Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Victor Hugo" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Ubi defuit orbis… – wokół motta do Spartakusa
    Ubi defuit orbis… – around the motto for Spartakus
    Autorzy:
    Górska, Agnieszka
    Osiński, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117497.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Cyprian Norwid
    Jean-François Regnard
    ubi defuit orbis
    Victotr Hugo
    Spartakus
    Victor Hugo
    Opis:
    Artykuł dotyczy źródeł łacińskiego cytatu ubi defuit orbis, które Cyprian Norwid uczynił mottem do wiersza Spartakus. Autorzy wskazują, że przywołana przez Norwida fraza jest częścią inskrypcji, którą francuski podróżnik i komediopisarz Jean-François Regnard wraz ze swoimi towarzyszami wyrył w skale podczas podróży po Laponii. Najprawdopodobniej dzięki Voyage de Laponie Regnarda epigramat ten stał się znany w kulturze europejskiej: cytował go Ignacy Krasicki w pracy O rymotwórstwie i rymotwórcach, następnie Victor Hugo przywołał frazę ubi defuit orbis w utworze Katedra Marii Panny w Paryżu. Wydaje się bardzo prawdopodobne, że Norwid zaczerpnął tę frazę właśnie z powieści Hugo. W artykule zostały omówione wskazane źródła, a także znaczenie motta ubi defuit orbis dla interpretacji wiersza Norwida.
    This paper concerns the sources of the quotation ubi defuit orbis used as a motto by Cyprian Norwid in his poem Spartakus. The authors argue that the phrase is part of the inscription carved in stone by Jean-François Regnard, a French traveller and comedy writer, and his companions during their journey through Sápmi (Lapland). Most probably, thanks to Regnard’s Voyage de Laponie Norwid’s epigram became well-known in European culture: it was quoted by Ignacy Krasicki in his work O rymotwórstwie i rymotwórcach, and by Victor Hugo in his Notre-Dame de Paris. It seems very likely that Norwid drew the phrase from Hugo’s novel. This paper discusses these sources and the significance of the motto ubi defuit orbis for the interpretation of Norwid’s poem.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2020, 38; 177-182
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trzy zwiędłe liście, trzy smutne wiersze (Garczyński, Lenartowicz, Asnyk)
    Three withered leaves, three sad poems (Garczyński, Lenartowicz, Asnyk)
    Autorzy:
    Hamerski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1534688.pdf
    Data publikacji:
    2011-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Victor Hugo
    elegiac mood
    lyric poetry
    conceptions of poetry
    Romanticism
    literary tradition
    Friedrich Schiller
    Friedrich Schlegel
    Opis:
    This text provides an interpretation of three poems, written by nineteenth century poets, that share a common theme of Autumn, with a particular attention given to the motif of a withered leaf. The author is interested how the poems in question match the elegiac convention of autumn lyric poetry and, at the same time, how each in its own way tries to overcome this convention. In Odpowiedź na list written by Stefan Garczyński, the acceptance of passing is concurrently met with defiance, expressed in a language of paradoxical metaphor. Teofil Lenartowicz in his Liście zwiędłe breaches the formal elegiac tone with the application of underlying vitalistic overtones included in the poem. Adam Asnyk’s Zwiędły listek, through a superposition of metonymies, achieves the effect of multilayered mediation and erasure of the trace of experience. The reading and understanding of the three poems, composed in Romanticism and post-Romanticism periods, make it possible to observe, fragmentarily of course, the multiplicity of different poetic attitudes that accompany the process of re-enchantment of the world.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2011, 18; 125-145
    1233-8680
    2450-4947
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Moment elegijny” Victora Hugo
    Victor Hugo’s elegiac moment
    Autorzy:
    Siwiec, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1534724.pdf
    Data publikacji:
    2011-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Victor Hugo
    elegiac mood
    lyric poetry
    conceptions of poetry
    Romanticism
    literary tradition
    Friedrich Schiller
    Friedrich Schlegel
    Opis:
    This article attempts to define the place of elegiac modality in the literary output of Victor Hugo. The starting point for the discussion and at the same time appropriate interpretative tool is the definition of elegy derived from the writings of German theoreticians of Romanticism: Friedrich Schiller and Friedrich Schlegel. The thing is question is the elegiac attitude based on exposing of what is ideal and lost at the same time. The above, indeed, constitutes an answer to the questions of the experience of crisis so inherent to Romanticism. Analyses of the early poetical volumes written by the author show a particular evolution of Hugo’s conception of poetry. Politically committed The Odes, being anti-elegiac by assumption, are discussed, as well as purely poetical Eastern poems overtly promoting limitless freedom which characterizes the creative imagination. The interpretation of individual poems from these volumes proves, however, that one can discern a certain elegiac tone in them, though the tone is never dominant. The volume that distinctively enhances the elegy (thus far discredited by Hugo and from then on permanently occurring in his works) turns out to be Autumn Leaves — a collection of poems of contemplative, melancholic, visionary and self-reflective character.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2011, 18; 103-123
    1233-8680
    2450-4947
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zapomniany rękopis Norwida w zbiorach Narodowej Biblioteki Ukrainy w Kijowie
    Norwid’s forgotten manuscript in the collections of the National Library of Ukraine in Kiev
    Autorzy:
    Fert, Józef Franciszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117307.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Cyprian Norwid
    autograf
    kopia autografu
    La religion de Mr le Sénateur Comte Victor Hugo
    Władysław Chodźkiewicz
    „Bluszcz”
    Kijów
    Humań
    autograph
    copy of the autograph
    “Bluszcz”
    Kiev
    Uman
    Opis:
    Artykuł przedstawia miejsce przechowywania (Narodowa Biblioteka Ukrainy w Kijowie), stan zachowania oraz zestawienie ze znanymi publikacjami jednego z późnych wierszy Norwida, który jest rodzajem ironicznej zaczepki wobec bałwochwalczego stosunku ówczesnej Republiki Francuskiej w stosunku do Victora Hugo. Rękopis ten nie stanowił, jak dotąd, jednego z istotnych materiałów w opracowaniach edytorskich dzieł Norwida; korzystano w nich z pierwodruku wiersza zamieszczonego w ramach felietonu Władysława Chodźkiewicza w warszawskim czasopiśmie „Bluszcz” 1880, nr 39 oraz na podstawie jego kopii, którą otrzymał Chodźkiewicz od Norwida. W artykule zestawione zostały różnice tekstowe (głównie interpunkcyjne) między znanymi przekazami wiersza i jego kijowskim autografem.
    The article presents the place of keeping (National Library of Ukraine in Kiev), the state of preservation and the juxtaposition with well-known publications of one of Norwid’s late poems, which is a kind of ironic mockery of the idolatry attitude of the French Republic of that time towards Victor Hugo. The manuscript has not been previously used as an important material in any editorial compilations of Norwid’s works; they used the first print of the poem published as part of Władysław Chodźkiewicz’s feature in the Warsaw periodical “Bluszcz” 1880, vol. 39, and its copy, which Chodźkiewicz received from Norwid. The article presents textual differences (relating mainly to punctuation) between the known versions of the poem and its Kyivan autograph.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2018, 36; 193-201
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spojrzenie Hugona ze Świętego Wiktora na proceder symonii. Dziesiąta część drugiej księgi De sacramentis christianae fidei – wstęp, przekład, komentarz
    Hugh of Saint Victor’s View of the Practice of Simony: The Tenth Part of the Second Book of De sacramentis christianae fidei – Introduction, Translation, Commentary
    Autorzy:
    Libowski, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20434376.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Hugh of Saint Victor
    victorines
    De sacramentis christianae fidei
    simony
    Middle Ages
    translation and commentary
    Hugon ze Świętego Wiktora
    Hugo ze Świętego Wiktora
    wiktoryni
    symonia
    średniowiecze
    tłumaczenie z komentarzem
    Opis:
    Artykuł prezentuje tłumaczenie części dziesiątej drugiej księgi traktatu De sacramentis christianae fidei Hugona ze Świętego Wiktora (ur. ok. 1096, zm. 1141), poświęconej zagadnieniu symonii (De simonia). Aby ułatwić czytelnikowi porównanie oryginału z tłumaczeniem, przedrukowano wybrany fragment z De sacramentis christianae fidei w wersji tekstualnej dzieła podawanej przez Jacquesa-Paula Migne’a w 176. tomie jego wiekopomnego zbioru Patrologia Latina. Przekład polski poprzedzono krótkim słowem wprowadzającym i opatrzono kilkudziesięcioma przypisami, w których pomieszczono podstawowe informacje o datacji i zasadniczej idei dzieła, a także streszczono zawartość części dziesiątej drugiej księgi tej teologicznej sumy.
    This article presents the translation of part ten of the second book of Hugh of St Victor’s (b. c. 1096, d. 1141) treatise De sacramentis christianae fidei, which deals with simony (De simonia). To make it easier for the reader to compare the original with the translation, a selected fragment from De sacramentis... has been reprinted as published by Jacques-Paul Migne in the 176th volume of his perennial collection Patrologia Latina. The Polish translation is preceded by a brief introductory word and provided with footnotes that give information about the dating, the basic idea and the structure of the text as well as summarise and to some extent discuss the contents of part ten of the second book of this theological summa.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 2; 231-252
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies