Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "diocesan bishop" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Wymogi prowizji na urząd proboszcza w obowiązującym polskim ustawodawstwie synodalnym
Requirements for the Office of Pastor in Contemporary Law of Polish Synods
Autorzy:
Wnuk, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804734.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
diocesan bishop
pastor
candidate for the office
diocesan synod
entrusting of the office
Opis:
Przy dokonywaniu prowizji na urząd proboszcza należy zachować przepisy powszechnego prawa kanonicznego i partykularnego. Ustawodawca kodeksowy w kan. 521 § 2-3; 522; 527 § 2-3; 538 § 1 odsyła do regulacji obowiązujących w Kościołach partykularnych. W polskim ustawodawstwie synodalnym doprecyzowano wymogi dotyczące aktu administracyjnego związanego z powierzeniem urzędu proboszcza. Dotyczą one władzy kościelnej, kandydata na proboszcza, powierzanego urzędu oraz formy, jaką należy zachować przy tym akcie. W większości uchwał synodalnych dokonano powielenia lub parafrazy przepisów prawa powszechnego. W niektórych jednak zawarto innowacyjne dyspozycje dotyczące biskupa diecezjalnego czy wymogów stawianych kandydatom na proboszczów. W większości jest to ukończenie przez tych kandydatów odpowiedniej formacji i zdanie „egzaminu proboszczowskiego”. Do ważności prowizji konieczny jest wakans powierzanego urzędu. W ustawodawstwie synodalnym również określono przyczyny utraty urzędu. Ponadto wśród przyczyn w szerokim zakresie uregulowano złożenie rezygnacji przez proboszczów, którzy osiągnęli odpowiedni wiek. Jedynie kilka synodów wskazało na zachowanie formy pisemnej przy powierzeniu urzędu proboszcza.
In the provision of the office of the pastor norms of universal law and particular law must be observed. The legislator in can. 521 § 2-3; 522; 527 § 2-3; 538 § 1 refers to regulations being in force in particular Churches. In the law of Polish synods were clarified requirements for administrative acts of the provision of the office of the pastor. There are pertain to ecclesiastical authority, candidates for the post of pastor, the entrusting of the office and the formalities of these acts. Universal law was manifolded or paraphrased in the most of regulations of synods. However, innovative directives about the diocesan bishop or requirements for candidates for the office of the pastor are set in some of them. Typically it is finishing by these candidates a special formation and passing “the examination for pastors”. For validity of the provision it is necessary for the office to be vacant. Reasons of loss of office also are defined in the law of synods. Moreover, among causes in broad range submitting resignation by pastors who have completed appropriate age is regulated. Only a few synods writing form of entrusting of the office of the pastor is emphasized.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 2; 171-193
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posłuszeństwo ordynariuszowi według kanonu 273 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku
The Obedience to the Ordinary According to Canon 273 of the 1983 Code of Canon Law
Autorzy:
Brinda, Štefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1998582.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
posłuszeństwo
Kościół
Biskup Rzymu
biskup diecezjalny
obedience
Church
Roman Pontiff
diocesan bishop
Opis:
Przysięga posłuszeństwa składana podczas święceń kapłańskich. Odwzorowanie istoty posłuszeństwa duchownych znajduje się w Jezusie Chrystusie, najwyższym Kapłanie i Pasterzu. Duchowni poprzez sakrament kapłaństwa uczestniczą w Chrystusowym kapłaństwie. Z ustanowienia Bożego Kościół jest hierarchicznie uporządkowany. Dlatego duchowny powinien okazywać szacunek i posłuszeństwo papieżowi oraz swojemu ordynariuszowi, którzy reprezentują urząd apostolski, poprzez apostolskie posłuszeństwo.
The promise of obedience becomes the real promise in an act of ordination. The core of the priest obedience is in the example of Jesus Christ, the highest Pastor and the Priest through whom they are part of Christ’s priesthood. Church is a hierarchical order from God’s provision of it, therefore priest is required to show respect and obedience to the pope and superiors who are members of apostolic fellowship.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2018, 7, 1; 93-107
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urząd kapelana w aspekcie kanonicznym
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554771.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
chaplain
faculties
ordinary
diocesan bishop
community
kapelan
uprawnienia
ordynariusz
biskup diecezjalny
wspólnota
Opis:
The aim of the article is to present chaplaincy in the light of canon law. The first part depicts the concept of a chaplain. The second part elaborates on the chaplain’s rights and duties and the third part is dedicated to the dismissal of the chaplain. The article ends with a summary and references.
Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia urzędu kapelana w aspekcie prawa kanonicznego. W jego pierwszej części przedstawiono kwestię pojęcia kapelana. W drugiej części ukazano uprawnienia i obowiązki kapelana, natomiast część trzecia została poświęcona zagadnieniu usunięcia kapelana. Całość artykułu kończy podsumowanie i bibliografia.
Źródło:
Annales Canonici; 2019, 15, 1
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie wyjaśniające w procedurze usunięcia proboszcza z urzędu
Investigation Procedure in the Procedure of the Removal of Pastor
Autorzy:
Kaczor, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792705.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
urząd proboszcza
parafia
biskup diecezjalny
usunięcie
office of pastor
parish
diocesan bishop
removal
Opis:
Przyczyny, dla których proboszcz może być usunięty z parafii zgodnie z przepisami prawa, są zwłaszcza następujące: 1) sposób postępowania, który przynosi kościelnej wspólnocie poważną szkodę lub zamieszanie; 2) nieudolność albo trwała choroba umysłowa lub fizyczna, która czyni proboszcza nieużytecznym w wypełnianiu jego zadań; 3) utrata dobrego imienia u uczciwych i poważnych parafian lub niechęć w stosunku do proboszcza, które według przewidywania szybko nie ustaną; 4) poważne zaniedbanie lub naruszanie obowiązków parafialnych, które trwa mimo upomnienia; 5) złe zarządzanie dobrami doczesnymi, z wielką szkodą Kościoła, ilekroć na zaradzenie złu brak innego środka.
The causes for which a pastor can be removed legitimately from his parish are especially the following: 1) a manner of acting which brings grave detriment or disturbance to ecclesiastical communion; 2) ineptitude or a permanent infirmity of mind or body which renders the pastor unable to fulfill his functions usefully; 3) loss of a good reputation among upright and responsible parishioners or an aversion to the pastor which it appears will not cease in a brief time; 4) grave neglect or violation of parochial duties which persists after a warning; 5) poor administration of temporal affairs with grave damage to the Church whenever another remedy to this harm cannot be found.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2018, 13, 15 (2); 121-132
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Procesje eucharystyczne w ujęciu prawa kanonicznego
Eucharistic Processions in the Light of the Canon Law
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585137.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
procesja
biskup diecezjalny
kościół
Najświętsza Eucharystia
kult
Procession
Diocesan Bishop
Church
Eucharist
Devotion
Opis:
Eucharistic processions carried out outside the Church are the public testimonies to honour the Holy Eucharist. The paper analyses the issue of an Eucharistic procession in the light of the Canon Law. The study successively presents the following issues: Eucharistic processions as a manifestation of the public testimony to the Holy Eucharist, the course of the procession and its organization, and the role of the diocesan Bishop in the conduct and organization of the Eucharistic processions.
Procesje eucharystyczne prowadzone poza kościołem są publicznym świadectwem czci wobec Najświętszej Eucharystii. Przedmiotem niniejszego opracowania jest zagadnienie procesji eucharystycznych w ujęciu prawa kanonicznego. Zostały kolejno ukazane następujące kwestie: procesje eucharystyczne jako wyraz publicznego świadectwa czci wobec Najświętszej Eucharystii, przebieg procesji i jej organizacja oraz rola biskupa diecezjalnego w kwestiach odbywania i organizacji procesji eucharystycznych.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2018, 51, 1; 173-187
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praktyka umieszczania w kościołach świętych obrazów
The Practice of Placing Sacred Images in Churches
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1992300.pdf
Data publikacji:
2021-12-27
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
church
sacred images
diocesan bishop
cult
catechesis
kościół
święte obrazy
biskup diecezjalny
kult
katecheza
Opis:
The aim of the article is to present the practice of placing sacred images in churches. The first part presents the view of the Church towards the cult of sacred images. The second part shows the necessity and purpose of placing sacred images in churches, while the third part is devoted to the rules of placing sacred images in churches.
Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia praktyki umieszczania w kościołach świętych obrazów. W pierwszej części przedstawiono stanowisko Kościoła wobec kultu świętych obrazów. W części drugiej ukazano konieczność i cel umieszczania w kościołach świętych obrazów, natomiast część trzecia została poświęcona zasadom umieszczania w kościołach świętych obrazów.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 2; 161-179
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urząd moderatora kurii diecezjalnej
The Office of the Moderator of the Curia
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432373.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
urząd
kuria diecezjalna
moderator
biskup diecezjalny
wikariusz generalny
office
diocesan curia
moderator of the curia
diocesan bishop
vicar general
Opis:
W celu usprawnienia pracy kurii biskup diecezjalny tam, gdzie to będzie wskazane, może mianować moderatora kurii diecezjalnej. Niniejszy artykuł podejmuje kwestię urzędu moderatora. Najpierw zwrócono uwagę na to, że moderator kurii diecezjalnej jest nowym organem w strukturze kurii diecezjalnej. Następnie przedstawiono zagadnienie osoby piastującej stanowisko moderatora kurii biskupiej. Na koniec omówiono zadania moderatora kurii diecezjalnej.
In order to improve the curia’s work, a diocesan bishop can nominate the moderator of the curia if it is necessary. This article discusses the office of the moderator of the curia. First it focuses on the fact that the moderator of the curia is a new office in the structure of the diocesan curia. Then it describes the character of the person holding the office of the moderator of the curia. Finally it outlines the duties of the moderator of the diocesan curia.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2020, 52; 215-236
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność biskupa diecezjalnego w procesie sądowym małżeńskim po ogłoszeniu motu proprio Mitis Iudex papieża Franciszka
The Responsibility of the Diocesan Bishop in the Judicial Process for Marriage Nullity after the Promulgation of the motu proprio Mitis Iudex of Pope Francis
Autorzy:
Malecha, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663051.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
biskup diecezjalny
proces sądowy
małżeństwo
odpowiedzialność biskupa
Mitis Iudex
diocesan bishop
judicial process
marriage nullity
responsibility of bishop
Opis:
In his motu proprio Apostolic Letter Mitis Iudex, Pope Francis underscores the role and responsibility of every Diocesan Bishop in the pastoral exercise of canonical justice and points out what must be done in the carrying out of the bishop’s own judicial power. The goal of this study is to bring together the teaching of the Pope and of the Church on the responsibility of the Diocesan Bishop in causes of marriage nullity. The question under study is not only presented in light of Mitis Iudex, but also takes into consideration other documents of the Holy See, especially those of the Apostolic Signatura, which sees to the correct administration of justice in the Church. For this reason the presentation of the topic is broader than its treatment in Mitis Iudex, and as a consequence it seeks a more comprehensive handling of the question at hand, naturally within the limits of such an article. In the first part of the study, questions of a doctrinal nature are dealt with, revealing, above all, that each Diocesan Bishop is the iudex natus of his own diocese. Therefore, he has not only the right, but also the duty – both of which have their origin in divine law – to judge coram Domino the cases of his faithful. In the next part, these rights and duties are presented, which then leads to an examination of the responsibility of the Diocesan Bishop in causes of marriage nullity. In the wake of the recent reforms – especially the elimination of the obligation to have a double conforming sentence and the introduction of the processus brevior – the responsibilities of the Diocesan Bishop are significantly amplified. In fact, in the pastoral exercise of his own judicial power, he must ensure that no laxism of any sort creeps in and that the truth is the foundation, mother, and law of justice in every aspect of the judicial process.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2016, 27, 3; 5-33
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Statuty kapituł kanonickich
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371651.pdf
Data publikacji:
2018-11-03
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
kapitała kanoników
kanonik
biskup diecezjalny
statut
liturgia
chapter of canons
canon
diocesan Bishop
statute
liturgy
Opis:
The aim of the article is to present the issue of the statutes of canonical chapters, which should be held by every chapter. The first part portrays the issue of statute as a normative act. The second part examines the legal value of the chapter’s statutes, and the third part is dedicated to the issue of the content of the statutes of canonical chapters. The article is summarized and includes references at the end.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 4; 3-39
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formacja dziewic konsekrowanych. Aspekt kanoniczny
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676623.pdf
Data publikacji:
2022-10-11
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
dziewica
formacja
konsekracja
biskup diecezjalny
stan dziewic
virgin
formation
consecration
diocesan bishop
order of virgins
Opis:
The aim of the article is to present the canonical aspect of the formation of consecrated virgins. The first part presents the qualifications and qualities of the candidates for the „ordo virginum”. The second part presents the initial formation for the rite of consecration, while the third part deals with the permanent formation of consecrated virgins. The article ends with a summary and bibliography.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2022, 31, 3; 195-209
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Herby biskupów diecezjalnych Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej w perspektywie heraldyki kościelnej
The coats of arms of the diocesan bishops of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese in the perspective of church heraldry
Autorzy:
Mazurkiewicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570865.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
herb biskupi
heraldyka
biskup diecezjalny
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
bishop’s coat of arms
heraldry
diocesan bishop
Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg)
Opis:
Heraldyka kościelna rozwijała się zgodnie z heraldyką ogólną i zajmowała się herbami duchownych wszystkich stopni kościelnych, zakonów, jak i innych organizacji w łonie kościołów chrześcijańskich. Tworzenie herbu osobistego i wybór zawołania jest przywilejem, a nie obowiązkiem hierarchów kościelnych. W herbie i zawołaniu duchownego zawarta jest jego tożsamość, odbiór świata i sprawy dla niego najważniejsze. Najbardziej charakterystyczne dla herbów kościelnych są symbole religijne. Przedstawiane są one w postaci dewiz, trzymaczy i podpór oraz innych insygniów heraldycznych. Zarówno herb, jak i dewiza (zawołanie) jest osobistym wyborem hierarchy i wynika z jego posługi i bliskich mu treści religijnych. Opis herbu składa się z dwóch części, a mianowicie z opisu symboli umieszczonych na obrazie herbu oraz z przedstawienia jego intencji. W niniejszym artykule dokonano opisu graficznej postaci herbów biskupów diecezjalnych, analizując symbole w nich umieszczone.
Church heraldry developed in accordance with the general heraldry and dealt with the crests of clergy of all church grades, orders and other organizations in the womb of Christian churches. Creating a personal coat of arms and choosing a calling is a privilege, not a duty of church hierarchs. In the coat of arms and the call of the clergy, his identity, the perception of the world and the matters most important to him are included. Religious symbols are the most characteristic of religious coats of arms. They are presented in the form of foreign currency, holders and supports and other heraldic insignia. Both the coat of arms and the motto (call) is a personal choice of the hierarch and results from his ministry and his religious content. The description of the coat of arms consists of two parts, namely the description of symbols placed on the image of the coat of arms and the presentation of its intentions. In this article, a graphic description of the form of the diocesan bishop's coats of arms was made, analyzing the symbols placed in them.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2018, 6; 85-101
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władza biskupa diecezjalnego w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku
The Power of the Diocesan Bishop in the Code of Canon Law of 1983
Autorzy:
Przybysławska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010869.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
biskup diecezjalny
władza ustawodawcza
władza wykonawcza
władza sądownicza
diocesan bishop
legislative power
executive power
judicial power
Opis:
Zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego z 1983 r., „biskupowi diecezjalnemu w powierzonej mu diecezji przysługuje wszelka władza zwyczajna, własna i bezpośrednia, jaka jest wymagana do jego pasterskiego urzędu, z wyłączeniem tych spraw, które na mocy prawa lub dekretu papieża są zarezerwowane najwyższej lub innej władzy kościelnej” (kan. 381 § 1). Ustawodawca stanowi, że „obowiązkiem biskupa diecezjalnego jest rządzić powierzonym mu Kościołem partykularnym; z władzą ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą, zgodnie z przepisami prawa” (kan. 391 § 1). Dlatego też celem artykułu jest analiza władzy biskupiej, jej źródła rodzajów.
According to the 1983 Code of Canon Law, “a diocesan bishop in the diocese entrusted to him has all ordinary, proper, and immediate power which is required for the exercise of his pastoral function except for cases which the law or a decree of the Supreme Pontiff reserves to the supreme authority or to another ecclesiastical authority” (can. 381 § 1). The legislator states that “it is for the diocesan bishop to govern the particular Church entrusted to him with legislative, executive, and judicial power according to the norm of law” (can. 391 § 1). Therefore, the aim of this article is to analyze the episcopal authority, its sources of types.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2017, 6, 2; 83-91
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proces skrócony o nieważność małżeństwa przed biskupem
The Briefer Process of the Nullity of Marriage Before the Bishop
Autorzy:
Rybaczek, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010882.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Mitis Iudex Dominus Iesus
proces skrócony
biskup diecezjalny
instruktor
asesor
briefer process
diocesan bishop
instructor
assessor
Opis:
Papież Franciszek na mocy motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus wprowadził szereg reform dotyczących procesów małżeńskich. Jedną z najważniejszych jest ustanowienie nowej instytucji – procesu skróconego. Postępowanie w sprawach dotyczących stwierdzenia nieważności małżeństwa w trybie procesu skróconego może mieć miejsce jedynie w przypadku zaistnienia szczególnych przesłanek, takich jak zgodna prośba obojga małżonków oraz wystąpienie okoliczności, które poparte dowodami, w sposób oczywisty wskazują na nieważność małżeństwa (kan. 1683). Wyłącznie do biskupa diecezjalnego należy orzekanie w procesie skróconym, co w sposób szczególny podkreśla jego znaczenie jako pierwszego sędziego w powierzonym mu Kościele partykularnym. Poza biskupem w przebieg procesu skróconego odpowiednio zaangażowani są także wikariusz sądowy, instruktor oraz asesor. Wikariusz sądowy decyduje, czy sprawa może być rozpatrywana w trybie skróconym oraz powołuje instruktora i asesora – osoby bezpośrednio wspomagające biskupa w procesie. To z nimi bowiem biskup konsultuje się przed podjęciem decyzji dotyczącej nieważności małżeństwa. Skrócenie procedury w procesie biskupim przejawia się m.in. w odbyciu (co do zasady) jednego posiedzenia dowodowego, po którym akta sprawy przekazywane są do biskupa diecezjalnego. Gdy osiągnie on moralną pewność, stwierdza nieważność małżeństwa. W przeciwnym razie kieruje sprawę do rozpatrzenia w trybie procesu zwykłego. Wprowadzenie nowej instytucji procesu skróconego ma na celu przyspieszenie i uproszczenie procedur, w żaden sposób nie podważając zasady nierozerwalności małżeństwa. Zaangażowanie i odpowiednie kwalifikacje osób odpowiedzialnych za przeprowadzenie procesu skróconego są przy tym podstawą prawidłowości i legalności postępowania.
Pope Francis through motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus introduced a series of reforms of marriage processes. The most important of them was introducing the new institution of the briefer matrimonial process. Proceeding with the cases of the nullity of marriage with the briefer process can be taken whenever the petition is proposed by both spouses and in the circumstances of recurring evidences which render the nullity manifest (can. 1683). Only the diocesan bishop himself is competent to judge cases of the nullity of marriage with the briefer process, which emphasizes his importance as a first judge in the particular Church for which he was entrusted. Excepted bishop, in the briefer process are also involved the judicial vicar, the instructor and the assessor. The judicial vicar decides if case can be treated with the briefer process and he nominates the instructor and the assessor – the main people who support bishop during the process. Furthermore, before making up his mind, bishop consults nullity of marriage with them. Shortening of the procedure in the briefer matrimonial process manifests itself in a single session for collecting proofs, after which the case acts are taken to the diocesan bishop. After reaching the moral certitude about the nullity of marriage, bishop issues the sentence. Otherwise, he refers the case to the ordinary method. Introducing the new institution of the briefer matrimonial process is to speed up processes as well as to simplify them, without undermining of the indissolubility of marriage in any case. Involvement and proper qualifications of the people who are responsible for leading the briefer process are the foundation of appropriate and legal process.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2017, 6, 2; 191-205
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ignacy Jeż – pierwszy biskup koszalińsko-kołobrzeski (1972–1992)
Ignacy Jeż – first bishop of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese (1972–1992)
Autorzy:
Łukaszewicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30098254.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Bishop Ignacy Jeż
diocesan bishop
Ordinary
Diocese of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg)
bp Ignacy Jeż
biskup diecezjalny
ordynariusz
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
Opis:
28 czerwca 1972 roku decyzją papieża Pawła VI została utworzona diecezja koszalińsko--kołobrzeska i mianowany jej pierwszy biskup diecezjalny – Ignacy Jeż. W kolejnych miesiącach podejmował on szereg działań prawnych zmierzających do wypełnienia papieskiej decyzji, począwszy od kanonicznego objęcia w zarząd diecezji, poprzez zamieszkanie na jej terenie, mianowanie pierwszych urzędników, określenie zasad funkcjonowania kurii biskupiej, aż do uroczystego ingresu do koszalińskiej katedry i złożenia wymaganej prawem państwowej przysięgi. Przez kolejne 20 lat swoich rządów biskup Ignacy Jeż powołał do istnienia najważniejsze instytucje diecezjalne, rozbudował sieć terytorialną i tworzył prawo partykularne. Po złożeniu rezygnacji i jej przyjęciu przez papieża Jana Pawła II przeszedł na emeryturę 1 lutego 1992 roku.
On June 28, 1972, by a decision of Pope Paul VI, the Diocese of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) was created and its first diocesan bishop, Ignacy Jeż, was appointed. In the months that followed, he took a number of legal steps to fulfill the papal decision, starting with canonically taking charge of the diocese, taking up residence in the diocese, appointing some first officials, defining the rules for the functioning of the episcopal curia, and finally making the ceremonial ingress into the Koszalin cathedral and taking the state oath required by law. Over the next 20 years of his governing, Bishop Ignacy Jeż established the most important diocesan institutions, expanded the territorial network and created a particular law. After his resignation and its acceptance by Pope John Paul II, he retired on February 1, 1992.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2023, jubileuszowy; 51-74
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urząd dziekana w aspekcie prawnokanonicznym
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554655.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
vicar forane
ecclesiastical office
diocesan bishop
vicariate forane
statute
dziekan
urząd kościelny
biskup diecezjalny
dekanat
statut
Opis:
The purpose of the article is to examine the issue of the appointment to the post of a vicar forane and the loss of the office. The first part of the paper discusses the post of a vicar forane in general terms. The second one outlines the required qualifications of a candidate for the office of a vicar forane, whereas the third one concerns the induction to the post of a vicar forane. The fourth part describes the issue of losing the office of an outside vicar.
Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia powierzenia i utraty urzędu dziekana. W jego pierwszej części przedstawiono kwestię urzędu dziekana w ogólności. W drugiej części wskazano kwalifikacje kandydata na urząd dziekana, natomiast część trzecia została poświęcona powierzeniu urzędu dziekańskiego. Część czwarta omawia utratę urzędu wikariusza zewnętrznego.
Źródło:
Annales Canonici; 2017, 13
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies