Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Vitebsk" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Aleś Puszkin — czołowa postać białoruskiej awangardy?
    Autorzy:
    Kuleszewicz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/915772.pdf
    Data publikacji:
    2018-07-31
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    avant-garde
    Ales Pushkin
    Belarus
    Vitebsk
    performance
    Belarusian modern art
    Opis:
    Avant-garde, a rebellious band of new trends and tendencies in art that appeared in the early 20th century, lasted for years being transformed, yielding the new forms of expression. It is also a trend of art most often associated with contemporaryBelarusian art (partially due to “school of Vitebsk”, Marc Chagall and Kazimir Malevich), still enjoying popularity in the country. One of the most recognizable Belarusian artistsis Ales Pushkin, born in 1965 in Bobr, associated with the Achremczuk’s National Schoolof Music and the Arts in Minsk and Vitebsk artistic environment. Pushkin is known for his indomitable, rebellious attitude towards the state regime. For many observers, art amateurs and even art critics, the character of his work immediately resembles avant-garde. However, as some researchers noted, Pushkins’ art enters a new dimension,paving the way towards new horizons of contemporary (avant-garde?) art of Belarus.
    Źródło:
    Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog; 2017, 7; 87-98
    2391-470X
    Pojawia się w:
    Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    WACŁAW FEDOROWICZ – ZAPOMNIANY KOLEKCJONER Z WITEBSKA
    WACŁAW FEDOROWICZ – A FORGOTTEN COLLECTOR FROM VITEBSK
    Autorzy:
    Konrad, Ajewski,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/433270.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Wacław Fedorowicz (1848–1911)
    Vitebsk
    Borderlands
    Museum
    collecting
    19th - beginnings of 20th century
    Opis:
    Wacław Fedorowicz (1848–1911) – sworn advocate, one of the most prominent collectors of Polish and Borderlands antiques. Living in Vitebsk, he created a unique private museum at home, gathering relicts of former Eastern Borderlands of the Republic of Poland (the so-called ancient Poland). The collections were catalogued, labeled and presented in special showcases. The collections comprised specialised library (ca. 1000 volumes) and museum collections (between 4500 and 7000 collectibles according to diverse estimations), including: archaeological collection, historical collection dating from the 13th to 19th century, armoury (ca. 300 pieces of military equipment), numismats (ca. 2000 pieces), sigillographic and ethnographic collection, civil orders, hunting gear, stove tiles, antique door handles and Gdansk locks, plaques and statuettes of historical figures, antique women’s and men’s clothes, vessels, lighting devices, jewelry, collection of pipes and snuffboxes dating from the 17th - 18th century, and antiques related to art and science: manuscripts, drawings, pictures of temples, churches, chapels of Borderlands etc., as well as a couple of old Polish oil portraits. The unique collection of masonics dating from 18th and 19th century was one of the biggest in Russia (157 showpieces). Being also active in the field of science, Fedorowicz published i.a. Armorial of Orsha, contributed to the publication of Armorial of the Vitebsk nobility, and initiated the joint publication From the area of Dvina in 1909, presenting the national achievements of the so-called Borderlands. He was one of the founders, and afterwards a member and vice-president of the Vitebsk Archaeological Committee, an associate member of the Polish Sightseeing Society in Warsaw, and from 1885 an associate member of the Society for the Encouragement of Fine Arts of the Kingdom of Poland. After the collector’s death, his collections were nationalised in 1917 and moved to other locations in 1918. In the years 1921–1923 the collection had been re-catalogued and made available to the museum. Nowadays, the items of Fedorowicz’s collection are stored in several institutions in Belarus, mainly in the Vitebsk Regional Museum of Local History, while some items (masonics) were recently presented at special and thematic exhibitions.
    Fedorowicz (1848–1911), adwokat przysięgły, był jednym z najwybitniejszych kolekcjonerów zabytków polskich i kresowych. W swoim domu w Witebsku stworzył wyjątkowe prywatne muzeum, w którym gromadził pamiątki przeszłości dawnych kresów Rzeczypospolitej (tzw. starożytności). Zbiory były sklasyfikowane, opisane i prezentowane w specjalnych gablotach. W ich skład wchodziły: biblioteka specjalistyczna (ok. 1000 tomów), oraz zbiory muzealne (wg różnych wyliczeń, od 4500 do 7000 muzealiów), w tym: archeologiczne, historyczne XIII-XIX w., zbrojownia (ok. 300 militariów), numizmaty (ok. 2000 sztuk), kolekcje: sfragistyczna, etnograficzna oraz ordery cywilne, przybory myśliwskie, kafle piecowe, stare klamki i zamki gdańskie, plakiety i figurki postaci historycznych, dawna odzież męska i damska, naczynia, przyrządy oświetleniowe, biżuteria, zbiór fajek i tabakierek z XVII-XVIII w., a także zabytki z dziedziny nauki i sztuki: rękopisy, ryciny, dokumentacja fotograficzna świątyń, kościołów, kaplic kresowych itd., oraz kilka olejnych portretów staropolskich. Wyjątkowym był zbiór massoników – jeden z największych na terenie Rosji (157 eksponatów) z XVIII i XIX wieku. Fiedorowicz działał też na niwie naukowej – wydał m.in. Herbarz Orszański, pomagał w wydaniu Herbarza szlachty witebskiej, a w 1909 r. zainicjował wydanie księgi zbiorowej Z okolic Dźwiny, przedstawiającej dorobek narodowy na tzw. kresach. Był jednym z założycieli, a następnie członkiem i wiceprezesem witebskiej Komisji Archeologicznej, członkiem korespondentem Towarzystwa Krajoznawczego w Warszawie, a także od 1885 r. członkiem korespondentem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Królestwie Polskim. Po śmierci kolekcjonera jego zbiory zostały w 1917 r. znacjonalizowane i w 1918 r. przeniesione w inne miejsca. W latach 1921–1923 dokonano ich nowej inwentaryzacji i udostępnienia muzeum. Obecnie to, co pozostało z kolekcji Fedorowicza znajduje się w kilku instytucjach Białorusi, głównie w witebskim Okręgowym Muzeum Krajoznawczym, a niektóre przedmioty (massonika) były ostatnio pokazywane na okolicznościowych i tematycznych wystawach.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2014, 55; 118-130
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mniej znana odmiana języka polskiego na białoruskim Polesiu i na Witebszczyźnie
    Autorzy:
    Grek-Pabisowa, Iryda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/676842.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Belarus
    Pripyat River basin
    people displaced from ethnic Poland
    local Polish dialect
    dialect of Polish people displaced to Vitebsk and Mogilev regions
    Opis:
    A less known variety of Polish in Pripyat River basin and Vitebsk regionIn Belorussian Polesia in the basin of the Pripyat River as well as in Vitebsk and Mogilev regions, there are numerous villages inhabited by Polish people displaced from Mazovia and northern Little Poland. What is characteristic for this community is that they have preserved many features of the Mazovian variety of Polish, especially phonetic ones. In spite of the long-lasting and close contacts with East-Slavonic people of Polesia, and since 1939 with Russian and Belorussian languages (official languages, administration, education), features of their dialects have not been eliminated completely. The greatest changes took place in the lexis. Names for new objects and phenomena have appeared, some old names have co-existed with borrowings from Belorussian and Russian; a number old names have disappeared altogether. Apart from the lexical changes, some new borrowed syntactic constructions have emerged. Compared to the Polish language of the Northern Borderland, the Polesia variety of Polish is substantially different. In Polesia, Polish exhibits a number of Ukrainian features taken from the local East-Slavonic dialects, where the features of the Ukrai310 Iryda Grek-Pabisowa nian dialect dominate. In the vicinity Vitebsk and Mogilev, it has been influenced by various dialects of Belorussian as well as standard Belorussian and Russian. Малоизвестная разновидность польского говора в белорусском Полесье и на ВитебщинеНа территории Припятского Полесья в Беларуси, на Витебщине и Могилевщине находится ряд польских деревень, основанных в самом начале ХХ столетия польскими переселенцами из Мазовшa и северной Малопольши. Характерной особенностью говора польских переселенцев, также прибывших в Полесье значительно раньше, в период так называемой второй миграционной волны, является сохранение очень многих черт родного польского говора, особенно фонетических. Вопреки длительному и близкому соседству с восточнославянским полесским населением, и, начиная с 1939 года (до этого времени территория Припятского Полесья находилась в пределах Польши) контакта с государственными языками русским и белорусским, черты их родных говоров не исчезли. Однако заметные изменения наблюдаются в лексике. Вошли в употребление местные названия новых реалем, a многие давние названия старых реалем приобрели параллельные полесские или белoрусские номинации. Некоторые старые названия были совсем забыты или же перешли в пассивный лексический запас. В области синтаксиса довольно ярко выделяются восточнославянские конструкции. Польские говоры переселенцев начала ХХ века значительно отличаются от так нaзываемой «польщизны кресовой», на которой говорят польские меньшинствa в Литве, Латвии и на остальной территории Беларуси. В этих говорах наименeе уязвимой оказалась фонетика – тогда как в «польщизне кресовой» именно фонетика является первым отличительным показателем характера диалекта. Польский говор переселенцев в Полесье характеризуется заметными украинскими чертами, на Витебщине и Могилевщине – влиянием белoрусского и русского языков.
    Źródło:
    Acta Baltico-Slavica; 2013, 37
    2392-2389
    0065-1044
    Pojawia się w:
    Acta Baltico-Slavica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Monaster Świętej Trójcy w Markowie pod Witebskiem
    The Holy Trinity Orthodox Monastery at Markowo near Witebsk
    Autorzy:
    Boberska, Marta
    Boberski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24822868.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Markowo
    Witebsk
    Samuel Lew Ogiński
    monaster
    cerkiew Św. Trójcy w Markowie
    architektura drewniana
    ikonostas
    malowidła barokowe
    Witebsk (Vitebsk)
    Orthodox monastery
    Orthodox Church of the Holy Trinity at Markowo
    wooden architecture
    iconostasis
    Baroque paintings
    Opis:
    Artykuł jest monograficznym opracowaniem monasteru Świętej Trójcy w Markowie pod Witebskiem. Przedstawia jego dzieje na tle konfliktów religijnych między wyznawcami prawosławia a unitami w XVII i XVIII w., szczególnie żywych w Witebsku, w którym pamięć o zabójstwie abp Jozafata Kuncewicza (1623) czyniła z restytucji prawosławia kwestię bardzo  drażliwą. Fundatorami i dobroczyńcami markowskiego monasteru w XVII w. była rodzina Ogińskich. Zgodnie ze wschodnią tradycją monastyczną, zespół budowli skupionych wokół dziedzińca tworzył niemal samowystarczalne „osobne miasto”. Składały się nań: dwie cerkwie: drewniana Świętej Trójcy (po 1685-1690) o bogatym wyposażeniu i murowana pw. Pokrowy [Opieki Najświętszej Marii Panny] (1754-1755) oraz zabudowania klasztorne. Do monasteru należały jeszcze dwie drewniane cerkwie stojące poza jego murami cmentarna św. Mikołaja i św. Praksedy (obie ok. 1730 r.).
    A monograph study on the Orthodox Monastery of the Holy Trinity at Markowo near Witebsk (Vitebsk) is presented. It shows the Monastery’s history as seen against religious conflicts between the followers of the Orthodox and Uniate Churches in the 17th cand 18th centuries, the conflicts particularly vivid in Witebsk where the memory of the assassination of Archbishop Jozafat Kuncewicz (1623) made the restitution of the Orthodox Church a sensitive issue. The Ogiński family were the founders and benefactors of the Markowo Monastery in the 17th century. In harmony with the Eastern monastic tradition, the complex of buildings grouped around a courtyard created an almost self-sufficient ‘separate town’. It was composed of the following: two Orthodox churches: the wooden one of the Holy Trinity (after 1685-1690), richly furnished, and the brick one of the Intercession of the Theotokos (1754-1755), together with monastery buildings. Additionally, two wooden Orthodox churches belonged to the Monastery: the cemetery one of St Nicholas and of St Praxedes (both ca 1730).
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2021, 83, 4; 947-988
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies