Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "fenotypy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Świsty i astma we wczesnym dzieciństwie – raport PRACTALL
Wheezing and asthma in early childhood – a PRACTALL consensus report
Autorzy:
Grzelewska-Rzymowska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031043.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
astma
fenotypy astmy
raport PRACTALL
wirusy
świsty
raport practall
Opis:
Asthma is a serious global health problem, because people of all ages are affected by this illness. It was show that a one in three child has at least one episode of wheezing prior to there third birthday. That is why GINA report and other guidelines for diagnosis and treatment of wheezing in children were issued. One of them is PRACTALL consensus report as a guideline for clinical practice in Europe and in North America. In this report four different pattern of recurrent wheeze in paediatric population have been proposed: transient, nonatopic, persistent asthma and severe intermittent asthma. PRACTALL report underlying that age and triggers can be used to define different phenotypes. According to ERS TASK FORCE (2008) episodic and multiple trigger wheezes are recognized. Episodic wheeze is defined as wheeze in discrete episodes child being well between episodes. This phenotype is usually associated with viral respiratory tract infection. Among multiple triggers are different allergens, viruses, tobacco smoke. The PRACTALL report states that age is one of the strongest determinants of asthma phenotype in childhood and it is important to design diagnostic and management strategies based on age. In infants (0-2 years old) persistent symptoms is a major indicator of severity, in preschool children (3-5 years old) the asthma phenotypes are established basing the persistent wheeze during last year. If symptoms disappear between episodes of viral infections, viral asthma is the most appropriate diagnosis. In children with skin prick tests or in vitro test are positive the allergen-induced asthma should be recognized because atopy is a strong risk factor for asthma. In some children phenotype non-allergic asthma can be identified. An important risk factor for new-onset asthma in early adult life is pre-existing allergic rhinitis. Also bronchial hyperresponsiveness in non-asthmatic children at age 6 years showed increased risk asthma by 11 years.
Astma jest poważnym problemem zdrowotnym na świecie, choroba ta może występować u pacjentów w każdym wieku. Wykazano, że jedno dziecko spośród trzech ma przynajmniej jeden epizod świszczącego oddechu do 3. roku życia, stworzono więc zalecenia GINA oraz inne dotyczące postępowania w świstach u dzieci. Jednym z nich jest raport PRACTALL, przedstawiający zalecenia dla klinicznego postępowania w Europie i Ameryce Północnej. Raport ten wyróżnia cztery rodzaje nawracających świstów w populacji dziecięcej: świsty przemijające, świsty nieatopowe, przewlekłą astmę i ciężką nieregularną astmę. PRACTALL podkreśla, że wiek i czynniki wyzwalające świsty są stosowane dla wyróżnienia fenotypów astmy. ERS TASK FORCE (2008 r.) wyróżnia świsty epizodyczne i wywołane przez wiele czynników. Świsty epizodyczne to dyskretne epizody, poza którymi dziecko jest w dobrym stanie. Fenotyp ten jest zazwyczaj powiązany w infekcjami wirusowymi układu oddechowego. Wśród wielu czynników wywołujących świsty wymienia się alergeny, wirusy oraz dym tytoniowy. Raport PRACTALL stwierdza, że wiek najsilniej określa fenotyp astmy w dzieciństwie oraz strategię postępowania. U niemowląt (0-2. roku życia) wskaźnikami ciężkości procesu są przewlekłe świsty. U dzieci przedszkolnych (3.-5. roku życia) fenotyp astmy jest ustalony na podstawie występowania świstów w ostatnim roku. Jeśli świsty znikają między epizodami infekcji wirusowych, to prawdopodobne jest rozpoznanie astmy indukowanej wirusami. U dzieci z dodatnimi testami skórnymi lub testami in vitro powinna być rozpoznana astma indukowana alergenami, ponieważ atopia jest silnym czynnikiem ryzyka astmy. U niektórych dzieci rozpoznaje się fenotyp astmy niealergicznej. Ważnym czynnikiem ryzyka astmy we wczesnym okresie dorosłego życia jest alergiczny nieżyt nosa. Również nadreaktywność oskrzeli u dzieci nieastmatycznych jest czynnikiem ryzyka astmy do 11. roku życia.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2008, 4, 4; 227-232
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenotypy astmy oskrzelowej w starszym wieku
Phenotypes of asthma in the elderly
Autorzy:
Jamroz-Brzeska, Joanna
Kowalski, Marek L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034511.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
astma
astma o późnym początku
fenotypy
klastrowa analiza
osoby starsze
Opis:
Asthma has similar prevalence in all age groups. In elderly patients asthma is often undiagnosed, wrongly diagnosed and/or undertreated. Treatment of elderly patients is troublesome because of comorbidities, more frequent cognitive limitations, greater burden of disease and pathophysiological process of aging. In the age of personalized medicine physicians use phenotypes to improve diagnostics and develop individual treatment. In the paper we discuss phenotypes of asthma in the elderly patients. Asthma can be differentiated to age (childhood asthma, adult asthma and elderly asthma) or the age of asthma onset (early and late asthma onset). Also, there is a classification based on the dominant inflammatory cells (eosinophilic asthma, neutrophilic asthma). Other phenotypes are connected with different comorbidities (obesity asthma phenotype, COPD, neuropsychiatric disorders). We describe classification methods including cluster analysis and point out the most important similarities within the groups.
Astma występuje z podobną częstością w każdej grupie wiekowej. U osób starszych astma jest zbyt rzadko rozpoznawana lub błędnie rozpoznawana i niedostatecznie leczona. Leczenie starszych pacjentów jest często utrudnione przez współchorobowość, częstsze ograniczenia funkcji poznawczych, większe obciążenie chorobą oraz zmiany patofizjologiczne związane z wiekiem. W dobie medycyny spersonalizowanej lekarze wykorzystują podział fenotypowy dla ułatwienia diagnozowania i doboru właściwego sposobu leczenia. Często stosuje się podziały w zależności od aktualnego wieku pacjenta (astma dziecięca, dorosłych i osób starszych) lub wieku wystąpienia choroby (astma o wczesnym i późnym początku). Wśród osób starszych spotyka się podział związany z dominującymi komórkami zapalnymi, wyróżnia się astmę eozynofilową i neutrofilową. Często uwzględnia się problem współwystępowania otyłości i zaburzeń neuropsychiatrycznych u starszych pacjentów z astmą. W artykule przedstawiono najczęstsze metody klasyfikacji pacjentów z astmą oskrzelową, w tym metodę klastrową. Przedstawiono najważniejsze publikacje i opisane w nich cechy charakterystyczne dla każdej grupy
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2017, 22, 1; 17-22
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świsty i astma we wczesnym dzieciństwie – raport PRACTALL
Wheezing and asthma in early childhood – a PRACTALL consensus report
Autorzy:
Grzelewska-Rzymowska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031429.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
PRACTALL report
asthma
phenotypes of asthma
viruses
wheezing
świsty
astma
wirusy
fenotypy astmy
raport practall
Opis:
Asthma is a serious global health problem, because people of all ages are affected by this illness. It was show that a one in three child has at least one episode of wheezing prior to there third birthday. That is why GINA report and other guidelines for diagnosis and treatment of wheezing in children were issued. One of them is PRACTALL consensus report as a guideline for clinical practice in Europe and in North America. In this report four different pattern of recurrent wheeze in paediatric population have been proposed: transient, nonatopic, persistent asthma and severe intermittent asthma. PRACTALL report underlying that age and triggers can be used to define different phenotypes. According to ERS TASK FORCE (2008) episodic and multiple trigger wheezes are recognized. Episodic wheeze is defined as wheeze in discrete episodes child being well between episodes. This phenotype is usually associated with viral respiratory tract infection. Among multiple triggers are different allergens, viruses, tobacco smoke. The PRACTALL report states that age is one of the strongest determinants of asthma phenotype in childhood and it is important to design diagnostic and management strategies based on age. In infants (0-2 years old) persistent symptoms is a major indicator of severity, in preschool children (3-5 years old) the asthma phenotypes are established basing the persistent wheeze during last year. If symptoms disappear between episodes of viral infections, doprowaviral asthma is the most appropriate diagnosis. In children with skin prick tests or in vitro test are positive the allergen-induced asthma should be recognized because atopy is a strong risk factor for asthma. In some children phenotype non-allergic asthma can be identified. An important risk factor for new-onset asthma in early adult life is pre-existing allergic rhinitis. Also bronchial hyperresponsiveness in non-asthmatic children at age 6 years showed increased risk asthma by 11 years.
Astma jest poważnym problemem zdrowotnym na świecie, choroba ta może występować u pacjentów w każdym wieku. Wykazano, że jedno dziecko spośród trzech ma przynajmniej jeden epizod świszczącego oddechu do 3. roku życia, stworzono więc zalecenia GINA oraz inne dotyczące postępowania w świstach u dzieci. Jednym z nich jest raport PRACTALL, przedstawiający zalecenia dla klinicznego postępowania w Europie i Ameryce Północnej. Raport ten wyróżnia cztery rodzaje nawracających świstów w populacji dziecięcej: świsty przemijające, świsty nieatopowe, przewlekłą astmę i ciężką nieregularną astmę. PRACTALL podkreśla, że wiek i czynniki wyzwalające świsty są stosowane dla wyróżnienia fenotypów astmy. ERS TASK FORCE (2008 r.) wyróżnia świsty epizodyczne i wywołane przez wiele czynników. Świsty epizodyczne to dyskretne epizody, poza którymi dziecko jest w dobrym stanie. Fenotyp ten jest zazwyczaj powiązany w infekcjami wirusowymi układu oddechowego. Wśród wielu czynników wywołujących świsty wymienia się alergeny, wirusy oraz dym tytoniowy. Raport PRACTALL stwierdza, że wiek najsilniej określa fenotyp astmy w dzieciństwie oraz strategię postępowania. U niemowląt (0-2. roku życia) wskaźnikami ciężkości procesu są przewlekłe świsty. U dzieci przedszkolnych (3.-5. roku życia) fenotyp astmy jest ustalony na podstawie występowania świstów w ostatnim roku. Jeśli świsty znikają między epizodami infekcji wirusowych, to prawdopodobne jest rozpoznanie astmy indukowanej wirusami. U dzieci z dodatnimi testami skórnymi lub testami in vitro powinna być rozpoznana astma indukowana alergenami, ponieważ atopia jest silnym czynnikiem ryzyka astmy. U niektórych dzieci rozpoznaje się fenotyp astmy niealergicznej. Ważnym czynnikiem ryzyka astmy we wczesnym okresie dorosłego życia jest alergiczny nieżyt nosa. Również nadreaktywność oskrzeli u dzieci nieastmatycznych jest czynnikiem ryzyka astmy do 11. roku życia.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 3; 169-173
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Astma według raportu GINA 2014
Asthma according to the GINA report 2014
Autorzy:
Grzelewska-Rzymowska, Iwona
Górski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033539.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
GINA report
asthma
definition of asthma
phenotypes of asthma
treatment of asthma
astma
raport gina
definicja astmy
fenotypy astmy
leczenie astmy
Opis:
The authors of this paper decided to present three chapters of the new revised GINA report of 2014. In the first chapter, the new definition of asthma is proposed and the diagnostic processes as well as general methods of asthma treatment are presented. This definition is simpler than the one given in earlier reports. According to the GINA report 2014, a detailed history and physical examination of a patient lead to the correct diagnosis but additional tests, such as airflow parameters, bronchial obstruction reversibility test and airway hyperresponsiveness test, are helpful in the diagnosis. According to the first asthma management guidelines, the treatment of this disease depends on the severity defined by clinical symptoms and lung function parameters. However, the asthma severity level does not reflect the response to treatment. Therefore, the GINA report of 2006 recommended a change in the approach to asthma management that consists in determining the asthma control level, and distinguished between controlled, partially controlled and uncontrolled asthma. The second chapter of the GINA report 2014 confirms this approach and emphasises that obtaining an optimal disease control is the main goal of asthma treatment. Accurate assessment of asthma control improves treatment efficacy. The third chapter discusses problems associated with asthma treatment. Determining the asthma control level is the basis for selecting and modifying pharmacotherapy. The GINA report 2014 confirms the division of antiasthmatic drugs into two main groups i.e. controllers and relievers of dyspnoea. It also confirms the division into five steps of treatment.
Autorzy artykułu zaprezentowali trzy rozdziały z nowego raportu GINA 2014, opublikowanego w zmienionej wersji. W pierwszym rozdziale raportu zaproponowano nową definicję astmy, podano metody diagnozowania tej choroby i ogólne zasady jej leczenia. Definicja ta jest prostsza niż podana w raporcie z 2002 roku i powtarzana w następnych raportach. Według GINA 2014 dokładny wywiad oraz badanie przedmiotowe pacjenta prowadzą do prawidłowego rozpoznania, ale dodatkowe testy, takie jak badanie wskaźników wentylacji, test odwracalności obturacji i test nadreaktywności oskrzeli, są bardzo pomocne w diagnostyce astmy. Zgodnie z pierwszymi zaleceniami dotyczącymi astmy leczenie tej choroby powinno być adekwatne do stopnia ciężkości, określonego przez objawy kliniczne i wskaźniki wentylacji. Takie podejście nie odzwierciedla jednak odpowiedzi na terapię. Dlatego w raporcie GINA 2006 zaleca się zmiany w podejściu do astmy, sprowadzające się do ustalenia kontroli choroby oraz określenia astmy kontrolowanej, częściowo kontrolowanej i niekontrolowanej. W drugim rozdziale raportu z 2014 roku koncepcja ta została potwierdzona – podkreśla się tu, że głównym celem leczenia astmy jest osiągnięcie dobrej kontroli choroby. W trzecim rozdziale poruszono problemy związane z leczeniem astmy. Określenie stopnia kontroli tego schorzenia jest podstawą wyboru i modyfikacji farmakoterapii. Raport GINA 2014 potwierdza podział leków przeciwastmatycznych na dwie grupy, tj. leki kontrolujące i leki znoszące duszność, oraz procesu leczenia na pięć stopni.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 1; 10-29
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies