Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Progressive education" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Szkoła na wolnym powietrzu – projekty mebli E. Beaudoina i M. Lodsa dla szkoły w Suresnes (1932–1935) w świetle przemian w pedagogice i projektowaniu wnętrz szkolnych we Francji lat 20. i 30. XX wieku
    A SCHOOL IN THE OPEN AIR – E. BAUDOIN’S AND M. LODS’ DESIGNS OF FURNITURE FOR THE SCHOOL IN SURESNES (1932–1935) IN THE LIGHT OF THE CHANGES IN PEDAGOGY AND INTERIOR DESIGNS FOR SCHOOLS IN FRANCE OF 1920S AND 1930S
    Autorzy:
    Jędruch, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2135563.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    school furniture
    progressive education
    open-air schools
    Marcel Lods
    Eugène Beaudoin
    Opis:
    The essay is devoted to the relationship between the design of school furniture and other interior design elements in the open-air school (école de plain air) in Suresnes (designed by E. Beaudoin and M. Lods, 1932–1935) and the pedagogical and social assumptions accompanying its construction. The functioning of the school and the role that furniture plays in this program are discussed, as well as how the furniture design responded to the interesting pedagogical program of the international outdoor school movement. The second part of the text discusses the main trends in the design of school furniture in France in the interwar period. Architects’ theoretical views on the problem of so-called “new education” in the design of school buildings and their equipment (mainly texts and projects by Maurice Barret, published in “Architectured’aujourd’hui”). Trends in furniture design are presented against the background of the pedagogical concepts of that era: Maria Montessori’s pedagogy and progressive trends in teaching, under the influence of which class spaces began to be designed as rooms with flexible functions, thanks to features such as light, multi-functional school furniture using modern shapes and materials.
    Źródło:
    Artium Quaestiones; 2021, 32; 113-130
    0239-202X
    Pojawia się w:
    Artium Quaestiones
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Edukacja wobec blokad systemu kulturowego
    Education at the face of blocks in the cultural system
    Autorzy:
    Kwieciński, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956024.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    polskie systemy kulturowe jako blokada edukacji progresywnej
    rodzaje zmian paradygmatu: emergencja
    reaktancja
    amnezja
    Polish cultural systems as blocade of progressive education
    types of paradigm changes: emergence
    reactance
    amnesia
    Opis:
    Eksperci z Komitetu ds. Prognozy Polskiej Akademii Nauk (M. Kleiber, J. Kleer i inni) stwierdzili, że dalszy rozwój Polski, a także zmniejszenie zacofania cywilizacyjnego kraju w porównaniu z rozwiniętymi krajami zachodnimi, zależą od tego, czy Polska może pokonać bariery występujące w jej systemie kulturowym, które nagromadziły się z biegiem lat. Nowoczesny i spójny system edukacyjny jest warunkiem wstępnym takiej zmiany kulturowej. Autor uważa, że dalszy rozwój Polski zależy od fundamentalnego przeglądu systemu edukacyjnego, stanowiącego problem o najwyższym stopniu trudności (aporeme). Dzieje się tak dlatego, że aktualny system edukacji jest niespójny, przednowoczesny i nękany przez wiele patologii. Potrzebna jest ogólnie przyjęta zmiana modelu myślenia o edukacji – zmiana paradygmatu – któremu powinno towarzyszyć tworzenie instytucji strategicznej na najwyższym szczeblu. Instytucji, która konsekwentnie wdrażałaby wieloletni program zmian w systemie edukacji. Autor przytacza dwa przykłady tak udanej zmiany powiązanej: w Korei Południowej i Rosji. W Korei Południowej trwa długotrwały proces stopniowych zmian edukacyjnych, który pojawił się poprzez opór przeciwko tradycji kolonialnej i dyktaturze wojskowej. W Rosji, w czasie rządów Gorbaczowa, nagle pojawiła się propozycja kompleksowej zmiany wychowawczej, wynikającej z pracy wybitnych intelektualistów. Działania stanowiły reakcję i odwrócenie autorytarnych, centralizacyjnych rozwiązań, które były stosowane przez lata. Zamienione zostały one na zachodnie, sprawdzone rozwiązania. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku polscy pedagodzy wysunęli także nowoczesne i postępowe propozycje zmiany podstaw systemu edukacyjnego (L. Witkowski). Jednak propozycje te nie zostały zrozumiane, a tym bardziej wdrożone przez całe dziesięciolecia (z powodu wojny i komunizmu). Autor zastanawia się, czy możliwe jest jednoczesne zaprojektowanie systemowej zmiany edukacyjnej i wdrożenie jej przez politycznie niezależny i strategiczny organ wykonawczy.
    Experts in the Prognostic Committee of the Polish Academy of Sciences (M. Kleiber, J. Kleer and others) have found that Poland’s further development, as well as reducing the country’s civilizational backwardness compared with the developed Western countries, depend on whether Poland can overcome the barriers in its cultural system which have accumulated for many years. A modern and coherent educational system is a prerequisite for such a cultural change. The author believes that this dependence of Poland’s further development on a fundamental overhaul of the educational system is a problem of the highest degree of difficulty (an aporeme). This is because the current educational system is incoherent, pre – modern and beset by a number of pathologies. What is needed is a generally accepted change of the model of thinking about education – a paradigm change – that needs to be coupled with setting up a strategic institution at the highest state level which would consistently implement a long-term programme of changes in the educational system. The author cites two examples of such a successfully coupled change: in South Korea and in Russia. In South Korea, there has been a long process of progressive educational change which has emerged through resistance against the colonial tradition and military dictatorship. In Russia under Gorbachev, a proposal for a comprehensive educational change emerged suddenly, resulting from the work of outstanding intellectuals, as reactance to and inversion of the authoritarian and centralist solutions that had been applied for many years before, and using the familiar Western solutions. After Poland had regained independence in 1918, Polish educationalists also put forward modern and progressive proposals for changing the fundamentals of the educational system (L. Witkowski). However, these proposals were not understood, let alone implemented, for many decades that followed (due to war and communism). The author poses the question whether it is possible simultaneously to design systemic educational change and have it implemented by a politically independent and strategic executive body.
    Źródło:
    Edukacja Międzykulturowa; 2018, 9, 2; 17-31
    2299-4106
    Pojawia się w:
    Edukacja Międzykulturowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Etos i gra w "Ogólnym wychowaniu muzycznym" Eberharda Preussnera na tle niektórych nurtów filozoficznych i pedagogicznych
    ETHOS AND PLAY IN EBERHARD PRESUSSNER’S “GENERAL MUSIC EDUCATION” ON THE BACKGROUND OF SOME PHILOSOPHICAL AND PEDAGOGICAL TRENDS
    Autorzy:
    Chaciński, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/579448.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Kujawsko-Pomorska Szkoła Wyższa w Bydgoszczy
    Tematy:
    etos
    gra
    J.J. Rousseau
    naturalizm
    Jugendbewegung
    Wandervogel
    śpiew
    wychowanie muzyczne
    historia pedagogiki muzyki
    muzyka współczesna
    T.W. Adorno
    słuchanie muzyki
    Nowe wychowanie
    ethos
    play
    naturalism
    singing
    music education
    history of music education
    contemporary music
    T.W. Adorno listening to music
    progressive education
    Opis:
    Niemiecki pedagog Eberhard Preussner eksponuje pojęcia „etosu“ i „gry” w muzyce, uznając je za jedne z najważniejszych określeń służących do interpretacji cech konstytutywnych dzieła muzycznego i jego wykonywania. Pojęcia te mają także wielkie znaczenie w wyznaczaniu kierunków edukacji muzycznej i jednocześnie integralnego kształtowania osobowości człowieka przez muzykę. Dla Preussnera „etos” odgrywa podstawową rolę w reflektowaniu duchowych wartości muzyki, nadaje im trwałe znaczenie dla rozumienia egzystencji człowieka wyrażonej symbolicznie w znaczących w europejskiej kulturze kanonicznych dziełach artystycznych. Przeciwstawieniem „etosu” jest „gra”, która wyzwala się z potrzeby kontekstowego, poważnego rozumienia muzyki, zaś jej podstawowym zadaniem jest dawać radość muzykowania, tworzyć walory komunikacji wewnątrzgrupowej, aktywizować młodzież w stronę działań zmierzających do spontanicznego tworzenia muzyki i improwizowania. W rozprawie omówiono więc kilka muzyczno-pedagogicznych nurtów odnoszących się do szeroko rozumianego wychowania i kształcenia. Te historyczne już kierunki edukacji muzycznej: kształcenie w duchu naturalizmu J.J. Rousseau, tworzenie muzykujących grup wędrujących jako przykład wychowania przez pieśń i poczucie przynależności grupowej oraz refleksyjna, eksponująca słuchanie muzyki współczesnej metoda kształtowania człowieka wywarły wielki wpływ na aktualne rozumienie tej dziedziny w wielu krajach Europy oraz w USA. Dzisiejsze systemy edukacji muzycznej są swoistym kompromisem zaprezentowanych przyczynków, ponieważ dominuje w nich świadomość, że żadne z nich nie może funkcjonować samodzielnie, a jest zobligowane do łączenia w mniej lub bardziej zintegrowanych konceptach różne, często wykluczające się elementy, ale wnoszące w kształtowanie człowieka w oparciu o sztukę muzyczną ważny wkład.
    Eberhard Preussner, a German educationalist, emphasizes the “ethos” and “play” concepts in music, regarding them as one of the most important definitions used to interpret constitutive features of a music work and its performance. The definitions are also of great significance in determining the music education trends and, at the same time, integral shaping of a human personality through the music. For Preussner “ethos” plays the basic role in reflecting spiritual values of music, gives them permanent significance in understanding human existence symbolically expressed in canonical artistic works meaningful in the European culture. The opposition of “ethos” is “play” triggering from the need of a contextual, serious understanding of music, while its main role is to give happiness from performing the music, create inter-group communication virtues, stimulate teenagers towards activities meant for spontaneous music creation and improvising. Thus several music and pedagogic trends referring to widely understood education and development have been discussed in the study. These already historical music education trends: education in the atmosphere of J.J. Rousseau’s naturalism, forming music performing travelling groups, as an example of education through song and group affinity, as well as reflective method of human shaping, exposing listening to the contemporary music, have had a great impact on the current perception of this discipline in many European countries and the USA Contemporary music education systems are a peculiar compromise of the presented contributions since the prevailing feeling is the awareness that none of them may function separately, but is obliged to combine, in more or less integrated concepts, elements that are quite often contradicting yet having a great contribution to human shaping based on the art of music.
    Źródło:
    Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji; 2016, 11; 409-432
    1896-5903
    Pojawia się w:
    Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wolność dziecka w koncepcjach pedagogicznych Emila Jaques-Dalcroze’a i Janusza Korczaka
    The child’s freedom in the pedagogical concepts of Emil Jaques-Dalcroze and Janusz Korczak
    Autorzy:
    Forecko-Waśko, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2134321.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
    Tematy:
    rytmika
    pedagogika progresywna
    edukacja muzyczna
    pedagogika korczakowska
    rhythmics
    progressive pedagogy
    music education
    Korczak pedagogy
    Opis:
    Wprowadzenie. Metoda Emila Jaques-Dalcroze’a i jego idee pedagogiczne są zgodne z założeniami pedagogiki Nowego Wychowania. Zazwyczaj analizowane są tylko te elementy metody związane z rozwojem muzycznym dziecka. Istotą rytmiki jest jednak koncentracja na całościowym rozwoju, w tym tworzeniu sprzyjających warunków do rozwoju emocjonalności i indywidualizmu, a także możliwości doświadczania świata w jego złożoności, nie tylko muzycznej. Podobne założenia można odnaleźć w myśli pedagogicznej Janusza Korczaka, który podkreślał podmiotowość dzieci, w tym ich naturalne prawo do odczuwania i wyrażania emocji. Wspólnymi obszarami obu pedagogicznych linii myślowych, stanowiących oś analizy porównawczej, są podmiotowość dziecka w świecie dorosłych i w świecie sztuki, troska o harmonijny rozwój, wolność uczenia się poprzez własne doświadczenie dziecka. Cel. Celem analizy porównawczej jest podkreślenie podobieństw między dwiema myślami pedagogicznymi, pogłębienie wiedzy o edukacyjnych aspektach metody Jacques-Dalcroze’a, a także wskazanie możliwości zastosowania myśli Korczaka w działalności dydaktycznej praktyków rytmiki oraz nauczycieli przedmiotów muzycznych. Materiały i metody. W artykule przedstawiono wyniki analizy dokumentów źródłowych Jaquesa-Dalcroze’a (Rytm, muzyka i edukacja) oraz Korczaka (Jak kochać dziecko, Prawo dziecka do szacunku, Pedagogika żartobliwa). W wybranych pracach obaj wychowawcy uwzględniają najważniejsze aspekty rozwoju dziecka (np. wolność człowieka do przeżywania i wyrażania uczuć i myśli) oraz rolę dorosłych w tym procesie. Wyniki. Analiza porównawcza wykazała podobieństwa w założeniach oraz poglądach na edukację i wychowania obu pedagogów ze szczególnym uwzględnieniem wolności ekspresji dziecka i roli dorosłych w tym procesie.
    Introduction. The method of Emil Jaques-Dalcroze and his pedagogical ideas are in line with the assumptions of progressive pedagogy. Usually only the elements of the method related to the child’s musical development are analysed. The essence of rhythmics, however, is to focus on holistic development, including creating favourable conditions for the development of emotionality and individualism, as well as the possibility of experiencing the world in its complexity, not only in terms of music. Similar assumptions can be found in the pedagogical thought of Janusz Korczak, who emphasized the subjectivity of children, including their natural right to feel and express emotions. The common areas of both pedagogical lines of thought, which will constitute the axis of comparative analysis, are the subjectivity of the child in the world of adults and in the world of art, care for harmonious development, the freedom to learn through the child’s own experience. Aim. The aim of the comparative analysis is to emphasize the similarities between them, as well as to deepen the knowledge about the educational aspects of Dalcroze’s method, as well as to indicate the possibility of using Korczak’s thought in the didactic activity of rhythmic practitioners and teachers of musical subjects. Materials and methods. The article presents the results of the analysis of the source documents of Jaques-Dalcroze (Rhythm, music and education) and Korczak (How to love a child, Children’s right to respect, Playful pedagogy). In selected works, both educators consider the most important aspects of a child’s development (e.g., human freedom to experience and express feelings and thoughts) and the role of adults in this process. Results. A comparative analysis showed similarities in the assumptions and views on education and upbringing of both educators, with particular emphasis on the child’s freedom of expression and the role of adults in this process.
    Źródło:
    Wychowanie w Rodzinie; 2021, XXV, (2/2021); 71-79
    2082-9019
    Pojawia się w:
    Wychowanie w Rodzinie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    POZYTYWISTA W DZIAŁANIU – RZECZ O KAZIMIERZU JACZEWSKIM, LUBELSKIM LEKARZU I SPOŁECZNIKU
    A positivist in action – an article on Kazimierz Jaczewski, a physician and social activist from Lublin
    Позитивист в действии – о Казимире Ячевском, люблинском докторе и общественнике
    Autorzy:
    Ścibor, Edyta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/462800.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
    Tematy:
    Kazimierz Julian Wincenty Jaczewski
    Lublin
    Szpital św. Józefa w Lublinie
    Lubelskie Towarzystwo Lekarskie
    Lubelskie Towarzystwo Naukowe
    Towarzystwo „Muzeum Lubelskie”
    Towarzystwo Szerzenia Oświaty „Światło”
    Postępowa Demokracja
    Biblioteka Publiczna im. H. Łopacińskiego w Lublinie
    Towarzystwo Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego w Lublinie
    St. Joseph’s Hospital in Lublin
    Lublin Medical Society
    Lublin Scientific Society
    “Lublin Museum” Society
    “Light” Socie- ty for the Propagation of Education
    Progressive Democracy
    Hieronim Łopaciński Public Library in Lublin
    Society of the Hieronim Łopaciński Public Library in Lublin
    Казимир Юлиан Винцент Ячевский
    Люблин
    Люблинская городская больница Святого Юзефа
    Люблинское медицинское общество
    Люблинское научное общество общество «Люблинский музей»
    Общество распространения образования «Свет»
    прогрессивная демократия
    Люблинская Воеводская Публичная Библиотека им. Иеронима Лопацинского
    Люблинское Общество Публичной Библиотеки им. Иеронима Лопацинского
    Opis:
    Artykuł przybliża postać Kazimierza Jaczewskiego, lekarza i społecznika, związanego z Lublinem od 1887 roku i pracującego przez 47 lat swojego życia dla pożytku społeczności tego miasta. Główne aspekty jego działalności to długoletnia praca na stanowisku lekarza naczelnego Szpitala św. Józefa w Lublinie i zaangażowanie w prace stowarzyszeń o charakterze naukowym (Lubelskie Towarzystwo Lekarskie, Lubelski Oddział Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego, Lubelskie Towarzystwo Naukowe) oraz organizacji oświatowo-kulturalnych (m.in.: Towarzystwo „Muzeum Lubelskie”, Towarzystwo Szerzenia Oświaty „Światło”, Biblioteka im. H. Łopacińskiego, Towarzystwo Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego). Doktor Jaczewski zapisał się również w historii lokalnego samorządu jako długoletni członek Rady Miasta Lublina.
    This article focuses on the figure of Kazimierz Jaczewski, a physician and social activist, associated with Lublin from 1887, who worked 47 years of his life for the benefit of the community of this city. The main aspects of his activities include long-term work in the position of Head Physician at the St. Joseph Hospital in Lublin, and his involvement in the works of associations of a scientific nature (Lublin Medical Society, the Lublin Section of the Polish Dermatological Society, the Lublin Medical Society) and the educational and cultural organisations (i.a. the “Lublin Museum” Society, the “Light” Society for the Propagation of Education, the Hieronim Łopaciński Library, and the Society of the Hieronim Łopaciński Public Library). Doctor Jaczewski also went down in the history of local government as a long-term member of the Lublin City Council.
    Статья посвящена личности Казимира Ячевского – доктора и общественника, связанного с Люблином с 1887 года и работающего на протяжении 47 лет своей жизни на благо общественности этого города. Основными аспектами его деятельности являются долгосрочная работа в качестве главного врача Люблинской городской больницы Святого Юзефа и участие в работе научных обществ (Люблинское медицинское общество, люблинское отделение Польского дерматологического общества, Люблинское научное общество), а также образовательных и культурных организаций (в том числе: общество «Люблинский музей», Общество распространения образования «Свет», Библиотека им. Иеронима Лопацинского, Люблинское Общество Публичной Библиотеки им. Иеронима Лопацинского). Доктор Ячевский также оставил свой след в истории местного самоуправления, будучи долгое время членом городского совета Люблина.
    Źródło:
    Bibliotekarz Lubelski; 2018, 61; 9-21
    0137-9895
    Pojawia się w:
    Bibliotekarz Lubelski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies