Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Prawo zwyczajowe" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Prawo zwyczajowe w krajach systemów prawa stanowionego w Europie – wybrane przykłady relacji z prawem oficjalnym
Customary Law in Statutory Law Jurisdictions in Europe: Selected Examples of Relations with Official Law
Autorzy:
Wróbel, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498296.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji. Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji
Tematy:
prawo zwyczajowe
sądy wodne
Wyspy Pitcairn
Tatrzański Park Narodowy
Opis:
Współcześnie prawo zwyczajowe wchodzi w różnego rodzaju interakcje z prawem oficjalnym, np. zyskując doniosłe znaczenie w kontekście zagadnienia obrony przez kulturę, której elementem jest prawo zwyczajowe — co ma miejsce wśród mniejszości etnicznych. We współczesnych systemach prawnych można odnaleźć znaczną liczbę instytucji prawa zwyczajowego. Artykuł przedstawia i omawia trzy wybrane przykłady. Prawo zwyczajowe wywiera doniosły wpływ na współczesne funkcjonowanie prawa oficjalnego, jest również ważnym elementem kultur lokalnych społeczności. Z tych powodów nie można ograniczać się do historycznoprawnego podejścia do tego zagadnienia, co pokazują przedstawione w artykule przykłady relacji prawa zwyczajowego z prawem oficjalnym.
Customary law enters into various kinds of interactions with official law; for instance, it gains a major importance in the context of cultural defense, whose important element it constitutes, and this is particularly the case of ethnic minorities. Modern legal systems abound in noteworthy examples of customary law institutions. The paper presents and discusses its three selected examples. Customary law has a significant influence on the way in which official law operates in present days, and constitutes an essential element of culture of local communities. For those reasons, it should not be analyzed solely from the historical and legal angle, which has been demonstrated on the examples of relations between customary law and official law included in the paper.
Źródło:
Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja; 2013, 22; 55-76
2300-3952
Pojawia się w:
Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Użycie siły zbrojnej między państwami w świetle międzynarodowego prawa zwyczajowego
Autorzy:
Kleczkowska, Agata.
Współwytwórcy:
Wydawnictwo Naukowe Scholar. Wydawca
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Warszawa : Wydawnictwo Naukowe Scholar
Tematy:
Prawo międzynarodowe
Prawo zwyczajowe
Karta Narodów Zjednoczonych (1945)
Interwencja (politologia)
Interwencja zbrojna
Siły zbrojne
Opis:
Bibliografia na stronach [384]-426. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Znaczenie prawa liturgicznego w formacji seminaryjnej
The Significance of Liturgical Law in Seminary Formation
Autorzy:
Rawicz-Kostro, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54112222.pdf
Data publikacji:
2024-11-13
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
liturgy
formation
seminary
liturgical law
customary low
liturgia
formacja
seminarium
prawo liturgiczne
prawo zwyczajowe
Opis:
Prawo liturgiczne i jego znajomość stanowi kluczową rolę w formacji duchownych, szczególnie na etapie przygotowania do przyjęcia sakramentu święceń. Kandydaci do kapłaństwa powinni posiadać odpowiednią wiedzę teologiczną, prawną oraz praktyczną w dziedzinie liturgii, aby pełniej i głębiej rozumieć i celebrować obrzędy Kościoła. Przyswojenie zasad prawa liturgicznego stanowi wyraz wiary duchownego i jego wolę bycia posłusznym Kościołowi poprzez celebrację liturgii w sposób zgodny z jej zamysłem. Prawidłowe rozumienie prawa liturgicznego oraz prawa zwyczajowego w liturgii, pomoże duchownym w odpowiedni sposób ocenić i zastosować lokalne zwyczaje, aby nie stały one w sprzeczności z normami ogólnymi ars celebrandi. Gwarancją właściwego rozumienia tych norm jest formacja seminaryjna, dla której liturgia stanowi centrum życia, a wspólne celebracje sakramentów czy Liturgii Godzin pod kierunkiem odpowiednio przygotowanych przełożonych, pozwala przyszłym szafarzom świętych obrzędów swobodnie poruszać się w przestrzeni kultu.
Liturgical law and its understanding are paramount in the formation of clergy, especially during the stage of preparation for receiving the sacrament of Holy Orders. Candidates for the priesthood are to possess adequate theological, legal, and practical knowledge in the field of liturgy in order to more fully and consciously understand and celebrate the Church’s liturgy. Familiarity with the principles of liturgical law reflects the faith of the clergyman and his desire to be obedient to the Church by celebrating the liturgy in accordance with its laws. A proper understanding of liturgical law, as well as customary law in liturgy, will help clergy appropriately assess and apply local customs so that they do not contradict the general norms of the ars celebrandi. The guarantee of a correct understanding of these norms is seminary formation, where liturgy constitutes the center of life, and the communal celebration of the sacraments or the Liturgy of the Hours, under the guidance of well-prepared superiors, allows future ministers of sacred rites to move confidently within the realm of worship.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (2); 203-219
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leff. Instytucja prawa zwyczajowego w średniowiecznym Maghrebie
Leff – an institution of custom law in the medieval Maghreb
Autorzy:
Rozmus, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443925.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
Berberzy
leff
prawo zwyczajowe
emirat Nekôr
Berbers
custom law
the Nekôr emirate
Opis:
Leff to instytucja prawa zwyczajowego stosowana do zawierania sojuszy i aliansów politycznych. Przyjmuje się że powstała ona w okresie wczesnego średniowiecza w XI w. n.e. Autor artykułu wykazuje, że dzięki analizie tekstu źródłowego z kroniki el- Bekriego można znaleźć na obszarze istniejącego we wczesnym średniowieczu emiratu Nekôr ślady stosowania tego prawa zawierania sojuszy już w IX w. n.e.
Leff is the institution of custom law which was applied to conclude political partnerships and alliances. It is assumed that it was established in the early Middle Ages in the 11th c. AD. The author of the article demonstrates that thanks to an analysis of a source text from al-Bakri one may find traces of the use of this law of concluding alliances as early as in the 9th c. AD in the Nekôr emirate that existed in the early Middle Ages.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2016, 16/1; 73-79
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przysięga kobiety ciężarnej u Żydów
The oath of a pregnant woman among the Jews
Autorzy:
Allerhand, Maurycy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498883.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
Maurycy Allerhand
etnologia
prawo zwyczajowe żydowskie
praktyka sądowa
ethnology
Jewish customary law
judicial practice
Opis:
Artykuł jest kolejnym przykładem zainteresowania prof. Maurycego Allerhanda zagadnieniami etnologicznymi, a w tym wypadku prawem zwyczajowym i zwyczajem u Żydów i wpływem tego na praktykę prawną, w tym na postępowania sądowe. Ten krótki a nieznany szerzej tekst oparty jest na praktyce Autora. Co ciekawe, powstał mniej więcej w tym okresie, kiedy uczonemu rodziła się córka Maria Anna (w 1896 r.), a nieco ponad rok później syn Joachim Herman (w 1897 r.).
The article is another presentation of the scholarly interests of Professor Maurycy Allerhand in the field of ethnology, and in this particular case of customary law and custom among the Jews, and its influence on legal practice, including court proceedings. This short and widely unknown text is based on Allerhand’s practice. Interestingly, it was created more or less at the time when the scientist’s daughter Maria Anna (1896), and a little over a year later, his son Joachim Herman (1897) were born.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2020, 3, 1(5); 154-159
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwyczaj w prawie kanonicznym i w prawie polskim
Custom in the Canon Law and in the Polish Law
La coutume en droit canonique et en droit polonais
Autorzy:
Dziewicka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917241.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zwyczaj
prawo zwyczajowe
prawo cywilne
prawo kanoniczne
wspólnota
prawodawca
custom
common law
civil law
Canon Law
community
legislator
Opis:
W niniejszym artykule autor porusza problematykę zwyczajów w prawie kanonicznym oraz prawie polskim. We wstępie przedstawiono ogólne cechy zwyczajów i ich znaczenie we współczesnych systemach prawnych. Kolejna część artykułu traktuje o zwyczajach prawnych występujących na gruncie prawa kanonicznego, a także dokonuje interpretacji kan. 23-28 Kodeksu Prawa Kanonicznego, kluczowych do omówienia tej problematyki. . W następnej kolejności autor charakteryzuje zwyczaje w systemie prawa polskiego oraz analizuje obowiązujące przepisy prawa cywilnego pod kątem prawa zwyczajowego.
In this article, the author presents the issue of legal practices in the canonical legal system and in Polish law. In the introduction, was presented the general characteristics of the legal traditions and their importance in contemporary legal systems. In the next section the author is analysing customs in the canonical law as well as is making interpretation can. 23-28 of Code of Canon Law of customs resolving issues. A next part of the article is a characterization of customs in the system of the Polish law and analysis of applicable regulations of the civil law under the angle of the customary law.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2015, 4, 2; 9-23
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SŁOWNE POTYCZKI – TRADYCYJNY SPÓR SĄDOWY U AMHARÓW
VERBAL CONTESTS – THE AMAHARA’S TRADITIONAL MODE OF LITIGATION
Autorzy:
KRZYŻANOWSKA, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920123.pdf
Data publikacji:
2010-01-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
spór sądowy
prawo zwyczajowe
amharski
Amharowie
Etiopia
język prawny
Ethiopia
legal language
litigation
customary law
custom
Opis:
Głównym celem tego artykułu jest przedstawienie tradycyjnego sposobu procesowania się w społeczeństwie Amharów, ze szczególnym uwzględnieniem jego dyskursywnego i antropocentrycznego wymiaru. Etiopskie rodzime prawo postępowania karnego i cywilnego, przekazywane ustnie z pokolenia na pokolenie, przestało obowiązywać w 1936 roku. Dlatego obecnie możemy polegać jedynie na skąpych danych uzyskanych od starszyzny i następnie zapisanych. Materiał omawiany w tym artykule został zaczerpnięty w głównej mierze z dwóch książek: autorstwa Ńibäńi Lämmy (po amharsku) oraz An Introduction to the Legal History of Ethiopia, 1434–1974 napisanej przez Aberrę Jambere. Podejściem badawczym, które posłużyło do jego zinterpretowania jest oralność rozumiana tutaj jako „autonomiczny typ egzystencji‖ (Roch Sulima) oraz typ komunikacji. Jeśli chodzi o ten drugi wymiar oralności, wzięto pod uwagę jego następujące cechy: język jako działanie, formuły i stereotypy, agonistyczność interakcji, zaangażowanie w relacje międzyludzkie oraz somatyczność. W artykule przytoczono oraz omówiono kilkanaście utworów poetyckich i dialogów, przeplatanych zagadkami oraz przysłowiami. Celem tego jest dogłębniejsze zrozumienie pojęcia sprawiedliwości wśród Amharów, a także innych składników ich kultury.
The main thrust of this paper is to present the Amhara‘s traditional mode of litigation with the commitment to address its discursive and anthropocentric dimensions. The indigenous procedural law transmitted orally from generation to generation ceased to be used in 1936. As a result, at present, we can merely rely on scanty illustrative material elicited from memory of the elders and then recorded. The material discussed in this paper has been adduced primarily from two books: Tät,äyyäq by Ńibäńi Lämma (in Amharic) and An Introduction to the Legal History of Ethiopia, 1434 – 1974. It is analysed within the framework of orality which is considered here as ―an autonomous type of existence‖ (Roch Sulima) as well as a type of communication. In regard to the latter dimension of orality, in the course of the paper, the following features are taken into account: (i) language as a mode of action, (ii) formulaic expressions and stereotypes, (iii) agonistic manner of human interaction, (iv) commitment to human interactions (v) somaticism. The study of poetic compositions and dialogs interwoven with riddles and proverbs aims also at providing insights into the Amhara concept of justice as well as other components of their culture.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2010, 3, 1; 99-112
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo zwyczajowe jako niepisane źródło prawa
Customary Law as an Unwritten Source of Law
Autorzy:
Kuczma, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51452696.pdf
Data publikacji:
2024-08-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
source of law
custom
Constitutional Court
customary law
Trybunał Konstytucyjny
zwyczaj
prawo zwyczajowe
źródło prawa
Opis:
Legal customs, as the basic regulations of social and legal relations, are considered to be the earliest of source of law. Thea im of the article is to show the difference between custom and customaty law, based on the features characterizing these concepts and to indicato selected examples of this type of practises occurring within constitutional law. The analisys will not refer to parliamentary customs. The main conclusions include that the existence of customary law is a fact that Carnot be excluded from constitutional practise and that it makes the legal system more flexible. Customary law can be treated as a formal source of law, but only by means of an act of enactment or recognition. Such an interpretation is not excluded by the content of the current Constitution of the Republic of Poland.
Zwyczaje prawne jako podstawowe regulatory stosunków społecznych i prawnych, uznawane są one za najwcześniej ukształtowane źródło prawa. Celem artykułu jest ukazanie różnicy pomiędzy zwyczajem a prawem zwyczajowym, na podstawie cech charakteryzujących te pojęcia oraz wskazanie wybranych przykładów tego rodzaju praktyk występujących w obrębie prawa konstytucyjnego. Analiza nie będzie odnosiła się do zwyczajów parlamentarnych. Wśród głównych wniosków można wskazać, że istnienie prawa zwyczajowego jest faktem, którego nie da się go wykluczyć z praktyki konstytucyjnej oraz że uelastycznia system prawny. Prawo zwyczajowe może być traktowane jako formalne źródło prawa, lecz jedynie za pośrednictwem aktu stanowienia lub uznania. Takiej interpretacji nie wyklucza treść obowiązującej Konstytucji RP.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2024, 4(80); 25-35
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konflikt norm pomiędzy maoryskim zwyczajem pochówku a nowozelandzkim prawem ustawowym
Autorzy:
Siekiera, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033468.pdf
Data publikacji:
2020-09-10
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Nowa Zelandia
Maorysi
prawo nowozelandzkie
prawo zwyczajowe
pochówek
New Zealand
Maoris
New Zealand law
customary law
burial
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie konfliktu norm w porządku prawnym Nowej Zelandii na podstawie zwyczajowego pochówku Maorysów (tangihanga). Konflikt pozostaje nierozwiązany, a dotyczy wielu obywateli. Prawo nowozelandzkie to hybryda zwyczajowych i religijnych norm pochodzących od rdzennej mniejszości maoryskiej i brytyjskiego systemu prawa precedensowego. Należy podkreślić, że zwyczajowe prawo Maorysów (tikanga) posiada de iure pozycję normy o charakterze ius cogens. Wszelkie orzeczenia sądów i trybunałów czy akty parlamentu w Wellington lub czynności administracyjne powinny być podejmowane zgodnie z tikanga. Dotyczy to również prawa cywilnego, w tym pochówku. W ostatnich latach toczyło się kilka postępowań cywilnych między osobami pochodzenia maoryskiego. Ustawa o pochówku i kremacji z 1964 roku była sprzeczna z wolą rdzennych testatorów. Jednak bardzo często te tradycyjne rytuały pogrzebowe są niezgodne ze standardami prawa stanowionego. Niniejszy artykuł jest zatem próbą wykazania trudności w prawie cywilnym Nowej Zelandii. Temat ten zyskał na znaczeniu wraz z większą świadomością społeczeństwa obywatelskiego i szerszymi możliwościami kontaktu (zarówno prawnego, jak i pozasądowego) z państwem.
The aim of the paper is to present conflict of norms in the New Zealand legal order on the basis of Maori customary burial (tangihanga). This conflict remains unsolved, but in fact concerns many citizens. New Zealand law is a hybrid of legal and religious customs coming from the indigenous minority of Maoris on one hand and the British common law system on the other side. It needs to be underlined that the Maori customary law (tikanga) possesses de iure a position as norms of the jus cogens character. Any ruling of courts or tribunals, any act of the parliament in Wellington or any acts of administration ought to be made in accordance with tikanga. This also applies to civil law, including burial. In recent years, there were prosecuted several civil proceedings between persons of the Maori origin. The Burial and Cremation Act 1964 was set against the wills of indigenous testators. However, very often these traditional burial habits are incompatible with the domestic law standards. Thus, this paper is an attempt to demonstrate the difficult of civil law in New Zealand. This subject, nonetheless, has been grown in importance, along with greater awareness of civil society and wider possibilities of contact (both legal and extrajudicial) with the state.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2020, 92; 41-49
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projekt węgierskiego Kodeksu prawa prywatnego z 1928 r. – znaczenie z perspektywy historycznoprawnej
Historical significance of the Hungarian Civil Code Project from 1928
Autorzy:
Veress, Emod
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955391.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
kodyfikacja prawa prywatnego
Węgry
rok 1928
prawo zwyczajowe
private law codification
Hungary
year 1928
customary law
Opis:
Projekt kodeksu prawa prywatnego z 1928 r., choć nigdy nie stał się ustawą, uchodzi za najbardziej udaną węgierską próbę kodyfikacji cywilistycznej przed drugą wojną światową. Zyskał uznanie ze względu na wysoki poziom legislacyjny i walory naukowe, które sprawiły, że w praktyce wymiaru sprawiedliwości niejednokrotnie powoływano się na zawarte w nim regulacje. Projekt kodeksu prawa prywatnego z 1928 r. stał się wzorcową regulacją i punktem wyjścia prac kodyfikacyjnych nad dwoma późniejszymi węgierskimi kodeksami cywilnymi: ustawą nr IV z 1959 r. oraz ustawą nr V z 2013 r. (obecnie obowiązujący k.c.). Projekt sygnalizował przejście od prawa zwyczajowego do prawa prywatnego stanowionego. Okoliczności jego przyjęcia i dalsze losy dobrze obrazują trudności związane z tym procesem, a ich analiza ma dziś znaczenie praktyczne. Z jednej strony pozwala zidentyfikować historyczną ciągłość instytucji węgierskiego prawa cywilnego, z drugiej zaś strony pozwala poznać okoliczności, które wpłynęły na odejście od niektórych przedwojennych rozwiązań prawnych.
Although the 1928 Civil Code Project never came into force, it is considered to be the most important pre-WWII civil codification instrument, referred also in the legal practice, which was undeniably a high quality text with real scientific value. The proposed Civil Code also served as a model and point of reference for the two subsequent Hungarian Civil Codes (Law IV of 1959 and Law V of 2013, the later still in force). The project signaled the passing the borderline between a historical customary law and a codified private law. Its fate reflects all the difficulties of this transition. Conjuring this development and knowing the fate of this still of practical use today: on one hand we can identify the historical roots of continuity, on other hand we can investigate the reasons of discontinuity, which makes this debate very actual.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2020, 12, 4; 178-199
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Culture defence a polskie prawo karne
Culture Defence and Polish Penal Law
Autorzy:
Sitarz, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/698748.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
cultural defence
prawo karne
prawo zwyczajowe
kultura
mniejszości narodowe
polskie prawo karne
Polish Penal Law
cultural offence
culture
minority
culture defence
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 2008, XXIX-XXX; 643-652
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauka prawa w ujęciu niemieckiej szkoły historycznej
Legal Science in the Perspective of the German Historical School
Autorzy:
Tabak, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792718.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
niemiecka szkoła historyczna
romantyzm
teoria prawa
filozofia prawa
prawo zwyczajowe
German Historical School
Romanticism
theory of law
philosophy of law
customary law
Opis:
Niemiecka szkoła historyczna w prawie jest XIX-wiecznym prądem intelektualnym w niemieckiej nauce prawa. Mając za podstawę ideologię romantyzmu, szkoła kładła nacisk na historyczne uwarunkowania prawa, co stało w opozycji do klasycznie zrozumiałego prawa naturalnego, wpisanego w każdy rozum ludzki przez transcendentny i osobowy Absolut. Najważniejsze poglądy szkoły zostały określone przez Gustava von Hugo i przede wszystkim przez Friedricha Carla von Savigny’ego. Podstawowym założeniem przyjętym przez szkołę historyczną jest to, iż prawo to nie zbiór regulacji nadanych arbitralnie przez daną władzę, lecz raczej wyraz przekonań określonej wspólnoty, uwarunkowany przez takie czynniki, jak język, zwyczaj, czy praktyka przyjęta w konkretnym środowisku. U podstaw prawa danego narodu leży „duch narodu”, czyli Volksgeist. W ramach niemieckiej szkoły historycznej można wyodrębnić dwa kierunki – romanistyczny i germanistyczny. Romaniści, do których zalicza się m.in. Savigny’ego, twierdzili, iż „duch narodu” może został odkryty w wyniku recepcji prawa rzymskiego, podczas gdy nurt germanistyczny, reprezentowany przez K.F. Eichorna, J. Grimma, G. Beselera, czy O. von Gierke za wyraz „ducha narodu” uznawał rodzime prawo niemieckie wywodzące się ze średniowiecza.
The German Historical School of Jurisprudence is a 19th-century intellectual movement in the study of German law. With Romanticism as its background, it emphasized the historical limitations of the law. The Historical School is based on the writings and teachings of Gustav von Hugo and especially Friedrich Carl von Savigny. The basic premise of the German Historical School is that law is not to be regarded as an arbitrary grouping of regulations laid down by some authority. Rather, those regulations are to be seen as the expression of the convictions of the people, in the same manner as language, customs and practices are expressions of the people. The law is grounded in a form of popular consciousness called the Volksgeist. The German Historical School was divided into Romanists and the Germanists. The Romantists, to whom Savigny also belonged, held that the Volksgeist springs from the reception of the Roman law. While the Germanists (K.F. Eichhorn, J. Grimm, G. Beseler, O.von Gierke) saw medieval German Law as the expression of the German Volksgeist.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2018, 13, 15 (2); 291-300
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ius cogens czy ius dispositivum? Kilka uwag o charakterze norm prawnych na starożytnym Bliskim Wschodzie
Ius cogens or ius dispositivum? a handful of remarks on the nature of legal norms in the ancient Middle East
Autorzy:
Fijałkowska, Lena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533295.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
law
ancient Middle East
ancient law of the Middle Eastern
customary law
Assyriology
ius cogens
ius dispositivum
prawo
starożytny Bliski Wschód
prawo bliskowschodnie
prawo zwyczajowe
asyriologia
Opis:
The paper concerns the nature and scope of applicability of law in the ancient Middle East. It first discusses royal normative acts, especially the so-called codes of law and mišaru edicts, and proceeds to an analysis of customary law to conclude that while laws allowed parties a much greater freedom in shaping their legal relationships in the ancient Middle East law than they do today, such freedom was limited by imperative standards of customary norms.
Celem artykułu jest analiza charakteru i zakresu zastosowania norm prawnych na starożytnym Bliskim Wschodzie. W pierwszej kolejności omówione zostały królewskie akty normatywne, a w szczególności tak zwane kodeksy prawne oraz edykty mišaru, następnie zaś – normy prawa zwyczajowego. Analiza ta prowadzi do wniosku, że choć swoboda umów na starożytnym Bliskim Wschodzie była znacznie szersza niż dzisiaj, ograniczały ją imperatywne normy prawa zwyczajowego.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2016, 19; 17-23
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbrodnia katyńska jako ludobójstwo. Próba systematyzacji kwalifikacji prawnokarnej
Autorzy:
Kurczab, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608684.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
zbrodnia katyńska
ludobójstwo
zbrodnia przeciwko ludzkości
zbrodnia wojenna
zwyczajowe prawo wojenne
Katyn massacre
genocide
crimes against humanity
crimes of war
customary laws of war
Opis:
W artykule wskazano na podstawy prawne kwalifikacji zbrodni katyńskiej w kategoriach ludobójstwa (genocide), polemicznie odnosząc się do argumentów wysuwanych przez Federację Rosyjską, która konsekwentnie neguje zasadność traktowania mordu dokonanego na mocy decyzji Politbiura KC WKP(b) z 5 III 1940 r. jako zbrodni nieulegającej przedawnieniu.The article indicates the legal basis for qualification of the Katyn Massacre in the category of genocide. Polemicising with the arguments put forward by the Russian Federation which persistently negates the validity of regarding the massacre perpetrated under the order of the Politbiuro of the Bolshevik Party Central Committee issued on 5 March 1940 as a non-expiring crime against humanity.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2017, 49, 3
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
70 lat Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka – pomnik czy żywy dokument?
The Universal Declaration of Human Rights 70 years on-monument or living document?
Autorzy:
Kędzia, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693243.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
declaration
human rights
responsibility
legitimacy
universality
holistic
economic
social and cultural rights
civil and political rights
binding force
customary law
jus cogens
deklaracja
prawa człowieka
odpowiedzialność
legitymizacja
uniwersalność
holistyczny
prawa gospodarcze
socjalne i kulturalne
prawa osobiste i polityczne
moc wiążąca
prawo zwyczajowe
ius cogens
Opis:
The article poses a question about the current meaning of the Universal Declaration of Human Rights. The starting point is the analysis of the legitimacy of the Declaration, which leads to the conclusion that the support for it has not been eroded by the passage of time, but has indeed gained strength. The Declaration's message on the universality of human rights is taken from the perspective of the controversy surrounding this principle during the drafting process and in the light of the subsequent debates related to the Second World Conference on Human Rights in Vienna in 1993. The Declaration and Programme of Action not only stressed that the universal nature of human rights is beyond question, but also pointed to the importance of national and regional specificities, and various historical, cultural and religious conditions that, however, do not relieve states, regardless of their political, economic and cultural systems, of the obligation to promote and protect all human rights. The InterAction Council's initiative to develop a Universal Declaration of Human Responsibility is presented as an attempt to reconcile different doctrinal and political positions with regard to the universality of human rights. The conclusion of these considerations is the expectation that the already visible tendency to absorb various philosophical, doctrinal and cultural traditions in order to enrich human rights justifications will prevail over attempts to question the universality of rights in the name of regional or other distinctions. The Universal Declaration was also a testimony to the holistic approach to human rights, encompassing economic, social, cultural, as well as personal and political rights. The subsequent winding road in attitudes to the two main categories of rights at the international arena ultimately led to the return of the spirit and letter of the Declaration and the recognition of equality of all rights in the legal and institutional-procedural dimensions. Various aspects of the Declaration's binding force and related controversies have been presented in the context of its status as a resolution of the UN General Assembly, as an interpretation of the UN Charter, as customary law and jus cogens, and the concept of so-called UN law. The last part attempts to justify why the Declaration should be seen as a living document.
Artykuł stawia pytanie o obecne znaczenie Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Punktem wyjścia jest analiza legitymizacji Deklaracji, która prowadzi do wniosku, że poparcie dla niej nie tylko nie uległo erozji związanej z upływem czasu, a wręcz istotnie zyskało na sile. Przesłanie Deklaracji dotyczące uniwersalności praw człowieka jest ujęte z perspektywy kontrowersji wokół tej zasady podczas redagowania jej tekstu i w świetle późniejszych debat związanych z II Światową Konferencją Praw Człowieka w Wiedniu w 1993 r. Ta ostatnia nie tylko podkreśliła, że uniwersalny charakter praw człowieka jest poza dyskusją, ale również wskazała na znaczenie specyfiki narodowej i regionalnej oraz różnych uwarunkowań historycznych, kulturowych i religijnych, które jednak nie zwalniają państw – niezależnie od ich systemów politycznych, gospodarczych i kulturowych – z obowiązku promowania i ochrony wszystkich praw człowieka. Inicjatywa InterAction Council zmierzająca do opracowania Powszechnej Deklaracji Odpowiedzialności Człowieka jest przedstawiona jako próba pogodzenia różnych stanowisk doktrynalnych i politycznych w odniesieniu do uniwersalności praw człowieka. Konkluzją tych rozważań jest oczekiwanie, że już widoczna tendencja do absorbowania rozmaitych źródeł filozoficznych, doktrynalnych, a także tradycji kulturowych dla wzbogacania uzasadnień praw człowieka będzie przeważać nad próbami kwestionowania uniwersalności praw w imię regionalnych lub innych odrębności. Powszechna Deklaracja była również świadectwem holistycznego podejścia do praw człowieka, obejmującego prawa gospodarcze, socjalne i kulturalne oraz prawa osobiste i polityczne. Późniejsze meandry stosunku do obu głównych kategorii praw na arenie międzynarodowej doprowadziły ostatecznie do powrotu ducha i litery Deklaracji oraz do uznania równości wszystkich praw w wymiarze prawnym i instytucjonalno-proceduralnym. Rozmaite aspekty mocy wiążącej Deklaracji i odnoszące się do nich kontrowersje zostały przedstawione w kontekście jej statusu jako rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ, jako interpretacji Karty ONZ, jako prawa zwyczajowego i ius cogens oraz koncepcji tzw. prawa ONZ. W ostatniej części podjęto próbę uzasadnienia, dlaczego Deklaracja powinna być postrzegana jako dokument żywy.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 4; 5-23
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies