Temat: exposure - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Kryteria oceny narażenia zawodowego na niebezpieczne substancje farmaceutyczne
Autorzy:: Galwas, M.
Pośniak, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/958183.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:: substancje farmaceutyczne
narażenie dermalne
narażenie inhalacyjne
narażenie zawodowe
pharmaceutical substances
dermal exposure
inhalation exposure
occupational exposure
Opis:: Pracownicy zatrudnieni w przemyśle farmaceutycznym mogą być narażeni na substancje wykazujące działanie lecznicze. Narażenie zawodowe na substancje farmaceutyczne może być jednak niebezpieczne dla zdrowia pracowników. Problem stanowi brak odpowiednich wartości progowych oraz metod oznaczania, które są niezbędne do oceny narażenia inhalacyjnego i dermalnego na substancje farmaceutyczne. W artykule przedstawiono kryteria oceny narażania na substancje farmaceutyczne. Klasyfikacja została zaproponowana na podstawie analizy danych toksykologicznych, a także klasyfikacji proponowanych przez NIOSH, IACP i IPCS. Przedstawiono również zalecenia dotyczące warunków pracy mające na celu minimalizację lub eliminację narażenia pracowników na substancje farmaceutyczne.
Workers in the pharmaceutical industry are exposed to active substances designed to produce therapeutic effects. Even so, occupational exposure to pharmaceutical substances can be associated with a risk of an adverse health effect. The main problem is the absence of adequate exposure control limits and methods of measuring assessment of dermal and inhalation hazards caused by pharmaceutical ingredients. This article provides a review of the classification criteria for exposure assessment related to an analysis of toxicological data and to existing classifications of active pharmaceuticals proposed by NIOSH, IACP and IPCS. The recommendations for minimizing or eliminating occupational exposure to pharmaceutical substances are presented.
Źródło:: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2007, 2 (52); 5-16
1231-868X
Pojawia się w:: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Nowe zagrożenie zawodowe i środowiskowe – nanoplastik
A new occupational and environmental hazard – nanoplastic
Autorzy:: Rakowski, Michał
Grzelak, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2087403.pdf
Data publikacji:: 2020-12-03
Wydawca:: Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:: narażenie zawodowe
narażenie środowiskowe
toksykologia
narażenie na nanocząstki
biodegradacja
nanoplastik
occupational exposure
environmental exposure
toxicology
nanoparticles exposure
biodegradation
nanoplastic
Opis:: Problemy wynikające z gromadzenia się w środowisku plastikowych odpadów stały się globalne. Apele o zaprzestanie wykorzystywania jednorazowych słomek do napojów czy plastikowych sztućców nie pojawiły się bez powodu – rocznie produkuje się 320 mln ton wyrobów plastikowych, z których 40% to przedmioty jednorazowego użytku. Coraz więcej państw i prywatnych przedsiębiorstw rezygnuje z przedmiotów plastikowych na rzecz ich biodegradowalnych zamienników, np. tekturowych słomek do napojów. W środowisku plastikowe odpady podlegają wielu oddziaływaniom fizykochemicznym oraz biodegradacji, w której biorą udział bakterie. Bytując na odpadach syntetycznych, powodują zmniejszenie ich rozmiarów i zwiększają ich dyspersję w środowisku. Małe, niewidoczne gołym okiem cząstki plastiku noszą nazwę nanoplastiku. Nanoplastik nie jest obojętny dla organizmów żywych. Z uwagi na swoje rozmiary jest pobierany wraz z pokarmem przez zwierzęta i przekazywany w łańcuchu troficznym. Zdolność nanoplastiku do przenikania barier organizmu indukuje efekty biologiczne o rozmaitych skutkach. Wiele ośrodków prowadzi badania na temat nanoplastiku, jednak ich wyniki wciąż stanowią ułamek danych potrzebnych do jednoznacznego wnioskowania o jego wpływie na organizmy żywe. Brakuje także danych dotyczących bezpośredniego narażenia na zanieczyszczenie nanoplastikiem w miejscach pracy, szkołach i miejscach użyteczności publicznej, norm opisujących dopuszczalne stężenie nanoplastiku w produktach spożywczych i wodzie pitnej oraz badań in vitro na nanocząstkach innych niż polistyrenu. Uzupełnienie dostępnych danych pozwoli obiektywnie ocenić zagrożenia płynące ze strony ekspozycji organizmów na nanoplastik. Med. Pr. 2020;71(6):743–756
Problems arising from the accumulation of plastic waste in the environment have become global. Appeals to stop the usage of disposable drinking straws or plastic cutlery did not come out without reason – 320 million tons of plastic products are produced annually, of which 40% are disposable items. More and more countries and private enterprises are giving up these types of items in favor of their biodegradable substitutes, e.g., cardboard drinking straws. Plastic waste in the environment is subject to a number of physicochemical interactions and biodegradation in which bacteria are involved. By using synthetic waste, they reduce the size of plastic garbage while increasing its dispersion in the environment. Small plastic particles, invisible to the naked eye, are called nanoplastic. Nanoplastic is not inert to living organisms. Due to its size, it is taken up with food by animals and passed on in the trophic chain. The ability to penetrate the body’s barriers through nanoplastic leads to the induction of biological effects with various outcomes. Research studies on the interaction of nanoplastic with living organisms are carried out in many laboratories; however, their number is still a drop in the ocean of the data needed to draw clear-cut conclusions about the impact of nanoplastic on living organisms. There is also no data on the direct exposure to nanoplastic contamination at workplaces, schools and public utilities, standards describing the acceptable concentration of nanoplastic in food products and drinking water, and in vitro tests on nanoparticles other than polystyrene nanoparticles. Complementing the existing data will allow assessing the risks arising from the exposure of organisms to nanoplastic. Med Pr. 2020;71(6):743–56
Źródło:: Medycyna Pracy; 2020, 71, 6; 743-756
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:: Medycyna Pracy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Antymon i jego związki nieorganiczne z wyjątkiem stibanu – w przeliczeniu na Sb
Antimony
Autorzy:: Jakubowski, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/137835.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:: antymon
najwyższe dopuszczalne stężenie
narażenie zawodowe
antimony
occupational exposure limits
occupational exposure
Opis:: Czysty antymon jest srebrnobiałym metalem twardym o heksagonalnej strukturze krystalicznej, który ulega łatwo sproszkowaniu. W naturze występuje w postaci siarczku (antymonit) oraz jako powszechne zanieczyszczenie w kwarcu. Do produkcji antymonu wykorzystuje się antymonit. Narażenie zawodowe na antymon i jego związki nieorganiczne może występować w trakcie różnorodnych procesów produkcyjnych, m.in. przy wydobywaniu rud antymonu, ich wytopie oraz w procesach recyklingu. Może wtedy występować narażenie łączne na metaliczny antymon, arsen i ołów. W trakcie rafinacji pracownicy są narażeni na dymy tritlenku antymonu, a podczas produkcji takich stopów zawierających antymon, jak stopy z ołowiem, mogą być narażeni na pyły zawierające antymon, antymonowodór i ołów. Gazowy antymonowodór może się wydzielać w trakcie ładowania akumulatorów ołowiowych, stwarzając w zamkniętych pomieszczeniach istotne zagrożenie. W Polsce w 2000 r. nie było przekroczeń wartości NDS antymonu, która wynosi 0,5 mg/m3. Wartości DL50 różnych związków antymonu po podaniu do przewodu pokarmowego szczurom i świnkom morskim wskazują, że antymon metaliczny jest bardziej toksyczny (wartość DL50 wynosi 100 mg/kg masy ciała) niż związki, w których antymon występuje w postaci trój- i pięciowartościowej (1000 ÷ 4000 mg/kg). Dane uzyskane w środowisku pracy wskazują, że układem krytycznym w przypadku narażenia inhalacyjnego na antymon i jego związki jest układ oddechowy. Wyniki badań pracowników zakładu przetwórstwa antymonu w Zjednoczonym Królestwie wykazały u 44 osób objawy pylicy płuc, spośród 262 badanych w badaniu radiologicznym. Metodą spektrometrii rentgenowskiej stwierdzono tendencję do kumulacji antymonu w płucach w miarę wydłużania okresu zatrudnienia. W przypadku badań eksperymentalnych za kluczowe można uznać badania Newtona i in. opublikowane w 1994 r. i niewzbudzające zastrzeżeń od strony metodycznej. Podczas tych badań szczury narażano drogą inhalacyjną na tritlenek antymonu o dużej czystości. W grupie zwierząt narażanych przez 13 tygodni na Sb2 O3 o stężeniu 23,46 mg/m3 (6 h dziennie, 5 dni w tygodniu) śródmiąższowe zwłóknienia płuc wystąpiły częściej niż w grupach zwierząt o mniejszym narażeniu i w grupie kontrolnej. W kolejnym badaniu trwającym rok, z rocznym okresem obserwacji po zakończeniu narażenia, u szczurów narażonych na związek o największym stężeniu Sb2 O3 wynoszącym 4,5 mg/m3 nie stwierdzono zwłóknień. W grupach badanych nie stwierdzono także zmian hematologicznych (stężenie hemoglobiny, liczba erytrocytów i leukocytów) i biochemicznych (aminotransferaza asparaginianowa, aminotransferaza alaninowa, fosfataza alkaliczna, azot mocznikowy we krwi, glukoza na czczo, białko całkowite, chlorki), a jedynym objawem działania było zwiększenie liczby makrofagów w pęcherzykach płuc. Przyjmując za efekt krytyczny występowanie zwłóknień w płucach, stężenie 4,5 mg/m3 Sb2O3 (3,94 mg/m3 Sb) można przyjąć za wartość NOAEL antymonu. Sugeruje się brak działania mutagennego i genotoksycznego antymonu i jego związków. Międzynarodowa Agencja ds. Badań nad Rakiem (IARC) stwierdziła w 1989 r., że nie ma wystarczających dowodów działania rakotwórczego tritlenku i trisiarczku antymonu u ludzi, natomiast istnieją wystarczające dowody działania rakotwórczego tritlenku antymonu i ograniczone dowody takiego działania dla trisiarczku antymonu u zwierząt doświadczalnych. Proponuje się przyjęcie stężenia 0,5 mg/m3 za wartość NDS antymonu i jego związków nieorganicznych. Wartość tę ustalono na podstawie wyników badań eksperymentalnych. Nie proponuje się ustalania wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) i wartości dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB) antymonu.
Antimony is a silvery white brittle metal, most commonly found in sulfides and sulfo salts. The predominant one is stibnite (Sb2S3). Antimony is a common constituent of metal alloys. The most important use of antimony metal is as hardener in lead storage batteries. Antimony trioxide is used in fire retardants formulations for plastics, rubbers, textiles, paper, and paints; as an additive in glass and ceramic products; and as a catalyst in the chemical industry. The intraperitoneal LD50 for rats was reported to be 100 mg/kg for the metal, 1000 mg/kg for the trisulfide, and 3250 mg/kg for the trioxide. Existing industrial toxicologic information indicates that antimony and its compounds irritate the upper respiratory tract. Several authors have remarked on pneumoconiosis-like X-ray pictures obtained from workers with long-term occupational exposure to antimony. On examination of antimony process workers significant correlation between estimated lung antimony and period of employment was found. Fisher 344 rats were exposed by inhalation to Sb203 dust of high purity at exposure levels of 0, 0.06, 0.51 and 4.5 mg/m3 for 12 months followed by a 12-month observation period. There were no Sb2O3 effects on clinical chemistry or hematology and only slight microscopic changes in the lungs. There were no neoplasms among any of the groups and they were within the historical range for controls. The concentration of 4.5 Sb2O3 mg/m3 (3.92 mg Sb/m3) was adopted as the NOAEL value. Using the total coefficient of uncertainty (equal to 8) the calculated MAC value for Sb is 0.5 mg/m3. There are no grounds for accepting STEL or BEI values for antimony.
Źródło:: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2007, 4 (54); 117-138
1231-868X
Pojawia się w:: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Ocena przydatności wybranych modeli bezpomiarowych do szacowania narażenia dermalnego dla potrzeb oceny zgodności warunków pracy z ograniczeniami 71 i 76 załącznika XVII do rozporządzenia REACH
Assessment of the suitability of selected non-measuring models for dermal exposure estimation for the purposes of assessing compliance of working conditions with restrictions 71 and 76 in Annex XVII of the REACH regulation
Autorzy:: Klimecka, Agnieszka
Kupczewska-Dobecka, Małgorzata
Konieczko, Katarzyna
Jurewicz, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28410982.pdf
Data publikacji:: 2023-12-29
Wydawca:: Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:: narażenie zawodowe
narażenie dermalne
szacowanie narażenia
modele matematyczne
stanowisko pracy
DNEL
occupational exposure
dermal exposure
exposure assessment
mathematical models
workplace
Opis:: Wstęp Do narażenia zawodowego na substancje chemiczne dochodzi głównie drogami inhalacyjną i skórną. Ocena narażenia inhalacyjnego wynika z przepisów prawa, natomiast dla narażenia dermalnego w Polsce nie wskazano prawnie sposobu przeprowadzania badań i pomiarów. Z powodu wprowadzenia ograniczeń 71 i 76 do załącznika XVII do rozporządzenia REACH dla 1-metylo-2-pirolidonu (NMP) i N,N-dimetyloformamidu (DMF) konieczne jest przeprowadzenie oceny narażenia drogą dermalną obok oceny narażenia inhalacyjnego. Ograniczenia te wiążą się z koniecznością dotrzymania wartości pochodnego poziomu niepowodującego zmian (derived no-effect level – DNEL) dla narażenia przez skórę. Celem pracy była ocena przydatności wybranych modeli bezpomiarowych do szacowania dermalnego narażenia zawodowego na związki chemiczne dla potrzeb oceny zgodności warunków pracy z ograniczeniami 71 i 76 do rozporządzenia REACH. Materiał i metody Wybrano 3 bezpłatne narzędzia, które w zakresie zastosowań mają szacowanie narażenia dermalnego i są zalecane do tego celu przez Europejską Agencję Chemikaliów (European Chemical Agency – ECHA), tj. modele ECETOC TRA, RISKOFDERM i IH SkinPerm, którymi oszacowano narażenie na 2 przykładowych stanowiskach pracy. Wyniki Wybrano 3 bezpłatne narzędzia, które w zakresie zastosowań mają szacowanie narażenia dermalnego i są zalecane do tego celu przez Europejską Agencję Chemikaliów (European Chemical Agency – ECHA), tj. modele ECETOC TRA, RISKOFDERM i IH SkinPerm, którymi oszacowano narażenie na 2 przykładowych stanowiskach pracy. Wnioski Modelowanie narażenia jest dobrym i stosunkowo tanim sposobem określania wielkości narażenia dermalnego na stanowiskach pracy, także w celu spełnienia wymagań ograniczeń 71 i 76 załącznika XVII do rozporządzenia REACH. Zastosowanie modelowania w przypadku zawodowego narażenia dermalnego jest jednym z rozwiązań w sytuacji konieczności dotrzymania wartości DNEL dla narażenia przez skórę.
Background Occupational exposure to chemicals occurs mainly through inhalation and the skin. The inhalation exposure assessment is regulated by law, while in Poland the method of conducting measurements for dermal exposure has not been indicated in the law. However, due to the restrictions 71 and 76 from Annex XVII of REACH for 1-methyl-2-pyrrolidone (NMP) and N,N-dimethylformamide (DMF), exposure assessment by the dermal route is necessary. These restrictions require to ensure that exposure of workers is below the derived no-effect levels (DNELs) for dermal exposure. The aim of the work was assessment of suitability of selected non-measurement forecasting models for the estimation of dermal occupational exposure to chemicals for the purposes of assessing compliance of working conditions with the restrictions 71 and 76 of the REACH regulation. Material and Methods Three tools estimating dermal exposure, recommended by European Chemical Agency (ECHA), were selected: ECETOC TRA, RISKOFDERM and IH SkinPerm, which were used to estimate 2 exemplary workplaces. Results Results of the estimations of dermal exposure showed that non-measuring models are useful for fulfilling the obligations under restrictions 71 and 76 of Annex XVII of REACH. The type of exposure scenario and amount of data available for the workplace are crucial for the selection of the model. The ECETOC TRA was considered the best model for this type of analysis, whose main advantages are direct comparison of the output data in mg/kg/day with the DNEL value and use of standardized descriptors system. Conclusions Exposure modeling is a good and cheap way to determine the dermal exposure magnitude at workplaces, also to comply with the requirements of restrictions 71 and 76 of Annex XVII of REACH. The application of modeling in the case of occupational exposure by the dermal route is one of the solutions when it is necessary to comply with the DNEL for dermal exposure.
Źródło:: Medycyna Pracy. Workers’ Health and Safety; 2023, 74, 6; 487-500
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:: Medycyna Pracy. Workers’ Health and Safety
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Bezpomiarowa ocena narażenia na działanie substancji chemicznych przez kontakt ze skórą w środowisku pracy
Assessment of predictive dermal exposure to chemicals in the work environment
Autorzy:: Jankowska, Agnieszka
Czerczak, Sławomir
Kupczewska-Dobecka, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2164077.pdf
Data publikacji:: 2017-06-27
Wydawca:: Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:: narażenie zawodowe
modele predykcyjne
ocena narażenia
higiena pracy
narażenie dermalne
RISKOFDERM
occupational exposure
predictive models
exposure assessment
occupational hygiene
dermal exposure
Opis:: Ocena narażenia dermalnego na substancje chemiczne w środowisku pracy jest zagadnieniem problematycznym. Wynika to w pierwszej kolejności z braku danych na temat wielkości narażenia zawodowego, pochodzących z pomiarów stężeń chemikaliów. Ze względu na powszechność potencjalnego narażenia przez kontakt ze skórą w środowisku pracy i jego konsekwencje zdrowotne konieczne jest szukanie skutecznych rozwiązań umożliwiających wiarygodną ocenę narażenia. Celem pracy jest przybliżenie bezpomiarowej oceny narażenia dermalnego na substancje chemiczne za pomocą modeli predykcyjnych i bliższe przedstawienie zasad działania wybranego modelu polskim użytkownikom. W pracy przedstawiono przykładowe modele wspomagające pracodawcę w ocenie narażenia zawodowego związanego z kontaktem substancji chemicznych ze skórą pracownika, opracowane w krajach Unii Europejskiej, jak również poza Unią. Na podstawie danych literaturowych w artykule krótko opisano wybrane modele do szacowania narażenia dermalnego: EASE (Estimation and Assessment of Substance Exposure – oszacowanie i ocena narażenia na substancję), COSHH Essentials (Control of Substances Hazardous to Health Regulations – utrzymywanie pod kontrolą substancji niebezpiecznych dla zdrowia), DREAM (Dermal Exposure Assessment Method – metoda oceny narażenia dermalnego), Stoffenmanager, ECETOC TRA (European Centre for Ecotoxicology and Toxicology of Chemicals Targeted Risk Assessment – ukierunkowane szacowanie ryzyka Europejskiego Centrum ds. Ekotoksykologii i Toksykologii Chemikaliów), MEASE (Metal’s EASE), PHED (Pesticide Handlers Exposure Database – baza danych na temat narażenia użytkowników pestycydów), DERM (Dermal Exposure Ranking Method – metoda rankingu narażenia dermalnego) i RISKOFDERM (Risk Assessment of Occupational Dermal Exposure to Chemicals – ocena ryzyka wynikającego z narażenia dermalnego na chemikalia). Ponadto bardziej szczegółowo zaprezentowano charakterystykę modelu RISKOFDERM, wskazówki dotyczące korzystania z narzędzia oraz informacje na temat danych wejściowych i wyjściowych tego modelu. Opisano problem oceny narażenia dermalnego w ciągu całego dnia roboczego, a także przedstawiono przykładowe szacowanie narażenia za pomocą modelu RISKOFDERM i dotychczasową ocenę skuteczności tego modelu. W przypadku braku danych z pomiarów stężeń chemikaliów stwarzających zagrożenie dla pracownika w wyniku kontaktu ze skórą użycie modelu RISKOFDERM umożliwia ocenę potencjalnego dermalnego narażenia zawodowego, co może podnieść jakość oceny ryzyka, a przez to skuteczność sterowania ryzykiem wynikającym z narażenia przez skórę. Med. Pr. 2017;68(4):557–569
Assessment of dermal exposure to chemicals in the work environment is problematic, mainly as a result of the lack of measurement data on occupational exposure to chemicals. Due to common prevalence of occupational skin exposure and its health consequences it is necessary to look for efficient solutions allowing for reliable exposure assessment. The aim of the study is to present predictive models used to assess non-measured dermal exposure, as well as to acquaint Polish users with the principles of the selected model functioning. This paper presents examples of models to assist the employer in the the assessment of occupational exposure associated with the skin contact with chemicals, developed in European Union (EU) countries, as well as in countries outside the EU. Based on the literature data dermal exposure models EASE (Estimation and Assessment of Substance Exposure), COSHH Essentials (Control of Substances Hazardous to Health Regulations), DREAM (Dermal Exposure Assessment Method), Stoffenmanager , ECETOC TRA (European Centre for Ecotoxicology and Toxicology of Chemicals Targeted Risk Assessment), MEASE (Metal’s EASE), PHED (Pesticide Handlers Exposure Database), DERM (Dermal Exposure Ranking Method) and RISKOFDERM (Risk Assessment of Occupational Dermal Exposure to Chemicals) were briefly described. Moreover the characteristics of RISKOFDERM, guidelines for its use, information on input and output data were further detailed. Problem of full work shift dermal exposure assessment is described. An example of exposure assessment using RISKOFDERM and effectiveness evaluation to date were also presented. When no measurements are available, RISKOFDERM allows dermal exposure assessment and thus can improve the risk assessment quality and effectiveness of dermal risk management. Med Pr 2017;68(4):557–569
Źródło:: Medycyna Pracy; 2017, 68, 4; 557-569
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:: Medycyna Pracy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Czytając Korczaka (Zarys projektu badania dydaktycznego)
Reading Korczak (Outline of didactic research project)
Autorzy:: Połonnikow, Aleksander
Korczałowa, Natalia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1387389.pdf
Data publikacji:: 2019-09-30
Wydawca:: Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:: reading practices
pedagogical text
grammatical exposure
rhetorical exposure
didactic transformation
crisis of reading
Opis:: The paper presents a number of problem research situations of reading in the University pedagogical training. The paper’s focus is on the Belarusian State Pedagogical University students’ addressing the heritage of the Polish pedagogue Janusz Korczak. Described are common readers’ strategies used by students in the process of learning and marginal textual tactics creating the possibilities of diversification of readers’ practices in class. The condition for such kind of transformation is Korczak’s specific design of pedagogical statement which enables him to act as a “screen” for students to project and implement their pedagogical experiences.
Źródło:: Problemy Wczesnej Edukacji; 2019, 46, 3; 26-36
1734-1582
2451-2230
Pojawia się w:: Problemy Wczesnej Edukacji
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Fulereny – charakterystyka substancji, działanie biologiczne i dopuszczalne poziomy narażenia zawodowego
Fullerenes: Characteristics of the substance, biological effects and occupational exposure levels
Autorzy:: Świdwińska-Gajewska, Anna M.
Czerczak, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2164392.pdf
Data publikacji:: 2016-06-09
Wydawca:: Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:: nanocząstki
narażenie zawodowe
najwyższe dopuszczalne stężenie
nanomateriały
wartości dopuszczalnych stężeń
fuleren
nanoparticles
occupational exposure
occupational exposure limit
nanomaterials
occupational exposure level
fullerene
Opis:: Fulereny są cząsteczkami złożonymi z parzystej liczby atomów węgla o sferycznej, kulistej lub elipsoidalnej, zamkniętej strukturze przestrzennej. Najbardziej popularnym fulerenem jest cząsteczka C60 o kulistej budowie – ściętego dwudziestościanu foremnego, przypominającego piłkę nożną. Fulereny znajdują szerokie zastosowanie przede wszystkim w diagnostyce i medycynie, ale również w przemyśle elektronicznym i energetycznym. Narażenie zawodowe na fuleren może wystąpić głównie przy jego produkcji. Stężenia w środowisku pracy fulerenów, opisane w literaturze, wynosiły 0,12–1,2 μ/m³ dla frakcji nanocząstek (< 100 nm), co może świadczyć o niewielkim narażeniu. Fuleren jednak w dużej części aglomeruje do większych cząstek. Wchłanianie fulerenu drogą pokarmową i oddechową jest niewielkie oraz nie jest on absorbowany przez skórę. Po podaniu dożylnym fuleren może kumulować się w wątrobie oraz w mniejszym stopniu w śledzionie lub nerkach. Nie obserwowano działania fulerenu drażniącego ani uczulającego na skórę w badaniach na zwierzętach, jedynie słabe działanie drażniące na oczy. W badaniach inhalacyjnych na gryzoniach fuleren wywoływał przejściowe zmiany zapalne w płucach. Narażenie drogą pokarmową nie wywoływało większych negatywnych skutków. Fuleren nie wykazywał działania mutagennego ani genotoksycznego w badaniach eksperymentalnych. Nie ma opublikowanych danych dotyczących rakotwórczego działania nanocząstek fulerenu u ludzi i zwierząt. Istnieją natomiast doniesienia o możliwym szkodliwym wpływie fulerenu na płód u myszy po podaniu dootrzewnowym lub dożylnym. Fuleren w czystej postaci charakteryzuje się słabym wchłanianiem i niską toksycznością oraz nie stanowi zagrożenia w środowisku pracy. Autorzy niniejszej pracy stoją na stanowisku, że nie ma podstaw do wyznaczenia najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) fulerenu C60 w niezmodyfikowanej formie. Pochodne fulerenów, z uwagi na odmienne właściwości, wymagają osobnej analizy pod względem szacowania ryzyka zawodowego. Med. Pr. 2016;67(3):397–410
Fullerenes are molecules composed of an even number of carbon atoms of a spherical or an ellipsoidal, closed spatial structure. The most common fullerene is the C60 molecule with a spherical structure – a truncated icosahedron, compared to a football. Fullerenes are widely used in the diagnostics and medicine, but also in the electronics and energy industry. Occupational exposure to fullerene may occur during its production. The occupational concentrations of fullerenes reached 0.12–1.2 μ/m³ for nanoparticles fraction (< 100 nm), which may evidence low exposure levels. However, fullerene mostly agglomerates into larger particles. Absorption of fullerene by oral and respiratory routes is low, and it is not absorbed by skin. After intravenous administration, fullerene accumulates mainly in the liver but also in the spleen and the kidneys. In animal experiments there was no irritation or skin sensitization caused by fullerene, and only mild irritation to the eyes. Fullerene induced transient inflammation in the lungs in inhalation studies in rodents. Oral exposure does not lead to major adverse effects. Fullerene was not mutagenic, genotoxic or carcinogenic in experimental research. However, fullerene may cause harmful effects on the mice fetus when administered intraperitoneally or intravenously. Pristine C60 fullerene is characterized by poor absorption and low toxicity, and it does not pose a risk in the occupational environment. The authors of this study are of the opinion that there is no ground for estimating the maximum allowable concentration (NDS) of pristine fullerene C60. Fullerene derivatives, due to different characteristics, require separate analysis in terms of occupational risk assessment. Med Pr 2016;67(3):397–410
Źródło:: Medycyna Pracy; 2016, 67, 3; 397-410
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:: Medycyna Pracy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Pola i promieniowanie elektromagnetyczne o częstotliwości z zakresu 0 Hz – 300 GHz
Electromagnetic fields and radiation of frequency 0 Hz - 300 GHz Rationale documentation for revision harmonizing workers permissible exposure level with the Directive 2004/40/EC
Autorzy:: Karpowicz, J.
Bortkiewicz, A.
Gryz, K.
Kubacki, R.
Wiaderkiewicz, R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/138130.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:: pola elektromagnetyczne
ekspozycja zawodowa
dopuszczalny poziom ekspozycj
electromagnetic fields
occupational exposure
permissible exposure level
Opis:: Obowiązujący w Polsce dopuszczalny poziom ekspozycji pracowników na pola elektromagnetyczne został poprzednio zmodyfikowany w 1999 r. (aktualnie publikowany w: DzU 2002, nr 217, poz. 1833), a terminologię oraz zharmonizowane z nim metody pomiarów i oceny ekspozycji zdefiniowano w normie PN-T-06580:2002. Jego dokumentacja została przyjęta przez Międzyresortową Komisję ds. NDS i NDN i opublikowana w artykule: Korniewicz i in. „Pola i promieniowanie elektromagnetyczne z zakresu częstotliwości 0 Hz - 300 GHz. Dokumentacja proponowanych znowelizowanych wartości dopuszczalnych ekspozycji zawodowej” (PiMOŚ 2001, nr 2(28). W związku z koniecznością transpozycji wymagań dyrektywy europejskiej 2004/40/WE do prawa polskiego, niezbędna jest harmonizacja z nimi postanowień rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej w sprawie NDN pól elektromagnetycznych (DzU 2002, nr 217, poz. 1833).
The permissible level of occupational exposure to electromagnetic fields (EMF) being in force in Poland was last amended in 1999 (current issue: DzU 2002; No 217, item 1833); terminology and harmonized measurement methods regarding this exposure limitations were defined by PN-T-06580:2002. Relevant rationale documentation was adopted by the Interdepartmental Commission for Maximum Admissible Concentrations and Intensities for Agents Harmful to Health in the Working Environment and published in Korniewicz i in. - Pola i promieniowanie elektromagnetyczne z zakresu częstotliwości 0 Hz - 300 GHz. Dokumentacja proponowanych znowelizowanych wartości dopuszczalnych ekspozycji zawodowej (Kor-niewicz et al. Electromagnetic fields and radiation in the frequency range of 0 Hz ÷ 300 GHz. Documen-tation of a draft amendment of maximal admissible values of occupational exposure. PiMOŚP. 2001;17(2); 97–238. In Polish.)
Źródło:: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2008, 4 (58); 7-45
1231-868X
Pojawia się w:: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Metotreksat – genotoksyczny i teratogenny dla personelu medycznego onkologicznych oddziałów szpitalnych?
Methotrexate – Genotoxic and teratogenic for medical staff of oncology wards?
Autorzy:: Kupczewska-Dobecka, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2165405.pdf
Data publikacji:: 2015-05-25
Wydawca:: Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:: metotreksat
narażenie zawodowe
cytostatyki
najwyższe dopuszczalne stężenie
Methotrexate
professional exposure
antineoplastic drugs
occupational exposure limit
Opis:: Jednym z najczęściej stosowanych leków cytostatycznych jest metotreksat (MTX) należący do antagonistów kwasu foliowego. Jest to substancja w Unii Europejskiej niezaklasyfikowana jako rakotwórcza, a Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (International Agency for Research on Cancer – IARC) oceniła, że nie ma dowodów na jej oddziaływanie rakotwórcze u ludzi i zwierząt. Mimo to MTX znalazł się na listach leków niebezpiecznych stosowanych w chemioterapii, głównie ze względu na właściwości genotoksyczne oraz działanie teratogenne, powodowanie toksyczności rozwojowej i szkodliwy wpływ na rozrodczość. Metotreksat wykryto w powietrzu oddziału szpitalnego podczas przygotowywania leku, na poziomie 0,3 μg/m³, a także na rękawicach ochronnych oraz czyszczonych powierzchniach pokoi przygotowawczych. Stężenie MTX na polietylenowym pokryciu wyciągu wentylacyjnego wynosiło 645 μg/m². W większości prowadzonych projektów badawczych zidentyfikowano MTX w moczu pracowników opieki medycznej, farmaceutów i personelu pielęgniarskiego, a także pracowników służby zdrowia, którzy byli narażeni w wyniku wtórnego zanieczyszczenia powierzchni roboczych, odzieży czy pojemników. Najwyższe skumulowane stężenie MTX w 112 próbkach moczu wynosiło 1416 μg u pracowników podłączających i przygotowujących wlewy u pacjentów. Badania przeprowadzone w aptekach wykazały obecność MTX w 60% pobranych prób, a jego maksymalne stężenie wynosiło 15 ng/cm² powierzchni tacy do odliczania tabletek. Dotychczas nie zostały ustalone obowiązujące prawnie wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń (NDS) metotreksatu w środowisku pracy. Dopuszczalne poziomy narażenia zawodowego niektórzy producenci MTX ustalili w granicach 0,0003–0,0025 mg/m³. Naglącą potrzebą jest ustalenie wartości normatywnych. Należy podkreślić, że substancja wchłania się przez skórę, co może istotnie zwiększać narażenie, a pomiar jej stężenia w środowisku pracy może nie wystarczać do oszacowania rzeczywistego narażenia.Med. Pr. 2015;66(2):265–275
Methotrexate (MTX) is one of the most widely used cytostatic drugs belonging to the folic acid antagonists. It is a substance non-classified as a carcinogen in the European Union and by the International Agency for Research on Cancer (IARC) as there is no evidence of its carcinogenicity to humans and animals. Nevertheless, MTX has been placed on the list of dangerous drugs used in chemotherapy, mainly due to genotoxic and teratogenic effects, causing developmental toxicity and reproductive toxicity. Methotrexate was determined in the hospital ward air during the preparation of a medicament at a level of 0.3 mg/m³, as well as on protective gloves and preparatory room surfaces. In most research projects MTX was identified in the urine of health care workers, pharmacists and nursing staff. The highest cumulative concentration of MTX in 112 urine samples was 1416 mg in workers preparing infusions for patients. Studies carried out in pharmacies revealed the presence of MTX in 60% of tests, and the maximum concentration of 15 ng/cm² surface of the tray to count tablets. Legal exposure limit values for MTX in the work environment have not yet been established. Occupational exposure limits have been established by some manufacturers at the level of 0.0003–0.0025 mg/m³. There is an urgent need to establish normative values. It should also be emphasized that MTX is absorbed through the skin, which may significantly increase the exposure and measuring its concentration in the work environment may not be sufficient to estimate the actual exposure. Med Pr 2015;66(2):265–275
Źródło:: Medycyna Pracy; 2015, 66, 2; 265-275
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:: Medycyna Pracy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Wpływ infradźwięków i hałasu niskoczęstotliwościowego na zdrowie i samopoczucie człowieka. Część II: przegląd badań epidemiologicznych
Impact of infrasound and low frequency noise on human health and well-being. Part II: Review of epidemiological studies
Autorzy:: Pawlaczyk-Łuszczyńska, Małgorzata
Dudarewicz, Adam
Myshchenko, Iryna
Bortkiewicz, Alicja
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22646698.pdf
Data publikacji:: 2023-12-15
Wydawca:: Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:: ekspozycja zawodowa
ekspozycja środowiskowa
infradźwięki
hałas niskoczęstotliwościowy
skutki ekspozycji
badania epidemiologiczne
occupational exposure
environmental exposure
infrasound
low frequency noise
effects of exposure
epidemiological studies
Opis:: Niniejsza praca podsumowuje dostępną wiedzę na temat wpływu infradźwięków i hałasu niskoczęstotliwościowego (HNcz) na zdrowie i samopoczucie ludzi. Podstawą tego narracyjnego przeglądu piśmiennictwa były wybrane, głównie recenzowane prace badawcze, artykuły poglądowe i metaanalizy opublikowane w latach 1971–2022. Uwagę skoncentrowano na wynikach badań epidemiologicznych dotyczących dokuczliwości przypisywanej infradźwiękom i HNcz, a także ich wpływowi na układ sercowo-naczyniowy i zaburzenia snu. Szczególną uwagę poświęcono także ostatnim wynikom badań i swoistym źródłom infradźwięków i HNcz, tj. turbinom wiatrowym.
This paper summarizes the currently available knowledge on the impact of infrasound (IS) and low frequency noise (LFN) on human health and well-being. This narrative review of the literature data was based on the selected, mostly, peer-reviewed research papers, review articles, and meta-analyses that were published in 1971–2022. It has been focused on the results of epidemiological studies concerning the annoyance related to infrasound and low frequency noise, as well as their impact on the cardiovascular system and sleep disorders. Particular attention was also paid to the latest research results and specific sources of IS and LFN, i.e., wind turbines.
Źródło:: Medycyna Pracy. Workers’ Health and Safety; 2023, 74, 5; 409-423
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:: Medycyna Pracy. Workers’ Health and Safety
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Ocena narażenia dermalnego
Assessment of dermal exposure
Autorzy:: Pośniak, M.
Galwas, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/180869.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:: narażenie na czynniki chemiczne
narażenie zawodowe
substancje chemiczne
exposure to chemical agents
occupational exposure
chemical agents
Opis:: Dermalne narażenie zawodowe na szkodliwe substancje chemiczne stanowi zauważalny problem dla wielu grup zawodowych w rolnictwie, przemyśle oraz w sektorze usług. Ocena zawodowego narażenia dermalnego jest jednym z elementów oceny ryzyka związanego ze stosowaniem czynników chemicznych w pracy. Jest ona bardzo istotna z uwagi na skutki tego narażenia, które mogą mieć charakter miejscowy i/lub układowy. Celem artykułu jest przedstawienie głównych założeń dotyczących oceny narażenia dermalnego na substancje chemiczne. W artykule omówiono mechanizmy wchłaniania przez skórę oraz czynniki wpływające na dermalną absorpcję substancji chemicznych. Przedstawiono definicję narażenia dermalnego oraz zasady klasyfikacji i oznakowania substancji wchłanianych przez skórę. Zaprezentowano także zasady i metody pomiaru niezbędne do oceny zawodowego narażenia dermalnego.
Dermal occupational exposure to harmful chemical substances is a significant problem for many employees in agriculture, industry and services. Assessment of dermal exposure is an element of an assessment of occupational exposure to chemical substances. This assessment is important because dermal contamination can induce local and/or system responses. The aim of this article is to draw attention to the principles of assessing dermal exposure. It discusses skin absorption, some factors that influence dermal exposure and absorption, a definition of dermal exposure, and regulations of classification and notification. This article also provides information on the principles and methods of measuring dermal exposure in the workplace.
Źródło:: Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka; 2007, 11; 14-17
0137-7043
Pojawia się w:: Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Praktyczna implementacja międzynarodowych zasad oceny zagrożeń zawodowych związanych z elektrodynamicznym oddziaływaniem pól magnetycznych małej częstotliwości na pracownika
Practical implementation of international rules of assessment of occupational hazards linked with electrodynamic interaction between worker’s body and magnetic field of low frequency
Autorzy:: Karpowicz, J.
Gryz, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/137911.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:: pole elektromagnetyczne
narażenie zawodowe
miary narażenia
kryteria oceny
electromagnetic fields
occupational exposure
exposure measures
assessment criteria
Opis:: Pod wpływem oddziaływania poła magnetycznego małej częstotliwości w organizmie człowieka zachodzą procesy biofizyczne, które mogą prowadzić do wywołania odpowiedzi komórek nerwowych - zarówno centralnego układu nerwowego, jak i nerwów obwodowych, takich jak magnetofosfeny lub podrażnienie nerwów obwodowych. Zjawisko to determinuje strukturę wymagań dotyczących ochrony pracowników przed ostrymi skutkami oddziaływania pola magnetycznego o częstotliwości nieprzekraczającej kilkuset kiloherców. Wykorzystując wyniki modelowania numerycznego zależności miar wewnętrznych (indukowanego w organizmie pola elektrycznego) i miar zewnętrznych (indukcji magnetycznej pola od działającego na pracowników) narażenia na pole magnetyczne malej częstotliwości, opracowano zasady oceny zagrożeń związanych z oddziaływaniem elektrodynamicznym na organizm pracownika pól magnetycznych o częstotliwości z pasma 1 ÷ 10000 1-Iz. Przy opracowaniu prezentowanych zasad wykorzystano opublikowane przez International Cominission on Non-lonizing Radiation Protection (ICNIRP) zalecenia dotyczące oceny zagrożeń wynikających z oddziaływania pola magnetycznego sinusoidalnie zmiennego w czasie i jednorodnego w przestrzeni stanowiska pracy. Uwzględniono również charakterystyki warunków narażenia na pola magnetyczne, jakie występują na rzeczywistych stanowiskach pracy, gdzie pola są zarówno niejednorodne przestrzenie, jak i niesinusoidalnie zmienne w czasie, a także uwarunkowania techniczne takich badali. Zaproponowane zasady oceny narażeń definiują m.in.: miary wewnętrzne narażenia na pole magnetyczne, miary zewnętrzne w dziedzinie przestrzeni stanowiska pracy dotyczące narażenia na jednorodne lub niejednorodne pole ma genetyczne, miary zewnętrzne w dziedzinie cza su dotyczące narażenia na harmoniczne lub nieharmoniczne pole magnetyczne oraz kryteria oceny narażenia dotyczące poszczególnych części ciała — głowy, tułowia i kończyn. Prezentowane zasady oceny narażeń nie stanowią wprawdzie projektu rozwiązań formalno prawnych w tym zakresie, ale prezentując rezultaty rozważań naukowych, stanowią wkład do dyskusji merytorycznej dotyczącej potrzeby i ewentualnego zakresu zmian wymagań prawa pracy w Polsce, związanych ze zbliżającym się procesem formalnego wdrożenia wymagań nowej dyrektywy europejskiej 2013/35/UE stanowiącej minimalne wymagania w zakresie ochrony pracowników przed zagrożeniami wynikającymi z narażenia na pola elektromagnetyczne w miejscu pracy.
The influence of a low frequency magnetic field causes biophysical effects in the human body, which may trigger the response of nervous cells, in both the central and peripheral nervous systems, such as magneto-phospfenes or peripheral nervous excitation. This phenomenon determines the structure of requirements regarding the protection of workers against acute effects of the influence of a magnetic field of a frequency not exceeding a few hundreds of kilohertz. Based on the results of numerical simulations of the relation between internal measures (measures of the electric field induced in the human body) and external measures (measures of the magnetic flux density of the field affecting workers) of the exposure to a low frequency magnetic field, the rules were worked out regarding assessment of hazards linked with electrodynanic interaction between a worked body and a magnetic field of a frequency from the range 1-10000 Hz. Guide lines on the assessment of hazards caused by the influence of sinusoidal time-varying and homo geneous in the work space magnetic field, which were published by International Commission on Non-lonizing Radiation Protection (ICNIRP), have been used in developing the rules. The characteristics of exposure to the magnetic field in a real workplace, where fields are both spatial heterogeneous and non-sinusoidal time-varying, have been considered, as well technical conditions of performing such investigations. The proposal for rules on assessing exposure defines, among others, internal measures of exposure to a magnetic field, external measures applicable for exposure to a spatially homogeneous and/or heterogeneous magnetic field regarding the do- main of workplace space, external measures regarding the time domain applicable for exposure to a harmonic or non-harmonic magnetic field, and exposure assessment criteria regarding individual sections of the human body (head, trunk and limbs). However, the rules for exposure assessment this article presents are not a legislative proposal in this field, but referring the outcome of research they are contributing to a discussion on the need and possible range of modifications of requirements of labour law in Poland, related to the coming process of formal implementation of the requirements of European Directive 2013/35/EU, which established the minimum requirements regarding the protection of workers against risks caused by the exposure to electromagnetic fields in the workplace.
Źródło:: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2013, 3 (77); 129-149
1231-868X
Pojawia się w:: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Oksym butan-2-onu. Dokumentacja proponowanych dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego
Butan-2-one oxime. Documentation of proposed values of occupational exposure limits (OELs)
Autorzy:: Kupczewska-Dobecka, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/23352094.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:: MEKO
substancja rakotwórcza
narażenie zawodowe
NDS
dopuszczalny poziom narażenia zawodowego
carcinogen
MAK
occupational exposure level
occupational exposure
Opis:: Oksym butan-2-onu (MEKO) należy do ketoksymów. Znajduje zastosowanie w formulacjach podkładów, lakierów i powłok ochronnych. Od 1 marca 2022 r. MEKO został zaklasyfikowany jako substancja rakotwórcza kategorii 1B. Wielokrotne, powtarzane lub przewlekłe narażenie drogą inhalacyjną zwierząt laboratoryjnych na MEKO prowadzi do: methemoglobinemii, niedokrwistości hemolitycznej, nienowotworowego działania na wątrobę oraz zmian zwyrodnieniowych nabłonka węchowego w nosie. W badaniach obejmujących cały okres życia obserwowano wpływ MEKO na wątrobę u szczurów i myszy w sposób zależny od stężenia. MEKO nie indukował mutacji w testach na bakteriach, in vitro na komórkach ssaków oraz in vivo. W dostępnym piśmiennictwie nie znaleziono danych na temat rakotwórczego działania MEKO u ludzi. Oksym butan-2-onu powodował nowotwory wątroby (gruczolaki i raki) u szczurów F344 i myszy CD-1. Dawkę 600 mg/kg mc./dzień przyjęto za wartość NOAEL dla toksyczności rozwojowej u szczurów. W przypadku toksyczności matczynej ustalono wartość LOAEL wynoszącą 25 mg/kg mc./dzień. Podstawą do obliczenia proponowanej wartości NDS były wyniki szacowania ryzyka raka wątroby przeprowadzone przez badaczy niemieckich. Zaproponowano przyjęcie wartości NDS na poziomie 1 mg/m³ oraz NDSCh na poziomie 3 · NDS, tj. 3 mg/m³. Ze względu na działanie rakotwórcze, drażniące i uczulające substancji oraz wchłanianie przez skórę zaproponowano następujące oznakowanie związku: „Carc. 1B”, „A”, „I”, „skóra”. Zakres tematyczny artykułu obejmuje zagadnienia zdrowia oraz bezpieczeństwa i higieny środowiska pracy będące przedmiotem badań z zakresu nauk o zdrowiu oraz inżynierii środowiska.
Butan-2-one oxime (MEKO) belongs to ketoximes. It is used in the formulation of primers, varnishes and protective coatings. From March 1, 2022, MEKO has been classified as a category 1B carcinogen. Repeated or chronic inhalation exposure of laboratory animals to MEKO leads to: methaemoglobinaemia, haemolytic anemia, non-neoplastic effects on the liver and degenerative changes of the olfactory epithelium in the nose. Liver effects of MEKO were observed in rats and mice in a concentration-dependent manner in life-long studies. MEKO did not induce mutations in bacterial, in vitro mammalian cell and in vivo tests. No data on the carcinogenicity of MEKO in humans have been found in the available literature. Butan-2-one oxime caused liver tumors (adenomas and carcinomas) in F344 rats and CD-1 mice. A dose of 600 mg/kg/day was taken as the NOAEL for developmental toxicity in rats. For maternal toxicity, a LOAEL of 25 mg/kg/day was established. The base for calculating the proposed MAC value included the results of liver cancer risk estimation carried out by German researchers. It was proposed to adopt the MAC-TWA value at the level of 1 mg/m³ and MAC-STEL at the level of 3 mg/m³ . Due to the carcinogenic, irritating and sensitizing effect of the substance as well as skin absorption, the following labeling of the compound was proposed: “Carc. 1B”, “A”, “I”, “skin”. This article discusses the problems of occupational safety and health, which are covered by health sciences and environmental engineering.
Źródło:: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2023, 2 (116); 105--143
1231-868X
Pojawia się w:: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Ftalan benzylu butylu
Benzyl butyl phthalate
Autorzy:: Pałaszewska-Tkacz, A.
Czerczak, S.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/138573.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:: BBP
NDS
narażenie zawodowe
OEL
occupational exposure
Opis:: Ftalan benzylu butylu (BBP) jest przezroczystą, oleistą cieczą o słabym zapachu stosowaną przede wszystkim jako dodatek zmiękczający do polimerów. Stosuje się ją powszechnie do produkcji płytek, pianek i wykładzin PCV. Ponadto jest wykorzystywana do produkcji uszczelniaczy (na bazie polisiarczków, poliuretanów, akrylanów), klejów i spoiw (na bazie poliakrylanów i polioctanu winylu), farb (na bazie poliuretanów i poliakrylanów) oraz atramentów i lakierów (na bazie akrylanów, nitrocelulozy i żywic winylowych). Podczas narażenia zawodowego na ftalan benzylu butylu znaczenie ma droga inhalacyjna, a w mniejszym stopniu kontakt związku ze skórą. Ze względu na niską prężność par w temperaturze pokojowej podwyższone stężenia ftalanu benzylu butylu mogą wystąpić jedynie w procesach technologicznych przebiegających w podwyższonej temperaturze lub w procesach związanych z występowaniem aerozoli ftalanu benzylu butylu w powietrzu środowiska pracy. Ftalan benzylu butylu jest związkiem o potwierdzonym szkodliwym działaniu na rozrodczość, natomiast w badaniach dotyczących jego toksyczności układowej najczęściej obserwowanymi skutkami narażenia u zwierząt był wzrost względnej i bezwzględnej masy wątroby i nerek. Skutek ten uznano za skutek krytyczny działania ftalanu benzylu butylu i zaproponowano przyjęcie stężenia 5 mg/m3 związku za jego wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS). Zaproponowana wartość zabezpieczy pracowników również przed skutkami szkodliwego działania ftalanu benzylu butylu na rozrodczość. Z uwagi na to, że ftalan benzylu butylu nie wykazuje działania drażniącego, nie ma potrzeby ustalania wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) dla tego związku. Zaleca się oznakowanie substancji w wykazie literą „Ft” – substancja działająca toksycznie na płód.
Benzyl butyl phthalate (BBP) is a clear, oily liquid with a slight odour. It is used mostly as a plasticizer for polyvinyl chloride in vinyl floor tiles, vinyl foam and carpet backing. Furthermore, it is used in the production of sealants (polysulfide-, polyurethane-, or acrylic-based), adhesives (polyacrylic- and polyvinylacetate-based), paints (polyurethane- and polyacrylic-based), lacquers and inks (acrylic-, nitrocellulose- and vinyl resin-based). As far as occupational exposure is concerned, the inhalation route of exposure is important, and to a lesser extent dermal contact. Because of low vapour pressure at room temperature, the high concentration of BBP can only occur during technological processes where the temperature is elevated or BBP aerosols are generated. The reprotoxic activity of benzyl butyl phthalate has been confirmed, while in systemic toxicity studies increases in relative liver and kidney weights have been the most often observed effects. This effect was considered critical when the Polish OEL value of BBP was developed. It was agreed that the proposed value of 5 mg/m3 protected workers from the reproductive toxicity of BBP, too. It is also recommended to label BBP, in the Polish inventory of OELs, with the letters "Ft", a substance toxic to the foetus.
Źródło:: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2010, 3 (65); 27-60
1231-868X
Pojawia się w:: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Glin metaliczny
Aluminum
Autorzy:: Sapota, A.
Nasiadek, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/138031.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:: glin
pyły
dymy
układ oddechowy
narażenie zawodowe
wartości normatywne
aluminum
dusts
fumes
respiratory tract
occupational exposure
exposure limits
Opis:: Glin (Al) jest srebrzystobiałym metalem o masie atomowej 26,98 i temperaturze topnienia 660,4 C. Zawartość glinu w skorupie ziemskiej wynosi około 8%. Produkcja glinu polega na elektrolizie tritlenku glinu (Al2O3) zmieszanego z topnikami. Aluminium znajduje zastosowanie do wyrobu naczyń powszechnego użytku i aparatury chemicznej. Jest wykorzystywany przy produkcji samochodów, samolotów, w metalurgii, do pokrywania zwierciadeł teleskopów, papierów dekoracyjnych i opakowań. Sproszkowany metal stosuje się w laboratoriach jako czynnik redukujący, przy produkcji materiałów wybuchowych, pigmentów, proszków błyskowych i farb oraz przy spawaniu części stalowych metodą Goldschmidta. Narażenie zawodowe w przemyśle wiąże się z produkcją glinu, technologiami spawania oraz produkcją finalnych wyrobów z glinu. Nie ma danych dotyczących toksyczności ostrej u ludzi. Natomiast przewlekłe narażenie zawodowe ludzi na pyły glinu prowadzi do wystąpienia w płucach zmian o charakterze pylicy płuc. Obserwowano także następujące zmiany: zwłóknienia w płucach, zapalenie pęcherzyków płucnych, proteinozę pęcherzyków płucnych, zapalenia oskrzeli i przewlekłe śródmiąższowe zapalenie płuc. W kilku badaniach populacji pracowników narażonych zawodowo na pyły glinu wykazano wzrost liczby przypadków występowania zmian zwłóknieniowych w płucach, zależnie od stężenia frakcji respirabilnej pyłów w powietrzu. Działanie zwłókniające pyłów glinu wykazano również w kilku eksperymentach przeprowadzonych na zwierzętach doświadczalnych. W kilku pracach podjęto próbę oceny zaburzeń ze strony układu nerwowego u pracowników narażonych na dymy i pyły glinu. Nie ma jednak wystarczających dowodów takiego działania, gdyż w żadnym z tych badań nie stwierdzono objawów ogniskowych organicznego uszkodzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Glin nie wykazuje działania mutagennego, genotoksycznego ani rakotwórczego. Nie działa również embriotoksycznie i teratogennie. Ze względu na fakt, że narażenie zawodowe na pyły glinu jest narażeniem złożonym, w którym występują również inne związki pylicotwórcze, wydaje się, że wyliczona wartość normatywu higienicznego powinna obejmować stężenie glinu zarówno frakcji respirabilnej pyłu jak i pyłu całkowitego. Za podstawę wyliczenia wartości NDS przyjęto badania, w których wykazano, że u badanych 53 pracowników narażonych na pyły glinu o stężeniu 1,4÷10 mg/m3 frakcji respirabilnej wykryto 1 przypadek zwłóknienia płuc i 3 przypadki z niewielkimi zmianami w płucach, wskazującymi na początki procesów zwłóknieniowych. Wzrost stężeń frakcji respirabilnej powyżej 10 mg/m3 (10÷100 mg/m3) przyczyniał się do wzrostu liczby obserwowanych przypadków zwłóknień w płucach. Stężenie 10 mg/m3 (frakcja respirabilna) przyjęto jako wartość LOAEL. Do wyliczenia wartości NDS przyjęto cztery współczynniki niepewności. Uzyskano wartość NDS na poziomie 2,5 mg/m3, którą przyjęto dla glinu zawartego w pyle całkowitym. Natomiast wartość NDS pyłu respirabilnego stanowi średnio 50% obliczonej wartości dla pyłu całkowitego, czyli około 1,2 mg/m3 (jako dymy, pył respirabilny). Ustalone wartości NDS powinny zabezpieczyć pracowników przed działaniem zwłókniającym pyłów i dymów glinu powstających w różnych procesach wytwarzania i przetwarzania aluminium, a także przed działaniem zwłókniającym innych związków pylicotwórczych towarzyszących tym procesom. Nie ma podstaw do ustalenia wartości DSB. Ze względu na fakt, że działanie drażniące dymów i pyłów występuje jedynie w warunkach narażenia długotrwałego, nie ma podstaw do ustalenia wartości NDSCh.
Aluminum (Al) is a silver-white metal with the atomic weight of 26.98 and melting temperature of 660.4 C. The earth’s crust contains about 8% aluminum. Aluminum production consists in electrolysis of aluminum oxide (Al2 O3). Aluminum is used to produce household equipment and various utensils, as well as chemical appliances, aircraft, motor vehicles, in metallurgy, to cover the surface of telescope mirrors, in decorative wrapping paper and packaging. Powdered metal is used in laboratories as a reduction factor in the manufacturing explosive materials, paints, pigments and in welding with Goldschmidt’s method. Occupational exposure occurs during aluminum production, in welding technologies, as well as in manufacturing final aluminum products.
Źródło:: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2006, 3 (49); 77-95
1231-868X
Pojawia się w:: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "exposure" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język