Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "american drama" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Słowiki w gorącej, blaszanej klatce: „Not About Nightingales" – zapomniany dramat Tennessee Williamsa
Nightingales in a Hot Tin Cage: "Not About Nightingales"—A Forgotten Play by Tennessee Williams
Autorzy:
Majewska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14488459.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Tennessee Williams
"Not About Nightingales"
American drama
the other
violence
jail
Deep South
dramat amerykański
inny
przemoc
więzienie
Głębokie Południe
Opis:
Artykuł ma na celu przypomnienie wczesnej i praktycznie nieznanej w Polsce sztuki Tennessee Williamsa Not About Nightingales (1938). Autorka osadza ją w kontekście biografii pisarza i jego wrażliwości na problemy społecznie wykluczonych. Tematem sztuki jest nacechowany okrucieństwem stosunek większości do mniejszości (społecznych czy też seksualnych), niemieszczących się w stereotypowych ramach. Autorka szuka źródeł Not About Nightingales w biografii Williamsa: w wychowaniu na „Głębokim Południu”, w najbardziej konserwatywnym regionie Stanów Zjednoczonych, oraz w trudnej relacji pisarza z ojcem, traktującym go jak odmieńca. W opartym na faktach dramacie przedmiotem refleksji jest trudna sytuacja więźniów, którzy wyróżniają się swoją odmiennością, co wzmaga stosowaną wobec nich przemoc. Młodzieńcza sztuka Williamsa pozwala zrewidować poglądy na temat jego twórczości i zwrócić na nią uwagę teatru społecznie zaangażowanego. Williams, znany głównie jako autor kameralnych dramatów psychologicznych, często udomowionych i zawłaszczonych przez popkulturę, był także pisarzem o dużej wrażliwości społecznej, wyczulonym na okrucieństwo w kontaktach międzyludzkich, ujawniające się szczególnie w stosunku do tych, którzy są inni.
This article aims to recall Tennessee Williams’s early play Not About Nightingales (1938), which is virtually unknown in Poland. The text is discussed in the context of the writer’s biography and his sensitivity to the problems of the socially excluded. The play thematizes the majority’s cruel attitude towards minorities that do not fit into stereotypical frames (social or sexual). The author of the article locates the sources of Not About Nightingales in Williams’s biography: in his growing up in the Deep South, the most conservative region of the United States, and in his troubled relationship with his father, who regarded him as a misfit. Based on facts, the play reflects on the plight of prisoners who stand out as different, which exacerbates the violence against them. This early text helps sheds a different light on Williams’s work, potentially bringing it to the attention of socially engaged theater. Best known as an author of intimate psychological dramas, which have been often domesticated and appropriated by pop culture, Williams was also a writer of great social conscience, sensitive to cruelty in interpersonal relations, which manifests itself particularly against those who are different.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 3; 147-168
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maxwell Anderson jako teoretyk dramatu
Maxwell Anderson as a Drama Theoretician
Autorzy:
Brodzińska, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954016.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Maxwell Anderson
dramat amerykański
dramat poetycki
tragedia wierszowana
teoria dramatu i teatru XX wieku
american drama
poetical drama
tragedy in verse
theory of the 20th century drama and theatre
Opis:
Born in 1888 in Atlantic, Pennsylvania, Maxwell Anderson was among the generation of playwrights who changed the world's perception of American drama. The group of young dramatists included such famous names as Eugene O'Neill, Elmer Rice, Sidney Howard, RobertSherwood, George S. Kaufman, Samuel N. Behrman and Paul Green; however, Anderson was more prolific and versatile than anybody of them. During a career of just thirty years he produced thirty-three plays (about half the number he wrote) which include comedies and tragedies, plays in verse and in prose, satires and musicals. His first play White Desert was written in verse because he was weary of ”plays in prose that never lifted from the ground”. The play failed but Anderson didn't abandon his dream of bringing tragic poetry to the American stage. Examining Aeschylus', Sophocles', Euripides', Shakespeare's and Racine's tragedies, also reading Aristotle's The Poetic, Anderson realized that „in discussing construction Aristotle made a point of the recognition scene as essential to tragedy” and that poetic tragedy had never been successfully written about its own place and time. According to the rules, he composed two very successful historical dramas in verse: Elizabeth the Queen (1930) and Mary of Scotland (1933). However, a few years later, in 1935, Anderson broke his newly discovered principles and composed Winterset, a poetic tragedy based on a true story and set in contemporary New York. Unlike his first contemporary verse drama White Desert, the experiment, Winterset, was a big success and brought him the very first New York Drama Critics Circle Award. His theory and dramas inspired some contemporary theorists as John Mason Brown, John Gassner and Elder Olson; also, the famous American playwright Archibald MacLeish.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 1; 209-226
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
METAFORY POLITYCZNE W DRAMATURGII HÉCTORA LEVY’EGO-DANIELA. STUDIUM TRYLOGII LAS MUJERES DE LOS NAZIS
Political Metaphors in the Dramaturgy Written by Héctor Levy-Daniel. A Study on the Trilogy “Las mujeres de los nazis”
Autorzy:
Dimeo Alvarez, Carlos
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/555782.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
Tematy:
dramat polityczny
faszyzm
teatralność polityczna
teatr latynoamerykański
Hannah Arendt
political drama
fascism
political theatricality
Latin American theater
Opis:
Dramaturg, żydowsko-argentyńskiego pochodzenia, Héctor Levy-Daniel zawsze koncentrował swój teatr na kwestii politycznej. Levy-Daniel skłania się ku twierdzeniu, że teatralność zakłada, warunek sine qua non, „dryf polityczny”. Prowadzi nas to do innej formy zmierzenia się z tym tematem, z innej perspektywy, odmiennej od tej jaką tradycyjnie pokazywał teatr latynoamerykański, bowiem polityczność u Levy’ego- Daniela zakorzeniona jest w teorii politycznej Hannah Arendt. Z tej dominanty jego twórczości powstała właśnie trylogia teatralna Kobiety nazistów (Las mujeres de los nazis), której głównymi bohaterkami są: Magda Goebbels, żona nazistowskiego ministra propagandy, Josepha Goebbelsa; Irma Gresse, młoda Niemka, która podzieliła smutny los wielu milionów więźniów Auschwitz oraz Geli Raubal, siostrzenica Hitlera, z którym połączył ją związek miłosny, który prawdopodobnie doprowadził ją do samobójstwa. Autor napisał ten tekst, nie po to by mówić o nazizmie i kobietach, które towarzyszyły najwyższym hierarchom; wręcz przeciwnie, by wyrazić poprzez tę polityczną metaforę, surową wizję rozwoju faszystowskiego myślenia w Argentynie. Możemy uznać Levy’ego-Daniela za pisarza postdyktatury, co wzmacnia krytyczną wartość jego twórczości. W rezultacie staramy się przeanalizować kształtowanie się nowego teatru politycznego w Ameryce Łacińskiej, biorąc pod uwagę studium przypadku, utwór Levy’ego-Daniela Las mujeres de los nazis.
The playwright, Jewish-Argentine Héctor Levy-Daniel has always been focused his theater on the political issue. Levy-Daniel adheres to the premise that theatricality implies, a condition sine qua non, the "political drift"; which leads us to another form of facing the issue, and facing it from a different perspective of what traditionally Latin American theater has shown, because the politics of Levy-Daniel are rooted in the political theory of Hannah Arendt. From there arose theater trilogy The Women of the Nazis (Las mujeres de los nazis), whose main heroines are: Magda Goebbels, wife of the Nazi propaganda minister, Joseph Goebbels; Irma Gresse, a young German woman who shared the sad fate of many millions of Auschwitz prisoners and Geli Raubal, the niece of Hitler, with whom she was linked by a love relationship that pro-bably led her to suicide. The author wrote the text, not for the precise purpose of talking about Nazism and the women who accompanied his highest hierarchs; but on the contrary, to express through this political metaphor a crude cosmovision of the development of fascist thinking in Argentina. We can consider Levy- Daniel, like a writer of post-dictatorship, which reinforces the critical value of his work. As a result, we try to delve into the modeling of a new political theater in Latin America, taking as a case study the work of Levy-Daniel, Las mujeres de los nazis.
Źródło:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2017, 4(94); 31-45
1506-8900
2081-1152
Pojawia się w:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ciężkość - lekkość - perswazyjność. Czyli co wynika z organizacji estetycznej filmu "Dwunastu gniewnych ludzi" Sidneya Lumeta
Autorzy:
Pawłowska-Jądrzyk, Brygida
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186758.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
American cinema
court drama
persuasiveness
film narrative
film aesthetics
gravity
lightness
12 Angry Men
Sidney Lumet
non-verbal persuasion
Opis:
The author aims to show that Sidney Lumet’s cinema classic 12 Angry Men (1957) is not only a film about persuasion (making art the subject of persuasion about something that presents the clash of various attitudes and views), but also a persuasive film (placing an emphasis on persuading the viewer for specific reasons). For the second of these perspectives, non-verbal persuasion is of fundamental importance – implicit, in its immanent essence, because it uses certain narrative techniques and remains in a purposeful relationship with the organisation of its aesthetics. The axis of this kind of organisation is determined by the categories of gravity and lightness, which seem to fundamentally define various aspects of the film, ranging from the weight of the issues discussed to the implications associated with the setting of the drama. Lumet’s work is a model example of a text that methodically engages audiences in an aesthetic-affective game with the help of gravity and lightness, but also gives the game a world-view sense: it shapes beliefs and assessments that weigh not only on viewers’ attitudes towards conflicts that determine the relationship in the film world, but also affect the perception of non-textual reality (not openly making viewers approve the American model of democracy).
Źródło:
Załącznik Kulturoznawczy; 2018, 5; 37-54
2392-2338
Pojawia się w:
Załącznik Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies