Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "god‑person" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Bóg spoza nawiasu egzystencji. Max Scheler – mistyka czy fenomenologia aktowego zjednoczenia?
    God beyond of the bracket of existence. Max Scheler mysticism or phenomenology of actual unification
    Autorzy:
    Brejdak, Jaromir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437171.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    mysticism
    phenomenology of act
    holiness
    god‑person
    person‑act
    unity of joint feeling
    with others (unmittelbares mitfühlen)
    cooperation of personal acts (mitvollzug)
    joint person
    maieutic birth
    Opis:
    This article presents in the first part the concept of Schelerian phenomenology of religion and claims that pre‐phenomenon of Holiness could not be take in the bracket of existence as usual because the religious act raised by Holiness itself is an heteronomic act of God‐Holiness realized in the man and giving evidence of the existence of its Reasoner. In the second part of this article two types of unity are presented: unity due to joint feeling with others (unmittelbares Mitfühlen — “Two parents stand beside the dead body of a beloved child”) and unity due to co‐operation of personal acts (Mitvollzug — “I live, yet not I, but Christ in me”). This two types of unities present the Other in a primordial way, which launched several criticism against Max Scheler’s mysticism. Phenomenology of act and mysticism seems to merge together in one point, calling Maieutic Birth, a their method becomes enactment of meaning (Vollzugstheorie der Bedeutung — Karl Friedrich Gethmann).
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2016, 6, 2; 283-298
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bóg w personalizmie Bordena Parkera Bownea
    God in the Personalism of Borden Parker Bowne
    Autorzy:
    Jastrzębski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1048438.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Bóg
    osoba
    natura
    teizm
    God
    person
    nature
    Opis:
    This presentation examines B. P. Bowne’s view of God. God is an active and self-determining being. Nature is understood by Bowne as activated by the intellect and will of God. Bowne stated that each person has the attributes of awareness and self-awareness, freedom and the ability to act, and self-control – in a perfect way possessed only by God. Bowne’s theistic personalism shows the human person to be a spiritual being, ultimately deriving from God, the Most-High Person.
    Źródło:
    Filozofia Chrześcijańska; 2014, 11; 139-154
    1734-4530
    2450-0399
    Pojawia się w:
    Filozofia Chrześcijańska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    HUMAN SUBJECTIVITY IN THE LIGHT OF CHRISTIAN PERSONALISM
    Autorzy:
    Kucharska, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507386.pdf
    Data publikacji:
    2015-03-30
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    subjectivity
    person
    God
    encounter
    enthusiasm
    presence
    love
    personalism
    Christianity
    Opis:
    The article discusses human subjectivity from the perspective of Christian personalism. There are three complementary respects in which human subjectivity is examined: (1) its main source which is God, (2) its place of actualization which is the encounter of persons, and (3) its way of implementation which is the love of persons. Integrally understood, human subjectivity appears as a key parameter which facilitates properly shaping the individual development and social relationships of persons.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2015, 4, 1; 29-38
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Starość jako zadanie dla człowieka - inspiracje w nauczaniu Jana Pawła II
    Old Age as a Man's Task - Inspirations of John Paul II's Teachings
    Autorzy:
    Błachnio, Jan Ryszard
    Błachnio, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/565499.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
    Tematy:
    starość
    Bóg
    osoba
    zadania rozwojowe
    ageing
    God
    person
    developmental tasks
    Opis:
    Kluczową tezą artykułu jest ta, iż człowiek to nie tylko ciało, ale przede duch połączony z ciałem. Kiedy ciało osłabnie, i sił jest coraz mniej człowiek, złożenie materii i ducha, nadal może być aktywny, użyteczny dla rodziny, dla najbliższych i dla społeczeństwa. Artykuł „Starość jako zadanie dla człowieka - inspiracje w nauczaniu Jana Pawła II” podzielony został na na pięć etapów. W pierwszym przeprowadzimy charakterystykę antropologicznych poglądów Jana Pawła II. W drugim przedstawimy diagnozę społeczną ludzi starych. W trzecim przybliżymy co Kościół robi na rzecz ludzi trzeciego wieku. W czwartym naszkicujemy zadania dzieci i wnuków; a w piątym skupimy się nad powinnościami ludzi starych. Refleksje zakończymy przytoczeniem słów pocieszenia Jana Pawła II skierowane do ludzi starszych podczas spotkania w Monachium.
    The principle of this paper is that a human being is not merely a body, but the spirit connected with the body. Thus when the body goes weak, and human power diminishes, an individual, as a combination of matter and spirit, may still be active, useful for the family, the loved ones, and for the society. The article “Old age as a man’s task – inspirations of John Paul II’s Teachings” has been divided into five stages. In the first part we conduct anthropological views of John Paul II. In the second we present a social diagnosis of the elderly. In the third we approach what the Church is doing for the people of the third age. In the fourth we discuss the tasks of children and grandchildren; and in the fifth we focus on the duties of the elderly. Our reflections end with John Paul II’s words of comfort addressed to the elderly during a meeting in Munich.
    Źródło:
    Rozprawy Społeczne; 2015, 9, 4; 57-63
    2081-6081
    Pojawia się w:
    Rozprawy Społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nadzieja chrześcijańska w ponowoczesnym świecie (istota – utrata – przywracanie)
    The Christian hope in the post-modern world (essence – loss –restoration). The cultural studies reflection
    Autorzy:
    Strzelecki, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/956954.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    christian hope
    person
    god
    postmodernity
    apophaticism
    secularism
    post secularism
    will
    eschatology
    faith
    community
    personalism
    Opis:
    The considerations of the article circulate around the Christian hope, its loss and conditions of restoration. The foundation of these reflections as its source for understanding of hope contained in the Benedict XVII Encyclical Spe salvi. Hope concerns what is given in faith, which is proof of things that will finally come, and therefore hope requires the recognition of two objectivities – now given and eschatological. The next elements of hope are the subject („homo viator”), directed towards Transcendence, tension and effort of the will and participation in the community. Factors of deconstruction may concern one or all elements of the structure of hope. The article discusses the phenomenon of deconstruction of hope in various dimensions of contemporary culture. The final reflection focuses on the restoration of hope. This can be done contrary to the deconstruction way, mainly by regaining the faith. The footing of this turn is the indication of St. Augustine - to believe in God one must first believe in God, that is, among others, to realize the common good, recognize the personal dignity of the man and the transcendent value of human life.
    Źródło:
    Dydaktyka Polonistyczna; 2019, 5 (14); 7-24
    2451-0939
    Pojawia się w:
    Dydaktyka Polonistyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jana Pawła II rekonstrukcja pierwotnego doświadczenia człowieczego samotności i jedności osobowej
    John Paul II's Reconstruction of Man's Primary Experience of Loneliness and Personal Unity
    Autorzy:
    Wałejko, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1849906.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    person
    subjective loneliness
    personal unity
    commonness
    sex as a sign of aperson's openness
    unity with God
    Opis:
    In his deliberations John Paul II, taking under consideration the description of creation of man, takes up the important issue of man's loneliness. The problem has an anthropological character. It is Yahweh who recognized that the first human being (a man) is lonely despite his very close relation with the Creator. This is why God brought into being another human being (a woman). The man then sang a song of admiration of the woman. However, creating a woman did not change the situation that God considered wrong for mankind. The Pope points to man's unconquerable, ontological loneliness resulting from the person's subsistence and subjectivity. The loneliness contains a hidden message. The first married couple mutually complementing each other by strength of the specific mystery of the human being's unity and the duality of the sex comes to their common fall. This event reveals the weakness of human reference that is based on ontic loneliness and contingency of man. An imperfect creature cannot give perfect support to God's image that is craving for perfection. Appearance of another human being, awakening the feeling of gratitude for the gift of her, and at the same time of disappointment with insufficiency of this gift, leads by the way of history of salvation and revelation towards recognizing the final rest and happiness only in God. As a consequence, inter-human loves appear to be a real panacea for personal loneliness, however, not „in itself” but they doubtless point to Absolute Love, that is to God as the only fulfillment of man's longings.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2006, 34, 2; 27-42
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świętego Jana od Krzyża wizja zjednoczenia człowieka z Bogiem. Analiza filozoficzna
    St. John of the Cross’s Vision of Man’s Union with God. A Philosophical Analysis
    Autorzy:
    Grochowska, Grażyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507242.pdf
    Data publikacji:
    2019-08-20
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    John of the Cross
    God
    man
    person
    fulfillment
    union
    religion
    body
    soul
    love
    adaptational relationship
    participation
    Opis:
    The article considers the grounds for man’s fulfillment through his union with God. It analyzes the problem through the writings of St. John of the Cross. The analysis is focused on: (1) the need for accommodation of bodily elements to the soul in man, (2) the ways of knowing God as the highest degree of qualities present imperfectly in man, and experiencing God as the One who supports man’s life, grants him His graces, and loves him, (3) the adaptational relationship between man and God. The author concludes that man’s union with God transforms him into God through his personal (i.e., conscious and voluntary) participation.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2019, 8, 3; 593-620
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kobieta w twórczości Karola Wojtyły – Jana Pawła II
    Women in the Works of Karol Wojtyła / John Paul II
    Autorzy:
    Strzelecki, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1753162.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kobieta
    mężczyzna
    medytacja
    „sakrament stworzenia”
    osoba
    podobieństwo Boże
    woman
    man
    meditation
    “sacrament of creation”
    person
    God’s image and likeness
    Opis:
    Artykuł składa się z dwóch części. Część pierwsza dotyczy myślowego dorobku Papieża. Stanowi on kontekst autorski, niezbędny do analiz papieskich medytacji poetyckich, które są zamieszczone w części drugiej. Kontekst tworzą wypowiedzi z początkowego okresu pontyfikatu, które dla papieskiego nauczania o kobiecie są z pewnością najważniejsze. Mowa o edycji Jan Paweł II naucza – t. 1: Mężczyzna i niewiastą stworzył ich. Chrystus odwołuje się do „początku”. O Jana Pawła II teologii ciała, t. 4 tejże edycji: Sakrament oraz t. 8: Familiaris consortio, ponadto list apostolski Mulieris dignitatem. Te właśnie teksty stanowią właściwe zaplecze do badania papieskiego dorobku poetyckiego, gdyż podobnie jak poezja Jana Pawła II, ujmują kobietę w kategoriach metafizycznych, duchowych, Boskich. Takiej bazy interpretacyjnej nie zapewnia natomiast feminizm, ani nawet projekt nowego feminizmu Jana Pawła II, którego główną i chwalebną troską było przywracanie osobowej godności kobiety w wymiarze społecznym. Najistotniejsze ujęcia kobiety w papieskim nauczaniu nawiązują do Księgi Rodzaju, do opisów stworzenia człowieka – kobiety i mężczyzny, którzy stają się, mówiąc słowami Ojca Świętego, jednym ciałem, jednym sercem i jednym duchem. Tylko w tym paradygmacie, w „sakramencie stworzenia” (w jedności z mężczyzną) kobieta osiąga najwyższy status w wymiarze metafizycznym i personalistycznym. Znajduje to potwierdzenie w medytacji części drugiej Tryptyku rzymskiego. Jednak uniwersalność tego antropologicznego paradygmatu sprawia, że stosuje się on także do innych tekstów, których bohaterkami są same kobiety. Mowa o Magdalenie, Samarytance, Weronice czy dziewczynie zawiedzionej w miłości. Opracowanie obecne ogranicza się do poezji. Niewątpliwie bardzo istotna dla podejmowanej tu problematyki kobiety, interpretacja dramatu Przed sklepem jubilera stanie się przedmiotem odrębnego opracowania.
    This article consists of two parts. The first part focuses on the thoughts of the Pope, which we can treat as the author’s context and which is necessary for analysing the papal poetic meditations. The analyses are included in the second part. The context is made up of statements from the early period of the pontificate, which should be considered the most important in the teachings of the Holy Father about women. I am referring here to the following editions of John Paul II’s teachings: Vol. 1: He created man and woman. Christ refers to the “origin”: John Paul II’s theology of the body, Vol. 4: The Sacrament and Vol. 8: Familiaris Consortio: On the Role of the Christian Family in the Modern World, as well as the apostolic letter Mulieris Dignitatem: On the Dignity and Vocation of Women on the Occasion of the Marian Year. The aforementioned texts are the relevant basis for studying the papal poetic output, because, like the poetry of John Paul II, they capture woman in the metaphysical, spiritual and divine categories. Such an interpretational basis is not provided by feminism or even John Paul II’s project of new feminism, whose main and laudable concern was to restore woman’s personal dignity in the social dimension. The most important views on women in the papal teaching refer to the Book of Genesis, to the descriptions of the creation of the human being – a woman and a man who become, in the words of the Holy Father, one body, one heart and one spirit. It is in this paradigm, in the “sacrament of creation” (in union with a man) that a woman attains the highest status in the metaphysical and personalistic dimensions. This is confirmed by the meditation in Part 2 of the Roman Triptych. However, the universality of this anthropological paradigm means that it also applies to other texts whose protagonists are women themselves: Mary Magdalene, the Samaritan woman, Veronica, or the girl disappointed in love. The current study is limited to poetry. Undoubtedly, of great importance from the point of view of women’s issues is the interpretation of the drama In front of the Jeweller’s Shop: A Meditation on the Sacrament of Matrimony, Passing on Occasion into a Drama. This play will become the subject of a separate study.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 305-326
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Humanizm tragiczny jako następstwo kulturowej śmierci Boga
    The Humanism of Despair as a Result of the Death of God in Contemporary Culture
    Autorzy:
    Życiński, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2015937.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    egzystencjalizm
    humanizm
    kultura
    nihilizm
    osoba ludzka
    postmodernizm
    sekularyzacja
    śmierć Boga
    existentialism
    humanism
    culture
    nihilism
    human person
    postmodernism
    secularisation
    death of God
    Opis:
    The philosophy of the death of God, pronounced by Friedrich Nietzsche in 1882, resulted in many negative consequences experienced in contemporary culture. The Nietzschean critique of the classical hierarchy of values inspired radical declaration about the death of metaphysics and the end of human history. In its form developed in deconstructive postmodernism, this philosophy proclaims the dissolution of the human subject. Consistently, it rejects the very concept of human person and tries to reduce human existence to the level of psychoanalytic, social and/or cultural phenomena. In this conceptual framework, either the classical version of humanism must be questioned or its nihilistic reinterpretation, in terms of a humanism of despair, should be adopted.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2002, 50, 2; 5-22
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Das multireligiöse Gebet als Wegweiser für den Dialog der Religionen
    Multireligious Prayer as a Signpost for Dialogue between Religions
    Autorzy:
    Kałuża, Krystian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2144021.pdf
    Data publikacji:
    2021-02-04
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Bóg
    osoba
    modlitwa
    modlitwa międzyreligijna
    modlitwa multireligijna
    dialog międzyreligijny
    teologia religii
    synkretyzm
    God
    person
    prayer
    interreligious prayer
    multireligious prayer
    interreligious dialogue
    theology of religion
    syncretism
    Opis:
    Zapoczątkowane w 1986 r. przez papieża Jana Pawła II spotkania modlitewne w Asyżu w intencji pokoju i sprawiedliwości spotkały sie zarówno z entuzjazmem, jak i z fala. krytyki. Jedni mówili o początku nowej ery dialogu międzyreligijnego, inni oskarżali papieża o synkretyzm i wyprzedaż tożsamości chrześcijańskiej. W artykule podjęto próbę teologicznej oceny spotkań modlitewnych w Asyżu w świetle wypowiedzi Magisterium Ecclesiae na temat dialogu międzyreligijnego oraz najnowszych osiągnięć teologii religii. Pod uwagę wzięto zwłaszcza nauczanie Jana Pawła II, który po pierwszym spotkaniu modlitewnym w Asyżu wielokrotnie zabierał głos w tej sprawie. Papież zwrócił szczególna uwagę na działanie Ducha Świętego, który jest obecny w każdej autentycznej modlitwie. Właśnie owa komunia w Duchu Świętym, poprzedzająca komunię kościelną, do której zmierza misyjna działalność Kościoła, jest najpoważniejszym argumentem teologicznym na rzecz spotkań modlitewnych chrześcijan i niechrześcijan. Różnice miedzy religiami nie pozwalają jednak na wspólna modlitwę. Dlatego papież zwrócił uwagę, iż w Asyżu nie chodziło o to, by sie razem modlić, lecz by „być razem, aby się modlić”. Dlatego należy rozróżnić między modlitwa międzyreligijną a multireligijną (Asyż). Niektórzy teologowie, jak np. J. Dupuis, sugerują, by uczynić krok w kierunku modlitwy międzyreligijnej. Takie postępowanie mogłoby jednak otworzyć drogę do synkretyzmu i rozmycia chrześcijańskiej tożsamości.
    The interreligious prayer for peace and justice which Pope John Paul II initiated in Assisi in 1986 filled many with enthusiasm and caused storm of criticism. Some talked about the beginning of a new era in interreligious dialogue, others accused the Pope of syncretism and weakening of the Christian identity. In this article an attempt is made to assess theologically the prayer meetings in Assisi from the perspective of the official statements of the Magisterium Ecclesiae on interreligious dialogue and of recent developments in the theology of religions. The author focuses primarily on the teaching of John Paul II, who repeatedly referred to this issue after the first prayer meeting in Assisi. The Pope drew particular attention to the Holy Spirit present in every authentic prayer. Precisely this communion in the Holy Spirit - that precedes the ecclesial communion aimed at by the missionary activities of the Church - is the most serious theological argument in favor of the prayer meetings of Christians and non-Christians. Differences between religions, however, do not allow to make a common prayer. Therefore the Pope pointed out that the main reason for being in Assisi was not to pray together but „to be together in order to pray“. Thus one should distinguish between interreligious and multireligious prayer (Assisi). Some theologians, such as J. Dupuis, suggest taking a step towards interreligious prayer. This practice, however, could open a way to syncretism and blurring of Christian identity.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2013, 5; 117-138
    2080-8534
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Personalizm jako imperatyw wartościowania człowieka
    Personalism as an Imperative of The Evaluation of Man
    Autorzy:
    Zabielski, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950643.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    człowiek
    osoba ludzka
    personalizm
    norma personalistyczna
    człowiek jako „obraz Boga”
    aksjologia
    życie człowieka
    wartość i godność osoby ludzkiej
    man
    human person
    personalism
    personalistic norm
    man as an
    ‘image of god’
    axiology
    human life
    life and value of a human person
    Opis:
    The proper discovery of the truth about a human being requires referring to personalism as a concept of knowing and evaluating. Normative foundation of personalism comes down to recognizing an individual as a person – who is an ontical foundation of values – and the dignity of every man as ‘the image of God’ (Gen 1: 27). The concept of a human being as a person leads to concrete obligations, such as respecting the independence of a person and the value of his life, the obligation to act ‘in the field of liability’, respecting the good of individuals and the whole mankind. A personalistic norm is an axiological foundation of proper value judgements and all the actions that protect human health and life. In the article, the author analyses two problems: 1. Personalistic norm as an onthological principle of axiology of man; 2. Personalistic evaluation of man as a challenge for today.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2014, 13, 1
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Samotność a osamotnienie – osobowe stany egzystencjalne człowieka. Analiza etyczno-metafizyczna
    Loneliness and Solitude – the Personal Existential States. An Ethical and Metaphysical Analysis
    Autorzy:
    Wałejko, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1849004.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    osoba
    odrębność (samotność ontologiczna)
    samotność fałszywa i prawdziwa (kłamstwo osamotnienia i prawda samotności)
    osamotnienie
    odosobnienie i samość
    przygodność
    hierarchia wartości
    Ewangelia samotności
    zjednoczenie z Bogiem
    person
    separation (ontological solitude)
    false and true solitude (the falsehood of loneliness and the truth of solitude)
    loneliness
    isolation and selfness
    contingency
    hierarchy of values
    the Gospel of solitude
    unity with God
    Opis:
    The ontological loneliness of the human being, experienced in the personological aspects of existence, may become constructive or destructive, a fact that depends on the person's will and the factors mentioned in the paper. Having conducted a conceptual analysis, the opposite tendencies in the contemporary times were shown: towards universalism and unification on the one hand, and excessive individualism on the other. They are conducive to cultivate loneliness and ignore the possibility to transform it in person-making solitude. The indispensable experience of loneliness may become something that is voluntarily turned into a chronic form that impairs the personal development, whose manifestations have been characterised. The false picture of the gift of solitude has been set side by side with its proper interpretation, the interpretation that is conditioned by the acceptance of the true hierarchy of values. It allows us to perceive the values of solitude shown in the text. The importance of the personal trait of solitude is shown in its role decisive of development or regress, in dependence on its true or false interpretation. It is worth considering the hidden message of the attribute of ontic separation. That separation, as it is impossible to replace solitude by material and human factors, directs persons towards the supernatural reality. The “Gospel of solitude” means hope to do away with loneliness and turn it into solitude that brings unity with God.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2007, 35, 2; 45-66
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies