Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ewidencjalność" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
O leksykalnych wykładnikach użycia interpretatywnego
Autorzy:
Holvoet, Axel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2049929.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
Slavonic and Baltic languages
interpretive use
evidentiality and epistemic modality
użycie interpretatywne
partykuły
ewidencjalność
modalność epistemiczna
modalność deontyczna
Opis:
The article deals with the marking of interpretive use (a notion introduced by Sperber & Wilson 1986 within the framework of their Relevance Theory) in grammar and the lexicon. The emphasis is on discourse particles marking interpretive use. Unlike what has often been assumed, the marking of interpretive use is distinct from evidentiality, although the lexical markers of interpretive use, evidentiality and epistemic modality are relatively weakly differentiated and cases of polyfunctionality are frequent. Interpretive use markers and their relationship to evidential and epistemic markers is here illustrated by examples mainly from Slavonic and Baltic languages.
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2011, 5, 1; 77-91
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formy wyrażające modalność imperceptywną w bułgarskich i polskich tekstach prasowych oraz na portalach informacyjnych
Forms Expressing Imperceptive Modality in Bulgarian and Polish Press Texts and on Internet News Portals
Autorzy:
Mazurkiewicz-Sułkowska, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44914925.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
imperceptywność
formy narratywne
ewidencjalność
modalność epistemiczna
zastrzeżenia co do prawdziwości
imperceptivity
narrative forms
evidentiality
epistemic modality
inferential mood
Opis:
Forms expressing imperceptive modality, whose semantic structure contains renarration and reservation about the truth of the utterance, are found both in Polish and in Bulgarian. In both languages, their lexical exponents include, for example, Pol. podobno, rzekomo, jakoby, Bul. вероятно, може би, сигурно ‘apparently’, ‘allegedly’, ‘supposedly’. Apart from these lexical markers, Bulgarian has a separate morphological form: the inferential mood (несвидетелско наклонение, преизказно наклонение). Considering Polish, in turn, we should note the quasi-morphological construction mieć ‘to have’ + infinitive, which is also used to express imperceptive modality. This article presents an analysis of the use of these forms in Polish and Bulgarian press texts and on Internet news portals. It also attempts to explain the high frequency of their use in the opinion-making media.
Formy wyrażające modalność imperceptywną, czyli zawierające w swej strukturze semantycznej jednocześnie renarrację i rezerwę prawdziwościową, występują zarówno w języku polskim, jak i bułgarskim. W obydwu językach temu celowi służą wykładniki leksykalne typu pl. podobno, rzekomo, jakoby, bg. вероятно, може би, сигурно. Poza wykładnikami leksykalnymi język bułgarski posiada dodatkową kategorię morfologiczną wyrażającą jednocześnie renarrację i rezerwę prawdziwościową, czyli formy narratywne (tzw. tryb nieświadka, bg. несвидетелско наклонение, преизказно наклонение). W języku polskim możemy natomiast zauważyć zwiększającą się częstotliwość użycia quasi-morfologicznej konstrukcji mieć + bezokolicznik. W artykule zaprezentowano analizę wykorzystania powyższych wykładników modalności imperceptywnej w polskich i bułgarskich tekstach prasowych oraz w internetowych portalach informacyjnych. Podjęto również próbę wyjaśnienia zwiększonej częstotliwości ich użycia w mediach opiniotwórczych.
Źródło:
Adeptus; 2020, 16
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Typy łacińskich przysłówków oceniających
Types of Latin Evaluative Adverbs
Autorzy:
Górska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887540.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
przysłówki zdaniowe
przysłówki oceniające
aksjologia
wartościowanie
modalność epistemiczna
ewidencjalność
miratywność
sentential adverbs
evaluative adverbs
axiology
valuation
epistemic modality
evidentiality
mirativity
Opis:
Artykuł ten jest propozycją uporządkowania nie dość konsekwentnego podziału podgrupy przysłówków zdaniowych określanych jako przysłówki oceniające. Propozycja ta polega przede wszystkim na oddzieleniu przysłówków oceniających w ścisłym sensie, czyli takich, które odwołują się do kategorii aksjologicznych od innych typów przysłówków oceniających. Wśród tych ostatnich można wyróżnić 1. przysłówki epistemiczne, za pomocą których mówiący dokonuje oceny prawdziwości propozycji (certe, certo, plane, profecto, sane, vero, vere, fortasse, forsitan), 2. przysłówki ewidencjalne, które wskazują, na jakiej podstawie mówiący wypowiada jakieś informacje (scilicet, videlicet) oraz 3. przysłówki miratywne, poprzez które mówiący daje wyraz zaskoczeniu, że dany stan rzeczy ma miejsce (inopinanter, inopinate, inopinato, necopinato). Wśród 4. przysłówków oceniających w ścisłym sensie można natomiast wyróżnić cztery podgrupy: a. ogólnie wartościujące (bene, male), b. odwołujące się do wartości poznawczych (sapienter, stulte, imprudenter, inepte, recte, falso), c. odwołujące się do wartości utylitarnych (opportune, feliciter, (per)commode incommode, perincommode) i d. odwołujące się do wartości moralnych (recte, falso, merito, iure, iniuria). W propozycji tej najbardziej dyskusyjne jest uznanie przysłówków wyrażających zaskoczenie za wykładniki miratywności, jako że jest to kategoria językowa dostrzeżona stosunkowo niedawno i nie dość dobrze rozpoznana.
The article suggests ordering the division of the sub-group of sentential adverbs, defined as evaluative adverbs, that is not consistent enough. The suggestion consists first of all in separating evaluative adverbs in the strict sense, that is ones referring to axiological categories, from other types of evaluative adverbs. Among the latter the following ones may be distinguished: 1. Epistemic adverbs, with the help of which the speaker evaluates the truth of the proposition (certe, certo, plane, profecto, sane, vero, vere, fortasse, forsitan), 2. evidential adverbs that point the basis on which the speaker gives some information (scilicet, videlicet), and 3. mirative adverbs, with which the speaker expresses his surprise that the given state of affairs does occur (inopinanter, inopinate, inopinato, necopinato). Among 4.the evaluative adverbs in the strict sense, in turn, four sub-groups may be distinguished: a. generally evaluating (bene, male), b. referring to cognitive values (sapientier, stulte, imprudenter, inepte, recte, falso), c. referring to utilitarian values (opportune, feliciter, (per)commode incommode, perincommode), and d. referring to moral values (recte, falso, merito, iure, iniuria). In the suggestion, recognizing the adverbs expressing surprise as the marker of mirativity is the most arguable point, as it is a language category that has been noticed relatively recently and has not been yet well recognized.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 3; 97-109
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies