Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "TRADITIONALISM" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 19
Tytuł:
Portret „teatrała”. Tadeusz Kudliński – krytyk...
The portrait of a 'theatre man' - Tadeusz Kudliński - a critic...
Autorzy:
Łubieniewska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938396.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Kudliński
traditionalism
drama
a polemic
experiment
postmodernity
Opis:
Tadeusz Kudliński remained in the memory of Cracovians, above all, as a theatre critic and the author of books dedicated to this topic, which have been republished many times. Serving the function of an educational mission, they combined a harmonious perspective of a historian, researcher, critic, polemicist and apologist, who was also a great story-teller. The role of a ‘theatre man’, which he assumed, also included contacts with amateur theatre, discussions with audience and cooperation with the Theatre Lovers Club. Views on art which had clashed in the preceding century, were clearly reflected in the monographs and collections of reviews written by the author, for whom the history of the theatre was, in fact, the history of drama. For years, Kudliński consistently carried out his ‘theatre lesson’. It revolved around numerous issues – from the description of various theatrical aesthetics, through the search for ‘a Polish style’ of performance, to the characterisation of experimental groups (e.g. Grotowski’s or student theatre). The critic placed experiment on the side of cultural life, on no account in the popular theatre, therefore, he criticised all Polish directors from the second half of the 20th century who staged ‘experimentally’, especially classics. Being a traditionalist and a supporter of theatrical illusion, he attacked Brecht’s model of epic performance, glorifying ”the process of actor transformation”, although he emphasised that it doesn’t have to ”concern only reality.” He provoked, irritated – and taught, which can be confirmed by the fact that his books about theatre are still widely read nowadays.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2018, 18; 104-112
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religia, ideologia i tradycjonalizm w Japonii od okresu Meiji. Wprowadzenie do problematyki
Autorzy:
Antoni, Klaus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/678143.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
nation
nationalism
Eric J. Hobsbawm
Japan
Meiji period
traditionalism
Opis:
Religion, ideology and traditionalism in Japan from Meiji period. Introduction into the issueIn many ways reminiscent of the situation today, the end of the 19th century saw ethnically and religiously based political conflicts throughout the world. Within the context of global nation building the postulation of respective culturally indigenous traditions played a central role, a concept called “nativism” in cultural anthropology. In this process indigenous, usually strongly religiously influenced (national) traditions were contrasted with the modern global civilization spanning national borders. Thus, the realm of “tradition” was defined as ethnic and therefore “authentic”, while modernity was potentially seen as supranational–that is to say, foreign, therefore standing in opposition to the allegedly traditional and indigenous cultures of the respective regions or nations. But when going deeper into this conflict, the highly complicated and diverse structure of the problem becomes apparent. Hardly any other academic theory has had such a revolutionary influence in this respect as that of the so called “invented traditions”. Its most basic insight is that the generally used binary antagonism of “tradition” vs. “modernity”, which appears so concise and stringent, is by no means sufficient to describe the complexity of the historical process, but requires at least one additional, third category: that of intentionally adjusted, created, or “invented” traditions. The late scholar Eric J. Hobsbawm and his colleagues must be thanked for their pioneering studies in this area which have shed light on the worldwide genesis of such artificial and often intentionally created national traditions which only pretend to be old. But it was another author, Dietmar Rothermund, who already before Hobsbawm et al. undertook a critical methodological step forward toward further clarification. In his research on modern India and especially the ideology of Hindu nationalism, he invented the term of “traditionalism” in this respect. Meiji Japan played a prominent role within this global process of nation building and religious nativism. So it seems especially productive to discuss the theories and problems of “invented traditions” and “traditionalism” in the light of the Japanese case. Not only for the Japanologist as a regional specialist but also for the general historian it could be extremely fruitful to take the Japanese case into account when talking about the anthropology of nation, since it is generally high time to realize that the study of history cannot be reduced to a eurocentric or western view of the world. Religia, ideologia i tradycjonalizm w Japonii od okresu Meiji. Wprowadzenie do problematykiDzisiejsza sytuacja, pod wieloma względami, przypomina XIX-wieczne światowe polityczne konflikty determinowane etnicznie i religijnie. W kontekście globalnych procesów narodowotwórczych centralną rolę nadal odgrywają postulaty wykorzystujące odwołania do indywidualnych tradycji kulturowych, nazywane w antropologii kulturowej „natywizmem“. W tym procesie miejscowe – zwykle o silnie religijnych wpływach – (narodowe) tradycje zostały skontrastowane z nowoczesnymi globalnymi cywilizacjami obejmującymi granice narodowe. Sfera „tradycji“ została zdefiniowana jako etniczna, a zatem „autentyczna“, podczas gdy nowoczesność jest postrzegana jako potencjalnie „ponadnarodowa“ – to znaczy zagraniczna – i dlatego stojąca w opozycji do rzekomo tradycyjnych i rdzennych kultur poszczególnych regionów i narodów. Struktura problemu stanie się bardziej widoczna i zróżnicowana, kiedy spojrzymy głębiej wewnątrz tego konfliktu. W żadnym innym przypadku akademicka teoria nie miała tak rewolucyjnego wpływu, jaki miała koncepcja „wynalezienia tradycji“. W najbardziej podstawowym rozumieniu wykorzystany w niej bianarny antagonizm „tradycja“ vs. „nowoczesność“, który pojawia się zwięźle i rygorystycznie, okazuje się niewystarczający dla opisania złożoności procesu historycznego. Wymaga ona co najmniej jednej dodatkowej, trzeciej, kategorii dotyczącej celowej zmiany, tworzenia lub „wynalezienia“ tradycji. Należą się podziękowania nieżyjącemu już Ericowi J. Hobsbawmowi i jego kolegom za ich pionierskie badania w tej dziedzinie, które przyczyniły się do zrozumienia genezy sztucznych i często celowo utworzonych tradycji narodowych, które tylko udają, że są stare. Innym  autorem, który jeszcze przed Hobsbawmem i innymi określił podstawy metodologiczne i wyznaczył kierunek dalszego rozwoju badań, był Dietmar Rothermund. Badając nowożytne Indie, a dokładnie ideologię hinduskiego nacjonalizmu, wynalazł on pojęcie „tradycjonalizmu“. Japonia w okresie Meiji odgrywała ważną rolę w globalnym procesie narodowotwórczym i religijnego natywizmu. Dlatego też szczególnie ważne jest omówienie teorii i problemu „wynalezienia tradycji” i “tradycjonalizmu” na przypadku japońskim. Okazać się to może przydatne nie tylko dla japonologów, jako specjalistów od tego regionu, lecz przede wszystkim historyków, który powinni uwzględnić przypadek Japonii w badaniach nad atropologią narodu. Nawyższy już czas, abyśmy uświadomili sobie, że badanie historii nie może być ograniczone do europocentrycznego lub zachodniocentrycznego postrzegania świata.
Źródło:
Sprawy Narodowościowe; 2015, 47
2392-2427
Pojawia się w:
Sprawy Narodowościowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wokół tradycjonalistycznej utopii – nawiązania do studium Andrzeja Walickiego
Focusing on traditional utopia: References to the work of Andrzej Walicki
Autorzy:
Jedliński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15043302.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
conservatism
Slavophilia
traditionalism
utopia
A. Walicki
konserwatyzm
słowianofilstwo
tradycjonalizm
Opis:
Artykuł powstał z inspiracji rozprawą Andrzeja Walickiego W kręgu konserwatywnej utopii. Struktura i przemiany rosyjskiego słowianofilstwa (1964). Polski historyk idei poddawał opisywane przez siebie światopoglądy wnikliwej analizie, wskazując na podobieństwa ideowe różnych myślicieli. Niniejszy tekst przedstawia koncepcje rosyjskiego neosłowianofilstwa i zachodniego tradycjonalizmu (J. Evola, R. Guénon, P. Sorokin). Autor artykułu opisuje założenia konserwatyzmu i utopii tradycjonalistycznej, które charakteryzuje walka z racjonalizmem, indywidualizmem, liberalizmem i kapitalizmem.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2021, 2; 143-157
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tradycyjni czy nowocześni? Młodzież lubuska u progu XXI wieku
Autorzy:
Trzop, Beata
Szaban, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/700429.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Youth
social attitudes
Polish-German relations
paternalism
patriotism
traditionalism
modernism
Opis:
Traditional or Modern? Lubusz Youth at the Beginning of the XXI CenturyWe were interested in fi nding determinants of traditional and modern young Poles’attitudes towards elementary social issues. We wanted to answer the question howproximity to the German border can be treated as a diff erentiating factor consideringattitudes of youth form Lubuskie voivodeship, compared to the attitudes oftheir peers from other regions of the country. Th e analysis of the PGSS and LSS dataallowed us to formulate thesis of modern attitudes towards most of the analyzed dimensionsof social life, beyond the perception of the paternalism. Modern worldviewmanifests itself most strongly in relation to national issues where it can be concludedthat contemporary young people are rational citizens, deprived of strong emotions inthe way of speaking about their country and its activities.It cannot be strongly concluded that the proximity to the border fosters attitudesmore modern, because of the intensity of contacts with Germans. In most of theanalyzed cases we could not fi nd signifi cant diff erences in the opinions of the Polesand the inhabitants of the region of Lubusz. Th ere are, however, individual statements,which revealed signifi cant diff erences between the Poles and Lubusz, whichcan be explained by the multidimensional impact of the border. We claimed thosediff erences with the importance of the fl ow patterns of behavior between Poles andGermans, or the development of trade relations. It should be emphasized that theproximity of the border also generates a negative attitudes of Poles towards Germans.Daily contacts shape attitudes towards patriotism.
Źródło:
Jagiellońskie Studia Socjologiczne; 2014, 1
000000
Pojawia się w:
Jagiellońskie Studia Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krytyka nowożytnej postaci chrześcijaństwa zachodniego z perspektywy tradycjonalizmu integralnego
Autorzy:
Chmiel, Bogumił
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669373.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
traditionalism
humanism
perennial philosophy
tradycjonalizm integralny
filozofia wieczysta
krytyka nowoczesności
antropocentryzm
Opis:
The purpouse of this paper is to examine main objection against modern form of western christianity formulated by representatives of Traditionalist School (R. Guénon, F. Schuon, A. K. Coomaraswamy). According to traditionalist’s point of view degeneration of contemporary culture was caused by metaphysical shift toward humanism, indyvidualism and anthropocentrism, which began XIV century and gradually destroyed whole hierarchical and theocentrical culture. In case of religion this revolution led to sentimentalism, moralism, and religious syncretism. These attitudes realised by Reformation spoiled not only modern theology but whole religious world view.
Przedmiotem niniejszej pracy jest krytyka nowożytnych form chrześcijaństwa zachodniego sformułowana przez głównych przedstawicieli tradycjonalizmu integralnego. Celem pracy jest wskazanie najważniejszych zarzutów ze szczególnym uwzględnieniem ich metodologicznego tła. Za podstawową przyczynę degeneracji nowożytnej kultury i religii uznano renesansowy humanizm tożsamy z antropocentryzmem i indywidualizmem. Skutkiem takiej zmiany perspektywy był upadek tradycyjnej metafizyki pojmującej człowieka w kontekście hierarchicznie uporządkowanego świata, będącego przejawem boskiego ładu, którego człowiek był częścią. W kontekście religijnym efektem przeniesienia akcentów z wszechświata na człowieka jest sentymentalizm, moralizm i synkretyzm religijny, które swój najpełniejszy wyraz znalazły w protestantyzmie.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2015, 34, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konserwatywne ideały wychowawcze w dobie dominacji Deweyowskiego paradygmatu edukacyjnego
THE CONSERVATIVE IDEALS OF UPBRINGING DURING THE DEWEY DOMINANCE IN THE EDUCATIONAL PARADIGMA
Autorzy:
Kusiak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418648.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
ONSERVATISM
UPBRINGING
TRADITIONALISM
SCHOOL
EDUCATION
JOHN DEWEY
IRVING BABBITT
LITERSTURE-CENTRYSM
NEOLIBERALISM
Opis:
The following article concernes some chosen aspects of the conservative reaction to the XX-th century changes in education. The article has three parts. The first one concernes the new educational paradigma created by John Dewey; the second one depicts how the dominant neoliberal ideology influences education; the third one characterises doctrinal conservative ideals that can be considered as fundamental in building a conservative ideal in education.
Źródło:
Colloquium; 2013, 5, 4; 79-92
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nowy tradycjonalizm”, czyli praktyki macierzyństwa w dobie późnej nowoczesności
“New Traditionalism,” a Practices of Motherhood in the Era of Late Modernity
Autorzy:
Rejowska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372939.pdf
Data publikacji:
2019-05-09
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
nowy tradycjonalizm
macierzyństwo
postfeminizm
rodzicielstwo bliskości
new traditionalism
motherhood
postfeminism
attachment parenting
Opis:
Celem artykułu jest opis i analiza tendencji w ramach szerszego konstruktu „macierzyństwa”, określonej jako „nowy tradycjonalizm”, oraz analiza idei i założeń obecnych w tle „nowego tradycjonalizmu”. Termin ten nawiązuje do obserwowalnego w ramach macierzyństwa „powrotu do przeszłości”, który przejawia się zarówno w sferze wartości, jak i praktyk. Jego cechy zostały omówione na przykładzie portalu „Dzieci są ważne” (publikowane artykuły zostały poddane jakościowej analizie treści). W kontekście wizji macierzyństwa proponowanej przez „nowych tradycjonalistów” można obserwować podwójną retradycjonalizację: pierwsza to zwrot w kierunku „dawnych” technik opiekuńczych, druga wiąże się z widocznym „przejściem” do „bardziej tradycyjnego podziału pracy” (uzasadnianego esencjalistycznym postrzeganiem ról płciowych). Dyskurs „nowego tradycjonalizmu” nie jest wolny od wewnętrznych napięć i paradoksów: postulowany powrót do pozytywnie waloryzowanej natury jest zapośredniczony przez kulturę i edukację, a powrót do tradycji – przez zdobycze ruchu feministycznego (kobieta ma prawo wyboru, a zatem może również wybrać wycofanie do sfery prywatnej). Pomimo zakładanego „minimalizmu” praktyki „nowego tradycjonalizmu” są możliwe do realizacji jedynie przez klasę średnią wyższą lub wyższą.
The paper aims to describe and analyze a tendency in the framework of the broader construct of “motherhood,” named as “new traditionalism,” as well as to analyze ideas and assumptions present in its background. This term refers to “a return to past,” which is observable in motherhood and is reflected in the sphere of values as well as practices. Its features are discussed by an example of the “Dzieci są ważne” portal [Kids are important] (a qualitative analysis of the article’s content was conducted). In the vision of motherhood proposed by “new traditionalists,” one may observe double re-traditionalization. The first lies in the return to former “caring techniques” and the second is connected with a visible transition towards a more traditional division of work (justified by an essentialist vision of gender roles). The discourse of “new traditionalism” is not free from internal tensions and paradoxes: a suggested return to positively evaluated nature is mediated by culture and education; furthermore, a return to tradition is mediated by achievements of the feminist movement (the woman has right to choose, thus she can also decide to retreat to the private sphere). Despite of assumed “minimalism,” practices of “new traditionalism” can be realized only by the upper middle and the upper class.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2018, 14, 4; 172-189
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoria edukacji Floriana Bochwica. Szkic z zakresu historii kultury
Florian Bochwics Theory of Education from the Perspective of History of Culture
Autorzy:
Puchta, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459661.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Florian Bochwic
Bronisław Trentowski
Sarmatyzm
konserwatyzm
tradycjonalizm
inteligencja
prowincjonalna
Sarmatism
conservatism
traditionalism
provincial intelligentsia
Opis:
W artykule referuję poglądy na edukację Floriana Bochwica, mało znanego polskiego filozofa żyjącego w XIX w.. Właściwa edukacja opierać się miała według niego nie tylko na zdobywaniu wiedzy i umiejętności, ale przede wszystkim na moralnym doskonaleniu jednostki, której celem jest bycie pożyteczną dla społeczeństwa oraz życie podług wartości religijnych. Kulturową tożsamość F. Bochwica wyznaczała jego pozycja społeczna – z jednej strony był on kontynuatorem tradycji sarmackiej, z drugiej – przedstawicielem polskiej inteligencji prowincjonalnej.
Paper concentrates on reconstruction of pedagogical views of Florian Bochwic, a li le-known Polish philosopher of the 19th century. Proper education, according to him, should consist not only in obtaining knowledge and practical skills, but above all in moral education of a person. The aim of an individual is to be useful to the society, as well as to conduct his or her life according to religious values. Cultural identity of F. Bochwic is characterized by his social status. On one hand he was a continuator of Sarmatism, on the other he was a representant of Polish provincial intelligentsia.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2014, 4; 23-28
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowatorstwo i tradycjonalizm w architekturze mieszkalnej Krakowa późnego średniowiecza i wczesnej nowożytności. Zarys problematyki
Innovation and traditionalism in residential architecture in Krakow during the late medieval and early modern period – an outline
Autorzy:
Komorowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218475.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
nowatorstwo
tradycjonalizm
architektura mieszkalna
Kraków
Średniowiecze
Nowożytność
innovation
traditionalism
residential architecture
Middle Ages
modern period
Opis:
Artykuł prezentuje wybrane zjawiska w architekturze i budownictwie mieszkalnym od chwili założenia miasta lokacyjnego do połowy XVII w., czyli w okresie dla Krakowa czasów staropolskich (XIII-XVIII w.) najświetniejszym. Ówczesne dokonania w zakresie kultury materialnej i duchowej sytuowały miasto wśród czołowych metropolii przynajmniej Europy północno-wschodniej. O ile do okresu wczesnej nowożytności Kraków stał w dziedzinie kształtowania architektury w awangardzie ośrodków urbanistycznych, to w czasie późniejszym jego średniowieczny potencjał stał się zasadniczym czynnikiem opóźniającym ewolucję substancji materialnej, zwłaszcza w zakresie architektury przeciętnej, która poprzez swą masę przesądza o charakterze miasta. W artykule zostały omówione charakterystyczne dla Krakowa tematy architektoniczne – pierwsze domy mieszczan (z których część miała formę wieżową), kamienice (ich układ, ustalony w drugiej połowie XIV w., upowszechnił się w następnych stuleciach), domy kanonicze, zbliżone do nich dwory rycerskie i szlacheckie oraz pałace bogatej szlachty, magnatów i patrycjuszy, wywodzące się okazalszych kamienic.
The article presents selected phenomena in the architecture and housing industry since the time of the city foundation till the mid-17th century, i.e. during the golden era of Old Polish Krakow (the 13th – 18th century). At the time, achievements in the field of material and spiritual culture placed it among the foremost metropolises, at least in the north – eastern Europe. Although until the era of early modernity Krakow was in the avant-garde of urban centres in the field of architecture development, in later times its medieval potential became an essential factor hindering the evolution of material substance, particularly with reference to mediocre architecture defining the city character because of its mass.The article discusses the architectonic issues characteristic for Krakow: the first houses of burgesses (some of which were tower houses), tenement houses (their layout established in the second half of the 14th c. became common in the next centuries), canons’ houses, knights’ and noblemen’s manors resembling the former type, and palaces of affluent nobility, magnates and patricians originating from the more magnificent tenementhouses.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2009, 25; 19-27
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zamurowana niewiasta, Odyseusz i Bułgarska Wielkanoc. Tonczo Żeczew w poszukiwaniu mitu konserwatywnego
Autorzy:
Szwat-Gyłybowa, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677802.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
conservatism
Toncho Zhechev
The Spring of the White-Legged Girl
the immured woman
traditionalism
Communism
Opis:
The immured woman, Odysseus and Bulgarian Easter: Toncho Zhechev and the quest for a conservative mythThis article reflects on Bulgarian Easter, or Bulgarian Passions, a 1975 book by the Bulgarian humanist Toncho Zhechev, once regarded in Communist Bulgaria as a call for a return to traditional values. Zhechev’s quasi-conservative ideological turn (which in formal terms ran counter to the precepts of Marxist ideology) was based, among other things, on a complex and richly layered reinterpretation of Izvorat na belonogata, a poem by Petko R. Slaveykov (The Spring of the White-Legged Girl, 1873), and on its revitalisation of the myths of the immured woman and of Odysseus. The way Zhechev positively reinvented a manufactured archaic tradition as a mainstay of primeval wisdom and mysticism offers an interesting testimony to the quest for a concept of “integral traditionalism” in a form that was reconcilable with the progressism of the Zhivkov era. Zamurowana niewiasta, Odyseusz i Bułgarska Wielkanoc. Tonczo Żeczew w poszukiwaniu mitu konserwatywnego W artykule podejmuję refleksję nad książką bułgarskiego humanisty Tonczo Żeczewa Bułgarska Wielkanoc albo namiętności bułgarskie (1975), która w komunistycznej Bułgarii zdobyła status dzieła głoszącego ideę powrotu do wartości tradycyjnych. Dokonany przez niego (formalnie rzecz biorąc – wbrew ideologii marksistowskiej) quasi-konserwatywny zwrot światopoglądowy oparty został m.in. na dosyć złożonej, wielowarstwowej reinterpretacji poematu Petka R. Sławejkowa Źródło Białonogiej (1873) oraz na rewitalizacji mitów zamurowanej niewiasty oraz Odyseusza. Dowartościowanie przez Żeczewa wynalezionej tradycji archaicznej jako ostoi pierwotnej mądrości i mistyki stanowi interesujące świadectwo poszukiwań takiej idei „tradycjonalizmu integralnego”, która byłaby do pogodzenia z progresizmem epoki żiwkowskiej.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2017, 17
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bratni wróg. Ukraina w perspektywie Putinowskiego zetyzmu
A Brotherly Enemy: Ukraine Through the Perspective of Putin’s Zetism
Autorzy:
Jedliński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31231927.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ukraine
Russland
Zetismus
Putin
Traditionalismus
Fremdheit
Russia
zetism
traditionalism
strangeness
Rosja
Ukraina
wojna
zetyzm
tradycjonalizm
Opis:
Celem artykułu jest zbadanie Putinowskiej narracji antyukraińskiej. Argumentuję, że współczesna kultura rosyjska charakteryzuje się dominacją postaw skrajnie tradycjonalistycznych upowszechniających język konfrontacji ideowej z Zachodem. Proponuję wprowadzenie do literatury naukowej pojęcia zetyzmu, który stał się symbolem agresji werbalnej i militarnej wobec Ukrainy. Symbol ten powstał spontanicznie: przedstawiany był graficznie (litera „Z”) i umieszczany na różnych rodzajach broni konwencjonalnej armii rosyjskiej. W artykule wnioskuję, że na kolejny etapie konfliktu Putinowski zetyzm stał się wzorem kulturowym rosyjskiego „wojennego tradycjonalizmu”. W przekonaniu zetystów, święta, prawosławna Rosja broni się przed zachodnią agresją ateistycznego liberalizmu i lewicowości – w tej perspektywie natowska pomoc udzielana Ukrainie jest interpretowana jako przebiegła strategia zniszczenia Rosji jako ostatniego bastionu porządku tradycjonalnego, w tym „tradycyjnej seksualności”. W artykule badam narrację tradycjonalistyczną, odwołując się do dyskursu naukowego obcego i wroga (Florian Znaniecki). Argumentuję, że Ukraina jest określana mianem bratniego wroga – czyli takiego, który zdradził Ruski Mir, wspólnotę prawosławną, tradycjonalną, zaprzedając się obcemu i wrogiemu „bezbożnemu”, „dewiacyjnemu” Zachodowi. Zetyzm oferuje Rosjanom jednoznaczny przekaz: misją Rosji jest „wyzwolenie” Ukrainy od obcych sił, a następnie zniszczenie antywartości świata zachodniego.
Ziel dieses Artikels ist es, Putins anti-ukrainisches Narrativ zu untersuchen. Ich argumentiere, dass die gegenwärtige russische Kultur durch die Dominanz extremer traditionalistischer Haltungen gekennzeichnet ist, die die Sprache der ideologischen Konfrontation mit dem Westen verbreiten. Ich schlage vor, in die wissenschaftliche Literatur den Begriff des Zetismus einzuführen, der zu einem Symbol der verbalen und militärischen Aggression gegen die Ukraine geworden ist. Dieses Symbol entstand spontan: Es wurde grafisch dargestellt (der Buchstabe "Z") und auf verschiedenen konventionellen Waffen der russischen Armee angebracht. In dem Artikel komme ich zum Schluss, dass Putins Zetismus in der nächsten Phase des Konflikts zum kulturellen Modell des russischen "Kriegstraditionalismus" wurde. Laut der Zetisten verteidigt sich das heilige, orthodoxe Russland gegen die westliche Aggression des atheistischen Liberalismus und der Linken – in dieser Perspektive wird die NATO-Hilfe für die Ukraine als eine listige Strategie interpretiert, um Russland als letzte Bastion der traditionellen Ordnung, einschließlich der "traditionellen Sexualität", zu zerstören. In diesem Beitrag untersuche ich das traditionalistische Narrativ, indem ich mich auf den wissenschaftlichen Diskurs über den Fremden und den Feind (Florian Znaniecki) beziehe. Ich behaupte, dass die Ukraine als brüderlicher Feind bezeichnet wird, d. h. als jemand, der den Russki Mir, die orthodoxe, traditionelle Gemeinschaft, verraten hat, indem er sich an einen fremden und feindlichen "gottlosen", "abweichenden" Westen verkauft hat. Der Zetismus bietet den Russen eine unmissverständliche Botschaft: Russlands Mission ist es, die Ukraine von ausländischen Kräften zu "befreien" und dann die Anti-Werte der westlichen Welt zu zerstören.
This paper is an analysis of Putin’s anti-Ukrainian narrative. I argue that contemporary Russian culture is defined by the prevalence of highly traditionalist attitudes. These attitudes propagate the language of ideological confrontation with the West. I suggest the inclusion of the term ’zetism’ into scholarly literature, which has become a symbol of verbal and military aggression against Ukraine. This symbol arose spontaneously; it is represented graphically (the letter ’Z’) and placed on various conventional weapons of the Russian army. In the article, I conclude that in the next stage of the conflict, Putin’s Zetism will become a cultural sign of Russian ’war traditionalism.’ According to the Zetist perspective, Russia, as a holy and orthodox state, defends itself against Western aggression - that is, its atheistic liberalism and leftism. This view interprets NATO’s aid to Ukraine as a cunning strategy to destroy Russia as the last bastion of the traditional order, including’traditional sexuality.’ Furthermore, I examine the traditionalist narrative referencing the scholarly discourse of the stranger and the enemy (Florian Znaniecki). I argue that Ukraine is described as a brotherly enemy – that is, one who has betrayed the Russkiy Mir, the Orthodox, traditional community, by selling out to an unfamiliar and hostile ’godless.’ ’deviant’ West. Zetism conveys an unambiguous message to Russians: Russia’s mission is to ‘liberate’ Ukraine from outside forces and then to destroy the anti-values of the Western world.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2023, 36; 53-79
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostoja tradycjonalizmu w procesie modernizacji
The mainstay of traditionalism in the modernisation process
Autorzy:
Rykiel, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944070.pdf
Data publikacji:
2020-06-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Naukowe Przestrzeń Społeczna i Środowisko
Tematy:
village
tradition
traditionalism
ethos
modernisation
mediated tradition
relict
peasant
filter
wieś
tradycja
tradycjonalizm
etos
modernizacja
mediatyzacja
relikt
chłopski
filtr
Opis:
The subject of this article is the village understood both as a settlement and an extra-urban area, but primarily as a rural collectivity and, especially, the village community. The village understood in this way has traditionally been considered a mainstay of traditionalism. The latter is basically derived from pre-modern societies dominated by the culture of the past. The village was traditionally considered as an agricultural space and a mainstay of Polish traditions, related to the peasant ethos of pre-literate local communities. This resulted from the practices and ideologies that make up rural traditionalism, assuming the transmission of social norms through “socialization through life”. Early modernisation of the village was associated with the opening of horizontal and vertical mobility channels and limiting consciousness isolation. Due to the development of education and the progress of the literacy process, the process of peasants' entering the nation began by transforming the peasant into a citizen rather than a parishioner. The late modernisation of the village was the result of its urbanisation and industrialisation, and was associated with the replacement of rural rationality with urban rationality, while the mechanisation of agriculture resulted in the transformation of the peasant estate into the farmer's social and professional position. In the second half of the twentieth century, the village was reached by exogenous mass culture. The process of the late modernisation of the village is based on its depreciation. One result of globalisation is the de-traditionalisation of the village, within which the mediated tradition appears. The spread of the internet was the turning point. Cultural homogenisation is progressing, local specificity is disappearing by adapting it to the national culture in its modernisation version, identified with the urban one. In this context, nostalgia appears for the old good times when life was simpler. At present, one can notice only relics of peasant traditionalism in the Polish post-war national culture, in which many features of the peasant ethos function as a “peasant filter”.
Źródło:
Przestrzeń Społeczna; 2020, 1, 1/2020 (19); 89-109
2084-1558
Pojawia się w:
Przestrzeń Społeczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chroniczna intoksykacja seksualna jako przejaw kryzysu Zachodu. Myśli dwudziestowiecznych tradycjonalistów kulturowych
Chronic Sexual Intoxication as a Manifestation of the Crisis of the West. Thoughts of Twentieth-Century Cultural Traditionalists
Autorzy:
Jedliński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31231898.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Krise
Sex
Kultur
Tradition
Traditionalismus
René Guénon
Julius Evola
Pitirim Sorokin
crisis
sex
culture
tradition
traditionalism
kryzys
seks
kultura
tradycja
tradycjonalizm
Opis:
Celem artykułu jest omówienie poglądów tradycjonalistów kulturowych na temat ludzkiej seksualności. Tekst prezentuje stanowiska ideowe wybranych myślicieli: René Guénona, Juliusa Evoli, Pitirima Sorokina. Reprezentują oni różne odłamy tradycjonalizmu kulturowego; łączą ich jednak wyraziste, radykalne poglądy, osobliwe wybory i doświadczenia życiowe (Guénon był konwertytą na islam, Evola sympatykiem pogaństwa i faszyzmu, Sorokin był jednym z ojców socjologii amerykańskiej, emigrantem z Rosji, o duszy „rosyjskiego tradycjonalisty”). Wymienieni badacze i myśliciele zdiagnozowali głęboki kryzys świata zachodniego. Jego przyczyną miała być intoksykacja seksualna: anarchia i rewolucja seksualna. Rozpoznawali w cywilizacji zachodniej (materialnej) zanik kultury duchowej i tradycji. Główną i pierwotną przyczyną kryzysu oraz upadku Zachodu miały być indywidualizm i racjonalizm: ujawniające się jako pycha, perwersja, kult ciała i orgazmu. Guénon, Evola i Sorokin. pragnęli przywrócenia stanu z przeszłości: sakralizacji płci, więzi wspólnotowej, dominacji mężczyzn i rytualnej rozrodczości. Miało to zapobiec kryzysowi i upadkowi kultury.
Ziel dieses Artikels ist es, die Ansichten der kulturellen Traditionalisten über die menschliche Sexualität zu erläutern. Der Text stellt die ideologischen Positionen ausgewählter Denker vor: René Guénon, Julius Evola, Pitirim Sorokin. Sie repräsentieren verschiedene Richtungen des kulturellen Traditionalismus, sind jedoch durch ihre unverwechselbaren, radikalen Ansichten, ihre besonderen Entscheidungen und Lebenserfahrungen miteinander verbunden (Guénon war ein Konvertit zum Islam, Evola ein Anhänger des Heidentums und des Faschismus, Sorokin war einer der Väter der amerikanischen Soziologie, ein Emigrant aus Russland mit der Seele eines "russischen Traditionalisten"). Die genannten Gelehrten und Denker diagnostizierten eine tiefe Krise in der westlichen Welt. Ihre Ursache sei die sexuelle Intoxikation: Anarchie und sexuelle Revolution. Sie erkannten in der westlichen (materiellen) Zivilisation das Verschwinden der geistigen Kultur und Tradition. Die Hauptursache für die Krise und den Niedergang des Westens waren Individualismus und Rationalismus, die sich als Hybris, Perversion, Anbetung des Körpers und des Orgasmus entpuppten. Guénon, Evola und Sorokin wollten den Zustand der Vergangenheit wiederherstellen: die Sakralisierung des Geschlechts, die gemeinschaftliche Bindung, die männliche Herrschaft und die rituelle Reproduktion. Dies sollte die Krise und den Verfall der Kultur verhindern.
The aim of this article is to discuss the views of cultural traditionalists on human sexuality. The paper presents the views of the following thinkers: René Guénon, Julius Evola, and Pitirim Sorokin. Each represents a different line of cultural traditionalism. However, they are united by expressive, radical views as well as by peculiar choices and life experiences. (Guénon was a convert to Islam, Evola sympathized with paganism and fascism, whereas Sorokin was one of the fathers of American sociology, an emigrant from Russia, with the soul of a “Russian traditionalist.”) René Guénon, Julius Evola, and Pitirim Sorokin recognized a deep crisis of the Western world. They argued that the cause of this crisis was sexual intoxication: anarchy and the sexual revolution. They thought that culture and the spiritual tradition in the Western (material) civilization was disappearing and that the primary cause of the crisis and the decline of the West were individualism and rationalism – manifesting themselves as pride, prudishness, perversion, the cult of the body, and orgasm. Guénon, Evola and Sorokin craved the restoration of the previous state: the sacralization of sex, community bonds, male domination, and ritual procreation. This was supposed to prevent the crisis and the decline of culture.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2023, 35; 5-30
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz wroga w pryzmacie tradycjonalizmu ideologicznego we współczesnej Rosji
Autorzy:
Levinskaia, Iana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31231918.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Feindbild
Traditionalismus
Ideologie
Propaganda
gegenwärtiges Russland
image of the enemy
traditionalism
ideology
propaganda
contemporary Russia
obraz wroga
tradycjonalizm
ideologia
Rosja współczesna
Opis:
Celem artykułu jest określenie i analiza obrazów wroga we współczesnej ideologii rosyjskiej. Zwrócenie uwagi na ten temat wynika przede wszystkim z aktywnego rozwoju re-ideologizacji w Rosji. Aby rozwiązać ten problem, w artykule zastosowano podejście historyczno-genetyczne i imagologiczne, a także elementy krytycznej analizy dyskursu. Praca przedstawia ogólny opis pojawienia się tradycjonalizmu w postsowieckiej Rosji i identyfikuje retorykę radziecką, prawosławną oraz imperialną, która jest wykorzystywana do kreowania obrazu wroga. Badanie ujawnia synkretyczny charakter współczesnego rosyjskiego tradycjonalizmu i wskazuje na totalitarny charakter języka politycznego.
Ziel dieses Artikels ist es, Feindbilder in der gegenwärtigen russischen Ideologie zu identifizieren und zu analysieren. Die Notwendigkeit, dieses Thema zu analysieren, ergibt sich vor allem aus der aktiven Entwicklung der Re-Ideologisierung in Russland. Um dieses Problem zu entschlüsseln werden im Artikel ein historisch-genetischer und imagologischer Ansatz sowie Elemente der kritischen Diskursanalyse verwendet. Im Artikel beschreibe ich die Entstehung des Traditionalismus im postsowjetischen Russland und identifiziere die sowjetische, orthodoxe und imperiale Rhetorik, die zur Schaffung des Feindbildes genutzt wird. Ich zeige den synkretistischen Charakter des zeitgenössischen russischen Traditionalismus auf und verweise auf den totalitären Charakter seiner politischen Sprache.
This article aims to identify and analyse images of the enemy in contemporary Russian ideology. The active development of re-ideologisation in Russia makes this topic of particular interest. Historical-genetic and imagological approaches and elements of critical discourse analysis are used to solve this problem. The paper provides a general description of the emergence of traditionalism in post-Soviet Russia. It identifies Soviet, Orthodox, and imperial rhetoric used to create the image of the enemy. The study reveals the syncretic nature of contemporary Russian traditionalism and points to the totalitarian nature of its political language.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2023, 36; 81-99
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jaka jest kobieta współczesna i jaką się stanie w przyszłości? Ciągłość i zmiana: opinie, diagnozy i antycypacje w prasie dla kobiet w Polsce międzywojennej
What is the modern woman like and what will she become in the future? Continuity and change: opinions, diagnosis and predictions in the interwar Polish press for women
Autorzy:
Maj, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2120100.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo HUMANICA
Tematy:
prasa dla kobiet
Polska międzywojenna
kobieta współczesna
kobieta przyszłości
tradycjonalizm
nowoczesność
press for women
interwar Poland
modern woman
future woman
traditionalism
modernism
Opis:
Wizje kobiety współczesnej i wyobrażenia kobiety w przyszłości powstawały w bieżącej publicystyce prasowej adresowanej do czytelniczek w Polsce międzywojennej. Wkomponowano w nie oczekiwania społeczne w ujęciu tradycyjnym i nowoczesnym. Zachowawczość wiązała się z kultywowaniem wizerunku dobrej żony i matki, wychowawczyni pokoleń Polaków i Polek. W ten sposób odwzorowano patriarchalne normy społeczne. Nowoczesność była identyfikowana z kształtowaniem obrazu kobiety jako równorzędnej partnerki mężczyzny w dziele cywilizacyjnych przemian warunków życia w niepodległym państwie. Publicystyka prasowa adresowana do Polek spełniała funkcję wychowawczą, oferując konkretne środki i techniki łagodzenia napięć społecznych. Miała też walory profetyczne, zmierzając do nakreślenia obrazu przyszłej kobiety, świadomej swojej roli w przestrzeni prywatnej (dom rodzinny, relacje przyjacielskie, kontakty towarzyskie) oraz publicznej (praca dla dobra wspólnego).
The interwar Polish press for female readers was creating visions of present and future woman. Journalists were showing social expectations, both traditional and modern. The former view was presenting woman as a good wife, mother, and a role-model for the future generations of Poles. Whereas the latter vision was showing female as an equal partner to a man in creating civilizational changes in the independent country. Press publications addressed to Polish women fulfilled an educative function, offering means and techniques of alleviating social tensions. Moreover, these articles were meant to create an image of a future woman, who is aware of her role in the society: private (household, social contacts) and public (work for common good).
Źródło:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych; 2022, 1(12); 79-102
2451-3539
2543-7011
Pojawia się w:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 19

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies