Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "elegia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
Rzymski elegik Serwiusz Sulpicjusz – znany czy nieznany?
Autorzy:
Witczak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52229498.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
elegia rzymska
Serwiusz Sulpicjusz
Opis:
Libro quarto Corporis Tibulliani continentur ignoti poetae longa elegia, quae Panegyricus Messallae vulgo appeIlatur (IV, I), quinque elegiae auctoris, quem "Sulpiciae laudatorem" voco (IV, 2--6), sex brevia elegidia sub Sulpiciae nomine servata (IV, 7-12) et postremo duae elegiae TibuIlo adiudicatae (IV, 13-14). Multi viri docti iam diu disputant, qui fuerit "Sulpiciae laudator". Qui poeta talem distichi elegiaci structuram adhibere solebat, qualis ante Ovidium exculta est. Constat autem auctorem elegiarum IV, 2--6, quae de amore Sulpiciae erga Cerinthum narrant atque a muItis viris doctis Tibulli opera ducuntur, "Sulpiciae laudatorem" fuisse. Quisnam is esset et quare Matronalium die elegiam III, 8 Sulpiciae donasset, quaerebatur. Nova opinio ad ignoti poetae personam, eius vitae aetatem otiumque litterarium spectans nostro in opusculo proposita est. Ex meis investigationibus apparet Servium Sulpicium Quinti Horatii Flacci amicum aequalemque aetate (Hor., Sat., I, 10, 86), elegiarum scriptorem (Ovid., Trist., II, 441; Plin., Ep., V, 3, 5) se poetriae fratrem firmissimumque "Sulpiciae laudatorem" praestare.
Źródło:
Collectanea Philologica; 1995, 1; 113-118
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elegijność Foricoeniów miłosnych Jana Kochanowskiego – wzorce Owidiańskie
Autorzy:
Cabras, Francesco
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636391.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Kochanowski, Foricoenia, Owidiusz, Elegia, Poezja miłosna, epigramat.
Opis:
Jan Kochanowski’s amorous Foricoenia: Ovidian models The purpose of this article is to find Classical references in Jan Kochanowski’s amorous foricoenia, as yet not systematically studied. Scholars have focused on the meaning of the title Foricoenia (Szatyńska-Siemion) or on the ancient references (e.g. the presence of Terence in some epigrams or the translations from Greek, studied by Głombiowska), but have not studied the amorous epigrams as a whole. At the beginning the author indicates some topoi that are common to elegiac poetry (recusatio or the heroes treated like elegiac lovers). Firstly, the author shows that Kochanowski uses elegiac material and topoi in his epigrams, presenting to the reader a little epigrammatic Ars Amatoria, based on Ovid’s model. Secondly, he argues that even when Kochanowski translates epigrams from Greek, he chooses those that are more appropriate to his literary project, i.e. the “elegization” of the epigrams. Conclusions: Kochanowski “elegizes” his epigrams, first of all presenting a small Ars Amatoria, and then writing his texts according to the elegiac tradition, both in terms of topoi and textual imitations. After singling them out, I propose an interpretation of Kochanowski’s choices: I argue that he engages in a long-distance dialogue with Ovid’s Ars amatoria and more in general with the whole ancient amorous-elegiac tradition, which he sometimes denies. I bring forward a few examples, starting from a comparison between Kochanowski’s epigram XVI and Ovid’s Remedia Amoris 501–502 and Ars amatoria I 45–48 (i.e. the hunter caught in his own nets). Epigram V, In paellas venetas, introduces a special Ulys-ses, described as amorous, a lover rather than an epic hero, exactly as Ovid taught for this character. Furthermore, writing epigram LXIX to his friend Torquato, Kochanowski assures him he can make people fall ill with love, as well as cure his friend of such a “disease;” similarly, Ovid teaches how to make people fall in love (Ars amatoria) and how to recover from love (Remedia amoris).
Źródło:
Terminus; 2014, 16, 1(30)
2084-3844
Pojawia się w:
Terminus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świat zapachów w elegiach Propercjusza według polskiego przekładu z 1839 roku. Studium wybranych zagadnień
The world of fragrances in the elegies of the Propercius according to the Polish translation from 1839. Study of selected issues
Autorzy:
Wilk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/510142.pdf
Data publikacji:
2020-01-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Instytut Literaturoznawstwa
Tematy:
Propercjusz
zapach
starożytność
elegia
Propercius
smell
Antiquity
elegy
Opis:
Man, curious about the world, learns about the surrounding reality in various ways. In exploring knowledge of reality, he uses his senses and intellect. For centuries, it was believed that all data that the intellect possesses is delivered to him through the senses. It is obvious that we receive most news from the world around us through the sense of sight and hearing. However, this does not change the fact that the other senses, that is, smell, touch and taste, play a significant role in our everyday lives and in exploring the reality around us. Following this thinking and focusing on the sense of smell, it can be concluded that we can try to learn about the world by smelling it. In the following article I describe the role of fragrances in the poetry of Propercius. For the sake of maintaining a certain methodological order, at the beginning I introduce the figure of a Roman poet. Then, I briefly comment the translation into Polish, which is my direct source for work. Next, I point to individual examples of the functioning of the fragrance category in the work of the said author. After analyzing the mentioned fragments, I allow myself to make a certain synthesis and draw conclusions.
Źródło:
Littera Antiqua; 2019, 14; 44-56
2082-9264
Pojawia się w:
Littera Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Owidiusz, Amory III 1 w polskim przekładzie
Ovid’s Amores III 1 in Polish Translation with Commentary
Autorzy:
Wesołowska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52405147.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Owidiusz
elegia
tragedia
recusatio
gra
Amores
Ovid
elegy
tragedy
game
Opis:
The paper aims to show the new Polish translation with a brief introduction. The elegy seems to be especially interesting as the way of poetical recusatio and the sophisticated game with the reader.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2023, 26; 131-137
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W kręgu późnobarokowej zootanatologii. Trzy próbki literackie Jana Ludwika Platera
On late‑Baroque zoonatology: Three literary samples by Jan Ludwik Plater
Autorzy:
Samborska-Kukuć, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036405.pdf
Data publikacji:
2020-12-20
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Jan Ludwik Plater
animal elegy
Baroque poetry
elegia zwierzęca
poezja barokowa
Opis:
A manuscript collection, literary Miscellanea, from the 18th century, which is in the possession of the Ossolineum Library, contains works written by Jan Ludwik Plater (ca. 1670–1736), a Livonian voivode. Three poems about little domestic animals, and more specifically – their dying, are worth the attention. The author, who was an educated man, wrote elegies for the death of the ‘turkey court’ favourites, following the model of ancient (Catullus, Ovid) and old‑Polish (Kochanowski, Szymonowic) writers. He wrote light and graceful poems, which contain the features of an elegy but are also decorative in the Rococo style; on the one hand they ‘commemorate’ ephemeral beings, on the other hand they provoke thought on the universality of death. 
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2020, 20; 135-141
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nekrolog jako składnik elegijnego świata poetyckiego i jako tekst metapoetycki w wybranych utworach Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego
Obituary as a Component of the Elegiac Poetic World and as a Meta-poetic Text in the Selected Pieces by Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
Autorzy:
Trusewicz, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1450117.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
nekrologia
metapoetyka
autotematyzm
elegia
poezja
necrology
meta-poetics
autothematism
elegy
poetry
Opis:
W artykule zaproponowano interpretację wybranych wierszy Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, w których obecny jest motyw nekrologu. Autor wskazuje na dwie funkcje tego motywu w utworach poety. Po pierwsze nekrologi wprowadzają tonację elegijną, charakteryzującą poetę jako jednostkę melancholijną i skoncentrowaną na tematyce funeralnej.  Po drugie pełnią funkcję metapoetycką, poddając doświadczenie śmierci afektywnej i językowej refleksji.
The article interprets the selected poems by Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki which use the trope of obituary. The author points out its functions. First, the obituary introduces an elegiac tone that characterizes the poet as a melancholic subject, focused on the theme of a funeral. Second, this form has a meta-poetic function which allows an affective and linguistic reflection on the experience of death.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2020, 17; 87-98
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jana Danieckiego dwa przekłady ze zbioru Elegiarum libri quattuor Jana Kochanowskiego
Jan Daniecki’s two translations from Jan Kochanowski’s “Elegiarum libri quattuor”
Autorzy:
Rusnak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078329.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Badań Literackich PAN
Tematy:
Jan Daniecki
Jan Kochanowski
elegia
Wanda
przekład literacki
elegy
literary translation
Opis:
The paper includes two Polish translations of two Latin elegies of Jan Kochanowski. Their author is a Late-Renaissance poet Jan Daniecki (died after 1611), known for his passion for the antique tradition since he also translates some works of Lucian of Samosata. The first work tells the heroic deeds and tragic death of the legendary princess Wanda; the second one presents the story of two lovers, Odatis and Zariadres, overcoming all odds to unite and live happily ever after.
Źródło:
Meluzyna. Dawna Literatura i Kultura; 2020, 2, 13; 57-79
2449-7339
Pojawia się w:
Meluzyna. Dawna Literatura i Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wanda – sarmacka amazonka w poezji łacińskiej w Polsce Od Jana z Wiślicy do Jana Kochanowskiego
Autorzy:
Łukaszewicz-Chantry, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636384.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
królewna Wanda, Amazonka, virago, elegia ajtiologiczna, epyllion, epitalamium królewskie, samobójstwo, metamorfoza, aemulatio
Opis:
Wanda – a Sarmatian Amazon in Latin poetry in Poland. From Jan of Wiślica to Jan KochanowskiThe aim of this paper is to show how Polish Renaissance poets reinterpreted the legend of Wanda and modelled the character of the princess depending on the chosen genre and the target readers. The author analyses the following source texts: Jan of Wiślica, Bellum Prutenum; Klemens Janicki, Vitae Regum Polonorum; Georgius Sabinus, De nuptiis Sigismundi Augusti et Elissae; Petrus Roysius, Hedvigis and Ad Proceres Polonos de matrimonio regio carmen; Joachim Bielski, Istulae convivium. In nuptiis Stephani Primi Regis Poloniae et Principis Annae; Jan Kochanowski, Elegiarum libri IV. In the canon of ancient rulers of Poland there is a woman called Wanda, daughter of Krak. This gallant virgin-king (in Poland a king could be male or female) who can be found in the oldest chronicles is also a character in Neo-Latin poetry. Jan of Wiślica in his epic poem Bellum Prutenum and Klemens Janicki in his cycle of historical epigrams Vitae Polonorum principium praise Wanda as a brave woman who equals Camilla, Semiramis and Tomyris in valour. In these two works the poets place the emphasis on Wanda’s heroic qualities as an excellent ruler and leader. On the other hand, Petrus Roysius looks disparagingly upon Wanda. In his poem Ad Proceres Polonos… he criticises her suicide as a sign of recklessness and concentration on her private life, which resulted in her shirking responsibility for the state she was entrusted with. Wanda’s story is a persuasive exemplum that was supposed to induce Sigismund August to consider a new matrimony that was crucial for reasons of state. In another poem, Hedvigis, Roysius reproaches Wanda for her exaggerated bashfulness, which drove her to such a desperate act. Wanda is also a character in royal epithalamia. Georgius Sabinus in his De nuptiis… presents Wanda as a beautiful, gallant and pure woman who lived the life of an Amazon. Her beauty attracted the attention of Istul, the god and king of Vistula. He kidnapped Wanda into the current of the river and made her his wife. In Istulae convicium… Joachim Bielski also depicted her as the unusually charming and refined spouse of the king of rivers. In both of these epithalamia Wanda does not commit suicide, but instead enters into matrimony. This is an innovation that departs from the canonical version of the legend. Jan Kochanowski dedicated one of his most beautiful elegies to Wanda, in which the Cracow Amazon becomes a responsible ruler and leader who acts according to the ethos of chivalry. The elegy is an aitiological epyllion that explains the origins of the name Mogiła upon Vistula. It is also in artistic rivalry with Propertius (IV 4). Here the brave Wanda becomes the opposite of the traitor Tarpei. For Renaissance authors the legend of Wanda is an opportunity to cleverly combine the ancient history of Poland with the tradition of ancient heroes, or a native legend with the legacy of Roman poetry, and thus to undertake emulation of the ancient poets.
Źródło:
Terminus; 2014, 16, 1(30)
2084-3844
Pojawia się w:
Terminus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Różne oblicza elegii w poezji Adama Zagajewskiego
Different Faces of Elegy in the Poetry of Adam Zagajewski
Autorzy:
Fałtynowicz, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1997111.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
elegia
polska poezja współczesna
pamięć
przeszłość
Adam Zagajewski
elegy
contemporary Polish poetry
memory
past
Opis:
W artykule poddano analizie wiersze Adama Zagajewskiego wpisujące się w konwencję elegijną. Rekapitulując wcześniejsze ustalenia badaczy dotyczące funkcji elegii w poezji Zagajewskiego, autor przedstawia własne interpretacje wybranych utworów. Dowodzi, że forma elegijna, realizująca się w twórczości Zagajewskiego na wiele różnych sposobów, nie jest wyłącznie wyrazem nostalgii poety za przeszłością. Przywołując minione zdarzenia, wspominając zmarłych znajomych, a także podtrzymując pamięć o o ofiarach Holocaustu, Zagajewski czyni bohatera lirycznego swoich wierszy strażnikiem pamięci o przeszłości, której trzeba umożliwić oddziaływanie na przyszłość.
The article analyses Adam Zagajewski's poems that observe the elegiac convention. While summarizing the existing critical thought on the function of elegia in Zagajewski's poetry, the author presents his own interpretations of selected works. He proves that the elegiac form, realised in Zagajewski's work in many different ways, is not just an expression of the poet's nostalgia for the past. By recalling past events, by remembering his deceased friends, and by maintaining the memory of the victims of the Holocaust, Zagajewski makes the lyrical hero of his poems the guardian of the past. This remembrance must be allowed to influence the future.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2021, 19; 265-280
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem autentyczności Corpus Theognideum w świetle historii jego transmisji: manuskrypty i pierwsze edycje krytyczne
The Authenticity of the Corpus Theognideum throughout the History of its Transmission: Manuscripts and the First Printed Critical Editions
Autorzy:
Skarbek-Kazanecki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791393.pdf
Data publikacji:
2020-02-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Teognis
Theognidea
elegia
Kwestia Teognidejska
tradycja rękopiśmienna
Theognis
elegy
the Theognidean question
the manuscript tradition
Opis:
Corpus Theognideum stanowi największy zabytek wczesnogreckiej poezji i jeden z niewielu tekstów tego okresu, który przetrwał w bezpośrednim przekazie rękopiśmiennym. Forma, w jakiej znamy elegie, stała się źródłem trwającej blisko 200 lat dyskusji dotyczącej ich autentyczności. Celem tekstu było przedstawienie kluczowych dla problemu autentyczności Corpus Theognideum argumentów i uwag z perspektywy recepcji i jego transmisji w epoce bizantyńskiej i nowożytnej. Podjęcie tematu w przedstawionej tu formie zostało zainspirowane metodą hermeneutyczną Hansa-Georga Gadamera: na podstawie tej propozycji metodologicznej, autor dążył zarówno do zrozumienia świadectw przeszłości we właściwym kontekście historycznym, jak i do zrewidowania pewnych dogmatycznych interpretacji innych badaczy, opartych na powziętych z góry założeniach lub błędach.
Corpus Theognideum constitutes the largest anthology of poetry composed in the archaic or classical period as well as the only elegiac text that has been transmitted by medieval manuscripts. Nevertheless, the form in which we know this collection is provided an important basis for the discussion about its authenticity. The present article is the result of the examination of the problem both about the history of disputes concerning that subject, and about the reception of the Theognidean poems, traced in Byzantine, early modern and modern period. Special focus has been given to the manuscript tradition, e.g. the most ancient codex Paris suppl. gr. 388 and Vaticanus, gr. 915, which bears witness to the popularity of the Theognidean elegies in the Byzantine age. The very raising of the subject in the form presented above was inspired by Hans-Georg Gadamer’s hermeneutic method: based on this methodological proposal, the author sought to understand the evidence of the past in the proper historical context and to revise some dogmatic interpretations of other researchers; in this manner the author notes that the transmission of Corpus Theognideum is not really a solid foundation on which to build an argument about the falseness of the whole collection.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 3; 93-109
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Locus horribilis pod zamkniętymi drzwiami. Trzy paralaktyczna Janusa Secundusa (el. I 5, II 5, III 1) wobec tradycji klasycznej
Locus horribilis behind the closed door. Three paraclausithyra by Johannes Secundus (el. I 5, II 5, III 1) in the light of classical traditio
Autorzy:
Urban-Godziek, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013687.pdf
Data publikacji:
2014-06-02
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
paraklausithyron
elegia miłosna
Johannes Secundus
poezja nowołacińska
eschatologia elegijna
love elegy
Neo-Latin poetry
elegiac eschatology
Opis:
The article presents an elegiac motif of paraclausithyron (a song sung behind the closed door) in the poetical output of a Dutch Latinist, Johannes Secundus (1511−1536). The night vigil behind the closed door experienced by a rejected poet-lover who tries in vain to gain his beloved’s favour and access to her alcove is compared by the Roman elegiacs(Prop. II 17, Tib. I3) to the infernal torments of the mythical heroes: Tantalus, Ixion, Sisyphus and Tytios. Being very close to their goal, yet unable to get the object of their desire, they suffer a great anxiety. This kind of metaphor, taken probably from Lucretius, finds its continuation evenlater (Paulus Silentiarius), and is developed in the Renaissance poetry. Two scandalous paraclausithyra (el.II 5andIII 1) by Secundus –not yet analysed in the light of this convention − seem to be the settlement with ancient masters, who were proudly announcing that each girl could be conquered with their poems (Prop. III 2; Ovid.Am. II 1). At the same time, it is an ironic reinterpretation of Secundus’s own triumphalism, and of his previous belief in the power of his own poetry − the poetry which is actually more important than its subject matter − love. However, behind the closed door and in confrontation with the rival’s money, the song loses its supernatural power and the hurt feeling brings hellish torments to the poet. In the elegiac paraclausithyra the threshold of an inaccessible house defines the lover’s locus horribilis. Stayingin such an inferno brings the desire of revenge and the will to expose the guilty ones to eternal torment. This initiates an eschatological perspective (inscribed in the represented elegiac world), where true lovers receive the Elysian award, while their traitors and rivals − eternal punishment (Tib. I 3; Prop. IV 7, and others Renaissance elegiacs).
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2014, 4(7); 17-33
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jana Kochanowskiego epigramaty o „pszczołach budziwiskich” i radziwiłłowska elegia (III 9). Prolegomena do badań nad środowiskiem kulturalnym Mikołaja Radziwiłła Czarnego
Jan Kochanowski’s Epigrams on the “Budziwiszki Bees” And Radziwill’s Elegy (III 9). Prolegomena to the Study of Cultural Environment of Nikolai Radziwill the Black
Autorzy:
Chemperek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879715.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Kochanowski
Mikołaj Radziwiłł Czarny
reformacja
mecenat
fraszka
foricoenium
elegia
Nikolai Radziwill the Black
reformation
patronage
epigram
elegy
Opis:
Cztery polskojęzyczne epigramaty poświęcone „pszczołom budziwiskim” (Fraszki, „Księgi wtóre”, 83-86), dwie łacińskie miniatury z tomu Foricoenia (44, 45) oraz Elegia IX z „Księgi III” Elegiarum libri quattuor Jana Kochanowskiego dokumentują jego związki z Mikołajem Radziwiłłem Czarnym (1515-1565), kanclerzem wielkim litewskim i wojewodą wileńskim, przywódcą protestantów w państwie polsko-litewskim. Poetyckie miniatury powstały najpewniej w okresie 10 czerwca – 19 października 1563 w Budziwiszkach vel Bujwidiszkach (obecnie: Buivydiškės) koło Wilna, natomiast jesienią tego roku Kochanowski napisał elegię. O ile w Elegii IX poeta kreuje wizerunek Radziwiłła jako męża stanu, sługi państwa króla Zygmunta Augusta, o tyle w bezpretensjonalnych epigramatach możnowładca jest przedstawiany jako mecenas skupionego wokół niego środowiska humanistów, propagujących reformację. Jako radziwiłłowskie „pszczoły” – pracowite, dobroczynne, znoszące na ziemię Bożą prawdę (odwołanie do Platońskiego toposu) – Kochanowski określił leksykografa Jana Mączyńskiego, poetę Andrzeja Trzecieskiego młodszego i zapewne Cypriana Bazylika – poetę, muzyka, drukarza. W epigramatach autor ukazał Mikołaja Radziwiłła Czarnego jako mecenasa kultury nowego formatu, promującego protestantyzm, zaś zgromadzonych wokół niego twórców jako spójne środowisko literackie. Jakkolwiek zostało ono przedstawione w sposób afirmatywny, Kochanowski zachował wobec niego postawę życzliwego outsaidera. Świadczy o tym sceptyczny ton foricoenium 45 i uwarunkowania biograficzne poety, który był wówczas sekretarzem biskupa Piotra Myszkowskiego.
Four Polish language epigrams on the “Budziwiszki bees”  (Epigrams, Second Books, 83-86), two Latin miniatures from the volume Foricoenia (44, 45) and Elegy IX of Book III Elegiarum libri quattuor by Jan Kochanowski document his relationship with Nikolai Radziwill the Black (1515-1565), the great Lithuanian chancellor and voivode of Vilnius, the leader of the Protestants in the Polish-Lithuanian State. The poetic miniatures were probably written between June 10 and October 19, 1563 in Budziwiszki aka Bujwidiszki (now Buivydiškės) near Vilnius, and Kochanowski wrote Elegy IX in autumn 1563. While in Elegy IX the poet creates the image of Radziwill as a statesman, a servant of the state of King Zygmunt August, in the unpretentious epigrams the magnate is presented as a patron surrounded by the humanists who promote reformation. Kochanowski described lexicographer John Mączyński, poet Andrew Trzecieski junior and most probably Cyprian Bazylik, poet, musician, and printer, as the Radziwill “bees” – hard-working, charitable, bringing the truth to the God's earth (a reference to a Platonic topos). In his epigrams, the author showed Nikolai Radziwill the Black as a patron of culture of the new format promoting Protestantism, and the creators gathered around him as a coherent literary milieu. Although it was presented in an affirmative way, Kochanowski maintained an attitude of the benevolent outsider. It is reflected by the skeptical tone of foricoenium 45 and biographical circumstances of the poet who was the then secretary of Bishop Piotr Myszkowski.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 1; 153-172
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Audax i ignavus – Marek Antoniusz w Wojnie domowej Lukana (V 476–497)
Audax and ignavus – Marc Antony in Lucan’s Civil War (V 476–497)
Autorzy:
Plago, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52926489.pdf
Data publikacji:
2021-09-02
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:
Lukan
Cezar
Antoniusz
ignavus
audax
rzymska elegia miłosna
Owidiusz
Heroidy
Hero
Leander
Lucan
Caesar
Antony
Roman love-elegy
Ovid
Heroides
Opis:
Lucan uses two negative adjectives to describe Marc Antony in Book V, in the scene where Caesar calls his officer to come with the troops from Brundysium (496–497; l. 478: audax, in the narrator’s discourse; l. 487: ignavus, in Caesar’s speech). On the one hand, these adjectives evoke the mutineers from ll. V 237 ff. of the poem, on the other hand, they refer the audience to Roman love elegy, and especially to Ovid’s Heroides 18 and 19 (like many other elements in the scene). The intertextual play with love poetry seems to confirm Antony’s laziness, cowardice and disloyalty, but when we take a closer look, it denies Caesar’s and the narrator’s accusations.
Źródło:
Orbis Linguarum; 2021, 55; 113-129
1426-7241
2657-4845
Pojawia się w:
Orbis Linguarum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sive aliquid pharetris Augustus parcet eois. Wschodnia polityka Rzymu w poezji Propercjusza
Sive aliquid pharetris Augustus parcet eois. Roman Eastern Policy in the Poetry of Propertius
Autorzy:
Babnis, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806889.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Propercjusz; Partowie; relacje rzymsko-partyjskie; epoka augustowska; rzymska elegia miłosna
Propertius; Parthians; Romano-Parthian relations; Augustan Age; Roman Love Elegy
Opis:
Propercjusz, jeden z najważniejszych poetów epoki augustowskiej, sięgał nieraz w swoich utworach do tematyki politycznej. Jednym z wątków poruszanych przez niego w II, III i IV księdze elegii są stosunki rzymsko-partyjskie. Propaganda augustowska wykorzystywała temat zemsty za klęskę pod Carrhae w roku 53 przed Chr. i zapowiadała podbój monarchii Arsakidów. Poeci tej epoki również nawiązywali do rzymskiej polityki wobec Partów. W artykule pokazano, jak na przestrzeni lat zmieniało się podejście Propercjusza do tematyki partyjskiej i jak na obraz Partów wpływała aktualna sytuacja polityczna.
Propertius, one of the most important poets of the Augustan Age, referred sometimes to Roman politics. One of the issues he covered in 2nd, 3rd and 4th book of his elegies was Romano-Parthian relations. The Augustan propaganda exploited the topic of revenge for the defeat of Carrhae in 53 BC and forecasted the conquest of the Arsacid monarchy. The poets of this age also referred to the Roman policy towards Parthia. In paper it was shown how in the course of time Propertius’ attitude to Parthian topics changed and how the image of Parthians was influenced by the current political situation.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 3; 7-27
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba semiotycznej analizy kompozycji i przestrzeni elegii Vidi te in somnis (II 26A) Propercjusza
An Attempt at the Semiotic Analysis of Composition and Space of Elegy Vidi te in somnis (II 26A) of Properius
Autorzy:
Kopek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806917.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Propercjusz; elegia; kompozycja; semiotyka; narratologia; monodram; granica; liminalność; transgresja; przestrzeń
Properius; elegy; composition; semiotics; narratology; monodrama; boundary; liminality; transgression; space
Opis:
W artykule została podjęta semiotyczna analiza przestrzeni w elegii II 26a Propercjusza na poziomie wydarzeń tekstowych (narracyjność) oraz na poziomie kompozycji utworu. Odwołując się do malarskich inspiracji poety (M. Hubbard), autor posługuje się koncepcją ekfrastycznej techniki kompozycji przestrzeni do ukazania funkcji motywu „granicy” tak w liminalnym i transgresyjnym modelu przestrzeni, jak i relacjach interpersonalnych. Ostatecznie autor konkluduje, że powyższe poziomy obrazów poetyckich i kompozycji tekstu łączy transgresyjna postać podmiotu, zdolnego do przekraczania wykreowanej w strukturze tekstu granicy między „opowieścią o śnie” a relacją narrator–odbiorca. Prowadzi to do postawienia tezy, że elegia II 26a jest formą monodramu z centralną postacią podmiotu–aktora, który niczym postać angellosa w dramacie, funkcjonuje jednocześnie w „scenicznej” przestrzeni relacji narrator–odbiorca i fabularnej przestrzeni opowieści.
The article describes the undertaken semiotic analysis of space in elegy II 26a of Properius both at the level of textual events (narrative) and at the level of poem composition. Referring to the Propertian inspiration by visual arts (M. Hubbard), the author uses the concept of an ekphrastic technique of space composition to show the function of the “border” motif in a liminal and transgressive space model as well as interpersonal relations. In result the author concludes that the above-mentioned levels of poetic images and the composition of the text are connected by a transgressive figure of the subject, able to cross the boundary created between the “story of a dream” and the narrator–reader (or listener) relationship. This leads to the argument that elegy II 26a is a form of monodrama with the central figure of the subject–actor, who, like a angellos in the drama, simultaneously operates in the “stage” space of the narrator–recipient relation and the space of textual fiction.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 3; 147-167
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies