Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "design stage" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Postantropocentryczna niepewność „Życie seksualne dzikich” jako spektakl ekologiczny
    Post-Anthropocentric Uncertainty: The Sexual Life of Savages as an Ecological Play
    Autorzy:
    Guzy, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/889535.pdf
    Data publikacji:
    2020-02
    Wydawca:
    Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
    Tematy:
    Wasilkowska
    Morton
    hyperobjects
    ecocriticism
    stage design
    Opis:
    The article, which is a part of the author’s B.A. thesis, analyzes the Island by Aleksandra Wasilkowska, a scenic object used in Krzysztof Garbaczewski’s famous performance The Sexual Life of Savages. The author juxtaposes the design of the Island and its impact with Timothy Morton’s theory of hyperobjects, focusing his reflections on the possibility of an ecocritical reading of the play. In doing so, he tries to answer the question whether The Sexual Life of Savages, contrary to the reviewers’ interpretations and the creators’ declarations, can be seen in retrospect as a project anticipating the ecological tendencies evident in the latest Polish theatre.
    Źródło:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2020, 155; 1-23
    2720-0043
    Pojawia się w:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pomiędzy sceną a galerią obrazów. O niezrealizowanych projektach scenograficznych Jadwigi Pożakowskiej (z problematyki badań nad dziełem scenografa)
    Between the Stage and Gallery of Paintings. On Jadwiga Pożakowska's Unaccomplished Stage Design Projects (On the Problems of Research on the Stage Designer's Work)
    Autorzy:
    Piechówka, Anna M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1944050.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    scenografia
    dzieło scenografa
    niezrealizowane scenografie
    projekt scenograficzny
    Jadwiga Pożakowska
    screenwriting
    stage design work
    unaccomplished stage designs
    stage design project
    Opis:
    The sketch “Between the Stage and Gallery of Paintings: On Jadwiga Pożarowska's Unaccomplished Stage Design Projects (On the Problems of Research on the Stage Designer's Work) is based on the writing of Jadwiga Pożakowska (1928-2006). It brings home to us one of the aspects of theatre research work on the stage designer's work concerned with this part of his output that includes his unaccomplished stage design projects. The first research are is composed by those stage designs which have not been staged. The second area consists of other stage design solutions, but they decisively go beyond the frameworks of introductory sketches. In the third area we have projects without any concrete theatrical order. They are treated as artistic challenges and struggles with a stage design theme as such. For each group of projects there are different basic contexts to analyse and interpret, the common are area being individual plastic thinking and the screenwriter's sensitivity. This sketch is also an attempt to restore the rank of unaccomplished studies that additionally shed light on the overall artistic output of their author.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 1; 239-261
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Władysław Hasior: od rzeźby do performansu
    Władysław Hasior: from Sculpture to Performance
    Autorzy:
    Figzał-Janikowska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1830700.pdf
    Data publikacji:
    2021-10
    Wydawca:
    Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
    Tematy:
    Władysław Hasior
    visual arts performance
    ephemeral action
    stage design
    theatre of the elements
    Opis:
    The aim of this article is to draw attention to the theatrical and performative aspect of visual works by Władysław Hasior. The Zakopane artist is presented not only as an acknowledged sculptor, creator of assemblages and banners, but above all, as a performer, stage designer, director of a peculiar “theatre of the elements”, and the author of open-air shows with complex dramaturgy and precisely defined course. The author of the article attempts to indicate the sources of Hasior’s theatrical interests and their development. The issue of theatricality is examined in relation to the way in which the artist’s works are displayed, and to his scenographic projects or his own artistic performances. These activities reveal the Hasior’s fascination with theatrical means of expression and the idea of a collective gathering of ceremonial nature. The ephemerality of the Hasior’s open-air shows means that they have been the area least explored by researchers to date.
    Źródło:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2021, 165; 53-80
    2720-0043
    Pojawia się w:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pocztówki z piekła: Stanisław Ignacy Witkiewicz w Paryżu 1908
    Postcards from Hell: Stanisław Ignacy Witkiewicz in the Paris of 1908
    Autorzy:
    Sztaba, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520131.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-30
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Witkacy
    Polish drama 1918-1939
    cabaret
    stage design
    dramat polski 1918-1939
    kabaret
    scenografia
    Opis:
    Niewiele wiemy o pobycie Witkacego w Paryżu wiosną 1908 roku; nie znamy listów do ojca, w których zapewne relacjonował to, co tam przeżył, a listy ojca zawierają nieliczne ślady takich relacji. Ślady pobytu trafiły jednak do jego dzieł literackich: wrażenia ze spotkania z nowym malarstwem opisał w 622 Upadkach Bunga, natomiast Sonata Belzebuba zawiera ślady jego wizyt w paryskich kabaretach, zwłaszcza w L'Enfer i Le Néant. Dramaturg sugeruje, że piekło z aktów 2 i 3 ma przypominać kabaret paryski w Paryżu – i trochę budapesztański – lub w Rio (Salon di Gioja), ale przede wszystkim paryski, co powtarza w sztuce wielokrotnie, w tym otwierających didaskaliach, w których podkreśla, co ważne, ogólną atmosferę demonicznej tandety takich lokali rozrywkowych. Czytając współczesne relacje oraz oglądając stare pocztówki i fotografie wnętrz kabaretów, można sobie wyobrazić atmosferę, do jakiej dążył Witkacy w scenografii Sonaty Belzebuba. Znając zamiłowanie Witkacego do makabry, można się domyślać, że odwiedził teatr Grand-Guignol i Musée Grévin. Podczas pobytu Witkacego w Paryżu Teatr Antoine dał dwa popołudniowe przedstawienia Króla Ubu Jarry'ego z Firminem Gémierem, które zostały szeroko nagłośnione. Dwadzieścia lat później wzmianka o Królu Ubu pojawiła się, być może jako reminiscencja z Paryża, w liście Witkacego do Edmunda Wiercińskiego.
    We know little about Witkacy’s stay in Paris in the spring of 1908; we do not know the letters to his father where he probably reported what he experienced there, and the correspondent letters by his father contain few traces of such reports. Traces of the stay have, however, made their way to his literary works: he recounted his impressions of his encounter with the new painting in The 622 Downfalls of Bungo, whereas The Beelzebub Sonata contains evidence of his visits to Paris cabarets, particularly to L’Enfer and Le Néant. The playwright suggests that the Hell of Acts 2 and 3 is to resemble a cabaret in Paris—and a little Budapestian—or in Rio (Salon di Gioja), but mostly Parisian, which he repeats in the play on numerous occasions, including the opening-scene stage directions where he emphasizes, importantly, the general atmosphere of demonic tackiness of such entertainment establishments. Reading contemporary reports and looking at old postcards and photographs of the cabarets’ interiors one can imagine an atmosphere Witkacy strove for in the stage setting for The Beelzebub Sonata. Knowing Witkacy’s penchant for the macabre, one can guess that he visited the Grand-Guignol Theatre and the Musée Grévin. While Witkacy stayed in Paris, the Antoine Theatre gave two afternoon performances of Ubu Roi by Jarry with Firmin Gémier, which were widely publicized. Twenty years later, Ubu Roi cropped up, perhaps as a reminiscence from Paris, in Witkacy’s letter to Edmund Wierciński.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 4; 55-70
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Formy, farsze i prawa syntezy, czyli „Chemia związków jakości teatralnych” według Witkacego
    Forms, Falsehoods, and Laws of Synthesis, or “the Chemistry of Theatrical Quality Complexes” According to Witkacy
    Autorzy:
    Stacewicz-Podlipska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520136.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-30
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Witkacy
    reception of Witkacy
    Theory of Pure Form
    stage design
    recepcja twórczości Witkacego
    Teoria Czystej Formy
    scenografia
    Opis:
    Problem recepcji Witkacego sprowadza się do wykrawania z wieloskładnikowego obszaru ściśle skorelowanych z sobą treści pasujących do danego zadania fragmentów. Najwięcej zamieszania wynikało z błędnego rozumienia pojęcia Forma, które, zrośnięte ze swoimi historycznymi definicjami i zastosowaniami, generowało piętrzące się nieporozumienia. Gdyby pojęcie to było analizowane w całej złożoności, jaką przewidział dla niego Witkacy, a zwłaszcza w szerszych ramach konceptualnych jego myśli, o nieporozumieniach nie mogłoby być mowy. Najbliższe terminologicznie odpowiedniki Witkacowskiej Formy należą do rodziny słów opisujących jednię: stop, amalgamat czy synteza. W Formie mieścić się miało wszystko to, co po odpowiedniej „obróbce”, a więc po przejściu procedury amalgamacji właśnie, stanowiło pierwotną materię Sztuki. To, czego chciał Witkacy dla teatru, kryło się zatem nie tyle w profuzji plastyki – w samym, jak pisał, „«umalarzeniu» teatru”, czy eliminacji treści na rzecz formy, lecz w tajemnicy konstrukcji, w procesie chemicznego, czy alchemicznego Form-owania, w magicznym akcie przyoblekania w kształt. Właśnie to misterium Formy wraz z całą kłopotliwą metafizyką Witkiewicza było z uporem pomijane przez jego samozwańczych i mianowanych spadkobierców. Tych błędów nie ustrzegli się także reprezentanci rozmaitych odmian „teatrów narracji plastycznej” (określenie Zbigniewa Taranienki), od przedwojennego Teatru Cricot po grupę, którą Konstanty Puzyna nazwał „Witkacoplastyką”. Dopóki jednak teatr narracji wizualnej zajęty był rozwiązywaniem problemów wynikających z aporii modernizmu, dopóty odwołania do Witkacego pozostawały mniej lub bardziej zasadne. W rozkochanej we fragmencie, relatywizującej wartości i anihilującej wszelkie stałe punkty odniesienia ponowoczesności ten trop gubi się, a Teoria Czystej Formy mutuje w praktykę „formy otwartej”, oddalając się coraz bardziej od dezyderatów Witkiewicza.
    The reception of Witkacy’s work can be reduced to acts of cutting pieces that happen to fit one’s purpose out of a whole that contains many other qualities and ingredients. Misconstructions of the concept of Form which, fused with its other historical definitions and uses, generated more and more misunderstandings was what added most to the confusion. Had the concept been analyzed in all of its complexity that Witkacy intended, and particularly, within the larger conceptual framework of his thought, there would have been no room for ambiguity. The closest terminological associates of Witkacy’s “Form” belong to the family of words referring to unity, namely: “alloy,” “amalgam,” or “synthesis.” Form was meant to contain all that, having been “processed,” i.e. having undergone amalgamation, constituted the primordial matter of Art. Therefore, what Witkacy wanted for the theatre was not profusion of visual qualities, not to “make theatre ‘painterly’”, not to eliminate content in favor of form. Instead, he wanted the theatrical work to be composed mysteriously, in the process of chemical, or alchemical, Formation, in a magical act of giving shape. It is precisely this mystery of Form, with all its perplexing and embarrassing metaphysics that has been persistently and pointedly ignored by Witkiewicz’s self- or otherwise appointed inheritors. And representatives of various types of “the theatre of visual narration” (term coined by Zbigniew Taranienko), from the pre-war Cricot Theatre to the group that Puzyna dubbed “Witkacoplastic theatre” (Witkacoplastyka), did err in this respect as well. Just as long, however, as the theatre of visual narration was preoccupied with resolving the problems stemming from aporias of Modernism, references to Witkacy were more or less warranted. But postmodernism that loves the fragmentary, makes values relative and annihilates all stable points of reference misses the point completely, and the Theory of Pure Form transmogrifies into the practice of “open form” that leaves Witkiewicz’s major postulates further and further behind.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 4; 71-90
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Muzeum Sztuki Nowoczesnej Według Założeń Mariana Bogusza
    Premises for a Museum of Modern Art by Marian Bogusz
    Autorzy:
    Zagrodzki, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/424393.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
    Tematy:
    Marian Bogusz
    Kolekcja Galerii Krzywe Koło
    projekty scenograficzne Mariana Bogusza
    Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Koszalinie
    Collection of The Krzywe Koło Gallery
    Marian Bogusz stage design
    Museum of Modern Art in Koszalin
    Opis:
    Artykuł odnosi się do ważnej inicjatywy twórczej Mariana Bogusza (1920-1980) utworzenia Muzeum Sztuki Nowoczesnej na wzór zorganizowanej w 1931 r., przez Władysława Strzemińskiego i grupę „a.r.” Międzynarodowej Kolekcji zdeponowanej w muzeum łódzkim. Przygotowania do tego projektu artysta rozpoczął natychmiast po uwolnieniu z obozu koncentracyjnego w Mauthausen (1945) i powołaniu w Warszawie Klubu Młodych Artystów i Naukowców (1947). Okres socrealizmu przerwał kolekcjonowanie sztuki nowoczesnej. Dopiero powstanie Klubu Krzywego Koła i prowadzonej przez Bogusza autonomicznej Galerii (1956) umożliwiło powrót do tych idei. Bogusz chciał utworzyć kolekcję dzieł artystów skupionych w międzynarodowym ruchu Phases i innych wystawianych w Galerii Krzywe Koło oraz utworzyć z nich stale eksponowany, rozszerzający się zbiór. Początkowo prowadził rozmowy z Muzeum Sztuki w Łodzi. Powstał zespół dzieł (13 obrazów) artystów działających w Paryżu, które przyjęło łódzkie muzeum, odrzucając jednak projekt powstania odrębnego Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Kolejna I Kolekcja Galerii Krzywe Koło, dzieł z lat 1957-1961 (35 obrazów), trafiła jako dar do Muzeum Narodowego w Warszawie (1963), ale i tam nie była eksponowana. W latach sześćdziesiątych głównym miejscem aktywności Bogusza stał się Koszalin. Pierwsze ekspozycje sztuki nowoczesnej odbywały się w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym, a następnie w Muzeum w Koszalinie. Bogusz miał nadzieję stworzyć odrębne Muzeum Sztuki Nowoczesnej, właśnie do tego muzeum przekazał (w 1963 r.) Kolekcje II (13 obrazów) i III (29 gwaszy, rysunków i grafik). Rozwój przyszłego muzeum miały zapewnić coroczne Spotkania Artystów i Naukowców w Osiekach pod Koszalinem (od 1963 r.), na które zapraszano wybitnych artystów. Warunkiem uczestnictwa w spotkaniach było ofiarowanie jednego z dzieł do zbiorów muzeum. W 1965 r. realizacja projektu Bogusza została przerwana. Decyzją administracyjną zlikwidowano w koszalińskim muzeum dział sztuki. Muzeum Sztuki Nowoczesnej organizowane od czerwca 1963 r., fizycznie przestało istnieć. Idea nowego muzeum nakreślona przez Bogusza, wiążąca poezję, teatr i muzykę z malarstwem i rzeźbą, zasługuje na szczególną uwagę. Światowe dokonania sztuki początku lat sześćdziesiątych XX wieku, w których poważny udział mieli artyści polscy, w dotychczas przygotowywanych ekspozycjach nie znalazły właściwego miejsca, istnieją tylko wirtualnie. Rozproszone zbiory Muzeum Sztuki Nowoczesnej, zebrane według założeń Bogusza, dalej czekają na odbiorców świadomych ich znaczenia.
    Źródło:
    Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 15-27
    2080-413X
    Pojawia się w:
    Sztuka i Dokumentacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane problemy projektowe wymiarowania budowli podziemnych
    Selected problems of design of subterranean structures
    Autorzy:
    Ścigałło, J.
    Florkiewicz, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/350120.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
    Tematy:
    iły plioceńskie
    ściany szczelinowe
    parametry gruntowe
    stan graniczny nośności
    projektowanie
    pliocene clay
    cavity walls
    soil parametres
    ultimate limit stage
    design
    Opis:
    Celem artykułu jest ukazanie różnic w wynikach obliczeń statycznych i wymiarowaniu konstrukcji w zależności od przyjętych założeń projektowych, na przykładzie wielopoziomowego parkingu podziemnego położonego na terenie placu Wolności w Poznaniu, którego podłożem budowlanym są iły plioceńskie. Obliczenia statyczno-wytrzymałościowe wykonano dla różnych wartości parametrów gruntowych oraz wybranych wariantów obciążeń zewnętrznych. Przeprowadzone obliczenia statyczno-wytrzymałościowe oraz uzyskane na ich podstawie rezultaty wykazały znaczną "czułość" procesu projektowania ścian szczelinowych na zastosowane w obliczeniach wartości parametrów wytrzymałościowych gruntów. Uwzględnienie rzeczywistych wartości spójności c/u i kąta tarcia wewnętrznego psi/u - znacznie wyższych od wartości normowych - pozwoliło na istotne zmniejszenie długości zamocowania projektowanych ścian szczelinowych w podłożu gruntowym. Znacznie mniejszy wpływ przyjętych wartości parametrów geotechnicznych uzyskano na stan graniczny nośności i użytkowalności konstrukcji ściany szczelinowej. Dodajmy, że szereg zrealizowanych, głęboko posadowionych obiektów budowlanych w Poznaniu na iłach poznańskich potwierdza słuszność proponowanego w pracy podejścia obliczeniowego oraz istniejącą, znaczną rozbieżność normowych i rzeczywistych wartości parametrów wytrzymałościowych iłu poznańskiego.
    The purpose of his paper is presentation of differences in static calculation and design of structures depending on design assumptions. As an example a multi-level subterranean car park in Poznań where the soil consisted of Pliocene clay is presented. Static calculations were performed for various soil parameters and selected load cases. These calculations showed a significant sensibility of design process of cavity walls to the adopted values of soil parameters. Taking into account the real values of cohesion c/u and the angle of internal friction phi/u - much higher than the values from codes, allowed for significant decrease of anchoring length of cavity walls in the soil. The influence of the soil parameters on the ultimate and serviceability limit states of the cavity wall itself was much smaller. It must be pointed out the several existing objects founded on this type of soil confirm the correctness of the suggested approach and existence of significant discrepancy between the real and code values of parameters for the Pliocene clay (Poznań clay).
    Źródło:
    Górnictwo i Geoinżynieria; 2005, 29, 3/1; 459-467
    1732-6702
    Pojawia się w:
    Górnictwo i Geoinżynieria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wykorzystanie inżynierii odwrotnej do kontroli zmian wymiarowych w cyklu eksploatacyjnym części maszyn
    Application of reverse engineering for controlling dimensional changes during machine parts’ operating cycle
    Autorzy:
    Lulkiewicz, J.
    Chruściński, M.
    Szkudelski, S.
    Ziółkiewicz, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/211464.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
    Tematy:
    inżynieria odwrotna
    aktualizacja dokumentacji
    tłocznik wielotaktowy
    współrzędnościowa maszyna pomiarowa
    tworzenie dokumentacji
    reverse engineering
    design documentation update
    updating
    multi-stage die
    coordinate measuring machine
    production of technical documentation
    Opis:
    Inżynieria odwrotna (z ang. reverse engineering) zajmuje się badaniem obiektów już istniejących – czy to wytworzonych przez człowieka, czy też powstałych w sposób naturalny – po to, aby odkryć reguły determinujące ich nadane lub naturalne funkcje, działania lub przyjęte założenia konstrukcyjne. Z głównych zastosowań inżynierii odwrotnej można wytypować trzy istotne dla przemysłu: ocena zużycia części, ocena poprawności zaprojektowania procesu technologicznego oraz odtworzenie dokumentacji technicznej istniejącej części. W artykule przedstawiono zastosowanie inżynierii odwrotnej do wykonania aktualizacji dokumentacji konstrukcyjnej elementu tłocznika wielotaktowego. Obiektem badanym była płyta podstawowa przyrządu wielotaktowego o wymiarach 630x400 mm. Przyrząd podczas eksploatacji wykazywał naturalne zużycie, w wyniku którego legalizowano położenia i wielkości otworów ustalających. Przesunięcia ich położenia o 0,01–0,02 mm za każdą naprawą oraz kołkowanie po ustaleniu i skręceniu elementów doprowadziły do sytuacji, że istniejąca dokumentacja stała się nieaktualna. Precyzja wykonania znajdujących się na niej wycięć kształtowych, jak i ich położenia, wymagała zastosowania systemu pomiarowego zapewniającego największy dopuszczalny błąd pomiaru na poziomie 10% pola tolerancji. Takie wymagania były konieczne dla zapewnienia współdziałania odtworzonej płyty z pozostałymi w przyrządzie. Dla poprawnego zrealizowania zadania badawczego opracowano metodykę oraz wytypowano urządzenie pomiarowe spełniające określone wcześniej wymagania. Dodatkowo przeprowadzono ocenę elementów geometrycznych znajdujących się na przedmiocie badanym, które mogły posłużyć do określenia początku układu współrzędnych, czyli docelowo bazy wymiarowej dla obróbki mechanicznej.
    Reverse engineering is concerned with the study of existing objects, whether manmade or natural, in order to discover the rules determining their endowed or natural functions, operation or adopted design assumptions. The main applications of reverse engineering include three of significance to industry: assessment of part wear, assessment of the design of a technological process, and reproduction of technical documentation of an existing part. This article presents an application of reverse engineering for updating the design documentation of a part of a multi-stage die. The studied object was the base plate of a multi-stage die, with dimensions 630x400 mm. During operation, the tool exhibited natural wear, as a result of which the positions and sizes of pinholes were verified. A 0.01-0.02 mm shift in their position after every repair as well as pinning after positioning and fastening of elements led to the situation where existing documentation was no longer accurate. The precision of making the shaped recesses on the plate and of their positions required the application of a measuring system ensuring maxi mum error of measurement at the level of 10% of the tolerance field. Such requirements were necessary for ensuring inter-operation of the reproduced plate with other parts in the die. To correctly perform the research task, methodology was developed, and a measuring device meeting the aforementioned requirements was selected. In addition, geometrical elements on the studied object that could serve to determine the origin of the coordinate system or the target dimensional base for machining were evaluated.
    Źródło:
    Obróbka Plastyczna Metali; 2017, 28, 3; 213-222
    0867-2628
    Pojawia się w:
    Obróbka Plastyczna Metali
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies