Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "hérésies" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Mesalianie – rygorystyczny ruch ascetyczny czy herezja doktrynalna?
Messalians – Rigorous Ascetical Movement or Doctrinal Heresy?
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036772.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
mesalianie
herezje wczesnochrześcijańskie
rygoryzm ascetyczny
Messalians
early Christian heresies
ascetical rigorism
Opis:
Mesalianie byli jednym z najsłynniejszych, a równocześnie tajemniczych i niejednolitych rygorystycznych ruchów ascetycznych w starożytnym Kościele. Autor artykułu na podstawie wczesnochrześcijańskich katalogów herezji Epifaniusza z Salaminy, Teodoreta z Cyru, Jana Damasceńskiego i Augustyna oraz współczesnej literatury przedmiotu stara się odpowiedzieć na pytanie, czy należy traktować mesalian bardziej jako rodzaj niegroźnej sekty czy raczej jako herezję głoszącą poważne błędy doktrynalne. Dochodzi do wniosku, że mesaliańskie uzasadnienie teologiczne praktyki ciągłej modlitwy podważało główne zasady ortodoksyjnej pneumatologii, sakramentologii, eklezjologii i soteriologii. Wprawdzie w analizowanych opisach herezji, pochodzących z wczesnochrześcijańskich źródeł, należy wziąć pod uwagę obfite stosowanie inwektywy, niejednokrotnie zacierającej prawdziwy obraz opisywanego ugrupowania, niemniej jednak w przypadku mesalian powtarzające się te same zarzuty nakazują widzieć w nich nie tylko ruch ascetyczny, ale przede wszystkim niebezpieczną herezję doktrynalną.
Messalians were one of the most famous and at the same time mysterious and varied rigorous ascetic movements in the early Church. The author of the article, basing on the early Christian catalogs of heresies, written by Epiphanius of Salamina, Theodoretus of Cyrus, John Damascene and Augustine, and the contemporary literature of the subject, seeks to answer the question whether Messalians should be regarded as a kind of harmless sect or rather as a heresy proclaiming serious doctrinal errors. The conclusion is that the theological argumentation of the practice of continuous prayer in the messalian movement undermined the principal principles of orthodox pneumatology, sacramentology, ecclesiology and soteriology. It is true that in the analyzed descriptions of heresies contained in early Christian sources one must take into account the plentiful use of the invective, which often overwhelms the true image of the described movement, but in the case of the Messalians the repetition of the same allegations orders to see them not only as the ascetic movement but above all as the dangerous doctrinal heresy.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 4; 15-28
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ortodoksje i herezje a pedagogika religii uprawiana w duchu krytycznego religioznawstwa
Autorzy:
Humeniuk, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130971.pdf
Data publikacji:
2022-06-01
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
general pedagogy
pedagogy of religion
religious studies
paradigms in pedagogy of religion
orthodoxies
heresies
Opis:
Traditional pedagogy of religion, although strongly differentiated internally, is usually situated on the junctures between pedagogical and theological normativity. This modality of research allows one to identify paradigmatic analogies in relation to the current of revaluation of religion and phenomenology of religion in contemporary religious studies. In these traditions, represented e.g. by Mircea Eliade, Gerardus van der Leeuw or Rudolf Otto, involve the assumption that the common phenomenon of religion in all available forms and manifestations is an element of the natural and essential human experience. This experience remains internalized as a manifestation of the transcendent spiritual reality of homo religiosus. Drawing on the categories of normativity and non-normativity in the study of pedagogy of religion, on the categories of orthodoxy and heresy as well as non-theological theories of contemporary religious studies, the paper poses the question concerning the possibility of going beyond the pedagogical-theological paradigm in the study of pedagogy of religion as a subdiscipline of general pedagogy.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2022, 2/284; 31-40
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Surowość czy miłosierdzie? Postawa Cypriana z Kartaginy wobec problemów osób duchownych na podstawie jego korespondencji
Rigidity or mercy? The attitude of Cyprian of Carthage towards the problems of the clergy based on his correspondence
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195681.pdf
Data publikacji:
2021-01-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Cyprian
Północna Afryka
miłosierdzie
surowość
duchowieństwo
działalność charytatywna
herezje
North Africa
mercy
clergy
charity
heresies
Opis:
Problemy duchowieństwa, poruszane w listach św. Cypriana, biskupa Kartaginy (+ 258) dotyczyły: angażowania się w sprawy materialne, łamania ślubu czystości, nadużyć przy sprawowaniu eucharystii, braku posłuszeństwa przełożonym, niewystarczającej troski o biednych. W większości spraw podejmował on decyzje łączące postawy surowości i miłosierdzia. Dawał szansę nawrócenia przez pokutę, a dopiero gdy to nie przynosiło skutku, posuwał się do kary wyłączenia z Kościoła. Był jednak bezlitosnym rygorystą wobec duchownych angażujących się w sprawy spadkowe, co wiązało się z surowym afrykańskim prawem synodalnym. Natomiast postępowanie akwarian traktował jako zwykłą głupotę, zasługującą na wybaczenie.
The problems of the clergy, raised in the letters of St. Cyprian, Bishop of Carthage (+ 258), concerned: involvement in material matters, violation of the vow of chastity, abuses against the Eucharist, disobedience to superiors, and insufficient care for the poor. In most cases, he made decisions combining rigidity and mercy. He gave a chance for conversion through penance, and only when this did not work, did he proceed to the penalty of exclusion from the Church. While he was ruthlessly rigorous with clergymen involved in inheritance affairs, which was connected with the strict African synodal law, he treated the behaviour of the Aquarians, by contrast, as a mere stupidity, deserving forgiveness.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2020, 27, 2; 19-31
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kobiety a ruchy heretyckie według Diversarum hereseon liber Filastriusza z Brescii
Women and heretical movements in Diversarum hereseon liber by Philastrius of Brescia
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612067.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kobieta
herezje
judaizm
wczesne chrześcijaństwo
Filastriusz z Brescii
woman
heresies
Judaism
early Christianity
Philastrius of Brescia
Opis:
The article discusses two issues related to the role of women in heretical movements on the basis of Philastrius’ of Brescia Diversarum hereseon liber (written between 380 and 388): the place and the importance of the feminine in the doctrinal teaching of the heretics, along women’s participation in setting up and functioning of the various heresies. In the Jewish movements false-beliefs were associated with the figures of pagan goddesses, which some groups worshiped in different periods of the history of Israel. Contrary to the widespread in the ancient culture belief of the relationship of the male element in human person with the intellectual sphere, in the early Christian Gnosticism it was thought that the feminine was the personification of intellect. An example of this phenomenon on the doctrinal plane was the eon “Wisdom” (sapientia), and on the historical one – Helena accompanying Simon Magus, the precursor of all Christian heresy. Among the female characters of biblical inspiration for erroneous views, resulting from improper, sometimes mythologizing exegesis was especially the mother of mankind Eve. However, the creators of heresies didn’t stress clearly her feminine qualities as that might encourage the emergence of their heterodox doctrines. The known names of women – the members of Jewish and early Christian misbelief movements – appear in Philastrius’ index much less often than men. These are individual cases: Helena accompanying Simon Magus, Priscilla and Maximilla – the co-founders of Montanism heresy.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 66; 127-137
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rygoryzm i laksyzm moralny we wczesnochrześcijańskich ruchach heretyckich na podstawie Diversarum hereseon liber Filastriusza z Brescii
Rigorism and Moral Laxity in Early Christian Heretical Movements: On the Basis of Diversarum Hereseon Liber of Philastrius of Brescia
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037683.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
herezje wczesnochrześcijańskie
rygoryzm
laksyzm moralny
Filastriusz z Brescii
early Christian heresies
rigorism
moral laxity
Philastrius of Brescia
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie dwóch skrajnych postaw, reprezentowanych przez różne wczesnochrześcijańskie ruchy heretyckie: rygoryzmu ascetycznego i rozwiązłości moralnej. Głównym tekstem źródłowym jest pierwszy łaciński katalog herezji, napisany między rokiem 380 a 388 przez biskupa Brescii Filastriusza. Wybór źródła został podyktowany dwoma powodami. Traktat ten zawiera opis największej ilości ugrupowań heretyckich, a równocześnie jest najmniej znany. Informacje zawarte w dziele Filastriusza, zestawione porównawczo z opisami zawartymi w innych patrystycznych katalogach herezji – Epifaniusza, Teodoreta z Cyru, Jana Damasceńskiego, Augustyna i Izydora z Sewilli – prowadzą do następujących wniosków:1. większość ruchów heretyckich kierowała się radykalizmem ascetycznym, motywowanym najczęściej przesadnie literalną egzegezą tekstów biblijnych (np. gnostycy, enkratyci, bezsandałowi);2. nieliczne ruchy o podejściu laksystycznym kierowały się rozwiązłością moralną (np. szymonianie, karpokratianie, symmachianie), której rozmiary trudno jednoznacznie ocenić, ponieważ obiektywizm przekazu Filastriusza został osłabiony przez stosowanie inwektywy i nastawienie apologetyczne autora, mające na celu obronę ortodoksyjnej doktryny i moralności;3. istniały również ugrupowania, które w paradoksalny sposób łączyły rozwiązłość z elementami ascetyzmu (np. borborianie, adamianie).
The objective of the article is to illustrate the two extremes represented by the broad assortment of movements: the ascetic rigorism and moral laxity. The primary source of text is the first Latin catalogue of heresies, written between 380 and 388 by the Bishop of Brescia, Philastrius. The source selection was dictated on twofold grounds. The treaty contains the most numerous descriptions of heretical groups, yet at the same time is the least known of its kind. The information enclosed in Philastrius' work, summarized in a comparative manner with the descriptions found in other patristic catalogues of heresy – by Epiphanius, Theodoret of Cyrus, John Damascene, Augustine and Isidore of Seville – lead to the following conclusions: 1) for the most part heretical movements followed the ascetic radicalism, motivated most habitually by an exaggerated literal exegesis of the biblical texts (eg. Gnostics, Encratites, Discalced); 2) the few of the laxative-approach movements operated on moral promiscuity (eg. Simonians, Carpocratians, Symmachians), the extent of which is difficult to assess due to the raised issues with the objectivity of Philastrius’ work – undermined by the use of invectives and the apologetic attitude of the author employed in order to defend the orthodox doctrine and morals; 3) paradoxically, there existed also groups that combined inconsistently promiscuity with the elements of asceticism (eg. Borborites, Adamites).
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 4; 35-51
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KREACJA BOGA I JEGO WYZNAWCY W POEZJI ZYGMUNTA MARKA PIECHOCKIEGO Z TOMU MOJE HEREZJE
THE CREATION OF GOD AND HIS FOLLOWER IN SIGMUND MAREK PIECHOCKI’S POETRY IN HIS VOLUME “MY HERESIES”
Autorzy:
Krysińska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512422.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
Lubusz poetry
Sigmunt Marek Piechocki’s poems
My heresies
creation of God
relationship between God and man
Opis:
The subject of the article is the creation of God and His follower and the relationship between man and his Saviour emerging from the poems of Lubusz author Sigmunt Marek Piechocki. The subject of the research is the 2006 vol-ume, entitled My heresies. The texts are the a dialogue with the convention of such speaking of God, in which searching for Him is brought to the forefront. What seems particularly important is the author’s personal experience of re-demptive events. Or rather – experiencing, because it is a process, and the faith penetrating lines does not come automatically. The lyrical I seems to be a wan-derer, who is still on the road, a student going to the Emmaus in the company of God, an apostle. What is the role of the question in this pilgrimage? How can we understand the title of the volume? In this article I will try to consider these and similar issues.
Źródło:
Studia Ełckie; 2016, 18, 4; 385 - 395
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egzegeza literalna Starego Testamentu jako źródło herezji. Stanowisko Filastriusza z Brescii
The literal exegesis of the Old Testament as the source of heresies. The position of Filastrius of Brescia
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612865.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Filastriusz z Brescii
herezje
literalna i alegoryczna egzegeza biblijna
Filastrius of Brescia
heresies
literal and allegorical biblical exegesis
Opis:
In the last part of the treatise Diversarum hereseon liber (from chapter 128 to 156), Filastrius of Brescia presents heresies based on the erroneous exegesis of the various biblical texts of the Old Testament. The author of the article discusses several examples of the exegesis considered by Filastrius to be heretical, and wonders whether they indeed had signs of heresy and whether they could pose a significant threat to ecclesiastical orthodoxy. In the light of the examined texts, the Bishop of Brescia appears as a follower of the allegorical exegesis. As for the whole of the Alexandrian tradition from Origen, the overriding criterion of orthodox interpretation of the Scriptures was a spiritual advantage (utilitas spiritalis, scientia caelestis, scientia salutaris). If the proposed interpretation of the biblical text not carried out for such spiritual benefit, it was designated by the Bishop of Brescia as heretical, even if it did not materially harm the doctrinal truths contained in the Rule of the Church’s faith.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 67; 619-629
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walka Hieronima z herezjami chrystologicznymi w świetle nauczania o Chrystusie zawartym w jego Listach
St. Jerome’s Struggle against Christological Heresies in the Light of his Teaching on Christ Contained in His Letters
Autorzy:
Łukaszczyk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43665591.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jerome of Strydon
Heresies
Christology
Arianism
Apolinarism
Pelagianism
Letters
Hieronim ze Strydonu
herezje
chrystologia
arianizm
pelagianizm
apollinaryzm
listy
Opis:
Artykuł opisuje herezje chrystologiczne występujące w Listach św. Hieronima. Są to arianizm, apolinaryzm, herezje, które głoszą ebionici i nazaretanie, herezje wyznające doketyzm oraz pelagianizm. Autor Wulgaty w opisywanych herezjach wykazuje nie tylko na błędy doktrynalne, ale również broni w swoich pismach ortodoksji wiary chrześcijańskiej. Artykuł wskazuje ponadto na istotne zagadnienia w chrystologii, na które zwrócił uwagę Mnich z Betlejem. Chodzi głównie o pomieszanie pojęć w grece i łacinie dotyczących terminów οὐσία i ὐπόστασις (spiritus asper), próba przywrócenia im właściwego znaczenia, formowanie właściwego znaczenia  i rozumienia pojęcia persona, wskazywanie na niebezpieczeństwa pelagianizmu oraz powiązanie go z wcześniejszymi herezjami w celu zwrócenia uwagi na jego zgubne działanie.
This article describes the Christological heresies found in the Epistles of St Jerome. These are Arianism, Apolinarianism, the heresies preached by the Ebionites and Nazarenes, the heresies professing Docetism and Pelagianism. In the heresies described, the Author of the Vulgate demonstrates not only doctrinal errors, but also defends the orthodoxy of the Christian faith in his writings. The article furthermore points out the important issues in Christology highlighted by the Monk of Bethlehem. It is mainly concerned with the confusion of concepts in Greek and Latin concerning the terms οὐσία and ὑπόστασις, the attempt to restore their proper meaning, the formation of the correct meaning and understanding of the term persona, the pointing out of the dangers of Pelagianism and the linking of it to earlier heresies in order to draw attention to its pernicious effects.
Źródło:
Vox Patrum; 2024, 90; 145-164
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy nauczanie o Kościele zawarte w Listach św. Hieronima wpisuje się w postulaty Soboru Watykańskiego II?
Does the Teaching on the Church Contained in the Letters of St. Jerome Fit in with the Demands of the Second Vatican Council?
Autorzy:
Łukaszczyk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43573643.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Hieronim ze Strydonu
Sobór Watykański II
Pismo Święte
eklezjologia
herezje
egzegeza
Jerome of Strydon
Second Vatican Council
Scripture
Ecclesiology
Heresies
Exegesis
Opis:
Sobór Watykański II sformułował swoją naukę eklezjologiczną w oparciu o pojęcie communnio. Polegała ona na zwróceniu się w kierunku Biblii, nauczania Ojców Kościoła oraz liturgii. Wybór ten spowodował odejście od języka prawniczego właściwego dla eklezjologii przedsoborowej na rzecz języka religijnego, który czerpał pojęcia z Biblii oraz nauczania Ojców Kościoła, w ten sposób podkreślając ich nauczanie teologiczne. Jednym z niezwykle ważnych Ojców Kościoła tworzącym w złotym okresie teologii był Hieronim ze Strydonu. Naukę o Kościele zawartą w jego Listach należy rozpatrywać w dwóch aspektach. Po pierwsze, mnich z Betlejem jest szczególnie wrażliwy na powstające herezje, które niezwykle mocno piętnuje, zwracając uwagę na zagrożenia dla jedności Kościoła. W artykule, jako przykład została przedstawiona herezja pelagianizmu. Drugim, szczególnie cennym aspektem eklezjologii Hieronima jest nauczenie na temat Kościoła w oparciu o właściwą interpretację Pisma Świętego. Egzegeza jest głównym źródłem nauczania o Kościele. To nauczanie jest głęboko powiązane z Chrystusem oraz z osobistym doświadczeniem wiary. Strydończyk nadaje swojej eklezjologii znaczenie chrystologiczne, która nosi znamiona chrystologii eschatologicznej. Tak rozumiana eklezjologia, opierająca się na prawidłowym interpretowaniu Pisma Świętego oraz trosce duszpasterskiej przejawiającej się w przestrzeganiu przed zgubnym wpływem herezji wpisuje się w nauczanie Soboru Watykańskiego II.
The Second Vatican Council formulated its ecclesiological teaching on the basis of the concept of communio. It involved turning to the Bible, the teaching of the Church Fathers and the liturgy. This choice resulted in a move away from the juridical language inherent in pre-secular ecclesiology to a religious language that drew concepts from the Bible and the teaching of the Church Fathers, thus emphasising their theological teaching. One of the extremely important Church Fathers writing in the golden age of theology was Jerome of Stridon. The teaching on the Church contained in his Epistles should be considered fromtwo aspects. First, the monk from Bethlehem is particularly sensitive to the emerging heresies, which he condemns extremely strongly, drawing attention to the threats to the unity of the Church. In the article, the heresy of Pelagianism is presented as an example. The second particularly valuable aspect of Jerome’s ecclesiology is his teaching on the Church based on the proper interpretation of Scripture. Exegesis is the main source of teaching about the Church. This teaching is deeply connected to Christ and to personal experience of faith. Stridonian gives his ecclesiology a Christological meaning, which bears the hallmarks of an eschatological Christology. An ecclesiology understood in this way, based on a correct interpretation of Scripture and pastoral care manifested in warning against the pernicious influence of heresy, is in line with the teaching of Vatican II.
Źródło:
Vox Patrum; 2024, 89; 107-122
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bernard z Clairvaux, heretycy i poganie. Próba interpretacji listu Bernarda w sprawie krucjaty słowiańskiej w 1147 roku
Autorzy:
Dygo, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/602440.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Bernard z Clairvaux
krucjata słowiańska 1147 r.
duchowość krucjatowa
konwersja
herezje
Bernard of Clairvaux
Wendish crusade of 1147
crusading spirituality
conversion
heresies
Opis:
W 1147 r. Bernard z Clairvaux napisał list w sprawie krucjaty przeciwko pogańskim Słowianom zamieszkałym na wschód od Łaby. Wyraził w nim pogląd, że naród Słowian należy albo całkowicie unicestwić, albo nawrócić. W artykule została postawiona hipoteza, że to słynne sformułowanie Bernarda powinno być interpretowane w kontekście jego poglądów dotyczących walki z herezją. Podstawą analizy są, oprócz przedmiotowego listu, także niektóre inne pisma Bernarda.
In 1147, Bernard of Clairvaux wrote a letter regarding a crusade against the pagan Slavs residing on the east side of the Elbe. In his opinion, the nation of Slavs should be either totally exterminated, or converted. The author of the article puts forward a hypothesis that this famous statement of Bernard’s statement ought to be interpreted in the context of his views and opinions on the fight against heresy. The analysis is based on, besides the mentioned letter, some other of Bernard’s writings.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2020, 127, 1
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza herezji wczesnochrześcijańskich w ujęciu Filastriusza z Brescii
The origin of early Christian heresies according to Philastrius of Brescia
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614216.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Filastriusz z Brescii
herezje wczesnochrześcijańskie
judaizm
starożytna filozofia grecka
platonizm
stoicyzm
epikureizm
gnostycyzm
manicheizm
montanizm
Philastrius of Brescia
early Christian heresies
Judaism
ancient Greek philosophy
Platonism
Stoicism
Epicureanism
Gnosticism
Manichaeism
Montanism
Opis:
The original Latin catalogue of heresies, produced by Saint Philastrius of Brescia in the second half of IVth century, encompasses several observations regarding the source of early Christian heterodox movements. These views are dispersed and interwoven into the analysis of particular heresies, and as such do not constitute an integral and standalone teaching on the nature of unorthodoxy and its genesis. The present work attempts at enucleating this standpoint and summarising it in a comprehensive and complementary manner. Regarding the issue of the foundation of heresy, Philastrius proposed his own point of view based on the following threefold argumentation: the theological (Satan is the father of all the world’s heterodoxy – comprehended as a lapse form God’s truth), the moral (heresies rise due to one’s pride), and historical and cultural (errors in early Christian doctrine derive from the Judaic sects or else from the counterfactual views of the ancient Greek philosophers). Philastrius’ perspective refers back to an extensive and modestly younger work Panarion by Epiphanius of Salamis, in which the topic of Jewish-deriving deviations from the doctrine was treated even more at length. The Bishop of Brescia’s index has been the inspiration for the later catalogues of unorthodoxy by St. Augustine (narrow in the topic of Judaic origins of heretical movements and rather focused on influences from the ancient philosophical schools) and Isidore of Seville (intermingling both sources of early heretical movements – i.e. Judaic and Greek – withholding the determination which of them has in fact more influenced the uprising of heterodoxy and the doctrine itself).
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 631-651
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Typologia soborów lokalnych Kościoła prawosławnego na ziemiach ruskich i Wielkiego Księstwa Litewskiego do końca XV wieku
Autorzy:
Martynowicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171485.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
sobór
sobór lokalny
koncyliaryzm
herezja
kanonizacja
ziemie ruskie
Wielkie Księstwo Litewskie
Kościół prawosławny
wewnętrzna organizacja Cerkwi
council
local council
conciliarity
internal church organization
heresies
church trials
canonisations
Ruthenian lands
Grand Duchy of Lithuania
Orthodox Church
Opis:
From the very beginning of its existence the Orthodox Church on the Ruthenian lands and on the territory of the Grand Duchy of Lithuania created structures and organs indispensable for the normal functioning of the church institution, relating to the praxis of the Byzantine Church as well as to the canonical law. With the development of the church organism the role of councils grew progressively. The local councils of the Orthodox Church, based on the ancient principle of conciliarity of the Eastern Church, formed collegial organs deciding not only on the issues of theological and disciplinary nature, but equally in administrative and juridical matters. The councils of the Orthodox Church gathered primarily in case of important issues, demanding collegial examination. Usually the councils participated bishops, monks (above all archimandrites and hieromonks), married priests (basically namiestniks /i.e.bishop’s deputy/, protopops and krylosy /i.e. diocesan councils/) as well as princes and lay nobility. In the XVI century also representatives of middle class and church brotherhoods participated in the councils. Councils can be divided into the following categories according to the issues debated on them: 1) councils concerning internal church organization, 2) theological and disciplinary (juridical) councils, 3) councils concerning the canonical law, 4) councils dealing with canonisation of the saints. We have very few data about the local councils of the Orthodox Church on the Ruthenian lands before the Tatar invasion. We have more information about the ones that took place after the liberation from the Tatar yoke. The exact number and the time of duration as well as the subject of the debate of the councils are not known exactly. The Old Russian chronicles first of all mention elective councils. The least information was preserved about the councils concerning canonisation. Until the beginning of the XIV century the councils were assembled very rarely and they did not play an important role. Metropolitans equally did not have much power whereas the princes had a huge influence on the Church matters, including the strictly religious issues. The conciliar activity of the Orthodox Church on the Ruthenian lands as well as the territory of Grand Duchy of Lithuania, though developed until the end of the XV century, only in the next century became much more dynamic
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2014, Synody Cerkwi Prawosławnej w I Rzeczypospolitej, 5; 9-39
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies