Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "cellulose-alginate" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Hydrożele alginianowe sieciowane jonowo i kowalencyjnie
Hydrogels based on ionically and covalently crosslinked alginates
Autorzy:
Walczak, J.
Marchewka, J.
Laska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284020.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
hydrożele
mikrosfery alginianowe
sieciowanie
celuloza
hydrogels
alginate beads
crosslinking
cellulose
Opis:
W niniejszej pracy zaprezentowano metodę otrzymywania mikrosfer hydrożelowych o podwyższonej wytrzymałości mechanicznej. Alginian sodu w formie mikrosfer hydrożelowych poddano sieciowaniu jonowemu i kowalencyjnemu. Sieciowanie przeprowadzono dwuetapowo. W pierwszym etapie alginian sodu usieciowano jonowo poprzez wymianę jednowartościowych kationów sodu na dwuwartościowe kationy wapnia. W zależności od stężenia chlorku wapnia otrzymano różne formy hydrożelu, od bezkształtnego żelu do gęstych aglomeratów mikrosfer. By uzyskać wyższą wytrzymałość mechaniczną jonowo usieciowanego hydrożelu, dodatkowo poddawano go reakcji z epichlorohydryną. Reakcja ta pozwoliła wprowadzić pomiędzy łańcuchy alginianu mostki kowalencyjne. Otrzymano również usieciowane mikrosfery alginianowe zmodyfikowane włóknami celulozy, które stanowiły dodatkowe wzmocnienie mechaniczne. Zbadano wpływ stopnia usieciowania na absorpcję wody przez suche próbki. Morfologię otrzymanych mikrosfer obserwowano za pomocą skaningowej mikroskopii elektronowej. Rozkład jonów wapnia w próbkach oceniono przy użyciu spektroskopii z dyspersją energii. Zbadano także degradację mikrosfer in vitro w płynie PBS.
In this work a method of formation of hydrogel beads with increased mechanical durability is presented. Sodium alginate in the form of hydrogel beads was modified by ionic and covalent crosslinking. The crosslinking was achieved in two steps. In the first step, sodium alginate was ionically crosslinked by the ionic exchange of monovalent sodium cations with bivalent calcium cations. Different forms of the crosslinked alginate were obtained depending on the calcium chloride concentration. The forms varied from shapeless gel to hard agglomerated spheres. To increase mechanical durability of the ionically crosslinked alginate it was subjected to the reaction with epichlorohydrin. The reaction allowed to introduce covalent bridges between alginate chains. For additional reinforcement the crosslinked beads of alginate were modified with cellulose nanofibers. Dependence of water absorption in the dry samples on the crosslinking level was observed. Morphology of the beads was observed with the use of scanning electron microscopy. Calcium ions distribution in the samples was evaluated by energy dispersive spectroscopy analysis. In vitro degradation of the crosslinked alginates was also investigated.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2015, 18, 132; 17-23
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poszukiwanie prostych modeli do badania adhezji bakterii probiotycznych
Searching for simple models to study the adhesion of probiotic bacteria
Autorzy:
Czaczyk, K
Olejnik, A
Miezal, P
Grajek, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828476.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
bakterie probiotyczne
adhezja bakterii
Lactobacillus casei
Lactobacillus acidophilus
Lactobacillus rhamnosus
metody badan
alginiany
karageny
kolagen
karboksymetyloceluloza
zdolnosci adhezyjne
probiotic bacteria
bacterial adhesion
test method
alginate
carrageenan
carboxymethyl cellulose
adhesive ability
Opis:
Przeprowadzono studia porównawcze nad możliwością zastąpienia w badaniach adhezji bakterii mlekowych modelu kultury komórek nabłonka jelitowego innymi uproszczonymi modelami. Badano przyczepność bakterii probiotycznych Lactobacillus casei Shirota ATCC 39539, Lactobacillus acidophilus LC1 oraz Lactobacillus rhamnosus GG ATCC 53103 do membran wykonanych z alginianu, karagenu, żelatyny, kolagenu, szkła, polistyrenu i karboksymetylocelulozy. Zaobserwowano największy stopień przyczepności bakterii probiotycznych do membran wykonanych z karboksymetylocelulozy i kolagenu. W większości wariantów doświadczeń liczba przyczepionych komórek bakteryjnych wzrastała wraz ze wzrostem czasu ich kontaktu z powierzchnią stałą. Wykazano także różnice w przyczepności komórek do hydrożeli o różnych stężeniach. Na podstawie przeprowadzonych badań można stwierdzić, że stopień adhezji bakterii probiotycznych do różnych powierzchni organicznych i nieorganicznych jest cechą zaleną od szczepu mikroorganizmu. Żaden z prostych modeli adhezyjnych, zastosowanych w tej pracy, nie charakteryzował się adhezyjnością porównywalną z komórkami nabłonka jelitowego Caco-2 i HT-29, stosowanego obecnie jako główny model in vitro do badań adhezji bakterii probiotycznych.
Comparative studies were performed on the possibility of replacing intestinal epithelial cells by some other simplified models for the purpose of examining the adhesion of probiotic bacteria. The adhesion of Lactobacillus casei Shirota ATCC 39539, Lactobacillus acidophilus LC1, and Lactobacillus rhamnosus GG ATCC 53103 to surfaces of alginate, carrageenan, gelatin, collagen, glass, polystyrene, carboxymethylcellulose, and to intestinal epithelial cells (Caco-2 and HT-29 lines) were tested. Among the examined solid surfaces, the highest degree of adhesion was observed in the case of carboxymethylcellulose and collagen. In the majority of experimental variants, the number of bacterial cells adhering to surfaces increased parallel to the time of their contacting a solid surface. Additionally, there were stated differences in the cell adhesion to hydrogels showing varying concentration rates. On the basis of the experiments performed, it is possible to state that the adhesion degree of probiotic bacteria to various inorganic and organic surfaces is a parameter that depends on the strain of a microorganism. Among all the simplified models applied in the studies in question, no one was marked by an adhesion rate comparable to the adhesion of intestinal epithelial cells Caco-2 and HT-29, which are, nowadays, used as a major model in vitro while investigating the adhesion of probiotic bacteria.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2005, 12, 1; 84-96
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies