. Najmniejsza dawka terapeutyczna po podaniu doksorubicyny wziewnie w postaci aerozolu w badaniach klinicznych pacjentom z chorobą nowotworową wynosi 0,04 mg/kg mc. Skutki niepożądane podania doksorubicyny obejmowały: kaszel, duszność, ból w klatce piersiowej, świszczący oddech, chrypkę, krwioplucie oraz skurcz oskrzeli. Toksyczność ogólnonarządowa była określona jako łagodna i przejściowa i obejmowała: ból gardła, anoreksję, zaburzenia smaku, zmęczenie, nudności, ból języka i tachykardię. Producenci doksorubicyny w kartach charakterystyki podają, że narażenie inhalacyjne na pył lub aerozol jest niebezpieczne dla zdrowia, może powodować: dyskomfort, nudności, wymioty, supresję szpiku kostnego, zapalenie jamy ustnej, utratę włosów i kardiotoksyczność. W badaniach rakotwórczości przeprowadzonych na zwierzętach wykazano, że doksorubicyna była rakotwórcza dla szczurów po podaniu dożylnym i podskórnym, powodując głównie guzy gruczołu sutkowego. Stwierdzono działanie genotoksyczne doksorubicyny na komórki somatyczne i zarodkowe myszy. Zaobserwowano aberracje chromosomowe w komórkach szpiku kostnego. Doksorubicyna działa szkodliwie na rozrodczość. Może działać szkodliwie na płodność i na dziecko w łonie matki. W Polsce oraz w innych państwach dotychczas nie zostały ustalone wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń doksorubicyny i jej chlorowodorku w środowisku pracy. Dopuszczalne poziomy narażenia zawodowego rekomendują jej producenci: FormuMax Scientific, Inc. oraz Pfizer, na poziomie 0,0005 mg/m³ . Zaproponowano przyjąć wartość NDS doksorubicyny i jej chlorowodorku na poziomie stężenia ekwiwalentnego do 0,1% najmniejszej znalezionej w piśmiennictwie wziewnej dawki terapeutycznej u ludzi Dw = 0,04 mg/kg mc., tj. na poziomie 0,0003 mg/m³ – frakcja wdychalna. Nie ma podstaw merytorycznych do ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh). Zalecono oznakowanie substancji notacją „skóra” – wchłanianie substancji przez skórę może być tak samo istotne, jak przy narażeniu drogą oddechową. Należy również zastosować oznakowanie literami „Ft” – substancja o działaniu szkodliwym na rozrodczość, Carc. 1B – substancja rakotwórcza kategorii zagrożenia 1B oraz Muta. 1B – substancja mutagenna na komórki rozrodcze kategorii zagrożenia 1B. Zakres tematyczny artykułu obejmuje zagadnienia zdrowia oraz bezpieczeństwa i higieny środowiska pracy będące przedmiotem badań z zakresu nauk o zdrowiu oraz inżynierii środowiska.
    Doxorubicin (CAS: 23214-92-8) and its hydrochloride (CAS: 25136 40 9) are organic chemicals soluble in water. It is a cytostatic drug from the group of anthracycline antibiotics, used in antimitotic antitumor chemotherapy, primarily by intravenous, intravesical, and also in the case of lung cancer in the form of an aerosol for inhalation. In Poland, according to data from the Central Data Register on Exposure to Chemicals, Mixtures Thereof, Factors or Technological Processes with Carcinogenic or Mutagenic Effect, conducted at the Institute of Occupational Medicine in Łódź, the number of people exposed to doxorubicin and its hydrochloride in 2016 totaled 587. Administration of doxorubicin or its hydrochloride to patients at therapeutic doses may lead to myelosuppression, cardiomyopathy and myocardial fibrosis as well as neurotoxicity. Adverse effects of doxorubicin administration included cough, shortness of breath, chest pain, wheezing, hoarseness, hemoptysis, and bronchospasm. Systemic toxicity was defined as mild and transient and included sore throat, anorexia, dysgeusia, fatigue, nausea, tongue pain, tachycardia. Doxorubicin manufacturers state in their safety data sheets that inhalation of dust or aerosol is hazardous to health, may cause discomfort and nuisance, nausea, vomiting, bone marrow suppression, stomatitis, hair loss, and cardiotoxicity. Animal carcinogenicity studies have shown that doxorubicin was carcinogenic to rats after intravenous and subcutaneous administration, mainly causing mammary gland tumors. Doxorubicin has been shown to have genotoxic effects on somatic and embryonic mouse cells. Doxorubicin is toxic for reproduction. It may damage fertility and the unborn child. In Poland and in other countries, the highest permissible concentrations of doxorubicin and its hydrochloride in the work environment have not yet been determined. Occupational exposure limits are recommended by its manufacturers: FormuMax Scientific, Inc. and Pfizer at 0.0005 mg/m³ . It was proposed to set up the MAC value for doxorubicin and its hydrochloride at the equivalent concentration level up to 0.1% of the lowest inhalational therapeutic dose found in the literature Dw = 0.04 mg/kg, i.e., 0.0003 mg/m³ – inhalable fraction. There are no substantive grounds to determine the STEL value. It is recommended to label the substance with the notation “skin” – the absorption of the substance through the skin may be just as important as when inhaled. The letters “Ft” should also be used – toxic for reproduction, Carc. 1B – carcinogen category 1B and Muta. 1B – germ cell mutagen category 1B. This article discusses the problems of occupational safety and health, which are covered by health sciences and environmental engineering.
    Źródło:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2020, 1 (103); 35-70
    1231-868X
    Pojawia się w:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies