Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "glass transition" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Vitrimery – cudowne materiały polimerowe łączące właściwości szkła i plastiku?
Vitrimers – the miracle polymer materials combining the properties of glass and plastic?
Autorzy:
Jurowska, A.
Jurowski, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/142658.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
vitrimery
innowacyjne materiały polimerowe
przemiana szklista
vitrimers
innovative polimer materials
glass transition
Opis:
Vitrimery stanowią nową klasę materiałów polimerowych opracowanych przez Ludwika Leiblera (chemika polskiego pochodzenia) oraz współpracowników z Francji. Ta klasa polimerów charakteryzuje się wysoko pożądanymi właściwościami, łączącymi odtwarzalność oraz plastyczność w wysokich temperaturach wraz z nierozpuszczalnością. Związki te stanowią nową klasę materiałów organicznych, tworzącą kowalencyjne sieci, które mogą zmieniać swoją topologię na drodze aktywowanych termicznie reakcji wymiany wiązań. Przejście ze stanu ciekłego do stałego jest odwracalne i stanowi przemianę szklistą (zeszklenie). Te bardzo wyrafinowane właściwości otwierają nowe obszary i możliwości praktycznego zastosowania tych związków. Autorzy opisali aktualny stan wiedzy na temat vitrimerów oraz możliwe wyjaśnienie ich fizyko-chemicznego zachowania, właściwości, a także możliwe zastosowania.
Vitrimers are a new class of polymer materials invented by Ludwik Leibler (Polish-born chemist) and his co-workers from France. This class of polymers has highly desirable properties, combining reparability and malleability at high temperatures with insolubility. These compounds can be understood as strong organic glass formers with covalent networks that are able to change their topology through thermoactivated bond exchange reactions. The transition from the liquid to the solid is reversible and is, in fact, a glass transition. These very sophisticated properties open new areas and possibilities in practical applications. In this article, the Authors described the current state of knowledge about vitrimers and possible explanation of their physico-chemical behavior, properties and also possible applications.
Źródło:
Chemik; 2015, 69, 7; 389-394
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Suszenie rozpyłowe miodu pszczelego z maltodekstryną
Honey spray-drying in a presence of maltodextrin
Autorzy:
Samborska, K.
Choromańska, A.
Witrowa-Rajchert, D.
Bakier, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/227594.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Wyższa Szkoła Menedżerska w Warszawie
Tematy:
glukoza
fruktoza
maltodekstryna
kohezyjność
przemiana szklista
glucose
fructose
maltodextrin
cohesiveness
glass transition
Opis:
w pracy badawczej zaprezentowanej w artykule suszono rozpyłowo (temperatura powietrza wlotowego 180°C, szybkość zasilania surowcem 0,9 cm3/s) wodne roztwory miodu z maltodekstryna oraz roztwory modelowe - mieszaniny glukozy i fruktozy z maltodekstryna o stężeniach 20, 30 i 40% s.s. Zawartość wody w otrzymanych proszkach wynosiła od 1,1 š 0,1 do 3,7 š 0,1 %. Zauważono utrzymywanie się stałej zawartości wody w proszkach otrzymanych z roztworów miodu niezależnie od ich stężenia. W proszkach otrzymanych z roztworów modelowych wraz ze wzrostem stężenia roztworu wyjściowego zawartość wody rosła, co było skorelowane z zaobserwowanym mikroskopowo wzrostem wielkości otrzymanych cząstek proszku. Stwierdzono, że zawarte w miodzie cukry proste nie są substancjami decydującymi o przebiegu suszenia i właściwościach proszku. Na podstawie wielkości współczynników Hausnera i Carra stwierdzono, że proszki charakteryzowały się średnią lub dobrą sypkością.
The aim of work was to investigate the possibility to spray-dry bee honey with the use of maltodextrin as a carrier material. The following systems were dried: glucose+fructose+maltodextrin model solutions (GF), honey+maltodextrin solutions (M) at concentrations 20, 30, 40% db. In all experiments inlet air temperature and feed ratio speed were kept at 180°C and 0,9 cm3/s respectively. Water content of obtained powders were in a range from 1,1=0,1 to 3,7 =0,1 %. Increased initial concentration of solutions GF resulted in increased size of particles, water content and water activity of powders. However, it did not influenced the properties of dried honey M, meaning that sugars present in honey did not decide on the spray drying process performance and powder properties. Basedon Hausner ratio and Carr index values the powders were classified as powders ofintermediate cohesiveness and ofweak and good flowability.
Źródło:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego; 2011, 1; 19-23
0867-793X
2719-3691
Pojawia się w:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kalorymetryczna ocena temperatury zeszklenia mieszanin PP/PS po wielokrotnym przetwórstwie
Evaluation of glass transition temperature of PP/PS blends after repeated reprocessing
Autorzy:
Kościuszko, A.
Piszczek, K.
Jakubowska, P.
Kloziński, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2071356.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
mieszaniny PP/PS
recycling
temperatura zeszklenia
stabilność termiczna
DSC
TG
PP/PS blends
glass transition temperature
thermal stability
Opis:
W pracy analizowano moýliwoúci powtórnego wykorzystania wyrobów z polipropylenu i polistyrenu po zakończonym okresie ich uýytkowania. Przedstawione zostaůy wyniki pomiarów DSC oraz TG niemieszajŕcych sić kompozycji PP/PS o róýnych stosunkach wagowych. Omówiono wpůyw wielokrotnego przetwórstwa w linii wytůaczarskiej oraz zawartoúci polipropylenu na zmianć temperatury zeszklenia polistyrenu oraz jego stabilnoúci termicznej w przetwarzanej wielokrotnie mieszaninie.
In this paper ability of repeated utilization of polypropylene and polystyrene products after end-of-use period is analyzed. The results of DSC and TG investigations dealing with PP/PS immiscible blends of different components' weight ratio are presented. An influence of reprocessing in extruder line, polypropylene content in the composition on changes of glass transition temperatures and mixture thermal stability is discussed.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2010, 5; 65-66
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ podwyższonej temperatury na skuteczność wzmocnienia belek żelbetowych taśmami typu CFRP i SRP
Influence of elevated temperature on efficiency of rc beams strengthening with CFRP strips and SRP tapes
Autorzy:
Krzywoń, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/104876.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Rzeszowska im. Ignacego Łukasiewicza. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
wzmocnienie kompozytowe
CFRP
SRP
temperatura zeszklenia
żywica epoksydowa
przyczepność
composite strengthening
glass transition temperature
epoxy resin
bond performance
Opis:
Klejenie zewnętrznych nakładek kompozytowych zbrojonych włóknami wysokiej wytrzymałości powoli staje się najpopularniejszą metodą wzmacniania konstrukcji żelbetowych. Zdarza się, że tego typu wzmocnienia mogą być bezpośrednio poddane nasłonecznieniu i tym samym zagrożone nadmiernym nagrzaniem. Badania prowadzone przez autora artkułu pokazały, że nawet w umiarkowanej strefie geograficznej, w której znajduje się Polska, temperatura kleju pod cienkim laminatem może osiągnąć 65°C, czyli temperaturę o 20°C wyższą niż temperatura zeszklenia najpopularniejszych na rynku klejów opartych na żywicy epoksydowej. W artykule przedstawiono wyniki badań laboratoryjnych belek żelbetowych podgrzanych od strony wzmocnienia promieniowaniem podczerwonym. Program badań objął grupę trzynastu belek żelbetowych w skali rzeczywistej. Sześć z nich zostało wzmocnionych taśmą CFRP, kolejnych sześć z taśmą SRP. Belki podgrzewano za pomocą liniowych promienników podczerwieni do mierzonej w warstwie adhezyjnej temperatury od 20°C do 80°C. Po jej osiągnięciu belki obciążano do zniszczenia w teście czteropunktowego zginania. Zauważalny spadek nośności obserwowano już dla temperatury 50°C. Nie stosowano mechanicznego kotwienia, dlatego przyczyną uszkodzenia we wszystkich przypadkach była delaminacja, zazwyczaj w warstwie kleju. Belki wzmocnione taśmą CFRP niszczyły się gwałtownie, bez szczególnych symptomów dźwiękowych towarzszących delaminacji. Ich nośność w temperaturach powyżej 65°C była bliska nośności nie wzmocnionej belki referencyjnej. Nieco korzystniej zachowywały się belki wzmocnione taśmą SRP, głównie dzięki większej szerokości i tym samym niższym naprężeniem w warstwie kleju.
Bonding of external composite overlays reinforced with high-strength fibers becomes the most popular technique of strengthening the reinforced concrete structures. Some of those strengthening overlays may be exposed to direct sunlight and thus threatened by excessive heating. Researches provided by the author of this paper showed that even for the location of Poland and the northern continental zone, the adhesive temperature under a thin FRP laminate may reach 65°C, about 20°C more than the glass transition temperature of the based on epoxy resin, most popular adhesives available on the market. The paper presents the results of laboratory tests of reinforced concrete beams heated along the bottom, reinforced side with use of infrared radiation. The research program covered the total group of thirteen RC beams in the real scale. Six of them were strengthened with CFRP strip, the other six with SRP tape. The beams were heated by group of linear infrared radiators up to the measured in the adhesive layer temperature from 20°C to 80°C. When the required test temperature was achieved, beams were loaded to failure in a four point bending test. First perceptible decrease in load capacity was observed around 50°C. There was no mechanical anchoring of strengthening, therefore in all cases the damage was followed by delamination, at higher temperatures in the adhesive layer. Especially CFRP strengthened beams failed suddenly, without any characteristic noise symptoms of delamination. Their bearing capacity at temperatures above 65°C was close to the capacity of the not strengthened reference beam. SRP reinforced beams behaved somewhat better, mainly due to the greater width and therefore lower stress in the adhesive layer.
Źródło:
Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury; 2017, 64, 3/I; 271-280
2300-5130
2300-8903
Pojawia się w:
Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie porozumienia STANAG 4540 w badaniu stałych paliw rakietowych
An application of standardization Agreement 4540 in solid rocket propellant testing
Autorzy:
Borkowski, J.
Cegła, M.
Koniorczyk, P.
Zmywaczyk, J.
Florczak, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/235270.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia
Tematy:
dwubazowe stałe paliwo rakietowe
paliwo rakietowe
dynamiczna analiza mechaniczna
temperatura zeszklenia
double base solid rocket propellant
rocket propellant
dynamic mechanical analysis
glass transition temperature
Opis:
W artykule przedstawiono sposób badania stałych paliw rakietowych metodą dynamicznej analizy mechanicznej (DMA) w oparciu o porozumienie STANAG 4540. Scharakteryzowano metodę DMA oraz opisano prawidłowe warunki eksperymentu zalecane przez STANAG oraz instrukcje obsługi urządzenia. Próbka stałego dwubazowego paliwa rakietowego została zbadana za pomocą urządzenia Netzsch DMA 242C. Dynamiczne właściwości mechaniczne takie jak moduł zachowaw-czy (E’), moduł stratności (E”) oraz tgδ zostały zmierzone w zakresie temperatury od -120° C do +110° C, przy prędkości ogrzewania wynoszącej 1K/min. Zastosowano trzy częstotliwości uginania próbki wynoszące 0,1 Hz, 1 Hz oraz 10 Hz. Szczególną uwagę poświęcono określeniu temperatury zeszklenia badanego paliwa.
The article describes dynamic mechanical analysis (DMA) test procedure of solid rocket propellants on the basis of STANAG Agreement 4540. DMA principle of operation and proper experimental conditions recommended by the STANAG and DMA manual are described. A sample of solid rocket propellant was tested by using Netzsch DMA 242C analyzer. Dynamic mechanical properties such as the storage modulus (E’), loss modulus (E”) and tanδ were measured within temperature range from -120° C to +110° C at heating rate of 1K/min. The sample was tested at three bending frequencies of 0.1, 1.0 and 10.0 Hz. Special attention was paid to the determination of tested propellant glass transition temperature.
Źródło:
Problemy Techniki Uzbrojenia; 2015, 44, 133; 7-19
1230-3801
Pojawia się w:
Problemy Techniki Uzbrojenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Temperatura przejścia szklistego i krytyczne parametry przechowywania skrobi ziemniaczanej i jej pochodnych
Glass transition temperature and critical storage parameters for potato starch and its derivatives
Autorzy:
Witczak, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827885.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
biopolimery
skrobia ziemniaczana
modyfikacja chemiczna
pojemnosc cieplna
acetylacja
utlenianie
rownanie Gordona-Taylora
temperatura przejscia szklistego
biopolymer
potato starch
chemical modification
heat capacity
acetylation
oxidation
GordonTaylor equation
glass transition temperature
Opis:
Celem niniejszej pracy była ocena wpływu utleniania, acetylacji oraz podwójnej modyfikacji (acetylacji i utleniania) na temperaturę przejścia szklistego (Tg) i krytyczne parametry przechowywania skrobi ziemniaczanej. Utlenianie skrobi prowadzono z zastosowaniem chloranu(I) sodu, natomiast acetylację – z wykorzystaniem bezwodnika kwasu octowego. Próbki o różnej aktywności wody (aw) uzyskano metodą statyczno-eksykatorową po umieszczeniu wysuszonej skrobi i jej modyfikatów w środowisku o różnej wilgotności. Temperaturę przejścia szklistego wyznaczono przy użyciu skaningowej kalorymetrii różnicowej. Wszystkie modyfikacje prowadziły do zmiany wartości temperatury przejścia szklistego w stosunku do skrobi natywnej, przy czym najbardziej do niej zbliżona była skrobia utleniona. Zależność temperatury przejścia szklistego od równowagowej zawartości wilgoci opisano równaniem Gordona-Taylora i zmodyfikowanym równaniem Couchman-Karasz. Temperatura przejścia szklistego bezwodnego biopolimeru (Tgs) zmieniała się w zakresie 241,5 ÷ 306,8 ºC w zależności od rodzaju skrobi oraz przyjętej temperatury odniesienia (temperatury przejścia szklistego wody – Tgw). Wartość Tg wszystkich próbek zmniejszała się ze wzrostem aktywności wody. Uzyskane wartości stałej k modelu Gordona-Taylora zawierały się w granicach 4,94 ÷ 6,86, a zmiana pojemności cieplnej skrobi Δ Cps, wyznaczona z modelu Couchman-Karasz – w zakresie 0,283 ÷ 0,393 J⋅g⁻¹⋅K⁻¹. Zmiana krytycznych parametrów przechowywania (aktywność wody i temperatura przejścia szklistego) wskazuje na wzrost trwałości uzyskanych preparatów. Za najbardziej trwałą uznano skrobię acetylowaną.
The objective of the research study was to assess the effect of oxidation, acetylation, and double modification (acetylation and oxidation) on the glass transition temperature (Tg) and critical storage parameters of potato starch. The starch oxidation was carried out using sodium chlorate(I) and acetylation with acetic anhydride. The samples with different water activity were obtained by a static-desiccator method applied after the dried starch and its derivates had been placed in an environment with different humidity. The glass transition temperature was determined using the differential scanning calorimetry. All the modifications led to a change in the glass transition temperature compared to the native starch whereas the Tg of the oxidized starch was as close as possible to that of the native starch. The dependence of the glass transition temperature on the equilibrium moisture content was described by the Gordon-Taylor equation and by the modified Couchman-Karasz equation. The glass transition temperature of the anhydrous biopolymer varied from 241.5 ºC to 306.8 ºC, depending on the type of starch and the assumed reference temperature (glass transition temperature for water). As for all the analyzed samples, the Tg value decreased with the increasing water activity. The obtained values of k constant of the Gordon-Taylor model were within the range between 4.94 and 6.86 while the change in the heat capacity of the analyzed samples, determined from the Couchman–Karasz model, was within the range from 0.283 to 0.393 J⋅g⁻¹⋅K⁻¹. The change in the critical storage parameters (water activity, glass transition temperature) shows an increasing stability of the formulations produced. The acetylated starch was considered to be the most durable.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2017, 24, 2
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies