Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "bioassay" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Wykorzystanie testu mikrojądrowego do oceny genotoksyczności odcieków ze składowisk odpadów
Assessing the genotoxicity of landfill leachates with the aid of the micronucleus bioassay
Autorzy:
Kalka, J.
Ośliślok, A.
Surmacz-Górka, J.
Fudala-Książek, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237636.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
test mikrojądrowy
odcieki
składowisko odpadów
micronucleus bioassay
Opis:
Genotoksyczność odcieków badano za pomocą testu cytogenetycznego na podstawie zmiany częstości powstawania mikrojąder w komórkach korzenia Vicia faba. Próbki odcieków pobrane do badań pochodziły z dwóch składowisk odpadów o różnym czasie eksploatacji, znajdujących się na terenie Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego (Gliwice, Zabrze). Wyniki badań wykazały istotną zależność pomiędzy częstością powstawania mikrojąder i aberracji chromosomowych a stężeniem odcieków wyrażonym jako zawartość rozpuszczonego węgla organicznego. Stwierdzono, że test mikrojądrowy może być skutecznym narzędziem w monitorowaniu genotoksyczności próbek środowiskowych. Uzyskane wyniki wydają się być istotne w świetle toczących się w Komisji Europejskiej dyskusji na temat uzupełnienia wykazu priorytetowych substancji, które w ramach dyrektywy 200/60/WE powinny być identyfikowane i monitorowane w środowisku wodnym.
The cytogenetic biotest was used to examine the genotoxicity of landfill leachates by analyzing the changes in the frequency of micronuclei formation in the cells of Vicia faba root-tips. The leachate samples collected for the purpose of the study came from two landfills differing in age, both situated in the Upper Silesian Industrial District (Gliwice, Zabrze). The results of the study have disclosed a significant relationship between the frequency of micronuclei formation, chromosome aberration and concentrations of the leachates, expressed in terms of organic carbon content. The micronucleus bioassay was found to be a valuable tool for monitoring the genotoxicity of environmental samples. The results obtained can be of significance in the light of the European Commission debates on updating the list of priority substances that are to be identified and monitored in the aquatic environment under the regulations of Directive 200/60/EU.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2008, 30, 4; 15-17
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Toksyczność chlorku 1-heksylo-3-metyloimidazoliowego względem wybranych organizmów wodnych
Toxicity of 1-heksyl-3-methylimidazolium chloride according to selected marine and freshwater organisms
Autorzy:
Arendarczyk, A.
Zgórska, A.
Grabińska-Sota, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/296931.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
imidazoliowe ciecze jonowe
toksyczność
biotest
imidazolium
ionic liquids
toxicity
bioassay
Opis:
Dokonano oceny potencjału toksykologicznego imidazoliowej cieczy jonowej o nazwie chlorek 1-heksylo-3-metyloimidazoliowy (CHM). Zakres badań ekotoksykologicznych obejmował przeprowadzenie testu toksyczności ostrej z wykorzystaniem skorupiaków słodkowodnych (Thamnocephalus platyurus) i testu toksyczności chronicznej z wykorzystaniem bakterii morskich (Vibrio fischeri). Wartości wskaźników ekotoksykologicznych wyznaczone w poszczególnych testach wyniosły odpowiednio: EC50 2,51 mg/dm3 (THAMNOTOXKIT FTM) i EC50/5min 15,30 mg/dm3 i EC50/15min 14,40 mg/dm3 (MICROTOX® Basic Test 81,9%). Na podstawie uzyskanych wyników związek sklasyfikowano jako toksyczny. W ramach badań dokonano również oceny wpływu korekty odczynu i napowietrzania na redukcję toksyczności roztworu CHM. Doświadczenie przeprowadzono zgodnie z metodyką US EPA/600/6-91/005F. Stwierdzono, że korekta odczynu roztworu CHM do poziomu 3 i 11, a także przeprowadzenie symultanicznego procesu korekty pH do 3 i napowietrzania wpływa na obniżenie toksyczności badanego związku.
Ionic liquids (IL's) are defined as organic salts with low melting point. The reputation of those substances as green solvents (environmental friendly chemicals) is based primarily on their negligible vapor pressure. However, high solubility and stability of those substances in water can cause a serious concern about their toxic potential. Relatively little is still known about the toxicity of these substances as a class, especially when compared to conventional organic solvents. The aim of the study was to investigate the toxicity of imidazolium ionic liquid: 1-heksyl-3-methylimidazolium chloride (CHM) according to selected aquatic organisms: bioluminescent marine bacterium and crustacean. The results showed that CHM caused a harmful effect on tested organisms in the whole range of concentrations used in the tests. The estimated toxic index EC50 obtained 2.51 mg/dm3 according to Thamnocephalus platyurus and EC50/5min 15.30 mg/dm3, EC50/15min 14.40 mg/dm3 according to Vibrio fischeri. The CHM was classified as a toxic substance. Moreover, the toxicity of CHM samples with modified pH values and aeration has been measured. Modifications of CHM samples were based on U.S. EPA Protocol (Toxicity Identification Evaluation). Acute toxicity of each modification have been determined by using the MICROTOX® Basic Test 81.9% standard procedure. The results showed that upgrading pH value to 11 as well as diminishing samples pH to value 3 had an influence on samples' post-reaction toxicity. Both processes, pH correction and aeration, used individually caused a significant decrease of analyzed samples' toxicity expressed as toxic index's EC50 measured after 5 and 15 minutes of exposition. The toxic index values were increased from range 30% (pH 3) up to 100% (pH 11) according to non modified sample. The study showed that pH correction to value 3 connected with simultaneous aeration additionally decrease sample toxicity. The results of the present study has proved that 1-heksyl-3methylimidazolium chloride could be toxic to aquatic organisms and it is necessary to carry out the ecotoxicological risk of ionic liquids by the use of bioassays.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2011, 14, 2; 137-143
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies