Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "The Book of Joshua" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Symbolika ołtarza w Joz 22,9-34
The Symbolism of the Altar in Joshua 22:9-34
Autorzy:
Szamocki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558752.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Księga Jozuego
Izrael
ołtarz
wierność
tożsamość
the Book of Joshua
Israel
altar
loyalty
identity
Opis:
Według tradycji biblijnej związanej z osiedleniem się Izraela w Kanaanie, potomkowie Gada i Rubena oraz połowa plemienia Manassesa otrzymali na zamieszkanie ziemię na wschód od Jordanu. Tekst Joz 22 podaje, że ci Izraelici udzielili pomocy rodakom w zajmowaniu przyznanej im ziemi zachodniojordańskiej, a następnie wyruszyli, aby zamieszkać na swoim terytorium. Po drodze, nad Jordanem, zbudowali ołtarz. Lud pozostający po stronie zachodniej uznał ten ołtarz za nielegalny oraz za znak buntu i niewierności wobec JHWH, które na wszystkich ściągną gniew i karę Boga. W rzeczywistości ołtarz nad Jordanem odpowiadał przepisom o ołtarzu dla JHWH. Nie był konkurencją dla ołtarza w centralnym sanktuarium w Szilo. Nie służył do składania ofiar ani żadnego kultu bałwochwalczego. Jako kopia ołtarza w Szilo otrzymał funkcję świadectwa. Miał świadczyć o przynależności plemion zajordańskich do ludu przymierza i o ich lojalności wobec JHWH. Był wyrazem ich troski o narodową i religijną więź i tożsamość.
According to the biblical tradition of the settlement of Israel in the land of Canaan, the sons of Gad and Reuben and half the tribe of Manasseh received for residence the land east of the Jordan. The text of Joshua 22 says that those Israelites provided assistance to their countrymen in taking possession of the land assigned to them in West Jordan, and then went on to settle their own territory. On their way they built an altar by the Jordan River. The people remaining on the west side found this altar to be illegal and deemed it a sign of rebellion and infidelity to the LORD that would bring the wrath and punishment of God on all the tribes. In fact, the altar by the Jordan River was in keeping with the law on the altar of the LORD. It was not a rival to the altar of the central sanctuary at Shiloh. It did not function as an altar of sacrifice or any kind of idolatrous worship. As a copy of the altar at Shiloh it had a witnessing function. It was intended to testify to the belonging of the East Jordan tribes to the covenant people and to their loyalty to the LORD. It was an expression of their concern for national and religious ties and identity.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2015, 37; 19-35
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola Rachab w zajęciu ziemi obiecanej (Joz 2,1-24)
The Role of Rahab in the Conquest of the Promised Land (Jos 2:1-24)
Autorzy:
Kot, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622808.pdf
Data publikacji:
2015-08-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Rachab
kobieta
wyznanie wiary
Historia Deuteronomistyczna
Księga Jozuego
Rahab
woman
confession of faith
Deuteronomistic bistory
The Book of Joshua
Opis:
Artykuł omawia jedną z kobiet opisanych w Historii Deuteronomistycznej, mianowicie nierządnicę Rachab. Opracowanie zawiera pewne konieczne elementy analizy literackiej, które wprowadzają czytelnika w podstawowe rozumienie tekstu. Część zasadnicza artykułu to egzegeza wystepujących w historii dialogów, której celem jest ukazanie wagi czynów Rachab dla zdobycia Ziemi Obiecanej. Szczególnym obiektem zainteresowania autorki są czyny kobiety zawierające w sobie wyznanie wiary (2,9-11), będące momentem zwrotnym w analizowanej sekcji. Artykuł dowodzi, że poza zabezpieczeniem drogi ucieczki szpiegów, rola Rachab polega na potwierdzeniu Bożych słów przed Izraelem i podkreśleniu mocy Boga, które jest w stanie je wypełnić. Dzięki takiej motywacji Izraelici są w stanie wejść do Ziemi Obiecanej.
The article deals with one of the women presented in the Deuteronomistic History, namely, Rahab, the harlot. The essay contains some necessary elements of the literary analysis which introduce the reader into the preliminary understanding of the text. The central part of the study, which is the exegesis of the dialogs, purports to show the importance of Rahab's actions for the conquest of the Promised Land. The special object of the author's interest are the deeds of the woman including her profession of faith (2:9-11) which is the pivotal point of the analyzed section. The article proves that, besides guarding the spies' way of escape, Rahab's role consists in confirming the words of God before Israel and in stressing his power to put them into effect. Thanks to such an incentive the Israelites are able to enter the Promised Land.
Źródło:
Verbum Vitae; 2011, 19; 65-87
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies