Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "THEATRE" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 476
Tytuł:
Między globalnością a lokalnością National Theatre Live i uniwersalizowanie teatralnego zdarzenia
Between the Global and the Local. National Theatre Live and the Universalisation of the Theatrical Event
Autorzy:
Lachman, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/889459.pdf
Data publikacji:
2020-10
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
British theatre
London’s National Theatre
National Theatre Live
Opis:
The article examines film productions of London’s National Theatre, which are based on its most famous performances. The author discusses the techniques used to produce cinematic versions of the plays and analyses the methods of re-creating the theatrical experience as well as the way it affects the models of theatre reception. His starting point is the thesis that this form of transmitting the theatrical experience serves to impose a specific, mainstream cultural model whose impact is strengthened by the use of new media. Subject to the media treatment, the theatrical experience becomes more intense and gives the spectator an illusion of more direct contact with the work than a traditional visit to the theatre. The processed experience has the potential to create new cultural models whose predominant characteristic is the pleasure of reception.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2020, 159; 1-25
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postać sceniczna w teatrze narracyjnym. Lipiec Iwana Wyrypajewa, Biesiada u hrabiny Kotłubaj Ireny Jun
Theatre Character in the Narrative Theatre. Ivan Vyrypayevʼs July, Irena Jun’s Dinner at Countess Pavahoke’s (Biesiada u hrabiny Kotłubaj)
Autorzy:
Desperat, Klaudyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/555550.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
narrator in the theatre
narrative theatre
storytelling theatre
theatre character
Ivan Vyrypayev
Irena Jun
Opis:
The article is devoted to the narrative theatre. Performances that represent this trend bring in to the scene, in various ways, the character of the narrator. In this draft, the theatre character has been subjected to a detailed analysis, since the character itself determines the specificity of this kind of perfoman- ces. Ivan Vyrypayevʼs July and Irena Jun’s Dinner at Countess Pavahoke’s (Biesiada u hrabiny Kotłubaj) served as research material. The author of the article, starting from H. Lehmann’s book on Postdramatic Theatre, compa- res among others the narrative theatre with the Brecht’s epic theatre.
Źródło:
Załącznik Kulturoznawczy; 2014, 1; 127-157
2392-2338
Pojawia się w:
Załącznik Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stowarzyszenie, szkoła, spółdzielnia – wielogłos Teatru Węgajty
Association, school, cooperative: the polyphony of the Węgajty Theatre
Autorzy:
Hasiuk, Magdalena
Joanna, Kocemba-Żebrowska
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944468.pdf
Data publikacji:
2020-04
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
Węgajty Theatre
Other Theatre School
grant system
social cooperative
social theatre
Opis:
The text presents the process of transformation of the organizational structure of the Węgajty Theatre and the related reformation of the group dynamics and methods of creative work. In the group’s complex organizational history, the turning point was the loss of permanent institutional support in 2011. After twenty-five years of work under the auspices of various cultural institutions in Olsztyn, the Węgajty Theatre was forced to function as a non-governmental organization. The text shows the impact of the grant system on the Theatre's activities and its strategies developed for conducting artistic work. Węgajty's most crucial activity, if the group is considered as a formation project, is the work of the Other Theatre School. The original form of artistic education is combined at the School with a return to socially engaged issues. The text also presents the pros and cons of a social cooperative created at the Węgajty Theatre to stabilize its financial situation.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2020, 156; 1-31
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teorie pochodzenia Pulcinelli i jego związki z antykiem
Theories of Origin of Pulcinella and His Connections with Antiquity
Autorzy:
Sterna, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967175.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
mask
Pulcinella
Neapolitan theatre
ancient theatre
Maccus
Opis:
A discussion on the origin of Pulcinella, the most important mask of Neapolitan Theatre, is the subject matter of the following article. At the beginning, I will present the characteristics of this figure including his symbolism. Then, I will discuss possible connections of Pulcinella with some dramatic forms of ancient theatre. At the same time, I will describe a review of study of this figure specifying the most important phases of this research. The conclusion of this article will consist of the summary of the results of carried out analysis.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2015, 18
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filmowe rejestracje teatru - opis i problematyzacje zjawiska
Film Recordings of Theater – Description and Problematisations
Autorzy:
DOMALEWSKI, ADAM
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/921095.pdf
Data publikacji:
2016-10-09
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
film recordings of theatre
TV theatre
performance
theatre in Poland
film production
Opis:
The paper attempts to distinguish film recordings of theater from the TV theater genre. The decisive criterion for this distinction proposed by the author is the chronology of the production process - film recordings of theater performances provide a record of pre-existing theater performances, whereas TV theatre includes all theatre-like productions created for the small screen and which do not have their own stage ‘odginali In each of these cases there are different tasks and difficulties facing producers and executors. The next part of the article focuses on film recordings of theater: the reasons for which they are made (documentation, dissemination, promotion) and the differences between their types. Referring to the work of Jacek Wachowski, the author also presents a brief discussion about the possibilities and consequences of technical mediation of any performances, not only theatrical shows. The article concludes with an attempt to define the status of the film recording of a performance in relation to its original theatrical nature (the “residuum of the theater”).
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2016, 18, 27; 332-338
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reżyserka w teatrze. Władza w teatrze i możliwości zmiany modelu pracy na przykładzie procesu twórczego podczas realizacji spektaklu „M.G.” w Teatrze Polskim w Warszawie
Female Director in a Theatre. Power in theatre and possibilities to change the model of work based on the example of the creative process during the production of M.G. at Teatr Polski in Warsaw
Autorzy:
Strzępka, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2079052.pdf
Data publikacji:
2022-06
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
feminism
institutional criticism
contemporary history of Polish theatre
theatre ensembles
public theatre
Opis:
This piece of work is an attempt, grounded in artistic practice, to describe several key aspects of the mechanisms of hierarchy, power and violence in Polish theatre taking into account the perspective of a woman director. These mechanisms are currently the subject of theoretical studies and discussions within the community. In this paper I would like to propose a look “from the inside.” There is a historical and theoretical part followed by an attempt to analyse the mechanisms of power-sharing in theatre based on a discussion on competitions for the position of theatre manager, taking into consideration the criteria that discriminated against women for years, and the unspoken assumptions. This is followed by a self-reflection on the evolution of the author’s own working methods as a director with almost twenty years of artistic experience, and finally a description of the hierarchical relationships between an actress, a director and a manager, and of the political mechanisms involved. The second part of the paper is empirical in nature and is based primarily on the author’s experience of working at the Teatr Polski in Warsaw as well as her active participation in professional and public debate. It also describes the tension between the possibility of individual professional success and the permanence of anachronistic and violent systemic mechanisms of functioning of the institution of theatre.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2022, 169-170; 33-74
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatr alternatywny mistrzem drugiego planu, czyli jak polska scena niezależna funkcjonuje w cieniu organizacyjnym teatru instytucjonalnego
The alternative theatre as a player in the background, or how the Polish independent scene functions in the organizational shadow of the institutional theatre
Autorzy:
Grenda, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359024.pdf
Data publikacji:
2021-06
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
alternative theatre
relationship between institutional and off theatre
marginalization of independent theatre
financing and promotion of alternative theatre
Opis:
The article discusses and analyzes the model of operation and promotion of contemporary independent theatre companies (including their financing and organizational status), whose specifics places the alternative theatre in the background in relation to the institutional/dominant theatre. However, the main objective of the article is not to compare the repertory theatre with the off theatre, but to identify the obstacles and dangers to the alternative theatre today and the prospects for its development. The analysis is conducted in the spirit of cultural studies and aims to initiate a discussion of the financing and promotion of off theatres, an issue that is rarely the subject of detailed examinations or scientific studies. The result may be a marginalization and even disregard of the phenomenon in question, which plays an important role in Polish theatrical life.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2021, 163/164; 135-162
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KRYTYKA TEATRALNA ADAMA GRZYMAŁY-SIEDLECKIEGO
THEATRE CRITICISM OF ADAM GRZYMAŁA-SIEDLECKI
Autorzy:
Szczepkowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444738.pdf
Data publikacji:
2016-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
theatre criticism,
theoretician of the theatre,
the Great Theatre Reform,
reviewer,
interwar period
Opis:
The article presents the figure of Adam Grzymała-Siedlecki, a forgotten writer, who was a playwright, novelist, biographer, director, manager of Cracow theatre. He was also a theatrical reviewer and a historian and theoretician of the theatre. One of his most important activities was theatre critcism. His attitude to theatre evolved during a few decades. At the begining of the XX century he was impressed by the ideas of the Great Theatre Reform es- pecially those ones represented by Gordon Craig. Polish critic considered theatre as an autonomic art, appreciated the setting for a theatre play and the main role of a director. In interwar period, when he worked as a reviewer in Kurier Warszawski, he became more traditional and conservative: according to him the most important person in the play is an actor. In his reviews he also called for a repertoire based on Polish comedies, realistic dramas and Polish classics. The view that the fundamental value of the theatre is the interaction between the audience and the actors stands him out in the context of the Young Poland theatre criticism.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2016, XVIII/1; 135-150
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka spojrzeń na przedstawienia Innej Szkoły Teatralnej (2010-2019)
A Few Perspectives on the Performances of the Other Theatre School (2010-2019)
Autorzy:
Hasiuk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1815497.pdf
Data publikacji:
2021-04
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
Węgajty Theatre
walking
performative theatre
rhapsodic structure
artivism
Opis:
The text is a proposal to present the specifics of activities carried out by Węgajty Theatre in the formula of the Other Theatre School, in the second decade of its existence – the years 2010-2019. The author uses categories such as process, road / walking, performative theatre, rhapsodic structure, artivism, in an attempt to present the way of creating performances in Węgajty. She employs the proposed terms with reference to the findings made in various areas of knowledge by such artists as: Arnold Mindell, Rebecca Solnit, Tadeusz Pawłowski, Jean-Paul Sarrazac as well as the practice of Ricardo Dominguez, for example. What constitutes a significant element of the research material are unpublished interviews with the founders of Węgajty Theatre and its associates conducted by the author and Joanna Kocemba-Żebrowska in the years 2018-2020.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2021, 162; 163-198
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Przemówił dziad do obrazu” – historia pewnej polemiki
„Przemówił dziad do obrazu” – a story of one polemic
Autorzy:
Sadlik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938398.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
theatre
the interwar period
theatre critics
avant-gard
Opis:
The following paper is a recollection of a series of articles by Tadeusz Kudliński, published in ”Ilustrowany Kurier Codzienny” (1936–37). “Teatralne mielizny” were very popular with readers, especially young playwrights, supported by the critic. The articles written by the Cracow „teatrał” (theatre man) aroused a heated discussion in the press, and the initiative to create Studio 39 can be regarded as its aftermath. Contrary to previous assurances concerning the final conclusion of the ”sandback” dispute, Kudliński took up the topic again nine months after the publication of the last part of the series, and his text “Przemówił dziad do obrazu” provoked the response by Tadeusz Boy-Żeleński. Thus, the whole discussion on the articles, as well as the theatre initiative brought to life by their soul, ends with three polemical texts, published in press, whose main character has, unexpectedly, become the hero of an old Polish proverb.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2018, 18; 113-120
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pionierzy retrogardy. Zespół Handa Gote i jego droga tam i z powrotem
Pioneers of Retrogarde. The Handa Gote ensemble and its way back and forth
Autorzy:
Lukáš, Jiřička
Joanna, Derdowska
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/889523.pdf
Data publikacji:
2020-04
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
folk theatre
technology
DIY
postdramatic
object theatre
multimedia
Opis:
The text portrays the Prague ensemble, whose theatrical works are only one part of its vibrant post-dramatic activity. Handa Gote has been operating on the Czech theatre scene since 2005. It is one of the most important groups that developed their theatrical language drawing inspiration not only from surrealists, but also from anthropological research, folk theatre, traditional theatre forms that are linked with the principles of DIY, technological theatre, puppet theatre. They extend their experiments into music, radio, exhibition projects and radically subversive public space events. This cultivation of artistic universality, group work, post-dramatic and post-spectacular attitudes characterize the foundations of this unique group, which also focuses on object, puppet, dance and multimedia theatre.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2020, 156; 1-27
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyjaciel: Jerzy Timoszewicz (1933–2015)
A Friend: Jerzy Timoszewicz (1933–2015)
Autorzy:
Degler, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32083671.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jerzy Timoszewicz
teatr polski
historia teatru
historycy teatru
Polish theatre
theatre history
theatre historians
Opis:
Jerzy Timoszewicz – historyk literatury i teatru, edytor – urodził się 9 września 1933 w Warszawie. Studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim ukończył w 1956 roku. Pracę magisterską o Dziadach w inscenizacjach Leona Schillera napisał pod kierunkiem prof. Jana Kotta (została wyróżniona III nagrodą w konkursie Mickiewiczowskim Ministerstwa Szkół Wyższych). W czasie studiów należał do Koła Młodych Krytyków prowadzonego przez Edwarda Csató i debiutował w 1954 roku recenzją Balladyny Słowackiego („Sztandar Młodych”, nr 26, 1954). Od października 1957 do września 1992 należał do zespołu redakcyjnego „Pamiętnika Teatralnego”. Redagował kilka zeszytów monograficznych, poświęconych m.in. Andrzejowi Pronaszce, Stanisławowi Ignacemu Witkiewiczowi, teatrowi wileńskiemu i Teatrowi Żydowskiemu w Polsce. W listopadzie 1965 r. obronił rozprawę doktorską „Dziady” w inscenizacji Leona Schillera: Partytura i jej wykonanie (Warszawa 1970), w której podjął się zadania bez precedensu: odtworzył kształt sceniczny czterokrotnie przez Schillera inscenizowanych Dziadów oraz zrekonstruował partyturę reżyserską warszawskiego przedstawienia z 1934 roku. Wzorowo opracowane cztery tomy Pism Leona Schillera (każdy zawiera kronikę życia i twórczości) stanowią najważniejszą część dorobku edytorskiego Timoszewicza. Wydał także tom wspomnień o nim Ostatni romantyk sceny polskiej (1990) oraz przygotował do druku tekst Historyi o Męce Najświętszej i Chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim w układzie Schillera (1990). Drugi twórca, którym Timoszewicz zafascynowany był od młodości, to „książę polskich eseistów” – Jerzy Stempowski. Wydał dwutomowy wybór jego Szkiców literackich (1988, wyd. II: 2001), zebrane i opracowane Felietony dla Radia Wolna Europa (1995) oraz Pamiętnik teatralny trzeciej klasy i inne szkice (1999) i tom „Pan Jerzy” Śladami niespiesznego przechodnia: Wspomnienia i szkice o Jerzym Stempowskim (2005). Dorobek edytorski Timoszewicza dopełniają edycje recenzji Edwarda Csató (1979), tekstów o teatrze polskim Zbigniewa Raszewskiego pt. Spacerek w labiryncie (2008), tom wspomnień, artykułów i listów Zbigniewa Pronaszki Zapiski scenografa (1976) oraz wybór artykułów przebywającego na emigracji Tymona Terleckiego Rzeczy teatralne (1984), z którym korespondował ponad trzydzieści lat. Wydany ostatnio obszerny wybór tej korespondencji świadczy jak wytrawnym i płodnym epistolografem był Jerzy Timoszewicz. Do jego adresatów należeli znani uczeni i artyści. Ogromny zbiór ich listów Timoszewicz przekazał do Ossolineum. Dla teatrologów niezwykle cennym źródłem do poznania historii dziejów polskiej nauki o teatrze i związanego z nią ruchu wydawniczego są jego omówienia książek teatralnych, które przez wiele lat publikował w „Teatrze”, „Dialogu” i „Roczniku Literackim”. Piśmiennictwo teatralne nie miało dla niego żadnych tajemnic, czego potwierdzeniem była  rubryka „Świstek Teatralny” na łamach „Teatru” (1960–1961), którą zapełniał fragmentami i cytatami z dawnych czasopism, pamiętników, listów, wywiadów, recenzji, leksykonów i różnych dokumentów. Jego studenci z Wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej PWST, którego wykładowcą był w latach 1975–1979, przedrukowali w jednym tomie wszystkie „Świstki Teatralne” i wręczyli mu go 13 września 2013 z okazji jubileuszu osiemdziesiątej rocznic urodzin. Jerzy Timoszewicz zmarł 24 marca 2015. W pogrzebie zgodnie z ostatnią wolą uczestniczyła tylko najbliższa rodzina. Liczne grono przyjaciół i znajomych pożegnało go 9 kwietnia na cmentarzu prawosławnym przy ul. Wolskiej.
Jerzy Timoszewicz, a historian of literature and theatre, and an editor, was born on 9 September 1933 in Warsaw. He received a magisterium degree in Polish philology from the University of Warsaw in 1956. The diploma essay on Dziady [Forefathers’ Eve] as staged by Leon Schiller, which he wrote under the tutelage of Professor Jan Kott, was awarded the third prize in the Mickiewicz Competition organised by the Ministry of Higher Education. While studying at the University, Timoszewicz was a member of the Young Critics Circle run by Edward Csató and made his press debut with a review of Słowacki’s Balladyna (Sztandar Młodych, no. 26, 1954). From October 1957 to September 1992, he was a member of the Pamiętnik Teatralny Editorial Board. He edited several monographic issues of the journal, devoted to Andrzej Pronaszko, Stanisław Ignacy Witkiewicz, the Vilnius theatre, and the Jewish Theatre in Poland. In November 1965, Timoszewicz defended his doctoral dissertation, „Dziady” w inscenizacji Leona Schillera: Partytura i jej wykonanie [Dziady as Staged by Leon Schiller: The Score and Its Execution] (Warszawa, 1970) whereby he undertook a task without precedent: he reconstructed the stage shape of four productions of Dziady by Schiller and the director’s score of the Warsaw production of 1934. The four volumes of Leon Schiller’s Pisma [Papers] that Timoszewicz edited are a paragon of editing (each is provided with a chronicle of Schiller’s life and work) and the finest piece of Timoszewicz’s editorial work. He also published a volume of recollections about Schiller, Ostatni romantyk sceny Polskiej [The Last Romantic of the Polish Stage] (1990) and Leon Schiller’s version of Historyja o Męce Najświętszej i Chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim [The History of the Most Holy Passion and Glorious Resurrection of Our Lord]. Another hero whom Timoszewicz was fascinated with from a young age was “the prince of Polish essayists,” Jerzy Stempowski. Of Stempowski’s oeuvre, Timoszewicz published a two-volume selection of Szkice literackie [Literary Sketches] (1988; 2nd edn 2001), a collection of Stempowski’s radio editorials, Felietony dla Radia Wolna Europa [Editorials for Radio Free Europe] (1995), and Pamiętnik teatralny trzeciej klasy i inne szkice [A Theatre Memoir of the Third Class and Other Sketches] (1999); he also edited a volume of reminiscences „Pan Jerzy”. Śladami nieśpiesznego przechodnia: Wspomnienia i szkice o Jerzym Stempowskim [“Pan Jerzy.” Following the Footsteps of the Unhurried Ambler: Reminiscences and Sketches About Jerzy Stempowski] (2005). Other editorial works by Timoszewicz include an edition of theatre reviews by Edward Csató (1979), a collections of texts about Polish theatre by Zbigniew Raszewski, Spacerek po labiryncie [A Walk in a Maze] (2008), a volume of reminiscences, articles and letters by Zbigniew Pronaszko, Zapiski scenografa [Notes of a Stage Designer] (1976), and a selection of articles, Rzeczy teatralne [Things Theatrical] (1984), by the émigré critic Tymon Terlecki, with whom Timoszewicz exchanged letters for over thirty years. A large selection of their correspondence, which has just been published, shows that Jerzy Timoszewicz was a prolific and accomplished letter writer. His addressees included renowned scholars and artists; Timoszewicz donated a huge collection of their letters to the Ossolineum. The reviews of books on theatre that Timoszewicz published in Teatr, Dialog and Rocznik Literacki for many years are a valuable source of information about the history of Polish theatre studies and the circulation of publications on the subject. Timoszewicz knew theatrical literature through and through, as can be attested by the column Świstek Teatralny [Theatrical Paper Slip] he prepared for Teatr in 1960–1961, where he published various fragments and quotes from old magazines, diaries, letters, interviews, reviews, lexicons, and other historical documents. His students at the Theatre Studies Department of the Academy of Dramatic Arts in Warsaw, where he lectured in 1975–1979, collected all the texts that appeared in the Świstek Teatralny column, printed it in one volume and gave it to Timoszewicz on his eightieth birthday on 13 September 2013.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2017, 66, 1/2; 292-307
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyrektor teatru. Perspektywa niemiecka
The Theatre Manager: A German Perspective
Autorzy:
Prykowska-Michalak, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/889511.pdf
Data publikacji:
2020-02
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
theatre director
German theatre
Volksbühne
Berlin theatres
cultural policy
Opis:
The phenomenon of the German theatre manager – the so-called intendant – is becoming a subject discussed at many levels, from typical academic discourse to media-catchy news about the scandals and abuses committed by this or that manager of a German theatre. These discourses propose a common diagnosis that the nearly century-old model of theatre management is no longer accepted now. My article presents the historical status of the theatre manager going back to the times of Goethe, contemporary studies and one of the most publicized cases in recent years, which involved Berlin’s Volksbühne. I also address the present situation of the Volksbühne in the context of the city’s cultural policy, audience surveys and the current problem of rising nationalist sentiment and its direct relation to theatre.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2020, 155; 1-25
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rok 1918 na teatralnej prowincji. Kielce
Year 1918 on the theatrical province. Kielce
Autorzy:
Drozdowska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938394.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
theatre
Kielce
1918
repertoire
the Polish Theatre
independence
extermination
Opis:
The article describes cultural life in Kielce at the threshold of independence. The local theatre played a prominent role at that time, since it was the only professional scene on which the Regency Council’s manifest was read. After this event the institution had its name changed into the Polish Theatre. The directors in those days were struggling with financial and logistical problems, lack of permanent crew, and even the outbreak of typhus. The history of the theater is described in the context of provincial, poor and clerical town, in which the intelligentsia accounted for a small percentage of the population. The audience wanted some entertainment both from the theatre and the expanding world of the cinema. Therefore, the creators were trying to meet those expectations through productions based on comedy and operetta. The local amateur theatre was the only group involved in politics, staging several patriotic plays. The conclusions of the article are based on the materials published in ”Gazeta Kielecka”, a local newspaper of that time, and collections available in the branch of National Archive in Kielce (unfortunately, no documents have been preserved in Żeromski Theater), as well as the research done by regional historians. Year 1918 turned out to be just a glimpse in the long process of changing the mentality of local community. It was just the first step to rebuild its national identity.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2018, 18; 86-103
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Murwakala» – rytualny «wayang»
«Murwakala»—the «Wayang» Ritual
Autorzy:
Lis, Marianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519897.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
jawajski teatr cieni
teatr lalkowy
Wayang
teatr indonezyjski
Java shadow theatre
puppet theatre
Indonesian theatre
Opis:
Tradycyjny jawajski teatr cieni, czyli wayang kulit, prawdopodobnie wywodzi się z animistycznych rytuałów prehistorycznej Jawy, zgodnie z przypuszczeniami kolonialnych badaczy na przełomie XIX i XX wieku. Według  mitu opowiadającego o jego początkach pierwszym lalkarzem był bóg Wisnu, który zstąpił na ziemię jako dalang Kandhabuwana. Historia powstania wayangu opowiedziana w lakon Murwakala to także opowieść o narodzinach i życiu Kali, boga czasu i zniszczenia. Lakon wykonywany jest podczas rytuału ruwatan, który ma oczyścić poszczególnych ludzi lub całe społeczności, by przywrócić uniwersalną harmonię. Świat rzeczywisty i świat iluzji współistnieją w spektaklu, a dalang, poprzez obecność mitycznego dalanga Kandhabuwany na ekranie, gromadzi swoją moc, która umożliwi mu dokonanie ceremonialnego oczyszczenia widowni.
As colonial scholars at the turn of the 19th and 20th centuries surmised, the traditional Java shadow theatre, i.e. wayang kulit, probably originated from animistic rituals of prehistoric Java. According to the myth recounting its beginnings, god Wisnu, who had descended on earth as dhalang Kandhabuwana, was the first puppeteer. The story of wayang’s beginnings told in the Murwakala lakon is also a story about the birth and life of Kali, the god of time and destruction. The lakon is performed during the ruwatan ritual which is supposed to cleanse either individual people or entire communities and restore universal harmony. The real world and the world of illusion coexist in the show, and the dhalang, through the presence of the mythical dhalang Kandhabuwana on the screen, is accumulating his power, which will enable him to perform the ceremonial cleansing of the audience.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 1/2; 248-260
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 476

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies