Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "a symbol" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Prawo jako konstytuowanie człowieczeństwa. Koncepcja Pierre’a Legendre’a
Law as the constitution of humanity. Pierre Legendre’s approach
Autorzy:
Barut, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046956.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Legendre
Lacan
prawo jako symbol
the law as a symbol
Opis:
Przedmiotem artykułu jest koncepcja Pierre’a Legendre’a, współczesnego francuskiego filozofa i historyka prawa. Legendre, łącząc nawiązania do psychoanalizy Jacquesa Lacana  z analizą historii prawa oraz współczesnej praktyki prawnej, uznaje prawo za zespół symboli, dzięki internalizacji których jednostka uzyskuje podmiotowość jako istota racjonalna i tożsamość jako członek społeczeństwa. Symbole te odzwierciedlają przede wszystkim fundamentalną ludzką kondycję: konstytutywną niemożliwość realizacji pragnienia i konieczność przeniesienia go na sferę języka.  Prawo komunikuje w ten sposób znaczenie podstawowych wzorców kulturowych oraz autorytet instytucji społeczno-politycznych,  samo zaś, dzięki zakorzenieniu w konkretnej kulturze, może oprzeć się na racjonalnej interpretacji. Według Legendre’a współczesność niszczy tę funkcję prawa, sprowadzając je do metody realizacji pragnień (paradygmat praw człowieka) lub odmiany inżynierii społecznej. Rezultatem jest zanik podmiotowości i więzi społecznej, zaś w dziedzinie prawa jego inflacja i infantylizacja. Ostatecznie społeczeństwo pogrąża się w „naturalności” – agresji i chaosie, maskowanych mitem „zarządzania”.
The subject of the article is the concept of Pierre Legendre, a contemporary French philosopher and historian of law. Legendre, combining references to psychoanalysis of Jacques Lacan with the analysis of the history of law and contemporary legal practice perceives the law as a set of symbols, through the internalization of which an individual gains subjectivity as rational being and identity as a member of society. These symbols primarily reflect the fundamental human condition: the constitutive impossibility of realization of the desire and the need to transfer it to the realm of language. The law communicate in this way the importance of basic cultural patterns and authority of socio-political institutions, being rooted in a particular culture, can rely on a rational interpretation. According to Legendre modernity destroys this function of law, reducing it to the methods of implementation of desires (the paradigm of human rights), or a variety of social engineering. The results are the extinction of subjectivity and social bonds, the inflation and infantilization of the law. Finally, society is sinking into „naturalness” – aggression and chaos, masked by the myth of „management”.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2017, 2; 7-25
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Definicja kognitywna jako sposób opisu semantyki symbolu na przykładzie liczby siedem
A Cognitive Definition as a Mode of Describing a Symbol: A Case Study of the Number Seven
Autorzy:
Wójtowicz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807364.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
definicja kognitywna
definicja kognitywna symbol
etnolingwistyka
fasety
liczba siedem
symbolika liczb
symbol
a symbol
cognitive definition
cognitive definition of a symbol
ethnolinguistics
facets
symbolism of numbers
number seven
Opis:
This article seeks to apply a cognitive definition to describe the symbolism of numbers. First, the theoretical aspects of the ethno-linguistic research method are outlined. This part presents the main foundations of the method, in particular, a cognitive definition as a mean of reconstructing the linguistic and cultural imaginary from the anthropocentric perspective. The concept of a symbol is presented as well, as a fundamental category in deciphering the meaning of the world by traditional culture bearers. The second part of the article presents a practical application of the theory, the cognitive definition of the number seven. The pre-existing sources (data from published dictionaries and monographs), as well as data collected by the author in the course of fieldwork, are ordered using “facets”, which reflect the semantic structure of the number seven in the folk culture. The cognitive definition of the number seven consists of the following facets: “name”, “collections”, “equivalences”, “number as a measure”, “semantics of the seventh item”. The proposed definition is not yet a completed project and can be extended by other domains.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2013, 4, 4; 71-87
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawowe aspekty teologii narracyjnej w świetle refleksji systematycznej
Basic aspects of Narrative Theology in the light of systematic reflection
Autorzy:
Bokwa, Ignacy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469602.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
teologia narracyjna
narratywna struktura głębi
opowiadanie biblijne
chrześcijańska tradycja
dogmat a symbol
teologiczna samoświadomość
narrative theology
narrative structure of depth
biblical story
Christian tradition
dogma and symbol
theological self-consciousness
Opis:
Teologia narracyjna wywodzi swoją nazwę od narrare (łac. opowiadać). Jest to nowoczesna próba odnowienia teologii chrześcijańskiej jako teologii religii historycznej, która nie tylko ma coś do przekazania w postaci pisemnie utrwalonych reguł wiary, ale ma także wydarzenia do opowiedzenia. Wyzwalając się od abstrakcyjnych stwierdzeń doktrynalnych, teologia narracyjna odnajduje swoją duchową ojczyznę w biblijnych i innych religijnych opowiadaniach. Teologia narracyjna zapobiega wszelkim dążeniom do oderwania teologii od życia i kultu, potrzeba jej jednak krytycznych zasad umożliwiających ustalenie znaczenia i prawdy. Wśród chrześcijan wschodnich narracyjny wątek w teologii ocalał w liturgii i ikonach. Prekursorami teologii narracyjnej byli dwaj niemieccy teologowie – Johann Baptist Metz i Harald Weinrich. Teologia narracyjna zwraca uwagę na fakt, iż uobecnienie zabitego Jezusa jako żywego Mesjasza dla konkretnego człowieka czy też danej ludzkiej wspólnoty nie może następować w oparciu o rozumową argumentację czy historyczną dokumentację, gdyż pojawia się problem prze-rzucenia mostu pomiędzy tamtymi historycznymi wydarzeniami a obecną sytuacją. Teologia narracyjna doskonale wyczuwa ducha czasu. Słusznie dostrzega ona, iż nieodwołalnie skończył się czas przekazywania wiary w postaci suchych, dogmatycznych formuł. Katecheza i duszpasterstwo powinny dzisiaj bardziej niż dotychczas wychodzić od zsekularyzowanej, światopoglądowo pluralnej sytuacji rozmowy z adresatem swojego przesłania. Chodzi o umiejętność obchodzenia się z teologią symboliczno-opowiadającą jako sposobem podejścia do chrześcijańskiej tradycji. Zdolność tego rodzaju jest istotna dla wszystkich, którzy chrześcijańską tradycję pragną artykułować w dobie kulturowej ponowoczesności. Dla człowieka początku XXI wieku Jezus z Nazaretu nie jest w pierwszym rzędzie ani konkretnym, historycznym człowiekiem, z którym od ponad dwóch tysięcy lat łączą go osobiste odniesienia, ani też nie jest godnym uwielbienia Bogiem. Obie te właściwości muszą dopiero ukazać się w pełnym blasku w trakcie duszpasterskiej i katechetycznej pracy. W zsekularyzowanym społeczeństwie każdy człowiek musi ciągle na nowo znajdować i przebywać drogę od fenomenu Jezusa z Nazaretu (jako przekazanej drogą tradycji postaci religijnej) ku zbawczo-pocieszającemu uobecnieniu tego Jezusa jako Mesjasza oraz Jego życia i Jego świata. Spotkanie, obecność Jezusa, stanowią doświadczenie Boga, które nie może zostać utrwalone, lecz musi być ono niejako wydobyte z każdej fazy życia oraz z każdej egzystencjalnej sytuacji życiowej. Teologia narracyjna podejmuje śmiałą próbę ogarnięcia całości chrześcijańskiego przekazu z perspektywy ludzkiego doświadczenia egzystencjalnego. Wynikiem tej próby jest nowa struktura nadana chrześcijańskiej tradycji. Za zasadnicze elementy składowe projektu teologii narracyjnej należy uznać teologiczno-systematyczne wyjaśnienie opowiadania jako nakierowanego na zagadnienie czasu (J.B. Metz), na ile opowiadanie w swej istocie mierzy się z problematyką czasu (P. Ricoeur), jak również interdyscyplinarność opowiadania, w którym – podobnie jak w żydowsko-chrześcijańskim opowiadaniu – krzyżują się historyczne i fikcyjne sposoby opowiadania, pro-wadząc dialog z historiografią i teorią literatury. Do tego dochodzi kwestia relacji opowiadania do argumentacji; jeśli opowiadanie rzeczywiście wykazuje semantyczną, innowacyjną i teoriopoznawczą jakość (P. Ricoeur), to czy można o nim stwierdzić, że może ono także stanowić prymarny materiał dla dalszej teologicznej dyskusji. Teologia narracyjna nie jest bynajmniej projektem skończonym, wymaga bowiem jeszcze dalszego doprecyzowania i rozbudowy. Należy na przykład rozważyć problem relacji pomiędzy narracyjną strukturą głębi żydowsko-chrześcijańskiej tradycji a gatunkami opowiadania, jakie znajdujemy w tekstach biblijnych i teologicznych. Ze swoim konceptem otwartego opowiadania teologia narracyjna stawia istotne pytanie pod adresem koncepcji zamkniętego objawienia. Teologię narracyjną można rozumieć jako szansę odnowienia ciągle jeszcze żywego projektu teologii hermeneutycznej, a więc teologii żywo zainteresowanej wyjaśnianiem, przekładaniem, czynieniem bardziej zrozumiałymi tekstów – w znaczeniu formuł i symboli wiary – teologii pojmującej swoją istotę jako sztukę i naukę wyjaśniania i wykładania tekstów.
Narrative Theology is one of the most interesting phenomena in contemporary theology. This paper tries to indiacate the meaning of Narrative Theology for theological systematics. ”Narrative theology’ derives its name from a Latin word narrare that means to tell. It is a modern attempt of renewal Christian theology as theology of historical religion, which not only conveys the message in the form of written fixed rules of faith, but also intends to tell about specific events. Liberating from the abstract doctrinal statements, narrative theology finds its spiritual homeland in the biblical and other religious stories. It prevents all attempts to separate theology from the life and the cult. However, it needs critical rules that enable setting the meaning and the truth. Precursors of Narrative Theology were two German theologians – Johann Baptist Metz and Harald Weinrich. Narrative theology draws attention to the fact that the representation of killed Jesus as a living Messiah for the particular human being or the specific human community can not appear on the basis of rational argument or historical documentation, as there is a problem of replacing the bridge between those historical events and the current situation. This can be done not by the forces of the intellect but rather with the use of all human powers, that is his feelings, imagination and fantasy. It will be a holistic approximation to the faith that is in the centre of the fundament. The standard approach to the Church is a treaty and theoretical one. Consequently, we need to develop such a symbolic and theoretical interpretation of the Christian tradition in which there is a place for narrative and correlative approach of the Church. In frames of the reference to the Christian tradition the complex of tradition connected to the definition of the Church takes a special place. A symbolic and telling approach to the Christian tradition opens perspectives that allow to look in a new way – from one’s own life perspective – at what makes Christianity, in order to join realization of being a Christian consciously. Narrative theology feels the spirit of the times perfectly. It rightly recognizes that time of passing the faith in a dry, dogmatic formulas has inevitably finished. Narrative Theology takes a bold attempt to encompass the whole of Christian message from the perspective of existential human experience. The result of this effort is attributed to the new structure of the Christian tradition. This is necessary to be able to speak of a new theology. Narrative Theology is by no means the finished project as it still requires the further clarification and expansion. For example, we need to consider the problem of the relationship between narrative structure, the depth of the Judeo-Christian tradition and types of short stories, which we find in the biblical and theological texts. With its concept of an open storytelling, narrative theology raises an important question at the concept of closed revelation. Narrative theology can be understood as an opportunity to renew a still alive project of hermeneutic theology, which is theology interested in explaining, translating, making texts more understandable – in the sense of formulas and symbols of faith – theology, comprehending its essence as an art and science of explanation and interpretation of texts.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2013, 20; 19-31
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O kamieniach Atanasa Dałczewa i Zbigniewa Herberta – czyli o pewnym niezrealizowanym poetyckim dialogu
Autorzy:
Rikev, Kamen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/681513.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Atanas Dalchev, Zbigniew Herbert, Joseph Brodsky, Pebble, stone as a poetic symbol, poetry interpretation
Atanas Dałczew, Zbigniew Herbert, Josif Brodski, Kamyk, kamień jako symbol poetycki, interpretacja współczesnej poezji.
Opis:
The paper offers an intertextual approach towards the poems Pebble (Kamyk, 1961) by Zbigniew Herbert and Stone (Камък, 1926) by the Bulgarian poet Atanas Dalchev. Although these works, emblematic for their authors’ ars poetica, reveal similar concepts, they have never been studied from a comparative perspective. In 1993 Joseph Brodsky’s comment on Pebble (Wilson Quarterly, vol. 17) puts Herbert’s work in the context of Polish history and national spirituality, while numerous analyses of Dalchev’s Stone have never provoqued similar reflections on modern Bulgarian identity. The paper defends the thesis that Brodsky’s comments on Pebble could be extended towards Dalchev’s poem provided the existence of an appropriate context for interpreting Bulgarian 20th century literature. Up to today such an interpretive background – revealing national specifics and historical experience in works that have been unambiguously recognized as individualistic – is scantily represented in critic and scholarly texts on Bulgarian literature.
W artykule dokonano porównania wierszy Kamyk (1961) Zbigniewa Herberta i Kamień (1926) Atanasa Dałczewa, które, jak się okazuje, zawierają podobne treści, ale nigdy nie były przedmiotem głębszej analizy porównawczej. Tymczasem, napisany w 1993 roku komentarz Josifa Brodskiego do wiersza Kamyk (Wilson Quarterly, vol. 17), zawiera streszczenie ogólnej historii Polski i polskiego ducha narodowego, podczas gdy liczne analizy wiersza Kamień nigdy nie wywoływały refleksji nad bułgarską tożsamością narodową. Artykuł stanowi próbę obrony tezy, że stwierdzenie Brodskiego może mieć zastosowanie również do wiersza Atanasa Dałczewa i realiów bułgarskich, pod warunkiem istnienia odpowiedniego kontekstu interpretacji literatury bułgarskiej XX wieku, czyli poszukiwania specyfiki narodowej i doświadczenia historycznego, które jednoznacznie można uznać za indywidualistyczne. Jednak taki kontekst nie ma na razie zbyt wielu zwolenników w bułgarystycznych badaniach literaturoznawczych i krytycznych.
Źródło:
Zeszyty Cyrylo-Metodiańskie; 2018, 7
2449-8297
Pojawia się w:
Zeszyty Cyrylo-Metodiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między nieklasyczną narracją i klasyczną dramaturgią. "Taki pejzaż" Jagody Szelc
Between Classical Narration and Non-classical Dramaturgy. Jagoda Szelc’s Such a Landscape
Autorzy:
Rojek, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920430.pdf
Data publikacji:
2015-01-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Such a Landscape
Jagoda Szelc
school film
episodic film
non-classical narration
symbol in film
Opis:
Between Classical Narration and Non-classical Dramaturgy. Jagoda Szelc’s Such a Landscape An abandonment of classical narration and a search for unconventional dramaturgical techniques are increasingly observed in the works of students from the Łódź Film School. One such short fi lm illustrating this tendency is Such a Landscape, directed by Jagoda Szelc. To create her individual and original piece, the director employs three traditional dramatic structures – that of an episodic fi lm, a Greek tragedy, and one connected with using the symbol as a tension-building tool. Jagoda Szelc proves that being sceptical about classical narration does not have to indicate a rejection of the whole tradition of storytelling. Instead, she chooses to use it as a fabric.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2015, 16, 25; 203-215
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Soteriologiczny paradygmat wadżrajany
Autorzy:
Szymański, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944797.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
symbols of Buddhahood
symbol manipulation (ritual or imaginative)
moral and cognitive virtues
deity yoga
internalization of a ritual
Opis:
The soteriological paradigm of Vajrayāna: The purpose of the paper is to determine the distinctive soteriological paradigm of Tantric Buddhism. The view of Shinichi Tsuda is critically analyzed. The belief that symbols of Buddhahood are essential to achieve Buddhahood appears specific for Vajrayāna. Relevant manipulation of the symbols can be ritual or/and imaginary. Followers are convinced that the manipulation enables them to achieve the final religious goal, not only the intermediate steps. They also believe they can activate and control the processes that are not dependent on enlightened beings’ good will. However, such a position need not exclude the appreciation of moral and cognitive virtues. Some aspects and variants of the Vajrayāna soteriological paradigm are discussed to avoid any misinterpretation.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2017, 7, 1; 111-128
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Więcej niż „buźki”. Emotikony jako sposób przenoszenia tradycyjnych symboli do komunikacji internetowej na przykładzie symbolu ryby
More than ‘smileys’. Emoticons as a way of transferring traditional symbols into the Internet communication on the example of the symbol of fish
Autorzy:
Kapuścińska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962872.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
emoticons as a way of transferring traditional symbols to Internet
the Internet communication
the Christian symbol of fish
the emoticon < > < in Internet
emotikony jako sposób przenoszenia tradycyjnych symboli
komunikacja internetowa
chrześcijański symbol ryby
badanie obecności emotikonu <>< w Internecie
Opis:
Samo istnienie emotikony nie wystarczy, aby mogła ona z powodzeniem funkcjonować w komunikacji internetowej jako samodzielny komunikat. Musi ona również pełnić swoją funkcję komunikacyjną, tzn. w sposób zrozumiały przekazywać przypisaną jej treść. Na podstawie przeprowadzonego badania można stwierdzić, iż mimo formalnych możliwości, nie udało się (jak dotąd) przenieść znaku ryby jako symbolu chrześcijaństwa do Internetu w postaci emotikony <><.
The fact that the symbol of fish, used by the first Christians as their identification sign, has been successfully transferred into the 21st century is a phenomenon itself. The earlier secret sign known only to a handful of people is nowadays commonly present in the public sphere, due to ‘fishes’ stuck on the back of cars. It is not surprising that in the era of the Internet the idea appeared to transfer this symbol also into the virtual world. The emoticon < > < has been used to this aim and thus it acquired, apart from the denotative meaning, the connotative one as well. The aim of this article was to answer the question, to which extent the transfer of the fish symbol in form of an emoticon into the Internet communication has been successful and thus if the emoticon < > < is recognisable as the symbol of Christianity at least to an extent comparable to the recognisability of the fish symbol on cars.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2012, 7, 1; 64-75
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Być obcym u siebie? Marcin Świetlicki i Barbara Gruszka-Zych wobec znaków przynależności
Native strangers? Marcin Świetlicki and Barbara Gruszka-Zych facing signs of belonging
Autorzy:
Jasionowicz, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690195.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Marcin Świetlicki
Barbara Gruszka-Zych
contemporary Polish poetry
French poetry
sign
symbol
belonging
alienation
culture
acculturation
a-culturation
polska poezja współczesna
poezja francuska
znak
przynależność
obcość
kultura
akulturacja
Opis:
The article is a reflection on the symbols through which the modern experience of cultural belonging is expressed and on the motivations behind their contestation. Examples of selected themes that Marcin Świetlicki and Barbara Gruszka-Zych explore in their writing are used to examine the poetic quest to overcome feelings of alienation in one’s own cultural milieu. In spite of the differences between the two poets, both address the problems facing the contemporary consciousness of Western man, split between the desire to complete the process of deconstructing his own universal “identifying signs” and the need to creatively explore the process of symbolization itself. The issue of “internal acculturation,” as a particular case within the topic of acculturation as a whole, is also correlated to examples drawn from Francophone poetry.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2017, LXXII; 41-57
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies