Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "elitaryzm" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Reformy strukturalne jako antidotum na nierówności społeczne
    Structural Reforms as Antidotes against Social Inequalities
    Структурные реформы как антидоты на социальное неравенство
    Autorzy:
    Frejtag-Mika, Eliza
    Sieradzka, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943581.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    liberalizm
    egalitaryzm
    elitaryzm
    dystrybucja
    liberalism
    egalitarism
    elitism
    distribution
    Opis:
    W Polsce, podobnie jak w innych krajach świata, występują duże nierówności dochodowe i stale rosnące nierówności majątkowe. Wywołuje to negatywne konsekwencje makroekonomiczne, ograniczając dynamikę krajowego popytu. O poziomie nierówności decyduje system podatkowy, zabezpieczeń socjalnych, edukacyjny oraz przede wszystkim charakter rynku pracy. Poszukiwanie pożądanego konsensusu podatkowego staje się pilną koniecznością. I chociaż pewien sto-pień nierówności jest immanentną cechą kapitalizmu, powstaje pytanie, jaki poziom nierówności jest do zaakceptowania oraz kiedy nierówności czynią więcej szkody niż pożytku?
    Poland, like other countries worldwide, experiences substantial income inequalities and constantly expanding gaps in wealth. This causes adverse macroeconomic consequences by restricting dynamics of domestic demand. Levels of the inequalities are decided by tax, welfare and educational systems and, above all, by nature of a labour market. A desirable fiscal consensus becomes an urgent necessity. Although a degree of inequality is an immanent characteristic of capitalism, the question is, what levels of inequalities are acceptable and when do such inequalities become harmful rather than useful?
    Źródło:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2016, 48; 22-33
    1898-5084
    2658-0780
    Pojawia się w:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Humanizm architektury
    Humanistic shape of architecture
    Autorzy:
    Włodarczyk, J. A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/115285.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Techniczna w Katowicach
    Tematy:
    modernizm
    egalitaryzm
    elitaryzm
    humanizm
    architektura
    literatura
    modernity
    elitism
    egalitarianism
    architecture
    humanism
    literature
    Opis:
    That’s what is seems to be objective, not always for obvious can be considered. Architecture is for people, of cource,but in practice we often design it, we architects, for themselves, their splendor and their own pleasure. How is this it? Let’s try to explain this problem yourself. In the present essay, the author tries to look at the problem of humanism architecture by dichotomous values understood phenomena such as modernism and tradition, and the legacy of antiquity and regionalism, or folklore, also elitism and egalitarianism, ethics and aesthetics; finally order (harmonious) and its antagonists, or chaos / anarchy and order total, or hyper-order.
    To, co jest zda się obiektywne, nie zawsze za oczywiste można uważać. Niby architektura jest dla ludzi, a w praktyce projektujemy ją, my architekci, dla siebie, własnego splendoru i własnej przyjemności. Jak to z tym jest?, spróbujmy sobie ten problem wyjaśnić. W przedstawionym eseju autor próbuje spojrzeć na problem humanizmu architektury poprzez dychotomicznie rozumiane wartości zjawisk jak modernizm a tradycja, a w niej spuściznę antyku oraz regionalizm, czyli ludowość, dalej elitaryzm i egalitaryzm, etyka i estetyka; wreszcie ład (harmonijny) i jego antagoniści, czyli chaos/ anarchia i ład totalny, czyli hiper-ład.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Technicznej w Katowicach; 2013, 5; 27-36
    2082-7016
    2450-5552
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Technicznej w Katowicach
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Architektury piękno czy dobro?, czyli czym architektura jest i co znaczy
    Architecture: beauty or good? Or what architecture is in semantic aspect
    Autorzy:
    Włodarczyk, J. A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/398607.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
    Tematy:
    architektura
    elitaryzm
    egalitaryzm
    piękno
    dobro
    hiperład
    ład harmonijny
    chaos
    architecture
    egalitarianism
    beauty
    good
    Opis:
    W nawiązaniu do pryncypiow semantyki języka, związanej z fenomenem architektury i pochodnych od niej terminow, a także do witruwiańskiej triady venustas, utilitas, firmitas, niniejsze rozważania koncentrują się na pojęciach piękna i dobra w kontekście teorii i realiow modernistycznych z ich kluczowymi wątkami, jak elitaryzm-egalitaryzm, codzienność i odświętność sztuki, szczegolnie architektury, i dalej, zahaczając o problem ładu i chaosu, nawiązują także do wątku: sztuka-kicz-religia.
    In reference to the principles of the semantics associated with the phenomenon of architecture and derived its terms, and to Vitruvian triad venustas, utilitas, firmitas, this discussion focuses on the concepts of beauty and good in the context of the theory and the realities of their key modernist motifs, as elitism – egalitarianism, everyday life and celebrating art and especially architecture, and beyond, touching on the issue of order and chaos, as well as the topic: art-kitsch-religion.
    Źródło:
    Architecturae et Artibus; 2014, 6, 1; 58-66
    2080-9638
    Pojawia się w:
    Architecturae et Artibus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Etyka zawodu detektywa w kontekście standardu minimalnego Internationale Kommission der Detektiv-Verbände
    Detective’s ethic in the context of Common Minimum Standards issued by International Federation of Associations of Private Detectives
    Autorzy:
    Berent, Marcin
    Modrakowski, Wiesław J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2006854.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
    Tematy:
    etos
    etyka
    elitaryzm
    ekskluzywizm
    kodeks etyczny
    detektyw
    detektywistyka
    usługi detektywistyczne
    kryminalistyka
    deregulacja
    ethos
    ethics
    elitism
    exclusivism
    ethic code
    detective
    detective services
    criminology
    deregulation
    Opis:
    Przedmiotem zainteresowania i dociekań naukowych podjętych przez autorów – prawników i licencjonowanych detektywów – stała się tytułowa etyka zawodu detektywa, wykonywanego także i przez nich, przy czym asumptem do podjęcia tematu w takim akurat, a nie innym brzmieniu były nie tylko ich doświadczenia zdobyte podczas orbitowania w świecie nauki i normatywizmu, lecz także – a może i przede wszystkim – wyniesione z obserwacji prowadzonej z perspektywy uczestników obrotu w realiach wykonywanego zawodu, obarczonego, niestety, także pewnymi niedoskonałościami. Bazując na tych właśnie doświadczeniach i obserwacjach, punktem wyjścia uczyniono zdekodowanie znaczenia samego pojęcia etosu, przyjmując jednak – w sposób twórczy i innowacyjny z perspektywy zapatrywań funkcjonujących w dotychczasowym piśmiennictwie – że na etos zawodu składa się jego elitaryzm i ekskluzywizm. Rozstrzygnięcia o etosie zawodu detektywa zapadać muszą w polu normatywnym wykreślonym przez ustawę z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych, tj. Dz.U. z 2002 r. Nr 12, poz. 110 ze zm. Egzegeza dogmatyczna jej uregulowań skłania do konkluzji, że zawód ten jest wprawdzie elitarny, choć nie bez zastrzeżeń w tym względzie, nie jest jednak ekskluzywny, co znajduje bezpośrednie przełożenie na zachodzące niekiedy w jego obrębie nieprawidłowości w warstwie etycznej, a także moralnej, przy czym autorzy rozdzielają oba te pojęcia. Powodów powyższego stanu rzeczy upatrują autorzy w niedostatkach warunkujących procedurę rekrutowania kandydatów do zawodu będącą rezultatem obniżenia standardów w tym względzie, a wynikającą z dokonania uwolnienia zawodu ustawą z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów, tj. Dz.U. z 2013 r., poz. 829, wchodzącą w życie z dn. 1 stycznia 2014 r., postulując przy tym przywrócenie istniejących w tym względzie obostrzeń. Dostrzegają także niechęć władzy politycznej dla ewentualnego zwiększenia uprawnień przedstawicieli prywatnego sektora bezpieczeństwa, bez których utrudnione wydaje się pełne urzeczywistnienie roli społecznej, jaka przypada detektywom pełniącym wszakże zawód zaufania publicznego. Autorzy nie tracą jednak z pola widzenia niezłej w sumie kondycji polskiej detektywistyki, która wyłania się z przeprowadzonych badań komparatystycznych, wykonanych na tle stanu ukształtowanego w innych państwach. Akcentują przy tym, że szanse stąd płynące – przynajmniej w jakimś zakresie – zauważone zostały przez Polskie Stowarzyszenie Licencjonowanych Detektywów – reprezentanta środowiska licencjonowanych detektywów z całej Polski, które przystąpiło do struktur tytułowej Internationale Kommission der Detektiv-Verbände – Międzynarodowej Federacji Prywatnych Stowarzyszeń Detektywów, w której zdobyć może nie tylko nowe doświadczenia, lecz także, wnosząc unikalny swój wkład, stać się europejskim liderem zdolnym do kreowania ponadnarodowych standardów samego zawodu, jak i wpisanych weń norm etycznych, konstruujących cały etos. Polskie Stowarzyszenie Licencjonowanych Detektywów ustanowiło także Kodeks Etyki Detektywa, który – co jednak niech nie zabrzmi nazbyt pretensjonalnie – stawiany mógłby być za wzór tego typu legislacji rezonujący w przestrzeni polskiej detektywistyki jako takiej, zwłaszcza że na rodzimym rynku usług detektywistycznych nie ma swego konkurenta.
    The authors – lawyers and licensed detectives – examine the topic of an ethic in detective’s profession from theoretical and practical grounds. Although the authors are well positioned to delve into theoretical aspects of this topic, thanks to their strong academic background, the key input into the research is the practical experience they have gained while performing the profession; the profession they sadly acknowledge have some imperfections as well. Based on their own experience and observations the starting point of their work is the study of detective’s profession ethos. The angle of their examination is different to a traditional approach presented in other’s publication available on the market. The authors, in an innovative and original way, claim that the detective’s ethos is a result of profession’s elitism and exclusivism. The profession’s ethos has to be examined in the light of legal grounds in the Polish law system, the Act of 6 July 2001 on detective services (O.J. 2002 No. 12, Item 110, as farther amended). An extensive analysis of the act, brought a conclusion, that detective’s profession is elite, although authors have noted that there are certain reservations on this thesis, however they have asserted that the profession is not exclusive, which is reflected in the instances of some ethic and moral violations, the topics they strictly separate. The reason of the abovementioned shortcomings is not sufficiently stringent procedure of the profession’s recruitment, which is a consequence of an easier access to the detective’s license, granted by the Act of 13 June 2013 on deregulation of access to certain professions in Poland (O.J. 2013, Item 829), effective as of 1 January 2014. The authors call for restoration of previously existing restrictions with this regard. The authors notice as well that there is a politically-driven reluctance to empower the representatives of the private security sector, hindering the fulfilment of a social role the detectives play as the agents of public trust. The authors however do not omit in their work the acknowledgement of a good condition of polish detective sector which one can see in the comparative cross-country international examination. They point out to the benefits and opportunities stemming from this condition, partly noticed by The Polish Association of Licensed Private Investigators – the representative body of detectives in Poland, which not only became a member of The International Federation of Associations of Private Detectives but also adopted the Code of Detective’s Ethics. The former is a unique opportunity to gain expertise from international community as well as to share its own experiences, perhaps become a European leader setting internationals standards and guidance for the detective profession; the latter, authors believe, should be perceived as the code of exemplary conduct, one which all detectives shall follow. It is worth to mention that the mentioned Code of Detective’s Ethics is unique in its own nature on the Polish market as there is no other code encompassing the topic of detective’s ethic.
    Źródło:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2016, 8, 1; 2-20
    2080-1084
    2450-7938
    Pojawia się w:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies