Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "działalność synodalna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Święty Augustyn i synody Afryki północnej przełomu IV i V wieku
Saint Augustine and the Synods of North Africa at the Turn of the 4th and 5th Centuries
Autorzy:
Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36834578.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
synod
Saint Augustine
synodal activity
auctoritas
Święty Augustyn
działalność synodalna
Opis:
Działalność synodalna Kościoła w Afryce Północnej na przełomie IV i V wieku, choć z jednej strony zdumiewa swym dynamicznym rozwojem, to jednak z drugiej uwidacznia także wielość i zakres problemów, z jakimi mierzył się Kościół afrykański. Tak wybitni pasterze, jak zwłaszcza biskup Kartaginy i prymas Afryki Prokonsularnej Aureliusz (391‒430) oraz biskup Hippony Augustyn (396‒430), uczynili z synodów skuteczny oręż w walce ze schizmą donatystów i herezją pelagianizmu. Niemniej ważną materią zwoływanych wówczas zgromadzeń synodalnych były sprawy związane z dyscypliną duchowieństwa, liturgią i życiem Kościoła. Synody (concilia) cieszyły się właściwą sobie powagą i autorytetem (auctoritas). Znaczącą rolę wśród nich odegrały zwłaszcza synody plenarne. Jako przejaw kolegialności biskupiej rzucają wiele światła na relację biskupów afrykańskich z biskupem Rzymu, a także są świadectwem eklezjalnej afrykańskiej specyfiki, a niekiedy także i autonomii.
The synodal activity of the Church in North Africa at the Turn of the 4th and 5th Centuries, although on the one hand is astonishing with its dynamic development, on the other hand, also highlights the multiplicity and scope of problems that the African Churchfaced. Such outstanding pastors as, in particular, the Bishop of Carthage and the Primate of Proconsular Africa, Aurelius (391‒430) and the Bishop of Hippo, Augustine (396‒430), made synods an effective weapon in the fight against the Donatist schism and the heresy of Pelagianism. No less important matters of the synodal meetings convened at that time were matters related to the discipline of the clergy, the liturgy and the life of the Church. Synods (concilia) enjoyed their own seriousness and authority (auctoritas). Plenary synods in particular played a significant role among them. As a manifestation of episcopal collegiality, they shed a lot of light on the relationship of African bishops to the Bishop of Rome, and are also a testimony to African ecclesial specificity and autonomy.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 91-108
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies