Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "fortresses" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Wyposażenie obiektów fortyfikacyjnych Twierdzy Wrocław część I – rozbudowa czasu pokoju
    Furnishings of fortification structures of Festung Breslau (fortress Wroclaw) part I – building in peacetime
    Autorzy:
    Kolouszek, S.
    Pardela, Ł.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/347617.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
    Tematy:
    Twierdza Wrocław
    twierdze i fortyfikacje miejskie
    Fortress Wrocław
    city fortresses and fortifications
    Opis:
    Autorzy w artykule przedstawiają próbę odtworzenia wyposażenia obiektów fortyfikacji Twierdzy Wrocław wznoszonych według ściśle ustalonych wzorów w latach 1890–1914. W skład wyposażenia wchodzą składane krzesła, urządzenia łączności i elementy systemu wentylacyjnego. Detale wyposażenia zachowały się obecnie jedynie w szczątkowej formie. Na ogół stanowią je elementy montażowe w podłogach, ścianach i sklepieniach stropów. Analiza struktury ich rozmieszczenia w zestawieniu z właściwymi instrukcjami technicznymi, przeprowadzona przez autorów, pozwala z dużą dozą prawdopodobieństwa na teoretyczne, a w przyszłości być może praktyczne odtworzenie wyglądu wnętrz kazamat wrocławskich schronów piechoty w czasie pełnienia przez nie pierwotnych funkcji.
    The authors describe an attempt to recreate the furnishings of Festung Breslau’s fortifications, which were erected according to strictly defined designs in the years 1890–1914. The furnishings included folding chairs, communication equipment and ventilation system components. Only small fragments of furnishing details still survive; these principally include assembly components in floors, walls and vaults. An analysis of their locations conducted by the authors, combined with information from various technical guides, has enabled a highly likely theoretical recreation (which perhaps one day will turn into a practical one) of the interior of the casemates of Wroclaw’s infantry bunkers at the time of their historical basic functions.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2014, 2; 20-31
    1731-8157
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Twierdza Wrocław jako unikalny zabytek „Architectura Militaris”
    Fortress Wroclaw – unique heritage of Architectura Militaris
    Autorzy:
    Kolouszek, S.
    Pardela, Ł.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/347096.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
    Tematy:
    Twierdza Wrocław (19-20 w)
    twierdze i fortyfikacje miejskie
    architektura obronna
    Wrocław
    Fortress Wroclaw (19th and 20th century)
    urban fortresses and fortifications
    defence architecture
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie wrocławskiej twierdzy jako unikalnego zespołu, odróżniającego się od twierdz niemieckich występujących obecnie na ziemiach polskich. Autorzy skupiają się na aspektach technicznych, prezentując aktualne wyniki badań archiwalnych i terenowych w kontekście budowy Twierdzy Wrocław na przełomie XIX i XX wieku. Niniejszy artykuł stanowi także przyczynek do rozważań nad różnorodnością fortyfikacji oraz badań w zakresie aspektów taktycznych.
    The aim of the article is to present the unique features of Fortress Wroclaw as the monument of Architectura Militaris that is different from other German fortresses, such as Grudziądz, Chełmno, and Malbork, found at present in Poland. The authors focus on the technical aspects related to the fortress design and construction at the turn of the 19th and 20th century, and the aspects of the current archive and field research. The article contributes to future considerations on the diversity of the fortification, and the research pertaining to tactical aspects.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2013, 2; 68-82
    1731-8157
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obecność wojsk rosyjskich i zasiedlenie terytorium Zaporoża (regionu między rzekami Orely i Samara) w okresie Nowej Siczy (1734-1775)
    Autorzy:
    Sukhomlyn, Oleksandr D
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607577.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Army Zaporizhzhya Lower, Southern Ukraine, settlement, colonization, confessional painting, Russian fortresses.
    Wojsko Zaporożskie Niżowe, Południowa Ukraina, słoboda, kolonizacja, listy spowiadających się parafii prawosławnych (ispoviednaja rospis’), rosyjskie twierdze)
    Opis:
    On the basis of a microhistorical approach, the general course of settlement of the region and the colonial efforts of the Russian administration (public, private) to create settlements under Russian fortresses are considered. An analysis of population registration documents indicates a key influence on the population of Zaporozhye in the 1740s - 1760s. namely the Zaporizhzhya elite, and not Russian fortresses. Attempts by the Russian administration to besiege settlements under fortresses and expand their power on Zaporizhzhya subjects were unsuccessful.
    Korzystając z podejścia mikrohistorycznego, autor bada proces zaludnienia terenów Zaporoża I wysiłki lokalnej administracji rosyjskiej (urzędowe i prywatne), skierowani na utworzenie slobod przy fortecach rosyjskich na Zaporożu. Dokumenty, zawierające informacje o ludności miejscowej, świadczą, że głowny wpływ na załudnienie teritorium Zaporoża w latach 40.-60. XVIII wieku wywarła elita Wojska Zaporozkiego, a nie system fortec rosyjskich, wprowadzony w czasach wojny rosyjsko-tureckiej 1735-1739. Sproby rosjan, skierowane na utworzenie wsi przy fortecach oraz rozpowszechnienia swojej władzy na poddanych Wojska Zaporozkiego nie były skuteczne.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2019, 74
    0239-4251
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Osadnicy, twierdze, temy. Bizantyńskie działania w celu wzmocnienia granicy z wczesnośredniowieczną Bułgarią, VII–X w.
    Settlers, strongholds, themes. Byzantine activities to strengthen the border with Early Medieval Bulgaria, 7th–10th c.
    Autorzy:
    Marinow, Kirił
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/910087.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-24
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Byzantium
    medieval Bulgaria
    Byzantine-Bulgarian relationships
    the Balkans
    Byzantine defence-system
    inter-state borders
    medieval towns and fortresses
    Bizancjum
    średniowieczna Bułgaria
    relacje bizantyńsko-bułgarskie
    Bałkany
    bizantyński system obronny
    granice międzypaństwowe
    średniowieczne miasta i twierdze
    Opis:
    Artykuł podnosi zagadnienia związane z bizantyńską rekonkwistą ziem trackich i macedońskich po okresie najazdów barbarzyńskich na Półwysep Bałkański w V–VII w. n.e. Realizując plan odzyskiwania tych terenów władze w Konstantynopolu musiały brać pod uwagę realne zagrożenie ze strony chanatu bułgarskiego, funkcjonującego na północ od gór Hemos. Bułgarzy bowiem zagrażali nie tylko powodzeniu bizantyńskiego przedsięwzięcia, lecz wyprawiali się znacznie dalej na południe, sięgając w swych rajdach okolic cesarskiej stolicy (na południowym wschodzie) czy ziem geograficzno-historycznej Macedonii (na południowym zachodzie). By temu zaradzić, a i urealnić swoją obecność na wspomnianych obszarach, cesarze sprowadzali ludność małoazjatycką, którą uzupełniano istniejące tam pustki osadnicze, osadzając ją w już istniejących lub nowo wzniesionych twierdzach i miastach (jako oddziały garnizonowe), bądź na terenach uprawnych (osadnictwo wiejskie). Innym krokiem było utworzenie na wskazanych terenach konkretnych jednostek administracyjnych, za pośrednictwem których łatwiej było nimi zarządzać i skutecznie organizować opór przeciwko najeźdźcom z północy. Miejscowi osadnicy stanowili również podstawową siłę militarną zobowiązaną do ochrony tych pogranicznych terytoriów. Z drugiej strony twierdze trackie pełniły rolę bizantyńskich forpoczt i baz wypadowych dla wypraw cesarskich organizowanych przeciwko samej Bułgarii.
    The article raises issues related to the Byzantine reconquista of the Thracian and Macedonian lands after the period of barbarian invasions on the Balkan Peninsula in the 5th–7th c. When implementing the plan to recover these areas, the authorities in Constantinople had to take into account the real threat from the Bulgarian Khanate, established north of the Haimos Mountains. Bulgarians threatened not only the success of the Byzantine venture, but they went much further south, reaching in their raids the surroundings of the imperial capital (in the southeast) or the geographical and historical lands of Macedonia (in the southwest). To remedy this, and to make their presence more real in these areas, the emperors moved there the population from Asia Minor to fulfill the existing settlement voids, embedding them in already existing or newly built fortresses and cities (as garrison units), or on arable lands (rural settlement). Another step was the creation of specific administrative units in the indicated areas, through which it was easier to administer them and effectively organize resistance against invaders from the north. Local settlers also constituted the basic military force obliged to protect these border territories. On the other hand, Thracian strongholds played the role of Byzantine outposts and bases for imperial expeditions organized against Bulgaria itself.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2019, 26, 1; 5-30
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Garnizon księcia Bogusława Radziwiłła w Słucku 1654–1668. Struktura i finansowanie
    The Sluck garrison of Prince Bogusław Radziwiłł in 1654–1668. Structure and financing
    Autorzy:
    Kossarzecki, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22446705.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-13
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    Słuck
    garnizon
    Bogusław Radziwiłł
    Wielkie Księstwo Litewskie
    wojsko litewskie
    piechota niemiecka
    twierdze prywatne
    wojna polsko-rosyjska 1654-1667
    potop szwedzki
    Sluck
    garrison
    Grand Duchy of Lithuania
    Lithuanian military
    rman infantry
    private fortresses
    Polish-Russian war 1654–1667
    Swedish deluge
    Opis:
    Artykuł omawia dzieje regimentu piechoty niemieckiej księcia Bogusława Radziwiłła. Oddział pełnił funkcję garnizonu w Słucku, prywatnym mieście księcia, w okresie wojen Rzeczypospolitej z Państwem Moskiewskim i Kozakami. Tekst koncentruje się wokół struktury garnizonu i sposobów jego finansowania. Wyjaśniono przyczyny pojawienia się w prywatnym mieście księcia regimentu wojsk koronnych, podano informacje o kadrze oficerskiej, pochodzeniu oficerów, ich doświadczeniu wojskowym, losach i karierze oraz przebiegu służby w Słucku. Poświęcono też uwagę pochodzeniu żołnierzy oraz sprawom związanym ze zmieniającą się liczebnością garnizonu w zależności od rozwoju sytuacji wojennej. Wyjaśniono problem finansowania garnizonu, który wraz z klęską Rzeczypospolitej w 1655 r. i przejściem księcia Bogusława na służbę szwedzką, a potem pruską, przestał być opłacany ze skarbu koronnego czy litewskiego. Tekst naświetla wysiłki księcia zmierzające do zapewnienia finansowania i zaopatrzenia regimentu polegające najpierw (w latach 1655–1658) na obarczeniu tym ciężarem mieszczan słuckich i poddanych ze wsi książęcych w województwie nowogródzkim, a w latach 1659–1668, gdy po uzyskaniu zgody króla i sejmu i wprowadzeniu regimentu do komputu litewskiego, wysiłek swoich poddanych książę starał się wesprzeć pieniędzmi uzyskiwanymi ze skarbu. Losy garnizonu zależały od rozwoju sytuacji militarnej i stopnia bezpieczeństwa Słucka i włości Księstwa Słuckiego oraz stanu finansów książęcych. Wszystko to wpływało na liczebność garnizonu, a po ustaniu wojen, na stopniową jego redukcję z ponad 1000 do 150 żołnierzy. Stopniowo regiment zamieniał się z jednostki w pełni bojowej w prywatny garnizon magnacki pełniący rolę porządkową. Jego oficerowie coraz bardziej upodabniali się do urzędników administracyjnych w służbie magnata.
    The article discusses the history of Prince Bogusław Radziwiłł’s German infantry regiment. The unit served as a garrison in Sluck, the prince's private city, during the period of the Commonwealth's wars against the Muscovite State and the Cossacks. The text focuses on two issues, specifically the structure of the garrison and the ways it was financed. The article explains the reasons for a Crown army regiment appearing in the prince's private city, provides information about the officers team, their backgrounds, military experience, history and careers, as well as the course of their service in Sluck. Attention was also given to the background of the soldiers and to fluctuating numbers of the garrison depending on war developments. The problem of financing the garrison, which was no longer paid from the Crown or Lithuanian treasuries after the defeat of the Commonwealth in 1655 and Prince Bogusław's shift to Swedish and subsequently Prussian service, is explained as well. The paper sheds light on the prince's efforts to secure funding and provisions for the regiment. These efforts initially (in 1655–1658) amounted to placing the burden on the townspeople of Sluck and subjects from the prince's villages in the Nowogródek Voivodship. Subsequently (in 1659-1668), after obtaining the consent of the king and the Sejm to incorporate the regiment into the Lithuanian Complement (komput), the prince tried to bolster the efforts of his subjects with money obtained from the treasury. The fate of the garrison depended on military situation developments and the degree of safety of Sluck and the Sluck Duchy domains, as well as the state of the Duke's finances. All this combined had an impact on the size of the garrison, and after the wars had ended, its gradual reduction from more than 1,000 to 150 soldiers. Gradually, the regiment turned from a combat unit into a magnate's private garrison serving as a policing force. In the magnate's service, its officers increasingly came to resemble administrative officials.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Archivistica; 2022, 29, 29; 7-46
    0860-1054
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Archivistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies