- Tytuł:
- „Skrwawione ziemie” Timothy Snydera. Krytyczne uwagi na temat konstrukcji krajobrazu historycznego
- Autorzy:
- Zarusky, Jürgen
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/643637.pdf
- Data publikacji:
- 2012
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
- Tematy:
-
"Bloodlands"
Timothy Snyder
Nazi regime
Soviet regime - Opis:
- Timothy Snyder’s "Bloodlands". Critical comments on the construction of historical landscapeJürgen Zarusky's text is an extensive deconstruction of Timothy Snyder's narration presented in Bloodlands. The narration is based on the assumption, that both regimes – Nazi and Soviet – and their extermination practicies were similar. In Bloodlands Stalin's crimes are presented as a form of ethnic extermination. Thus Snyder suggested ideological kinship between both dictators without analysing specific ideologies. Although the author specifies the differences between these two ideologies he does not ask about their significance to the enemy image and extermination practicies. Snyder's narration concentrates excessively on Poland – as the core of “bloodlands”. In the closing chapter of the book Poles are depicted as the actual martyrs of “bloodlands” in Poland, as well as on the territory of the Soviet Union. Yet up to this day there are ethinc gorups – like Sinti and Romany - who have to fight for the recognition of their tragic experiences as the victims of crimes commited by German authorities. The author also does not mention about the victims of the agressive wars against the Soviet Union. Thus the point of Bloodlands is not to present all the victims of totalitarianism and the war, all the victims from “bloodlands”, but to present only the victims selected by the author. „Skrwawione ziemie” Timothy Snydera. Krytyczne uwagi na temat konstrukcji krajobrazu historycznegoTekst Jürgen Zarusky'ego to obszerna dekonstrukcja narracji Timothy Snydera zaprezentowanej w książce Skrwawione ziemie. Zasadza się ona na założeniu, że oba reżimy - niemiecki i radziecki - oraz ich praktyki eksterminacyjne były bardzo do siebie zbliżone. W książce przedstawiono stalinowskie zbrodnie masowe jako formę etnicznej eksterminacji. W ten sposób Snyder zasugerował ideologiczne pokrewieństwo między obu dyktatorami, nie podejmując się analizy konkretnych ideologii. Chociaż wymienia różnice między nimi, jednak nie pyta o ich znaczenie dla obrazu wroga i praktyk eksterminacyjnych. Narracja Snydera nazbyt koncentruje się na Polsce jako jądrze „skrwawionych ziem”. Polaków przedstawia w końcowym rozdziale jako właściwych męczenników „skrwawionej ziemi”, tak w samej Polsce, jak na terenie Związku Radzieckiego. Tymczasem niektóre grupy muszą do dziś walczyć o uznanie swojego tragicznego losu prześladowanych, jak choćby Sinti i Romowie, którzy masowo byli mordowani przez nazistowskie władze. W Skrwawionych ziemiach nie pojawia się słowo na ich temat. W książce nie znajdują także odbicia ofiary wojen zaczepnych, szczególnie skierowanych przeciwko Związkowi Radzieckiemu. W pracy Snydera nie chodzi zatem o wszystkie ofiary totalitaryzmu i wojny, w tym także nie wszystkie z terenów „skrwawionych ziem”, lecz o ich wybór dokonany przez autora.
- Źródło:
-
Studia Litteraria et Historica; 2012, 1
2299-7571 - Pojawia się w:
- Studia Litteraria et Historica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł