Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "historians" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 30
Tytuł:
HISTORYCY JĘZYKA WOBEC TERMINÓW – TERMINY WOBEC HISTORYKÓW JĘZYKA. GLOSA DO DYSKUSJI
HISTORIANS OF LANGUAGE IN RELATION TO THE TERMS – THE TERMS IN RELATION TO THE HISTORIANS OF GLOSS LANGUAGE FOR DISCUSSION
Autorzy:
WOŹNIAK-WRZESIŃSKA, EWELINA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/776748.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
language historians
terms
Opis:
The article has two main goals, one of them being a report on the Third Conference of the Old Polish Linguistic Encounters series, the terms in synchronic and diachronic linguistics and a synthetic discussion of the issues raised during the Congress. In the first, definitely shorter part I discuss the issues presented by the referees. The second part, in turn, is devoted to the analysis of the aforementioned issues from the perspective of the theory of the term. At the end of the article I present science-oriented attitudes that characterize the speakers atthe mentioned conference. I ponder if their problems result from their relation to science itself.
Źródło:
Slavia Occidentalis; 2018, 75/1; 151-163
0081-0002
Pojawia się w:
Slavia Occidentalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ideowe spory wokół dziejów parlamentaryzmu polskiego
Ideological disputes about the history of Polish parliamentarianism
Autorzy:
Byliński, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697588.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
parliament
Sejm
nobility
king
historians
Opis:
The history of the Polish parliamentarianism has aroused numerous disputes since long due to many factors, causing difficulties in determining the beginnings of existence of this institution in the former Poland. The basic problem emerged in the distinction of the term “Sejm” (“Polish Parliament”) from the earlier rallies, court veches, local conventions or those covering larger areas of the country, or even all-state conventions, summoned by the particular regional dukes and after the unification of the state by monarchs. The disputes were related to the critical look at the role of Parliament in the history of the state: some glorified it, others expressed their critical view, determined by the historical school which the particular author belonged to. During those disputes, the final form was gained by the Polish Parliament as a bicameral parliament with the king, as one of the states, with the Senate and the Chamber of Deputies in the years 1493–1505.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2016, 14, 3; 9-43
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
HISTORIA HISTORIOGRAFII JAKO HISTORIA PRAWDY. DWUGŁOS O PODSTAWACH TEORETYCZNYCH HISTORII HISTORIOGRAFII JERZEGO TOPOLSKIEGO
HISTORY OF HISTORIOGRAPHY AS THE HISTORY OF TRUTH. TWO VOICES ON THE THEORETICAL FOUNDATIONS OF J. TOPOLSKI’S HISTORY OF HISTORIOGRAPHY
Autorzy:
Solarska, Maria
Bugajewski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909790.pdf
Data publikacji:
2017-05-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Historiography
truth
community of historians
myth
Opis:
In this article we refl ect on the theoretical foundations of Jerzy Topolski’s history of historiography. In the fi rst part of the text, entitled “On truth in historiography – pragmatically and idealistically,” Maria Solarska shows the relationship between Topolski’s theory of truth and his view of the community of historians, of that community’s methodological and ethical rules. In the second part of the text, “Historiography between truth and myth,” Maciej Bugajewski raises a question about Topolski’s defi nition of the diff erence between truth and myth. In our opinion Topolski wanted to see the history of historiography as the history of truth about the past.
Źródło:
Historia@Teoria; 2017, 1, 3; 123-130
2450-8047
Pojawia się w:
Historia@Teoria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena historyków i historiografii w Historia Augusta (w żywotach przypisywanych Flaviusowi Vopiscusowi)
The evaluation of historians and historiography in Historia Augusta (in the lives attributed to Flavius Vopiscus)
Autorzy:
Suski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1901381.pdf
Data publikacji:
2019-12-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Historia Augusta
historycy
historiografia
Historians
Historiography
Opis:
Heretofore little importance was attached to considerations connected with ancient historians presented in Historia Augusta, in the biographies bear the name of Flavius Vopiscus of Syracuse. However, these brief texts perhaps may enable us to understand the reason for which the author concealed his name by using six pseudonyms, and they account for the way in which he approached work with the sources. In the principal biographies of the Antonines and the Severi he drew from the imperial biographies by Marius Maximus whose work was positively evaluated in his considerations. The work contained information which was of paramount importance for the imperial biography such as the origin of the ruler or a description of his character. In the subsequent part of the Historia Augusta its creator used other sources which represented such literary genres as history and breviaria. We may infer from Scriptor’s methodological considerations that he held these literary genres in low estimation; he did not mention even one author of these sources. This supposedly influenced his polemical attitude to these source materials and the way in which he used them — he frequently interspersed their narrations with themes drawn from the works of other historians.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2015, 9, 14; 22-35
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współcześni twórcy historii wychowania. Z badań nad historią wychowania jako dyscypliną naukową
Autorzy:
Meissner, Andrzej
Ślęczka, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192454.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Związek Nauczycielstwa Polskiego
Tematy:
Polish historians of education
research laboratories
a researchfacility
chairs
Opis:
Aim: The main goal of the research was to prepare and present the current catalog of historians of education, taking into account 3 groups of scientists: currently employed, previously working in a given unit and nowadays associated with another teaching and research institution, retired. Methods: The term “historian of education” was defined as a researcher in the field of history of education, an editor of sources, an academic teacher and a researcher practicing methodological reflection in relation to their own scientific discipline. The scope of the research covered all Polish academic centers with research teams dealing with the history of education in their structure. Results: The main part of the list presents: the name and surname of the historian of education, degree and academic title, the organizational unit of the university (research facility, chairs, institute, department) and the city being the seat of the university. The characteristics were extended to include the historical context presenting individual centers dealing with the history of education. Conclusions: In summary, Polish universities currently employ 137 historians of education, 59 retired academics and 50 researchers who have found a different place of employment than originally.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Oświatowy; 2021, LXIV, 1-2; 60-89
0033-2178
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Oświatowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aleksander Gieysztor w oczach własnych
Autorzy:
Węcowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1900686.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Aleksander Gieysztor
historiografia
historycy
egodokument
historiography
historians
ego-document
Opis:
This article presents the figure and views of Aleksander Gieysztor (1916-1999), one of the most important historians of the twentieth century. The text is based on his own statements (printed and non-printed, especially letters).
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2021, 3 (30); 34-71
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
II Zjazd Historyków Wychowania
The 2nd Congress of Historians of Education
Autorzy:
Włoch, Anna
Wojniak, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38579941.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Związek Nauczycielstwa Polskiego
Tematy:
the 2nd congress
historians of education
conference
proceedings
report
Opis:
Aim: The aim of the text is to present the proceedings of the 2nd Congress of Historians of Education, which took place in Kraków on November 5–7, 2023. Methods: The article uses methods appropriate for social sciences. Results: The result is a presentation of the scientific achievements of the Polish historians of education deliberating during the 2nd Congress of Historians of Education. Conclusions: The scientific achievements of Polish historians of education presented in the form of papers and scientific publications prove a strong scientific position of this community and well-built research integration. The congress participants decided to organize the 3rd Congress of Historians of Education in 2027 in Lublin.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Oświatowy; 2023, LXVI, 3-4; 119-136
0033-2178
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Oświatowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wejście smoka
Autorzy:
Poprzęcka, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909505.pdf
Data publikacji:
2019-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
history of art history
conference
Poznań
Association of Art Historians
institutional critique
Opis:
The paper is a reminiscence of my first meeting with the colleagues from the Institute of Art History of Adam Mickiewicz University, which took place at an annual conference of the Association of Art Historians in 1974, titled “Reflection on Art.” Choosing an unusual title, I wanted to convey the impetus with which a group of young art historians from Poznań entered the decent and somewhat stagnant stage of Polish art history. The critique they presented was directed against Polish academic institutions, the problematic of the conference, the empty rituals of academic life, etc. Even though I did not accept all their objections, the heated debate suddenly turned out for me to be a liberating factor, stimulating continuous critical thinking which is an antidote for spiritual and intellectual captivity.
Źródło:
Artium Quaestiones; 2019, 30; 393-398
0239-202X
Pojawia się w:
Artium Quaestiones
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
POGLĄDY WANDY MOSZCZEŃSKIEJ NA PRZEDMIOT, ZADANIA I WARSZTAT BADAWCZY HISTORII HISTORIOGRAFII
Wanda Moszczeńska’s views on the subject, problems and research workshop of the history of historiography
Autorzy:
Maternicki, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909796.pdf
Data publikacji:
2017-05-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Wanda Moszczeńska
Marian Henryk Serejski
history of historiography
historian’s research workshop
Opis:
W. Moszczeńska (1896–1974) signifi cantly contributed to the early Polish history of historiography as a distinctive historical subdiscipline. Working together with M.H. Serejski, she created a strong theoretical base for its further development. She argued for considering the history of historical learning in connection with other trends of historical thought. Initially, she att ached most importance to ideological problems, later (aft er 1956) she brought to the fore the issues of methodological and methodical workshop. She treated the history of historiography as an area and a tool of methodological refl ection. Her considerations regarding the use of various types of sources in historiographical research are still in many cases valid and highly inspirational.
Źródło:
Historia@Teoria; 2017, 1, 3; 85-106
2450-8047
Pojawia się w:
Historia@Teoria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyjaciel: Jerzy Timoszewicz (1933–2015)
A Friend: Jerzy Timoszewicz (1933–2015)
Autorzy:
Degler, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32083671.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jerzy Timoszewicz
teatr polski
historia teatru
historycy teatru
Polish theatre
theatre history
theatre historians
Opis:
Jerzy Timoszewicz – historyk literatury i teatru, edytor – urodził się 9 września 1933 w Warszawie. Studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim ukończył w 1956 roku. Pracę magisterską o Dziadach w inscenizacjach Leona Schillera napisał pod kierunkiem prof. Jana Kotta (została wyróżniona III nagrodą w konkursie Mickiewiczowskim Ministerstwa Szkół Wyższych). W czasie studiów należał do Koła Młodych Krytyków prowadzonego przez Edwarda Csató i debiutował w 1954 roku recenzją Balladyny Słowackiego („Sztandar Młodych”, nr 26, 1954). Od października 1957 do września 1992 należał do zespołu redakcyjnego „Pamiętnika Teatralnego”. Redagował kilka zeszytów monograficznych, poświęconych m.in. Andrzejowi Pronaszce, Stanisławowi Ignacemu Witkiewiczowi, teatrowi wileńskiemu i Teatrowi Żydowskiemu w Polsce. W listopadzie 1965 r. obronił rozprawę doktorską „Dziady” w inscenizacji Leona Schillera: Partytura i jej wykonanie (Warszawa 1970), w której podjął się zadania bez precedensu: odtworzył kształt sceniczny czterokrotnie przez Schillera inscenizowanych Dziadów oraz zrekonstruował partyturę reżyserską warszawskiego przedstawienia z 1934 roku. Wzorowo opracowane cztery tomy Pism Leona Schillera (każdy zawiera kronikę życia i twórczości) stanowią najważniejszą część dorobku edytorskiego Timoszewicza. Wydał także tom wspomnień o nim Ostatni romantyk sceny polskiej (1990) oraz przygotował do druku tekst Historyi o Męce Najświętszej i Chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim w układzie Schillera (1990). Drugi twórca, którym Timoszewicz zafascynowany był od młodości, to „książę polskich eseistów” – Jerzy Stempowski. Wydał dwutomowy wybór jego Szkiców literackich (1988, wyd. II: 2001), zebrane i opracowane Felietony dla Radia Wolna Europa (1995) oraz Pamiętnik teatralny trzeciej klasy i inne szkice (1999) i tom „Pan Jerzy” Śladami niespiesznego przechodnia: Wspomnienia i szkice o Jerzym Stempowskim (2005). Dorobek edytorski Timoszewicza dopełniają edycje recenzji Edwarda Csató (1979), tekstów o teatrze polskim Zbigniewa Raszewskiego pt. Spacerek w labiryncie (2008), tom wspomnień, artykułów i listów Zbigniewa Pronaszki Zapiski scenografa (1976) oraz wybór artykułów przebywającego na emigracji Tymona Terleckiego Rzeczy teatralne (1984), z którym korespondował ponad trzydzieści lat. Wydany ostatnio obszerny wybór tej korespondencji świadczy jak wytrawnym i płodnym epistolografem był Jerzy Timoszewicz. Do jego adresatów należeli znani uczeni i artyści. Ogromny zbiór ich listów Timoszewicz przekazał do Ossolineum. Dla teatrologów niezwykle cennym źródłem do poznania historii dziejów polskiej nauki o teatrze i związanego z nią ruchu wydawniczego są jego omówienia książek teatralnych, które przez wiele lat publikował w „Teatrze”, „Dialogu” i „Roczniku Literackim”. Piśmiennictwo teatralne nie miało dla niego żadnych tajemnic, czego potwierdzeniem była  rubryka „Świstek Teatralny” na łamach „Teatru” (1960–1961), którą zapełniał fragmentami i cytatami z dawnych czasopism, pamiętników, listów, wywiadów, recenzji, leksykonów i różnych dokumentów. Jego studenci z Wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej PWST, którego wykładowcą był w latach 1975–1979, przedrukowali w jednym tomie wszystkie „Świstki Teatralne” i wręczyli mu go 13 września 2013 z okazji jubileuszu osiemdziesiątej rocznic urodzin. Jerzy Timoszewicz zmarł 24 marca 2015. W pogrzebie zgodnie z ostatnią wolą uczestniczyła tylko najbliższa rodzina. Liczne grono przyjaciół i znajomych pożegnało go 9 kwietnia na cmentarzu prawosławnym przy ul. Wolskiej.
Jerzy Timoszewicz, a historian of literature and theatre, and an editor, was born on 9 September 1933 in Warsaw. He received a magisterium degree in Polish philology from the University of Warsaw in 1956. The diploma essay on Dziady [Forefathers’ Eve] as staged by Leon Schiller, which he wrote under the tutelage of Professor Jan Kott, was awarded the third prize in the Mickiewicz Competition organised by the Ministry of Higher Education. While studying at the University, Timoszewicz was a member of the Young Critics Circle run by Edward Csató and made his press debut with a review of Słowacki’s Balladyna (Sztandar Młodych, no. 26, 1954). From October 1957 to September 1992, he was a member of the Pamiętnik Teatralny Editorial Board. He edited several monographic issues of the journal, devoted to Andrzej Pronaszko, Stanisław Ignacy Witkiewicz, the Vilnius theatre, and the Jewish Theatre in Poland. In November 1965, Timoszewicz defended his doctoral dissertation, „Dziady” w inscenizacji Leona Schillera: Partytura i jej wykonanie [Dziady as Staged by Leon Schiller: The Score and Its Execution] (Warszawa, 1970) whereby he undertook a task without precedent: he reconstructed the stage shape of four productions of Dziady by Schiller and the director’s score of the Warsaw production of 1934. The four volumes of Leon Schiller’s Pisma [Papers] that Timoszewicz edited are a paragon of editing (each is provided with a chronicle of Schiller’s life and work) and the finest piece of Timoszewicz’s editorial work. He also published a volume of recollections about Schiller, Ostatni romantyk sceny Polskiej [The Last Romantic of the Polish Stage] (1990) and Leon Schiller’s version of Historyja o Męce Najświętszej i Chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim [The History of the Most Holy Passion and Glorious Resurrection of Our Lord]. Another hero whom Timoszewicz was fascinated with from a young age was “the prince of Polish essayists,” Jerzy Stempowski. Of Stempowski’s oeuvre, Timoszewicz published a two-volume selection of Szkice literackie [Literary Sketches] (1988; 2nd edn 2001), a collection of Stempowski’s radio editorials, Felietony dla Radia Wolna Europa [Editorials for Radio Free Europe] (1995), and Pamiętnik teatralny trzeciej klasy i inne szkice [A Theatre Memoir of the Third Class and Other Sketches] (1999); he also edited a volume of reminiscences „Pan Jerzy”. Śladami nieśpiesznego przechodnia: Wspomnienia i szkice o Jerzym Stempowskim [“Pan Jerzy.” Following the Footsteps of the Unhurried Ambler: Reminiscences and Sketches About Jerzy Stempowski] (2005). Other editorial works by Timoszewicz include an edition of theatre reviews by Edward Csató (1979), a collections of texts about Polish theatre by Zbigniew Raszewski, Spacerek po labiryncie [A Walk in a Maze] (2008), a volume of reminiscences, articles and letters by Zbigniew Pronaszko, Zapiski scenografa [Notes of a Stage Designer] (1976), and a selection of articles, Rzeczy teatralne [Things Theatrical] (1984), by the émigré critic Tymon Terlecki, with whom Timoszewicz exchanged letters for over thirty years. A large selection of their correspondence, which has just been published, shows that Jerzy Timoszewicz was a prolific and accomplished letter writer. His addressees included renowned scholars and artists; Timoszewicz donated a huge collection of their letters to the Ossolineum. The reviews of books on theatre that Timoszewicz published in Teatr, Dialog and Rocznik Literacki for many years are a valuable source of information about the history of Polish theatre studies and the circulation of publications on the subject. Timoszewicz knew theatrical literature through and through, as can be attested by the column Świstek Teatralny [Theatrical Paper Slip] he prepared for Teatr in 1960–1961, where he published various fragments and quotes from old magazines, diaries, letters, interviews, reviews, lexicons, and other historical documents. His students at the Theatre Studies Department of the Academy of Dramatic Arts in Warsaw, where he lectured in 1975–1979, collected all the texts that appeared in the Świstek Teatralny column, printed it in one volume and gave it to Timoszewicz on his eightieth birthday on 13 September 2013.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2017, 66, 1/2; 292-307
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z chłopskiej zagrody na uniwersytecką katedrę. Karty z biografii prof. Stefana Banasiaka (1929–2018)
Autorzy:
Olejnik, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1205106.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
historia najnowsza
Uniwersytet Łódzki
historycy łódzcy
Stefan Banasiak
recent history
University of Lodz
historians of Lodz
Opis:
W artykule przedstawiono najważniejsze fakty z bogatej biografii prof. Stefana Banasiaka, historyka historii najnowszej i wieloletniego dyrektora Instytutu Historii Uniwersytetu Łódzkiego. Stefan Banasiak pochodził z ziemi łęczyckiej. Urodził się w Topoli Katowej w rodzinie chłopskiej. Kilka lat po drugiej wojnie światowej ukończył Uniwersytet Łódzki, uzyskując tytuł magistra nauk społecznych. Od 1953 r. rozpoczął pracę jako asystent na tej uczelni, kontynuując jednocześnie studia na Uniwersytecie Warszawskim. Po uzyskaniu tytułu magistra rozwijał karierę naukową i dydaktyczną na Uniwersytecie Łódzkim. Uzyskał kolejne stopnie zaawansowania naukowego: w 1961 r. został doktorem, a w 1967 r. doktorem habilitowanym. W 1978 r. został profesorem nadzwyczajnym, a w 1990 r. profesorem zwyczajnym. W latach 1968–1970 był zastępcą dyrektora, następnie w latach 1970–1978 dyrektorem Instytutu Historii Uniwersytetu Łódzkiego. Osiągnął znaczący dorobek w badaniach naukowych, zwłaszcza w zakresie problematyki powojennych przesiedleń ludności niemieckiej i działalności osadniczej na Ziemiach Zachodnich i Północnych. Specjalizował się także w historii regionalnej, pisząc wiele publikacji z zakresu historii społecznej i politycznej Łodzi i innych ośrodków regionu łódzkiego. Miał duże osiągnięcia w kształceniu kadry naukowej historyków (wypromował ponad 120 magistrów i 7 doktorów). Działał w wielu organizacjach i stowarzyszeniach. Pogrzeb profesora Banasiaka odbył się 4 IV 2018 r. na cmentarzu przy ulicy Ogrodowej w Łodzi.
The article presents the most important facts from the abundant biography of professor Stefan Banasiak, a historian of recent history and for a number of years the director of the Institute of History at the University of Lodz. Stefan Banasiak came from the Łęczyca region. He was born in Topola Katowa in a peasant family. A few years after the Second World War he graduated from the University of Lodz with a degree in social sciences. From 1953, he started working as an assistant at this university, while continuing his studies at the University of Warsaw. After obtaining a master's degree, he developed a scientific and didactic career at the University of Lodz. He obtained further levels of academic advancement: in 1961 he became a doctor and in 1967 he received a postdoctoral degree. In 1978, he was appointed an associate professor, and in 1990 became a full professor. In the years 1968–1970 he was deputy director, then in the years 1970–1978 the director of the Institute of History of the University of Lodz. He obtained significant achievements in scientific research, especially the problems of post-war resettlement of German population and settlement activity in the Western and Northern Territories. He also specialized in regional history, writing many publications on social and political history of Łódź and other centers of the Lodz region. He had great achievements in educating the scientific staff of historians (he promoted over 120 MAs and 7 doctors). He was active in many organizations and associations. The funeral of professor Banasiak took place on April 4, 2018 at the cemetery in Łódź in Ogrodowa Street.
Źródło:
Zeszyty Wiejskie; 2020, 26; 349-360
1506-6541
Pojawia się w:
Zeszyty Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porządkowanie źródeł polskiego prawa a refleksja nad językiem (na materiale "Akt grodzkich i ziemskich z czasów Rzeczypospolitej z archiwum bernardyńskiego we Lwowie", XIX wiek)
Autorzy:
Pałucka-Czerniak, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022846.pdf
Data publikacji:
2020-12-02
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
dyskurs
język
historycy
edycje źródeł prawa
XIX w.
discourse
language
historians
editions of law sources
XIX century
Opis:
Celem artykułu jest refleksja nad językowymi przejawami porządkowania informacji dotyczących edycji dokumentów źródłowych z dziedziny prawa przez XIX-wiecznych uczonych zajmujących się historią Polski. Prace nad utrwaleniem drukiem pomników polszczyzny były w XIX w. motywowane pragnieniem udokumentowania i udowodnienia dawności polskiej kultury i języka polskiego, historycznego znaczenia polskiego narodu w okresie utraty państwowości. Porządkowanie treści w badanym opracowaniu źródłowym następuje poprzez dobór materiałów, selekcję, nadanie im układu chronologicznego, określenie ich pochodzenia oraz opatrzenie komentarzem o tematyce językowej, historycznej, obyczajowej. Refleksja nad językiem dotyczy grafii, sprawności pisarza, poprawności gramatycznej i leksykalnej tekstu, realizacji łaciny, wyjątkowo etymologii. Autorzy komentarza najczęściej zabierają głos w sprawie autentyczności tekstu. Refleksje o języku dokumentu służą jako argument o oryginalności lub nieautentyczności źródła. Orzekanie o autentyczności tekstu i jego znaczeniu odzwierciedla jedną z podstawowych idei poznawczych tego okresu — porządkowania edycji pomników polskiego prawa. W strategii dyskursywnej historyków refleksje nad językiem zostały jej podporządkowane.
The aim of the article is to reflect on linguistic manifestations of ordering information regarding the edition of source documents from the field of law by XIX century scholars dealing with the history of Poland. The work on preserving the printing of Polish monuments in the XIX century was motivated by the desire to document and prove the antiquity of Polish culture and Polish language, the historical significance of the Polish nation in the period of statehood loss. Organizing content in the studied source material is done by choosing materials, selecting them, giving them a chronological order, determining their origin and adding a commentary on linguistic, historical and moral themes. Reflection on the language concerns graphics, the writer’s efficiency, grammar and lexical correctness of the text, the realization of Latin, and exceptionally etymology. The authors of the commentary most often take the floor on the authenticity of the text. Reflections on the language of the document serve as an argument about the originality or inauthenticity of the source. Adjudication about the authenticity of a text and its meaning reflects one of the basic cognitive ideas of this period — ordering the editing of monuments of Polish law. In the discursive strategy of historians, reflections on language have been subordinated to it.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica; 2020, 54; 123-133
0208-6077
2450-0119
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane problemy etyczne w historii mówionej. Refleksje historyka
Chosen Ethical Issues in Oral History. Reflexions of a Historian
Autorzy:
Terela, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372706.pdf
Data publikacji:
2019-05-31
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
problemy etyczne
historia mówiona
rekomendacje etyczne
etyka historyka
ethical issues
oral history
ethical recommendations
historian’s ethics
Opis:
Historia mówiona jest metodą funkcjonującą w obrębie różnych dyscyplin naukowych. Z analizy literatury i projektów wynika, iż zajmują się nią przede wszystkim amatorzy. Problemy analizowane w artykule zostały wywołane pojawieniem się Rekomendacji etycznych Polskiego Towarzystwa Historii Mówionej w 2018 roku. Autorka przeanalizowała podejście do tejże metody jako źródła historycznego, zmieniające się na przestrzeni wieków. Kwestia ta i analiza projektów zrealizowanych przez instytucje polskie pozwoliła na wyodrębnienie głównych dylematów etycznych wymienianych wśród badaczy wykorzystujących historię mówioną jako metodę badawczą. W artykule została przedstawiona perspektywa historyka i muzealnika ze względu na doświadczenie autorki tekstu.
Oral history is a method present within various scientific disciplines. The analysis of literature and projects shows that it is mostly dealt with by amateurs. The issues analyzed in this article have been raised since the introduction of the Ethical Recommendations of the Polish Association of Oral History in 2018. The Author analyzed the approach to that method as a historical source, changing throughout the centuries. This issue, as well as the analysis of the projects implemented by Polish institutions, made it possible to specify the main ethical dilemmas mentioned by the researchers that use the oral history as their research method. In this article a point of view of a historian and a museum expert was presented, due to the author’s experience.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2019, 15, 2; 104-117
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka dydaktyczno-historyczna na Powszechnych Zjazdach Historyków Polskich (1880–2019)
Autorzy:
Stępnik, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042758.pdf
Data publikacji:
2020-12-09
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
zjazdy historyków polskich
historiografia polska
edukacja
dydaktyka historii
General Congresses of Polish historians
Polish historiography
education
didactics of history
Opis:
Dyskusja o edukacji historycznej i obywatelskiej młodzieży ma w Polsce wielowiekową tradycję. W XIX w. trafiła na mównice Powszechnych Zjazdów Historyków Polskich, które do dziś pozostają najważniejszym forum tego środowiska. Dzięki temu, w dużym stopniu, dydaktyka historii przeżyła swój wielki awans naukowy i społeczny. Przestała być głównie domeną pracy nauczycielskiej, sukcesywnie stawała się samodzielną (sub)dyscypliną historyczną, angażującą się w palące problemy społeczne, zajmującą coraz więcej miejsca w kulturze, włączającą się do badań tradycyjnie przynależnych do innych segmentów nauki historycznej i nierzadko stymulującą ich rozwój. Materiały pozjazdowe i ich analizy pozwalają także dostrzec przeobrażenia myśli dydaktyczno-historycznej z perspektywy jej miejsca i kreacyjnej roli w obszarze nauk historycznych i innych dyscyplin wiedzy. Dzięki nim możemy poznać twórców zachodzących zmian.
Discussion of the Polish youth’s historical and civil education has a centuries-old tradition in Poland. In the nineteenth century the issue was debated during the General Congresses of Polish Historians which to this day remain the most important forum for the historical profession. Consequently, didactics of history has enjoyed significant professional and social advancement. From a subject that was of interest mainly to history teachers, it has evolved into a distinctive historical subdiscipline, engaging in debates on the burning issues of the day, receiving the increasing amount of attention, becoming part of research traditionally conducted within other segments of the historical profession and stimulating new fields of historical inquiry. Analysis of the proceedings of the Congresses shows the evolution that didactics of history has undergone in terms of the role it has played in the development of history and other academic disciplines.
Źródło:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej; 2020, 12; 197-232
2450-8381
2450-8373
Pojawia się w:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z czego żył historyk w czasie wojny? Przypadek Stefana Kieniewicza (1939-1945)
How did a historian make ends meet during the war? The case of Stefan Kieniewicz (1939-1945)
Autorzy:
Wolniewicz, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089400.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Kieniewicz Stefan
historians
intelligentsia
Second World War
General Government
personal budget
historycy
inteligencja
II wojna światowa
Generalne Gubernatorstwo
budżet domowy
Opis:
The article discusses how the people of science and scholars made their living in occupied Poland (1939-1945). The problem is shown on the example of the wartime fate of an outstanding historian, Stefan Kieniewicz (1907-1992), whose diaries, juxtaposed with a variety of source material (including the materials from the German Archive Office [Archivamt]), allow for a relatively detailed analysis of the topic. The story stemming from these documents shows a survival strategy that seemed an obvious choice for a representative of the landed gentry intelligentsia. It was based on the use of education and family connections. Education allowed Kieniewicz to take up intellectual jobs, which he kept simultaneously in the Treasury Archive (Archiwum Skarbowe, Finanzarchiv) taken over by the Germans and in the apparatus of the Underground State (Information and Propaganda Office of the Home Army Headquarters). It also made him eligible for the support provided to the authors by the Warsaw bookseller, M. Arct. The income from these jobs was usually not enough for Kieniewicz to support his family in Warsaw. Up to a point, the deficit was covered by selling off valuable movable property and giving up the gentry lifestyle. Ultimately, the family used the hospitality of their relatives and moved to the estates in Ruszcza and Topola. The Warsaw Uprising deprived the Kieniewiczs of the remains of their possessions, and the agrarian reform deprived their more affluent relatives of property. These events concluded the transformation of Kieniewicz’s social status into the ‘academic intelligentsia’.
Źródło:
Kwartalnik Historii Nauki i Techniki; 2022, 67, 1; 157--173
0023-589X
2657-4020
Pojawia się w:
Kwartalnik Historii Nauki i Techniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 30

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies